Kinderen
alle pijlers
Stuitligging en bevallen
vrijdag 25 mei 2007 om 08:48
Hallo allemaal!Ik ben nu ruim 34 weken zwanger,eergister bij gyn geweest,kindje ligt in stuit,geprobeerd te draaien maar draaide weer lekker terug.Omdat ik in mn directe omgeving tot 3x toe heb meegemaakt dat het allemaal niet vlekkeloos verliep ben ik behoorlijk onzeker over hoe nu verder.1e vriendin na 27 uur weeen een spoedkeizersnee,kindje daardaoor zuurstoftekort.2e kindje te lang gewacht met keizersnee,kindje tijdens bevalling gestorven..,andere vriendin met 37 weken geprobeerd kindje te draaien waardoor navelstreng om het nekje kwam en moest bevallen van een dood kindje.Ik weet heel goed dat iedere zwangerschap en bevalling anders is maar heb hierdoor toch weinig vertrouwen dat het allemaal wel goed komt.Heb deze angst met gyn besproken maar die zegt aah joh,komt vast goed met jou!En ging vrolijk door met zijn spreekuur....Ik was eigenlijk te beduusd om hier wat over te zeggen.Vooralsnog hoop ik dat ons kindje zich nog even lekker draait zodat ik op natuurlijke manier kan bevallen maar als dat niet zo is ga ik toch maar vragen voor geplande keizersnee denk ik,maar ook daarover krijg ik in omgeving rare opmerkingen.Ben nu dus behoorlijk onzeker over wat nu t beste is...Fijn dat ik het hier kwijt kan!!
Liefs van San
Liefs van San
vrijdag 25 mei 2007 om 09:40
Hoi, er zijn hier best veel vrouwen die een stuitbevalling hebben gedaan. Ik zou het zelf niet doen. De specialist in het ziekenhuis raadde mij bevallen en proberen te draaien allebei af. Inderdaad het draaien heeft het risico dat de navelstreng om het nekje raakt en dat weten ze alleen omdat de hartslag trager wordt, je kunt het niet zien op de echo (heb in de week voordat hummel kwam de echo gezien, daar haal je niks meer uit, veel te vol in die buik), en hij zei dat met bevallen er meer risico's waren voor de baby en met keizersnee meer risico's voor de moeder. Mijn keus was snel gemaakt. Achteraf maar goed ook want zelfs met een stuitbevalling had mijn zoon nooit geboren kunnen worden, hij lag met zijn ruggetje tegen mijn rug en had zijn beentje gekruist en knietjes opgetrokken. Met het proberen te bevallen zouden ze veel schade aangericht hebben.
Kind van m'n zus, ook stuitje is wel met een bevalling ter wereld gekomen met een gebroken schouder omdat ze hem eruit hebben moeten rukken omdat zijn voetje in de openlucht hing (kennelijk zo gauw ze stimulus krijgen van de buitenwereld, koude lucht of handen die ze pakken, gaan ze proberen te ademen en moet dat kind er als een gek uit.)
Kind van m'n zus, ook stuitje is wel met een bevalling ter wereld gekomen met een gebroken schouder omdat ze hem eruit hebben moeten rukken omdat zijn voetje in de openlucht hing (kennelijk zo gauw ze stimulus krijgen van de buitenwereld, koude lucht of handen die ze pakken, gaan ze proberen te ademen en moet dat kind er als een gek uit.)
vrijdag 25 mei 2007 om 09:42
Hallo!
Ik wilde even vertellen dat mijn 2de kindje tot het einde aan toe ook in een stuit lag, en na veel nadenken en info zoeken op internet hebben we toen besloten dat we voor een geplande keizersnee zouden gaan
Het risico van een stuitbevalling vonden we te groot.
Maar tegen de tijd van de bevalling was ons kindje gedraaid, dus toen kon ik 'normaal' bevallen
Ik zou tegen je willen zeggen ; vertrouw op je gevoel, voor nu en straks als het kindje er is.
Er zijn altijd mensen die hun mening opdringen, en die het 'beter weten' en mensen die zeggen "ja maar vroeger ging het ook op die manier"
En dan heb ik het niet alleen over een bevaling maar over alles wat met een kind te maken heeft
Ik ben er achter gekomen dat je eigen gevoel zo verkeerd nog niet is!
Vertrouw er op dat je zelf weet wat je wil, en als je voor een keizersnee zou kiezen in dit geval, dan moet je dat zeker gewoon doen.
En niet op andere mensen afgaan.
Je kunt het ook nog eens proberen te bespreken met de verloskundige of gyne, en misschien kunnen ze ook schatten hoe groot je kindje zal zijn, enzo, maar als je er geen goed gevoel bij hebt, zou ik het niet doen
Succes er mee !
Ik wilde even vertellen dat mijn 2de kindje tot het einde aan toe ook in een stuit lag, en na veel nadenken en info zoeken op internet hebben we toen besloten dat we voor een geplande keizersnee zouden gaan
Het risico van een stuitbevalling vonden we te groot.
Maar tegen de tijd van de bevalling was ons kindje gedraaid, dus toen kon ik 'normaal' bevallen
Ik zou tegen je willen zeggen ; vertrouw op je gevoel, voor nu en straks als het kindje er is.
Er zijn altijd mensen die hun mening opdringen, en die het 'beter weten' en mensen die zeggen "ja maar vroeger ging het ook op die manier"
En dan heb ik het niet alleen over een bevaling maar over alles wat met een kind te maken heeft
Ik ben er achter gekomen dat je eigen gevoel zo verkeerd nog niet is!
Vertrouw er op dat je zelf weet wat je wil, en als je voor een keizersnee zou kiezen in dit geval, dan moet je dat zeker gewoon doen.
En niet op andere mensen afgaan.
Je kunt het ook nog eens proberen te bespreken met de verloskundige of gyne, en misschien kunnen ze ook schatten hoe groot je kindje zal zijn, enzo, maar als je er geen goed gevoel bij hebt, zou ik het niet doen
Succes er mee !
Op het dak zie je kleine musjes,
je weet; ze krijgen wormen ... maar het lijken kusjes!
je weet; ze krijgen wormen ... maar het lijken kusjes!
vrijdag 25 mei 2007 om 09:51
Ik heb zelf geen ervaring met een stuitligging maar in mijn omgeving zijn twee vrouwen met een stuitliggen bevallen via een keizersnee. Bij de een lag de baby in zo'n 'rare' stuit dat de gyneacoloog een vaginale bevalling niet aandurfde. Bij de ander werd inderdaad ook gezegd dat een keizersnede beter was voor de baby, maar zwaarder voor de moeder. Allebei waren ze echter redelijk snel hersteld van de keizersnede.
Zoals al eerder is gezegd, luister vooral naar je eigen gevoel!
Zoals al eerder is gezegd, luister vooral naar je eigen gevoel!
vrijdag 25 mei 2007 om 10:34
Hoi.
oh wat een herkennning!!!
ik ben gisteren bij de vk geweest en ook hier een stuit ( 32 weken) natuurlijk weet ik dat tie de kont nog kan keren maar ja.....
Ik herken je gevoel maar weet ook dat de gyn vaak zal proberen je te laten bevallen met stuit of keren.DOE WAT JE ZELF WILT!!
wil je geen stuit bevalling, gewoonweg weigeren!!!! klaar af basta! het is jou kind, jou lijf, en jou bevalling!
Ik ben me ook aan het inlezen op internet en vind de risico's van een st. bevalling veels te groot, daarbij werk ik zelf in de gehandicaptenzorg en
zie veel verstandelijke beperkingen door een zuurstoftekort tijdens de bevalling, ik weiger dus pertinent een stuitbevalling, laat de gyn het zelf maar doen hahhaah!!
Ook het keren zie ik steeds meer risico's, zoals ik ook hierboven lees....
Wat nog wel in veel gevallen wil helpen is moxa (?) therapie, is een beetje wazig, soort aqccupunctuur en dan met een wierook lont aan je voeten.
voel je niets van, baat het niet dan schaad het niet.
schijnt in best veel gevallen te werken. hier bij onze vk sturen ze alle stuitjes door naar de accupuncturist.
lang verhaal; wat ik ermee wil zeggen doe wat goed voelt en wat jullie zelf willen.
iedereen heeft een mening ( ok de gyn) maar uiteindelijk beslis jij!! dat is je recht!
maar vooralsnog hoop ik dat je beeb gewoon gaat draaien!! ( en die van mij ook!)
succes met je keuze!
oh wat een herkennning!!!
ik ben gisteren bij de vk geweest en ook hier een stuit ( 32 weken) natuurlijk weet ik dat tie de kont nog kan keren maar ja.....
Ik herken je gevoel maar weet ook dat de gyn vaak zal proberen je te laten bevallen met stuit of keren.DOE WAT JE ZELF WILT!!
wil je geen stuit bevalling, gewoonweg weigeren!!!! klaar af basta! het is jou kind, jou lijf, en jou bevalling!
Ik ben me ook aan het inlezen op internet en vind de risico's van een st. bevalling veels te groot, daarbij werk ik zelf in de gehandicaptenzorg en
zie veel verstandelijke beperkingen door een zuurstoftekort tijdens de bevalling, ik weiger dus pertinent een stuitbevalling, laat de gyn het zelf maar doen hahhaah!!
Ook het keren zie ik steeds meer risico's, zoals ik ook hierboven lees....
Wat nog wel in veel gevallen wil helpen is moxa (?) therapie, is een beetje wazig, soort aqccupunctuur en dan met een wierook lont aan je voeten.
voel je niets van, baat het niet dan schaad het niet.
schijnt in best veel gevallen te werken. hier bij onze vk sturen ze alle stuitjes door naar de accupuncturist.
lang verhaal; wat ik ermee wil zeggen doe wat goed voelt en wat jullie zelf willen.
iedereen heeft een mening ( ok de gyn) maar uiteindelijk beslis jij!! dat is je recht!
maar vooralsnog hoop ik dat je beeb gewoon gaat draaien!! ( en die van mij ook!)
succes met je keuze!
vrijdag 25 mei 2007 om 11:16
Moxabustion bedoel je! Dat is mij toen ook verteld en ik had de afspraak al staan om hummel te keren, maar afspraak was gemaakt voordat de specialist (dezelfde als hierboven) zei dat er meestal een reden is voor een kindje om in stuit te liggen en dat op welke manier dan ook draaien stress oplevert voor het kindje. Zie daar wel een beetje waarheid in omdat ons manneke voor 16 uur heeft geprobeerd zelf te draaien en steeds weer terug plopte en ik hem daarna voor zo'n 24 niet meer gevoeld heb. Kind heeft waarschijnlijk al die tijd geslapen.
Moxabustion moet trouwens voor een bepaald tijdstip gedaan worden, 36 weken of zo.
Je kunt zelf ook nog wel wat dingen te doen om de baby te draaien (mits de baby dat wil) en dat is zoveel mogelijk op handen en knieen door het huis gaan (alsof je de vloer aan het schrobben bent) en ik had zo'n gymbal waar ik op hing als ik tv keek (op je knieen en dan ellebogen op de bal). Hummel wilde eerst dus wel draaien maar toen niet meer.
Moxabustion moet trouwens voor een bepaald tijdstip gedaan worden, 36 weken of zo.
Je kunt zelf ook nog wel wat dingen te doen om de baby te draaien (mits de baby dat wil) en dat is zoveel mogelijk op handen en knieen door het huis gaan (alsof je de vloer aan het schrobben bent) en ik had zo'n gymbal waar ik op hing als ik tv keek (op je knieen en dan ellebogen op de bal). Hummel wilde eerst dus wel draaien maar toen niet meer.
vrijdag 25 mei 2007 om 12:56
Hier ook een stuitligging, OK ik ben ´pas´ 3 weken zwanger, maar Kareltje heeft vanaf dat ik hem kon voelen, met zijn beentjes naar beneden gelegen.Ik ben me dus ook aan het orienteren wat er moet gebeuren als hij (of zij) niet meer gaat draaien. Ik ben erg bang voor een draaipoging van de baby door de VK of gyn. Omdat ik nu al behoorlijke bekkenklachen heb. Ik ben bang dat door het grof geweld van het draaien mijn hele bekken ontwricht zal worden. Ik heb een collega die hierdoor in de WAO is gekomen (niet door draaien, maar door de bekkenklachten die niet meer over gegaan zijn). Een stuitbevalling zie ik ook niet zitten eigenlijk. Toch wel veel risico´s voor de baby. Als ik het bericht van TO lees, bevestigt dat alleen mijn bange vermoedens maar.... Zoals ik er nu over denk zou ik denk ik ook kiezen voor een geplande keizersnede. Hoewel ik besef dat dat ook risico´s heeft. Zo´n ruggeprik lijkt me doodeng bijvoorbeeld. Bovendien heb ik al een peuter rondlopen en na een keizersnede mag je 6 weken niet tillen. Ik zou niet weten hoe ik dat moet regelen....Ik denk maar een rooster maken voor de opa´s en de oma´s en natuurlijk kan manlief ook een week of 3 vrij nemen. Nou ja, ik heb nog wel een aantal weken te gaan, maar houd dit topic goed in de gaten. Ik heb wel hele goede verhalen gehoord over die moxa therapie, ga dit ook zeker proberen als het zover mocht komen. Ze raden het aan tussen de 33 en 36 weken te doen. Via www.stuitlig.nl kun je en instructie dvd bestellen, het schijnt dat je het heel makkelijk zelf (of je partner omdat je zelf niet zo goed bij je tenen kunt met een dikke buik) kunt doen. En baat het niet dan schaadt het ook niet lijkt mij.
vrijdag 25 mei 2007 om 13:13
Maria, zou wel voorzichtig zijn met het zelf doen. Er zijn veel drukpunten rondom je voeten en als je de foute activeert kan je de bevalling op gang
zetten. Het is niet voor niets dat de mensen die dit doen daar voor geleerd hebben.
Inderdaad kan de kleine nog draaien en dat hoop ik ook voor jullie dat dat gebeurt.
Wat draaien betreft, minder dan de helft kan gedraaid worden en als je opstaat kan je kindje zo weer terug floepen. En, hoewel bij sommige vrouwen het weinig pijn doet, zijn er genoeg op dit forum geweest die onder de blauwe plekken zaten, niet lekker waren en nog geen gedraaid kindje hadden.
Ik denk dat er vaak te positief en makkelijk over dit soort dingen gesproken word en het is toch echt geen kattepis.
zetten. Het is niet voor niets dat de mensen die dit doen daar voor geleerd hebben.
Inderdaad kan de kleine nog draaien en dat hoop ik ook voor jullie dat dat gebeurt.
Wat draaien betreft, minder dan de helft kan gedraaid worden en als je opstaat kan je kindje zo weer terug floepen. En, hoewel bij sommige vrouwen het weinig pijn doet, zijn er genoeg op dit forum geweest die onder de blauwe plekken zaten, niet lekker waren en nog geen gedraaid kindje hadden.
Ik denk dat er vaak te positief en makkelijk over dit soort dingen gesproken word en het is toch echt geen kattepis.
vrijdag 25 mei 2007 om 13:26
Ik ben precies 12 weken geleden bevallen met een keizersnee omdat dochter in een stuit lag. Omdat ze mijn 4e kindje is had ik nogal wat ruimte in mijn buik en dochter buitelde nog rustig rond, ben 3 keer voor een echo bij de gynaecoloog geweest omdat ze in een stuit lag en bij de echo bleek ze steeds weer netjes met haar hoofdje naar beneden te liggen. Bij de laatste controle van de vk (40 wk) ben ik gestript en toen voelde ze een voetje ipv een hoofdje, was ze alsnog weer gedraaid. De dag erna moest ik weer voor een echo naar de gyn, die deze keer idd een stuitligging vaststelde. Hij wilde dochter gaan draaien en vond een vaginale stuitbevalling in mijn geval(er waren er tenslotte al 3 voorgegaan) ook geen probleem. Ik vond dat dus wel, ken alleen maar horrorvehalen over draaipogingen en bovendien was ik die nacht mijn slijmprop verloren en begon het al aardig te rommelen in mijn buik. Afwachten wilde ik dus niet meer, mijn vorige bevallingen waren allemaal binnen 1 tot 3 uur gepiept.
De gynaecoloog was echter niet zo blij met me, omdat ik ronduit weigerde om dochter te laten draaien. Hij was echt behoorlijk pissig omdat ik zijn advies niet ter harte nam, maar hij ging uiteindelijk overstag en twee uur later lag ik op de ok. Ik ben door een andere gyn geopereerd, die achteraf zei dat ik de juiste keus had gemaakt, dochter lag in een hele vreemde bocht, draaien was ws niet goed gegaan en een stuitbevalling ook niet.
De keizersnee op zich was natuurlijk een eitje, maar de eerste twee dagen erna waren wel behoorlijk zwaar. Na 4 dagen mocht ik weer naar huis en toen ging het heel snel beter. Achteraf ben ik sneller opgeknapt na de ks dan na mijn gewone bevallingen, waarbij ik steevast van voor tot achter uitscheurde.
De gynaecoloog was echter niet zo blij met me, omdat ik ronduit weigerde om dochter te laten draaien. Hij was echt behoorlijk pissig omdat ik zijn advies niet ter harte nam, maar hij ging uiteindelijk overstag en twee uur later lag ik op de ok. Ik ben door een andere gyn geopereerd, die achteraf zei dat ik de juiste keus had gemaakt, dochter lag in een hele vreemde bocht, draaien was ws niet goed gegaan en een stuitbevalling ook niet.
De keizersnee op zich was natuurlijk een eitje, maar de eerste twee dagen erna waren wel behoorlijk zwaar. Na 4 dagen mocht ik weer naar huis en toen ging het heel snel beter. Achteraf ben ik sneller opgeknapt na de ks dan na mijn gewone bevallingen, waarbij ik steevast van voor tot achter uitscheurde.
vrijdag 25 mei 2007 om 14:34
Hoi, ik heb hier pas ook een topic over geopend, zal het even opzoeken voor je.
Ik ben van mijn 2e kindje dus in stuit bevallen en dat is perfect gegaan! Alle omstandigheden waren ook goed. Er zijn een paar belangrijke punten
- hoe groot is het kindje
- hoe vlot gaat de ontsluiting
- is het een (on)volkomen stuit
Ik was al eens bevallen, en wist dus dat 'het paste'. De ontsluiting ging bij mij ook vlot de eerste keer, dus dat was ook gunstig. En hij lag in onvolkomen stuit (billen voor de uitgang) en dat was ook de meest ideale stuitligging. De gyn wilde niet eens een draaipoging doen (gelukkig!) en was vrij stellig, zo van, dat gaat helemaal goed komen!
Als er risico was geweest was ik misschien wel voor een keizersnede gegaan, al is dat toch een buikoperatie. Ik heb al een kind en daarom wilde ik liever geen ks.
Ik had me overal op voorbereid behalve op wat er gebeurde... ik had geen knip, alleen een klein scheurtje, ik kwam in het ziekenhuis en had al 9 cm, met 3 persweeën was hij er! Hij mocht meteen op mijn buik! De 'perfecte bevalling' (afgezien van de pijn, kort maar krachtig!!!) dus.
Ik hoop dat je je niet laat afschrikken door alle verhalen, laat je goed informeren door de gynaecoloog. Ieder klind en situatie is anders!En je hoort vaak ook alleen de verhalen die niet goed aflopen.
Succes met het nemen van een beslissing en natuurlijk met de bevalling!!
Ik ben van mijn 2e kindje dus in stuit bevallen en dat is perfect gegaan! Alle omstandigheden waren ook goed. Er zijn een paar belangrijke punten
- hoe groot is het kindje
- hoe vlot gaat de ontsluiting
- is het een (on)volkomen stuit
Ik was al eens bevallen, en wist dus dat 'het paste'. De ontsluiting ging bij mij ook vlot de eerste keer, dus dat was ook gunstig. En hij lag in onvolkomen stuit (billen voor de uitgang) en dat was ook de meest ideale stuitligging. De gyn wilde niet eens een draaipoging doen (gelukkig!) en was vrij stellig, zo van, dat gaat helemaal goed komen!
Als er risico was geweest was ik misschien wel voor een keizersnede gegaan, al is dat toch een buikoperatie. Ik heb al een kind en daarom wilde ik liever geen ks.
Ik had me overal op voorbereid behalve op wat er gebeurde... ik had geen knip, alleen een klein scheurtje, ik kwam in het ziekenhuis en had al 9 cm, met 3 persweeën was hij er! Hij mocht meteen op mijn buik! De 'perfecte bevalling' (afgezien van de pijn, kort maar krachtig!!!) dus.
Ik hoop dat je je niet laat afschrikken door alle verhalen, laat je goed informeren door de gynaecoloog. Ieder klind en situatie is anders!En je hoort vaak ook alleen de verhalen die niet goed aflopen.
Succes met het nemen van een beslissing en natuurlijk met de bevalling!!
vrijdag 25 mei 2007 om 15:48
Ja TO, ik kan ook alleen maar zeggen: doe wat voor jou goed voelt! En het lijkt uit je verhaal dat jij je het beste voelt bij een geplande ks; dan zeg je dat toch? En als de gyn dat niet ziet zitten, dan zijn er nog genoeg andere gynaecologen; het is idd jouw lijf en jouw kind.
Bij mij lag de kleine ook tot 34 weken met de voeten onder en ik heb toen besloten om als dat zo zou blijven, een ks te laten doen. Wat mij daartoe deed besluiten, is dat ze eigenlijk nergens echt fan zijn van stuitbevallingen behalve in NL, vanwege het de risico's die eraan kleven. Dan doe ik het gewoon liever niet. Maar ben benieuwd wat jij uiteindelijk besluit; je mag het zelf weten, dus luister dan ook vooral naar jezelf!
Bij mij lag de kleine ook tot 34 weken met de voeten onder en ik heb toen besloten om als dat zo zou blijven, een ks te laten doen. Wat mij daartoe deed besluiten, is dat ze eigenlijk nergens echt fan zijn van stuitbevallingen behalve in NL, vanwege het de risico's die eraan kleven. Dan doe ik het gewoon liever niet. Maar ben benieuwd wat jij uiteindelijk besluit; je mag het zelf weten, dus luister dan ook vooral naar jezelf!
vrijdag 25 mei 2007 om 20:13
Hoi,
Voor het geval dat TO nog terug komt, zonder bevallen te zijn. Mijn dochter is ook met een vaginale stuitbevalling ter wereld gekomen. Wij kwamen er pas achter toen mijn vliezen braken. Alles is goed gegaan, ze had een klein hoofdje, wat erg belangrijk is.
Maar het allerbelangrijkste is dat je er zelf achter moet staan. Als jij het niet aandurft vraag dan om een keizersnee. En laat de rest van de wereld lekker kletsen. Zij hoeven het niet te doen.
Je hebt er niets aan als je tijdens je bevalling in paniek raakt, omdat je denkt aan alles wat mis kan gaan.
Ik vind een gyn. die er zo makkelijk mee omgaat ook niet echt met zijn patienten meedenken.
Dus als je nog niet bent bevallen, ik hoop van niet 34 weken is nog wel heel vroeg, kaart het nog een keer aan.
Ik wens je veel succes en een goede bevalling.
Groetjes
Voor het geval dat TO nog terug komt, zonder bevallen te zijn. Mijn dochter is ook met een vaginale stuitbevalling ter wereld gekomen. Wij kwamen er pas achter toen mijn vliezen braken. Alles is goed gegaan, ze had een klein hoofdje, wat erg belangrijk is.
Maar het allerbelangrijkste is dat je er zelf achter moet staan. Als jij het niet aandurft vraag dan om een keizersnee. En laat de rest van de wereld lekker kletsen. Zij hoeven het niet te doen.
Je hebt er niets aan als je tijdens je bevalling in paniek raakt, omdat je denkt aan alles wat mis kan gaan.
Ik vind een gyn. die er zo makkelijk mee omgaat ook niet echt met zijn patienten meedenken.
Dus als je nog niet bent bevallen, ik hoop van niet 34 weken is nog wel heel vroeg, kaart het nog een keer aan.
Ik wens je veel succes en een goede bevalling.
Groetjes
vrijdag 25 mei 2007 om 20:17
quote: mariap reageerde
Ik ben erg bang voor een draaipoging van de baby door de VK of gyn. Omdat ik nu al behoorlijke bekkenklachen heb. Ik ben bang dat door het grof geweld van het draaien mijn hele bekken ontwricht zal worden.
Ik snap wat je bedoelt, maar het hòeft niet zo te zijn. Ik ben nu 38+5 weken zwanger en afgelopen woensdag bleek m'n kindje ineens dwars te liggen :o. Nog gedraaid na 38 weken dus.
Ik ben ook altijd als de dood voor draaien geweest en heb altijd geroepen: dat nooit ! Toch heb ik ons kindje afgelopen woensdag laten draaien, na alle risico's af te wegen en goed advies te krijgen van het zh. Horrorverhalen zijn er natuurlijk, maar die hoort men blijkbaar vaker (en onthoudt men beter) dan alles pogingen die goed gaan.
De draaiing was best een pijnlijke en bizarre ervaring, maar was succesvol ! Het duurt nog geen 5 minuten en is daardoor goed te doen. Ook ik heb erg last van bekkeninstabiliteit, maar dat is niet erger geworden na de draaiing. Volgens de gyn. heeft dat er niets mee te maken.
Toegegeven: mijn kindje hoefde 'maar' 90 graden gedraaid te worden
Succes met beslissen en TO: succes met de bevalling.
Ik ben erg bang voor een draaipoging van de baby door de VK of gyn. Omdat ik nu al behoorlijke bekkenklachen heb. Ik ben bang dat door het grof geweld van het draaien mijn hele bekken ontwricht zal worden.
Ik snap wat je bedoelt, maar het hòeft niet zo te zijn. Ik ben nu 38+5 weken zwanger en afgelopen woensdag bleek m'n kindje ineens dwars te liggen :o. Nog gedraaid na 38 weken dus.
Ik ben ook altijd als de dood voor draaien geweest en heb altijd geroepen: dat nooit ! Toch heb ik ons kindje afgelopen woensdag laten draaien, na alle risico's af te wegen en goed advies te krijgen van het zh. Horrorverhalen zijn er natuurlijk, maar die hoort men blijkbaar vaker (en onthoudt men beter) dan alles pogingen die goed gaan.
De draaiing was best een pijnlijke en bizarre ervaring, maar was succesvol ! Het duurt nog geen 5 minuten en is daardoor goed te doen. Ook ik heb erg last van bekkeninstabiliteit, maar dat is niet erger geworden na de draaiing. Volgens de gyn. heeft dat er niets mee te maken.
Toegegeven: mijn kindje hoefde 'maar' 90 graden gedraaid te worden
Succes met beslissen en TO: succes met de bevalling.
What matters most is how you see yourself
vrijdag 25 mei 2007 om 20:21
zaterdag 26 mei 2007 om 09:58
Goedemorgen!Zoals jullie hebben kunnen lezen ben ik gister nog naar zhuis gegaan met enorme buikpijn.Kindje was aan het draaien wat natuurlijk erg fijn was,maar dit veroorzaakte enorme pijn(ben echt niet kleinzerig)Vanochtend om 8 uur terug geweest naar zhuis en kindje ligt toch weer in stuit.Ze waren even bang dat ik idd ging bevallen maar gelukkig is dit niet zo!Moet nog paar weekjes blijven zitten hoor!Verder prettig gesprek gehad met andere gyn en die zei ook...luister naar wat je hart je ingeeft,als jij met onzekere gevoelens gaat bevallen houd dit de weeen alleen maar op,dus doe wat je hart je ingeeft!Vond dit erg fijn om te horen en hoop dat ik nog paar weekjes tijd heb om te beslissen
Wens ik jullie alvast een fijn pinksterweekend!!
liefs San
Wens ik jullie alvast een fijn pinksterweekend!!
liefs San
Succes met beslissen
zaterdag 26 mei 2007 om 11:48
He San, dat hadden wij nou ook met ons manneke, dat hij zelf probeerde te draaien maar bij hem lukte het dus ook niet. En dat deed toen ook zo'n pijn. Wij zijn toen trouwens de volgende dag in het ziekenhuis geweest omdat hummel dus zolang sliep en er 24 uur geen activiteit was. Maar de monitor liet een mooi kloppend hartje horen!!
En nu zal ik wel iedereen over me heen krijgen, maar met keizersnee krijg je ook bijzonder mooie kindjes ha ha. (Maar daar deed ik het niet voor hoor!!).
Als je nu voor de keizersnee gaat, laat je dan vantevoren goed informeren wat ze gaan doen. Mijn gesprek zou op de morgen van de geplande ks zijn, kindje kwam twee weken eerder en ik was dus helemaal gestressed en wist niet wat er allemaal gebeurde. Daardoor was ik heel erg gespannen en liep het allemaal niet zo vlotjes. Had dus voorkomen kunnen worden door goede voorlichting!!
En nu zal ik wel iedereen over me heen krijgen, maar met keizersnee krijg je ook bijzonder mooie kindjes ha ha. (Maar daar deed ik het niet voor hoor!!).
Als je nu voor de keizersnee gaat, laat je dan vantevoren goed informeren wat ze gaan doen. Mijn gesprek zou op de morgen van de geplande ks zijn, kindje kwam twee weken eerder en ik was dus helemaal gestressed en wist niet wat er allemaal gebeurde. Daardoor was ik heel erg gespannen en liep het allemaal niet zo vlotjes. Had dus voorkomen kunnen worden door goede voorlichting!!
zaterdag 26 mei 2007 om 13:28
Hoi,
Bloempje alle stuitkindjes zijn mooie kindjes!!
Vooral de hoofdjes, zo mooi rond.
TO, fijn dat er nu wel geluisterd werd naar je. Denk er rustig over na en neem een beslissing waar je helemaal voor kunt gaan. En een baby die met 34 weken nog probeert te draaien lijkt mij ook niet echt prettig.
Groetjes
Bloempje alle stuitkindjes zijn mooie kindjes!!
Vooral de hoofdjes, zo mooi rond.
TO, fijn dat er nu wel geluisterd werd naar je. Denk er rustig over na en neem een beslissing waar je helemaal voor kunt gaan. En een baby die met 34 weken nog probeert te draaien lijkt mij ook niet echt prettig.
Groetjes
