Psyche
alle pijlers
Hier mag alles zijn en weer verdwijnen - 5
zaterdag 10 mei 2025 om 21:03
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en empathisch besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom geldt hier de regel: 'NIET QUOOTEN' zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en empathisch besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom geldt hier de regel: 'NIET QUOOTEN' zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras.
woensdag 24 september 2025 om 15:51
Avo, hoe is het nu? Ben je de nacht en de dag een beetje doorgekomen? Is het gelukt zonder (al te veel) straf?
Ik had me helemaal niet gerealiseerd (maar wat fijn), dat er ook nog een schoonvader is. Snap wel dat dat het moeilijker maakt om eventueel bij hun te blijven. Je weet nog geen datum toch? Anders kan je kijken of er toevallig iemand op vakantie is ook in die tijd. Of misschien een andere mogelijkheid: kunnen man en kids een weekje op een vakantiepark in de buurt bivakkeren? Het valt vast niet precies in een vakantie, maar dat ze van daaruit naar school gaan en voor de rest met man lekker leuke dingen doen, zwemmen, enz. Hebben zij ook iets extra's, en hoef jij je minder schuldig te voelen dat je er niet voor ze bent (dat vind ik niet, ik vermoed dat jij dat zou vinden).
Als het allemaal geen optie is snap ik dat ook, ik opper gewoon alles wat er in me opkomt en jij mag alles afwijzen
Ik had me helemaal niet gerealiseerd (maar wat fijn), dat er ook nog een schoonvader is. Snap wel dat dat het moeilijker maakt om eventueel bij hun te blijven. Je weet nog geen datum toch? Anders kan je kijken of er toevallig iemand op vakantie is ook in die tijd. Of misschien een andere mogelijkheid: kunnen man en kids een weekje op een vakantiepark in de buurt bivakkeren? Het valt vast niet precies in een vakantie, maar dat ze van daaruit naar school gaan en voor de rest met man lekker leuke dingen doen, zwemmen, enz. Hebben zij ook iets extra's, en hoef jij je minder schuldig te voelen dat je er niet voor ze bent (dat vind ik niet, ik vermoed dat jij dat zou vinden).
Als het allemaal geen optie is snap ik dat ook, ik opper gewoon alles wat er in me opkomt en jij mag alles afwijzen
woensdag 24 september 2025 om 16:53
Lieve Olle, wat fijn om je even te lezen. En wat naar dat je kopje onder bent gegaan. Gek is dat he, dat het ene moment je het gevoel kan hebben alles op de rit te hebben en het andere moment alles ophoudt? Begin je weer te klimmen? Of is het nog steeds donker?
Avo, heb je beste vriendinnetjes die begrijpen zonder praten, waar je stil kan zijn zonder verwijt? Is het een idee als je zo iemand hebt, om samen een huisje in de buurt te huren? Twee slaapkamers, ze kan haar eigen gang gaan, maar wel in de buurt?
Dat zou mijn oplossing zijn. Maar dan is het wel handig zo'n vriendschap te hebben...
Of kinderen juist een weekje naar opa en oma, en thuis met man? Hij is veilig, toch?
Avo, heb je beste vriendinnetjes die begrijpen zonder praten, waar je stil kan zijn zonder verwijt? Is het een idee als je zo iemand hebt, om samen een huisje in de buurt te huren? Twee slaapkamers, ze kan haar eigen gang gaan, maar wel in de buurt?
Dat zou mijn oplossing zijn. Maar dan is het wel handig zo'n vriendschap te hebben...
Of kinderen juist een weekje naar opa en oma, en thuis met man? Hij is veilig, toch?
You'll never feel ready cause ready is not a feeling, it is a decision.
woensdag 24 september 2025 om 21:48
Ik ga iets geks roepen Cadeautje: Een natuurhuisje met je schoonmoeder. Paar daagjes. Zoals je over haar schrijft heb ik het idee dat dat kan. Dat zij aan een half woord genoeg heeft en niet van de hoed en de rand hoeft/moet weten. Paar dagen niet zozeer met elkaar maar in elkaars buurt, ieder met zijn eigen dingetjes en soms samen iets.
Misschien ben ik te positief, maar ik kan me voorstellen dat je schoonmoeder dit als een cadeautje aan kan voelen. Dat steuntje in de rug mogen zijn voor de vrouw van haar kind, voor de moeder van haar kleinkinderen. Voor dat gezin dat ze zo op waarde schat, voor die schoondochter die zo'n mooi mens is.
Als ik in haar schoenen stond, zou ik het een eer vinden... maar haar hakken zijn waarschijnlijk te laag voor me en ik wil je het niet aandoen dat ik deaud moet
Misschien ben ik te positief, maar ik kan me voorstellen dat je schoonmoeder dit als een cadeautje aan kan voelen. Dat steuntje in de rug mogen zijn voor de vrouw van haar kind, voor de moeder van haar kleinkinderen. Voor dat gezin dat ze zo op waarde schat, voor die schoondochter die zo'n mooi mens is.
Als ik in haar schoenen stond, zou ik het een eer vinden... maar haar hakken zijn waarschijnlijk te laag voor me en ik wil je het niet aandoen dat ik deaud moet
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras.
donderdag 25 september 2025 om 02:34
Avo: Ik denk dat ik ook voor een huisje ergens in de buurt zou gaan in combinatie met veel vooruitgeplande afspraken. Desnoods elke dag een, privé of met een zorgverlener. Zodat je geen enkele dag de hele dag bent.
Wat mooi geschreven naar Selune trouwens!
Ik zit de laatste weken niet goed in mijn vel, veel aan het piekeren, waarvan ik merk dat dit me echt niet beter laat voelen of misschien is dit juist wel de oorzaak, maar ik kom niet goed uit die spiraal. Het werk vraagt veel energie en ik voel me daar vaak ook niet voldoen. Ik had vanmiddag iets daarover tegen een collega gezegd die ik niet vaak zie en zij kon het moeilijk geloven dat ik het niet goed zou doen, want * en * is voor iedereen moeilijk. Klopt, maar ik voel me momenteel echt te kort schieten.
Mijn rooster is ook niet fijn en ik ben op dinsdags al uitgeput, dus ik wil dat in de 2e periode anders. Collega die daarover gaat is vanaf eind deze week voor een aantal weken tijdelijk ziek thuis en haar taken zijn overgedragen, dus ik dacht: ik geef dit alvast bij haar aan met de vraag of zij het nog doorgeeft aan haar tijdelijke vervangers of dat ik het rechtstreeks met hen moet bespreken. Krijg ik terug dat ik het t.z.t. bespreekbaar moet maken (oké) met nog een opmerking erbij alsof ik geen recht heb om iets aan mijn rooster te willen veranderen. Daar ben ik dus erg over gevallen, want ik sta volledig in mijn recht plus dat iets lijkt mij altijd anders kan als daar een goede reden voor is. Ik heb nog niet gereageerd trouwens omdat ze het toch niet meer leest.
Zeg ik dat tegen man, komt hij weer meteen met 'vind je het nog wel leuk' blablabla. Elke keer als ik iets vertel wat ik niet leuk vind of waar ik me aan erger op het werk komt hij daarmee. Hij noemt het zelfs klagen. Dus in plaats van dat hij gewoon naar me luistert, zit ik dan weer in een discussie over het verschil tussen de definitie van klagen en je ergens aan ergeren of niet leuk vinden. Jezus, ik wil gewoon even mijn verhaal kwijt, maar ik moet blijkbaar eerst afwegen of het wel positief genoeg is.
Bottom line, ik voel me nergens echt gehoord en dat is precies de rode draad waarvan het einde zoek is. Wat kan ik meer doen dan dingen aangeven, erover praten? Wat als dat niet genoeg is?
Wat mooi geschreven naar Selune trouwens!
Ik zit de laatste weken niet goed in mijn vel, veel aan het piekeren, waarvan ik merk dat dit me echt niet beter laat voelen of misschien is dit juist wel de oorzaak, maar ik kom niet goed uit die spiraal. Het werk vraagt veel energie en ik voel me daar vaak ook niet voldoen. Ik had vanmiddag iets daarover tegen een collega gezegd die ik niet vaak zie en zij kon het moeilijk geloven dat ik het niet goed zou doen, want * en * is voor iedereen moeilijk. Klopt, maar ik voel me momenteel echt te kort schieten.
Mijn rooster is ook niet fijn en ik ben op dinsdags al uitgeput, dus ik wil dat in de 2e periode anders. Collega die daarover gaat is vanaf eind deze week voor een aantal weken tijdelijk ziek thuis en haar taken zijn overgedragen, dus ik dacht: ik geef dit alvast bij haar aan met de vraag of zij het nog doorgeeft aan haar tijdelijke vervangers of dat ik het rechtstreeks met hen moet bespreken. Krijg ik terug dat ik het t.z.t. bespreekbaar moet maken (oké) met nog een opmerking erbij alsof ik geen recht heb om iets aan mijn rooster te willen veranderen. Daar ben ik dus erg over gevallen, want ik sta volledig in mijn recht plus dat iets lijkt mij altijd anders kan als daar een goede reden voor is. Ik heb nog niet gereageerd trouwens omdat ze het toch niet meer leest.
Zeg ik dat tegen man, komt hij weer meteen met 'vind je het nog wel leuk' blablabla. Elke keer als ik iets vertel wat ik niet leuk vind of waar ik me aan erger op het werk komt hij daarmee. Hij noemt het zelfs klagen. Dus in plaats van dat hij gewoon naar me luistert, zit ik dan weer in een discussie over het verschil tussen de definitie van klagen en je ergens aan ergeren of niet leuk vinden. Jezus, ik wil gewoon even mijn verhaal kwijt, maar ik moet blijkbaar eerst afwegen of het wel positief genoeg is.
Bottom line, ik voel me nergens echt gehoord en dat is precies de rode draad waarvan het einde zoek is. Wat kan ik meer doen dan dingen aangeven, erover praten? Wat als dat niet genoeg is?
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
donderdag 25 september 2025 om 06:39
@advo in hoeverre weet je man van je kliniek opname en wat er daarna verwacht gaat worden ? Want iedereen roept hier goede ideeën maar man moet ergens wel onderdeel zijn in je herstel/in je veilige haven thuis en ik weet dat ik makkelijk praten heb met een man zoals de mijne maar juist doordat hij in je plan zit kan je thuis dadelijk beter los laten en dat is wel belangrijk in de kliniek voor de focus.
@diva kan je niet na bedrijfsarts en bij hem neerleggen waarom een bepaald rooster belangrijk is. Als het zwart op wit staat kunnen je collega's er niet meer op heen.
@diva kan je niet na bedrijfsarts en bij hem neerleggen waarom een bepaald rooster belangrijk is. Als het zwart op wit staat kunnen je collega's er niet meer op heen.
donderdag 25 september 2025 om 12:42
Wat naar dat je je zo niet gehoord voelt Diva. En ook al zou het klagen zijn: soms helpt klagen ook om het even uit je systeem te krijgen. Zolang het maar niet consistent iedere dag hetzelfde riedeltje is waar je geen acties op onderneemt. En dat doe jij wel, ook als er niet naar geluisterd wordt.
lucy wijzigde dit bericht op 29-09-2025 07:18
58.98% gewijzigd
You'll never feel ready cause ready is not a feeling, it is a decision.
donderdag 25 september 2025 om 17:09
En nu ben ik alleen maar aan het raaskallen over mijzelf. Sorry...
Wat zou het fijn zijn als je niet alleen carte blanche krijgt in wat je nodig hebt, maar man ook knopen voor je door zou hakken he? Zou voelen dat het te groot en zwaar is, en dat je niet alleen toestemming en "maak je niet druk over het geld, doe wat nodig is" krijgt, maar een "ik boek, en bel ma of zij en ik zo ag en toe bij je kunnen inchecken" (ik noem maar wat).
Ik probeer mee te denken op het schoonmaakstuk, maar dat is lastig. Als hij het niet ziet, ziet hij het niet. En het is voor jou een te grote stap om daar ook nog hulp op te moeten vragen ..
Je zou enorm welkom zijn op mijn zolder, maar dat is te ver van poh en coach en hapto vermoed ik, en nouja... iets met vermoorden.
Kun je van tevoren een signaleringsplan maken voor in je huisje? Afgestemd met bepaalde personen en desnoods een safeword dat als dat komt, iemand meteen komt/contact opneemt? Iets dat alleen zijn minder gevaarlijk maakt, maar ook haalbaar?
Wat zou het fijn zijn als je niet alleen carte blanche krijgt in wat je nodig hebt, maar man ook knopen voor je door zou hakken he? Zou voelen dat het te groot en zwaar is, en dat je niet alleen toestemming en "maak je niet druk over het geld, doe wat nodig is" krijgt, maar een "ik boek, en bel ma of zij en ik zo ag en toe bij je kunnen inchecken" (ik noem maar wat).
Ik probeer mee te denken op het schoonmaakstuk, maar dat is lastig. Als hij het niet ziet, ziet hij het niet. En het is voor jou een te grote stap om daar ook nog hulp op te moeten vragen ..
Je zou enorm welkom zijn op mijn zolder, maar dat is te ver van poh en coach en hapto vermoed ik, en nouja... iets met vermoorden.
Kun je van tevoren een signaleringsplan maken voor in je huisje? Afgestemd met bepaalde personen en desnoods een safeword dat als dat komt, iemand meteen komt/contact opneemt? Iets dat alleen zijn minder gevaarlijk maakt, maar ook haalbaar?
You'll never feel ready cause ready is not a feeling, it is a decision.
donderdag 25 september 2025 om 17:59
Lucy,
Voor jij je post weghaalt: kopieer hem voor jezelf en neem hem mee de volgende keer.
Het is geen geraaskal, het is superduidelijk.
En ook al heb je zelf dingen gefaciliteerd, in stand gehouden enz… ook dan mag je verwachten dat dat gezien wordt ipv aangenomen als vanzelfsprekendheid.
En ook aannemen dat, ook al is het slikken, iemand beseft dat er ook weer een tijd mag komen van een evenwichtiger verdeling.
Voor jij je post weghaalt: kopieer hem voor jezelf en neem hem mee de volgende keer.
Het is geen geraaskal, het is superduidelijk.
En ook al heb je zelf dingen gefaciliteerd, in stand gehouden enz… ook dan mag je verwachten dat dat gezien wordt ipv aangenomen als vanzelfsprekendheid.
En ook aannemen dat, ook al is het slikken, iemand beseft dat er ook weer een tijd mag komen van een evenwichtiger verdeling.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
donderdag 25 september 2025 om 19:19
Okee, sorry. Ik moet even spuien. En het kan nergens anders. Dus ik hoop dat het voor jullie ok is.
.
Feow/avo: hij heeft best wel eens gezegd dat hij met een andere vrouw nooit deze mate van vrijheid zou hebben en dat hij dat waardeert. En ik raaskal nu mijn kant van het verhaal. Wat vast overkomt alsof hij geen leuke man is. Dat is hij (meestal) wel. Intelligent, ruimdenkend, iedereen in zijn waarde latend. Hij heeft altijd mijn buien en depressies doorstaan en geaccepteerd.
Maar nu is het mandje gewoon volledig bij mij.
.
Feow/avo: hij heeft best wel eens gezegd dat hij met een andere vrouw nooit deze mate van vrijheid zou hebben en dat hij dat waardeert. En ik raaskal nu mijn kant van het verhaal. Wat vast overkomt alsof hij geen leuke man is. Dat is hij (meestal) wel. Intelligent, ruimdenkend, iedereen in zijn waarde latend. Hij heeft altijd mijn buien en depressies doorstaan en geaccepteerd.
Maar nu is het mandje gewoon volledig bij mij.
lucy wijzigde dit bericht op 29-09-2025 07:20
48.77% gewijzigd
You'll never feel ready cause ready is not a feeling, it is a decision.
donderdag 25 september 2025 om 19:42
Advocaatje, ik hou van je.
Soms zeg jíj́ krachtig en duidelijk waarheid op staat.
En je hoeft niet altijd aardig te zijn.
Als een olifant gevoelige gesprekken binnendenderen en een vuilniszak leegwerpen, over het vuil pissen en “zo, dát lucht op!” Zeggen is ook niet aardig.
En Lucy, ook op aardige mannen mag je boos zijn als ze stomme dingen doen of oneerlijk zijn.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
