
Ik haat werken
dinsdag 5 augustus 2025 om 15:23
Ik hoop dat dit herkenbaar is voor iemand, dat er tips zijn om hiermee om te gaan.
Als kind haatte ik school. Ik lette nooit op, was aan het aftellen tot ik weer naar huis mocht. Later gebeurde ditzelfde als ik naar mijn werk moest. Als tiener vond ik bijbaantjes absoluut de hel. Mijn krantenwijk vond ik overigens prima te doen. Maar in een winkel staan? Verschrikkelijk.
Momenteel heb ik al een enorm CV opgebouwd. Het toeval wil dat ik de afgelopen pakweg 10 jaar heb gewerkt in functies die me makkelijk af gingen. Ik hoef niet veel te doen en hoef niet vaak naar kantoor. Wel merk ik dat ik veel fouten maak en mijn concentratievermogen echt 0,0 procent is. Af en toe zit er een klus bij die ik leuk vind en waar ik me in vastbijt, maar meestal niet.
Het is niet mijn werk dat het probleem is. Het is het concept van werken. Elke dag meerdere uren van je dag kwijt zijn om iets te doen kost mij heel erg veel moeite. Andere dingen (zoals het huishouden) versloffen en komen 99% op mijn man neer, die overigens wel gewoon 32 uur werkt en daarna nog energie heeft voor andere dingen. Ik heb meerdere banen gehad die ik allemaal even k*t vond.
Niet werken is helaas geen optie. Minder werken kan binnen mijn huidige functie niet, en ik werk ook maar 28 uur.
Momenteel zit ik deels in de ziektewet van het UWV en verdien ik daarnaast dus "bij". Nu heb ik een gesprek gehad met een coach van het UWV en die denkt dat het zinnig is als ik word begeleid naar passend werk. Maar ik kan me echt niet voorstellen wat voor werk dat dan zou moeten zijn. Iets bij een sociale werkvoorziening stel ik me dan voor. Gaat dat beter zijn? Het blijft toch werk.
Ik snap dat iedereen het liefst niet zou werken, maar ik heb het idee dat het probleem bij mij misschien dieper ligt.
Als kind haatte ik school. Ik lette nooit op, was aan het aftellen tot ik weer naar huis mocht. Later gebeurde ditzelfde als ik naar mijn werk moest. Als tiener vond ik bijbaantjes absoluut de hel. Mijn krantenwijk vond ik overigens prima te doen. Maar in een winkel staan? Verschrikkelijk.
Momenteel heb ik al een enorm CV opgebouwd. Het toeval wil dat ik de afgelopen pakweg 10 jaar heb gewerkt in functies die me makkelijk af gingen. Ik hoef niet veel te doen en hoef niet vaak naar kantoor. Wel merk ik dat ik veel fouten maak en mijn concentratievermogen echt 0,0 procent is. Af en toe zit er een klus bij die ik leuk vind en waar ik me in vastbijt, maar meestal niet.
Het is niet mijn werk dat het probleem is. Het is het concept van werken. Elke dag meerdere uren van je dag kwijt zijn om iets te doen kost mij heel erg veel moeite. Andere dingen (zoals het huishouden) versloffen en komen 99% op mijn man neer, die overigens wel gewoon 32 uur werkt en daarna nog energie heeft voor andere dingen. Ik heb meerdere banen gehad die ik allemaal even k*t vond.
Niet werken is helaas geen optie. Minder werken kan binnen mijn huidige functie niet, en ik werk ook maar 28 uur.
Momenteel zit ik deels in de ziektewet van het UWV en verdien ik daarnaast dus "bij". Nu heb ik een gesprek gehad met een coach van het UWV en die denkt dat het zinnig is als ik word begeleid naar passend werk. Maar ik kan me echt niet voorstellen wat voor werk dat dan zou moeten zijn. Iets bij een sociale werkvoorziening stel ik me dan voor. Gaat dat beter zijn? Het blijft toch werk.
Ik snap dat iedereen het liefst niet zou werken, maar ik heb het idee dat het probleem bij mij misschien dieper ligt.
vrijdag 8 augustus 2025 om 17:49
Mooie post.MrsM schreef: ↑08-08-2025 17:42Ja, van de ene kant heb je helemaal gelijk. Een burn-out of psychische klachten zijn misschien ook welvaartsziekten. Iemand in Afrika, die heeft geen geld om wegens psychische klachten thuis te blijven, want er zijn geen voorzieningen.
Aan de andere kant, juist door onze westerse rat-race krijgt men psychische klachten. Want wij moeten van alles. School de hele dag, zwemles, sportclubs, kinderverjaardagen (hoe groter hoe beter), een auto, een luxe woning, nieuwe spullen, nieuwe kleding, een vliegvakantie. Dat zijn misschien ook zaken die niet noodzakelijk zijn, maar dit legt wel een bepaalde prestatiedruk op iemand, wat iemand in Afrika niet heeft.
Die maakt zich zorgen om eten en onderdak, en belangrijkste sowieso in leven blijven en niet in handen vallen van weet ik veel wie. En wanneer het eten er is voor een week, en het onderdak, dan zijn ze veelal voorzien in wat ze nodig hebben. Ik denk ook dat die manier van leven (buiten gevaar door milities oid) is zoals bedoeld in de natuur.
Zonder nu als zeveraar te klinken, wij staan inmiddels zover van onze natuur af, dat we daarmee een geheel nieuwe soort van ziekten hebben gevormd. Als we allemaal wat meer terug naar de basis zouden gaan, minder consumeren op alle gebieden, dan kan het zomaar zijn dat veel psychische klachten ook verdwijnen.
vrijdag 8 augustus 2025 om 17:52
het probleem is niet die mensen, maar de werkgevers die die mensen geen mogelijkheden bieden om toch te kunnen werken.Streepjeskat schreef: ↑08-08-2025 17:34Toch vind ik dit heel eerlijk ook wel weer een echt westers luxe probleem hoor.
Niemand in Afrika zit lekker thuis "omdat het allemaal zo zwaar is", en die mensen hebben het pas écht zwaar.
Ben het met je eens dat het keurslijf van loondienst niet voor iedereen is (ook niet voor mij) en dat werken vaak in een veel te vastgeroest stramien gebeurt, maar ik vind ook dat we het door de luxe die we in Nederland hebben soms wel erg makkelijk opgeven. Mensen met autisme kunnen ook prima werken, zij het misschien op een andere manier of plek. Niet iedere aandoening is meteen een excuus, iedereen heeft zijn eigen sores en dan moet je ook gewoon werken (denk bijv aan vrouwen die in scheiding liggen en opeens in hun eentje met 2 kinderen zitten).
Misschien moeten we het daar eens over hebben. Er zijn genoeg mensen die best een paar uur kunnen werken en de ene week misschien 2 dagen en de week er op 1 en dan weer een paar weken niet. Maar geen werkgever die daar mee akkoord gaat. Dus dan kun je het leuk gooien op dat mensen hun aandoening als excuus gebruiken, maar kijk eerst eens naar de andere kant!
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
vrijdag 8 augustus 2025 om 17:57
We willen allemaal wel wat meer vrijblijvend werken, daar zit nou net de ellende in. Het iets moeten valt mij het zwaarst. Niet persé het werk zelf.
Dat is voor veel werkgevers bijna niet in te richten, die hebben ook weer inflexibele verplichtingen naar buiten toe.
En het idee dat dat vroeger allemaal simpeler en beter was gaat er bij mij echt niet in.
Dat is voor veel werkgevers bijna niet in te richten, die hebben ook weer inflexibele verplichtingen naar buiten toe.
En het idee dat dat vroeger allemaal simpeler en beter was gaat er bij mij echt niet in.
vrijdag 8 augustus 2025 om 17:58
Ook idd.rosanna08 schreef: ↑08-08-2025 17:52het probleem is niet die mensen, maar de werkgevers die die mensen geen mogelijkheden bieden om toch te kunnen werken.
Misschien moeten we het daar eens over hebben. Er zijn genoeg mensen die best een paar uur kunnen werken en de ene week misschien 2 dagen en de week er op 1 en dan weer een paar weken niet. Maar geen werkgever die daar mee akkoord gaat. Dus dan kun je het leuk gooien op dat mensen hun aandoening als excuus gebruiken, maar kijk eerst eens naar de andere kant!
Plus alle rompslomp met het UWV als je een paar uurtjes per week zou gaan werken.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
vrijdag 8 augustus 2025 om 17:59
rosanna08 schreef: ↑08-08-2025 17:52het probleem is niet die mensen, maar de werkgevers die die mensen geen mogelijkheden bieden om toch te kunnen werken.
Misschien moeten we het daar eens over hebben. Er zijn genoeg mensen die best een paar uur kunnen werken en de ene week misschien 2 dagen en de week er op 1 en dan weer een paar weken niet. Maar geen werkgever die daar mee akkoord gaat. Dus dan kun je het leuk gooien op dat mensen hun aandoening als excuus gebruiken, maar kijk eerst eens naar de andere kant!
Maar hoe zie je dat voor je dan voor een werkgever? Ik ben zelf ook werkgever, en ik ben afhankelijk van een planning voor leerlingen. Dan "heb ik niks" aan iemand die de ene week 5 dagen komt werken en de andere week 2 omdat het even niet lukt. Ik heb zekerheid (voor zover mogelijk) nodig van mijn werknemers, en in ruil daarvoor hebben zij de zekerheid van een vast inkomen, ook wanneer er minder werk is bijvoorbeeld.
Om over de beloning nog niet te spreken, want hoe werkt dat dan? Betalen per gewerkt uur? Vakantiegeld een gemiddelde van het aantal uren per jaar? Bij arbeidsongeschiktheid het gemiddelde maandsalaris aanhouden?
Het zou ook wel helpen wanneer mensen (algemeen) een werkgever niet alleen ziet als egoistisch, en dat een werkgever een werknemer niet ziet als alleen een middel om zelf rijker te worden.
Sur mes cahiers d’écolier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
vrijdag 8 augustus 2025 om 18:00
Ja, héél AfrikaStreepjeskat schreef: ↑08-08-2025 17:34Toch vind ik dit heel eerlijk ook wel weer een echt westers luxe probleem hoor.
Niemand in Afrika zit lekker thuis "omdat het allemaal zo zwaar is", en die mensen hebben het pas écht zwaar.[/b]
Ben het met je eens dat het keurslijf van loondienst niet voor iedereen is (ook niet voor mij) en dat werken vaak in een veel te vastgeroest stramien gebeurt, maar ik vind ook dat we het door de luxe die we in Nederland hebben soms wel erg makkelijk opgeven. Mensen met autisme kunnen ook prima werken, zij het misschien op een andere manier of plek. Niet iedere aandoening is meteen een excuus, iedereen heeft zijn eigen sores en dan moet je ook gewoon werken (denk bijv aan vrouwen die in scheiding liggen en opeens in hun eentje met 2 kinderen zitten).

star⁴ wijzigde dit bericht op 08-08-2025 18:02
0.58% gewijzigd
vrijdag 8 augustus 2025 om 18:00
het gaat niet om willen, het gaat om kunnen.pina schreef: ↑08-08-2025 17:57We willen allemaal wel wat meer vrijblijvend werken, daar zit nou net de ellende in. Het iets moeten valt mij het zwaarst. Niet persé het werk zelf.
Dat is voor veel werkgevers bijna niet in te richten, die hebben ook weer inflexibele verplichtingen naar buiten toe.
En het idee dat dat vroeger allemaal simpeler en beter was gaat er bij mij echt niet in.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
vrijdag 8 augustus 2025 om 18:01
En het loopt dus enorm uiteen hoe ellendig dat voor verschillende mensen is. En hoe goed je die 'ellende' kunt verdragen.pina schreef: ↑08-08-2025 17:57We willen allemaal wel wat meer vrijblijvend werken, daar zit nou net de ellende in. Het iets moeten valt mij het zwaarst. Niet persé het werk zelf.
Dat is voor veel werkgevers bijna niet in te richten, die hebben ook weer inflexibele verplichtingen naar buiten toe.
En het idee dat dat vroeger allemaal simpeler en beter was gaat er bij mij echt niet in.
Ik vind het echt heel erg dat in onze maatschappij de zin 'we moeten allemaal weleens iets doen wat we niet leuk vinden' zo ongeveer de belangrijkste levensles is die aan kinderen wordt meegegeven.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
vrijdag 8 augustus 2025 om 18:02
ik snap heel goed dat dat niet makkelijk is en in genoeg bedrijven bijna onmogelijk. Maar dan ook niet zeuren dat mensen die een paar uur zouden kunnen werken, niet werken. Want zoals ik in mijn vorige posting al zei: het is niet een kwestie van niet willen, maar een kwestie van niet kunnen.MrsM schreef: ↑08-08-2025 17:59Maar hoe zie je dat voor je dan voor een werkgever? Ik ben zelf ook werkgever, en ik ben afhankelijk van een planning voor leerlingen. Dan "heb ik niks" aan iemand die de ene week 5 dagen komt werken en de andere week 2 omdat het even niet lukt. Ik heb zekerheid (voor zover mogelijk) nodig van mijn werknemers, en in ruil daarvoor hebben zij de zekerheid van een vast inkomen, ook wanneer er minder werk is bijvoorbeeld.
Om over de beloning nog niet te spreken, want hoe werkt dat dan? Betalen per gewerkt uur? Vakantiegeld een gemiddelde van het aantal uren per jaar? Bij arbeidsongeschiktheid het gemiddelde maandsalaris aanhouden?
Het zou ook wel helpen wanneer mensen (algemeen) een werkgever niet alleen ziet als egoistisch, en dat een werkgever een werknemer niet ziet als alleen een middel om zelf rijker te worden.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
vrijdag 8 augustus 2025 om 18:02
Ik snap prima dat dat voor werkgevers echt onhandig is, maar de concessies kunnen natuurlijk niet allemaal van één kant komen.MrsM schreef: ↑08-08-2025 17:59Maar hoe zie je dat voor je dan voor een werkgever? Ik ben zelf ook werkgever, en ik ben afhankelijk van een planning voor leerlingen. Dan "heb ik niks" aan iemand die de ene week 5 dagen komt werken en de andere week 2 omdat het even niet lukt. Ik heb zekerheid (voor zover mogelijk) nodig van mijn werknemers, en in ruil daarvoor hebben zij de zekerheid van een vast inkomen, ook wanneer er minder werk is bijvoorbeeld.
Om over de beloning nog niet te spreken, want hoe werkt dat dan? Betalen per gewerkt uur? Vakantiegeld een gemiddelde van het aantal uren per jaar? Bij arbeidsongeschiktheid het gemiddelde maandsalaris aanhouden?
Het zou ook wel helpen wanneer mensen (algemeen) een werkgever niet alleen ziet als egoistisch, en dat een werkgever een werknemer niet ziet als alleen een middel om zelf rijker te worden.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
vrijdag 8 augustus 2025 om 18:05
Dit kan dan natuurlijk ook niet in iedere beroepsgroep. Maar er zijn zeker mogelijkheden.MrsM schreef: ↑08-08-2025 17:59Maar hoe zie je dat voor je dan voor een werkgever? Ik ben zelf ook werkgever, en ik ben afhankelijk van een planning voor leerlingen. Dan "heb ik niks" aan iemand die de ene week 5 dagen komt werken en de andere week 2 omdat het even niet lukt. Ik heb zekerheid (voor zover mogelijk) nodig van mijn werknemers, en in ruil daarvoor hebben zij de zekerheid van een vast inkomen, ook wanneer er minder werk is bijvoorbeeld.
Om over de beloning nog niet te spreken, want hoe werkt dat dan? Betalen per gewerkt uur? Vakantiegeld een gemiddelde van het aantal uren per jaar? Bij arbeidsongeschiktheid het gemiddelde maandsalaris aanhouden?
Het zou ook wel helpen wanneer mensen (algemeen) een werkgever niet alleen ziet als egoistisch, en dat een werkgever een werknemer niet ziet als alleen een middel om zelf rijker te worden.
Of werken naar belastbaarheid. Met bijvoorbeeld een parttime baan naar belastbaarheid. Zoals dat bij wia vaak best okay geregeld is, langzaam opbouwen met gedeeltelijk uitkering en gedeeltelijk werken. Je krijgt alleen geen loonheffingskorting, wel kun je boven de 70% uitkomen. En betaalt daardoor iets meer belasting. Maar binnen de participatiewet is dit helaas nog niet geheel (landelijk) mogelijk. Iemand in de bijstand die best part time zou kúnnen werken wordt dan gekort en ontvangt bij een laag inkomen dan dus in het gunstigste gebal hetzelfde als de uitkering, maar vaak ook minder. Dat is niet motiverend natuurlijk.
Where is my mind?
vrijdag 8 augustus 2025 om 18:10
Jij gaat toch juist altijd helemaal prat op alle vrijheden die jij hebt bij je werkgever? In uren, planning (geen 9 tot 5), vrijheid en flexibiliteit? Dat is fantastisch voor jou natuurlijk, maar waarom zou dat voor een ander niet kunnen worden ingericht?pina schreef: ↑08-08-2025 17:57We willen allemaal wel wat meer vrijblijvend werken, daar zit nou net de ellende in. Het iets moeten valt mij het zwaarst. Niet persé het werk zelf.
Dat is voor veel werkgevers bijna niet in te richten, die hebben ook weer inflexibele verplichtingen naar buiten toe.
En het idee dat dat vroeger allemaal simpeler en beter was gaat er bij mij echt niet in.
Where is my mind?
vrijdag 8 augustus 2025 om 18:10
Ik vraag me regelmatig af hoe ik eraan toe zou zijn als ik idd in een zeer arm land was geboren. Echt geen idee, maar ik raak alleen van die gedachte al in paniek.SurferRosa schreef: ↑08-08-2025 18:07Ik zat al op mijn handen.
Alle afrikanen zijn aan de bedelstaf, jeweettog
Maar je kunt idd alle problemen bagatelliseren omdat het elders erger is.
Maar dat gaan we dan ook doen als mensen klagen over te hoge belastingdruk of te lage bijstandsuitkeringen.
Echt, wat een zwaktebod.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
vrijdag 8 augustus 2025 om 18:14
Als je daar bent geboren weet je niet beter. Tot je in Nederland landt. Nederland is gewoon goed georganiseerd. Een verademing g als je door alle hoepels bent gesprongen. Maar dat lost het probleem van to niet op natuurlijk.Solomio schreef: ↑08-08-2025 18:10Ik vraag me regelmatig af hoe ik eraan toe zou zijn als ik idd in een zeer arm land was geboren. Echt geen idee, maar ik raak alleen van die gedachte al in paniek.
Maar je kunt idd alle problemen bagatelliseren omdat het elders erger is.
Maar dat gaan we dan ook doen als mensen klagen over te hoge belastingdruk of te lage bijstandsuitkeringen.
Echt, wat een zwaktebod.
vrijdag 8 augustus 2025 om 18:21
Op dit moment zijn zelfs grootste stijgende kostenposten vanuit de overheid binnen sociale zekerheid de AOW (we gaan toch ook niet die ouderen opdragen de schouders er maar meer onder te zetten?) en Wlz (in een verzorgingstehuis kun je best werkenSolomio schreef: ↑08-08-2025 18:10Ik vraag me regelmatig af hoe ik eraan toe zou zijn als ik idd in een zeer arm land was geboren. Echt geen idee, maar ik raak alleen van die gedachte al in paniek.
Maar je kunt idd alle problemen bagatelliseren omdat het elders erger is.
Maar dat gaan we dan ook doen als mensen klagen over te hoge belastingdruk of te lage bijstandsuitkeringen.
Echt, wat een zwaktebod.

Overigens denk ik dat er op vrijwillige basis (niet vrijwillig in belonen, maar vrijwillig in wel
of niet blijven werken) bij ouderen best wat te winnen valt. Genoeg ouderen die niet mogen blijven bij werkgever na pensioengerechtigde leeftijd, maar best al dan niet part time hadden willen blijven werken.
Where is my mind?
vrijdag 8 augustus 2025 om 18:32
Het vervelendst van werken naar kunnen of belastbaarheid is dat daar altijd ook controle op rust. Dat is stressvol. Het is tegelijkertijd logisch ook, want betaald door het collectief, maar het legt een druk op je want je moet je bewijzen, verantwoorden, uitleg geven over waarom je iets niet kan. Dat geeft veel druk.
Ik heb een periode werk gedaan waarbij ik als oproepkracht werkte. Ik zei ja als ik kon en energie had en ik zei nee als ik dat niet had om welke reden dan ook... helaas lag het type werk mij niet zo maar ik vond dit eigenlijk heel erg ideaal. Plus: er was altijd blijdschap als ik kwam. Itt tot de vaste functie die ik hier ooit kreeg maar waarbij ik na mijn eerste ziekmelding direct de andere kant merkte. Wat heb je dan? Ben je er morgen weer? HOEZO weet je dat nu al zo zeker, het is 10.00, ik zal je om 15.00 nog eens bellen en dan moet je dán pas zeggen of je je nog ziek voelt.
Mega gestressed raakte ik ervan. Ben ook compleet wat anders gaan doen.
Ik heb een periode werk gedaan waarbij ik als oproepkracht werkte. Ik zei ja als ik kon en energie had en ik zei nee als ik dat niet had om welke reden dan ook... helaas lag het type werk mij niet zo maar ik vond dit eigenlijk heel erg ideaal. Plus: er was altijd blijdschap als ik kwam. Itt tot de vaste functie die ik hier ooit kreeg maar waarbij ik na mijn eerste ziekmelding direct de andere kant merkte. Wat heb je dan? Ben je er morgen weer? HOEZO weet je dat nu al zo zeker, het is 10.00, ik zal je om 15.00 nog eens bellen en dan moet je dán pas zeggen of je je nog ziek voelt.
Mega gestressed raakte ik ervan. Ben ook compleet wat anders gaan doen.
vrijdag 8 augustus 2025 om 18:39
rosanna08 schreef: ↑08-08-2025 18:02ik snap heel goed dat dat niet makkelijk is en in genoeg bedrijven bijna onmogelijk. Maar dan ook niet zeuren dat mensen die een paar uur zouden kunnen werken, niet werken. Want zoals ik in mijn vorige posting al zei: het is niet een kwestie van niet willen, maar een kwestie van niet kunnen.
Ik heb zelf iemand momenteel in loondienst met een SW indicatie. Daar wordt rekening mee gehouden in de planning, en ook in die mate dat die persoon diens eigen agenda indeelt. Het enige vereiste is zoveel mogelijk de contracturen aanhouden. Dat werkt voor beide partijen heel fijn. Ik denk dat dit misschien een oplossing zou kunnen zijn voor meer bedrijven?
Wanneer je werknemers zoveel mogelijk autonomie geeft over hun werktijden, dan neemt dat al behoorlijk wat druk weg.
Maar dan nog is het wel zo dat de contracturen wekelijks gemaakt moeten worden, dus complete vrijheid is ook niet mogelijk daarin.
Sur mes cahiers d’écolier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
vrijdag 8 augustus 2025 om 18:40
Binnen dat collectief betaal je zelf ook mee.Dala schreef: ↑08-08-2025 18:32Het vervelendst van werken naar kunnen of belastbaarheid is dat daar altijd ook controle op rust. Dat is stressvol. Het is tegelijkertijd logisch ook, want betaald door het collectief, maar het legt een druk op je want je moet je bewijzen, verantwoorden, uitleg geven over waarom je iets niet kan. Dat geeft veel druk.
Ik heb een periode werk gedaan waarbij ik als oproepkracht werkte. Ik zei ja als ik kon en energie had en ik zei nee als ik dat niet had om welke reden dan ook... helaas lag het type werk mij niet zo maar ik vond dit eigenlijk heel erg ideaal. Plus: er was altijd blijdschap als ik kwam. Itt tot de vaste functie die ik hier ooit kreeg maar waarbij ik na mijn eerste ziekmelding direct de andere kant merkte. Wat heb je dan? Ben je er morgen weer? HOEZO weet je dat nu al zo zeker, het is 10.00, ik zal je om 15.00 nog eens bellen en dan moet je dán pas zeggen of je je nog ziek voelt.
Mega gestressed raakte ik ervan. Ben ook compleet wat anders gaan doen.
Ik kan alleen uit eigen ervaring spreken, maar heb dit niet zo ervaren. Natuurlijk moet je ‘gezien’ worden en je krijgt je uitkering niet bij een pakje boter. Ik vond mezelf maar een aansteller, maar het kon niet anders, dan is het fijn als je een nuchtere, meelevende arts/arbeidsdeskundige hebt bij het UWV. Ook toen ik gedeeltelijk weer wilde gaan werken, alle hulp. Maar controle? Neuh, een keer per periode een gesprekje en het doornemen van de status: is er verbetering of juist niet, staan er behandelingen op het programma, heb je van ons nog hulp nodig? Voor mij gaf het juist rust ipv extra stress. Maar als
Ik soms verhalen lees van mensen snap ik die stress wel. Niet iedereen heeft het geluk wat ik had denk ik.
Where is my mind?
vrijdag 8 augustus 2025 om 18:45
Nul uren contract. Ik had niet de volledige zeggenschap over mijn werktijden maar wel over mijn dagen.MrsM schreef: ↑08-08-2025 18:39Ik heb zelf iemand momenteel in loondienst met een SW indicatie. Daar wordt rekening mee gehouden in de planning, en ook in die mate dat die persoon diens eigen agenda indeelt. Het enige vereiste is zoveel mogelijk de contracturen aanhouden. Dat werkt voor beide partijen heel fijn. Ik denk dat dit misschien een oplossing zou kunnen zijn voor meer bedrijven?
Wanneer je werknemers zoveel mogelijk autonomie geeft over hun werktijden, dan neemt dat al behoorlijk wat druk weg.
Maar dan nog is het wel zo dat de contracturen wekelijks gemaakt moeten worden, dus complete vrijheid is ook niet mogelijk daarin.
Echt ideaal vond ik. Waar ik bij mijn vast contract echt alles moest inplannen op die ene vaste vrije dag daar had ik met een nul uren contract veel meer vrijheid dat te spreiden. Een andere dag vrij krijgen was met vast contract heel moeilijk, als oproepkracht was het enige dat ik hoefde te zeggen: oh dan en dan ben ik niet beschikbaar. Of dat nou voor het ziekenhuis was of de kapper. Of omdat ik die dag met een vriendin wil afspreken die alleen die dag kan. Of omdat ik na wekenlang vier dagen werken dacht, na die weken voorlopig twee dagen.
Maar dit is voor werkgevers denk ik wel een dure manier van mensen in dienst hebben.
vrijdag 8 augustus 2025 om 18:46
Zonder dat je het hopelijk verkeerd opvat, maar wat bedoel je precies met concessies?
Het is, zeker als kleine werkgever, in Nederland niet zo dat een werkgever meer rechten heeft dan een werknemer. Ik zou eerder zeggen andersom. En ik ben helemaal voor bescherming van werknemers, maar op sommige punten gaat dat ook weer ten koste van die werknemer. (Denk bijvoorbeeld aan vaste contracten aanbieden.)
Ik mis juist weer de balans tussen werknemers en werkgevers. En ik besef me zeker wel dat er werkgevers zijn die complete horken zijn, net zoals er werknemers zijn die horken zijn. Maar ik denk dat het gros van zowel werkgevers als werknemers het beste willen voor elkaar. Althans, dat hoop ik dan toch.
Sur mes cahiers d’écolier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
vrijdag 8 augustus 2025 om 18:53
Ja, maar die vrijheid heb ik juist omdat ik niet aan tijden vastzit. Maar als er deadlines zijn dan zijn er geen uitzonderingen mogelijk, dan moeten we allemaal vol aan de bak. Qua resultaten en prestaties is er geen enkele ruimte voor flexibiliteit. Je moet wel leveren. En dat valt niet te voorspellen. Ik heb vrijheden, maar het is bepaald geen vrijblijvende baan.SurferRosa schreef: ↑08-08-2025 18:10Jij gaat toch juist altijd helemaal prat op alle vrijheden die jij hebt bij je werkgever? In uren, planning (geen 9 tot 5), vrijheid en flexibiliteit? Dat is fantastisch voor jou natuurlijk, maar waarom zou dat voor een ander niet kunnen worden ingericht?
Zoals ik het hier lees, zoeken sommigen juist meer regelmaat. Dat is in mijn sector geen optie. Alles hangt aan de actualiteit vast. Ik denk juist dat ik precies het type baan heb dat velen onder de noemer moderne beschikbaarheid zouden scharen. Ik kan veel. Maar ik moet wel ten alle tijden bereikbaar zijn.
pina wijzigde dit bericht op 08-08-2025 19:03
22.69% gewijzigd
vrijdag 8 augustus 2025 om 18:58
Dala schreef: ↑08-08-2025 18:45Nul uren contract. Ik had niet de volledige zeggenschap over mijn werktijden maar wel over mijn dagen.
Echt ideaal vond ik. Waar ik bij mijn vast contract echt alles moest inplannen op die ene vaste vrije dag daar had ik met een nul uren contract veel meer vrijheid dat te spreiden. Een andere dag vrij krijgen was met vast contract heel moeilijk, als oproepkracht was het enige dat ik hoefde te zeggen: oh dan en dan ben ik niet beschikbaar. Of dat nou voor het ziekenhuis was of de kapper. Of omdat ik die dag met een vriendin wil afspreken die alleen die dag kan. Of omdat ik na wekenlang vier dagen werken dacht, na die weken voorlopig twee dagen.
Maar dit is voor werkgevers denk ik wel een dure manier van mensen in dienst hebben.
Nou ja het zal in sommige sectoren vast een uitkomst zijn, maar voor mezelf sprekend kan dat niet.
Ik neem werk aan op basis van beschikbaarheid van personeel. Maar die klanten hebben daar natuurlijk niets mee te maken, die willen gewoon dat hun afspraken wekelijks doorgaan. En zo ook voor monteurs bijvoorbeeld, een elektricien, een kapper.
En die dure manier van mensen in dienst hebben, vertaald zich dan weer in duurdere produkten of diensten, wat de inflatie ook geen goed zal doen.
Sur mes cahiers d’écolier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in