Psyche
alle pijlers
Hier mag alles zijn en weer verdwijnen - 5
zaterdag 10 mei 2025 om 21:03
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en empathisch besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom geldt hier de regel: 'NIET QUOOTEN' zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en empathisch besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom geldt hier de regel: 'NIET QUOOTEN' zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras.
dinsdag 19 augustus 2025 om 22:27
dinsdag 19 augustus 2025 om 22:31
Ja, in bepaalde vormen kan je dat ook emdr-en. Je kan ook de angst voor de reactie op de emdr emdr-en, of via emdr kijken of je een krachtbron kan installeren, die je kan helpen op moeilijke momenten.
Als het je lukt om dit (eventueel door een mail) bespreekbaar te maken bij hapto kan ze met je meedenken wat mogelijk bij jou kan passen.
Ik vind het heel mooi dat je kan voelen behoefte te hebben aan troost en steun. Heel logisch, heel normaal. En weer een grote stap, dat je neiging niet is om weg te duwen, maar om toenadering te zoeken.
Als het je lukt om dit (eventueel door een mail) bespreekbaar te maken bij hapto kan ze met je meedenken wat mogelijk bij jou kan passen.
Ik vind het heel mooi dat je kan voelen behoefte te hebben aan troost en steun. Heel logisch, heel normaal. En weer een grote stap, dat je neiging niet is om weg te duwen, maar om toenadering te zoeken.
dinsdag 19 augustus 2025 om 22:52
Heuh, ik zei niet dat ik er wat mee ging doen he Maisnon. Hoe erg ik haar ook gemist heb, wsl kijk ik de eerste 5 minuten argwanend naar coach, lul in dan 10 minuten in het wilde weg over onbelangrijke dingen, en heb ik haar nodig om ter zake te komen...
Getroost worden is een droom.
In praktijk kan ik dan niet huilen, verstijf ik, of lach ik alles weg en neem afstand.
Met heel veel pijn in mijn hart, want het kleine meisje zou niets liever willen dan bij coach wegkruipen en echt getroost worden.
Ik kan het echter niet. Ik kan het ook niet uitleggen.
De behoefte is zo groot. Maar ik kan het niet.
Ik ga kijken wat ik bespreekbaar kan maken met hapto. Praten met haar lijkt ineens totaal veilig na gisteren haha, zolang het maar niet over vroeger gaat.
Getroost worden is een droom.
In praktijk kan ik dan niet huilen, verstijf ik, of lach ik alles weg en neem afstand.
Met heel veel pijn in mijn hart, want het kleine meisje zou niets liever willen dan bij coach wegkruipen en echt getroost worden.
Ik kan het echter niet. Ik kan het ook niet uitleggen.
De behoefte is zo groot. Maar ik kan het niet.
Ik ga kijken wat ik bespreekbaar kan maken met hapto. Praten met haar lijkt ineens totaal veilig na gisteren haha, zolang het maar niet over vroeger gaat.
dinsdag 19 augustus 2025 om 23:05
dinsdag 19 augustus 2025 om 23:07
Dankjewel weer voor al je overwerk hier Maisnon... Je helpt zo enorm met je kennis en ideeën.
Ik vind het zo lullig dat je dan in je vrije tijd nog aan het werk moet...
Zijn de kinderen alweer naar school? Aka is er alweer rust in de hut?
Dankjewel allemaal.
Dat jullie zo geduldig blijven luisteren en meedenken. Ik weet dat ik teveel ventileer hier.
Maar het is de enige plek waar k het kwijt kan, en mijn wereld staat elke keer weer op zijn kop, en dat kan ik verder nergens laten merken.
Ik vind het zo ontzettend lief dat jullie de moeite blijven nemen...
Me nog niet zat zijn.
Dat betekent echt heel heel veel voor me.
Dank jullie wel. Allemaal.
Het blijft verbazend dat jullie die moeite nemen.
Elke keer weer.
Ik vind het zo lullig dat je dan in je vrije tijd nog aan het werk moet...
Zijn de kinderen alweer naar school? Aka is er alweer rust in de hut?
Dankjewel allemaal.
Dat jullie zo geduldig blijven luisteren en meedenken. Ik weet dat ik teveel ventileer hier.
Maar het is de enige plek waar k het kwijt kan, en mijn wereld staat elke keer weer op zijn kop, en dat kan ik verder nergens laten merken.
Ik vind het zo ontzettend lief dat jullie de moeite blijven nemen...
Me nog niet zat zijn.
Dat betekent echt heel heel veel voor me.
Dank jullie wel. Allemaal.
Het blijft verbazend dat jullie die moeite nemen.
Elke keer weer.
dinsdag 19 augustus 2025 om 23:21
Dat je hier durft te ventileren, dat je dat hier kunt, daarmee help jij op jouw beurt anderen weer. Mij help je er enorm mee. Door wat je hier schrijft weet ik dat ik niet zo totaal alleen ben als ik me voel. En dat ik misschien ook niet helemaal gestoord ben dat ik voel/ervaar wat ik doe. Ergens weet ik echt wel dat ik niet 'de enige ben', maar zo voelt het wel en in het offlineleven ben ik wel alleen en weten dat er (ook al is dat dan online) mensen zijn die het wel begrijpen, die niet direct wegkijken, die met iemand als jou (en dus iemand als mij) mee willen denken. Dat helpt. Dus Avo blijf alsjeblieft jezelf, blijf schrijven en weet dat je niet alleen bent.
Forever is a hell of a long time
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
