
Ik haat werken
dinsdag 5 augustus 2025 om 15:23
Ik hoop dat dit herkenbaar is voor iemand, dat er tips zijn om hiermee om te gaan.
Als kind haatte ik school. Ik lette nooit op, was aan het aftellen tot ik weer naar huis mocht. Later gebeurde ditzelfde als ik naar mijn werk moest. Als tiener vond ik bijbaantjes absoluut de hel. Mijn krantenwijk vond ik overigens prima te doen. Maar in een winkel staan? Verschrikkelijk.
Momenteel heb ik al een enorm CV opgebouwd. Het toeval wil dat ik de afgelopen pakweg 10 jaar heb gewerkt in functies die me makkelijk af gingen. Ik hoef niet veel te doen en hoef niet vaak naar kantoor. Wel merk ik dat ik veel fouten maak en mijn concentratievermogen echt 0,0 procent is. Af en toe zit er een klus bij die ik leuk vind en waar ik me in vastbijt, maar meestal niet.
Het is niet mijn werk dat het probleem is. Het is het concept van werken. Elke dag meerdere uren van je dag kwijt zijn om iets te doen kost mij heel erg veel moeite. Andere dingen (zoals het huishouden) versloffen en komen 99% op mijn man neer, die overigens wel gewoon 32 uur werkt en daarna nog energie heeft voor andere dingen. Ik heb meerdere banen gehad die ik allemaal even k*t vond.
Niet werken is helaas geen optie. Minder werken kan binnen mijn huidige functie niet, en ik werk ook maar 28 uur.
Momenteel zit ik deels in de ziektewet van het UWV en verdien ik daarnaast dus "bij". Nu heb ik een gesprek gehad met een coach van het UWV en die denkt dat het zinnig is als ik word begeleid naar passend werk. Maar ik kan me echt niet voorstellen wat voor werk dat dan zou moeten zijn. Iets bij een sociale werkvoorziening stel ik me dan voor. Gaat dat beter zijn? Het blijft toch werk.
Ik snap dat iedereen het liefst niet zou werken, maar ik heb het idee dat het probleem bij mij misschien dieper ligt.
Als kind haatte ik school. Ik lette nooit op, was aan het aftellen tot ik weer naar huis mocht. Later gebeurde ditzelfde als ik naar mijn werk moest. Als tiener vond ik bijbaantjes absoluut de hel. Mijn krantenwijk vond ik overigens prima te doen. Maar in een winkel staan? Verschrikkelijk.
Momenteel heb ik al een enorm CV opgebouwd. Het toeval wil dat ik de afgelopen pakweg 10 jaar heb gewerkt in functies die me makkelijk af gingen. Ik hoef niet veel te doen en hoef niet vaak naar kantoor. Wel merk ik dat ik veel fouten maak en mijn concentratievermogen echt 0,0 procent is. Af en toe zit er een klus bij die ik leuk vind en waar ik me in vastbijt, maar meestal niet.
Het is niet mijn werk dat het probleem is. Het is het concept van werken. Elke dag meerdere uren van je dag kwijt zijn om iets te doen kost mij heel erg veel moeite. Andere dingen (zoals het huishouden) versloffen en komen 99% op mijn man neer, die overigens wel gewoon 32 uur werkt en daarna nog energie heeft voor andere dingen. Ik heb meerdere banen gehad die ik allemaal even k*t vond.
Niet werken is helaas geen optie. Minder werken kan binnen mijn huidige functie niet, en ik werk ook maar 28 uur.
Momenteel zit ik deels in de ziektewet van het UWV en verdien ik daarnaast dus "bij". Nu heb ik een gesprek gehad met een coach van het UWV en die denkt dat het zinnig is als ik word begeleid naar passend werk. Maar ik kan me echt niet voorstellen wat voor werk dat dan zou moeten zijn. Iets bij een sociale werkvoorziening stel ik me dan voor. Gaat dat beter zijn? Het blijft toch werk.
Ik snap dat iedereen het liefst niet zou werken, maar ik heb het idee dat het probleem bij mij misschien dieper ligt.
donderdag 7 augustus 2025 om 10:43
Ja nu heb je het over verklaringen vóór ADHD. Die zijn er idd. Maar ADHD is zelf geen verklaring voor concentratieproblemen. ADHD is een woord dat we hebben bedacht voor ernstige concentratieproblemen (en/of hyperactiviteit), met welke reden die er dan ook zijn (waaronder idd afwijkende dopaminewerking, beperkingen in executieve functies, etc, en dan heb je het over de verklaringen).Toetie schreef: ↑06-08-2025 18:16Voor jou en Solomio;
Jullie laten met deze aannames juist zien dat jullie niet goed begrijpen wat ADHD is. Dan kan je nog wel zo stellig zeggen hoe of wat, alsof je het allemaal weet. Maar dat maakt het nog niet de werkelijkheid.
Het is geen verzamelbak voor wat concentratieproblemen, maar een verschil in hoe je hersenen werken; met name in motivatie, prikkelverwerking en het kunnen starten of afmaken van dingen. Bij mensen met ADHD werkt het dopaminesysteem anders dan bij mensen zonder ADHD.
Medicatie helpt ook niet “zomaar”, het brengt iets in balans dat bij mensen met ADHD echt anders werkt. Dat studenten het misbruiken om beter te studeren doet daar niets aan af.
En nogmaals, ik zeg niet dat TO dit heeft. Maar wat jullie beweren over ADHD is gewoonweg niet waar.
Kan je wel blijven roepen dat je studeert aan de uni om interessant te doen of de indruk te wekken dat je een bepaalde mate van autoriteit hebt ofzo; maar ik schat zo in dat je nog heeeeel veel te leren hebt.
Daarom noemen we ADHD een gedragsclassificatie, het is enkel een classificatie van kenmerken die je obv gedrag kunt zien. De classificatie zegt niks over de verklaring.
Volgens mij heb ik ook nergens geroepen dat ik studeer aan de uni om interessant te doen, rustigggggg maar

donderdag 7 augustus 2025 om 16:22
https://www.drukendwars.nl/wp-content/u ... atstra.pdfToetie schreef: ↑06-08-2025 18:55Pff, wat een onzin weer. Je doet alsof er geen bewijs is, maar er is gewoon genoeg over gepubliceerd hoor, zowel over afwijkingen in hersenwerking als over dopamine en de werking van medicatie bij ADHD. Die feiten negeer je volledig. Ik ga verder niet meer in discussie. Grappenmaker van jewelste.
Er is heel veel literatuur die de oude, biologische theorieen als onderbouwing van psychiatrische diagnoses onderuit haalt. Alleen als zoiets stelligs eenmaal is geadopteerd door de samenleving, is het hardnekking om dat weer los te laten. Bovendien zijn er ook allerlei belangen om er aan vast te houden. Dat geldt niet alleen voor ADHD, dat geldt ook voor ASS, psychose-gevoeligheid (“schizofrenie”), en bijv het geloof in “het missende stofje” (serotonine) bij een depressie.
We weten het gewoon niet. “Mensen zijn ingewikkeld” (leestip, geschreven door psychiater Floortje Schepers)
donderdag 7 augustus 2025 om 17:05
Oh, veel reacties! Interessant topic is dit geworden
Ik ga later alles lezen.
Even over het werk: heb vanochtend iets behoorlijk heftigs meegemaakt (poging tot beroving van werklaptop en telefoon) en ik merk dat er weinig begrip is vanuit hen. Ik heb volgende week gelukkig een weekje vrij. Maar toen ik eerder vandaag aangaf me echt niet te kunnen concentreren op het werk (na aangifte bij de politie) werd me gezegd dat ik maar moest kijken wat er uit mijn vingers kwam
Dit soort dingen maken het ook niet beter, maar misschien stel ik me aan en zouden anderen gewoon in staat zijn te werken direct. Graag niet quoten trouwens, want ik haal dit zo weer weg.

Ik ga later alles lezen.
Even over het werk: heb vanochtend iets behoorlijk heftigs meegemaakt (poging tot beroving van werklaptop en telefoon) en ik merk dat er weinig begrip is vanuit hen. Ik heb volgende week gelukkig een weekje vrij. Maar toen ik eerder vandaag aangaf me echt niet te kunnen concentreren op het werk (na aangifte bij de politie) werd me gezegd dat ik maar moest kijken wat er uit mijn vingers kwam

Dit soort dingen maken het ook niet beter, maar misschien stel ik me aan en zouden anderen gewoon in staat zijn te werken direct. Graag niet quoten trouwens, want ik haal dit zo weer weg.
donderdag 7 augustus 2025 om 17:13
Daar wordt ook steeds meer van afgestapt. Maar het idee dat je een oorzaak weet voor je problemen is natuurlijk zeer aantrekkelijk, dus ik zie dat vooral patiënten daar nogal aan vasthouden._horizon_ schreef: ↑07-08-2025 16:22https://www.drukendwars.nl/wp-content/u ... atstra.pdf
Er is heel veel literatuur die de oude, biologische theorieen als onderbouwing van psychiatrische diagnoses onderuit haalt. Alleen als zoiets stelligs eenmaal is geadopteerd door de samenleving, is het hardnekking om dat weer los te laten. Bovendien zijn er ook allerlei belangen om er aan vast te houden. Dat geldt niet alleen voor ADHD, dat geldt ook voor ASS, psychose-gevoeligheid (“schizofrenie”), en bijv het geloof in “het missende stofje” (serotonine) bij een depressie.
We weten het gewoon niet. “Mensen zijn ingewikkeld” (leestip, geschreven door psychiater Floortje Schepers)
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
donderdag 7 augustus 2025 om 17:14
donderdag 7 augustus 2025 om 17:14
Oh ja, die missende stofjes. Klopt helemaal hoor, net zoals verslaafden die nicotine/alcohol/amfetamine etc. missen. De verslaving is toch het bewijs?_horizon_ schreef: ↑07-08-2025 16:22https://www.drukendwars.nl/wp-content/u ... atstra.pdf
Er is heel veel literatuur die de oude, biologische theorieen als onderbouwing van psychiatrische diagnoses onderuit haalt. Alleen als zoiets stelligs eenmaal is geadopteerd door de samenleving, is het hardnekking om dat weer los te laten. Bovendien zijn er ook allerlei belangen om er aan vast te houden. Dat geldt niet alleen voor ADHD, dat geldt ook voor ASS, psychose-gevoeligheid (“schizofrenie”), en bijv het geloof in “het missende stofje” (serotonine) bij een depressie.
We weten het gewoon niet. “Mensen zijn ingewikkeld” (leestip, geschreven door psychiater Floortje Schepers)
donderdag 7 augustus 2025 om 17:15
donderdag 7 augustus 2025 om 17:15
Is het woord 'patiënten' als het gaat om ADD, of schizofrenie, en ADHD, ook niet een beetje achterhaald?
Wat eten we vanavond?
donderdag 7 augustus 2025 om 17:16
Paracetamol helpt (vaak) bij hoofdpijn. Toch denkt niemand dat hoofdpijn veroorzaakt wordt door een paracetamoltekort.
In de psychiatrie lijkt daar toch anders tegenaan gekeken te worden.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
donderdag 7 augustus 2025 om 17:17
Tja, hoe had je het dan willen noemen? Gediagnosticeerden? Geclassificeerden?
Verder: beetje flauwe opmerking.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
donderdag 7 augustus 2025 om 17:17
EstelleGallois schreef: ↑07-08-2025 17:05Oh, veel reacties! Interessant topic is dit geworden![]()
Ik ga later alles lezen.
Even over het werk: heb vanochtend iets behoorlijk heftigs meegemaakt (poging tot beroving van werklaptop en telefoon) en ik merk dat er weinig begrip is vanuit hen. Ik heb volgende week gelukkig een weekje vrij. Maar toen ik eerder vandaag aangaf me echt niet te kunnen concentreren op het werk (na aangifte bij de politie) werd me gezegd dat ik maar moest kijken wat er uit mijn vingers kwam![]()
Dit soort dingen maken het ook niet beter, maar misschien stel ik me aan en zouden anderen gewoon in staat zijn te werken direct. Graag niet quoten trouwens, want ik haal dit zo weer weg.
Iets dergelijks heb ik flink wat jaren geleden ook meegemaakt. Toen ik in de ochtend naar mijn werk reed, op de snelweg, zag ik vlak voor mij, we reden op snelwegsnelheid, meerdere auto's op elkaar knallen. Auto's schoven alle kanten op en ik weet nog steeds niet hoe het mij gelukt is om zonder een auto te raken door de chaos heen te manoeuvreren.
Ik gilde het uit, mijn hart bonkte in mijn keel. Ik heb nog wel achterom gekeken of ik nog iets kon doen, maar de chaos was te groot. Ik belde 112, net als andere automobilisten, verwachtte ik.
Bibberend en huilend kwam ik op de school aan. Toen ik in de docentenruimte vertelde wat mij overkomen was werd er nauwelijks op gereageerd. Een beetje lauw, zo van: "Gelukkig is het voor jou goed afgelopen. Het is bijna tijd trouwens..."
De reacties verbijsterden me, omdat wat ik meegemaakt had zo heftig was dat ik nauwelijks op mijn benen kon staan.
Op de automatische piloot ben ik toen les gaan geven.
Op die school ben ik niet gebleven. Ik knapte volledig af en ben meteen gaan zoeken naar vacatures. Voor de leerlingen heb ik het jaar nog afgemaakt.
Hoe is het nu TO? Hoe is het je gelukt de beroving te voorkomen?
donderdag 7 augustus 2025 om 17:20
Eerder in dit topic schreef iemand richting TO dat ze 'maar' 28 uur werkte en dus genoeg tijd had voor andere dingen.Lieneke schreef: ↑07-08-2025 17:17Iets dergelijks heb ik flink wat jaren geleden ook meegemaakt. Toen ik in de ochtend naar mijn werk reed, op de snelweg, zag ik vlak voor mij, we reden op snelwegsnelheid, meerdere auto's op elkaar knallen. Auto's schoven alle kanten op en ik weet nog steeds niet hoe het mij gelukt is om zonder een auto te raken door de chaos heen te manoeuvreren.
Ik gilde het uit, mijn hart bonkte in mijn keel. Ik heb nog wel achterom gekeken of ik nog iets kon doen, maar de chaos was te groot. Ik belde 112, net als andere automobilisten, verwachtte ik.
Bibberend en huilend kwam ik op de school aan. Toen ik in de docentenruimte vertelde wat mij overkomen was werd er nauwelijks op gereageerd. Een beetje lauw, zo van: "Gelukkig is het voor jou goed afgelopen. Het is bijna tijd trouwens..."
De reacties verbijsterden me, omdat wat ik meegemaakt had zo heftig was dat ik nauwelijks op mijn benen kon staan.
Op de automatische piloot ben ik toen les gaan geven.
Op die school ben ik niet gebleven. Ik knapte volledig af en ben meteen gaan zoeken naar vacatures. Voor de leerlingen heb ik het jaar nog afgemaakt.
Ergo: ze moest niet zeuren (dat stond er niet, dat zijn mijn woorden).
Empathie en medeleven zijn echt vaak heel dun gezaaid.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
donderdag 7 augustus 2025 om 17:22
Klopt, dat heeft mij ook verbijsterd, in meerdere werksituaties. Mensen lijken op hun werk vaak weinig empathie te hebben wanneer het met een werknemer niet zo lekker gaat.
donderdag 7 augustus 2025 om 17:24
Ik ga er dan altijd maar vanuit dat ik in dat soort situaties vast ook minder empathisch ben dan ik hoopte.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
donderdag 7 augustus 2025 om 17:26
Jeetje, ik vind dat toch niet normaal hoor. Al zou je alleen maar empathie tonen omdat het sociaal wenselijk is (zoals je toch ook je collega's feliciteert met hun baby, huwelijk etc, al doet het je misschien niet per se veel).Lieneke schreef: ↑07-08-2025 17:17Iets dergelijks heb ik flink wat jaren geleden ook meegemaakt. Toen ik in de ochtend naar mijn werk reed, op de snelweg, zag ik vlak voor mij, we reden op snelwegsnelheid, meerdere auto's op elkaar knallen. Auto's schoven alle kanten op en ik weet nog steeds niet hoe het mij gelukt is om zonder een auto te raken door de chaos heen te manoeuvreren.
Ik gilde het uit, mijn hart bonkte in mijn keel. Ik heb nog wel achterom gekeken of ik nog iets kon doen, maar de chaos was te groot. Ik belde 112, net als andere automobilisten, verwachtte ik.
Bibberend en huilend kwam ik op de school aan. Toen ik in de docentenruimte vertelde wat mij overkomen was werd er nauwelijks op gereageerd. Een beetje lauw, zo van: "Gelukkig is het voor jou goed afgelopen. Het is bijna tijd trouwens..."
De reacties verbijsterden me, omdat wat ik meegemaakt had zo heftig was dat ik nauwelijks op mijn benen kon staan.
Op de automatische piloot ben ik toen les gaan geven.
Op die school ben ik niet gebleven. Ik knapte volledig af en ben meteen gaan zoeken naar vacatures. Voor de leerlingen heb ik het jaar nog afgemaakt.
Hoe is het nu TO? Hoe is het je gelukt de beroving te voorkomen?
Knap dat je het toch nog kon, lesgeven op de automatische piloot.
Ik ben trouwens gewoon gaan rennen en gillen en heb overal aangebeld. Toch gaven ze niet op, dus ik kon echt net op tijd de tuin in vluchten en de poort dichtsmijten. Toen zijn ze afgehaakt.
donderdag 7 augustus 2025 om 17:26
Ik weet niet of die conclusie: ze moest niet zeuren, wel klopt.
Ik kan me voorstellen dat je naast die 28 uur wel ruimte en tijd hebt om wat andere activiteiten te vinden waar je de voldoening in vindt die je mist in je werk. Of dat nou Netflix kijken is, of vrijwilligerswerk of boeken lezen of lekker in en om het huis rommelen. Geen gekke veronderstelling dat je daar bij een werkweek van 28 uur meer tijd en mogelijkheid voor hebt dan iemand die 40 uur werkt.
Wat eten we vanavond?
donderdag 7 augustus 2025 om 17:28
Wat ontzettend shit!EstelleGallois schreef: ↑07-08-2025 17:05Oh, veel reacties! Interessant topic is dit geworden![]()
Ik ga later alles lezen.
Even over het werk: heb vanochtend iets behoorlijk heftigs meegemaakt (poging tot beroving van werklaptop en telefoon) en ik merk dat er weinig begrip is vanuit hen. Ik heb volgende week gelukkig een weekje vrij. Maar toen ik eerder vandaag aangaf me echt niet te kunnen concentreren op het werk (na aangifte bij de politie) werd me gezegd dat ik maar moest kijken wat er uit mijn vingers kwam![]()
Dit soort dingen maken het ook niet beter, maar misschien stel ik me aan en zouden anderen gewoon in staat zijn te werken direct. Graag niet quoten trouwens, want ik haal dit zo weer weg.
Zowel wat je hebt meegemaakt, als die lauwe reactie op je werk.

Wat eten we vanavond?
donderdag 7 augustus 2025 om 17:28
Ik snap de gedachte, maar mijn jongste is thuis van de crèche op dagen dat ik niet werk. Dus rust om een boek te lezen of te Netflixen is er dan niet echt, want ze heeft geen slaapjes meer 's middags en is ook nogal high demand (wat ik leuk vind hoor, maar wel zwaar soms).makreel schreef: ↑07-08-2025 17:26Ik weet niet of die conclusie: ze moest niet zeuren, wel klopt.
Ik kan me voorstellen dat je naast die 28 uur wel ruimte en tijd hebt om wat andere activiteiten te vinden waar je de voldoening in vindt die je mist in je werk. Of dat nou Netflix kijken is, of vrijwilligerswerk of boeken lezen of lekker in en om het huis rommelen. Geen gekke veronderstelling dat je daar bij een werkweek van 28 uur meer tijd en mogelijkheid voor hebt dan iemand die 40 uur werkt.
donderdag 7 augustus 2025 om 17:29
EstelleGallois schreef: ↑07-08-2025 17:26
Ik ben trouwens gewoon gaan rennen en gillen en heb overal aangebeld. Toch gaven ze niet op, dus ik kon echt net op tijd de tuin in vluchten en de poort dichtsmijten. Toen zijn ze afgehaakt.
Dus het was gewoon vlak bij je huis, op klaarlichte dag! Iemand probeerde je tas uit je handen te trekken?
donderdag 7 augustus 2025 om 17:31
Dus exact het probleem wat ik constateer: iemand werkt parttime omdat fulltime al niet gaat. Dan heb je die uren niet beschikbaar voor iets anders dan bijkomen.makreel schreef: ↑07-08-2025 17:26Ik weet niet of die conclusie: ze moest niet zeuren, wel klopt.
Ik kan me voorstellen dat je naast die 28 uur wel ruimte en tijd hebt om wat andere activiteiten te vinden waar je de voldoening in vindt die je mist in je werk. Of dat nou Netflix kijken is, of vrijwilligerswerk of boeken lezen of lekker in en om het huis rommelen. Geen gekke veronderstelling dat je daar bij een werkweek van 28 uur meer tijd en mogelijkheid voor hebt dan iemand die 40 uur werkt.
Maar blijkbaar is daar maar één redenering mogelijk.
Hoeveel mogelijkheid je hebt om buiten je werk dingen te doen gaat nauwelijks over hoeveel uur je werkt, maar over hoeveel energie je hebt.
Mensen die naast hun 40-urige werkweek nog kunnen sporten, sociale contacten kunnen onderhouden, hun huishouden doen, enz. Of iemand die met 28 uur per week maar net een burn-out kan voorkomen.
Het bestaat allemaal en iets meer begrip hiervoor zou erg fijn zijn.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in