Hier mag alles zijn en weer verdwijnen - 5 - Pagina 50 - Psyche

OlleGrieze zaterdag 10 mei 2025 om 21:03

Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en empathisch besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.

Wissen mag altijd en daarom geldt hier de regel: 'NIET QUOOTEN' zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.

Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras.

Avocadeau dinsdag 19 augustus 2025 om 22:27

Hanke, het worden idd continue verschillende behandelaren. Heel spannend en heftig.
Maar wat jij zegt klinkt wel logisch.
Eenzaamheid... Geen idee.

Ik vind na pittige therapie sowieso heel eenzaam. Zoveel en zo moeilijk, en niemand die dat weet of begrijpt of tegen wie je dat kan zeggen.

Maisnon3 dinsdag 19 augustus 2025 om 22:31

Ja, in bepaalde vormen kan je dat ook emdr-en. Je kan ook de angst voor de reactie op de emdr emdr-en, of via emdr kijken of je een krachtbron kan installeren, die je kan helpen op moeilijke momenten.

Als het je lukt om dit (eventueel door een mail) bespreekbaar te maken bij hapto kan ze met je meedenken wat mogelijk bij jou kan passen.

Ik vind het heel mooi dat je kan voelen behoefte te hebben aan troost en steun. Heel logisch, heel normaal. En weer een grote stap, dat je neiging niet is om weg te duwen, maar om toenadering te zoeken.

Avocadeau dinsdag 19 augustus 2025 om 22:52

Heuh, ik zei niet dat ik er wat mee ging doen he Maisnon. Hoe erg ik haar ook gemist heb, wsl kijk ik de eerste 5 minuten argwanend naar coach, lul in dan 10 minuten in het wilde weg over onbelangrijke dingen, en heb ik haar nodig om ter zake te komen...

Getroost worden is een droom.
In praktijk kan ik dan niet huilen, verstijf ik, of lach ik alles weg en neem afstand.
Met heel veel pijn in mijn hart, want het kleine meisje zou niets liever willen dan bij coach wegkruipen en echt getroost worden.

Ik kan het echter niet. Ik kan het ook niet uitleggen.
De behoefte is zo groot. Maar ik kan het niet.

Ik ga kijken wat ik bespreekbaar kan maken met hapto. Praten met haar lijkt ineens totaal veilig na gisteren haha, zolang het maar niet over vroeger gaat.

Maisnon3 dinsdag 19 augustus 2025 om 23:05

Ik dicht je niks toe wat je niet gaat doen. Neiging tot betekent niet dat je haar meteen om de hals moet vliegen en in tranen uitbarst

Fijn om veel van jullie weer even te lezen.

Olle, hoe is het met jou? Als je niks wil delen is dat ook prima natuurlijk

Avocadeau dinsdag 19 augustus 2025 om 23:07

Dankjewel weer voor al je overwerk hier Maisnon... Je helpt zo enorm met je kennis en ideeën.
Ik vind het zo lullig dat je dan in je vrije tijd nog aan het werk moet...

Zijn de kinderen alweer naar school? Aka is er alweer rust in de hut?

Dankjewel allemaal.
Dat jullie zo geduldig blijven luisteren en meedenken. Ik weet dat ik teveel ventileer hier.
Maar het is de enige plek waar k het kwijt kan, en mijn wereld staat elke keer weer op zijn kop, en dat kan ik verder nergens laten merken.

Ik vind het zo ontzettend lief dat jullie de moeite blijven nemen...
Me nog niet zat zijn.
Dat betekent echt heel heel veel voor me.

Dank jullie wel. Allemaal.
Het blijft verbazend dat jullie die moeite nemen.
Elke keer weer.

Selune dinsdag 19 augustus 2025 om 23:21

Dat je hier durft te ventileren, dat je dat hier kunt, daarmee help jij op jouw beurt anderen weer. Mij help je er enorm mee. Door wat je hier schrijft weet ik dat ik niet zo totaal alleen ben als ik me voel. En dat ik misschien ook niet helemaal gestoord ben dat ik voel/ervaar wat ik doe. Ergens weet ik echt wel dat ik niet 'de enige ben', maar zo voelt het wel en in het offlineleven ben ik wel alleen en weten dat er (ook al is dat dan online) mensen zijn die het wel begrijpen, die niet direct wegkijken, die met iemand als jou (en dus iemand als mij) mee willen denken. Dat helpt. Dus Avo blijf alsjeblieft jezelf, blijf schrijven en weet dat je niet alleen bent.

Forever is a hell of a long time

Avocadeau woensdag 20 augustus 2025 om 00:05

Ja zo voelt het in het offline leven he?

Frietje23 woensdag 20 augustus 2025 om 07:06

Advo Ik ben het met selune eens.

Door dat je het hier deelt voelt het allemaal iets minder alleen.

Ik vind het nu lastig om te reageren maar ik vind het super stoer dat je dit doet advo.

Selune woensdag 20 augustus 2025 om 07:12

Ontzettend

Forever is a hell of a long time

Avocadeau woensdag 20 augustus 2025 om 22:54

Ik geloof dat ik weer een beetje oke ben.
Ik denk niet meer steeds 'als ik doodga hoef ik niet'. De paniek is wat weg. Ik kon weer normaal een uurtje werken zonder dat ik vooral fouten zat te maken.
Pff.
Ik wil nog steeds niet, ik denk dat ik het gruwelijk onderschat heb, maar ik weet dat het goed is...

Hoe gaat het met de rest?

Selune woensdag 20 augustus 2025 om 23:02

Wat fijn dat de paniek er een beetje uitgaat. Het is ook loodzwaar en heel eng enz, maar het is vooral ook dapper en goed en gaat je hopelijk heel erg helpen. Als het hierdoor in december niet meer zo vreselijk wordt dan heb je dat straks toch maar gewoon geflikt!

Forever is a hell of a long time

Selune woensdag 20 augustus 2025 om 23:06

Morgen begint voor mij het nieuwe schooljaar. En hoewel de vakantie fijn en bijzonder en gezellig enzovoorts was, was het ook vooral nog niet genoeg. Ik heb niet het gevoel dat de batterij opgeladen is. Het weer kwakkelt voor mij ook teveel en ik merk dat als het weer een grijze/regenachtige dag is ik al best in de stress schiet 'dat de herfst er alweer aan komt'. Zeker de afgelopen twee weken vol moeilijke data vloog het me soms heel erg aan. Daarnaast zijn er grote veranderingen
hier thuis op komst die me het gevoel geven dat ik helemaal geen vaste grond meer onder m'n voeten heb. Niet zo heel lekker dus helaas.

Forever is a hell of a long time

Lucy woensdag 20 augustus 2025 om 23:15

Wat naar Selune.. wil je er iets over kwijt? Kun je ergens de regie pakken om weer wat vaste grond te krijgen?

Avo, fijn dat de allesverslindende paniek weg is. Het is ook eng. En spannend.

Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison

Selune woensdag 20 augustus 2025 om 23:24

Ik ben altijd al heel bang dat ik herkenbaar ben, maar hiermee zouden mensen om me heen meteen weten wie ik ben, dat durf ik niet. Ik kan er verder niet echt iets tegen doen, ondergaan en er het beste van maken, maar ik wordt enorm geraakt in oude pijn en angsten, waardoor het gevoel alleen te zijn ook weer heel erg sterk is.

Forever is a hell of a long time

Lucy woensdag 20 augustus 2025 om 23:35

Wat naar Selune. Vooral dat het een kwestie is van ondergaan...

Is er iemand waar je wel je verhaal kwijt kan en wat steun kan halen?

Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison

Selune woensdag 20 augustus 2025 om 23:48

Niet echt. De paar mensen om me heen staan er totaal anders in. Vinden het geweldig, zien mijn angst (en pijn) hierin niet. Ergens hoop ik dat werk in die zin afleiding wordt. Iets anders doen en de tijd sneller laten gaan. Wat ik ook lastig vind, want hoe sneller de tijd gaat hoe eerder het echt herfst/winter is

Forever is a hell of a long time

Avocadeau donderdag 21 augustus 2025 om 00:44

Je mag altijd pb doen als je je verhaal kwijt wilt he Selune?

Het klinkt ontzettend eenzaam. Jouw angst en vaste grond die schuift, en de buitenwereld die totaal niet ziet hoe dat voor jou is. Durf je het wel met je man te bespreken? Of met je psych?

Herkenbaar trouwens wel, ik dacht ook al 'nu al donker... Shit, dit is al het begin van de herfst. Nee...'
De zomer vliegt altijd veel te snel voorbij...

Is werk voor jou houvast en op een bepaalde manier rust en ontsnappen, of heb je behoefte aan nog extra vrij om zo op te laden?

Ik vind het rot voor je dat je het zo alleen moet doen altijd. Gun je zo dat je iemand hebt die je toe kan laten, waar je op kan steunen.

Selune donderdag 21 augustus 2025 om 06:48

Je hebt pb Avo, dank je wel

Dat ja, de zomer vliegt altijd voorbij. De rest van het jaar duurt voor mijn gevoel altijd zoveel langer.

Werk is zowel ritme, routine, houvast en (gezellig) contact als toneelspelen, schone schijn ophouden en vooral mijn gevoel verbergen. Ik ga nu m'n laptop opstarten en dan is schooljaar '25-'26 echt aan en het is ergens dus best ok, maar ik zou ook wel heel graag nog een paar weken niks doen. Mezelf ingraven en de storm afwachten. En dat lost ook niets op, ik weet het, dus we gaan maar gewoon aan de slag.
Enige voordeel is dat over drie weken therapie ook weer start, daar heb ik eigenlijk ook gewoon behoefte aan al klinkt dat ook heel zeurderig en behoeftig.

Forever is a hell of a long time

Maisnon3 donderdag 21 augustus 2025 om 07:00

Oh Selune, wat naar dat je al die veranderingen die gaan komen maar gewoon moet ondergaan, en je er voor jouw gevoel geen invloed op hebt en je omgeving er ook nog eens heel anders instaat.

Ik vind het helemaal niet raar of behoeftig dat je uitkijkt naar therapie, eerder logisch gezien alle veranderingen om je heen. Kan je bij de therapeut straks wel het verhaal kwijt over hoe alles anders wordt, en kan zij jou daarbij een beetje ondersteunen denk je?

Selune donderdag 21 augustus 2025 om 07:08

Ik hoop het. Ergens ben ik bang dat zij het ook onzin vind, ook zegt dat ik me niet moet aanstellen en blij moet zijn voor de mensen om me heen. Maar bij haar durf ik wel mijn angst meer uit te spreken en misschien kan ze daarop inspelen. Dat zou al fijn zijn denk ik, niet met nog meer angst de winter ingaan.

Forever is a hell of a long time

Hier mag alles zijn en weer verdwijnen - 5

Actieve topics