Relaties
alle pijlers
Hoe gaan jullie om met jullie schoonouders?
maandag 13 juli 2009 om 17:04
Ik heb ze helaas niet, ik had best willen weten hoe de moeder van mijn vriend was, ze moest zo'n lief mens zijn. Zijn vader was daarintegen een achterbakse kwal. Mijn vriend heeft een hele goede band met zijn schoonouders, (mijn ouders natuurlijk) Hij kan met ze huilen en lachen en hij voelt zich echt helemaal thuis in onze familie. Hij is na scheiding van van zijn ouders bij z'n vader opgegroeid en heeft daarom de moederliefde ontzettend gemist. Met 17 jaar is hij bij hem weggelopen en bij z'n moeder gaan leven. Helaas is zij enkele jaren daarna overleden, z'n vader overigens ook. Alle moederliefde die hij heeft gemist die krijgt hij alsnog van mijn moeder, ze knuffelen zelfs zoals ze dat doet met haar dochters, heerlijk gewoon. Ik vraag me af hoe jullie band is met met jullie schoonouders.
dinsdag 14 juli 2009 om 08:38
quote:milo schreef op 14 juli 2009 @ 07:39:
[...]
Omdat je in je opening schreef: Ik ken ze helaas niet. Vandaar.Oh oke,sorry, ik dacht al, ik heb zoveel van deze man gehoord en hij was alles behalve een prerrig persoon. M'n vriend was niet voor niets bij hem weggelopen. Zo moest hij al op z'n 17 gaan wekren terwijl hij graag wilde doorleren, hij sloeg z'n kinderen, en niet gewoon een corrigerende tik en daarnaast was hij ook een ziekelijk persoon. Nee, het is echt beter dat hij niet meer leeft.
[...]
Omdat je in je opening schreef: Ik ken ze helaas niet. Vandaar.Oh oke,sorry, ik dacht al, ik heb zoveel van deze man gehoord en hij was alles behalve een prerrig persoon. M'n vriend was niet voor niets bij hem weggelopen. Zo moest hij al op z'n 17 gaan wekren terwijl hij graag wilde doorleren, hij sloeg z'n kinderen, en niet gewoon een corrigerende tik en daarnaast was hij ook een ziekelijk persoon. Nee, het is echt beter dat hij niet meer leeft.
dinsdag 14 juli 2009 om 09:53
Dus ik ben niet de enige wiens schoonvader helaas is overleden en wiens schoonmoeder helaas nog leeft.
Maar eerlijk, mijn schoonmoeder bedoelt veel dingen best goed (niet alle, sommige doet ze puur uit egoisme), maar ik ben niet zo knuffelig. En ik vind dat je kinderen vrij moet laten om zelf naar jou toe te komen en dat je dus niet aan hen moet gaan zitten 'trekken'. En dat stoort me vreselijk aan haar.
Daarnaast heeft ze er ook een handje van om onaangekondigt langs te komen en niet weg te gaan als het heel slecht uitkomt. En heeft ze wat stalker-achtige trekjes.
Maar eerlijk, mijn schoonmoeder bedoelt veel dingen best goed (niet alle, sommige doet ze puur uit egoisme), maar ik ben niet zo knuffelig. En ik vind dat je kinderen vrij moet laten om zelf naar jou toe te komen en dat je dus niet aan hen moet gaan zitten 'trekken'. En dat stoort me vreselijk aan haar.
Daarnaast heeft ze er ook een handje van om onaangekondigt langs te komen en niet weg te gaan als het heel slecht uitkomt. En heeft ze wat stalker-achtige trekjes.
dinsdag 14 juli 2009 om 10:03
Ik heb hele leuke schoonouders. Gewoon normaal contact, geen ruzies, geen ergernissen, niet de vloer bij elkaar plat lopen, absoluut niet teveel bemoeienissen, eerder te weinig.
Ik merk aan mijn schoonmoeder dat ze eigenlijk nooit advies durft te geven, omdat ze bang is dat ze zich met ons bemoeit.
We zien elkaar zo eens in de 2 weken, ze passen af en toe op, af en toe doen we wat met z'n allen, zijn laatst een lang weekend samen weggeweest (wat dan weer nét een beetje teveel van het goede was).
Mijn man heeft ook heel goed contact met mijn ouders. We komen uit vergelijkbare gezinnen maar met toch een heel andere sfeer en alle gezinnen hebben zo hun eigenaardigheden en dat is soms wel lastig, omdat je het zelf zo anders gewend bent vanuit huis. Maar het één is niet beter dan het ander en ze doen allemaal hun best.
Ik vind het gezeik op schoonouders vaak een gebrek aan inlevingsvermogen vanuit de schoondochter of zoon. Sommige schoonouders zijn ook vervelend, maar vlak de schoondochters en zoons niet uit. Het blijft gewoon een lastige combi.
Maar mannen vallen op vrouwen die op hun moeder lijken. Dus bij een secreet van een schoonmoeder kun je je conclusies trekken.....
Ik merk aan mijn schoonmoeder dat ze eigenlijk nooit advies durft te geven, omdat ze bang is dat ze zich met ons bemoeit.
We zien elkaar zo eens in de 2 weken, ze passen af en toe op, af en toe doen we wat met z'n allen, zijn laatst een lang weekend samen weggeweest (wat dan weer nét een beetje teveel van het goede was).
Mijn man heeft ook heel goed contact met mijn ouders. We komen uit vergelijkbare gezinnen maar met toch een heel andere sfeer en alle gezinnen hebben zo hun eigenaardigheden en dat is soms wel lastig, omdat je het zelf zo anders gewend bent vanuit huis. Maar het één is niet beter dan het ander en ze doen allemaal hun best.
Ik vind het gezeik op schoonouders vaak een gebrek aan inlevingsvermogen vanuit de schoondochter of zoon. Sommige schoonouders zijn ook vervelend, maar vlak de schoondochters en zoons niet uit. Het blijft gewoon een lastige combi.
Maar mannen vallen op vrouwen die op hun moeder lijken. Dus bij een secreet van een schoonmoeder kun je je conclusies trekken.....
dinsdag 14 juli 2009 om 11:23
Ik heb geen contact met mijn schoonouders. Zij waren het niet eens met zoonliefs keuze voor mij en dat hebben ze duidelijk gemaakt. Dat is jammer, maar het zij zo. Ik hoef ze niet af te zeiken oid. Als ik dat zou doen zou dat meer over mij zeggen dan over hen. Ze maken eenvoudigweg geen onderdeel uit van mijn leven. Nu ik zelf een noamini verwacht, kan ik me absoluut niet voorstellen dat je zo met je zoon omgaat.
Voor alles en iedereen geldt: "zonder verleden geen heden." Maar het is maar net welke plek je het kunt geven.
Nu kan ik er heel nuchter over schrijven, maar een aantal jaar geleden was ik gevangen in mijn boosheid, die ik ervoer door hun vernederingen, die ik uiteindelijk zelf toeliet. Je bent er immers zelf bij hoe je met je om laat gaan. Ik heb gewoon een verdomd goede therapeut gehad die ervoor heeft gezorgd dat ik nog op deze aardkloot rondmarcheer èn ik heb aan die stormachtige ontwikkelingen een goed, stabiel huwelijk overgehouden waar nog geen breekijzer tussen komt. Onder invloed van familie loopt ook dat wel eens anders. Daarnaast koester ik de lieve mensen die ik wel om me heen heb. En mijn hond natuurlijk. Die is ook lief;-)
Voor alles en iedereen geldt: "zonder verleden geen heden." Maar het is maar net welke plek je het kunt geven.
Nu kan ik er heel nuchter over schrijven, maar een aantal jaar geleden was ik gevangen in mijn boosheid, die ik ervoer door hun vernederingen, die ik uiteindelijk zelf toeliet. Je bent er immers zelf bij hoe je met je om laat gaan. Ik heb gewoon een verdomd goede therapeut gehad die ervoor heeft gezorgd dat ik nog op deze aardkloot rondmarcheer èn ik heb aan die stormachtige ontwikkelingen een goed, stabiel huwelijk overgehouden waar nog geen breekijzer tussen komt. Onder invloed van familie loopt ook dat wel eens anders. Daarnaast koester ik de lieve mensen die ik wel om me heen heb. En mijn hond natuurlijk. Die is ook lief;-)
dinsdag 14 juli 2009 om 11:30
Mijn schoonvader heb ik helaas niet gekend. Helaas, want het schijnt dat James veel op hem lijkt, en dat had ik wel eens willen meemaken.
Mijn schoonmoeder is ondertussen ook overleden. De relatie met haar werd in de loop van de tijd steeds slechter. Raar, omdat we allebei het beste voorhadden, maar er zat een enorme communicatie-storing waardoor we elkaar steeds niet goed begrepen. Heel erg jammer...
Mijn schoonmoeder is ondertussen ook overleden. De relatie met haar werd in de loop van de tijd steeds slechter. Raar, omdat we allebei het beste voorhadden, maar er zat een enorme communicatie-storing waardoor we elkaar steeds niet goed begrepen. Heel erg jammer...
dinsdag 14 juli 2009 om 12:40
Ik denk niet dat mannen vrouwen zoeken die op hun moeder lijken, althans de mijne niet. Ik ben het tegenovergestelde van zijn moeder. Lief, zorgzaam, begaan met de kinderen. k zou het niet over mijn hart verkrijgen om mijn kind de deur te wijzen als zijn/haar vader net is overleden (ook later niet trouwens). Mijn kinderen zijn me allebei even lief. Mijn schoonmoeder heeft een duidelijke voorkeur voor meisjes. Mijn man vertelde altijd (hij praat er nu niet meer over) dat zijn zussen werden voorgetrokken, zelfs als het zijn verjaardag was, denk aan: als eerste taart krijgen (is niet leuk voor een kind als hij jarig is) kleine cadeaus terwijl zijn zussen ook op zijn verjaardag grote cadeaus kregen en nog meer van dit soort geintjes. Later heb ik dit ook meegemaakt, onze eerste was een jongen, toen hij geboren was kregen we een rompertje en een meetlat, bij de geboorte van onze dochter kwam ze met een hele grote tas met allerlei spullen aan. Niets voor onze zoon trouwens. Nou gaat het me niet om de spullen, die kan ik heel goed zelf kopen, maar het gaat me meer om het onderscheid dat gemaakt wordt en hoe dat kan overkomen op kleine kinderen.
Maar goed, we hebben haar nu al zo'n 12 jaar niet gezien en ik moet zeggen ik mis haar niet.
Maar goed, we hebben haar nu al zo'n 12 jaar niet gezien en ik moet zeggen ik mis haar niet.
Maar waar zijn dan de oren van het konijn? Die zitten nog in mijn potlood opa (vrij naar Herman van Veen)
dinsdag 14 juli 2009 om 13:08
Een jaar nadat ik mijn vriend leerde kennen is mijn schoonvader overleden. Heel jammer want ik denk dat ik mijn schoonmoeder beter "had kunnen hebben' als hij er nog was geweest. Zij is namelijk ook erg afhankelijk achtergebleven en leunt enorm op haar kinderen, vooral haar dochter die in de buurt woont en die altijd taxichauffeur moet spelen.
Schoonmoeder zal nooit alleen bij ons op bezoek komen (wij wonen op drie kwartier treinen) terwijl mijn moeder bijvoorbeeld vele slechtere openbaarvervoerverbindingen heeft en toch regelmatig de moeite neemt om op bezoek te komen (om haar kleinkinderen te zien).
Nu moet ik er eerlijk bij zeggen dat ik liever mijn moeder op bezoek heb dus erg rouwig ben ik er niet om
Het rare is dat ik bij mijn schoonmoeder moeilijk kan aangeven wat me niet aanstaat want eigenlijk is ze best lief maar stiekem zit er achter die lieve glimlach iets...tja, ik weet niet..iets achterbaks?
Ik weet niet wat het is maar het rare is dat mijn lieve zusje die altijd het goede in anderen ziet een tijdje terug tegen mij zei: ik weet niet wat het is met die moeder van ***** maar ik kan niet langer dan twee minuten in haar buurt zijn want dan krijg ik de neiging om die lieflijke grijns van haar gezicht te meppen.
En dat komt dus van mijn zusje die geen vlieg kwaad doet en eigenlijk dus altijd goedspreekt over anderen. Het bevestigde mijn gevoel wat ik altijd had namelijk over mijn schoonmoeder; iets zit me niet lekker en dat komt ook wel een beetje omdat ze dingen manipuleert. Bijv. haar verjaardag twee weken vervroegd vieren want madam gaat op vakantie maar wil toch haar verjaardag vieren en dan plant ze dat uitgebreid met pretpark en restaurantreserveringen in het weekend dat mijn vader zijn verjaardag viert (en dat wist ze best). Moest ik dat dus afzeggen.
Ook met kerst altijd gedoe; de eerste 5 jaar vierden we kerstavond en eerste Kerstdag bij zijn familie want kerstavond was verjaardag van schoonvader en "dus" waren we eerste kerstdag ook altijd daar. Ik heb jarenlang in het buitenland gewoond en daarom vonden mijn ouders, en ikzelf, het ook weleens leuk om eerste kerstdag bij hun te zijn (samen met mijn broer en zus) maar schoonmoeder zorgde er altijd voor dat mijn vriend zich schuldig genoeg voelde dat we toch weer eerste kerstdag daar bleven.
Twee jaren geleden vierden we dan eindelijk eerste KD bij mijn ouders om dus afgelopen jaar die dag weer bij schoonmoeder te vieren. Weekje voor Kerst belt ze op: maar jullie zouden toch tweede kerstdag komen? Eh nee, we doen voortaan om en om en dit jaar is eerste KD weer bij jou. Oh, oh tja, ok. Bleek later dat haar dochter ook eerste KD zou komen en dat er niemand tweede KD zou zijn. En nu verdenk ik haar er van (op basis van eerder ervaringen) dat ze dus geprobeerd heeft om ons toch tweede KD te laten komen omdat dat haar beter uit zou komen.
Schoonmoeder zal nooit alleen bij ons op bezoek komen (wij wonen op drie kwartier treinen) terwijl mijn moeder bijvoorbeeld vele slechtere openbaarvervoerverbindingen heeft en toch regelmatig de moeite neemt om op bezoek te komen (om haar kleinkinderen te zien).
Nu moet ik er eerlijk bij zeggen dat ik liever mijn moeder op bezoek heb dus erg rouwig ben ik er niet om
Het rare is dat ik bij mijn schoonmoeder moeilijk kan aangeven wat me niet aanstaat want eigenlijk is ze best lief maar stiekem zit er achter die lieve glimlach iets...tja, ik weet niet..iets achterbaks?
Ik weet niet wat het is maar het rare is dat mijn lieve zusje die altijd het goede in anderen ziet een tijdje terug tegen mij zei: ik weet niet wat het is met die moeder van ***** maar ik kan niet langer dan twee minuten in haar buurt zijn want dan krijg ik de neiging om die lieflijke grijns van haar gezicht te meppen.
En dat komt dus van mijn zusje die geen vlieg kwaad doet en eigenlijk dus altijd goedspreekt over anderen. Het bevestigde mijn gevoel wat ik altijd had namelijk over mijn schoonmoeder; iets zit me niet lekker en dat komt ook wel een beetje omdat ze dingen manipuleert. Bijv. haar verjaardag twee weken vervroegd vieren want madam gaat op vakantie maar wil toch haar verjaardag vieren en dan plant ze dat uitgebreid met pretpark en restaurantreserveringen in het weekend dat mijn vader zijn verjaardag viert (en dat wist ze best). Moest ik dat dus afzeggen.
Ook met kerst altijd gedoe; de eerste 5 jaar vierden we kerstavond en eerste Kerstdag bij zijn familie want kerstavond was verjaardag van schoonvader en "dus" waren we eerste kerstdag ook altijd daar. Ik heb jarenlang in het buitenland gewoond en daarom vonden mijn ouders, en ikzelf, het ook weleens leuk om eerste kerstdag bij hun te zijn (samen met mijn broer en zus) maar schoonmoeder zorgde er altijd voor dat mijn vriend zich schuldig genoeg voelde dat we toch weer eerste kerstdag daar bleven.
Twee jaren geleden vierden we dan eindelijk eerste KD bij mijn ouders om dus afgelopen jaar die dag weer bij schoonmoeder te vieren. Weekje voor Kerst belt ze op: maar jullie zouden toch tweede kerstdag komen? Eh nee, we doen voortaan om en om en dit jaar is eerste KD weer bij jou. Oh, oh tja, ok. Bleek later dat haar dochter ook eerste KD zou komen en dat er niemand tweede KD zou zijn. En nu verdenk ik haar er van (op basis van eerder ervaringen) dat ze dus geprobeerd heeft om ons toch tweede KD te laten komen omdat dat haar beter uit zou komen.
Poep, wie heeft jou gescheten?
dinsdag 14 juli 2009 om 13:15
quote:louise1 schreef op 14 juli 2009 @ 13:08:
En dat komt dus van mijn zusje die geen vlieg kwaad doet en eigenlijk dus altijd goedspreekt over anderen. Het bevestigde mijn gevoel wat ik altijd had namelijk over mijn schoonmoeder; iets zit me niet lekker en dat komt ook wel een beetje omdat ze dingen manipuleert. Bijv. haar verjaardag twee weken vervroegd vieren want madam gaat op vakantie maar wil toch haar verjaardag vieren en dan plant ze dat uitgebreid met pretpark en restaurantreserveringen in het weekend dat mijn vader zijn verjaardag viert (en dat wist ze best). Moest ik dat dus afzeggen.Afzeggen? Je eigen vader???!?! Pfff ik had de (eventuele) kids in de auto gezet, vriendlief gedag gekust en ik was naar mn vader gegaan. Wat een etterbak...
En dat komt dus van mijn zusje die geen vlieg kwaad doet en eigenlijk dus altijd goedspreekt over anderen. Het bevestigde mijn gevoel wat ik altijd had namelijk over mijn schoonmoeder; iets zit me niet lekker en dat komt ook wel een beetje omdat ze dingen manipuleert. Bijv. haar verjaardag twee weken vervroegd vieren want madam gaat op vakantie maar wil toch haar verjaardag vieren en dan plant ze dat uitgebreid met pretpark en restaurantreserveringen in het weekend dat mijn vader zijn verjaardag viert (en dat wist ze best). Moest ik dat dus afzeggen.Afzeggen? Je eigen vader???!?! Pfff ik had de (eventuele) kids in de auto gezet, vriendlief gedag gekust en ik was naar mn vader gegaan. Wat een etterbak...
dinsdag 14 juli 2009 om 13:24
Nou ja, het was niet zo dat zij tegen mij zei dat ik het moest afzeggen (ha, dan heeft ze een slecht aan mij) maar toen ik zei dat mijn vader die dag zijn verjaardag zou vieren reageerde ze: oh, wat erg, ik heb alles al gereserveerd. Nou ja, dan moet ik het allemaal afzeggen. Hopelijk lukt dat nog maar ik denk het niet want ons Truusje (dochter, heet niet echt zo) heeft alles al via internet geregeld.
Nou ja, toen had ik zoiets van; laat maar, ik ga wel een andere keer naar mijn vader toe.
Nou ja, toen had ik zoiets van; laat maar, ik ga wel een andere keer naar mijn vader toe.
Poep, wie heeft jou gescheten?
dinsdag 14 juli 2009 om 13:31
quote:louise1 schreef op 14 juli 2009 @ 13:24:
Nou ja, het was niet zo dat zij tegen mij zei dat ik het moest afzeggen (ha, dan heeft ze een slecht aan mij) maar toen ik zei dat mijn vader die dag zijn verjaardag zou vieren reageerde ze: oh, wat erg, ik heb alles al gereserveerd. Nou ja, dan moet ik het allemaal afzeggen. Hopelijk lukt dat nog maar ik denk het niet want ons Truusje (dochter, heet niet echt zo) heeft alles al via internet geregeld.
Nou ja, toen had ik zoiets van; laat maar, ik ga wel een andere keer naar mijn vader toe.Dan ben je denk idd wel weer gemanipuleerd.... Het hele feest hoeft toch niet afgezegd te worden omdat jij graag naar de verjaardag van je vader gaat?
Nou ja, het was niet zo dat zij tegen mij zei dat ik het moest afzeggen (ha, dan heeft ze een slecht aan mij) maar toen ik zei dat mijn vader die dag zijn verjaardag zou vieren reageerde ze: oh, wat erg, ik heb alles al gereserveerd. Nou ja, dan moet ik het allemaal afzeggen. Hopelijk lukt dat nog maar ik denk het niet want ons Truusje (dochter, heet niet echt zo) heeft alles al via internet geregeld.
Nou ja, toen had ik zoiets van; laat maar, ik ga wel een andere keer naar mijn vader toe.Dan ben je denk idd wel weer gemanipuleerd.... Het hele feest hoeft toch niet afgezegd te worden omdat jij graag naar de verjaardag van je vader gaat?
dinsdag 14 juli 2009 om 13:32
Met mijn schoonouders heb ik een fantastische relatie. Mijn schoonvader is helaas vorig jaar overleden, maar met mijn schoonmoeder heb ik een hechte relatie. Ondanks dat ze zo´n 12 uur vliegen bij ons vandaan woont heb ik een betere relatie met hen dan met mijn eigen ouders, die maar op 2 uur vliegen wonen...
Ik heb dus geluk als ik sommige verhalen hierboven lees... Het kan ook helpen dat we elkaar zeer weinig zien natuurlijk...
Ik heb dus geluk als ik sommige verhalen hierboven lees... Het kan ook helpen dat we elkaar zeer weinig zien natuurlijk...
dinsdag 14 juli 2009 om 13:36
Het zou er dan op neerkomen dat ik of alleen naar de verjaardag van mijn ouders zou gaan maar dat is voor hen niet leuk want zij zien mijn kinderen ook heel graag of ik neem de kinderen mee (of split ze op) maar dat zou ook niet leuk of handig zijn ivm twee auto's rijden etc etc. Kortom het was alles of niets en dat gold voor zowel schoonmoeder als voor ons vanwege logistieke redenen.
Poep, wie heeft jou gescheten?
dinsdag 14 juli 2009 om 22:22
quote:Thyra schreef op 14 juli 2009 @ 10:03:
Ik heb hele leuke schoonouders. Gewoon normaal contact, geen ruzies, geen ergernissen, niet de vloer bij elkaar plat lopen, absoluut niet teveel bemoeienissen, eerder te weinig.
Ik merk aan mijn schoonmoeder dat ze eigenlijk nooit advies durft te geven, omdat ze bang is dat ze zich met ons bemoeit.
We zien elkaar zo eens in de 2 weken, ze passen af en toe op, af en toe doen we wat met z'n allen, zijn laatst een lang weekend samen weggeweest (wat dan weer nét een beetje teveel van het goede was).
Mijn man heeft ook heel goed contact met mijn ouders. We komen uit vergelijkbare gezinnen maar met toch een heel andere sfeer en alle gezinnen hebben zo hun eigenaardigheden en dat is soms wel lastig, omdat je het zelf zo anders gewend bent vanuit huis. Maar het één is niet beter dan het ander en ze doen allemaal hun best.
Ik vind het gezeik op schoonouders vaak een gebrek aan inlevingsvermogen vanuit de schoondochter of zoon. Sommige schoonouders zijn ook vervelend, maar vlak de schoondochters en zoons niet uit. Het blijft gewoon een lastige combi.
Maar mannen vallen op vrouwen die op hun moeder lijken. Dus bij een secreet van een schoonmoeder kun je je conclusies trekken.....Helemaal mee eens, je haalt me de woorden uit de mond! En verder gaat het bij ons (bijna) precies zo. We zien elkaar iets vaker omdat mijn schoonmoeder wekelijks oppast, maar het is niet teveel. Kan prima met ze overweg.
Ik heb hele leuke schoonouders. Gewoon normaal contact, geen ruzies, geen ergernissen, niet de vloer bij elkaar plat lopen, absoluut niet teveel bemoeienissen, eerder te weinig.
Ik merk aan mijn schoonmoeder dat ze eigenlijk nooit advies durft te geven, omdat ze bang is dat ze zich met ons bemoeit.
We zien elkaar zo eens in de 2 weken, ze passen af en toe op, af en toe doen we wat met z'n allen, zijn laatst een lang weekend samen weggeweest (wat dan weer nét een beetje teveel van het goede was).
Mijn man heeft ook heel goed contact met mijn ouders. We komen uit vergelijkbare gezinnen maar met toch een heel andere sfeer en alle gezinnen hebben zo hun eigenaardigheden en dat is soms wel lastig, omdat je het zelf zo anders gewend bent vanuit huis. Maar het één is niet beter dan het ander en ze doen allemaal hun best.
Ik vind het gezeik op schoonouders vaak een gebrek aan inlevingsvermogen vanuit de schoondochter of zoon. Sommige schoonouders zijn ook vervelend, maar vlak de schoondochters en zoons niet uit. Het blijft gewoon een lastige combi.
Maar mannen vallen op vrouwen die op hun moeder lijken. Dus bij een secreet van een schoonmoeder kun je je conclusies trekken.....Helemaal mee eens, je haalt me de woorden uit de mond! En verder gaat het bij ons (bijna) precies zo. We zien elkaar iets vaker omdat mijn schoonmoeder wekelijks oppast, maar het is niet teveel. Kan prima met ze overweg.
woensdag 15 juli 2009 om 13:16
quote:Thyra schreef op 14 juli 2009 @ 10:03:
Ik vind het gezeik op schoonouders vaak een gebrek aan inlevingsvermogen vanuit de schoondochter of zoon. Sommige schoonouders zijn ook vervelend, maar vlak de schoondochters en zoons niet uit. Het blijft gewoon een lastige combi.
Maar mannen vallen op vrouwen die op hun moeder lijken. Dus bij een secreet van een schoonmoeder kun je je conclusies trekken.....Ik zal mijn man vanavond nog vertellen dat hij een andere echtgenote moet gaan zoeken.
Ik vind het gezeik op schoonouders vaak een gebrek aan inlevingsvermogen vanuit de schoondochter of zoon. Sommige schoonouders zijn ook vervelend, maar vlak de schoondochters en zoons niet uit. Het blijft gewoon een lastige combi.
Maar mannen vallen op vrouwen die op hun moeder lijken. Dus bij een secreet van een schoonmoeder kun je je conclusies trekken.....Ik zal mijn man vanavond nog vertellen dat hij een andere echtgenote moet gaan zoeken.
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
woensdag 15 juli 2009 om 14:16
Ik ga niet zo goed met ze om als ik zou willen. Mijn schoonouders zijn inmiddels gescheiden.
De band met mijn schoonvader is zo hartelijk (ik heb al 17 jaar een relatie met mijn man) dat ik hem nog steeds meneer noem en u zeg. En wij zijn bijna met geen 10 trekpaarden naar hem toe te krijgen. We gaan puur uit plichtsbesef en daar zien we dan nog enorm tegenop. Hij is niet hartelijk, hij is egocentrisch, het is er niet gezellig, hij is niet belangstellend, etc. Ik heb echt zo ontzettend mijn best gedaan er wat van te maken. Mijn man heeft mij steeds gewaarschuwd dat het niet zo helpen en hij heeft jammer genoeg gelijk gekregen.
Met mijn schoonmoeder kan ik inmiddels wel redelijk overweg. Het heeft even geduurd, maar we weten het gezellig te houden.
De band die mijn man met mijn vader heeft is zo hartelijk dat hij mijn vader nog steeds meneer noemt en u zegt (hij probeert het aanspreken te vermijden). Het verschil is dat de bezoeken bij mijn vader prima te doen zijn. Het kan zelfs best gezellig zijn.
Met mijn moeder heeft mijn man een goede relatie, het zijn geen hartsvrienden, maar er is ook niets aan de hand.
Ik vind het echt superjammer dat ik geen betrokken schoonouders heb, maar ik kan echt na al die jaren het niet meer opbrengen er heel veel energie in te steken. Ik ben toch altijd de gebeten hond als man afspraken wijzigt of vergeet, etc.
De band met mijn schoonvader is zo hartelijk (ik heb al 17 jaar een relatie met mijn man) dat ik hem nog steeds meneer noem en u zeg. En wij zijn bijna met geen 10 trekpaarden naar hem toe te krijgen. We gaan puur uit plichtsbesef en daar zien we dan nog enorm tegenop. Hij is niet hartelijk, hij is egocentrisch, het is er niet gezellig, hij is niet belangstellend, etc. Ik heb echt zo ontzettend mijn best gedaan er wat van te maken. Mijn man heeft mij steeds gewaarschuwd dat het niet zo helpen en hij heeft jammer genoeg gelijk gekregen.
Met mijn schoonmoeder kan ik inmiddels wel redelijk overweg. Het heeft even geduurd, maar we weten het gezellig te houden.
De band die mijn man met mijn vader heeft is zo hartelijk dat hij mijn vader nog steeds meneer noemt en u zegt (hij probeert het aanspreken te vermijden). Het verschil is dat de bezoeken bij mijn vader prima te doen zijn. Het kan zelfs best gezellig zijn.
Met mijn moeder heeft mijn man een goede relatie, het zijn geen hartsvrienden, maar er is ook niets aan de hand.
Ik vind het echt superjammer dat ik geen betrokken schoonouders heb, maar ik kan echt na al die jaren het niet meer opbrengen er heel veel energie in te steken. Ik ben toch altijd de gebeten hond als man afspraken wijzigt of vergeet, etc.
woensdag 15 juli 2009 om 14:34
Ik heb een erg goede band met mijn schoonouders die een kilometer verderop wonen. We komen er graag over de vloer, zien ze zeker wel een keer per week en dat voelt helemaal niet verplicht. Met mijn schoonvader kan ik ontzettend lachen en mijn schoonmoeder is een bijzonder intelligente en lieve vrouw. Wel zijn ze soms iets te makkelijk naar mijn zin. Ik ben meer van de duidelijke afspraken dan van de 'zie maar'. En ze zijn erg vrijgevig. Daar moest ik in het begin erg aan wennen, dan vond ik dat ik bepaalde dingen niet verdiend had. Mijn schoonmoeder vindt het bijvoorbeeld leuk om met mij te winkelen omdat ze alleen maar zoons heeft. En dan wil ze ook bijvoorbeeld leuke, nieuwe schoenen betalen. Daar voelde ik me eerst ongemakkelijk bij. Maar ach, een kniesoor. Ik prijs me gelukkig.
Ik zie mijn schoonouders vaker dan mijn eigen ouders, die op anderhalf uur rijden wonen. Dat vind ik soms wel jammer. Ik denk ook niet dat mijn vriend het getroffen heeft met mijn ouders. Mijn moeder is heel lief, maar heeft heel veel principes en lijkt af en toe al dement te zijn (60 jaar). Mijn vader is bijzonder intelligent maar heeft weinig EQ. Die kan de krant gaan zitten lezen als wij op bezoek komen
. Vroeger viel dat me niet zo op en ik houd natuurlijk erg veel van mijn ouders, maar door mijn schoonouders ben ik wel in gaan zien dat mijn eigen ouders soms een beetje raar zijn...
Ik zie mijn schoonouders vaker dan mijn eigen ouders, die op anderhalf uur rijden wonen. Dat vind ik soms wel jammer. Ik denk ook niet dat mijn vriend het getroffen heeft met mijn ouders. Mijn moeder is heel lief, maar heeft heel veel principes en lijkt af en toe al dement te zijn (60 jaar). Mijn vader is bijzonder intelligent maar heeft weinig EQ. Die kan de krant gaan zitten lezen als wij op bezoek komen
. Vroeger viel dat me niet zo op en ik houd natuurlijk erg veel van mijn ouders, maar door mijn schoonouders ben ik wel in gaan zien dat mijn eigen ouders soms een beetje raar zijn...
woensdag 15 juli 2009 om 14:38
Heb een heel goed contact met mijn schoonmoeder, zie haar echt als een 2e moeder. Ze woont ook vlakbij ons, ookal zie ik haar soms dagen niet.
Met schoonvader en zijn nieuwe vrouw is er geen contact (al zien we elkaar nog wel eens op verjaardagen) en dat is sinds een jaar of 2. Mijn vriend heeft een k*tjeugd gehad bij die man, en heeft wel steeds weer geprobeerd het contact te herstellen (voor zijn zus en broer), maar er is gewoon teveel gebeurd. En aangezien zijn oudste zus partij trekt voor haar vader, is er tussen hen ook zo min mogelijk contact, al praten ze verder nog wel 'normaal' tegen elkaar.
Mijn ouders gaan normaal om met mijn vriend, al weet ik dat ze niet 'blij' zijn met mijn keuze. Mijn vader gaat nog wel, maar mijn moeder laat het iets duidelijker blijken (naar mij toe dan, tegen mijn vriend doet ze normaal). Jammer, had het ook graag anders gezien. Ben voor mijn vriend verhuisd naar zijn geboortedorp, en zie mijn ouders nu ook minder, daar heb ik wel wat meer moeite mee. Maar de band is verder wel warm te noemen.
Met schoonvader en zijn nieuwe vrouw is er geen contact (al zien we elkaar nog wel eens op verjaardagen) en dat is sinds een jaar of 2. Mijn vriend heeft een k*tjeugd gehad bij die man, en heeft wel steeds weer geprobeerd het contact te herstellen (voor zijn zus en broer), maar er is gewoon teveel gebeurd. En aangezien zijn oudste zus partij trekt voor haar vader, is er tussen hen ook zo min mogelijk contact, al praten ze verder nog wel 'normaal' tegen elkaar.
Mijn ouders gaan normaal om met mijn vriend, al weet ik dat ze niet 'blij' zijn met mijn keuze. Mijn vader gaat nog wel, maar mijn moeder laat het iets duidelijker blijken (naar mij toe dan, tegen mijn vriend doet ze normaal). Jammer, had het ook graag anders gezien. Ben voor mijn vriend verhuisd naar zijn geboortedorp, en zie mijn ouders nu ook minder, daar heb ik wel wat meer moeite mee. Maar de band is verder wel warm te noemen.
"Please God, if you can't make me thin, make my friends fat!"
woensdag 15 juli 2009 om 14:45
Hallo,
Ik heb geen band met mijn schoonouders.
Ze wonen meer dan 100 km van ons vandaan en dat is prima.
Mijn man heeft nooit een goede band met zijn ouders gehad. hij is op zijn 18 de meteen het huis uitgegaan.
Zijn vader was/is erg dominant en had in zijn jeugd losse handjes en zijn moeder rende de kinderen achterna met pantoffels en bezems om mee te slaan...
Wij gaan er heen op zon- en feestdagen en dat is meer dan genoeg...
Ook geven ze mijn man het gevoel dat hij niet mee telt en nooit heeft gedaan. Hij is namelijk dyslectisch en kon niet goed meekomen op school en in die tijd was er geen controle of iets op. Dus toen hij zijn nieuwe baan kreeg en hier enthousiast over was werd dat door schoonma de grond in geduwd met de vraag kun je dat dan wel?
Ook op onze bruiloft waren ze alleen aan het klagen en zeuren, er kon niks goeds vanaf... Vlees was te veel, beste vriend van man mocht niet aan onze tafel mee dineren want eht was de familietafel, mijn neefje ( met ADHD) was te rumoerig enz. En dit zijn nog maar een paar voorbeelden.
Dus laat ze maar gwoon lekker ver weg blijven....
Ik heb geen band met mijn schoonouders.
Ze wonen meer dan 100 km van ons vandaan en dat is prima.
Mijn man heeft nooit een goede band met zijn ouders gehad. hij is op zijn 18 de meteen het huis uitgegaan.
Zijn vader was/is erg dominant en had in zijn jeugd losse handjes en zijn moeder rende de kinderen achterna met pantoffels en bezems om mee te slaan...
Wij gaan er heen op zon- en feestdagen en dat is meer dan genoeg...
Ook geven ze mijn man het gevoel dat hij niet mee telt en nooit heeft gedaan. Hij is namelijk dyslectisch en kon niet goed meekomen op school en in die tijd was er geen controle of iets op. Dus toen hij zijn nieuwe baan kreeg en hier enthousiast over was werd dat door schoonma de grond in geduwd met de vraag kun je dat dan wel?
Ook op onze bruiloft waren ze alleen aan het klagen en zeuren, er kon niks goeds vanaf... Vlees was te veel, beste vriend van man mocht niet aan onze tafel mee dineren want eht was de familietafel, mijn neefje ( met ADHD) was te rumoerig enz. En dit zijn nog maar een paar voorbeelden.
Dus laat ze maar gwoon lekker ver weg blijven....
woensdag 15 juli 2009 om 14:45
Ik heb een leuke schoonfamilie. Mijn schoonmoeder heb ik niet gekend. Ik ken haar van verhalen van mijn vriend, van verhalen van zijn familie en van foto's. Ik vind het heel jammer dat ik haar niet ken, dat ik nooit van haar zal horen of ze haar zoon en mij goed bij elkaar vindt passen, of ze trots op hem is, of ze vindt dat onze kinderen (er vanuit gaande dat die er komen) op hem lijken, hoe haar zoon vroeger was, enzovoorts. Hoewel ik haar nooit gekend heb, mis ik haar daarom wel....
Peas on earth!
