Puberverkeringen

Zomeravond dinsdag 20 mei 2025 om 12:12

Wie wil er ook even spuien over de verkering van zijn/haar puber? Thuis kun je vaak niet alles zeggen wat je denkt, omdat je dan de puber op je dak krijgt, maar af en toe..

2 van onze kinderen (een eigen en een stief- van mij) hebben Verkering (niet met elkaar uiteraard, haha). Ze nemen het allebei superserieus en kunnen zich niets anders voorstellen dan dat ze eeuwig bij hun vriendje / vriendinnetje blijven. Maar wij als ouders zien dat toch wat anders. De een wordt ontzettend geclaimd door z'n vriendinnetje (die enorm snel jaloers is) en zit volledig onder de plak. Elke poging om daar subtiel iets over te zeggen ontaardt in ruzie, want wij snappen het niet, als je van elkaar houdt ben je nou eenmaal bezitterig etc. etc. Dus we zijn inmiddels gestopt om er wat van te zeggen, maar houden het vanaf de zijlijn in de gaten.
De ander heeft een vriendje waar weinig vanuit gaat. Hij doet niks aan school, heeft nergens zin in etc. En hij trekt ons kind daarin mee. Waar ze eerst een enthousiast kind was, wat het goed deed op school, is het nu een kind geworden wat alleen maar hangt en haar schoolresultaten worden steeds matiger. Over dat laatste hebben we wel gesprekken gehad, en ook paal en perk gesteld aan het afspreken zolang haar resultaten niet beter worden, maar de "alles is stom en saai"-houding is erg frustrerend..

Hoe doen anderen dat? Het aloude "het graf in prijzen"? Laten gebeuren? Hoe gaat het met de puberverkeringen in jullie huis?

Lila-Linda dinsdag 20 mei 2025 om 12:29

Los laten... werkt echt het best

DG2015 dinsdag 20 mei 2025 om 12:48

Ook pubers moeten toch echt hun eigen fouten maken om ervan te leren.

"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"

Frost dinsdag 20 mei 2025 om 13:23

Oh ik ben nog altijd samen met mijn puberverkering, hoor. Kon toen ook niets anders voorstellen dan dat het voor eeuwig zou zijn en nu nog steeds niet.

Maar idd; laat het los.

Harderwijk2021 dinsdag 20 mei 2025 om 13:37

Loslaten. Je er niet mee bemoeien en ze het zelf laten ondervinden. Soms hebben ze het snel door en soms pas na een huwelijk van jaren. Maar uiteindelijk maken ook pubers in de liefde hun eigen keuzes.

Zomeravond dinsdag 20 mei 2025 om 13:37

Laat het los, laat het gaan.. Ja, dat proberen we ook, maar soms zo lastig! Gisteren was zoon zich weer in allerlei bochten aan te wringen om te "bewijzen" dat hij niet vreemdgaat :blabla:

. Dan moet ik weleens op m'n tong bijten om er niks van te zeggen. Vriendinnetje wil ook dolgraag jong moeder worden, dus gesprekken hierover voeren we zeker wel!

Het kan ook zeker dat een relatie standhoud vanaf de puberteit, maar in deze gevallen hopen we toch (stiekem) van niet..

apiejapie dinsdag 20 mei 2025 om 13:44

Frost schreef: ↑
20-05-2025 13:23
Oh ik ben nog altijd samen met mijn puberverkering, hoor. Kon toen ook niets anders voorstellen dan dat het voor eeuwig zou zijn en nu nog steeds niet.

Maar idd; laat het los.

Haha, hier ook. En het commentaar wat ik in al die jaren heb gehad. Kon geen echte liefde zijn, we moesten meer van de wereld zien voordat we ons zouden binden, zo lang samen zou wel tot vreemdgaan leiden, je mist een hoop in je jeugd/leven enz enz. De meeste tienerliefdes gaan misschien over, maar soms weet je gewoon dat het goed zit. En dat is dan toch mooi? Snap nooit zo goed waarom er denigrerend gedaan moet worden over tienerliefde, alsof daarin minder gevoel zou zitten dan wanneer je op je 25e verliefd wordt.

To, misschien gaan deze liefdes over, misschien blijven ze tot de dood samen. Hoe dan ook; het is niet jouw keuze en niet jouw invloed. Laat los. Wel mag je in de opvoeding eisen stellen aan regels in huis. Maar op wie je puber verliefd wordt/is, tja daar kun je nu eenmaal niks mee. Loslaten dus.

Procne dinsdag 20 mei 2025 om 13:56

Geen ervaring als ouder (mijn kinderen zijn nog een stuk jonger), maar wel als puber. Ik heb als puber ook de meest vreselijke types mee naar huis genomen. Vind ik nu, want destijds waren het natuurlijk de liefdes van mijn leven.

Uit eigen ervaring kan ik zeggen dat je puber inderdaad zelf het licht moet zien. En hoe meer jij je als ouder negatief uitlaat over de verkering, hoe meer ze er juist naar toe trekken.

Wat bij mij wel heeft geholpen, zijn de gesprekken die ik destijds met m’n ouders had over mijn interesses en plannen voor de toekomst. Mede daardoor ging ik inzien dat dat ene vriendje misschien toch niet zo goed paste. En je meer richten op wat het met je kind doet. Dus niet ‘jemig, wat is je vriendin weer moeilijk aan het doen!’, maar ‘ik kan me voorstellen dat het niet fijn voelt als je je niet vertrouwd voelt’.

En uiteraard zorgen voor goede anticonceptie!

evelien2010 dinsdag 20 mei 2025 om 13:57

Ik zou wel degelijk in gesprek gaan over zaken als gedrag en school. Je mag echt wel aangeven wat normaal gedrag is en wat niet. Dus aangeven dat hij zijn eigen keuzes mag maken. Geen verantwoording hoeft af te leggen aan een partner. Recht op je eigen mening en privacy.

En nee. De meeste "relaties" blijven gelukkig niet. Mensen ontwikkelen zich gedurende hun leven. En partners gaan zelden volledig daarin mee. Ik denk ook dat het goed is je een beetje te ontwikkelen en rond te kijken.

Ik zou dus zeker niet mijn mond houden. Dat is geen opvoeden. Wat ze ermee doen is aan henzelf. Fouten mag je maken.

VGM1980 dinsdag 20 mei 2025 om 14:10

Hoe zou jij het vinden als jouw ouders zich gaan bemoeien met jouw relatie? Ja ze zijn nog jong, maar zo zien ze zichzelf niet
Laat het ze zelf ervaren

Ik zeg maar zo, ik zeg maar..

Zoccellia dinsdag 20 mei 2025 om 14:23

Ik denk dat de gevoelens van je kinderen echt zijn, dus er commentaar op hebben, of 'het beter weten' heeft geen enkele zin. Sterker nog, het is gewoon heel lullig om je als ouder zo op te stellen.

Verder vraag ik me af of je kinderen écht zo beïnvloed worden door de anderen, of dat ze meer een kant van zichzelf laten zien (die er toch al was) wat door de verkering wordt vergroot of aangesproken.
Hoe dan ook loont het de moeite om je niet al te veel blind te staren op wat de verkering allemaal fout doet.

Daadkracht is mooi, even rustig ademhalen ook

MissNuada dinsdag 20 mei 2025 om 14:31

Ik zou denk ik wel blijven aangeven dat bezitterig en totaal claimen niet echt hoort bij gezonde leuke relatie, de scheidslijn is dun, daar elke keer ruzie over gaan maken werkt ook niet.
Zelfde voor dat meetrekken naar niets doen op school, daar zou ik ook niet lijdzaam bij staan kijken.

Echt steeds ruzie hebben over zelfde gaat niet werken, loslaten ben ik ook niet zo van sorry.
Ze blijven kinderen en je moet ze nog steeds bijstaan en soms bijsturen en opvoeden.
Maar blijven praten af en toe met je puber over betere keuzes is wat ik wel zou blijven doen.

DG2015 dinsdag 20 mei 2025 om 14:33

Zomeravond schreef: ↑
20-05-2025 13:37
Laat het los, laat het gaan.. Ja, dat proberen we ook, maar soms zo lastig! Gisteren was zoon zich weer in allerlei bochten aan te wringen om te "bewijzen" dat hij niet vreemdgaat . Dan moet ik weleens op m'n tong bijten om er niks van te zeggen. Vriendinnetje wil ook dolgraag jong moeder worden, dus gesprekken hierover voeren we zeker wel!

Het kan ook zeker dat een relatie standhoud vanaf de puberteit, maar in deze gevallen hopen we toch (stiekem) van niet..

Ik vind wel dat je vertrouwen in elkaar en hoe een gezonde relatie er wél uitziet kunt bespreken met je kind. Maar het soort opmerkingen over dat ze te veel in elkaar opgaan en te weinig met anderen omgaan, of al dan niet in bedekte woorden aangeven dat het toch wel over zal gaan of dat je ze niet serieus neemt, zijn echt niet helpend. Niet voor de pubers zelf, en niet voor jouw eigen relatie ermee.

Ik denk dat het van belang is om te zorgen dat het daadwerkelijk stiekem is dat je hoopt dat een relatie niet blijvend is, want ik kon 33 jaar geleden ook wel tussen de regels door lezen dat mijn schoonmoeder mij niet mocht en andere ideeën had over met wie haar zoon zou moeten zijn. Tussen haar en mij is het nooit écht goed gekomen, en hoewel ik nooit mijn man tegen zijn moeder heb opgezet en juist altijd trouw heb gezorgd dat iedereen bij elkaar op bezoek is blijven gaan, heeft het de familiebanden geen goed gedaan. Uiteindelijk zal hij toch voor mij kiezen.

"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"

Lila-Linda dinsdag 20 mei 2025 om 14:34

kwaad-spreken over de verkering (ook al is het maar een beetje 'kwaad') werkt echt niet. Wel bespreek ik met mijn jong-volwassen kinderen wat je van een relatie mag verwachten. Hoe je je grenzen stelt etc.

DG2015 dinsdag 20 mei 2025 om 14:35

MissNuada schreef: ↑
20-05-2025 14:31
Ik zou denk ik wel blijven aangeven dat bezitterig en totaal claimen niet echt hoort bij gezonde leuke relatie, de scheidslijn is dun, daar elke keer ruzie over gaan maken werkt ook niet.
Zelfde voor dat meetrekken naar niets doen op school, daar zou ik ook niet lijdzaam bij staan kijken.

Echt steeds ruzie hebben over zelfde gaat niet werken, loslaten ben ik ook niet zo van sorry.
Ze blijven kinderen en je moet ze nog steeds bijstaan en soms bijsturen en opvoeden.
Maar blijven praten af en toe met je puber over betere keuzes is wat ik wel zou blijven doen.

Ben ik het mee eens, maar zorg dan wel dat je het bij je eigen kind dat niets doet houdt, en dan niet de verkering de schuld geeft. Dat gooit alleen maar voor olie op het vuur.

"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"

wolkie dinsdag 20 mei 2025 om 15:02

DG2015 schreef: ↑
20-05-2025 14:35
Ben ik het mee eens, maar zorg dan wel dat je het bij je eigen kind dat niets doet houdt, en dan niet de verkering de schuld geeft. Dat gooit alleen maar voor olie op het vuur.

Zo zou ik het ook doen. Zou het er zeker over hebben en ook over jaloers gedrag. Ook al willen ze niet luisteren, ergens slaan ze het wel op.
Ik vertel ook dat het volkomen normaal is dat je zeker de eerste tijd veel bij hem/haar wil zijn maar dat je je vrienden niet moet vergeten en verwaarlozen. En oh, wat is het lastig om je kind de fout in te zien gaan maar als het niet dodelijk of schadelijk voor de rest van hun leven is dan moeten ze af en toe fouten kunnen maken.

Fanta1996 dinsdag 20 mei 2025 om 15:04

Je moet ook wel een beetje vertrouwen in je kind hebben. Ze zullen wel niet zo makkelijk te beinvloeden zijn. Je hebt ze toch opgevoed met een vorm van eigenwaarden en zelfvertrouwen!

MissNuada dinsdag 20 mei 2025 om 15:33

Fanta1996 schreef: ↑
20-05-2025 15:04
Je moet ook wel een beetje vertrouwen in je kind hebben. Ze zullen wel niet zo makkelijk te beinvloeden zijn. Je hebt ze toch opgevoed met een vorm van eigenwaarden en zelfvertrouwen!

Ze zijn kinderen, nog geen volwassenen.
Dus een beetje blijven opletten en bijsturen/opvoeden is niet meteen 'geen vertrouwen hebben' maar kijken naar hun leeftijd en wat je van ze kan verwachten op die leeftijd.

Daarnaast is niet elk kind hetzelfde, zeker niet in de puberteit.

Graze dinsdag 20 mei 2025 om 15:46

Dat vriendinnetje doet mij denken aan de eerste wat serieuzere relatie van mijn broer die uiteindelijk anderhalf jaar heeft geduurd. Het meisje had problemen thuis, wilde zo snel mogelijk een baby om van te houden terwijl ze pas 14/15 was. Claimde mijn broer dus helemaal, zaten dagen samen op zijn kamer en iedere avond gezeik toen ze naar huis moest want ze mocht niet blijven slapen van haar ouders en mijn ouders vonden dat ook geen goed idee. Ze was ook ziekelijk jaloers en hij mocht niet gezellig doen met andere meiden en vrouwen incl. zijn zus en nichtjes, mocht niet met zijn vrienden afspreken etc etc. Uiteindelijk zag hij het licht en was het uit. Heeft nog dagen aan de poort staan schreeuwen en constant aan bellen.
Mijn ouders en ik waren zo blij toen het eindelijk over was...

Fanta1996 dinsdag 20 mei 2025 om 15:53

Andersom kan ook. Een jongen die totaal geen intresse in mij toonde en als wij afspraken kwam die gewoon niet opdagen. Voordeel is wel dat het uitmaken makkelijk is, want of het nou aan of uit was hij zei toch nooit wat tegen mij. #sadlife

NomenNesci0 dinsdag 20 mei 2025 om 15:56

Frost schreef: ↑
20-05-2025 13:23
Oh ik ben nog altijd samen met mijn puberverkering, hoor. Kon toen ook niets anders voorstellen dan dat het voor eeuwig zou zijn en nu nog steeds niet.

Maar idd; laat het los.

Hier ook. Wij zijn ook al praktisch ons hele leven samen en kan me er ook niks anders bij voorstellen.

Loslaten en dit zien als een kans om te leren, groeien en tenen te stoten. Dat kun je niet voor ze doen, dat moeten ze zelf voelen. Pas ingrijpen als het ongezond wordt.

Zomeravond dinsdag 20 mei 2025 om 16:08

wolkie schreef: ↑
20-05-2025 15:02
Zo zou ik het ook doen. Zou het er zeker over hebben en ook over jaloers gedrag. Ook al willen ze niet luisteren, ergens slaan ze het wel op.
Ik vertel ook dat het volkomen normaal is dat je zeker de eerste tijd veel bij hem/haar wil zijn maar dat je je vrienden niet moet vergeten en verwaarlozen. En oh, wat is het lastig om je kind de fout in te zien gaan maar als het niet dodelijk of schadelijk voor de rest van hun leven is dan moeten ze af en toe fouten kunnen maken.

Dit is ook wel de balans die we proberen te zoeken. Maar inderdaad soms lastig om aan te zien! Verder zijn de liefdes hier altijd welkom, eten regelmatig mee en worden uitgenodigd voor vanalles en nog wat.
Maar omdat ik het soms wel lastig vind om aan te zien, is het fijn om even ergens te kunnen spuien en ik hoopte dat hier te kunnen doen.

Dat baby-verhaal is wel echt een lastige, uiteraard hebben we gesprekken over anticonceptie, liggen condooms voor het pakken etc, maar of dat voldoende is.. En als ze straks zwanger blijkt, heeft dat natuurlijk wel een enorme invloed om hun verdere leven en dat kunnen ze nu echt nog niet overzien.

Zomeravond dinsdag 20 mei 2025 om 16:09

Graze schreef: ↑
20-05-2025 15:46
Dat vriendinnetje doet mij denken aan de eerste wat serieuzere relatie van mijn broer die uiteindelijk anderhalf jaar heeft geduurd. Het meisje had problemen thuis, wilde zo snel mogelijk een baby om van te houden terwijl ze pas 14/15 was. Claimde mijn broer dus helemaal, zaten dagen samen op zijn kamer en iedere avond gezeik toen ze naar huis moest want ze mocht niet blijven slapen van haar ouders en mijn ouders vonden dat ook geen goed idee. Ze was ook ziekelijk jaloers en hij mocht niet gezellig doen met andere meiden en vrouwen incl. zijn zus en nichtjes, mocht niet met zijn vrienden afspreken etc etc. Uiteindelijk zag hij het licht en was het uit. Heeft nog dagen aan de poort staan schreeuwen en constant aan bellen.
Mijn ouders en ik waren zo blij toen het eindelijk over was...

Heel herkenbaar dit.. Het is op een eerste ook een lief, schattig meisje, maar deze kant is erg hardnekkig.

Dropdrop dinsdag 20 mei 2025 om 16:45

Je kunt toch vragen aan je zoon of hij denkt dat hij het verdient om zo behandeld te worden?

En dan met hem eens zijn dat je ook vindt dat hij dat niet verdient. Dat je ziet dat hij een loyale trouwe jongen is en dat het je hart breekt dat iemand hem zo behandelt.

Uitleggen dat gevoelens van jaloezie eigenlijk meer zeggen over de persoon die de gevoelens daadwerkelijk heeft.

poohtjesschrijft dinsdag 20 mei 2025 om 17:05

ik vind dat je wel degelijk als ouders het gesprek aan moet gaan als 1 kind continu behandeld wordt alsof hij totaal onbetrouwbaar is en de ander aan het veranderen is in een kasplant met slechte schoolresultaten.

En dan heeft het geen zin om te zeggen "je vriend(in) is niet goed voor je" , maar je kunt wel vragen hoe ze zich voelen, of ze het zelf nog naar hun zin hebben, of ze het terecht vinden om zo behandeld te worden, wat ze nog graag willen bereiken in het leven en hoe ze dat voor zich zien etc etc. Betrek het dus op je kinderen zelf ipv op de verkering.

Puberverkeringen

Actieve topics