Werk & Studie alle pijlers

Hoe combineren jullie werk en moederschap

30-05-2025 18:00 368 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoi allemaal,

Ik ben Saskia, moeder van twee jonge kinderen (3 en 1 jaar oud) en ik werk momenteel 28 uur per week. En eerlijk gezegd… ik vind het soms echt pittig om alles te combineren. Het gevoel dat ik op werk niet alles geef, maar thuis ook niet de leukste versie van mezelf ben. Alsof ik altijd tekortschiet.

Ik ben benieuwd hoe andere moeders dit doen.
Hoe hebben jullie een balans gevonden tussen werk, gezin en jezelf?
Hebben jullie dingen veranderd (minder gaan werken, ander werk gezocht, hulp ingeschakeld)?
Wat zijn jullie grootste tips of inzichten?

Alle input is welkom. Het zou me al helpen om te weten dat ik niet de enige ben die hiermee worstelt.

Liefs,
Saskia

Ik ben nog vrij nieuw hier – haha – en doe nu voor het eerst mijn hart een beetje open. Eerlijk gezegd kwam ik hier uit een moment van frustratie. Het leek alsof de mensen om mij heen het allemaal wél lukt. En ik? Ik voelde me vooral overweldigd.

Ik zit niet op social media en dacht: laat ik hier eens kijken. Nou, wat een openbaring! Wat een geweldige tips van iedereen hier – er gaat echt een wereld voor me open.

Thuis doen mijn partner en ik het best goed samen. Ik werk parttime, hij is ondernemer en vaak aan het werk. Ik zou zeggen dat de verdeling bij ons ongeveer 60-40 is. Hij brengt de kinderen naar school, heeft een halve vrije dag op vrijdag, doet boodschappen en sport en spel is echt zijn ding.

Toch merk ik dat ik het mezelf vaak onnodig moeilijk maak. Ik ben het type dat zelfs wil dat de kraamhulp zich op haar gemak voelt: “Blijf maar lekker zitten hoor, ik zet de koffie wel.” 🙈

Een schoonmaakhulp? Ik dacht altijd: Joh, kom op, dat is toch veel te duur? En ook een beetje decadent? Zielig voor de schoonmaakster misschien zelfs?

Boodschappen doen? Pff… vaak geen trek in wat we in huis hebben, dus dan fietsen we samen naar de supermarkt met de kinderen, en dan verzinnen we weer wat. Knus, maar ook onhandig. En ja, regelmatig doe ik gewoon boodschappen met de kids erbij.

Nooit gedacht dat ik ooit op een forum zou zitten – maar ik heb er zóveel aan. Wat een steun en inzichten. Echt, bedankt voor jullie tips. Er is iets in mij veranderd: ik mag het mezelf makkelijker maken. Het hoeft niet allemaal perfect. En ik hoef het ook niet allemaal alleen te doen.
sasisinhaarsas wijzigde dit bericht op 03-06-2025 22:44
54.10% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Tulpje22 schreef:
15-07-2025 08:54
Dat begrijp ik. Uiteraard is iedere situatie anders. Het was maar een tip hoor, of gewoon even een opmerking over hoe wij dat doen. Iedereen uit het gezin moet een keer naar de tandarts en kindereb gaan meestal niet alleen, dus als je niet samen gaat kan je als vader/moeder een keer voor jezelf gaan maar ook moet je ook met je kind mee (en de afspraak maken en onthouden), dus jan het praktischer zijn met zn allen samen te gaan.
Als je fulltime werkt kan je nooit op een vrij moment naar de tandarts, dus mijn man heeft er altijd nog vrij voor moeten nemen. Zit bij hem zelfs in zijn Cao, kort verlof, bedoeld voor dit soort korte afspraken.
Onlangs moest mn kind idd terug voor een vervolgafspraak. Dat heb ik dan met hem gedaan omdat ik 1,5 dag vrij ben per week en m'n man er vrij voor zou moeten nemen.
Bij mijn tandarts kun je gewoon op zaterdag terecht.
Alle reacties Link kopieren Quote
shala91 schreef:
14-07-2025 11:05
Wat een oordelen, vrouw :|

Ik ken vrouwen die het doen + 40 uur werken en mantelzorgen. Mag jij dan ook niet meer zeggen dat je druk/moe bent?

En die tandarts, tja. Wees blij dat het bij jullie ‘gewoon’ zo kan. ‘Gewoon’ vrij nemen, ‘gewoon’ elk half jaar op controle… loopt dat dan spaak als iemand plots niet kan? Partijtjes afgezegd, school geskipt?
Wat je laatste zin betreft, het is inderdaad wel eens voorgekomen dat we een afspraak hadden voor het hele gezin en dat mijn dochter niet kon. Toen heb ik de tandarts gebeld en zijn we met het hele gezin op een ander moment gegaan. Dat duurt dan misschien weer 4 weken maar voor een simpele controle vind ik dat niet zo'n probleem. Maar verder lukt dat altijd prima. School geskipt? Dat is niet zo'n probleem hoor, ik plan het inderdaad altijd buiten schooltijd, vandaar op woensdagmiddag zo laat mogelijk, maar weet (ik werk toevallig op het VO) dat er heel veel kinderen zijn die onder schooltijd naar de tandarts gaan. En weet ook dat er heel veel gezinnen zijn die net als wij met het hele gezin tegelijk gaan. Dus zo heel vreemd is dat niet. Ik zeg toch ook niet dat iedereen dat moet doen? Ik zeg enkel dat wij dat zo doen en dat het misschien een tip voor iemand anders kan zijn. Ik zat zelf eerst bij een andere tandarts en ging dus los van de rest van het gezin. Nu zit ik bij dezelfde tandarts en gaan we dus altijd samen. Iedereen uit het gezin moet nu eenmaal eens naar de tandarts. En hier lees ik dus vaak dat je die afspraken moet maken, ze moet onthouden, er heen moet. Dan is het toch, als dat lukt, praktischer om met het hele gezin samen te gaan. Dan hoef je maar 1x een afspraak te maken, 1x eraan te denken, 1x erheen te gaan (tuurlijk, als iemand een vervolgafspraak heeft moet dat opnieuw gepland worden).
Maar hoe doen mensen dat dan die niet 'gewoon' even vrij kunnen nemen om naar de tandarts te gaan en daarom dus niet samen met de kinderen kunnen gaan? Zij gaan ook toch en moeten toch ook een afspraak maken? Op welk moment gaan zij dan? Mijn man kan ook niet anders dan er vrij voor te nemen.

Wat betreft die 'belasting'. Snap heel goed dat niet iedereen evenveel kan hebben. Ik ken verschillende thuisblijfmoeders van heel dichtbij die echt kunnen aangegeven dat ze druk zijn, maar man en ik snappen dan niet goed met wat. Hun kinderen zijn groot, 1 kind nog op de basisschool (bovenbouw), de andere kinderen zijn hele dag op pad (school/werk) en regelen grotendeels hun eigen dingen. Geen mantelzorg, geen vrijwilligerswerk. Ze zijn dan echt druk met huishouden, boodschappen doen, met de hond wandelen, iets voorbereiden voor bruiloft oudste kind etc. Dat soort dingen. Helemaal prima hoor, maar wil enkel aangeven dat mensen die werken dit soort dingen naast hun baan doen. Ik ken ook thuisblijfmoeders met 4 kleine kinderen. Dat zou mijn keuze niet zijn, maar snap dat zij druk zijn. De thuisblijfmoeders die ik ken zijn thuis omdat ze vinden dat moeders thuis horen te zijn en dat de man voor de broodwinning moet zorgen. Prima, hun keuze, maar dat ze allemaal heel druk zijn geloof ik niet.
tulpje22 wijzigde dit bericht op 15-07-2025 09:29
13.84% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
MargjeM schreef:
15-07-2025 08:58
Bij mijn tandarts kun je gewoon op zaterdag terecht.
Oh dat is handig, bij de mijne niet. Zelfs niet op vrijdag. En ook niet 's avonds. Dus als je fulltime, of 4 dagen werkt, zal je altijd vrij moeten nemen om naar je controle te gaan. Daarom maakt het voor mijn man weinig uit of hij dan op ma, di, wo of do vrij neemt. Hij neemt er vrij voor op mijn vrije dag en op de dag dat de kinderen eerder thuis zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Tulpje22 schreef:
15-07-2025 09:16

Wat betreft die 'belasting'. Snap heel goed dat niet iedereen evenveel kan hebben. Ik ken verschillende thuisblijfmoeders van heel dichtbij die echt kunnen aangegeven dat ze druk zijn, maar man en ik snappen dan niet goed met wat.
Ik stel me zo voor dat het niveau van hun huishouden stukken hoger ligt dan ik. Je kan bijv:
- kastjes uitsoppen
- afzuigkap schoonmaken
- ramen zemen
- brood bakken
- Andere dingen uitgebreid doen in de keuken
- tuinieren
- alles strak in orde

Dat zijn dingen die ik gewoon niet doe omdat ik er geen tijd voor heb met werk. Ik heb dat of uitbesteed of ik doe het met de Franse slag of ik doe het nooit.

Dus op die manier kan de ene vrouw het huis doen met een drukke baan erbij en kan de andere vrouw fulltime thuis zitten en het toch druk hebben.
Alle reacties Link kopieren Quote
Tja, voordat ik kinderen kreeg vond ik ook dat ik het druk had. Toen de kids er kwamen keken we elkaar wel eens aan van "waarmee in godsnaam?!" Nu zijn de kinderen groter en hebben we meer tijd voor hobby, sport en vrienden. En nu hebben we het nog steeds druk - maar wel met leuke dingen :-)

Belasting zit ook vooral in je hoofd. wat "moet" je allemaal van jezelf en lukt dat?
Alle reacties Link kopieren Quote
Tulpje22 schreef:
15-07-2025 09:16
.

Wat betreft die 'belasting'. Snap heel goed dat niet iedereen evenveel kan hebben. Ik ken verschillende thuisblijfmoeders van heel dichtbij die echt kunnen aangegeven dat ze druk zijn, maar man en ik snappen dan niet goed met wat. Hun kinderen zijn groot, 1 kind nog op de basisschool (bovenbouw), de andere kinderen zijn hele dag op pad (school/werk) en regelen grotendeels hun eigen dingen. Geen mantelzorg, geen vrijwilligerswerk. Ze zijn dan echt druk met huishouden, boodschappen doen, met de hond wandelen, iets voorbereiden voor bruiloft oudste kind etc. Dat soort dingen. Helemaal prima hoor, maar wil enkel aangeven dat mensen die werken dit soort dingen naast hun baan doen. Ik ken ook thuisblijfmoeders met 4 kleine kinderen. Dat zou mijn keuze niet zijn, maar snap dat zij druk zijn. De thuisblijfmoeders die ik ken zijn thuis omdat ze vinden dat moeders thuis horen te zijn en dat de man voor de broodwinning moet zorgen. Prima, hun keuze, maar dat ze allemaal heel druk zijn geloof ik niet.
Volgens mij geldt hierin ook de Wet van Parkinson: als je de hele dag hebt om een klusje te doen, ben je er veel langer mee bezig dan wanneer je het klusje even snel tussendoor moet doen naast al je andere werk.
Mijn moeder, die gestopt is met werken toen er kinderen kwamen en daarna ook nooit meer een betaalde baan heeft gehad, kon het ook heel druk hebben met boodschappen doen en schoonmaken. Terwijl dat het enige was wat ze te doen had op een dag.

Ik merk bij mezelf dat ik sinds ik kinderen heb, ik veel efficiënter ben geworden. Simpelweg omdat ik niet meer de tijd heb om ergens lang over na te denken of lang mee bezig te zijn. Probleem is nu alleen dat ik met een fulltime baan en 3 kinderen überhaupt geen tijd meer heb om aan dingen te denken.
Alle reacties Link kopieren Quote
MargjeM schreef:
15-07-2025 08:57
Ten eerste: iedereen is verschillend en ervaart dingen anders. Het is geen wedstrijd en het is onzin dat iemand iets niet als druk mag ervaren, omdat een ander het zogenaamd pas echt druk heeft. Persoonlijk heb ik ook veel meer tijd nodig om te ontprikkelen dan gemiddeld en juist daarom richt ik mijn leven waar mogelijk rustig in.
Ten tweede: iemands takenpakket voor de buitenwereld zegt niet zoveel. Ook met een ogenschijnlijk 'beperkt' pakket kan iemand nooit een uurtje echte vrije tijd hebben.


Het is een beetje kip/ei-verhaal denk ik. Mijn zus werkt niet in een betaalde baan, doet vier uur vrijwilligerswerk per week een verder gaat huishouden. Als mijn ouders eens hulp nodig hebben kan ze dat voor volgende week wel inplannen maar niet te veel tegelijk.

Ik werk vier dagen en regel alle hulp die nodig is gewoon direct. Ik kan er geen vrij voor nemen (onderwijs) maar tussendoor kan veel.

Kan ik dat omdat ik goed kan plannen en organiseren en veel energie heb? Kan mijn zus dat niet omdat het haar aan al die dingen ontbreekt?

Of lukt mij dat allemaal en nog een beetje extra omdat ik een toch al druk ben en uurtje extra niet voelt als een enorme belasting?

Ik weet uit ervaring van toen ik een tijdje werkloos was mijn dagen zich als vanzelf vulden en er een moment kwam dat ik mezelf afvroeg waar ik ooit de tijd vandaan had gehaald om 24 uur te werken. Toen ik weer ging werken had ik binnen een week of zes alles weer op de rit en genoeg tijd over voor leuke dingen. Eerste twee weken waren echt even aanpoten en aanpassen.
Alle reacties Link kopieren Quote
aliana schreef:
15-07-2025 10:06
Tja, voordat ik kinderen kreeg vond ik ook dat ik het druk had. Toen de kids er kwamen keken we elkaar wel eens aan van "waarmee in godsnaam?!" Nu zijn de kinderen groter en hebben we meer tijd voor hobby, sport en vrienden. En nu hebben we het nog steeds druk - maar wel met leuke dingen :-)

Belasting zit ook vooral in je hoofd. wat "moet" je allemaal van jezelf en lukt dat?
Haha ik herinner me dat ook wel, die drukte voor de kinderen er waren.

Maar ik weet ook nog wel waarmee. Ik werkte VEEL MEER dan nu.
Toen tikte ik makkelijk 60-65u per week aan. Daarnaast een uitgebreid druk sociaal leven, sport en vele vakanties
M’n sociale leven was eigenlijk te vol in combinatie met die drukke baan. Dus ja ik had t wel druk zonder kinderen haha. Daarnaast had ik een uitgebreide boeken- en Netflix lijst die ik allemaal wilde afwerken

Nu met kleine kinderen
- boeken en netflix komen niet meer voor in mn vocabulaire
- ik heb sociaal en op het werk dingen geschrapt. Om ruimte te maken voor de kids

Dus de tijdinvulling is vooral anders
Alle reacties Link kopieren Quote
Tulpje22 schreef:
15-07-2025 09:17
Oh dat is handig, bij de mijne niet. Zelfs niet op vrijdag. En ook niet 's avonds. Dus als je fulltime, of 4 dagen werkt, zal je altijd vrij moeten nemen om naar je controle te gaan. Daarom maakt het voor mijn man weinig uit of hij dan op ma, di, wo of do vrij neemt. Hij neemt er vrij voor op mijn vrije dag en op de dag dat de kinderen eerder thuis zijn.
Maar bij veel banen maakt het dus wèl uit op welke dag je vrij neemt. Mijn vriendin de chirurg heeft op woensdag en donderdag operatiedagen. Dan neem je dus niet even een uurtje vrij voor een niet-acute tandarts. Dat doe je op de halve dag dat je al je administratie moet doen (die je dan vervolgens ‘s avonds thuis moet inhalen, maar het schuift makkelijker dan een patiënt). Moeten de kinderen wel net ook dan vrij zijn, en partner ook de mogelijkheid hebben om dat te doen. Om dan met het hele gezin te gaan moet je dus toevallig allemaal op hetzelfde moment vrij kunnen nemen/hebben. En dat is vaak genoeg niet zo.
Alle reacties Link kopieren Quote
nausicaa schreef:
15-07-2025 19:09
Maar bij veel banen maakt het dus wèl uit op welke dag je vrij neemt. Mijn vriendin de chirurg heeft op woensdag en donderdag operatiedagen. Dan neem je dus niet even een uurtje vrij voor een niet-acute tandarts. Dat doe je op de halve dag dat je al je administratie moet doen (die je dan vervolgens ‘s avonds thuis moet inhalen, maar het schuift makkelijker dan een patiënt). Moeten de kinderen wel net ook dan vrij zijn, en partner ook de mogelijkheid hebben om dat te doen. Om dan met het hele gezin te gaan moet je dus toevallig allemaal op hetzelfde moment vrij kunnen nemen/hebben. En dat is vaak genoeg niet zo.
Uiteraard zijn er uitzonderingen. Dat is toch bij alles zo, dat het bij een ander niet op die manier werkt. Niet iedereen is chirurg of heeft een topbaan waarbij ze onmisbaar zijn. Voor mijn gezin werkt het wel en ik weet vanuit mijn werk dat er vele gezinnen zijn die als gezin naar de tandarts gaan.
En wat je zegt: dan moeten de kinderen ook maar net vrij zijn.. ik weet niet hoe jullie scholen ermee omgaan maar op mijn middelbare school is het dus heel normaal dat leerlingen lestijd missen om naar de tandarts te gaan. Alhoewel het niet wenselijk is gebeurt dat zeer regelmatig en ziet mijn school dat gewoon als geoorloofd verzuim. Vele ouders vinden het blijkbaar helemaal prima dan hun kind lestijd mist voor controle bij de tandarts. Misschien zijn dat ook allemaal kinderen die met het hele gezin gaan en zich dus aan moeten passen aan wanneer het ouders schikt.

Maar goed, laten we weer even ontopic gaan. Het was van mij enkel een opmerking dat het voor mij niet herkenbaar is dat ik voor alle kinderen en mezelf apart tandartsafspraken moet maken, onthouden etc, omdat wij dat in 1x doen. Dat zal niet bij iedereen lukken maar bij heel veel mensen ook wel.
Alle reacties Link kopieren Quote
-April- schreef:
15-07-2025 09:48
Ik stel me zo voor dat het niveau van hun huishouden stukken hoger ligt dan ik. Je kan bijv:
- kastjes uitsoppen
- afzuigkap schoonmaken
- ramen zemen
- brood bakken
- Andere dingen uitgebreid doen in de keuken
- tuinieren
- alles strak in orde

Dat zijn dingen die ik gewoon niet doe omdat ik er geen tijd voor heb met werk. Ik heb dat of uitbesteed of ik doe het met de Franse slag of ik doe het nooit.

Dus op die manier kan de ene vrouw het huis doen met een drukke baan erbij en kan de andere vrouw fulltime thuis zitten en het toch druk hebben.
Ja, precies. Kleine dingen worden ook groot in je hoofd als je alle tijd hebt. Ik denk in dat voorbeeld als thuisblijfmoeder dat omdat je zoveel thuis bent je ook alles ziet wat vies is. De trap bijv hier zou ik eigenlijk elke dag moeten schoonmaken maar doe ik niet, geen tijd voor met kinderen. Gordijnen zou ik eigenlijk ook weleens moeten wassen. De ramen zouden wel vaker gezeemd mogen worden. De koelkast schoonmaken. Stof op de kasten. Ik kan eindeloos doorgaan. Dus ik snap wel dat je op die manier druk kan ervaren wat voor anderen lastig is om te begrijpen omdat ze prioriteiten op dat moment anders leggen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Tulpje22 schreef:
15-07-2025 08:54
Dat begrijp ik. Uiteraard is iedere situatie anders. Het was maar een tip hoor, of gewoon even een opmerking over hoe wij dat doen. Iedereen uit het gezin moet een keer naar de tandarts en kindereb gaan meestal niet alleen, dus als je niet samen gaat kan je als vader/moeder een keer voor jezelf gaan maar ook moet je ook met je kind mee (en de afspraak maken en onthouden), dus jan het praktischer zijn met zn allen samen te gaan.
Als je fulltime werkt kan je nooit op een vrij moment naar de tandarts, dus mijn man heeft er altijd nog vrij voor moeten nemen. Zit bij hem zelfs in zijn Cao, kort verlof, bedoeld voor dit soort korte afspraken.
Onlangs moest mn kind idd terug voor een vervolgafspraak. Dat heb ik dan met hem gedaan omdat ik 1,5 dag vrij ben per week en m'n man er vrij voor zou moeten nemen.
Ortho komt er straks ook aan. Dat doe ik met dochter op mijn vrije dag. Maar als de beugel er eenmaal in zit en ze moet regelmatig voor controle dan kan ze dat gewoon zelf doen.
Kan jij die vrije dag zelf invullen? Want hier (middelgrote stad) heb ik het toch echt maar te doen met de afspraken die beschikbaar zijn.
Dat betekent in ons geval dat ik voor een afspraak voor één kind (psycholoog of kinderarts bijvoorbeeld), twee kinderen eerder van school moet halen. Aan een specifieke dag vasthouden betekend meestal dat het niet gaat en dat is geen optie. Gedoe en geregel.

Onze tandarts zit op woensdagmiddag, niet geheel verrassend, altijd vol. Dus die afspraken zijn onder schooltijd. Ook gedoe en geregel dus.

Fijn dat het bij jullie allemaal ‘gewoon’ gaat en precies goed uitkomt maar ik denk dat het lang niet bij iedereen zo goed uitkomt waardoor het een kleine moeite is.
Alle reacties Link kopieren Quote
shala91 schreef:
15-07-2025 20:13
Onze tandarts zit op woensdagmiddag, niet geheel verrassend, altijd vol. Dus die afspraken zijn onder schooltijd. Ook gedoe en geregel dus.
Haha hier zijn we met de tandartscontrole juist naar aan het einde van de woensdagmiddag geswitcht, omdat kind geen schooltijd aan het begin van de dag wilde missen. :P
Voor over een half jaar qua controle is dat ook eigenlijk altijd wel te regelen. Als er iemand terug moet voor een gaatje, is dat vaak wel onder werk of schooltijd, want op korte termijn is er veel minder keuze qua tijden en dagen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Tulpje22 schreef:
15-07-2025 19:47
Uiteraard zijn er uitzonderingen. Dat is toch bij alles zo, dat het bij een ander niet op die manier werkt. Niet iedereen is chirurg of heeft een topbaan waarbij ze onmisbaar zijn. Voor mijn gezin werkt het wel en ik weet vanuit mijn werk dat er vele gezinnen zijn die als gezin naar de tandarts gaan.
En wat je zegt: dan moeten de kinderen ook maar net vrij zijn.. ik weet niet hoe jullie scholen ermee omgaan maar op mijn middelbare school is het dus heel normaal dat leerlingen lestijd missen om naar de tandarts te gaan. Alhoewel het niet wenselijk is gebeurt dat zeer regelmatig en ziet mijn school dat gewoon als geoorloofd verzuim. Vele ouders vinden het blijkbaar helemaal prima dan hun kind lestijd mist voor controle bij de tandarts. Misschien zijn dat ook allemaal kinderen die met het hele gezin gaan en zich dus aan moeten passen aan wanneer het ouders schikt.

Maar goed, laten we weer even ontopic gaan. Het was van mij enkel een opmerking dat het voor mij niet herkenbaar is dat ik voor alle kinderen en mezelf apart tandartsafspraken moet maken, onthouden etc, omdat wij dat in 1x doen. Dat zal niet bij iedereen lukken maar bij heel veel mensen ook wel.
Volgens mij ging het er ook niet over dat die tandarts, 1x/6mnd, op zichzelf nu zo'n belasting is. Maar al die losse regeldingen samen. Regeldingen die dan al gauw bij de vrouw worden gelegd. En dan moet die 3 tandartsafsprakem maken en onthouden en aansturen. Of 1 afspraak, maar daarvoor wel op de hoogte zijn van ieders rooster en ieder laten weten dat ze er moeten zijn. Maar óók 1x/wk de logopedie van de oudste en 1x/2wk de fysio van de jongste en 1x een afspraak voor aanmeten vam steunzolen, en 1x kennismaken op de basisschool, en 3x wenochtend en cadeau voor kinderfeestje en broodjes voor paasontbijt en waar is de paklijst voor vakantie.
Al die dingen zijn op zichzelf niet zo ingewikkeld. En al die dingen kun je ook op een makkelijkere manier doen (nee, je hoeft niet zelf iets te bakken voor het paasontbijt, ja je kunt met zn allen naar de tandarts). Maar het moet wel gedaan worden en vaak is het de vrouw die er aan moet denken en evt man moet aansturen. En als ze dan klaagt dan is er altijd wel iemand die weet te zeggen; ja maar je kunt ook gewoon... (en door dat laatste reageert men wat geërgerd op jou)
Alle reacties Link kopieren Quote
Even een ander onderwerp, iets wat ik laatst besprak met een familielid en waarbij ik aan dit topic moest denken.

Afgelopen winter was het de eerste winter dat mijn kind naar de opvang ging. Hij was toen zeer geregeld ziek. Zelf werd ik toen ook regelmatig ziek. Doordat mijn kind destijds 5 dagen per week naar de opvang ging en ik met mijn baan niet thuis kan werken of zomaar vrij kan nemen, had ik regelmatig een probleem. Ik vond dat enorm stressvol. Mijn ex vangt wel eens een sporadisch uurtje op, maar nooit een hele dag. Alle grootouders werken nog of zijn om een andere reden niet in staat om last-minute op te passen. Mijn vriendinnen werken ook allemaal 32 uur. Mijn buren kennen mijn kind niet zo heel goed, maar zouden in geval van nood best een uur op willen passen. Het gros waar ik contact mee heb werkt echter fulltime of is bejaard en niet in staat om op te passen. Als mijn kind op vrijdag ziek is, is er gelukkig geen probleem: dan kan ik zo 4 vriendinnen opbellen die hun parttime dag hebben en met alle liefde mijn kind opvangen. Maar elke andere dag van de week moet ik verlof opnemen of me ziek melden. Dat leverde dus best wat frictie op met mijn leidinggevende, ik heb namelijk een baan waarbij het werk niet gewoon blijft liggen, het heeft direct impact op een heleboel anderen. Nu ik op zoek ben naar een nieuwe baan vind ik dat dus best spannend, zeker met het najaar bijna voor de deur. Ik kan het me niet permitteren weer zo vaak afwezig te zijn.

Mijn familielid met wie ik hierover sprak had 20-25 jaar geleden 4 jonge kinderen. Zij werkte destijds als verpleegkundige in het ziekenhuis en kon dus niet thuiswerken en last minute vrij nemen was ook lastig. Maar toch was het nooit een probleem als een van haar kinderen ziek was: er was altijd wel een familielid, vriendin of desnoods buurvrouw (altijd de vrouwen...) die die dag vrij was en haar kind op kon vangen, want al deze vrouwen werkten slechts een dag of 2.

Gek hoe dat in een generatie zo kan veranderen. En nu zal ik vast in een bubbel zitten, want in mijn omgeving werken alle jonge moeders, op een uitzondering na, 32-36 uur. Tulpje zit naar mijn idee dan weer in een heel ander soort bubbel.

Nou goed, mijn vraag is eigenlijk: hoe doen andere ouders dit? Idealiter verdeel je de dagen over beide ouders, maar wat als dat niet gaat? Bijvoorbeeld omdat een van de twee veel op een verre locatie of in het buitenland werkt, of een zeer belangrijke baan heeft (leerkracht, verpleegkundige, verzorgende, arts, machinist, etc.). Of als je uit elkaar bent, zoals in mijn geval. Hoe vangen jullie dit op?
regendruppels wijzigde dit bericht op 15-07-2025 21:27
2.03% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
regendruppels schreef:
15-07-2025 21:07
Even een ander onderwerp, iets wat ik laatst besprak met een familielid en waarbij ik aan dit topic moest denken.

Afgelopen winter was het de eerste winter dat mijn kind naar de opvang ging. Hij was toen zeer geregeld ziek. Zelf werd ik toen ook regelmatig ziek. Doordat mijn kind destijds 5 dagen per week naar de opvang ging en ik met mijn baan niet thuis kan werken of zomaar vrij kan nemen, had ik regelmatig een probleem. Ik vond dat enorm stressvol. Mijn ex vangt wel eens een sporadisch uurtje op, maar nooit een hele dag. Alle grootouders werken nog of zijn om een andere reden niet in staat om last-minute op te passen. Mijn vriendinnen werken ook allemaal 32 uur. Mijn buren kennen mijn kind niet zo heel goed, maar zouden in geval van nood best een uur op willen passen. Het gros waar ik contact mee heb werkt echter fulltime of is bejaard en niet in staat om op te passen. Als mijn kind op vrijdag ziek is, is er gelukkig geen probleem: dan kan ik zo 4 vriendinnen opbellen die hun parttime dag hebben en met alle liefde mijn kind opvangen. Maar elke andere dag van de week moet ik verlof opnemen of me ziek melden. Dat leverde dus best wat frictie op met mijn leidinggevende, ik heb namelijk een baan waarbij het werk niet gewoon blijft liggen, het heeft direct impact op een heleboel anderen. Nu ik op zoek ben naar een nieuwe baan vind ik dat dus best spannend, zeker met het najaar bijna voor de deur. Ik kan het me niet permitteren weer zo vaak afwezig te zijn.

Mijn familielid met wie ik hierover sprak had 20-25 jaar geleden 4 jonge kinderen. Zij werkte destijds als verpleegkundige in het ziekenhuis en kon dus niet thuiswerken en last minute vrij nemen was ook lastig. Maar toch was het nooit een probleem als een van haar kinderen ziek was: er was altijd wel een familielid, vriendin of desnoods buurvrouw (altijd de vrouwen...) die die dag vrij was en haar kind op kon vangen, want al deze vrouwen werkten slechts een dag of 2.

Gek hoe dat in een generatie zo kan veranderen. En nu zal ik vast in een bubbel zitten, want in mijn omgeving werken alle jonge moeders, op een uitzondering na, 32-36 uur. Tulpje zit naar mijn idee dan weer in een heel ander soort bubbel.

Nou goed, mijn vraag is eigenlijk: hoe doen andere ouders dit? Idealiter verdeel je de dagen over beide ouders, maar wat als dat niet gaat? Bijvoorbeeld omdat een van de twee veel op een verre locatie of in het buitenland werkt, of een zeer belangrijke baan heeft (leerkracht, verpleegkundige, verzorgende, arts, machinist, etc.). Hoe vangen jullie dit op?
Ik heb geluk dat mijn kinderen niet vaak ziek zijn, maar mocht dat voor komen, vangen mijn man en ik dan om en om op door zorgverlof op te nemen.
En ik werk maar 2 dagen dus ik kan er 9 van de 10 keer gewoon voor ze zijn als ze ziek zijn. Als ze geen koorts hebben (want dan willen ze echt alleen mama of papa om zich heen), dan vraag ik mijn moeder of schoonouders of ze willen oppassen als ik moet werken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ah ja, mijn vraag was dus eigenlijk bedoeld voor mensen in een vergelijkbare situatie: zelf veel werken en een omgeving die ook veel werkt en niet zomaar op kan vangen.

Jullie hebben het fijn geregeld zo!
Alle reacties Link kopieren Quote
regendruppels schreef:
15-07-2025 21:07
Even een ander onderwerp, iets wat ik laatst besprak met een familielid en waarbij ik aan dit topic moest denken.

Afgelopen winter was het de eerste winter dat mijn kind naar de opvang ging. Hij was toen zeer geregeld ziek. Zelf werd ik toen ook regelmatig ziek. Doordat mijn kind destijds 5 dagen per week naar de opvang ging en ik met mijn baan niet thuis kan werken of zomaar vrij kan nemen, had ik regelmatig een probleem. Ik vond dat enorm stressvol. Mijn ex vangt wel eens een sporadisch uurtje op, maar nooit een hele dag. Alle grootouders werken nog of zijn om een andere reden niet in staat om last-minute op te passen. Mijn vriendinnen werken ook allemaal 32 uur. Mijn buren kennen mijn kind niet zo heel goed, maar zouden in geval van nood best een uur op willen passen. Het gros waar ik contact mee heb werkt echter fulltime of is bejaard en niet in staat om op te passen. Als mijn kind op vrijdag ziek is, is er gelukkig geen probleem: dan kan ik zo 4 vriendinnen opbellen die hun parttime dag hebben en met alle liefde mijn kind opvangen. Maar elke andere dag van de week moet ik verlof opnemen of me ziek melden. Dat leverde dus best wat frictie op met mijn leidinggevende, ik heb namelijk een baan waarbij het werk niet gewoon blijft liggen, het heeft direct impact op een heleboel anderen. Nu ik op zoek ben naar een nieuwe baan vind ik dat dus best spannend, zeker met het najaar bijna voor de deur. Ik kan het me niet permitteren weer zo vaak afwezig te zijn.

Mijn familielid met wie ik hierover sprak had 20-25 jaar geleden 4 jonge kinderen. Zij werkte destijds als verpleegkundige in het ziekenhuis en kon dus niet thuiswerken en last minute vrij nemen was ook lastig. Maar toch was het nooit een probleem als een van haar kinderen ziek was: er was altijd wel een familielid, vriendin of desnoods buurvrouw (altijd de vrouwen...) die die dag vrij was en haar kind op kon vangen, want al deze vrouwen werkten slechts een dag of 2.

Gek hoe dat in een generatie zo kan veranderen. En nu zal ik vast in een bubbel zitten, want in mijn omgeving werken alle jonge moeders, op een uitzondering na, 32-36 uur. Tulpje zit naar mijn idee dan weer in een heel ander soort bubbel.

Nou goed, mijn vraag is eigenlijk: hoe doen andere ouders dit? Idealiter verdeel je de dagen over beide ouders, maar wat als dat niet gaat? Bijvoorbeeld omdat een van de twee veel op een verre locatie of in het buitenland werkt, of een zeer belangrijke baan heeft (leerkracht, verpleegkundige, verzorgende, arts, machinist, etc.). Hoe vangen jullie dit op?
Hoe wij t doen…. Ik heb die baan als arts en kan niet acuut inspringen.
Mijn man doet t altijd. Althans, op het acute moment. Zijn werk is daar flexibel genoeg voor. In mijn opinie is er minder stress als tenminste 1 van de 2 een flexibele baan heeft

In return regel ik de 2e dag zodat man dan weer kan werken. Ik cancel dan zonder pardon mijn spreekuur als t moet of haal t een andere dag in. Hierbij besluit ik vroeg en snel zodat er nog tijd is voor het werk om iets te regelen. Ik kijk niet aan of kind nog ziek is of niet. Ik besluit 48u vooraf of iets hem gaat worden of niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik kan gelukkig wel deels thuiswerken én werk niet fulltime. Thuiswerken terwijl kind ziek is lukt me niet (kind wil op mij). Maar ik kan wel de uren inhalen in de avond of op een moment waarop ik wel opvang kan regelen. Ik heb geen partner, dus de vraag over verdelen ed kan ik niet beantwoorden. Doordat ik niet fulltime werk heb ik ook wel eens een extra dag opvang aangevraagd en op die dag extra gewerkt/uren ingehaald. Op die manier is het mij nog steeds gelukt. Maar ben blij dat ik niet fulltime hoef te werken.
yinna wijzigde dit bericht op 15-07-2025 21:27
Reden: dubbel
2.07% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
regendruppels schreef:
15-07-2025 21:07
Even een ander onderwerp, iets wat ik laatst besprak met een familielid en waarbij ik aan dit topic moest denken.

Afgelopen winter was het de eerste winter dat mijn kind naar de opvang ging. Hij was toen zeer geregeld ziek. Zelf werd ik toen ook regelmatig ziek. Doordat mijn kind destijds 5 dagen per week naar de opvang ging en ik met mijn baan niet thuis kan werken of zomaar vrij kan nemen, had ik regelmatig een probleem. Ik vond dat enorm stressvol. Mijn ex vangt wel eens een sporadisch uurtje op, maar nooit een hele dag. Alle grootouders werken nog of zijn om een andere reden niet in staat om last-minute op te passen. Mijn vriendinnen werken ook allemaal 32 uur. Mijn buren kennen mijn kind niet zo heel goed, maar zouden in geval van nood best een uur op willen passen. Het gros waar ik contact mee heb werkt echter fulltime of is bejaard en niet in staat om op te passen. Als mijn kind op vrijdag ziek is, is er gelukkig geen probleem: dan kan ik zo 4 vriendinnen opbellen die hun parttime dag hebben en met alle liefde mijn kind opvangen. Maar elke andere dag van de week moet ik verlof opnemen of me ziek melden. Dat leverde dus best wat frictie op met mijn leidinggevende, ik heb namelijk een baan waarbij het werk niet gewoon blijft liggen, het heeft direct impact op een heleboel anderen. Nu ik op zoek ben naar een nieuwe baan vind ik dat dus best spannend, zeker met het najaar bijna voor de deur. Ik kan het me niet permitteren weer zo vaak afwezig te zijn.

Mijn familielid met wie ik hierover sprak had 20-25 jaar geleden 4 jonge kinderen. Zij werkte destijds als verpleegkundige in het ziekenhuis en kon dus niet thuiswerken en last minute vrij nemen was ook lastig. Maar toch was het nooit een probleem als een van haar kinderen ziek was: er was altijd wel een familielid, vriendin of desnoods buurvrouw (altijd de vrouwen...) die die dag vrij was en haar kind op kon vangen, want al deze vrouwen werkten slechts een dag of 2.

Gek hoe dat in een generatie zo kan veranderen. En nu zal ik vast in een bubbel zitten, want in mijn omgeving werken alle jonge moeders, op een uitzondering na, 32-36 uur. Tulpje zit naar mijn idee dan weer in een heel ander soort bubbel.

Nou goed, mijn vraag is eigenlijk: hoe doen andere ouders dit? Idealiter verdeel je de dagen over beide ouders, maar wat als dat niet gaat? Bijvoorbeeld omdat een van de twee veel op een verre locatie of in het buitenland werkt, of een zeer belangrijke baan heeft (leerkracht, verpleegkundige, verzorgende, arts, machinist, etc.). Of als je uit elkaar bent, zoals in mijn geval. Hoe vangen jullie dit op?
Heel goede vraag, en heel herkenbaar voor onze situatie, tenminste, onze voormalige situatie. Een van ons had namelijk een baan met veel reistijd en de ander wel dichterbij maar ook niet de mogelijkheid om vrij te nemen of thuis te werken! Dit heeft ook jaren zoveel stress gekost! En in die jaren zijn onze kinderen ook zo veel ziek geweest! Ik heb het terug zitten kijken in de ziekmeld-app, het was echt om de haverklap raak.
Bij ons was er regelmatig nog wel een oma beschikbaar, maar later ook niet meer (ivm ouder wordende ouders, niet meer mobiel genoeg). En we wilden ook geen vage bekende (voor het kind vaag bekend bedoel ik dan) opzadelen met een ziek kind. Mijn werkgever is overigens wel flexibel en altijd bereid mee te denken, maar dat werkt wel twee kanten op natuurlijk. Daarmee bedoel ik; ik kan natuurlijk niet elke week aankomen met ‘mijn kind is ziek’. Uiteindelijk brachten we de zieke dan naar oma toe, met als gevolg te laat op werk (in overleg natuurlijk).
Inmiddels is mijn partner op zoek naar een baan met meer flexibiliteit. Mede door dit probleem!
Alle reacties Link kopieren Quote
regendruppels schreef:
15-07-2025 21:07

Nou goed, mijn vraag is eigenlijk: hoe doen andere ouders dit? Idealiter verdeel je de dagen over beide ouders, maar wat als dat niet gaat? Bijvoorbeeld omdat een van de twee veel op een verre locatie of in het buitenland werkt, of een zeer belangrijke baan heeft (leerkracht, verpleegkundige, verzorgende, arts, machinist, etc.). Hoe vangen jullie dit op?
Hier is het ook elke avond tussen oktober en maart een schietgebedje doen dat er maar niemand ziek wordt ‘s nachts.

Nou hebben man en ik het ‘geluk’ dat er niemand doodgaat als wij een keer een dag niet werken, maar het levert wel veel stress op, want onze werkgevers verwachten wel dat we ons werk op tijd opleveren. En man heeft werk dat niet altijd vanuit huis gedaan kan worden.

Soms kunnen mijn ouders inspringen, maar meestal leggen man en ik dan snel de agenda’s naast elkaar om te bepalen wie het makkelijkst thuis kan werken en/of vrij kan nemen. En ik ben ook zo’n slechte moeder dat ik bij verhoging m’n kind soms met een zetpil erin toch gewoon naar de opvang bracht, omdat we het niet geregeld kregen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als je niet thuis kunt werken en geen opvang kan vragen aan ouders, vrienden of andere omgeving, dan is het niet anders dan dat je dus zelf vrij zal moeten nemen. Meer smaken zijn er natuurlijk niet (er even van uitgaande dat je geen nanny of au-pair wilt/kunt gebruiken).
En dat dat frictie oplevert, dat snap ik ook wel weer. Jouw probleem wordt ook iemand anders’ probleem natuurlijk. Iedereen kan wel van werkgevers verwachten dat ze alles maar met een glimlach ondergaan, maar het ís natuurlijk ook irritant. Daar moet je je dan maar zo min mogelijk van aantrekken.

Ik ben ook alleen, ook zonder ex, en mijn kind was gelukkig dat eerste jaar niet bizar veel ziek. De twee jaar erna was COVID, en was de opvang wekenlang dicht. En toen ze eenmaal terug mocht, betekende elk snufje dat ze weer naar huis gestuurd werden. Daar werd ik wel gillend gek van, elke ochtend hopen dat je geen snotje of kuchje tegenkwam, want dan zat je meteen weer dagen thuis.

Wat me in jouw geval vooral opvalt is dat vader nul verantwoordelijkheid lijkt te hebben in geval van ziek kind. Dat triggert mij dan weer, waarom is dat (hoef je hier geen antwoord op te geven hoor, maar om zelf over na te denken). Ik begrijp uit je verhaal dat er wel een vader is, en dat die geen gevaar oid is voor kind, dus misschien kan daar toch iets meer? Als dat echt geen optie is, dan zit er weinig anders op dan het uit te zitten (de meeste kinderen worden wel steeds minder ziek als ze naar opvang blijven gaan).
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb een keer een kind meegenomen naar mijn werk. Destijds werkte ik niet op maandag en ik had ook geen opvangmogelijkheden op die dag (kdv geen plek, schoonouders op vakantie, zussen aan het werk), maar er was een ‘belangrijke afspraak’ waarbij mijn inbreng dringend gewenst was. Toen heeft mijn directeur twee uurtjes opgepast, die had er helemaal lol in :)
Alle reacties Link kopieren Quote
regendruppels schreef:
15-07-2025 21:07
Even een ander onderwerp, iets wat ik laatst besprak met een familielid en waarbij ik aan dit topic moest denken.

Afgelopen winter was het de eerste winter dat mijn kind naar de opvang ging. Hij was toen zeer geregeld ziek. Zelf werd ik toen ook regelmatig ziek. Doordat mijn kind destijds 5 dagen per week naar de opvang ging en ik met mijn baan niet thuis kan werken of zomaar vrij kan nemen, had ik regelmatig een probleem. Ik vond dat enorm stressvol. Mijn ex vangt wel eens een sporadisch uurtje op, maar nooit een hele dag. Alle grootouders werken nog of zijn om een andere reden niet in staat om last-minute op te passen. Mijn vriendinnen werken ook allemaal 32 uur. Mijn buren kennen mijn kind niet zo heel goed, maar zouden in geval van nood best een uur op willen passen. Het gros waar ik contact mee heb werkt echter fulltime of is bejaard en niet in staat om op te passen. Als mijn kind op vrijdag ziek is, is er gelukkig geen probleem: dan kan ik zo 4 vriendinnen opbellen die hun parttime dag hebben en met alle liefde mijn kind opvangen. Maar elke andere dag van de week moet ik verlof opnemen of me ziek melden. Dat leverde dus best wat frictie op met mijn leidinggevende, ik heb namelijk een baan waarbij het werk niet gewoon blijft liggen, het heeft direct impact op een heleboel anderen. Nu ik op zoek ben naar een nieuwe baan vind ik dat dus best spannend, zeker met het najaar bijna voor de deur. Ik kan het me niet permitteren weer zo vaak afwezig te zijn.

Mijn familielid met wie ik hierover sprak had 20-25 jaar geleden 4 jonge kinderen. Zij werkte destijds als verpleegkundige in het ziekenhuis en kon dus niet thuiswerken en last minute vrij nemen was ook lastig. Maar toch was het nooit een probleem als een van haar kinderen ziek was: er was altijd wel een familielid, vriendin of desnoods buurvrouw (altijd de vrouwen...) die die dag vrij was en haar kind op kon vangen, want al deze vrouwen werkten slechts een dag of 2.

Gek hoe dat in een generatie zo kan veranderen. En nu zal ik vast in een bubbel zitten, want in mijn omgeving werken alle jonge moeders, op een uitzondering na, 32-36 uur. Tulpje zit naar mijn idee dan weer in een heel ander soort bubbel.

Nou goed, mijn vraag is eigenlijk: hoe doen andere ouders dit? Idealiter verdeel je de dagen over beide ouders, maar wat als dat niet gaat? Bijvoorbeeld omdat een van de twee veel op een verre locatie of in het buitenland werkt, of een zeer belangrijke baan heeft (leerkracht, verpleegkundige, verzorgende, arts, machinist, etc.). Of als je uit elkaar bent, zoals in mijn geval. Hoe vangen jullie dit op?
Daar is kortdurend zorgverlof voor, wij kijken wie be minst belangrijkste afspraken heeft en die blijft een dag thuis. Een ziek kind laat ik niet bij mijn ouders of een vriendin, die hoort thuis bij pap of mam. Maar wij hebben het geluk dat we een kantoorbaan beiden hebben. Man heeft een tijd in Duitsland gewerkt (3 uur rijden), dan deed ik de 1e dag, maar kan hij meteen naar huis zodat hij 2e dag kon doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
shala91 schreef:
15-07-2025 20:13


Onze tandarts zit op woensdagmiddag, niet geheel verrassend, altijd vol. Dus die afspraken zijn onder schooltijd. Ook gedoe en geregel dus.
Voor een controle maken wij gewoon ruim op tijd een afspraak. En dan zeg ik: graag op een woensdagmiddag en liefst zo laat mogelijk. En dan duurt het vaak 8 weken voor er plaats is, maar wat geeft dat als het om een controle gaat. Heb je een vervolgafspraak ivm een gaatje ofzo dan wordt dat lastiger. Maar hebben we gelukkig nog niet zo vaak gehad (ikzelf wel maar kan dan altijd op m'n vrije dag wel terecht).

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven