
(Groot)Ouders die regelmatig verjaardagen skippen
zaterdag 18 juli 2009 om 00:17
Dag dames
Ik heb speciaal hier een account aangemaakt om te kijken of mede-mama's hun licht kunnen laten schijnen over hetgeen waar ik nogal mee zit.
Het gaat om het volgende:
mijn schoonouders zijn de trotse bezitters van een stacaravan in Luxemburg en vertoeven daar uiteraard meerdere keren per jaar.
Hartstikke leuk voor hen natuurlijk en ook voor ons want wij kunnen er ook weleens onze vakantie in vieren.
Schoonouders zijn gezegend met 2 kinderen; mijn man en zijn zus, en die 2 kinderen hebben gezorgd voor 7 kleinkinderen tussen de 8 jaar en 2 weken; 4 bij ons, 3 bij mijn schoonzus. Helaas komt het meerdere keren per jaar voor dat er een kind of kleinkind jarig is wanneer mijn schoonouders in Luxemburg zijn. Een van de dochters van schoonzus is in de meivakantie jarig, dan zijn ze altijd weg. Ikzelf en mijn oudste dochter zijn in augustus jarig: hele dikke kans dat ze dan weg zijn.
Wil hun zoon zijn verjaardag vieren in een weekend dat net toevallig samenvalt met een gepland bezoek daar? Jammer dan, ze komen niet. Ze hebben immers met vrienden afgesproken en bedenken dat zoonlief al 32 jaar in die periode zijn verjaardag viert zit er niet in. De verjaardag van mijn oudste kind kan in een paasweekend vallen: opa en oma komen niet.
Schoonzus beviel dus een keer in de meivakantie: ouders kwamen een week later de baby eens bewonderen. De laatste keer had ze geluk; ze waren "slechts" voor een weekend in Luxemburg, dus kwamen ze al een dag later.
Jullie zien, het frustreert me behoorlijk. Kijk voor mijn eigen verjaardag en die van manlief is het nog wel een beetje "jammer maar helaas", maar voor de verjaardagen van de kinderen vind ik het eigenlijk wel belangrijk dat opa en oma er zijn.
Tegelijkertijd is het een beetje een dilemma: ze moeten natuurlijk ook gewoon hun eigen leven kunnen leiden en weggaan zodra die gelegenheid er is.
Uiteraard laat ik regelmatig aan mijn man weten hoezeer ik hier van baal. Zijn reactie is in de trant van: "Je weet toch hoe ze zijn, maak je niet zo druk, ze veranderen toch niet." Hij is dan ook van mening dat het bespreekbaar maken van dit onderwerp zinloos is en zelf de confrontatie aangaan durf ik derhalve niet zo goed, ik weet niet zeker of mijn man me wel zal steunen op dit gebied.
Van mijn schoonzus heb ik gehoord dat mijn dochter en ik inderdaad weer buiten de boot vallen mbt onze verjaardagen dit jaar. Van ons gezin missen ze dit jaar dus de helft van de verjaardagen. Jullie zeggen dan misschien "Laat ze gewoon op een andere dag komen, maakt het uit" maar dat hebben we juist vanwege ons grote gezin afgeschaft. Met een beetje pech is er altijd wel íemand die op een andere dag wil komen en vier je 12 keer per jaar een verjaardag (excl eventuele kinderfeestjes), daar is ons gezinsleven eenvoudigweg te druk voor.
Nou, een heel verhaal zo Wat vinden jullie dames? Kan je als grootouders gewoon lekker je leven leiden of schept het hebben van kinderen en kleinkinderen ook wat verplichtingen? Ik ben heel benieuwd hoe jullie daarover denken...
Ik heb speciaal hier een account aangemaakt om te kijken of mede-mama's hun licht kunnen laten schijnen over hetgeen waar ik nogal mee zit.
Het gaat om het volgende:
mijn schoonouders zijn de trotse bezitters van een stacaravan in Luxemburg en vertoeven daar uiteraard meerdere keren per jaar.
Hartstikke leuk voor hen natuurlijk en ook voor ons want wij kunnen er ook weleens onze vakantie in vieren.
Schoonouders zijn gezegend met 2 kinderen; mijn man en zijn zus, en die 2 kinderen hebben gezorgd voor 7 kleinkinderen tussen de 8 jaar en 2 weken; 4 bij ons, 3 bij mijn schoonzus. Helaas komt het meerdere keren per jaar voor dat er een kind of kleinkind jarig is wanneer mijn schoonouders in Luxemburg zijn. Een van de dochters van schoonzus is in de meivakantie jarig, dan zijn ze altijd weg. Ikzelf en mijn oudste dochter zijn in augustus jarig: hele dikke kans dat ze dan weg zijn.
Wil hun zoon zijn verjaardag vieren in een weekend dat net toevallig samenvalt met een gepland bezoek daar? Jammer dan, ze komen niet. Ze hebben immers met vrienden afgesproken en bedenken dat zoonlief al 32 jaar in die periode zijn verjaardag viert zit er niet in. De verjaardag van mijn oudste kind kan in een paasweekend vallen: opa en oma komen niet.
Schoonzus beviel dus een keer in de meivakantie: ouders kwamen een week later de baby eens bewonderen. De laatste keer had ze geluk; ze waren "slechts" voor een weekend in Luxemburg, dus kwamen ze al een dag later.
Jullie zien, het frustreert me behoorlijk. Kijk voor mijn eigen verjaardag en die van manlief is het nog wel een beetje "jammer maar helaas", maar voor de verjaardagen van de kinderen vind ik het eigenlijk wel belangrijk dat opa en oma er zijn.
Tegelijkertijd is het een beetje een dilemma: ze moeten natuurlijk ook gewoon hun eigen leven kunnen leiden en weggaan zodra die gelegenheid er is.
Uiteraard laat ik regelmatig aan mijn man weten hoezeer ik hier van baal. Zijn reactie is in de trant van: "Je weet toch hoe ze zijn, maak je niet zo druk, ze veranderen toch niet." Hij is dan ook van mening dat het bespreekbaar maken van dit onderwerp zinloos is en zelf de confrontatie aangaan durf ik derhalve niet zo goed, ik weet niet zeker of mijn man me wel zal steunen op dit gebied.
Van mijn schoonzus heb ik gehoord dat mijn dochter en ik inderdaad weer buiten de boot vallen mbt onze verjaardagen dit jaar. Van ons gezin missen ze dit jaar dus de helft van de verjaardagen. Jullie zeggen dan misschien "Laat ze gewoon op een andere dag komen, maakt het uit" maar dat hebben we juist vanwege ons grote gezin afgeschaft. Met een beetje pech is er altijd wel íemand die op een andere dag wil komen en vier je 12 keer per jaar een verjaardag (excl eventuele kinderfeestjes), daar is ons gezinsleven eenvoudigweg te druk voor.
Nou, een heel verhaal zo Wat vinden jullie dames? Kan je als grootouders gewoon lekker je leven leiden of schept het hebben van kinderen en kleinkinderen ook wat verplichtingen? Ik ben heel benieuwd hoe jullie daarover denken...

zaterdag 18 juli 2009 om 00:26
Ik wou dat mijn schoonouders zo waren... Mijn schoonmoeder wil nooit op vakantie terwijl er een van ons jarig is (en er zijn nu nog geen kleinkinderen, drie zoons/drie schoondochters) en schept daarmee de verplichting naar ons toe (zo voelen wij dat tenminste) om onze verjaardag te vieren terwijl wij daar zelf helemaal niet zo op zitten te wachten. Ieder moment kan het eerste kleinkind geboren worden, midden in de zomervakantie dus. Ik heb mijn schoonouders al medegedeeld dat de kleindochter in kwestie hoogstwaarschijnlijk zelf op vakantie zal zijn op 9 van de 10 verjaardagen gezien het feit dat haar moeder in het onderwijs zit (dat ben ik trouwens ).
Ik vind het niet zo heel raar van je schoonouders, dat met de geboortes van de kleinkinderen vind ik wel raar. Luxemburg is nu ook weer niet zo ver dat je, zeker met nog een week voor de boeg, niet voor een dag of twee even heen en weer kunt.
Als je zelf principieel je verjaardag maar 1 keer wilt vieren is dat natuurlijk je goed recht, maar je kunt dan niet van anderen verwachten dat zij hun plannen daarvoor omgooien. Ook al zijn het je schoonouders. Het zit je blijkbaar erg hoog, anders open je er geen topic over en dat lijkt me erg lastig. Mischien dat je het een keer vanuit jezelf kunt brengen naar je schoonouders zo van `Ik vind het zo jammer dat u nooit op .... verjaardags bent, hij/zij zou het zo leuk vinden?` Misschien staan ze er helemaal niet ibj stil?
Ik vind het niet zo heel raar van je schoonouders, dat met de geboortes van de kleinkinderen vind ik wel raar. Luxemburg is nu ook weer niet zo ver dat je, zeker met nog een week voor de boeg, niet voor een dag of twee even heen en weer kunt.
Als je zelf principieel je verjaardag maar 1 keer wilt vieren is dat natuurlijk je goed recht, maar je kunt dan niet van anderen verwachten dat zij hun plannen daarvoor omgooien. Ook al zijn het je schoonouders. Het zit je blijkbaar erg hoog, anders open je er geen topic over en dat lijkt me erg lastig. Mischien dat je het een keer vanuit jezelf kunt brengen naar je schoonouders zo van `Ik vind het zo jammer dat u nooit op .... verjaardags bent, hij/zij zou het zo leuk vinden?` Misschien staan ze er helemaal niet ibj stil?
zaterdag 18 juli 2009 om 00:33
Waarom organiseren jullie niet met elkaar in plaats van al die verjaardagen een familiedag met schoonouders, kinderen, kleinkinderen? Eerst ergens koffiedrinken met taart en cadeautjes, dan naar een dierentuin/pretpark/zwembad, dan pannenkoeken eten? Voor de kinderen een leuke dag om naar uit te kijken, voor je schoonouders ook een leuke dag om al hun kleinkinderen bij elkaar te hebben en iedereen is blij en tevreden ...... ik hoop jij ook
zaterdag 18 juli 2009 om 00:37
tsja, kan me voorstellen dat je het vervelend vindt, maar zoals je het schrijft, ben jij vooral degene die er een probleem mee heeft. In plaats van je er iedere keer aan te storen zou je het ook als gegeven kunnen accepteren.
Als ze verder een lieve opa en oma zijn voor je kinderen zou ik het niet in mijn hoofd halen er een punt van te maken. En als het geen lieve opa en oma zijn zou ik er ook geen punt van maken, want dan mis je ze toch niet.
Als ze verder een lieve opa en oma zijn voor je kinderen zou ik het niet in mijn hoofd halen er een punt van te maken. En als het geen lieve opa en oma zijn zou ik er ook geen punt van maken, want dan mis je ze toch niet.


zaterdag 18 juli 2009 om 00:46
Vind je je schoonouders wel leuk dat je ze er altijd bij wil hebben? Zo klinkt je namelijk niet. Meer dat het hoort dat ze erbij moeten zijn. Niet omdat ze zo leuk, lief en aardig zijn.
Als ik het allemaal zo lees mogen ze van jou het hele jaar niet weg. Maar goed, ik heb dan ook nada niks met verjaardagen.
Ik vind je een beetje jaloers overkomen.
Kleinkinderen krijgen verplicht tot niks (ben je eindelijk klaar met je eigen kinderen, wil je lekker gaan genieten met je vrouw, samen met pensioen, mag je nóg niet weg!)
Je doet je best om je kinderen prettig volwassen te laten worden. En daar houdt de taak op. De rest is toetje.
Als ik het allemaal zo lees mogen ze van jou het hele jaar niet weg. Maar goed, ik heb dan ook nada niks met verjaardagen.
Ik vind je een beetje jaloers overkomen.
Kleinkinderen krijgen verplicht tot niks (ben je eindelijk klaar met je eigen kinderen, wil je lekker gaan genieten met je vrouw, samen met pensioen, mag je nóg niet weg!)
Je doet je best om je kinderen prettig volwassen te laten worden. En daar houdt de taak op. De rest is toetje.
zaterdag 18 juli 2009 om 01:08
Ik vind het schandalig!
Niet dus.
Onze familie is een hele dag kwijt om even hier op verjaarsvisite te komen. Zowel mijn ouders als de andere oma slaan dus wel eens verjaardagen van ons en onze 4 kinderen over omdat ze niet kunnen.
Dit jaar heb ik het mezelf en de familie makkelijk gemaakt door één feest te gegeven voor de kinderen. Dat kondigde ik lang van tevoren aan. Bovendien koos ik een handige datum. Bijna iedereen was er dus, en dat was ontzettend gezellig.
Ik heb het ze nooit kwalijk genomen als ze niet konden. En dat doen ze andersom ook niet. Mijn vader wordt 70 als ik 1000 km verderop zit. Dan bel ik hem gewoon even.
Niet dus.
Onze familie is een hele dag kwijt om even hier op verjaarsvisite te komen. Zowel mijn ouders als de andere oma slaan dus wel eens verjaardagen van ons en onze 4 kinderen over omdat ze niet kunnen.
Dit jaar heb ik het mezelf en de familie makkelijk gemaakt door één feest te gegeven voor de kinderen. Dat kondigde ik lang van tevoren aan. Bovendien koos ik een handige datum. Bijna iedereen was er dus, en dat was ontzettend gezellig.
Ik heb het ze nooit kwalijk genomen als ze niet konden. En dat doen ze andersom ook niet. Mijn vader wordt 70 als ik 1000 km verderop zit. Dan bel ik hem gewoon even.
zaterdag 18 juli 2009 om 01:14
Veel reacties al; leuk:
@toetyfroety Verjaardagen overrated, dat is natuurlijk gewoon een mening. Ik vind ze altijd wel belangrijk, dat blijkt ook wel denk ik. 400 km rijden hoeft ook niet hoor, een keer anders plannen zou misschien leuk zijn.In Australië wonen is misschien in mijn geval wel makkelijk, dat schept tenminste ook geen verwachtingen. Misschien moet ik het eens overwegen.
@mardjen Ah, je hebt een punt: als ik iets niet wil dan is het wel wat verjaardagen verplichtingen zijn. Lekker dubbel he, hahaha. Het zit me inderdaad wel hoog maar dat komt denk ik meer omdat ik merk dat ik er gewoon de enige in ben. Ik heb gewoon wat afwijkende normen en waarden dan mijn schoonfamilie
@joyce48 Goed idee, dat vind ik het overwegen waard!!!
@krokusje Ik zou er inderdaad beter aan doen te accepteren dat het nou eenmaal zo is en er verder geen energie in steken. Wel erg zonde, heb je gelijk in.
@domnaiefmutsje Got a point!!!
@meds Zoals jij schrijft komt er iets bij me op wat ik nog nooit bedacht heb: misschien vinden ze het gewoon inderdaad helemaal niet leuk al die kleinkinderen. Het lijkt altijd wel zo als we elkaar zien, maar verder komt er erg weinig belangstelling bij ze vandaan dus je hebt daar wel een punt...
@milo Nee, het is niet zo dat ze van mij niet het hele jaar wegmogen. Integendeel, dat is juist waar mijn dilemma vandaan komt. Ik vind dus óók dat ze hun leven moeten kunnen leiden zoals ze willen. Jaloers ben ik al helemaal niet, eigenlijk heb ik meestal medelijden met hoe mijn schoonouders leven, maar dat is weer een heel ander verhaal
En ik kan het opzich met ze vinden maar ik zou het voor mezelf niet als een gemis ervaren als ik ze niet in mijn leven zou hebben.
Kleine toevoeging over waar mijn gedachten vandaan komen:
onze sociale omgeving is niet zo groot. Verjaardagen vind ik altijd erg belangrijk, hoewel ik wel graag wil dat mensen komen omdat ze het leuk vinden en niet omdat het moet, hoe tegenstrijdig hahaha. Maar vanuit dat oogpunt wil ik graag, en zeker voor mijn kinderen, dat mensen die belangrijk zijn erbij zijn.
Dank jullie voor jullie reacties, ik ga het loslaten *zennn*, nu van mijn nachtrust genieten en morgen lekker werken. Welterusten!
@toetyfroety Verjaardagen overrated, dat is natuurlijk gewoon een mening. Ik vind ze altijd wel belangrijk, dat blijkt ook wel denk ik. 400 km rijden hoeft ook niet hoor, een keer anders plannen zou misschien leuk zijn.In Australië wonen is misschien in mijn geval wel makkelijk, dat schept tenminste ook geen verwachtingen. Misschien moet ik het eens overwegen.
@mardjen Ah, je hebt een punt: als ik iets niet wil dan is het wel wat verjaardagen verplichtingen zijn. Lekker dubbel he, hahaha. Het zit me inderdaad wel hoog maar dat komt denk ik meer omdat ik merk dat ik er gewoon de enige in ben. Ik heb gewoon wat afwijkende normen en waarden dan mijn schoonfamilie
@joyce48 Goed idee, dat vind ik het overwegen waard!!!
@krokusje Ik zou er inderdaad beter aan doen te accepteren dat het nou eenmaal zo is en er verder geen energie in steken. Wel erg zonde, heb je gelijk in.
@domnaiefmutsje Got a point!!!
@meds Zoals jij schrijft komt er iets bij me op wat ik nog nooit bedacht heb: misschien vinden ze het gewoon inderdaad helemaal niet leuk al die kleinkinderen. Het lijkt altijd wel zo als we elkaar zien, maar verder komt er erg weinig belangstelling bij ze vandaan dus je hebt daar wel een punt...
@milo Nee, het is niet zo dat ze van mij niet het hele jaar wegmogen. Integendeel, dat is juist waar mijn dilemma vandaan komt. Ik vind dus óók dat ze hun leven moeten kunnen leiden zoals ze willen. Jaloers ben ik al helemaal niet, eigenlijk heb ik meestal medelijden met hoe mijn schoonouders leven, maar dat is weer een heel ander verhaal
En ik kan het opzich met ze vinden maar ik zou het voor mezelf niet als een gemis ervaren als ik ze niet in mijn leven zou hebben.
Kleine toevoeging over waar mijn gedachten vandaan komen:
onze sociale omgeving is niet zo groot. Verjaardagen vind ik altijd erg belangrijk, hoewel ik wel graag wil dat mensen komen omdat ze het leuk vinden en niet omdat het moet, hoe tegenstrijdig hahaha. Maar vanuit dat oogpunt wil ik graag, en zeker voor mijn kinderen, dat mensen die belangrijk zijn erbij zijn.
Dank jullie voor jullie reacties, ik ga het loslaten *zennn*, nu van mijn nachtrust genieten en morgen lekker werken. Welterusten!
zaterdag 18 juli 2009 om 03:23
Ik heb het probleem juist andersom. Mijn vriend en ik wonen als enige van de familie in de grote stad, de rest op het platteland (lees: bijna 3 uur rijden). Wij hebben ook echt geen zin om iedere verjaardag (en dat zijn er heeeel wat, want veel kinderen, net als jij dus) heen en weer te rijden. Dus ik kan me zo goed inleveren in jouw schoonouders! Wij proberen wel regelmatig erbij aanwezig te zijn, maar iedere keer dat gaat gewoon niet. Probeer niet teveel aan ze te trekken, want ik weet hoe beklemmend dat in je vrijheid aan kan voelen en werkt alleen maar averechts.
zaterdag 18 juli 2009 om 07:42
Mijn moeder heeft een camping in het buitenland.
Van maart tm oktober is ze daar. Ze mist mijn verjaardag,van mijn dochter van mijn zoons en van mijn broer.
En weet je wat ik daar van vind ?
Boeiend....
Het is niet anders enzo.
je man heeft mi gelijk.
Van maart tm oktober is ze daar. Ze mist mijn verjaardag,van mijn dochter van mijn zoons en van mijn broer.
En weet je wat ik daar van vind ?
Boeiend....
Het is niet anders enzo.

Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
zaterdag 18 juli 2009 om 08:06
quote:traincha2 schreef op 18 juli 2009 @ 08:02:
Je ouders en grootouders hebben toch niet om kleinkinderen gevraagd?:-) Herkenbaar gevoel. Iets wat ik ook altijd denk als mensen beledigd zijn dat opa en oma niet willen oppassen 1 a 2 dagen per week. Ik vertel mijn dochter nu al dat ik dat niet ga doen dus
Je ouders en grootouders hebben toch niet om kleinkinderen gevraagd?:-) Herkenbaar gevoel. Iets wat ik ook altijd denk als mensen beledigd zijn dat opa en oma niet willen oppassen 1 a 2 dagen per week. Ik vertel mijn dochter nu al dat ik dat niet ga doen dus
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
zaterdag 18 juli 2009 om 08:08
zaterdag 18 juli 2009 om 08:09
Weet je wat mij een beetje "stoort" ? Het egoisme. De caravan is leuk, zeker als jullie er gebruik van kunnen maken, maar als opa en oma zelf in hun eigen tijd van hun eigen caravan willen genieten, dan mag dat alleen als er niemand jarig is. En anders moeten ze hun vrije tijd maar om de verjaardagen heen plannen.
Ik schrijf het ietwat overdreven, maar zo komt het toch op mij over.
Ik schrijf het ietwat overdreven, maar zo komt het toch op mij over.
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....

zaterdag 18 juli 2009 om 08:22
Belachelijk dat je je daar druk om maakt. Als opa en oma terug zijn van vakantie kunnen ze toch voor je verjaardag langs komen? Ik snap werkelijk niet dat mensen zooooo aan 'n vaste dag hangen. Bovendien is het voor die mensen wellicht wel veel lekkerder om apart te komen ipv in 'n keet vol visite terecht te komen.