
Grensoverschrijdend
woensdag 10 september 2025 om 14:21
Niet gedacht dat ik ooit een topic zou openen met deze titel...ivm herkennen wel een andere nick maar al jaren actief hier.
Ik ben best pittig qua weerwoord maar nu herken ik mijzelf niet. Ik kan goed tegen seksueel getinte grappen. Ff lachen en weer door, maar ik merk dat er nu iets blijft kleven.
Een interim, die hoogstwaarschijnlijk voor langere tijd, op mijn afdeling komt werken is voor mij de grens over gegaan. Ik ga hem administratief ondersteunen dat maakt dat ik hem niet kan ontwijken.
Vanaf dag 1 is hij te aardig...daar kan ik doorheen kijken, maar nu maakt hij opmerkingen over mijn uiterlijk, dat ik ern lekker lijf heb? En ik laat het dus compleet over mij heen komen...ik lach er om en later denk ik huh? Daarna weer door met mijn werk. Maar nu...de dag erna zit het in mijn hoofd. Waarom reageer ik hier niet alert op, waarom laat ik het gebeuren. Ik heb hem al eens aangesproken over iets en dan zegt hij sorry, maar hij verandert niet. Het is een interim die keigoed is in de taak die hij heeft gekregen maar bij mij een enorme grens over gaat.
En dan moet ik voor hem gaan werken. Mijn respect voor hem ligt in de prullenbak en ik ben er gewoon emotioneel onder. Ik heb echt een wat the fuck moment. Ik dacht dat ik veel kon hebben, maar het heeft mij nu bij de poten.
Ergens denk ik stel je niet aan, maar anderzins denk ik..hoe ga ik het gesprek aan. Hij zegt sorry en gaat weer door. Hij is goed in zijn werk en is belangrijker voor de organisatie dan ik.
Iemand tips hoe ik dit uit mijn gestel krijg? Dat ik professioneel met hem kan werken zonder mijn emoties parten te laten spelen?
Ik ben best pittig qua weerwoord maar nu herken ik mijzelf niet. Ik kan goed tegen seksueel getinte grappen. Ff lachen en weer door, maar ik merk dat er nu iets blijft kleven.
Een interim, die hoogstwaarschijnlijk voor langere tijd, op mijn afdeling komt werken is voor mij de grens over gegaan. Ik ga hem administratief ondersteunen dat maakt dat ik hem niet kan ontwijken.
Vanaf dag 1 is hij te aardig...daar kan ik doorheen kijken, maar nu maakt hij opmerkingen over mijn uiterlijk, dat ik ern lekker lijf heb? En ik laat het dus compleet over mij heen komen...ik lach er om en later denk ik huh? Daarna weer door met mijn werk. Maar nu...de dag erna zit het in mijn hoofd. Waarom reageer ik hier niet alert op, waarom laat ik het gebeuren. Ik heb hem al eens aangesproken over iets en dan zegt hij sorry, maar hij verandert niet. Het is een interim die keigoed is in de taak die hij heeft gekregen maar bij mij een enorme grens over gaat.
En dan moet ik voor hem gaan werken. Mijn respect voor hem ligt in de prullenbak en ik ben er gewoon emotioneel onder. Ik heb echt een wat the fuck moment. Ik dacht dat ik veel kon hebben, maar het heeft mij nu bij de poten.
Ergens denk ik stel je niet aan, maar anderzins denk ik..hoe ga ik het gesprek aan. Hij zegt sorry en gaat weer door. Hij is goed in zijn werk en is belangrijker voor de organisatie dan ik.
Iemand tips hoe ik dit uit mijn gestel krijg? Dat ik professioneel met hem kan werken zonder mijn emoties parten te laten spelen?
donderdag 11 september 2025 om 11:40
Ginevra schreef: ↑11-09-2025 10:36Iedereen heeft een mening over wat je móet doen en ik ben het in grote lijnen met die meningen wel eens. Maar als je er in het echt mee te maken hebt kan het toch ingewikkeld zijn. Want je hebt met een organisatiecontext te maken en echte reële mensen met wie je zometeen weer gaat lunchen en alles.
Wat mij wel eens helpt als ik iets wil doen maar ik vind het moeilijk, is mezelf over een week/maand/jaar voor te stellen. En mezelf dan voor te stellen hoe "Ginevra van de toekomst" terugkijkt op de huidige situatie. Soms besluit ik dan dat het sop de kool niet waard is en dat ik ermee kan leven om het erbij te laten zitten. Maar vaker is dat net het duwtje dat ik nodig heb om het toch te doen, omdat ik weet dat ik er anders een rotgevoel aan over hou.
Eens. Het is goed om je ook af te vragen wat het allemaal teweeg brengt -voor jouzelf- in de werkomgeving. Nu, maar ook voor de toekomst.
Hoe meer mensen er van weten/betrokken zijn, des te meer wordt er over gesproken. En dan heeft iedereen een mening, ook over jou zoals hoe je gekleed was/bent, hoe je het had kunnen/moeten oplossen, (onterecht) verwijt dat je iemand aan het beschadigen bent, etc.
Je kan gelijk hebben en zelfs gelijk krijgen, maar hoe dan ook: er zal over gesproken worden.
Zelf oplossen en zo klein mogelijk houden met als doel dat jij zelf er geen last meer van hebt, lijkt mij het meest wenselijk.
Zo'n interim gaat ook weer weg op een gegeven moment.
Het voorstel van Baggal lijkt mij wel iets: een korte mail sturen, dan hou je het vooralsnog 1:1 en sta je later sterk als hij bijvoorbeeld zou beweren dat jij het allemaal zo verkeerd zou hebben gezien/ervaren.
donderdag 11 september 2025 om 12:51
Kunnen we aub onze zoons, mannen, broers, vaders, neven en heropvoeden.
Ben ik de enige die het ranzig vind om een vrouw “lekker” te noemen. Het sexisme spat ervan af . Ik zag een stukje van de populaire Bankzitters ook zo praten over vrouwen die ze niet kennen. Het was denigrerend ten top.
To, ik hoop dat je hem terloops kunt zeggen dat je mannen die vrouwen zo bestempelen creepy vindt, dat het niet gepast is en hij zichzelf respectloos gedraagt.
Ben ik de enige die het ranzig vind om een vrouw “lekker” te noemen. Het sexisme spat ervan af . Ik zag een stukje van de populaire Bankzitters ook zo praten over vrouwen die ze niet kennen. Het was denigrerend ten top.
To, ik hoop dat je hem terloops kunt zeggen dat je mannen die vrouwen zo bestempelen creepy vindt, dat het niet gepast is en hij zichzelf respectloos gedraagt.
donderdag 11 september 2025 om 13:19
Ginevra schreef: ↑11-09-2025 10:36Wat mij wel eens helpt als ik iets wil doen maar ik vind het moeilijk, is mezelf over een week/maand/jaar voor te stellen. En mezelf dan voor te stellen hoe "Ginevra van de toekomst" terugkijkt op de huidige situatie. Soms besluit ik dan dat het sop de kool niet waard is en dat ik ermee kan leven om het erbij te laten zitten. Maar vaker is dat net het duwtje dat ik nodig heb om het toch te doen, omdat ik weet dat ik er anders een rotgevoel aan over hou.
Oh wat een mooie, die ga ik meteen toepassen op een voor mij lastige situatie.
donderdag 11 september 2025 om 13:28
Ik zou tactisch proberen op te lossen door op een moment dat je alleen met hem bent. Bijvoorbeeld door hem eerst te complimenteren met zijn functioneren en daarna zeggen dat zijn gedrag daarmee in contrast staat. En hij veel meer respect krijgt en naam zal maken als hij zijn gedrag in lijn brengt met zijn functioneren.
donderdag 11 september 2025 om 13:36
Het gaat nu indalen dat het niet klopt, toch gewoon zeggen dat je liever hebt dat hij dit soort opmerkingen voor zich houdt.
Zo van, pardon? doe maar niet.
En zeker direct zeggen als er anderen bij zijn.
Wij hadden er ook zo 1, die ook heel belangrijk was, dacht hij, maar op staande voet opzouten.
Zo van, pardon? doe maar niet.
En zeker direct zeggen als er anderen bij zijn.
Wij hadden er ook zo 1, die ook heel belangrijk was, dacht hij, maar op staande voet opzouten.
There's nothing fair in this world,there's nothing sure in this world,there is nothing pure,so you better look for something left in this world.
donderdag 11 september 2025 om 17:56
Die fase heeft hij al verspeelt door die opmerking tijdens die vergadering.PaulP schreef: ↑11-09-2025 13:28Ik zou tactisch proberen op te lossen door op een moment dat je alleen met hem bent. Bijvoorbeeld door hem eerst te complimenteren met zijn functioneren en daarna zeggen dat zijn gedrag daarmee in contrast staat. En hij veel meer respect krijgt en naam zal maken als hij zijn gedrag in lijn brengt met zijn functioneren.
Dit voedt alleen maar gaslighting gedrag
#dat noemen wij niet raar, dat vinden wij alleen maar heel bijzonder
donderdag 11 september 2025 om 18:02
Ja joh. Laten we een man die overduidelijk over de schreef gaat met fluwelen handschoentjes aanpakken en vooral ook een compliment maken. Want hij wist natuurlijk echt niet dat je niet tegen een collega en onderschikte kan zeggen dat ze een lekker lijf heeft. Je mag ook niks meer tegenwoordig en het is allemaal heel verwarrend voor de mannen.PaulP schreef: ↑11-09-2025 13:28Ik zou tactisch proberen op te lossen door op een moment dat je alleen met hem bent. Bijvoorbeeld door hem eerst te complimenteren met zijn functioneren en daarna zeggen dat zijn gedrag daarmee in contrast staat. En hij veel meer respect krijgt en naam zal maken als hij zijn gedrag in lijn brengt met zijn functioneren.
donderdag 11 september 2025 om 19:02
Sorry hoor.Mariejan schreef: ↑11-09-2025 18:02Ja joh. Laten we een man die overduidelijk over de schreef gaat met fluwelen handschoentjes aanpakken en vooral ook een compliment maken. Want hij wist natuurlijk echt niet dat je niet tegen een collega en onderschikte kan zeggen dat ze een lekker lijf heeft. Je mag ook niks meer tegenwoordig en het is allemaal heel verwarrend voor de mannen.
Hier gaan mijn haren al recht overeind van staan.
There's nothing fair in this world,there's nothing sure in this world,there is nothing pure,so you better look for something left in this world.
donderdag 11 september 2025 om 19:17
Echt?PaulP schreef: ↑11-09-2025 13:28Ik zou tactisch proberen op te lossen door op een moment dat je alleen met hem bent. Bijvoorbeeld door hem eerst te complimenteren met zijn functioneren en daarna zeggen dat zijn gedrag daarmee in contrast staat. En hij veel meer respect krijgt en naam zal maken als hij zijn gedrag in lijn brengt met zijn functioneren.
Jij zou iemand die je geschopt heeft een complimentje maken over z’n werk en daarna zeggen dat hij zijn schoptechniek in lijn moet brengen met zijn functioneren? Omdat hij daar meer respect en naam mee zal maken?
donderdag 11 september 2025 om 19:31
Logisch dat je dichtklapt op dat moment.
Wat misschien nog kan helpen in zo’n situatie: op bijna al dit soort opmerkingen is ‘wat bedoel je daar precies mee?’ met opgetrokken wenkbrauwen een prima eerste reactie.
Als je die paraat hebt scheelt dat het moeten bedenken van een ad rem reactie.
En verder zéker klachtwaardig, dit!
Wat misschien nog kan helpen in zo’n situatie: op bijna al dit soort opmerkingen is ‘wat bedoel je daar precies mee?’ met opgetrokken wenkbrauwen een prima eerste reactie.
Als je die paraat hebt scheelt dat het moeten bedenken van een ad rem reactie.
En verder zéker klachtwaardig, dit!
donderdag 11 september 2025 om 19:41
Wat bedoel je daar precies mee is inderdaad een heel goede respons.Wombat schreef: ↑11-09-2025 19:31Logisch dat je dichtklapt op dat moment.
Wat misschien nog kan helpen in zo’n situatie: op bijna al dit soort opmerkingen is ‘wat bedoel je daar precies mee?’ met opgetrokken wenkbrauwen een prima eerste reactie.
Als je die paraat hebt scheelt dat het moeten bedenken van een ad rem reactie.
En verder zéker klachtwaardig, dit!
Vrijwel altijd gaan mensen hakkelen of stamelen en het was altíj́d een grapje of ze bedoelden het niet verkeerd.
Gewoon aan blijven kijken met een opgetrokken wenkbrauw.
donderdag 11 september 2025 om 19:54
Als ik de OP en reacties van TO zelf lees, zou ik in dit geval ook kiezen voor melden bij LG en/of praten met vertrouwenspersoon. Zoals ik het lees is dit incident niet de eerste keer en bij de eerste keer heeft TO wel de persoon aangesproken. Ook bij dit tweede incident kwam er na opmerking van collega naar collega toe een halfslachtig excuus (oh is dit erg, nou, sorry hoor), naast dat dit geen écht excuus is richting TO is het ook nog eens duidelijk dat collega niet snapt of wil snappen wat hier mis mee is. Dan heb je in mijn ogen kansen genoeg gehad en lijkt mij dit geen incident wat TO met een opgetrokken wenkbrauw en snedige opmerking kan oplossen helaas, die man heeft gewoon schijt en zal pas stoppen als hij wordt aangesproken door iemand die in zijn ogen enige autoriteit heeft, hoe stom ook. .
Where is my mind?
donderdag 11 september 2025 om 20:00
Het gesprek is geweest. Mijn collega is meegeweest en heeft mij ontzettend goed geholpen. Ik vond het lastig omdat ik echt leegliep qua emoties, maar dat gaf uiteindelijk de juiste lading. We hebben ern goed gesprek gehad en het raakte hem dat ik er zo'n last van had. Excuses aangeboden en afgerond. Ik heb hier een goed gevoel aan over gehouden en ik kijk hoe het zich ontwikkeld in de toekomst. Voor nu is het goed.
Ik moet zeggen dat ik het belangrijk vond om het gesprek aan te gaan. Waar ik het eerst wilde late rusten komt nu een sterk gevoel van rust naar boven. Bedankt voor jullie tips en steun. Als jullie niet zo eensgezind waren had ik niks gedaan denk ik.
Ik moet zeggen dat ik het belangrijk vond om het gesprek aan te gaan. Waar ik het eerst wilde late rusten komt nu een sterk gevoel van rust naar boven. Bedankt voor jullie tips en steun. Als jullie niet zo eensgezind waren had ik niks gedaan denk ik.
donderdag 11 september 2025 om 20:18
Goed zeg! Wel ontzettend moeilijk om zo’n gesprek aan te gaan, je gaat ver buiten ieders comfortzone natuurlijk (helemaal terecht, maar het voelt toch snel alsof jíj de lollige, relaxte sfeer komt verpesten met je gevoelige reactie), maar nu híj het begreep en jou serieus nam, kun je trots zijn op jezelf.
donderdag 11 september 2025 om 21:38
Oh wat fijn om te lezen to. Goed gedaan. En ook supersterk dat je collega aan je zijde stond. Dat soort types hebben het blijkbaar nodig om geconfronteerd te worden met iemands beleving, omdat hij zelf nooit in die positie zal hebben gestaan en dus werkelijk geen benul heeft vd impact. Dat zijn imo mensen die wat gebrek een inleving hebben, maar goed, die bestaan nu eenmaal en werken ook gewoon op kantoren.

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in