Hoe liep jij een blauwtje en hoe erg was dat?

09-08-2025 23:40 34 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik trap af: tijdens een skivakantie met een grote vriendengroep raakte ik helemaal verliefd op een man die via-via bij onze groep terecht was gekomen. Ik was single, hij had blijkbaar net een nieuwe vriendin (had ik begrepen van de vriend die hem had geïntroduceerd).

Het was leuk, spannend, we skieden veel samen maar ‘het’ moment deed zich steeds niet voor. Ik begon me af te vragen of ik zijn ‘signalen’ verkeerd interpreteerde en ik raakte steeds verwarder. Aan het eind van de week zaten we samen met vier anderen in een skilift. Nou ben ik niet de meest doortastende persoon op aarde, eerder terughoudend, maar deze man was zó leuk (en de sneeuw en de glühwein hielpen ook mee om mij in romantische sferen te brengen :-D ) dus tijdens die laatste lift omhoog legde ik opeens mijn hand op zijn been. Inclusief skihandschoen. Het had toeval kunnen zijn, onoplettendheid, maar hij en ik wisten precies wat ik met dat gebaar bedoelde.

Er gebeurde niks, mijn hand bleef liggen, het leek uren te duren. We skieden uit de lift en gingen met ons groepje meteen terug naar het hotel. Hem heb ik nooit meer gezien omdat hij - zo begreep ik later van een van mijn vrienden - meteen zijn koffer had gepakt en terug naar huis was gereden. We zouden eigenlijk de dag erna pas met z’n allen vertrekken maar hij had gezegd dat hij per direct terug moest. Dat vond iedereen raar, maar oké, hij moest het verder zelf maar weten.

Een blauwtje, dus. Maar ook verwarrend. Omdat het zo ‘dramatisch’ afliep: hij had ook gewoon mijn hand kunnen weghalen en dat was dan duidelijk genoeg geweest. Nu vertrok hij halsoverkop terug naar huis en bleef ik achter met een groot vraagteken. Ik hoorde pas veel later dat zijn nieuwe vriendin zwanger was. Dat gaf mij het idee dat híj in elk geval het juiste had gedaan en dat ik op het verkeerde moment in zijn leven was gekomen (sowieso had ik nooit iets geprobeerd als ik dat geweten had).

Conclusie? Die is er eigenlijk niet. Ik deed iets stoms zonder de achtergrondinformatie te kennen, hij was verstandig (maak ik mezelf wijs, want misschien vond hij me helemaal niet zo leuk als ik dacht) en daarna ging het leven gewoon door. Het is al járen geleden. Ik kom hem af en toe nog wel eens tegen. Leuk en ongemakkelijk, we weten allebei dat er iets tussen ons gebeurd is waarover we het niet meer hebben maar - en soms staat zijn vriendin die inmiddels zijn vrouw is erbij - ik weet dat we dat moment in de skilift allebei niet zijn vergeten.

Ik heb maar één keer in mijn leven het voortouw genomen bij een man, namelijk deze man, en het was meteen de laatste keer :mrgreen:

Jullie? Ooit een blauwtje gelopen en hoe kijk je erop terug?
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat is toch geen blauwtje lopen?
Je probeerde aan te pappen met een man die een vriendin had, en dat wist je.
Alle reacties Link kopieren Quote
Jij wilde hem, hij jou niet want hij had al een vriendin. Is wel erg ongemakkelijk van je, maar geen blauwtje lopen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je liep niet eens een blauwtje. Hij ging halsoverkop naar huis omdat zijn vriendin zwanger bleek te zijn.
Ik denk dat je jezelf iets te belangrijk vindt in dit verhaal.
Alle reacties Link kopieren Quote
Romantisch hoor, zo'n skihandschoen op je been. Ik begrijp helemaal waarom je zo verbijsterd was dat hij niet op je avances in ging.
Onze harten bleven branden door de liefdesvlam
Alle reacties Link kopieren Quote
patchouli_ schreef:
09-08-2025 23:47
Dat is toch geen blauwtje lopen?
Je probeerde aan te pappen met een man die een vriendin had, en dat wist je.
Ja, maar aan het eind van onze studietijd was iedereen half-half in een relatie en dat ging meestal uit, of weer aan, dus er was geen sprake van iets serieus. Zij kenden elkaar een paar maanden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Karrota schreef:
09-08-2025 23:54
Je liep niet eens een blauwtje. Hij ging halsoverkop naar huis omdat zijn vriendin zwanger bleek te zijn.
Ik denk dat je jezelf iets te belangrijk vindt in dit verhaal.
Zijn vriendin was al langer zwanger, dat hoorde hij niet tijdens die vakantie. Maar eens dat ik mezelf te belangrijk vond :lol:
Alle reacties Link kopieren Quote
Karrota schreef:
09-08-2025 23:54
Je liep niet eens een blauwtje. Hij ging halsoverkop naar huis omdat zijn vriendin zwanger bleek te zijn.
Ik denk dat je jezelf iets te belangrijk vindt in dit verhaal.
Ik lees niet dat dat de reden was van zijn vroegtijdige vertrek. Verder eens dat het geen blauwtje is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb wel eens een blauwtje gelopen bij een mevrouw. Maar ik begrijp dat dat niet meetelt?
Onze harten bleven branden door de liefdesvlam
Alle reacties Link kopieren Quote
Lady*Voldemort schreef:
10-08-2025 00:08
Ik heb wel eens een blauwtje gelopen bij een mevrouw. Maar ik begrijp dat dat niet meetelt?
Waarom niet?
Alle reacties Link kopieren Quote
Leuk topic!

Ik heb maar één keer een blauwtje gelopen maar wel gelijk een hele erge.

Straalverliefd was ik op M. Hij ook op mij, zei hij, maar hij had me niets te bieden en was bovendien 17 jaar ouder dus zou het niets worden. Waarschijnlijk een aardige manier om duidelijk te maken dat hij geen interesse had, maar mijn 22-jarige zelf was ervan overtuigd dat het aan mij was om hem te overtuigen dat hij me ook niets hoefde te bieden in een relatie.

We gingen samen uit, zoenden en hadden een te gekke avond. De zoen was overigens op zijn initiatief. Een paar dagen later zou hij bij mij thuis komen ontbijten. Ontzettend veel moeite had ik gedaan. Verse scones gebakken, broodjes gehaald bij de bakker, vis gehaald, sinaasappels uitgeperst en servetten gevouwen.

Hij kwam niet opdagen. Een paar dagen later stuurde ik hem een liefdesbrief. Die had hij hardop aan zijn huisgenoten voorgelezen en daarna heel dramatisch verbrand in de vuurkorf. Zijn reden: ik was lelijk en dik en hij kon veul beter krijgen.

Nu, 16 jaar later, is hij overigens zelf lelijk en dik (en kaal) en nog steeds single. Stuurde me toevallig vorig jaar een vriendschapsverzoek op Facebook.
Alle reacties Link kopieren Quote
Die zelfgebakken scones doen het voor mij :heart:
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik was 19 en had een tussenjaar, ik werkte op een kantoor waar iedereen veel ouder was en er was een collega die tijdens een bedrijfsfeestje wat met me had geflirt. Er was verder niks gebeurd, maar ik had er in mijn hoofd heel wat van gemaakt en ik heb hem op een gegeven moment zelfs een mail gestuurd dat ik verliefd op hem was. Hij heeft me heel beleefd afgewezen, ik weet nog dat hij mailde dat hij het een "gekke gewaarwording" vond en ik kon echt door de grond zakken, zeker omdat ik hem daarna natuurlijk nog gewoon tegenkwam op kantoor, ik heb er daarna nog bijna een half jaar gewerkt. Gelukkig zat hij wel op een afdeling waar ik bijna nooit kwam. Het was in ieder geval heel gênant.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik herken dat gevoel van 'gênant' zeker. En dat de andere kant dan zo verward kan reageren als je je verliefdheid uitspreekt. Maar hoewel de jongen waar ik verliefd op was niet echt me durfde af te wijzen maar meer deed alsof ie me niet begreep, is hij de volgende 20 jaar gewoon vriendelijk gebleven (familielid van een vriend).

Nu achteraf denk ik: eigenlijk vooral een compliment om te horen dat iemand jou heel leuk vindt. Pijnlijk en verdrietig dat het niet wederzijds is, maar het leven gaat gewoon verder.

Geen blauwtje maar wel dom en blooper:
Tijdens stage eenmalig met een collega samengewerkt, kom ik diegene later in de trein tegen, superleuk gesprek gehad, hij nam hierin ook best wat initiatief dus wie weet vond hij me ook wel interessant (hij startte ook gesprek).
Ik dacht: we komen elkaar vast weer tegen op de stage. Nee. Duurde nog 2,5 - 3 weken maar hem nooit meer gezien, ook niet op andere stages in hetzelfde (weliswaar gigantische) pand.
Nou, had beter wel actie kunnen ondernemen om te vragen naar contactgegevens dus.
Alle reacties Link kopieren Quote
Claire45 schreef:
10-08-2025 00:03
Zijn vriendin was al langer zwanger, dat hoorde hij niet tijdens die vakantie. Maar eens dat ik mezelf te belangrijk vond :lol:

Nou en?
Waarom mocht jij jezelf niet belangrijk vinden?
Het zijn meestal de types die zichzelf totaal onbelangrijk vinden die makkelijk gebruikt/misbruikt of bedonderd worden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn broer speelde jarenlang voetbal en wij kenden het team ook heel goed. Jaren later kwam ik een van zijn teamleden tegen in Hollywood en na een beetje dansen en flirten maakte ik een move. Alleen hij draaide zijn hoofd om en toen zei hij van dit kan niet we zijn praktisch familie. Bruh…..
Jij mag alles worden wat je wilt.
Ok, ik word een probleem.
Alle reacties Link kopieren Quote
Quinnepin schreef:
10-08-2025 07:55
Mijn broer speelde jarenlang voetbal en wij kenden het team ook heel goed. Jaren later kwam ik een van zijn teamleden tegen in Hollywood en na een beetje dansen en flirten maakte ik een move. Alleen hij draaide zijn hoofd om en toen zei hij van dit kan niet we zijn praktisch familie. Bruh…..

Haha, dit brengt herinneringen terug.
Ik heb ooit eens een move gemaakt bij een jeugdvriend van mijn oudste broer.
Zijn reactie was ongeveer hetzelfde. "Ik beschouw jou als een zusje! Je gaat toch niet aan je zusje zitten?"
Oké, dat was echt als een emmer ijswater over mijn kop. Maar achteraf begreep ik het wel en was het beter zo.
Ik was nog steeds 'het kleine zusje van!' en daar blijf je vanaf.
Alle reacties Link kopieren Quote
Op de middelbare school was een jongen die ik erg interessant vond. In de pauze was ik steeds naar hem aan het kijken, maar echt aanspreken durfde ik niet. Hij zat een jaar hoger dus nog extra spannend. Na een tijd durfde ik hem een brief te sturen en omdat ik die bij hem afgeven te spannend vond, heb ik die in zijn tas gedaan. Toen ik later in de klas kwam was er een hoop gegniffel. Leraar vroeg wat er was; bleek hij eerst de brief aan zijn klas voorgelezen te hebben en daarna de brief aan mijn klasgenoot gegeven te hebben. Werd die brief nog in onze klas voorgelezen, waar ik bij zat. Ik was diep gekwetst. Door die jongen waar ik plotsklaps klaar mee was, de jongen in mijn klas die de brief voorlas, maar ook door de leerkrachten die dit toestonden. Ik was al zo onzeker en lag al niet zo best in de groep. Ik vond het vreselijk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Aantal jaren geleden had ik een paar dates met een hele leuke vrouw die ook heel verliefd deed, we hadden gezoend en ze verheugde op ons samenzijn. Daarna logeerde ze een weekend bij mij en dat was best gezellig, al gaf ze toen al wisselende signalen af. De volgende dag hadden we 'het' gedaan, vooral op haar verzoek. De dag erna (ze was alweer thuis) stuurde ze me een sms'je met 'ik denk aan je' waarop ik haar belde en ze toen vertelde dat ze heerlijk gevreeën had maar een relatie zat er niet in. Ik voelde me bekocht, als ik dat geweten had dat ze alleen een ONS / FWB zocht had ik het niet gedaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
EstelleGallois schreef:
10-08-2025 00:19
Een paar dagen later stuurde ik hem een liefdesbrief. Die had hij hardop aan zijn huisgenoten voorgelezen en daarna heel dramatisch verbrand in de vuurkorf. Zijn reden: ik was lelijk en dik en hij kon veul beter krijgen.

Nu, 16 jaar later, is hij overigens zelf lelijk en dik (en kaal) en nog steeds single. Stuurde me toevallig vorig jaar een vriendschapsverzoek op Facebook.
Wat kunnen sommigen toch eikels zijn! Op dat moment voelde het alsof alleen mij zoiets overkomen is. En daarna heb ik er, tot nu toe, nooit meer over gesproken. Toch soort schaamte voor mij, terwijl ik met mijn volwassen brein heel goed weet dat hij degene was (en in mijn geval vooral ook de leerkrachten) die zich onfatsoenlijk gedragen hebben. Maar als je je zo vernederd voelt, dan neem je dat stuk als schaamte mee, tenminste ik wel.

Benieuwd wat je gedaan hebt met dat Facebook-verzoek.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn eerste toen ik 17 was. Ik had een brief bij hem in de bus gedaan, hij voelde zich gevleid maar vroeg zich eigenlijk af of mijn vriendin al een vriend had. Auw.

Ook wel eens achter een jongen aan gejaagd op skivakantie die nét sinds twee weken ofzo een vriendin had. Ik deed nog een poging, maar hij was standvastig en zij zijn nu al 20 jaar samen met hun kinderen een gezin.

En een collega met wie ik, na heel lang jagen, eindelijk een seks had. Maar die ging vervolgens in volledige ghost-modus. Heel naar.

En volgens mij nog veel vaker, maar die heb ik niet allemaal onthouden. Ik ben van blauwtjes wel verdrietig geweest, maar heb me nooit geschaamd.
Alle reacties Link kopieren Quote
apiejapie schreef:
10-08-2025 08:30
Op de middelbare school was een jongen die ik erg interessant vond. In de pauze was ik steeds naar hem aan het kijken, maar echt aanspreken durfde ik niet. Hij zat een jaar hoger dus nog extra spannend. Na een tijd durfde ik hem een brief te sturen en omdat ik die bij hem afgeven te spannend vond, heb ik die in zijn tas gedaan. Toen ik later in de klas kwam was er een hoop gegniffel. Leraar vroeg wat er was; bleek hij eerst de brief aan zijn klas voorgelezen te hebben en daarna de brief aan mijn klasgenoot gegeven te hebben. Werd die brief nog in onze klas voorgelezen, waar ik bij zat. Ik was diep gekwetst. Door die jongen waar ik plotsklaps klaar mee was, de jongen in mijn klas die de brief voorlas, maar ook door de leerkrachten die dit toestonden. Ik was al zo onzeker en lag al niet zo best in de groep. Ik vond het vreselijk.
O, wat erg. Lijkt me een traumatische ervaring, en inderdaad idioot dat een leraar groeps-pesten toestaat.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zat blauwtjes gelopen. Ik houd niet van onzekere situaties dus ik liet het vaak snel blijken als ik iemand leuk vond. Gelukkig nooit heel botte of nare afwijzingen gehad.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb er ook wel meerdere gelopen. Er is er maar 1 waarvan ik spijt heb, dat was een klasgenoot op de mbo. Eigenlijk moest ik hem vanaf het begin af aan niet (knappe gozer, dat wist hij en kwam ook van een rijke tak), dat 1e jaar heb ik hem vooral geprobeerd te negeren, maar hij probeerde juist daardoor aandacht te trekken. Uiteindelijk in de 2e werd ik verliefd op hem, had hem een Valentijnskaart gestuurd, en dat heeft hij ook in de klas verteld, is een geintje gaan uithalen met klasgenoten en toen was mijn verliefdheid over 😁
Gelukkig gingen we stage lopen, zag ik hem een poosje niet en laatste blok ging ik weer in negeer hem modus, wat hij heel typisch niet accepteerde. Eind schooljaar moest hij van school af, was niet over gegaan en heb ik hem nooit meer gezien.

Voor de rest waren jongens/pubers heel netjes en dicreet. 1 jongen heeft later nog eens gezegd tegen mij dat doordat ik hem mee durfde uit te vragen hij dat daardoor zelf ook durfde bij iemand anders later. Mooi compliment, verliefdheid was allang weer weg.

En mijn allereerste verliefdheid zou een goede vriendin dat wel even regelen voor mij, en dat was in de praktijk dat ze samen een stelletje werden, dat liet ik in het vervolg ook niet meer regelen door een ander.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ooit, zal een jaar of 24 geweest zijn tijdens een avondje stappen een hele leuke jongen gezoend + mee naar huis gegaan (geen seks) Volgende morgen samen nog met de bus naar centraal gegaan, helemaal klef en zo.
Week of twee erna was er een festival van een weekend en vroeg of ik mee ging, ja hoor, vond hem echt superleuk! Was met zijn vriendengroep, ik kende niemand.
Heeft ie me het hele weekend genegeerd!! En nog aan zitten te pappen met een meisje uit die groep.
Was in het buitenland en kon niet zo maar weg (geen bussen).
Ik heb er maar het beste van gemaakt maar mijn god wat duurde dat weekend lang……
Una noche loca

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven