
Ik haat werken
dinsdag 5 augustus 2025 om 15:23
Ik hoop dat dit herkenbaar is voor iemand, dat er tips zijn om hiermee om te gaan.
Als kind haatte ik school. Ik lette nooit op, was aan het aftellen tot ik weer naar huis mocht. Later gebeurde ditzelfde als ik naar mijn werk moest. Als tiener vond ik bijbaantjes absoluut de hel. Mijn krantenwijk vond ik overigens prima te doen. Maar in een winkel staan? Verschrikkelijk.
Momenteel heb ik al een enorm CV opgebouwd. Het toeval wil dat ik de afgelopen pakweg 10 jaar heb gewerkt in functies die me makkelijk af gingen. Ik hoef niet veel te doen en hoef niet vaak naar kantoor. Wel merk ik dat ik veel fouten maak en mijn concentratievermogen echt 0,0 procent is. Af en toe zit er een klus bij die ik leuk vind en waar ik me in vastbijt, maar meestal niet.
Het is niet mijn werk dat het probleem is. Het is het concept van werken. Elke dag meerdere uren van je dag kwijt zijn om iets te doen kost mij heel erg veel moeite. Andere dingen (zoals het huishouden) versloffen en komen 99% op mijn man neer, die overigens wel gewoon 32 uur werkt en daarna nog energie heeft voor andere dingen. Ik heb meerdere banen gehad die ik allemaal even k*t vond.
Niet werken is helaas geen optie. Minder werken kan binnen mijn huidige functie niet, en ik werk ook maar 28 uur.
Momenteel zit ik deels in de ziektewet van het UWV en verdien ik daarnaast dus "bij". Nu heb ik een gesprek gehad met een coach van het UWV en die denkt dat het zinnig is als ik word begeleid naar passend werk. Maar ik kan me echt niet voorstellen wat voor werk dat dan zou moeten zijn. Iets bij een sociale werkvoorziening stel ik me dan voor. Gaat dat beter zijn? Het blijft toch werk.
Ik snap dat iedereen het liefst niet zou werken, maar ik heb het idee dat het probleem bij mij misschien dieper ligt.
Als kind haatte ik school. Ik lette nooit op, was aan het aftellen tot ik weer naar huis mocht. Later gebeurde ditzelfde als ik naar mijn werk moest. Als tiener vond ik bijbaantjes absoluut de hel. Mijn krantenwijk vond ik overigens prima te doen. Maar in een winkel staan? Verschrikkelijk.
Momenteel heb ik al een enorm CV opgebouwd. Het toeval wil dat ik de afgelopen pakweg 10 jaar heb gewerkt in functies die me makkelijk af gingen. Ik hoef niet veel te doen en hoef niet vaak naar kantoor. Wel merk ik dat ik veel fouten maak en mijn concentratievermogen echt 0,0 procent is. Af en toe zit er een klus bij die ik leuk vind en waar ik me in vastbijt, maar meestal niet.
Het is niet mijn werk dat het probleem is. Het is het concept van werken. Elke dag meerdere uren van je dag kwijt zijn om iets te doen kost mij heel erg veel moeite. Andere dingen (zoals het huishouden) versloffen en komen 99% op mijn man neer, die overigens wel gewoon 32 uur werkt en daarna nog energie heeft voor andere dingen. Ik heb meerdere banen gehad die ik allemaal even k*t vond.
Niet werken is helaas geen optie. Minder werken kan binnen mijn huidige functie niet, en ik werk ook maar 28 uur.
Momenteel zit ik deels in de ziektewet van het UWV en verdien ik daarnaast dus "bij". Nu heb ik een gesprek gehad met een coach van het UWV en die denkt dat het zinnig is als ik word begeleid naar passend werk. Maar ik kan me echt niet voorstellen wat voor werk dat dan zou moeten zijn. Iets bij een sociale werkvoorziening stel ik me dan voor. Gaat dat beter zijn? Het blijft toch werk.
Ik snap dat iedereen het liefst niet zou werken, maar ik heb het idee dat het probleem bij mij misschien dieper ligt.
vrijdag 8 augustus 2025 om 15:11
Nog maar een keer: het gaat heel vaak niet om passend(er) werk, maar passende(r) omstandigheden.
Zeker bij bijv autisme zijn de problemen naast het werk te groot om überhaupt een reguliere baan te kunnen volhouden.
Maar dan maar naar dagbesteding of bijv sociale werkvoorziening gaat dat niet oplossen.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
vrijdag 8 augustus 2025 om 15:12
Ja, voor velen is het leven nu eenmaal best pittig. Dat moeten we erkennen. Maar tegelijkertijd is dat de harde realiteit waar iemand mee verder moet. Dan toch maar een weg vinden in het haten van werken.
vrijdag 8 augustus 2025 om 15:20
Daarom heb ik onderhand een hekel aan onze maatschappij.
Wat een ellendige levenshouding wordt er verwacht.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
vrijdag 8 augustus 2025 om 15:56
Ben ik het helemaal mee eens!
Nee ik vind werken niet per se leuk, en nee ik denk ook niet dat iemand er op zit te wachten om tot zijn/haar 68e door te moeten buffelen.
Maar helaas...dat is de keerzijde van ons kapitalistische stelsel. We willen allemaal in een koophuis wonen, en een bepaald welvaartsniveau met leuke dingen en vakanties en leuke kleding en goed eten. Helaas is het leven gewoon duur en dus zullen de meesten van ons gewoon moeten blijven werken.
Als je in landen als Thailand rondloopt zie je dat mensen ook met veel minder genoegen nemen; maar a las...dan woon je dus ook in een hutje met een golfplatendak en ga je nooit op vakantie of een dagje naar de Efteling, of uit eten. Dat is ook een keuze, maar dat willen de meeste Nederlanders/Westerlingen dan weer niet.
vrijdag 8 augustus 2025 om 16:13
Ik vind dit lastig, enerzijds ben ik het helemaal eens met Solomio, dat we in een bepaalde richting gestuurd worden vanaf onze geboorte en dat is leren, werken, pensioen, dood.
Als je geluk hebt dat je een goeie baan hebt of rijke ouders, dan kun je je werkleven wat verkorten en je pensioenleven wat uitbreiden, maar voor het merendeel is het toch wel werken tot je 67e en hopen op een voldoende AOW.
Aan de andere kant, we leven nu eenmaal in dit kapitalistische systeem, met een sociaal vangnet wat betaald wordt door de werkenden. Hoe meer werkenden, hoe beter we kunnen zorgen voor de zwakkeren in de samenleving die niet kunnen werken, en de ouderen die hun werkleven achter de rug hebben. Tevens kunnen we hiermee ook de kosten van zorg wat drukken.
Dat hou ik altijd ook maar voor ogen wanneer ik werk. Gelukkig heb ik geen hekel aan mijn werk (sinds ik zelfstandige ben, hiervoor herken ik mezelf heel erg goed in TO) maar het vooruitzicht van nog 20 jaar moeten werken stemt me soms wel depressief.
Gezien het groeiende aantal (of juist meer aandacht voor..?) mensen die neurodivers zijn, lijkt het me een goed idee dat werken anders ingekleed wordt, meer naar de behoeften van het individu. Dus flexibele werktijden, maar ook flexibele werkplaatsen. (Waar mogelijk natuurlijk, dat kan niet in ieder beroep.) Het terugbrengen van sociale werkplaatsen kan ook een oplossing zijn voor een bepaalde groep.
Het leven is nu eenmaal duur, voor niets gaat de zon op. En hoe meer mensen bijdragen aan het collectief, hoe beter die voorzieningen zijn. En dat laatste vind ik erg belangrijk. Maar dat betekent dus wel, werken. Ook al heb je er een grondige hekel aan.
Als je geluk hebt dat je een goeie baan hebt of rijke ouders, dan kun je je werkleven wat verkorten en je pensioenleven wat uitbreiden, maar voor het merendeel is het toch wel werken tot je 67e en hopen op een voldoende AOW.
Aan de andere kant, we leven nu eenmaal in dit kapitalistische systeem, met een sociaal vangnet wat betaald wordt door de werkenden. Hoe meer werkenden, hoe beter we kunnen zorgen voor de zwakkeren in de samenleving die niet kunnen werken, en de ouderen die hun werkleven achter de rug hebben. Tevens kunnen we hiermee ook de kosten van zorg wat drukken.
Dat hou ik altijd ook maar voor ogen wanneer ik werk. Gelukkig heb ik geen hekel aan mijn werk (sinds ik zelfstandige ben, hiervoor herken ik mezelf heel erg goed in TO) maar het vooruitzicht van nog 20 jaar moeten werken stemt me soms wel depressief.
Gezien het groeiende aantal (of juist meer aandacht voor..?) mensen die neurodivers zijn, lijkt het me een goed idee dat werken anders ingekleed wordt, meer naar de behoeften van het individu. Dus flexibele werktijden, maar ook flexibele werkplaatsen. (Waar mogelijk natuurlijk, dat kan niet in ieder beroep.) Het terugbrengen van sociale werkplaatsen kan ook een oplossing zijn voor een bepaalde groep.
Het leven is nu eenmaal duur, voor niets gaat de zon op. En hoe meer mensen bijdragen aan het collectief, hoe beter die voorzieningen zijn. En dat laatste vind ik erg belangrijk. Maar dat betekent dus wel, werken. Ook al heb je er een grondige hekel aan.
Sur mes cahiers d’écolier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
vrijdag 8 augustus 2025 om 16:28
Toetie schreef: ↑06-08-2025 08:40Ik vind het zo bijzonder hoe jij altijd reageert op mensen. Met je hè. Volgensmij snap jij het verschil niet tussen oorzaak en gevolg.
Volgensmij zoekt TO hier naar herkenning of oplossingen, niet naar een pseudo-intellectuele ontkenning van het nut van diagnoses. Als ADHD/ADD niks zou betekenen, zou medicatie ook niet werken. Het is niet een gevolg maar kan juist een oorzaak zijn van haar problemen. Ik zeg niet dat dat zo is, maar het kan zeker wel.
Meest bijzondere is dat ze net beschrijft waarom zij niet kan werken.... en dat bij ADHD helaas ook vaak zo gaat en men niet meer kan herstellen van alles wat ze net opsomde, omdat ook allemaal bizar veel denkwerk en energie kost.
ASS en ADHD verschilt qua dat vlak echt niet zo veel.
Geen idee waarom dat dan elke keer zo bijzonder benaderd wordt.
vrijdag 8 augustus 2025 om 16:31
Ik haat werken niet, ik mis het ook best wel. Maar ik ben zo vaak uitgevallen en uiteindelijk na 20 jaar ploeteren echt totaal overspannen thuis te komen zitten.
En na een ongeluk en aantal mislukte operaties, chronisch zenuwpijn en kapot been en na 2 trajecten een AuDHD diagnose, zal ik nooit echt meer kunnen werken.
Ik ben niet strontgelukkig daardoor maar er is wel een last van me afgevallen. Al mis ik het wel.
En na een ongeluk en aantal mislukte operaties, chronisch zenuwpijn en kapot been en na 2 trajecten een AuDHD diagnose, zal ik nooit echt meer kunnen werken.
Ik ben niet strontgelukkig daardoor maar er is wel een last van me afgevallen. Al mis ik het wel.
vrijdag 8 augustus 2025 om 16:49
Duidelijk dat jij iig totaal niet begrijpt wat ik daarover zeg.MissNuada schreef: ↑08-08-2025 16:28Meest bijzondere is dat ze net beschrijft waarom zij niet kan werken.... en dat bij ADHD helaas ook vaak zo gaat en men niet meer kan herstellen van alles wat ze net opsomde, omdat ook allemaal bizar veel denkwerk en energie kost.
ASS en ADHD verschilt qua dat vlak echt niet zo veel.
Geen idee waarom dat dan elke keer zo bijzonder benaderd wordt.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
vrijdag 8 augustus 2025 om 16:52
Ik geloof er heilig in dat sommige mensen gewoon niet passen in de loondienstwereld.
Een aantal vrienden van mij leven al heel lang van een uitkering (Wajong of bijstand).
Het zijn beslist geen luie mensen, ze zijn gewoon wat anders, wat alternatief. Bij een aantal van hen is een vorm van autisme vastgesteld.
Ze dragen stuk voor stuk wel wat bij aan de maatschappij: vrijwilligerswerk, een zelfontworpen cursus geven, helpen bij festivals, mantelzorgen: wel allemaal zelfgekozen taken die niet of nauwelijks financieel iets opleveren.
Wat ik denk is dat deze mensen, als ze gedwongen worden in loondienst te gaan, binnen de kortste keren uitvallen met alle ellende van dien. Helemaal niemand is daarbij gebaat, de maatschappij ook niet.
En dan kunnen er nog zóveel vacatures openstaan, mensen dwingen die te gaan vervullen is zinloos.
Mensen kiezen er echt niet voor ongeschikt te zijn voor werk.
Een aantal vrienden van mij leven al heel lang van een uitkering (Wajong of bijstand).
Het zijn beslist geen luie mensen, ze zijn gewoon wat anders, wat alternatief. Bij een aantal van hen is een vorm van autisme vastgesteld.
Ze dragen stuk voor stuk wel wat bij aan de maatschappij: vrijwilligerswerk, een zelfontworpen cursus geven, helpen bij festivals, mantelzorgen: wel allemaal zelfgekozen taken die niet of nauwelijks financieel iets opleveren.
Wat ik denk is dat deze mensen, als ze gedwongen worden in loondienst te gaan, binnen de kortste keren uitvallen met alle ellende van dien. Helemaal niemand is daarbij gebaat, de maatschappij ook niet.
En dan kunnen er nog zóveel vacatures openstaan, mensen dwingen die te gaan vervullen is zinloos.
Mensen kiezen er echt niet voor ongeschikt te zijn voor werk.
vrijdag 8 augustus 2025 om 16:52
Lieneke schreef: ↑08-08-2025 16:52Ik geloof er heilig in dat sommige mensen gewoon niet passen in de loondienstwereld.
Een aantal vrienden van mij leven al heel lang van een uitkering (Wajong of bijstand).
Het zijn beslist geen luie mensen, ze zijn gewoon wat anders, wat alternatief. Bij een aantal van hen is een vorm van autisme vastgesteld.
Ze dragen stuk voor stuk wel wat bij aan de maatschappij: vrijwilligerswerk, een zelfontworpen cursus geven, helpen bij festivals, mantelzorgen: wel allemaal zelfgekozen taken die niet of nauwelijks financieel iets opleveren.
Wat ik denk is dat deze mensen, als ze gedwongen worden in loondienst te gaan, binnen de kortste keren uitvallen met alle ellende van dien. Helemaal niemand is daarbij gebaat, de maatschappij ook niet.
En dan kunnen er nog zóveel vacatures openstaan, mensen dwingen die te gaan vervullen is zinloos.
Mensen kiezen er echt niet voor ongeschikt te zijn voor werk.

When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
vrijdag 8 augustus 2025 om 16:55
Dikgedrukte klopt niet helemaal. Iedereen die enige vorm van belasting betaalt in Nederland draagt bij aan dit systeem. Ook mensen die rentenieren, ook de thuisblijfvader- moeder, ook mensen die arbeidsongeschikt zijn, ook mensen in de Ww, ook mensen in de bijstand, zelfs mensen die zwart werken of ongedocumenteerd zijn.MrsM schreef: ↑08-08-2025 16:13Ik vind dit lastig, enerzijds ben ik het helemaal eens met Solomio, dat we in een bepaalde richting gestuurd worden vanaf onze geboorte en dat is leren, werken, pensioen, dood.
Als je geluk hebt dat je een goeie baan hebt of rijke ouders, dan kun je je werkleven wat verkorten en je pensioenleven wat uitbreiden, maar voor het merendeel is het toch wel werken tot je 67e en hopen op een voldoende AOW.
Aan de andere kant, we leven nu eenmaal in dit kapitalistische systeem, met een sociaal vangnet wat betaald wordt door de werkenden. Hoe meer werkenden, hoe beter we kunnen zorgen voor de zwakkeren in de samenleving die niet kunnen werken, en de ouderen die hun werkleven achter de rug hebben. Tevens kunnen we hiermee ook de kosten van zorg wat drukken.
Dat hou ik altijd ook maar voor ogen wanneer ik werk. Gelukkig heb ik geen hekel aan mijn werk (sinds ik zelfstandige ben, hiervoor herken ik mezelf heel erg goed in TO) maar het vooruitzicht van nog 20 jaar moeten werken stemt me soms wel depressief.
Gezien het groeiende aantal (of juist meer aandacht voor..?) mensen die neurodivers zijn, lijkt het me een goed idee dat werken anders ingekleed wordt, meer naar de behoeften van het individu. Dus flexibele werktijden, maar ook flexibele werkplaatsen. (Waar mogelijk natuurlijk, dat kan niet in ieder beroep.) Het terugbrengen van sociale werkplaatsen kan ook een oplossing zijn voor een bepaalde groep.
Het leven is nu eenmaal duur, voor niets gaat de zon op. En hoe meer mensen bijdragen aan het collectief, hoe beter die voorzieningen zijn. En dat laatste vind ik erg belangrijk. Maar dat betekent dus wel, werken. Ook al heb je er een grondige hekel aan.
Where is my mind?
vrijdag 8 augustus 2025 om 17:00
Ik heb iets meer dan 20 jaar gewerkt en de werknemers/volksverzekeringen die naast de belasting worden geheft betaald, net als elke andere werkende Nederlander.
Niets bijzonders aan maar ik was wel verbaasd toen ik de eerste WIAstrook zag, ik betaal inkomstenbelasting op de WIA, wat helemaal prima is en logisch maar ik vond wel grappig, nooit bij stil gestaan.
Niets bijzonders aan maar ik was wel verbaasd toen ik de eerste WIAstrook zag, ik betaal inkomstenbelasting op de WIA, wat helemaal prima is en logisch maar ik vond wel grappig, nooit bij stil gestaan.
vrijdag 8 augustus 2025 om 17:04
SurferRosa schreef: ↑08-08-2025 16:55Dikgedrukte klopt niet helemaal. Iedereen die enige vorm van belasting betaalt in Nederland draagt bij aan dit systeem. Ook mensen die rentenieren, ook de thuisblijfvader- moeder, ook mensen die arbeidsongeschikt zijn, ook mensen in de Ww, ook mensen in de bijstand, zelfs mensen die zwart werken of ongedocumenteerd zijn.
Sorry, het grootste gedeelte dan toch.
Het is in ieder geval zo dat wanneer morgen de helft van de werkenden besluit te stoppen (om welke reden dan ook) het hele systeem instort.
Dat is het nadeel van dit hele systeem, je bent niet "vrij" om je leven in te richten zoals je zelf het liefste zou willen, je moet werken.
Aan de andere kant is het mooie van dit systeem dat mensen die niet kunnen werken en ouderen, niet afhankelijk zijn van de kerk, familie of goede doelen, maar een vast inkomen hebben.
Sur mes cahiers d’écolier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
vrijdag 8 augustus 2025 om 17:15
vrijdag 8 augustus 2025 om 17:18
Gedeelte van school en bijbaantjes haten is heel herkenbaar. Maar toen ik iets ging studeren wat ik superinteressant vond klikte het ineens, en nu ik daarin verder ben gegaan (universiteit) heb ik werk dat ik voor een deel echt voor mn plezier doe. Helaas is er ook een flink ander deel (admin, management, nakijken, vergaderen) dat ik best saai vind maar toch, dat is dan om de rekeningen te betalen.
Je vraagt je wel eens af: 'Waar hebben wij het aan verdiend?
vrijdag 8 augustus 2025 om 17:25
De grootste hap van belasting innen soor de overheid is op 1. Inkomstenbelasting en op 2. BTW. Iedereen met een legaal inkomen (dus ook wia en ww etc.) betaalt inkomstenbelasting.MrsM schreef: ↑08-08-2025 17:04Sorry, het grootste gedeelte dan toch.
Het is in ieder geval zo dat wanneer morgen de helft van de werkenden besluit te stoppen (om welke reden dan ook) het hele systeem instort.
Dat is het nadeel van dit hele systeem, je bent niet "vrij" om je leven in te richten zoals je zelf het liefste zou willen, je moet werken.
Aan de andere kant is het mooie van dit systeem dat mensen die niet kunnen werken en ouderen, niet afhankelijk zijn van de kerk, familie of goede doelen, maar een vast inkomen hebben.
Als geheel zal het aantal werkenden misschien meer bijdragen aan punt 1 en 2. Dat is ook zo met mensen die meer inkomen dan een ander hebben, ongeacht of ze werken of niet. Maar individueel hoeft dat niet per se zo te zijn. Zo heb ik enkele jaren wia genoten, dat was nog steeds een riant inkomen (omdat ik daarvoor een riant inkomen had) en daarnaast ‘kreeg’ ik ook extra onkomsten war gewoon belasting over betaald hoort te worden. Ook is er een riante erfenis in de toekomst, ook daar wordt gewoon belasting over betaald. Ik heb dus uiteindelijk bovengemiddeld bijgedragen, maar ondergemiddeld gewerkt. Ik vind dat soort beeldvorming ‘werkenden betalen alle belastingen en zorgen er zo voor dat niet-werkenden thuis kunnen blijven’ een populistisch en en kortzichtig statement.
Daarnaast kan iemand een bepaalde periode in zijn leven dus arbeidsongeschikt kunnen zijn, thuis blijven voor het opvoeden van kind, in de bijstand terecht komen etc. Meestal is dat geen leven lang. En zijn er mensen die een riant inkomen heb en met hard werken, met uit hun neus peuteren en alles daartussen. En mensen met een laag inkomen en toch hard werken of (tijdelijk) niet kunnen werken of uit hun neus peuteren en alles daartussen. Sommigen studeren lang, anderen starten op hun 18e al met het werkende leven. Het is dan dan ook joet zo zwart/wit dat ‘de meeste belastingen worden betaald door de werkenden’.
surferrosa wijzigde dit bericht op 08-08-2025 17:30
Reden: Aanvulling
Reden: Aanvulling
16.74% gewijzigd
Where is my mind?
vrijdag 8 augustus 2025 om 17:25
Punt is alleen dat 'niet kunnen werken' door iedereen wordt be- en veroordeeld.MrsM schreef: ↑08-08-2025 17:04Sorry, het grootste gedeelte dan toch.
Het is in ieder geval zo dat wanneer morgen de helft van de werkenden besluit te stoppen (om welke reden dan ook) het hele systeem instort.
Dat is het nadeel van dit hele systeem, je bent niet "vrij" om je leven in te richten zoals je zelf het liefste zou willen, je moet werken.
Aan de andere kant is het mooie van dit systeem dat mensen die niet kunnen werken en ouderen, niet afhankelijk zijn van de kerk, familie of goede doelen, maar een vast inkomen hebben.
Kapitalisme is wat mij betreft echt een verderfelijk systeem, maar ik ben wat dat betreft ernstig teleurgesteld in de mensheid, omdat de meesten het een prima systeem vinden.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
vrijdag 8 augustus 2025 om 17:27
Wat zou volgens jou dan wél een oplossing zijn? Een basisinkomen?Solomio schreef: ↑08-08-2025 15:11Nog maar een keer: het gaat heel vaak niet om passend(er) werk, maar passende(r) omstandigheden.
Zeker bij bijv autisme zijn de problemen naast het werk te groot om überhaupt een reguliere baan te kunnen volhouden.
Maar dan maar naar dagbesteding of bijv sociale werkvoorziening gaat dat niet oplossen.
vrijdag 8 augustus 2025 om 17:33
Dat ben ik met je eens. En ik vind ook dat deze mensen wat mij betreft wel wat meer zouden mogen ontvangen dan alleen bijstand omdat ze absoluut bijdragen aan de maatschappij. Ik denk dat dat uiteindelijk het belangrijkste is.Lieneke schreef: ↑08-08-2025 16:52Ik geloof er heilig in dat sommige mensen gewoon niet passen in de loondienstwereld.
Een aantal vrienden van mij leven al heel lang van een uitkering (Wajong of bijstand).
Het zijn beslist geen luie mensen, ze zijn gewoon wat anders, wat alternatief. Bij een aantal van hen is een vorm van autisme vastgesteld.
Ze dragen stuk voor stuk wel wat bij aan de maatschappij: vrijwilligerswerk, een zelfontworpen cursus geven, helpen bij festivals, mantelzorgen: wel allemaal zelfgekozen taken die niet of nauwelijks financieel iets opleveren.
Wat ik denk is dat deze mensen, als ze gedwongen worden in loondienst te gaan, binnen de kortste keren uitvallen met alle ellende van dien. Helemaal niemand is daarbij gebaat, de maatschappij ook niet.
En dan kunnen er nog zóveel vacatures openstaan, mensen dwingen die te gaan vervullen is zinloos.
Mensen kiezen er echt niet voor ongeschikt te zijn voor werk.
Het is mooi dat we een verzorgingsstaat hebben en tegelijkertijd blijkt deze (door vergrijzing) inmiddels onbetaalbaar geworden. Daarom zou het fijn zijn als zoveel mogelijk mensen zoveel mogelijk bijdragen aan het collectief, op welke manier dan ook.
vrijdag 8 augustus 2025 om 17:34
vrijdag 8 augustus 2025 om 17:34
Lieneke schreef: ↑08-08-2025 16:52Ik geloof er heilig in dat sommige mensen gewoon niet passen in de loondienstwereld.
Een aantal vrienden van mij leven al heel lang van een uitkering (Wajong of bijstand).
Het zijn beslist geen luie mensen, ze zijn gewoon wat anders, wat alternatief. Bij een aantal van hen is een vorm van autisme vastgesteld.
Ze dragen stuk voor stuk wel wat bij aan de maatschappij: vrijwilligerswerk, een zelfontworpen cursus geven, helpen bij festivals, mantelzorgen: wel allemaal zelfgekozen taken die niet of nauwelijks financieel iets opleveren.
Wat ik denk is dat deze mensen, als ze gedwongen worden in loondienst te gaan, binnen de kortste keren uitvallen met alle ellende van dien. Helemaal niemand is daarbij gebaat, de maatschappij ook niet.
En dan kunnen er nog zóveel vacatures openstaan, mensen dwingen die te gaan vervullen is zinloos.
Mensen kiezen er echt niet voor ongeschikt te zijn voor werk.
Toch vind ik dit heel eerlijk ook wel weer een echt westers luxe probleem hoor.
Niemand in Afrika zit lekker thuis "omdat het allemaal zo zwaar is", en die mensen hebben het pas écht zwaar.
Ben het met je eens dat het keurslijf van loondienst niet voor iedereen is (ook niet voor mij) en dat werken vaak in een veel te vastgeroest stramien gebeurt, maar ik vind ook dat we het door de luxe die we in Nederland hebben soms wel erg makkelijk opgeven. Mensen met autisme kunnen ook prima werken, zij het misschien op een andere manier of plek. Niet iedere aandoening is meteen een excuus, iedereen heeft zijn eigen sores en dan moet je ook gewoon werken (denk bijv aan vrouwen die in scheiding liggen en opeens in hun eentje met 2 kinderen zitten).
vrijdag 8 augustus 2025 om 17:40
Sommige mensen met autisme wel, anderen niet.Streepjeskat schreef: ↑08-08-2025 17:34Toch vind ik dit heel eerlijk ook wel weer een echt westers luxe probleem hoor.
Niemand in Afrika zit lekker thuis "omdat het allemaal zo zwaar is", en die mensen hebben het pas écht zwaar.
Ben het met je eens dat het keurslijf van loondienst niet voor iedereen is (ook niet voor mij), maar ik vind ook dat we het door de luxe die we in Nederland hebben soms wel erg makkelijk opgeven. Mensen met autisme kunnen ook prima werken, zij het misschien op een andere manier of plek. Niet iedere aandoening is meteen een excuus, iedereen heeft zijn eigen sores en dan moet je ook gewoon werken (denk bijv aan vrouwen die in scheiding liggen en opeens in hun eentje met 2 kinderen zitten).
En ja, het is natuurlijk een luxe-probleem, maar ja, ook daar hebben we het mee te doen.
Er wordt ook voor jou gezorgd als dat nodig is.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
vrijdag 8 augustus 2025 om 17:41
Nee, die mensen zijn het gewend. Het wordt pas zwaar als westerse democrarien te menen moeten ingrijpen terwijl dat voor de bevolking nog niet hoeft. Maar ga er maar niet op in. Het vertroebelt de discussie.Streepjeskat schreef: ↑08-08-2025 17:34Toch vind ik dit heel eerlijk ook wel weer een echt westers luxe probleem hoor.
Niemand in Afrika zit lekker thuis "omdat het allemaal zo zwaar is", en die mensen hebben het pas écht zwaar.
Ben het met je eens dat het keurslijf van loondienst niet voor iedereen is (ook niet voor mij), maar ik vind ook dat we het door de luxe die we in Nederland hebben soms wel erg makkelijk opgeven. Mensen met autisme kunnen ook prima werken, zij het misschien op een andere manier of plek. Niet iedere aandoening is meteen een excuus, iedereen heeft zijn eigen sores en dan moet je ook gewoon werken (denk bijv aan vrouwen die in scheiding liggen en opeens in hun eentje met 2 kinderen zitten).
vrijdag 8 augustus 2025 om 17:42
Streepjeskat schreef: ↑08-08-2025 17:34Toch vind ik dit heel eerlijk ook wel weer een echt westers luxe probleem hoor.
Niemand in Afrika zit lekker thuis "omdat het allemaal zo zwaar is", en die mensen hebben het pas écht zwaar.
Ben het met je eens dat het keurslijf van loondienst niet voor iedereen is (ook niet voor mij), maar ik vind ook dat we het door de luxe die we in Nederland hebben soms wel erg makkelijk opgeven. Mensen met autisme kunnen ook prima werken, zij het misschien op een andere manier of plek. Niet iedere aandoening is meteen een excuus, iedereen heeft zijn eigen sores en dan moet je ook gewoon werken (denk bijv aan vrouwen die in scheiding liggen en opeens in hun eentje met 2 kinderen zitten).
Ja, van de ene kant heb je helemaal gelijk. Een burn-out of psychische klachten zijn misschien ook welvaartsziekten. Iemand in Afrika, die heeft geen geld om wegens psychische klachten thuis te blijven, want er zijn geen voorzieningen.
Aan de andere kant, juist door onze westerse rat-race krijgt men psychische klachten. Want wij moeten van alles. School de hele dag, zwemles, sportclubs, kinderverjaardagen (hoe groter hoe beter), een auto, een luxe woning, nieuwe spullen, nieuwe kleding, een vliegvakantie. Dat zijn misschien ook zaken die niet noodzakelijk zijn, maar dit legt wel een bepaalde prestatiedruk op iemand, wat iemand in Afrika niet heeft.
Die maakt zich zorgen om eten en onderdak, en belangrijkste sowieso in leven blijven en niet in handen vallen van weet ik veel wie. En wanneer het eten er is voor een week, en het onderdak, dan zijn ze veelal voorzien in wat ze nodig hebben. Ik denk ook dat die manier van leven (buiten gevaar door milities oid) is zoals bedoeld in de natuur.
Zonder nu als zeveraar te klinken, wij staan inmiddels zover van onze natuur af, dat we daarmee een geheel nieuwe soort van ziekten hebben gevormd. Als we allemaal wat meer terug naar de basis zouden gaan, minder consumeren op alle gebieden, dan kan het zomaar zijn dat veel psychische klachten ook verdwijnen.
Sur mes cahiers d’écolier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in