Familieproblemen Geen OP

20-08-2025 20:52 47 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
/
moderatorviva wijzigde dit bericht op 22-08-2025 15:40
Reden: OP gewist, maatregelen zijn genomen
0.00% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoe leuk je vriend ook kan zijn, ik denk niet dat jullie bij elkaar passen. Nu vind je het nog niet zo'n probleem dat je vriend je niet steunt in dingen die voor jou belangrijk zijn en niet alleen dingen wil ondernemen. Maar hoe ga je dat doen als je straks wellicht kinderen met hem krijgt. Dan moet jij met een krijsende baby naar de supermarkt omdat hij niet alleen wil gaan, wil hij wellicht niet alleen op jullie kind passen etc.

Je bent pas 21, je bent te jong om nu al achter de geraniums te zitten. Ik zou voor mezelf kiezen en de relatie verbreken. Dat hij autisme en een hersenbeschadiging heeft is niet jouw probleem.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zie veel mensen een situatie benoemen waarin er kinderen zijn, maar TO heeft nu geen kinderen, wil misschien nooit kinderen of is er wellicht nog helemaal niet mee bezig.
De boodschap hier is verder wel best unaniem (los van eventuele kinderen); als deze relatie nu al moeizaam voelt (en zo klinkt het) dan gaat dit in de toekomst zeer waarschijnlijk niet beter worden.
Ik zou ook de relatie verbreken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ga eerst maar eens accepteren dat hij niet wil en niet gaat. Punt. Daar heb je het mee te doen. Vervolgens ga je eens bij jezelf na of jij op deze manier de relatie nog wel fijn vindt. Ja? Dan ga je ook gewoon naar je ouders etc eens de stoute schoenen aantrekken en zeggen waar het op staat: hij wil niet en hij komt niet. Punt. En ik vind mijn relatie fijn. En nu wil ik er geen gevraag of opmerkingen meer over horen.

Maar dat nadenken of jij het echt wel fijn vindt zo zou ik wel gaan doen. Blijf niet bij hem omdat je nou eenmaal samenwoont en anders nergens heen kan of het falen is of weet ik het wat.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vraag me dan af hoe je in eerste instantie zo'n persoon tegen het lijf loopt en er een relatie mee kunt beginnen, als hij voornamelijk thuisblijft en geen nieuwe mensen wil leren kennen. Ooit was jij dat nieuwe mens, toch?
Alle reacties Link kopieren Quote
GinnyDamrak schreef:
21-08-2025 10:51
Zie veel mensen een situatie benoemen waarin er kinderen zijn, maar TO heeft nu geen kinderen, wil misschien nooit kinderen of is er wellicht nog helemaal niet mee bezig.
Ik noemde ook kinderen, omdat dat het makkelijkste voorbeeld is van hoe zo iemand geen werkelijke partner is. Je hebt gelijk dat kinderen helemaal (nog) niet aan de orde zijn, maar het gaat natuurlijk over veel meer dingen.
Om gelijkwaardig partner te zijn moet je elkaar ook kunnen helpen en steunen, en op elkaar kunnen vertrouwen. Of het nou gaat om je werk of je gezondheid of een verbouwing van je huis, om een gebroken been of de relatie met je familie, om een zieke kat of gewoon dat de boodschappen gedaan worden en dat de loodgieter gebeld wordt.

Je moet iets aan elkaar over kunnen laten, je moet erop kunnen rekenen dat je elkaar helpt, je moet geen smoezen hoeven te verzinnen als de ander het laat afweten.
En dan kan het best zo zijn dat iemand op een bepaald vlak het niet aankan, we hebben allemaal onze zwakke plekken en beperkingen maar als TO mijn dochter was zou ik ook niet heel gelukkig worden van deze partnerkeuze. Dit klinkt meer als iemand die tijdelijk een bepaalde behoefte vervult, dan als iemand met wie je een leven kunt delen.
Na zevenhonderd jaren
Alle reacties Link kopieren Quote
Hij was/is te oud voor jou. Waarom wil een ouder iemand iets met een kind?
Geen van de mogelijke antwoorden is een fijn antwoord.

En bedenk geen smoesjes voor hem. Hij komt niet mee want hij wil niet. Of hij heeft autisme en hij heeft soms moeite met bepaalde prikkels en op visite gaan is zo'n situatie, dat moet benoemt kunnen worden.
Dat zou bij een verder fijn iemand van je eigen leeftijd, bij de meeste gezinnen geen punt zijn.

De reden dat jij dit niet tegen je ouders durft te zeggen is misschien wel omdat de relatie die jij hebt gewoon niet een goede relatie is om te beginnen?
Waar zijn autisme en behoeftes daardoor een deel van kan zijn maar dat hoeft niet, ze hebben sowieso gewoon een punt mbt de leeftijd alleen al.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hij klinkt meer als een plant dan als een partner...
Alle reacties Link kopieren Quote
Je moet je leven niet vergooien aan zo'n type. Rot voor hem dat hij zo is, maar jij hebt ook maar één leven. Wat een totale ellende, en dat terwijl je nog zo jong bent.
"Wine in the morning, and some breakfast at night. Oh baby, I'm beginning to see the light!"
Alle reacties Link kopieren Quote
Autisme of niet, ik vind het belachelijk dat hij het blijkbaar niet voor jou over heeft om eventjes naar je ouders te gaan. Iets met geven en nemen in een relatie.
Alle reacties Link kopieren Quote
Assiral schreef:
21-08-2025 13:51
Autisme of niet, ik vind het belachelijk dat hij het blijkbaar niet voor jou over heeft om eventjes naar je ouders te gaan. Iets met geven en nemen in een relatie.
Het niet alleen boodschappen willen vind ik nog wel een graadje dysfunctioneler. Naar je ouders ga je meestal niet zo vaak en in princeipe is je partner meenemen ook niet strikt noodzakelijk, maar die boodschappen moeten toch met grote regelmaat gehaald worden. Stel je bent een paar dagen ziek en hij heeft het niet eens voor je over om naar de winkel te gaan?
Alle reacties Link kopieren Quote
Assiral schreef:
21-08-2025 13:51
Autisme of niet, ik vind het belachelijk dat hij het blijkbaar niet voor jou over heeft om eventjes naar je ouders te gaan. Iets met geven en nemen in een relatie.
Zo werkt dat niet perse met beperkingen/ziektes/aandoeningen, kies er een. Voor iemand dingen over hebben, heeft er niets mee te maken. Soms gaan zulke dingen niet, helaas. Kost het te veel aan energie en zorgen zulke bezoekjes dat hij elders ( bijvoorbeeld werk) niet goed kan functioneren, kan hij niet genoeg rusten om uberhaupt te kunnen werken ect.
Kan, hoeft niet maar kan zeker. Dan is dat over hebben voor een ander gewoon niet aan de orde.

Tenminste als de reden echt klachten vanuit autisme is en niet omdat hij gewoon niet wil omdat hij voelt dat ze hem niet zo hoog hebben zitten.
Ik denk zelf, dat het vooral zou moeten gaan over dat TO jong lijkt en pas TO 17 is/was en hij bij begin al volwassen man was, redelijk wat ouder als ik goed begrijp en dat hij helaas op geen enkel vlak echt een partner blijkt. En dat ze thuis al niet durft te vertellen waarom hij niet mee is.

Of TO daar wel toekomst in ziet en als dat zo is, of ze zo'n toekomst wel zou moeten willen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Quincy2 schreef:
21-08-2025 14:40
Het niet alleen boodschappen willen vind ik nog wel een graadje dysfunctioneler. Naar je ouders ga je meestal niet zo vaak en in princeipe is je partner meenemen ook niet strikt noodzakelijk, maar die boodschappen moeten toch met grote regelmaat gehaald worden. Stel je bent een paar dagen ziek en hij heeft het niet eens voor je over om naar de winkel te gaan?
Daar is ook wat voor te bedenken: Picnic, AH en Jumbo leveren ook, vaak de dag erna ook nog wel.
TO en hij hoeven voor bijna alles geen winkels in huidige tijd. Kruidvat, Etos en apotheek, allemaal thuis te bezorgen.
missnuada wijzigde dit bericht op 21-08-2025 15:14
21.20% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Je vriend kan dan toch nooit zelfstandig functioneren, als hij niet eens alleen boodschappen kan doen? Hoe deed hij dat dan voordat je met hem samenwoonde?
En ga je nooit eens een dagje of weekendje met vriendinnen weg?
Ik begrijp wel waarom hij wilde samenwonen met jou, je bent mantelzorger voor hem.
Ik zou als moeder ook niet juichen als mijn 17-jarige dochter in zo'n verzorgende-rol komt.
Alle reacties Link kopieren Quote
MissNuada schreef:
21-08-2025 14:51
Zo werkt dat niet perse met beperkingen/ziektes/aandoeningen, kies er een. Voor iemand dingen over hebben, heeft er niets mee te maken. Soms gaan zulke dingen niet, helaas. Kost het te veel aan energie en zorgen zulke bezoekjes dat hij elders ( bijvoorbeeld werk) niet goed kan functioneren, kan hij niet genoeg rusten om uberhaupt te kunnen werken ect.
Kan, hoeft niet maar kan zeker. Dan is dat over hebben voor een ander gewoon niet aan de orde.

Het zou er in mijn ogen niet eens zoveel toe doen of hij het niet wil of niet kan. Hij doet het niet. Hij gaat niet mee op bezoek, hij doet geen boodschappen. Je moet er maar zin in hebben, zo'n verkering.

En als iemand door een beperking werkelijk dingen niet kan, maar dat zelf ook rot vindt en er op andere fronten wél voor zijn partner probeert te zijn, zodat diegene toch een fijne betrouwbare partner is waar je op kunt bouwen en die zich inspant om het samen leuk te hebben, dan maakt dat het anders. Maar heeft TO dat geschreven?
Na zevenhonderd jaren
Alle reacties Link kopieren Quote
toulouse_74 schreef:
21-08-2025 14:56
Je vriend kan dan toch nooit zelfstandig functioneren, als hij niet eens alleen boodschappen kan doen? Hoe deed hij dat dan voordat je met hem samenwoonde?
En ga je nooit eens een dagje of weekendje met vriendinnen weg?
Ik begrijp wel waarom hij wilde samenwonen met jou, je bent mantelzorger voor hem.
Ik zou als moeder ook niet juichen als mijn 17-jarige dochter in zo'n verzorgende-rol komt.
Ja, een verzorgster maar wel eentje die nog gewoon een kind was.
missnuada wijzigde dit bericht op 21-08-2025 15:15
2.72% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Ginevra schreef:
21-08-2025 14:57
Het zou er in mijn ogen niet eens zoveel toe doen of hij het niet wil of niet kan. Hij doet het niet. Hij gaat niet mee op bezoek, hij doet geen boodschappen. Je moet er maar zin in hebben, zo'n verkering.

En als iemand door een beperking werkelijk dingen niet kan, maar dat zelf ook rot vindt en er op andere fronten wél voor zijn partner probeert te zijn, zodat diegene toch een fijne betrouwbare partner is waar je op kunt bouwen en die zich inspant om het samen leuk te hebben, dan maakt dat het anders. Maar heeft TO dat geschreven?

Helemaal eens hoor. Ik reageerde puur op 'over hebben' voor iemand, zo werkt dat vaak gewoon niet.
En wat ik wel al zei: hij kan kijken naar dingen zo opzetten dat de boodschappen niet bij haar komen te liggen.
Dat kan prima zonder de supermarkten in te gaan. ;-)

En als hij dat zelf niet kan, kijken naar wat hij kan bedenken zodat niet alles bij TO komt te liggen, er is hulp die dat met hem kan bekijken en opzetten, dat hoeft TO niet voor hem te gaan doen.
En ze is niet eens volwassen, zij was een kind. Juk. Maar goed, ze zijn samen.

Kan jij niet gewoon blijven slapen als je in de avonden naar je ouders wil?
Ik neem even aan dat ze ergens wonen waar OV redelijk vroeg stopt met rijden dan. Zou dat voorstellen aan je ouders en gewoon doen als je zin hebt om naar ze te gaan. Zoekt je vriend het maar even uit.
Alle reacties Link kopieren Quote
MissNuada schreef:
21-08-2025 14:54
Daar is ook wat voor te bedenken: Picnic, AH en Jumbo leveren ook, vaak de dag erna ook nog wel.
TO en hij hoeven voor bijna alles geen winkels in huidige tijd. Kruidvat, Etos en apotheek, allemaal thuis te bezorgen.
Waarschijnlijk moet zij dan de deur opendoen, want daarbij heb je meer interactie dan als je de zelfscankassa kiest...

Het klinkt allemaal een beetje als na het binnenhalen van TO als mantelzorger ontstane gemakzucht. Want hoe deed hij dat daarvoor dan? Ergens leidde hij een normaler leven, anders had zij hem toch nooit kunnen ontmoeten?
Alle reacties Link kopieren Quote
Dit is geen familieprobleem. Dit is een flinke probleem in jullie relatie. Ik denk zomaar dat je ouders zich gewoon zorgen maken want je raakt behoorlijk geïsoleerd zo. En dat ze dan sneren is (althans, kan ik me goed voorstellen) omdat jouw partner hoe dan ook van alles en nog wat weigert. Wil/kan/doet niks, niet eens uitleggen waarom.

Joh, je bent 21! Wil je dit echt?
There is always something happening, and it's usually right now
Alle reacties Link kopieren Quote
toulouse_74 schreef:
21-08-2025 14:56
Je vriend kan dan toch nooit zelfstandig functioneren, als hij niet eens alleen boodschappen kan doen? Hoe deed hij dat dan voordat je met hem samenwoonde?
En ga je nooit eens een dagje of weekendje met vriendinnen weg?
Ik begrijp wel waarom hij wilde samenwonen met jou, je bent mantelzorger voor hem.
Ik zou als moeder ook niet juichen als mijn 17-jarige dochter in zo'n verzorgende-rol komt.
Dit! Wat zonde van je jonge jaren, to! En op jouw beurt ben jij ook afhankelijk vanwege vervoer.
Haal je rijbewijs, en heroverweeg of dit écht is hoe jij je toekomst ziet.
Alle reacties Link kopieren Quote
pina schreef:
21-08-2025 09:20
Dat je vriend dingen niet kan of wil doen is één ding, maar hij trekt jou naar beneden, want nu ga jij ook niet naar dingen. Hij zou je ook even kunnen brengen en halen als het te ver is voor in de avond, bijvoorbeeld.

Je ouders zijn waarschijnlijk niet blij dat jij je al op zeer jonge leeftijd vormt naar de beperkingen van een ander.

Pas op dat je niet geïsoleerd raakt! Vergeet je eigen behoeften niet.
Tsja dat doet ze zelf natuurlijk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoe hebben jullie elkaar dan überhaupt leren kennen?

En wat doet hij de hele dag?
Alle reacties Link kopieren Quote
Star⁴ schreef:
21-08-2025 17:07
Tsja dat doet ze zelf natuurlijk.
Dat moet ze dus niet doen.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven