Relaties
alle pijlers
Vriend heeft veel meegemaakt, hoe mee om te gaan of niet?
zondag 19 juli 2009 om 14:36
Als hij afspraken niet nakomt is hij gewoon respectloos. Als er geen afspraken zijn gemaakt staan jullie hier gewoon anders is en moeten jullie het daar eens over hebben.
Dat heeft niets met zijn of jou verleden te maken. Als hij geen zin/ behoefte heeft aan bepaalde afspraken, dan kunnen jullie die afspraken ook niet maken. Heb jij die behoefte aan die afspraken wel dan moeten jullie nagaan in hoeverre jullie bij elkaar passen.
Dat heeft niets met zijn of jou verleden te maken. Als hij geen zin/ behoefte heeft aan bepaalde afspraken, dan kunnen jullie die afspraken ook niet maken. Heb jij die behoefte aan die afspraken wel dan moeten jullie nagaan in hoeverre jullie bij elkaar passen.
zondag 19 juli 2009 om 14:37
Wat heeft in vredesnaam het niet nakomen van afspraken met jou te maken met het vertrouwen in anderen?
Lijkt me nogal misbruik maken van de situatie:Och wat ben ik altijd zielig geweest, en daarom kan ik nu echt niet doen wat ik beloofd heb. En n voorlaatste ex, daar moet je toch nu wel overheen zijn,
Maar van de andere kant die ex kan zich niet meer verdedigen dus(ook) lekker makkelijk voor hem.
Hij zegt wel ergens dat t probleem bij hem ligt, maar intussen verwacht hij stiekum dat je toch denkt dat alle leed hem door anderen is aangedaan
Zo weer n stukkie psychologie van de kouwe grond op basis van een nogal omslachtig verhaal
Lijkt me nogal misbruik maken van de situatie:Och wat ben ik altijd zielig geweest, en daarom kan ik nu echt niet doen wat ik beloofd heb. En n voorlaatste ex, daar moet je toch nu wel overheen zijn,
Maar van de andere kant die ex kan zich niet meer verdedigen dus(ook) lekker makkelijk voor hem.
Hij zegt wel ergens dat t probleem bij hem ligt, maar intussen verwacht hij stiekum dat je toch denkt dat alle leed hem door anderen is aangedaan
Zo weer n stukkie psychologie van de kouwe grond op basis van een nogal omslachtig verhaal
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
zondag 19 juli 2009 om 14:50
Ruimte en tijd geven zijn goede dingen. Die zal hij zeker nodig hebben.
Maar ook JOU grenzen aangeven is belangrijk.
Voor jou, zodat je straks geen hekel aan hem gaat krijgen, maar ook voor hem. Het bied duidelijkheid.
Niets veiliger dan iemand die altijd het zelfde reageert, waarbij heel duidelijk is wat wel okee is, en wat niet.
Ik denk dat je met je vriend zou kunnen praten over jou grenzen. Dat je zijn behoefte aan ruimte respecteerd, maar dat je van hem verwacht dat hij jou grenzen ook respecteert.
Dat je van hem verwacht dat hij beloftes/afspraken nakomt.
Maar ook JOU grenzen aangeven is belangrijk.
Voor jou, zodat je straks geen hekel aan hem gaat krijgen, maar ook voor hem. Het bied duidelijkheid.
Niets veiliger dan iemand die altijd het zelfde reageert, waarbij heel duidelijk is wat wel okee is, en wat niet.
Ik denk dat je met je vriend zou kunnen praten over jou grenzen. Dat je zijn behoefte aan ruimte respecteerd, maar dat je van hem verwacht dat hij jou grenzen ook respecteert.
Dat je van hem verwacht dat hij beloftes/afspraken nakomt.
zondag 19 juli 2009 om 15:55
Misschien heel ouderwets, maar jij komt toch uit een ander milieu dan hem. Zijn ouders zijn gescheiden, en dan ook nog eens op een wat brute manier. Jouw ouders zijn nog steeds hecht bij elkaar. Dat ouders nog wel of niet bij elkaar zijn dat heeft met name heel veel impact op een kind hoe zij later met een partner zal omgaan.
maandag 20 juli 2009 om 09:23
quote:palientje schreef op 19 juli 2009 @ 15:55:
Misschien heel ouderwets, maar jij komt toch uit een ander milieu dan hem. Zijn ouders zijn gescheiden, en dan ook nog eens op een wat brute manier. Jouw ouders zijn nog steeds hecht bij elkaar. Dat ouders nog wel of niet bij elkaar zijn dat heeft met name heel veel impact op een kind hoe zij later met een partner zal omgaan.Wat heeft scheiden met milieu te maken??
Misschien heel ouderwets, maar jij komt toch uit een ander milieu dan hem. Zijn ouders zijn gescheiden, en dan ook nog eens op een wat brute manier. Jouw ouders zijn nog steeds hecht bij elkaar. Dat ouders nog wel of niet bij elkaar zijn dat heeft met name heel veel impact op een kind hoe zij later met een partner zal omgaan.Wat heeft scheiden met milieu te maken??
maandag 20 juli 2009 om 09:45
quote:Pompiedoe schreef op 20 July 2009 @ 09:19:
Helaas is het mij wederom niet gelukt om met mijn vriend te praten. Hij heeft het namelijk zelf uitgemaakt. Hij vond de druk te hoog en kapte ermee. Tja daar zit ik dan met mijn goede gedrag. Aan de ene kant opgelucht en aan de andere kant toch wel een beetje ontgoocheld. Het wordt denk ik nu maar tijd, dat ik weer aan mijzelf ga denken. Ik merk dat ik de afgelopen maanden mij te veel heb laten leiden door zijn sores en dat is niet goed voor mij geweest.
Wat bizar dat het zo onverwacht komt. Kies voor jezelf inderdaad!
Zelf heb ik een paar jaar een vriend gehad met een moeilijk verleden. Herken wel wat je schrijft. Mede doordat het mijn eerste serieuze relatie was en ik me erg in hem inleefde, was ik ook veel te begripvol en liet ik veel te gemakkelijk over mijn grenzen gaan.
Het is me later nooit weer overkomen. Heb enorm veel van die relatie geleerd. Het is heel erg als iemand allerlei ellende heeft meegemaakt en ik kan daar best begrip voor hebben. Als mijn partner echter niet in staat is om een gezonde relatie met mij te onderhouden, houdt het gewoon op. Daar wordt je beide niet gelukkig van. En je bent niet verantwoordelijk voor hetgeen hem vroeger is overkomen.
Heb nu overigens al weer ruim 4 jaar een hele fijne relatie... en dat is echt een wereld van verschil! Daar krijg je energie van ipv dat het je energie kost.
Helaas is het mij wederom niet gelukt om met mijn vriend te praten. Hij heeft het namelijk zelf uitgemaakt. Hij vond de druk te hoog en kapte ermee. Tja daar zit ik dan met mijn goede gedrag. Aan de ene kant opgelucht en aan de andere kant toch wel een beetje ontgoocheld. Het wordt denk ik nu maar tijd, dat ik weer aan mijzelf ga denken. Ik merk dat ik de afgelopen maanden mij te veel heb laten leiden door zijn sores en dat is niet goed voor mij geweest.
Wat bizar dat het zo onverwacht komt. Kies voor jezelf inderdaad!
Zelf heb ik een paar jaar een vriend gehad met een moeilijk verleden. Herken wel wat je schrijft. Mede doordat het mijn eerste serieuze relatie was en ik me erg in hem inleefde, was ik ook veel te begripvol en liet ik veel te gemakkelijk over mijn grenzen gaan.
Het is me later nooit weer overkomen. Heb enorm veel van die relatie geleerd. Het is heel erg als iemand allerlei ellende heeft meegemaakt en ik kan daar best begrip voor hebben. Als mijn partner echter niet in staat is om een gezonde relatie met mij te onderhouden, houdt het gewoon op. Daar wordt je beide niet gelukkig van. En je bent niet verantwoordelijk voor hetgeen hem vroeger is overkomen.
Heb nu overigens al weer ruim 4 jaar een hele fijne relatie... en dat is echt een wereld van verschil! Daar krijg je energie van ipv dat het je energie kost.
maandag 20 juli 2009 om 09:46
quote:domnaiefmutsje schreef op 20 juli 2009 @ 09:34:
Palientje, sterkte. Lief van je dat je er bent geweest voor hem en nee, een verleden is nooit een excuus om over iemands grenzen heen te gaan. Nu zal het nog niet zo voelen maar er komt een moment dat je blij bent dat het voorbij is.Ik hoop toch echt dat jouw berichtje voor mij (Pompiedoe) is bedoeld. Zou wat zijn, dat ik niet de hoofdrol mag spelen in mijn eigen topic
Palientje, sterkte. Lief van je dat je er bent geweest voor hem en nee, een verleden is nooit een excuus om over iemands grenzen heen te gaan. Nu zal het nog niet zo voelen maar er komt een moment dat je blij bent dat het voorbij is.Ik hoop toch echt dat jouw berichtje voor mij (Pompiedoe) is bedoeld. Zou wat zijn, dat ik niet de hoofdrol mag spelen in mijn eigen topic
maandag 20 juli 2009 om 09:49
mijn vriend heeft ook een hele moeilijke jeugd gehad. En vreemdgaande exen zouden zijn minste probleem zijn geweest.
Soms lijkt het alsof er periodes zijn dat hij er enorm mee zit, ondanks dat hij zegt van niet. Maar het steekt het denk ik toch wel dat kan niet anders.
Hij heeft in drie jaar 1 uitbarsting gehad waar ik niks mee kon en heb hem toen gezegd dat ik daar niet mee kan omgaan omdat ik dat allemaal niet heb meegemaakt en dus niet weet hoe hij zich voelt.
Ik heb hem toen gevraagd om met iemand te gaan praten maar dat heeft hij tot nu toe nog niet gedaan. Vind ik wel jammer maar op een of andere manier durf i ker niet meer over te beginnen. Ik weet eigenlijk ook niet zo goed waarom.
Ik ben dat weekend ergens anders geslapen want wilde hem gewoon niet in mijn buurt hebben.
Hij is soms heel onredelijk en zit dan in zijn eigen wereld. Dan moet ik m alleen laten zegt ie. Ik heb nu geeist. dat ie lekker zelf weg moet gaan als hij alleen wil zijn. Dit doet hij nu ook.
Maar simpele dingen zoals afspraken nakomen en er voor me zijn als ik het nodig heb is hij wel. Ik weet dat hij zijn leven zou geven voor ons en wij staan altijd op de eerste plaats. Hij heeft nooit geklaagd dat ik teveel van hem wil maar soms, heel soms ben ik wel bang dat het er allemaal nog moet uit komen ... tenzij hij met iemand gaat praten.....
misschien toch maar weer een therapeut voorstellen maaar hoooeeeee?
Dus hij is niet respectloos naar mij toe en dat mag niemand zijn wat hij of zij ook heeft meegemaakt. JIj kunt daar niks aan doen en je mag daar zeker niet de dupe van worden? WAarom zou je?
Jij wilt toch wat van je leven maken en je ouders hebben ervoor gezordg dat je een prettig leven hebt dus waarom zou je dat laten verpersten?
Soms lijkt het alsof er periodes zijn dat hij er enorm mee zit, ondanks dat hij zegt van niet. Maar het steekt het denk ik toch wel dat kan niet anders.
Hij heeft in drie jaar 1 uitbarsting gehad waar ik niks mee kon en heb hem toen gezegd dat ik daar niet mee kan omgaan omdat ik dat allemaal niet heb meegemaakt en dus niet weet hoe hij zich voelt.
Ik heb hem toen gevraagd om met iemand te gaan praten maar dat heeft hij tot nu toe nog niet gedaan. Vind ik wel jammer maar op een of andere manier durf i ker niet meer over te beginnen. Ik weet eigenlijk ook niet zo goed waarom.
Ik ben dat weekend ergens anders geslapen want wilde hem gewoon niet in mijn buurt hebben.
Hij is soms heel onredelijk en zit dan in zijn eigen wereld. Dan moet ik m alleen laten zegt ie. Ik heb nu geeist. dat ie lekker zelf weg moet gaan als hij alleen wil zijn. Dit doet hij nu ook.
Maar simpele dingen zoals afspraken nakomen en er voor me zijn als ik het nodig heb is hij wel. Ik weet dat hij zijn leven zou geven voor ons en wij staan altijd op de eerste plaats. Hij heeft nooit geklaagd dat ik teveel van hem wil maar soms, heel soms ben ik wel bang dat het er allemaal nog moet uit komen ... tenzij hij met iemand gaat praten.....
misschien toch maar weer een therapeut voorstellen maaar hoooeeeee?
Dus hij is niet respectloos naar mij toe en dat mag niemand zijn wat hij of zij ook heeft meegemaakt. JIj kunt daar niks aan doen en je mag daar zeker niet de dupe van worden? WAarom zou je?
Jij wilt toch wat van je leven maken en je ouders hebben ervoor gezordg dat je een prettig leven hebt dus waarom zou je dat laten verpersten?
maandag 20 juli 2009 om 10:13
Therapeut heeft pas zin als ie daar zelf aan toe is. Die keuze moet je ook bij hem laten en niet pushen.
Misschien komt het er een keer allemaal uit, misschien ook niet en dat kan ook best nog el jaren duren.
Zolang hij niet respectloos is en rekening probeert te houden met jou, kun je hem niet dwingen om met iemand te gaan praten. Blijf wel duidelijk je grens aangeven en verwacht dat ie "normaal"doet. iemand die veel heeft meegemakt heeft niks aan mensen die op eieren rondom hem lopen omdat ie zo "zielig"is.
Misschien komt het er een keer allemaal uit, misschien ook niet en dat kan ook best nog el jaren duren.
Zolang hij niet respectloos is en rekening probeert te houden met jou, kun je hem niet dwingen om met iemand te gaan praten. Blijf wel duidelijk je grens aangeven en verwacht dat ie "normaal"doet. iemand die veel heeft meegemakt heeft niks aan mensen die op eieren rondom hem lopen omdat ie zo "zielig"is.
maandag 20 juli 2009 om 10:54
quote:nlies schreef op 19 juli 2009 @ 14:37:
Wat heeft in vredesnaam het niet nakomen van afspraken met jou te maken met het vertrouwen in anderen?
Lijkt me nogal misbruik maken van de situatie:Och wat ben ik altijd zielig geweest, en daarom kan ik nu echt niet doen wat ik beloofd heb. En n voorlaatste ex, daar moet je toch nu wel overheen zijn,
Maar van de andere kant die ex kan zich niet meer verdedigen dus(ook) lekker makkelijk voor hem.
Hij zegt wel ergens dat t probleem bij hem ligt, maar intussen verwacht hij stiekum dat je toch denkt dat alle leed hem door anderen is aangedaan
Zo weer n stukkie psychologie van de kouwe grond op basis van een nogal omslachtig verhaal
Klinkt als mijn eigen ex. Ook een verschrikkelijke jeugd gehad (seksueel misbruikt door oom, die daarvoor veroordeeld is, scheiding, nieuwe vriendjes van moeder die hem sloegen, gepest, etc. etc.). Neemt niet weg dat ex ondanks die zielige jeugd een egoistische, manipulatieve klootviool was die zijn jeugd aangreep om iedere vorm van grensoverschrijdend gedrag te vergoeilijken. Ik heb hem toen (ik was 17) voor de keus gesteld: hulp zoeken of uit elkaar gaan. Hij koos voor het laatste, maar niet voordat hij me even flink door de kamer mepte.
Wat er is gebeurd, daar kan je ex (deels) niks aan doen, maar je kan wel beslissen hoe je daarmee omgaat. Ik heb zelf ook nare ervaringen meegemaakt en natuurlijk komt dat af en toe mijn relatie binnen (tegenwoordig zelden nog, overigens), maar dat neemt niet weg dat dit een vrijbrief is om respectloos naar mijn vriend toe te zijn.
Wat heeft in vredesnaam het niet nakomen van afspraken met jou te maken met het vertrouwen in anderen?
Lijkt me nogal misbruik maken van de situatie:Och wat ben ik altijd zielig geweest, en daarom kan ik nu echt niet doen wat ik beloofd heb. En n voorlaatste ex, daar moet je toch nu wel overheen zijn,
Maar van de andere kant die ex kan zich niet meer verdedigen dus(ook) lekker makkelijk voor hem.
Hij zegt wel ergens dat t probleem bij hem ligt, maar intussen verwacht hij stiekum dat je toch denkt dat alle leed hem door anderen is aangedaan
Zo weer n stukkie psychologie van de kouwe grond op basis van een nogal omslachtig verhaal
Klinkt als mijn eigen ex. Ook een verschrikkelijke jeugd gehad (seksueel misbruikt door oom, die daarvoor veroordeeld is, scheiding, nieuwe vriendjes van moeder die hem sloegen, gepest, etc. etc.). Neemt niet weg dat ex ondanks die zielige jeugd een egoistische, manipulatieve klootviool was die zijn jeugd aangreep om iedere vorm van grensoverschrijdend gedrag te vergoeilijken. Ik heb hem toen (ik was 17) voor de keus gesteld: hulp zoeken of uit elkaar gaan. Hij koos voor het laatste, maar niet voordat hij me even flink door de kamer mepte.
Wat er is gebeurd, daar kan je ex (deels) niks aan doen, maar je kan wel beslissen hoe je daarmee omgaat. Ik heb zelf ook nare ervaringen meegemaakt en natuurlijk komt dat af en toe mijn relatie binnen (tegenwoordig zelden nog, overigens), maar dat neemt niet weg dat dit een vrijbrief is om respectloos naar mijn vriend toe te zijn.
