Waarom werken jullie?

GeweldigWeer schreef: ↑

09-08-2025 17:32

“Solomio schreef: ↑08-08-2025 23:13
Waarom nou weer dat oordeel: aartslui.

Capaciteiten kunnen benutten is gewoon ook weer een capaciteit.

Ik heb een IQ dat hoger is dan dat van de meeste mensen en daarnaast zowel fysiek als mentaal nauwelijks energie. Dat werd in mijn jeugd ook lui genoemd, inmiddels weet ik beter.

Of, zoals onze laatste psychiater zei: lui is geen diagnose.”



Mooie reactie Pina, inclusief je zelfinzicht!

@Solomio

Alhoewel ik jouw posts vaak wel snap, heb je daarnaast inmiddels ook een enorme tunnelvisie ontwikkeld, waarvan oa bovenstaand een mooi voorbeeld is.

Huh? Hoezo?
Ik zie eerder een tunnelvisie bij bijv pina.

Solomio schreef: ↑

09-08-2025 17:33

Ik zie daar de voordelen van in, maar dat geld is geen middel meer, maar een doel, en een criterium om iemands waarde vast te stellen. En daar vind ik wel echt iets van. En ook van mensen die dat normaal vinden.

Ja, ik vind dat normaal en ook het meest overzichtelijk.

Rosanna1985 schreef: ↑

09-08-2025 17:32

Maar wanneer iemand het maximum aantal uren doet van wat voor een normale gezonde persoon haalbaar is in een fysieke job, zou dat dan eigenlijk niet gewoon fulltime moeten heten? Waarom moet fulltime eigenlijk in elke job evenveel uren zijn? Waarom zouden we überhaupt als 30 uren stratenleggen voor de meeste mensen het maximum is daar nog 10 uren ander werk bij moeten verzinnen in plaats van die 30 uren als fulltime te zien?

Is dat niet bij sommige bedrijven al zo? Ik werk 36 uur, dat is bij ons fulltime (4x9). En meer mag niet, in ieder geval niet stelselmatig en is tijd voor tijd. Dus moet ik ook weer opnemen.

pina schreef: ↑

09-08-2025 17:35

Ja, ik vind dat normaal en ook het meest overzichtelijk.

Ik vind dat onbegrijpelijk.

Solomio schreef: ↑

09-08-2025 17:34

Huh? Hoezo?
Ik zie eerder een tunnelvisie bij bijv pina.

Kan hoor, maar dan heb ik de mazzel dat mijn tunnelvisie meer past bij hoe de wereld werkt.

Solomio schreef: ↑

09-08-2025 17:37

Ik vind dat onbegrijpelijk.

Ja, wij zitten op dit vlak ieder aan het andere eind van het spectrum, qua denkwijze.

Ik heb een voorstel:

We maken 4.5 dagen fulltime.
En daarnaast krijgt iedereen (bijvoorbeeld) één jaar tijd in zijn leven dat je (al dan niet in stukken en/of deeltijds) mag opnemen en waar tijdens je toch pensioen en ziekterechten blijft opbouwen.
En je bepaalt helemaal zelf wat je daarmee doet: kinderen grootbrengen, voor je bejaarde ouders zorgen, uitrusten, gaan vissen, je huis verbouwen, series kijken op de bank...

Meer dan één jaar is nog beter natuurlijk, maar we moeten realistisch blijven

Koettie schreef: ↑

09-08-2025 17:36

Is dat niet bij sommige bedrijven al zo? Ik werk 36 uur, dat is bij ons fulltime (4x9).

Ja dat zou fijn zijn. Maar is dan een keuze van het bedrijf zelf waarschijnlijk. Ik zou het dus wettelijk zo maken.

Rosanna1985 schreef: ↑

09-08-2025 17:32

Maar wanneer iemand het maximum aantal uren doet van wat voor een normale gezonde persoon haalbaar is in een fysieke job, zou dat dan eigenlijk niet gewoon fulltime moeten heten? Waarom moet fulltime eigenlijk in elke job evenveel uren zijn? Waarom zouden we überhaupt als 30 uren stratenleggen voor de meeste mensen het maximum is daar nog 10 uren ander werk bij moeten verzinnen in plaats van die 30 uren als fulltime te zien?

O, dat vind ik wel een mooie : voor elk soort werk ( en leeftijd/ leeftijdsfase ) een ander soort fulltime. Komt de gezondheid zeker ten goede.
( in veel beroepen mag je na je vijftigste, als ik het goed heb, de nachtdienst skippen )

pina schreef: ↑

09-08-2025 17:37

Kan hoor, maar dan heb ik de mazzel dat mijn tunnelvisie meer past bij hoe de wereld werkt.

En dan wordt de tunnelvisie niet herkend.

Ik zie hoe de wereld werkt én ik probeer daar een andere visie bij in te brengen. De gangbare visie hoef ik niet te benoemen, die komt al genoeg aan bod.
Interessant dat mij dan tunnelvisie verweten wordt, terwijl ik bij de gangbare visie weinig ruimte zie voor een beetje buiten-de-doos denken.

Koettie schreef: ↑

09-08-2025 17:36

Is dat niet bij sommige bedrijven al zo? Ik werk 36 uur, dat is bij ons fulltime (4x9). En meer mag niet, in ieder geval niet stelselmatig en is tijd voor tijd. Dus moet ik ook weer opnemen.

Dat is bij een aantal bedrijven/sectoren inderdaad zo. Maar ook bij een hoop bedrijven niet. Dus dat is ook al scheef. Op mijn werk niet. Bij mijn man wordt 36, 38 en 40 als fulltime gezien. Bij mij is zelfs 38 parttime. Als ik 32 uur werk ( wat ik ook doe), werk ik 80%. Bij een ander bedrijf zou ik 90% werken.

Rosanna1985 schreef: ↑

09-08-2025 17:39

Ik heb een voorstel:

We maken 4.5 dagen fulltime.
En daarnaast krijgt iedereen (bijvoorbeeld) één jaar tijd in zijn leven dat je (al dan niet in stukken en/of deeltijds) mag opnemen en waar tijdens je toch pensioen en ziekterechten blijft opbouwen.
En je bepaalt helemaal zelf wat je daarmee doet: kinderen grootbrengen, voor je bejaarde ouders zorgen, uitrusten, gaan vissen, je huis verbouwen, series kijken op de bank...

Meer dan één jaar is nog beter natuurlijk, maar we moeten realistisch blijven

We stoppen met geld als basis te nemen.

Echt, dat gehamer op werken is gewoon ongezond.

Rosanna1985 schreef: ↑

09-08-2025 17:39

Ik heb een voorstel:

We maken 4.5 dagen fulltime.
En daarnaast krijgt iedereen (bijvoorbeeld) één jaar tijd in zijn leven dat je (al dan niet in stukken en/of deeltijds) mag opnemen en waar tijdens je toch pensioen en ziekterechten blijft opbouwen.
En je bepaalt helemaal zelf wat je daarmee doet: kinderen grootbrengen, voor je bejaarde ouders zorgen, uitrusten, gaan vissen, je huis verbouwen, series kijken op de bank...

Meer dan één jaar is nog beter natuurlijk, maar we moeten realistisch blijven

Kan je op een briefje geven dat daar ook een soort gewenning op zal treden.

Rosanna1985 schreef: ↑

09-08-2025 17:39

Ik heb een voorstel:

We maken 4.5 dagen fulltime.
En daarnaast krijgt iedereen (bijvoorbeeld) één jaar tijd in zijn leven dat je (al dan niet in stukken en/of deeltijds) mag opnemen en waar tijdens je toch pensioen en ziekterechten blijft opbouwen.
En je bepaalt helemaal zelf wat je daarmee doet: kinderen grootbrengen, voor je bejaarde ouders zorgen, uitrusten, gaan vissen, je huis verbouwen, series kijken op de bank...

Meer dan één jaar is nog beter natuurlijk, maar we moeten realistisch blijven

Krijg je dat jaar ook salaris ?

Enkel antwoorden op wat gestelde vragen in de OP:

Het klinkt heel nobel als ik schrijf dat maatschappelijk nut mijn meest belangrijke drijfveer was. Mijn meest belangrijke drijfveren waren: iets met mensen waarbij je niet stil moest zijn en veel afwisseling. Dus eerst in de zorg (denk aan begeleiding i.p.v. verzorging, geen vooropleiding als verzorgende/verpleegkundige). Als jonkie kreeg ik daar alleen de slaapdiensten, weekenddiensten en avonddiensten. Werkplezier werd behoorlijk vergald door steeds meer administratie. Toen besloten om de lerarenopleiding te doen en ik werd leraar. Ik bleef naast mijn werk bevoegdheden verzamelen zodat ik uiteindelijk bevoegd was voor drie vakken waarvan één een eerstegraads bevoegdheid was en een master SEN. Dat heb ik een kwart eeuw gedaan waarvan 20 jaar fulltime totdat ik een herseninfarct kreeg en voor iets meer dan 50% werd afgekeurd. Sinds een megafusie was ik daar niet meer op mijn plek, de laatste twee jaar was ik nog amper met onderwijs bezig. Leek meer op een gigantische dagvoorziening voor pubers en ik zag de ene na de andere geschifte manager verschijnen en steeds meer collega’s verdwijnen.

Ik kreeg mijn huidige baan aangeboden door iemand waarmee ik als docent wel eens projecten had opgezet. Het is in de commerciële sector. En eerlijk gezegd vind ik dat ik erg veel salaris krijg voor hetgeen ik doe, zeker als ik het afzet tegenover de vorige banen die ik heb gehad (nut en verantwoordelijkheid, overuren). Het is wel heel erg rustig ondanks deadlines links en rechts. Zal er niet snel overspannen van worden zeg maar. Als het clientèle en de collega’s niet zo gevarieerd waren zou het zelfs saai te noemen zijn. Gelukkig heb ik heel veel afwisseling (van zakenlui tot creatieve pioniers). En het scheelt dat mijn bazin en directe collega’s gewoon fijne mensen zijn om mee te werken. Ik ben er wel de dinosauriër qua leeftijd.

Vind ik dat iedereen hetzelfde zou moeten verdienen qua opleidingsniveau? Nee. Maar de verschillen mogen wel een stuk kleiner gemaakt worden. Ik zou eerder pleiten voor het opwaarderen van bepaalde sectoren/beroepen. Iedereen heeft zorg nodig vroeg of laat, bijna iedereen heeft profijt van onderwijs in welke vorm dan ook, iedereen maakt gebruik van de openbare wegen. Iedereen heeft er profijt van dat afval wordt ingezameld en afgevoerd. Bijna niemand zal treuren om de teloorgang van een marketingbureautje, de zoveelste paardenknuffelaarcoach, enz.
Met het opwaarderen zullen ook veel zaken die nu door vrijwilligers worden gedaan meer aanzien krijgen en wellicht weer betaalde banen worden (ik denk nu concreet aan de wegbezuinigde sociaal-cultureel werkers/begeleiders dagvoorziening van bejaardentehuizen wiens werk soms is overgenomen door vrijwilligers en waar toch veel vraag naar is/een hoop ellende kan voorkomen).

Waarom ik werk: de eerste 20 jaar toch vooral om een dak boven mijn hoofd te hebben, eten op tafel en kleren aan mijn lijf. Nu ik ouder ben en deels een inkomen heb uit WIA en een zeer degelijke privé AOV, heb ik de luxe om te kiezen voor werk. Om die lullige 16 uurtjes per week te kunnen werken, is er een klein legertje aan mensen werkzaam in mijn huis omdat ik naast die paar uurtjes niets meer kan. En dat is luxe die bestaat bij de gratie van een partner wiens inkomen ieder jaar stijgt en die vooral vindt dat ik moet doen wat goed voelt. Het zijn maar een paar lullige uurtjes maar het zijn wel mijn lullige 16 uurtjes. Ik vind het fijn om structuur te hebben. Ik vind het fijn om te weten dat het wel wat uitmaakt of ik kom opdagen of niet. Ik vind het fijn om bezig te zijn en niet zelf hoeven te bedenken waarmee ik mijzelf bezig kan houden. En ik vind het fijn om onder de mensen te zijn.

pina schreef: ↑

09-08-2025 17:42

Kan je op een briefje geven dat daar ook een soort gewenning op zal treden.

Dat is ook weer zo ja. Vroeger moesten mensen ook op zaterdag gaan werken en deden ze veel meer uren op een dag, en werd de 40-uren week als een hele overwinning gezien.

Maar toch denk ik dat 4.5 dagen al heel veel zou schelen voor veel mensen. Zelf heb ik bvb. vaak het probleem dat ik bij dokters, instanties... die 's avonds en in het weekend niet open zijn gewoon niet geraak, tenzij ik er verlof voor neem maar meestal wil ik wel zuinig zijn op mijn verlofdagen.

Pelle schreef: ↑

09-08-2025 17:42

Dat is bij een aantal bedrijven/sectoren inderdaad zo. Maar ook bij een hoop bedrijven niet. Dus dat is ook al scheef. Op mijn werk niet. Bij mijn man wordt 36, 38 en 40 als fulltime gezien. Bij mij is zelfs 38 parttime. Als ik 32 uur werk ( wat ik ook doe), werk ik 80%. Bij een ander bedrijf zou ik 90% werken.

Ahja, dat geeft idd een hoop verwarming. Ik werk ook 'alleen maar' fulltime omdat het in vier dagen kan. Anders zou ik 32 gaan werken. Fysiek is mijn beroep niet zwaar maar mentaal soms wel. Ik heb wel weken dat ik vijf dagen werk omdat iets af moet of er veel zieke collega's zijn en vind dat echt zwaar!

blijfgewoonbianca schreef: ↑

09-08-2025 17:42

Krijg je dat jaar ook salaris ?

Dat staat nog ter discussie
Als de overheid er geld voor heeft natuurlijk wel.
Maar het gaat er ook om dat je tenminste je pensioen- en ziekterechten alvast niet kwijtspeelt.
En het idee is dat je het ook deeltijds kan opnemen, bvb. 1 dag per week.

Rosanna1985 schreef: ↑

09-08-2025 17:46

Dat staat nog ter discussie
Als de overheid er geld voor heeft natuurlijk wel.
Maar het gaat er ook om dat je tenminste je pensioen- en ziekterechten alvast niet kwijtspeelt.
En het idee is dat je het ook deeltijds kan opnemen, bvb. 1 dag per week.

Je kunt nu toch ook zelf je pensioen betalen, als je bijvoorbeeld een sabbatical neemt. Dat kost wel wat, maar dan heb je later ook nog wat.

Rosanna1985 schreef: ↑

09-08-2025 17:39

Ik heb een voorstel:

We maken 4.5 dagen fulltime.
En daarnaast krijgt iedereen (bijvoorbeeld) één jaar tijd in zijn leven dat je (al dan niet in stukken en/of deeltijds) mag opnemen en waar tijdens je toch pensioen en ziekterechten blijft opbouwen.
En je bepaalt helemaal zelf wat je daarmee doet: kinderen grootbrengen, voor je bejaarde ouders zorgen, uitrusten, gaan vissen, je huis verbouwen, series kijken op de bank...

Meer dan één jaar is nog beter natuurlijk, maar we moeten realistisch blijven

Niet uitvoerbaar. Want je werkt niet je hele leven bij 1 werkgever. Welke werkgever betaalt dan je pensioen en je salaris?

Bij mijn man mag je 1 keer per 5 jaar 2 of 3 maanden verlof opnemen. 1 maand betaald, 1 maand onbetaald en de 3e maand eventueel van je vakantiedagen. Die eerste maand krijg je dus betaald en kost je geen vakantiedagen.
Maar dit kan natuurlijk niet elke werkgever doen.

blijfgewoonbianca schreef: ↑

09-08-2025 17:47

Je kunt nu toch ook zelf je pensioen betalen, als je bijvoorbeeld een sabbatical neemt. Dat kost wel wat, maar dan heb je later ook nog wat.

Ook het werkgeversdeel? Dat is vaak minimaal het dubbele van het werknemersdeel.

Rosanna1985 schreef: ↑

09-08-2025 17:44

Dat is ook weer zo ja. Vroeger moesten mensen ook op zaterdag gaan werken en deden ze veel meer uren op een dag, en werd de 40-uren week als een hele overwinning gezien. Toen gingen ze ook veel eerder dood.

Maar toch denk ik dat 4.5 dagen al heel veel zou schelen voor veel mensen. Zelf heb ik bvb. vaak het probleem dat ik bij dokters, instanties... die 's avonds en in het weekend niet open zijn gewoon niet geraak, tenzij ik er verlof voor neem maar meestal wil ik wel zuinig zijn op mijn verlofdagen.

In een 24 uurs maatschappij is dat dan weer een beetje jammer natuurlijk: dat een tandarts niet op zondag open is.

Pelle schreef: ↑

09-08-2025 17:49

Ook het werkgeversdeel? Dat is vaak minimaal het dubbele van het werknemersdeel.

Jawel, dat kan.

blijfgewoonbianca schreef: ↑

09-08-2025 10:33

Best wel. Waarom zou je hen iets wat zij leuk vinden en jij prima kunt betalen ontzeggen ?
In het kader van : leuke herinneringen zijn onbetaalbaar, of zo ?

Dus omdat je bepaalde dure dingen financieel kunt dragen, moet je dat dan ook maar doen? Alsof leuke herinneringen gekoppeld moeten worden aan het bedrag wat het heeft gekost? Juist de mooiste en meest dierbare herinneringen hoeven helemaal niets te kosten, maar helaas, dat besef je pas als iemand het heeft kunnen doorvoelen……

blijfgewoonbianca schreef: ↑

09-08-2025 17:50

Jawel, dat kan.

Ja het kan. Maar dan heb je en een heel jaar geen inkomen en moet je ook nog eens elke maand je hele pensioenpremie ophoesten.