
Zoon

donderdag 11 september 2025 om 11:27
Mijn zoon van 19 kan 's ochtends al jaren zijn bed niet uitkomen, omdat hij de hele nacht online zit.
Hij zit op het MBO en hij heeft een geschiedenis van altijd te laat komen, of helemaal niet komen opdagen.
Ook bij de 5 bijbaantjes die hij inmiddels al gehad heeft.
Het was zwaar om hem door het voortgezet onderwijs te krijgen.
Altijd opstaan om hem uit bed te krijgen, want anders bleef hij gewoon liggen. En de tijd in de gaten houden, anders ging hij rustig een uur ontbijten en nog een tijdje op zijn telefoon en daarna een uurtje douchen.
We hebben een aantal keer bij de leerplichtambtenaar gezeten en gesprekken met docenten hierover gehad.
Dan doet hij heel redelijk, zegt dat hij begrijpt dat dit zo niet kan maar er verandert vervolgens niets.
We hebben het er erg vaak met hem over gehad, of hij misschien hulp nodig heeft, zich niet lekker in zijn vel voelt, of wat dan ook.
En we kunnen goed met hem praten en lachen, zijn vader en ik. Hij is niet depressief, heeft geen andere problemen, hij geeft zelf aan dat hij gewoon niet zo'n zin heeft in school of werken. En wat iedereen daarvan vindt, maakt hem niets uit. Hij is wel heel actief met zijn hobby.
Maar nu is dus het nieuwe schooljaar begonnen, (hij wilde deze opleiding zelf doen) en begint het weer van voor af aan.
Zelf vindt hij het allemaal maar overdreven als wij boos worden. Docenten zijn ook allemaal stom, de managers bij de bijbaantjes waren ook allemaal zeikerds.
Buiten dit gedoe om, is het een leuke jongen, hij heeft vrienden, een vriendin en dus een hobby die hij vaak uitvoert.
Maar gisteren was het dus weer raak, hij bleef gewoon in bed liggen want hij was zo moe. (de 1000e keer)
Omringd door vuile vaat.
Hij is erg groot, dus uit bed sleuren gaat niet.
Hij lag daar te stinken om 10:00 dus ik doe zijn gordijnen open, en hij zegt "de gordijnen opendoen gaat echt niet helpen hoor"
Toen werd ik woest en ik heb dus heel hard geschreeuwd tegen hem. En ik heb expres zo'n ranzig bord stuk gegooid op de grond.
En een schaaltje met nootjes knalde door zijn hele kamer. Het was echt akelig en ik voel me er superrot over. Toen heb ik beneden een tijdje zitten janken.
Ik ga het er straks met hem over hebben, dat ik wanhopig werd maar dat mijn reactie niet oke was.
Wat moet ik hiermee? Is dit herkenbaar voor anderen?
Ik kan hem toch niet maar in zijn bed laten liggen en niet naar school laten gaan? Of moet ik dat juist wel doen? Kan dit vanzelf goedkomen?
Vandaag ligt hij dus weer in bed, ik krijg hem er niet uit.
Met iemand praten heeft geen zin, hij laat zich niets vertellen en hij is niet snel onder de indruk.
Hij zit op het MBO en hij heeft een geschiedenis van altijd te laat komen, of helemaal niet komen opdagen.
Ook bij de 5 bijbaantjes die hij inmiddels al gehad heeft.
Het was zwaar om hem door het voortgezet onderwijs te krijgen.
Altijd opstaan om hem uit bed te krijgen, want anders bleef hij gewoon liggen. En de tijd in de gaten houden, anders ging hij rustig een uur ontbijten en nog een tijdje op zijn telefoon en daarna een uurtje douchen.
We hebben een aantal keer bij de leerplichtambtenaar gezeten en gesprekken met docenten hierover gehad.
Dan doet hij heel redelijk, zegt dat hij begrijpt dat dit zo niet kan maar er verandert vervolgens niets.
We hebben het er erg vaak met hem over gehad, of hij misschien hulp nodig heeft, zich niet lekker in zijn vel voelt, of wat dan ook.
En we kunnen goed met hem praten en lachen, zijn vader en ik. Hij is niet depressief, heeft geen andere problemen, hij geeft zelf aan dat hij gewoon niet zo'n zin heeft in school of werken. En wat iedereen daarvan vindt, maakt hem niets uit. Hij is wel heel actief met zijn hobby.
Maar nu is dus het nieuwe schooljaar begonnen, (hij wilde deze opleiding zelf doen) en begint het weer van voor af aan.
Zelf vindt hij het allemaal maar overdreven als wij boos worden. Docenten zijn ook allemaal stom, de managers bij de bijbaantjes waren ook allemaal zeikerds.
Buiten dit gedoe om, is het een leuke jongen, hij heeft vrienden, een vriendin en dus een hobby die hij vaak uitvoert.
Maar gisteren was het dus weer raak, hij bleef gewoon in bed liggen want hij was zo moe. (de 1000e keer)
Omringd door vuile vaat.
Hij is erg groot, dus uit bed sleuren gaat niet.
Hij lag daar te stinken om 10:00 dus ik doe zijn gordijnen open, en hij zegt "de gordijnen opendoen gaat echt niet helpen hoor"
Toen werd ik woest en ik heb dus heel hard geschreeuwd tegen hem. En ik heb expres zo'n ranzig bord stuk gegooid op de grond.
En een schaaltje met nootjes knalde door zijn hele kamer. Het was echt akelig en ik voel me er superrot over. Toen heb ik beneden een tijdje zitten janken.
Ik ga het er straks met hem over hebben, dat ik wanhopig werd maar dat mijn reactie niet oke was.
Wat moet ik hiermee? Is dit herkenbaar voor anderen?
Ik kan hem toch niet maar in zijn bed laten liggen en niet naar school laten gaan? Of moet ik dat juist wel doen? Kan dit vanzelf goedkomen?
Vandaag ligt hij dus weer in bed, ik krijg hem er niet uit.
Met iemand praten heeft geen zin, hij laat zich niets vertellen en hij is niet snel onder de indruk.
vrijdag 12 september 2025 om 23:26
wat voor discussie moet dit worden? Gaat dit nog over de zoon van to en of zijn moeder een punt heeft dat hij iets met zijn leven moet doen (school of werken)?
Of is dit topic geschiedenis? Politiek? Economie?
Gaan we nu serieus het feit dat er verwachtingen zijn van het gedrag van je jong volwassen kind koppelen aan het gegeven dat Trump aan de macht is en Thierry een sukkel?
Of is dit topic geschiedenis? Politiek? Economie?
Gaan we nu serieus het feit dat er verwachtingen zijn van het gedrag van je jong volwassen kind koppelen aan het gegeven dat Trump aan de macht is en Thierry een sukkel?
vrijdag 12 september 2025 om 23:30
Mensen omringen zich graag met mensen die op ze lijken (ook metaforisch, niet per se qua uiterlijk natuurlijk). Dat is een algemeen iets, wat niet voorbehouden is aan ‘machthebbers’. Kinderen die juist uit milieus komen waar opleidingen helemaal niet zo gebruikelijk zijn, hebben het lastiger op vervolgopleiding, omdat ze niet aan de standaard voldoen. Maar ze hebben het óók lastiger in hun omgeving van herkomst, omdat ze daar óók de taal niet goed (meer) spreken (en wederom, niet letterlijk taal, maar culturele taal). Hoeveel mensen krijgen niet te horen ‘oh, jij moet zo’n studiebol zijn. Je denkt zeker dat je beter bent dan wij hè!’ Die weerstand tegen een andere ‘taal’ is niet beperkt tot een machtigere elite of zo.
vrijdag 12 september 2025 om 23:30
Het gros van de mensen met een wetenschappelijke opleiding komt niet in de wetenschap terecht. Integendeel.nausicaa schreef: ↑12-09-2025 23:25Dat laatste ben ik helemaal met je eens. Maar precies wat iemand zei: standaard opleidingen leiden op in bulk, en stellen algemene eisen. En dan weet je als werkgever of opvolgende opleiding wat je in elk geval ongeveer kunt verwachten.
Betekent dat dat iemand zonder diploma nooit goed kan zijn in zijn werk? Nee, natuurlijk niet. Een diploma is een bewijs van bepaalde vaardigheden. Een gebrek aan diploma is geen bewijs aan gebrek van die vaardigheden. Alleen zul je ze dan op een andere manier moeten bewijzen, en dat kan wel lastig zijn.
Het ging hier om een scriptie schrijven. Dat is een academische vaardigheid (trucje zo je wilt, feitelijk is alles wat je leert dan een trucje natuurlijk) die bij veel (eigenlijk alle) opleidingen hoort. Niet per se omdat je altijd hele wetenschappelijke stukken moet schrijven, dat doen de meeste mensen uiteraard niet. Maar ook als bv orthopedagoog moet je toch wel eens een rapport over iets schrijven, of een uitgebreide brief met bepaalde structuur voor het overdragen van een patiënt of zo? Zelfs in je dossiervorming is het nogal handig als je hoofd en bijzaken kunt scheiden.
Dat die stomme referenties helemaal niet zo belangrijk zijn, helemaal eens. Nou ja, de referentie wel, maar het format, of een bepaald stukje cursief of vetgedrukt is, of je de voornamen gebruikt of initialen, lekker belangrijk. Ik schrijf dus wel heel veel wetenschappelijke stukken, en zelfs daar boeit dat vrij weinig. Het moet goed op te zoeken zijn, maar de exacte stijl verschilt nogal eens, en maakt eigenlijk niet zo veel uit. Gelukkig letten wij daar ook totaal niet op in scripties. Ik kijk wel of de inhoud van de referentie klopt (hallo chatGTP gehallucineerde referenties) en of ik hem goed op kan zoeken. Maar ik heb geen flauw idee wat de huidige APA regels zijn.
Die wetenschappelijke studies zijn vaak maatschappelijke windowdressing.
vrijdag 12 september 2025 om 23:32
Ik ben het met je eens wat betreft die weerstand. Alleen heeft de elite het doorgaans een stuk makkelijker.nausicaa schreef: ↑12-09-2025 23:30Mensen omringen zich graag met mensen die op ze lijken (ook metaforisch, niet per se qua uiterlijk natuurlijk). Dat is een algemeen iets, wat niet voorbehouden is aan ‘machthebbers’. Kinderen die juist uit milieus komen waar opleidingen helemaal niet zo gebruikelijk zijn, hebben het lastiger op vervolgopleiding, omdat ze niet aan de standaard voldoen. Maar ze hebben het óók lastiger in hun omgeving van herkomst, omdat ze daar óók de taal niet goed (meer) spreken (en wederom, niet letterlijk taal, maar culturele taal). Hoeveel mensen krijgen niet te horen ‘oh, jij moet zo’n studiebol zijn. Je denkt zeker dat je beter bent dan wij hè!’ Die weerstand tegen een andere ‘taal’ is niet beperkt tot een machtigere elite of zo.
vrijdag 12 september 2025 om 23:33
Ik haak in op Solomio.NomenNescio schreef: ↑12-09-2025 23:32Wat is je punt Paradise en waar heeft to hier iets aan? Helpt dat haar zoon opstaan uit bed? Moet hij met 19 dan maar de handdoek in de ring gooien, zodat het iig geen sukkel wordt van het machtsblok?
Wat wil je eigenlijk zeggen?
zaterdag 13 september 2025 om 00:24
Een muurtje kunnen metselen is voor een bouwvakker die de opleiding tot metselaar doet onmisbaar, maar vaak is het schrijven van een scriptie meer iets in de lijn van dat een elektricien of loodgieter een muurtje zou moeten kunnen metselen.nausicaa schreef: ↑12-09-2025 19:00En aangezien een diploma natuurlijk gewoon een gestandaardiseerde manier is om aan te geven wat iemand kan, is het wel handig als dat dan ook zo is. Want als je de scriptie van het wo onzin vindt, is het muurtje metselen voor de bouwvakker ook niet per se nodig. Wat nou als iemand gek is op bouwen, maar hij kan niet metselen, dan moet dat uitgezonderd worden. Lekker handig als je vervolgens zo iemand op je bouwplaats hebt rondlopen.
Onderzoek en scriptie schrijven zoals ik dat destijds op de PABO geleerd heb en moest doen heb ik tijdens mijn werk (ik werk al héél lang) precies 0x nodig gehad.
Ik had meer gehad aan een hele hoop andere dingen! Een verlengde stage, met eventueel nog opdrachten met meer diepgang in het werk, had me zeer zeker meer gebracht dan die scriptie (die we overigens ook nog moesten presenteren. Dat was gelukkig niet zo' n punt. Presenteren vind ik dan weer wél zinvol, Een informatieavond kunnen geven zonder trillende knieën is wel fijn en waardevol!
zaterdag 13 september 2025 om 11:04
Die uitbarsting vond ik heel erg goed te begrijpen. Die onmacht…Yakuzakiko schreef: ↑11-09-2025 13:05En bedankt dat jullie mild zijn over mijn uitbarsting naar hem toe. Ik voel me er wat rustiger door.
Even perspectief: Mijn broer was ook niet vooruit te branden en gleed af van havo naar mavo en bleef het liefst op zijn kamer met de Nintendo. Mijn ouders waren destijds ten einde raad (hij is zelfs bij het Riagg geweest) en er is destijds ook weleens geschreeuwd tegen hem. Uiteindelijk heeft hij op zijn manier zijn weg gevonden trouwens.
Dat je een keer uit je vel springt is heel begrijpelijk en mag ook. Natuurlijk wil je het goed hebben en houden, maar soms is het even te veel. Heel menselijk.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
zaterdag 13 september 2025 om 11:13
Zo ontzettend mee eens. Ik weet nog heel goed dat een paar loeder moeders mijn moeder de maat namen. Ze had het al moeilijk genoeg, maar er werd toch even gezegd dat ze vooral dit en dat moest doen. Van die “als het mijn kind was dan” adviezen oordelen. Laat je vooral niets aanpraten, TO en helemaal geen schuldgevoel. Een van mijn vriendinnen zegt het vaak zo mooi: als het 85% van de tijd goed is, is het goed.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
zaterdag 13 september 2025 om 11:46
Natuurlijk is het een goed idee om mild te zijn voor je kind. Ik had ook vriendinnen die op hun 18e uit huis moesten van hun ouders want zij moesten voor zichzelf gaan zorgen. Leek me echt vreselijk en had ik op dat moment ook niet gekund. Tegelijkertijd denk ik wel dat het goed is om hem geleidelijk meer verantwoordelijkheid te geven. Wie betaalt zijn opleiding? Ik denk jullie als zijn ouders, wat natuurlijk ook een heel goed idee is om je kinderen een goede start te geven maar het lijkt me niet onredelijk om duidelijk te maken dat als hij deze opleiding niet haalt omdat hij er steeds niet is of de opdrachten niet inlevert etc. dat je niet andere opleidingen blijft betalen. Een beetje aan verwachtingsmanagement gaan doen lijkt me wel goed op deze leeftijd.
zaterdag 13 september 2025 om 12:25
Zoals ik het lees zijn er geen dusdanige consequenties op dit moment dat er voldoende prikkel is om zijn gedrag te veranderen.
De vraag is of je als ouder voor die prikkels moet of kan of wil zorgen.
Bepaal voor jezelf de grens van wat jij voor jouw eigen leven, in jouw huis en in jouw gezin nog acceptabel vindt. Bepaal wat consequenties zijn als die wordt overschreden.
Dus hij kan gezellig meeeten en anders moet hij zelf wat klaarmaken.
Hij mag zelf gaan wassen. Dat hoef jij niet voor hem te doen. Doet hij spullen in de wasmand? Prima. Anders lekker zelf wassen.
Als hij een afspraak heeft, wil je dat allemaal niet weten. Zijn leven, zijn afspraken, zijn te laat komen.
En verder: laat hem dit uitzoeken. Zo te lezen is het verder een leuke jongen die zijn weg nog moet vinden.
Een goed gesprek over zijn toekomstplannen is altijd goed.
Hij gaat vanzelf zien dat vrienden lekker klaar zijn met studie, uit huis gaan, een leuke baan hebben etc.
Of als zijn vriendin het uitmaakt omdat ze er genoeg van heeft.
Ik zou naar hem toe mijn schouders ophalen, maar hem zeker niet meer ‘enablen’ op wat voor manier dan ook. Daar hoort ook bij dat je zijn gordijnen niet meer openrukt of vieze vaat mee naar beneden neemt.
Dan kan hij ook geen pubergedrag meer vertonen. Want dan ben je geen zeikerd meer, maar iemand die gewoon vrolijk zegt:
Hey lieverd, hoe was je dag? O ja nee, wij hebben al gegeten. O nee, niets voor jou bewaard. Maar ga lekker koken of haal zelf even een pizza.
Nee nee, Ik heb gewoon alleen gewassen wat in de wasmand lag. Dus ik vermoed dat jouw onderbroeken dan niet in de wasmand lagen?
De vraag is of je als ouder voor die prikkels moet of kan of wil zorgen.
Bepaal voor jezelf de grens van wat jij voor jouw eigen leven, in jouw huis en in jouw gezin nog acceptabel vindt. Bepaal wat consequenties zijn als die wordt overschreden.
Dus hij kan gezellig meeeten en anders moet hij zelf wat klaarmaken.
Hij mag zelf gaan wassen. Dat hoef jij niet voor hem te doen. Doet hij spullen in de wasmand? Prima. Anders lekker zelf wassen.
Als hij een afspraak heeft, wil je dat allemaal niet weten. Zijn leven, zijn afspraken, zijn te laat komen.
En verder: laat hem dit uitzoeken. Zo te lezen is het verder een leuke jongen die zijn weg nog moet vinden.
Een goed gesprek over zijn toekomstplannen is altijd goed.
Hij gaat vanzelf zien dat vrienden lekker klaar zijn met studie, uit huis gaan, een leuke baan hebben etc.
Of als zijn vriendin het uitmaakt omdat ze er genoeg van heeft.
Ik zou naar hem toe mijn schouders ophalen, maar hem zeker niet meer ‘enablen’ op wat voor manier dan ook. Daar hoort ook bij dat je zijn gordijnen niet meer openrukt of vieze vaat mee naar beneden neemt.
Dan kan hij ook geen pubergedrag meer vertonen. Want dan ben je geen zeikerd meer, maar iemand die gewoon vrolijk zegt:
Hey lieverd, hoe was je dag? O ja nee, wij hebben al gegeten. O nee, niets voor jou bewaard. Maar ga lekker koken of haal zelf even een pizza.
Nee nee, Ik heb gewoon alleen gewassen wat in de wasmand lag. Dus ik vermoed dat jouw onderbroeken dan niet in de wasmand lagen?
Hier kom ik nog op terug
zondag 14 september 2025 om 14:27
Nog heel even inhakend op de discussie wel/geen scriptie en/of diploma halen. Het heeft momenteel ook in financiële zin grote consequenties als je geen diploma haalt. Als je binnen 10 jaar na de start van de studie geen diploma haalt, wordt de studiebeurs omgezet van een gift naar een lening en moet je alles terugbetalen. Dus het kan zeker ook om die reden heel belangrijk zijn om - natuurlijk alleen als het echt hard nodig is - een alternatief te hebben voor de scriptie.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 14 september 2025 om 15:01
Als er nooit eerder over kostgeld is gesproken en dan ineens om kostgeld vragen zou voor mij overkomen als straf. Doe ik niet aan.Solsol schreef: ↑11-09-2025 12:50Dit zeg je hier, en ergens zeg je ook dat je het niet streng en ongezellig wil maken (vrije interpretatie hoor, maar iets in die strekking). Maar dat hoeft toch ook niet?
Wij hebben bij een van onze kinderen die ook moeilijk is (wel ander gedrag) gewoon aangegeven dat we de boel niet meer bekostigen. Je mag gratis wonen en mee-eten, maar de rest betaal ik niet meer voor want wij werken ook hard voor ons geld en dan ga ik er liever van op vakantie, dan dat ik een mobiel abonnement en hobby ect bekostig die je heel goed zelf kan bekostigen. Dat begreep het kind in kwestie heel goed en we hebben het verder ook heel gezellig. En mocht het ooit niet meer gezellig zijn en ik ga me teveel aan je gedrag ergeren dan ga je lekker op kamers (dan maar in een dorp dichtbij de grote stad, als je niets kunt vinden). Dat hoeft toch ook niet heel streng en mega bozig? Hier zijn dat gewoon mededelingen geworden.
En wees mild voor jezelf over die uitbarsting. Volgens mij ben jij een heel lieve ouder als ik dit zo lees, en dan mag je gewoon soms even over de scheef knallen. Daar krijgt je kind niks van.
TO, jammer dat je weg bent en herkenbaar allemaal dit trouwens.
zondag 14 september 2025 om 15:03
RedBulletje is it you?Taskmaster schreef: ↑11-09-2025 13:38Toch jammer dat zo’n vriendin dan de redding van zo’n lamzak moet zijn.
Voor beter opvoeden zal t wel te laat zijn maar voor anderen met zonen wellicht nog niet.
Mensen lijken wel compleet doorgeslagen in wat ze allemaal maar pikken van hun jongvolwassen kinderen. Alles om het maar gezellig te houden.

zondag 14 september 2025 om 15:10
En niet alleen deze. Snap nu dat ze weg is, zoveel perfecte mensen hier

zondag 14 september 2025 om 16:00
En ik kan juist weer enorm goed hoofd- van bijzaken scheiden en vind dat er veel teveel bijzaken in een scriptie staan.Elsy schreef: ↑12-09-2025 21:43Ik ben degene die nog steeds niet goed hoofd van bijzaken kan scheiden. Ook niet in het dagelijks leven. Dat is al m’n hele leven lang. Ik heb wat kunnen leren maar het is nog steeds moeilijk. Ik vind alles namelijk belangrijk. Tuurlijk is het moeilijk als je hoofdzaken en bijzaken niet goed kan onderscheiden, maar uiteindelijk gaat het om het analytische vermogen en de kennis. Het zou zonde zijn om de mensen met hetzelfde probleem voor een studie af te wijzen. Ik ken namelijk meerdere mensen die hele boeken gehighlight hebben omdat alles voor ze belangrijk was. Terwijl ze in hun baan nu echt goed zijn.
Ik vind zo’n reactie dus apart want als je in het hoger onderwijs zit zou je ook moeten weten dat het per studie erg verschilt hoe je een scriptie moet doen en wat de begeleiding is. Mijn man kreeg een hapklaar onderwerp en hypothese voor z’n scriptie. Hij werd daarnaast ook goed begeleid. Ik moest alles zelf bedenken en kreeg vrijwel geen begeleiding. Voor m’n master opdracht weet ik niet eens meer wie m’n begeleider was, al heb ik die in het buitenland gedaan. Ik zeg niet dat ik de scriptie nooit had willen doen, maar als ik toen had geweten dat ik ADHD had dan had ik hulp gezocht en het heel anders aangepakt.
Zelf schrijf ik nooit meer stukken. M’n man heeft een PhD en zelfs bij hem hoeft het niet terwijl hij nog in z’n vakgebied werkt. Het ligt meestal echt aan de baan en het vakgebied.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
zondag 14 september 2025 om 16:02
zondag 14 september 2025 om 16:38
Serieus?

(Omdat TO er niet meer is ga ik toch even in op de off topic-discussie).
Deadlines en door hoepels springen zijn vaardigheden die vaak vereist zijn om een bepaalde baan aan te kunnen. Dat geldt ook voor dingen die om welke reden dan ook moeilijk zijn, zoals een scriptie schrijven of een onbegrijpelijk vak halen. De kunst is om dat linksom of rechtsom toch voor elkaar te krijgen. Dat heeft inderdaad weinig met het vakgebied te maken, het is gewoon een ‘ik móet’-mentaliteit maar die mentaliteit is dus precies wat je meebrengt naar een toekomstige baan. Zonder kennis van je vakgebied wordt het een heel ander verhaal en zak je waarschijnlijk voor de meeste tentamens, en heb je niet alleen dat ene struikelblok.
zondag 14 september 2025 om 18:18
Of bij kan het ineens wel, misschien omdat hij weet dat er geen backup is.
Jongste kind hier heel vaak geroepen, hij sliep gerust door de rookmelder heen. Kan dus heel vast slapen.Ik riep hem vaak voordat ik naar werk vertrok dus slechts een keer. Nu hij op zichzelf woont komt hij nooit te laat. Dus kennelijk wordt bij nu op tijd wakker.
Iedereen heeft het recht veilig over straat te kunnen gaan.

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in