Geld & Recht alle pijlers

verdeling kosten kinderen vanaf 18 jaar

18-09-2025 19:39 124 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik wil eigenlijk even sparren wat betreft onze situatie maar vanwege de herkenbaarheid wil ik de details liever ook weer weg kunnen halen dus die zet ik in een apart berichtje.
Betreft situatie gescheiden ouders, 2 kinderen. En wie betaalt welke kosten vanaf 18 jaar.
Alle reacties Link kopieren Quote
nerdopviva schreef:
19-09-2025 10:11
Beide kinderen wonen gratis. En alleen kind 1 krijgt alimentatie. Ik snap wel dat kind 2 dat oneerlijk vindt.

Kind 1 krijgt 4 jaar studie bekostigt op dit moment. Kind 2 krijgt dat ook, als hij aan zijn studie begint. Ik snap niet wat daar oneerlijk aan is. Het gaat in allebei de gevallen om evenveel jaar een bijdrage van de ouders.
Het zou in mijn ogen pas oneerlijk zijn als kind 2 5 jaar lang een bijdrage krijgt (namelijk tussenjaar + studie) en kind 1 maar 4 jaar (want nooit tussenjaar gedaan)
Alle reacties Link kopieren Quote
Charlotta schreef:
19-09-2025 10:49
Kind 1 krijgt 4 jaar studie bekostigt op dit moment. Kind 2 krijgt dat ook, als hij aan zijn studie begint. Ik snap niet wat daar oneerlijk aan is. Het gaat in allebei de gevallen om evenveel jaar een bijdrage van de ouders.
Het zou in mijn ogen pas oneerlijk zijn als kind 2 5 jaar lang een bijdrage krijgt (namelijk tussenjaar + studie) en kind 1 maar 4 jaar (want nooit tussenjaar gedaan)
Mee eens
Alle reacties Link kopieren Quote
Charlotta schreef:
19-09-2025 10:49
Kind 1 krijgt 4 jaar studie bekostigt op dit moment. Kind 2 krijgt dat ook, als hij aan zijn studie begint. Ik snap niet wat daar oneerlijk aan is. Het gaat in allebei de gevallen om evenveel jaar een bijdrage van de ouders.
Het zou in mijn ogen pas oneerlijk zijn als kind 2 5 jaar lang een bijdrage krijgt (namelijk tussenjaar + studie) en kind 1 maar 4 jaar (want nooit tussenjaar gedaan)

Is de alimentatie voor de studie of voor levensonderhoud? In het begin van het topic lees ik dat alimentatie doorgaat tot 21 jaar. Kind 1 studeert toevallig. Maar wat als kind 1 had gewerkt of ook had willen reizen? Dan had kind 1 alimentatie gekregen en kind 2 niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
nerdopviva schreef:
19-09-2025 10:57
Is de alimentatie voor de studie of voor levensonderhoud? In het begin van het topic lees ik dat alimentatie doorgaat tot 21 jaar. Kind 1 studeert toevallig. Maar wat als kind 1 had gewerkt of ook had willen reizen? Dan had kind 1 alimentatie gekregen en kind 2 niet.

Er is bij kind 2 geen levensonderhoud nodig want hij woont thuis en werkt fulltime. Welk levensonderhoud is er dan precies nog nodig?
En hoe zie je dat dan voor je, bij allebei de alimentatie stoppen op de 21ste verjaardag, ongeacht of ze dan nog studeren? Dit is volstrekt onlogisch en verwacht te grote planningsvaardigheden van de kinderen, die dan dus moeten zorgen dat ze zelf geld opzij hebben gezet voor de rest van de studie.

Je kan je wel strak aan de regeltjes willen houden, maar waarom zou je dat doen als de regels onlogisch zijn en je het op een andere manier veel beter kan oplossen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Maar TO het is toch heel simpel? Jij hebt nu geen alimentatieverplichting richting kind 2. Puur het feit dat kind 18 wordt verandert daar niets aan. Het bedrag wat jij nu aan vader betaalt is 0 euro, dus wat jij straks aan kind 2 moet betalen is nog steeds 0 euro.

Als vader en kind daar anders over denken staat het hen vrij om het LBIO in te schakelen (waar jij dan natuurlijk wel je medewerking aan gaat verlenen).
Alle reacties Link kopieren Quote
xiongmao schreef:
19-09-2025 07:51
Ik vind dat een kind geen alimentatie hoeft te ontvangen als hij/zij werkt. Helemaal als diegene nog gratis thuis woont.

Bij mij thuis was dezelfde situatie, alleen waren m'n ouders niet gescheiden.

Mijn zus ging op kamers en studeren en werd financieel ondersteund door ouders. Ik bleef thuis wonen en ging full time werken en kreeg geen geld.

Toen ik 5 jaar later alsnog ging studeren hebben ze financieel bijgedragen.

Ze hebben voor beide studies altijd de bijdrage die duo aanraadde gevolgd.
dat is heel netjes.
mijn zus woonde op kamers en studeerde, e werd financieel ondersteund (door mijn vader ouders gescheiden)
ik was 18 toen ik fulltime ging werken woonde bij mijn moeder (moest 1/3 van mijn salaris betalen als kostgeld)
mijn vader overleed toen ik 22 was, (mijn moeder ondanks dat ze zijn ex was erfde zijn levensverzekering ruim 250.000,-) ( mijn vader nooit begunstigde aangepast na zijn scheiding)
ik ging later weer studeren en heb alles zelf moeten betalen.

Ik heb 3 kinderen en gescheiden.
oudste wordt over paar maanden 18, alimentatie blijft "gewoon" bij mij komen en dochter hoeft niets te betalen.
ik kan niet in haar volledige studiekosten voorzien helaas maar betaal zoveel mogelijk nog voor haar.
mijn zoon zal waarschijnlijk op zijn 18 al wel werken (BBL ) maar kostgeld ben ik niet van plan van hem te vragen ook al krijg ik geen alimentatie (gaat mijn ex echt niet betalen als hij (bijna) volledig werkt)
Alle reacties Link kopieren Quote
Zonnetje80 schreef:
25-09-2025 09:06
Ik heb 3 kinderen en gescheiden.
oudste wordt over paar maanden 18, alimentatie blijft "gewoon" bij mij komen en dochter hoeft niets te betalen.
ik kan niet in haar volledige studiekosten voorzien helaas maar betaal zoveel mogelijk nog voor haar.
mijn zoon zal waarschijnlijk op zijn 18 al wel werken (BBL ) maar kostgeld ben ik niet van plan van hem te vragen ook al krijg ik geen alimentatie (gaat mijn ex echt niet betalen als hij (bijna) volledig werkt)

Wat een rare actie van jullie. Het is verplicht om die alimentatie direct op rekening van dochter te storten toch, waarom daarvan af gaan wijken? Nu schenkt jouw ex maandelijks een bedrag aan jou en loopt het alimentatieerecht van je dochter daarnaast nog door.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat is volgens mij niet perse verplicht, het kan wel. Kinderalimentatie is immers een bijdrage voor de kosten van een kind. Een 18 jarige die thuis woont en waarvoor een ouder alimentatie ontvangt, maakt kosten. En niet alleen privé of studiekosten. Een ouder kan ook kostgeld gaan vragen aan het kind dat de alimentatie zelf krijgt omdat hij/zij niet meer rondkomt, omdat hij/zij minimumloon verdiend bijvoorbeeld, dan heb je het zelfde resultaat.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lidl-Annie-Aardbei schreef:
25-09-2025 19:21
Dat is volgens mij niet perse verplicht, het kan wel. Kinderalimentatie is immers een bijdrage voor de kosten van een kind. Een 18 jarige die thuis woont en waarvoor een ouder alimentatie ontvangt, maakt kosten. En niet alleen privé of studiekosten. Een ouder kan ook kostgeld gaan vragen aan het kind dat de alimentatie zelf krijgt omdat hij/zij niet meer rondkomt, omdat hij/zij minimumloon verdiend bijvoorbeeld, dan heb je het zelfde resultaat.

Rijksoverheid:
Vanaf de 18e verjaardag van uw kind betaalt u de kinderalimentatie aan uw kind zelf. En niet langer aan uw ex-partner. Heeft uw kind een baan? Dan heeft het kind misschien een kleinere bijdrage nodig. U kunt dan samen afspraken maken over hoeveel u meebetaalt voor levensonderhoud en studie.

LBIO:
Wel is het kind vanaf de leeftijd van 18 jaar de ontvangstgerechtigde van de gelden. Uw ex betaalt de alimentatie dus rechtstreeks aan het kind. Wel kan uw kind aan uw ex vragen om aan u te blijven betalen. U kunt hier dus onderling afspraken over maken.


Verschillende visies zie ik, nu vind ik die van de rijksoverheid het betrouwbaarst maar wellicht laat die achterwege dat je onderling andere afspraken mag maken (vanuit het kind wel teverstaan).
Alle reacties Link kopieren Quote
En toch valt daar nog wel wat op af te dingen, dat dit vanuit het kind moet komen. Ik heb eens een situatie gezien van een moeder wiens zoon bijna volledig bij haar woonde, ouderwetse regeling met om het weekeind bij zijn vader. Ze werkte fulltime voor minimumloon en zat vast in een particuliere huurwoning die precies groot genoeg was voor hun 2 met geen uitzicht op een sociale huurwoning of koopwoning op korte termijn. Zij kreeg kinderalimentatie voor hem van haar ex, toen zoon 18 werd kreeg hij deze. Ze kon in 1 klap niet meer rondkomen, geen toeslagen meer, geen alimentatie meer, wel nog financieel verantwoordelijk voor haar zoon. Zoon en ex namen haar niet serieus, vader jutte zoon op om lekker rijlessen te nemen van de alimentatie, deze was zo ruim dat dit kon, naast betalen van zijn schoolkosten, zorgverzekering en persoonlijke uitgaven. Bijdragen in de boodschappen deed hij ook niet. Na 3 maanden had de moeder zoveel betalingsproblemen en achterstanden dat ze haar zoon kostgeld ging vragen, die dit niet eerlijk vond, want zijn geld. Toen liepen de gemoederen zo hoog op dat ze hem het ultimatum stelde om dan maar op kamers te gaan wonen, zodat ze een huisgenoot kon nemen om samen de lasten mee te delen. Zoon is alsnog mee gaan betalen. Zo zwart/wit als het gesteld word, is het dus niet altijd.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoezo? Ze is toch kostgeld gaan vragen? Dat had ze natuurlijk meteen al kunnen doen en ja dan is het ruk als je kind niet wil betalen en je zover moet gaan dat je een ultimatum moet stellen maar dat heeft heel weinig met al dan niet zelf die alimentatie op je rekening krijgen te maken maar alles met de verhoudingen. Kind heeft nou eenmaal zelf recht op die alimentatie en jij als ouder hebt recht om kostgeld te vragen en zelfs om er in onderling overleg uit te komen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Vanuit het kind is dus niet altijd zo duidelijk en makkelijk als het lijkt. Kind wilde het geld liever zelf houden. Moeder kwam niet meer rond. Moeder was nog wel wettelijk financieel verantwoordelijk voor kind tot 21. Je zet je 18 jarige kind niet zomaar op straat. Dan is “overleg vanuit het kind” wel erg wrang. Als het aan hem had gelegen stonden ze nu blijkbaar allang op straat. Of nou ja, zijn moeder dus, hij had vast terecht gekund bij zijn vader uiteindelijk. Daar had hij overigens vast geen honderden euro’s zakgeld gekregen ipv de alimentatie. Hoe kun je zo met je moeder omgaan dacht ik nog, toen ik dit hoorde.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lidl-Annie-Aardbei schreef:
26-09-2025 14:58
Vanuit het kind is dus niet altijd zo duidelijk en makkelijk als het lijkt. Kind wilde het geld liever zelf houden. Moeder kwam niet meer rond. Moeder was nog wel wettelijk financieel verantwoordelijk voor kind tot 21. Je zet je 18 jarige kind niet zomaar op straat. Dan is “overleg vanuit het kind” wel erg wrang. Als het aan hem had gelegen stonden ze nu blijkbaar allang op straat. Of nou ja, zijn moeder dus, hij had vast terecht gekund bij zijn vader uiteindelijk. Daar had hij overigens vast geen honderden euro’s zakgeld gekregen ipv de alimentatie. Hoe kun je zo met je moeder omgaan dacht ik nog, toen ik dit hoorde.

Daarvoor bestaan er gesprekken, ruim voordat de 18de verjaardag zich aandient en niet pas erna. Dat je uitleg hoe het zit en dat je kostgeld zult moeten vragen. Uitleggen, openstellen en consequenties bespreken. Begeleiden dus.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat een nare situatie. Ja, ouders zijn wettelijk financieel verantwoordelijk tot een kind 21 is, maar er staat nergens in de wet dat ouders failliet moeten gaan om hun kind te ondersteunen.

Maar eens hoor, ruim voor de 18e verjaardag moeten ouders met elkaar en het kind in gesprek om dit soort uitwassen te voorkomen. Ik denk alleen dat er veel ouders zijn die niet voldoende op tijd beseffen wat het betekent als een kind 18 wordt. Ineens vallen lucratieve regelingen zoals kinderbijslag en KGB weg (nog naast de alimentatie als die er is), en reken maar dat in veel gezinnen (zeker bij alleenstaande moeders) deze regelingen gewoon nodig zijn om rond te komen als gezin. Als dat je situatie is, dan is het ook niet meer dan normaal om te verwachten dat je volwassen kind kostgeld gaat betalen van zijn of haar alimentatie, salaris, of extra studiefinanciering.

Eigenlijk zouden alle gescheiden ouders een half jaar voor de 18e verjaardag terug moeten naar een mediator om het kostenplaatje opnieuw door te rekenen en met elkaar tot nieuwe consensus te komen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja was een hele schrijnende situatie, ging om een vroegere buurvrouw van mij die op een dag voor de deur stond of ik toevallig wat boodschappen over had. Ik was een beetje beduusd van de vraag en vroeg om uitleg. Ze bleek dit bij meerdere buren in de flat gedaan te hebben. Ze stond er helemaal alleen voor, had geen partner of familie die haar steunde. Werkte fulltime maar kon niks meer toen ze geen kgb en alimentatie meer kreeg en haar zoon besloot de alimentatie volledig aan zichzelf te besteden. Hij had ook een studiefinanciering en een bijbaan. Terwijl zijn moeder dus een huurachterstand en geen eten meer in de koelkast had. Dat lijkt me toch niet de bedoeling op die manier. Haar ex bleek altijd verbolgen geweest te zijn dat hij überhaupt alimentatie moest betalen (verdiende het viervoud) en besloot daarom het vuurtje lekker op te stoken bij hun zoon.

(Ik zie soortgelijke dingen bij TO nu trouwens, gezien zij zich financieel moest verdedigen tegenover ex en kind van bijna 18)
Alle reacties Link kopieren Quote
S-Groot schreef:
26-09-2025 15:15
Daarvoor bestaan er gesprekken, ruim voordat de 18de verjaardag zich aandient en niet pas erna. Dat je uitleg hoe het zit en dat je kostgeld zult moeten vragen. Uitleggen, openstellen en consequenties bespreken. Begeleiden dus.
Dat ze dat eerder had moeten doen ben ik het wel mee eens ja. Of ze dat geprobeerd heeft weet ik niet. Wellicht verwachtte ze gewoon niet van haar kind dat hij haar zo zou laten zitten financieel als hij deed, wat logisch is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat een lul van een zoon heb je dan. Ongelooflijk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lidl-Annie-Aardbei schreef:
26-09-2025 16:53
Dat ze dat eerder had moeten doen ben ik het wel mee eens ja. Of ze dat geprobeerd heeft weet ik niet. Wellicht verwachtte ze gewoon niet van haar kind dat hij haar zo zou laten zitten financieel als hij deed, wat logisch is.
Wat doet ze als de alimentatie stopt over een paar jaar?

Ik vind de moeder ook slecht voorbereid op de toekomst.
Alle reacties Link kopieren Quote
xiongmao schreef:
26-09-2025 19:04
Wat doet ze als de alimentatie stopt over een paar jaar?

Ik vind de moeder ook slecht voorbereid op de toekomst.
Tja, dat heb ik haar niet gevraagd. Maar haar zoon kostgeld vragen, ditmaal van zijn salaris/studiefinanciering, bijvoorbeeld? En anders zoon alsnog vragen op zichzelf te gaan wonen zodat ze zelf veel kleiner kan gaan wonen of alsnog een huisgenoot kan nemen? Dat zijn de enige opties zo’n beetje denk ik. Die vrouw kon er natuurlijk niks aan doen dat ze muurvast zat in een te duur huis, die ze wel moest aanhouden vanwege een inwonende (volwassen) zoon. Denk dat ze alles ook graag anders zag.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik krijg de alimentatie ook nog steeds voor mijn jongste (20). Daar heeft ze zelf voor gekozen omdat het ook zo suf is om het na ontvangst gelijk naar mij te storten. Het bedrag was ook voorheen echt als compensatie voor de 80/20 verdeling qua bed/bad/brood. € 100 dus rijk word je er niet van :)
De vriend van jongste moet bij zijn moeder meebetalen aan de huur sinds ze geen huurtoeslag meer krijgt. Ik vind dat wel sneu want die jongen verdient echt niet veel.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nog maar eens aan ex gevraagd wat hij dan vindt dat bijna 18 jarige moet krijgen? Zelfde als andere kind? Ja in principe wel maar lastig lastig want nou ja wie gaat dat betalen. Nou, wij,in de berekende draagkrachtverhouding.
Dat kon niet want dan gaat hij er te veel op achteruit, vond hij.
Hij wilde dan maar helemaal stoppen met alimentatie. Dan moet ik maar wat geld geven aan kind dat bij mij woont, als ik dat nodig vind en anders moet kind maar gaan werken.
En kind dat bij hem woont is toch al veel duurder want eet 3x zo veel en dan ook nog sporten.
Aangegeven dat we ook een nieuwe berekening kunnen laten maken maar dat was ook niks want die alimentieregels zijn voor mensen die zelf niet kunnen nadenken, aldus ex.
En hoezo is zijn draagkracht dan 2x zo hoog,dat klopt toch ook niet want hij verdient toch niet 2x zoveel als ik? Nog een keer geprobeerd de draagkrachtberekening uit te leggen en voorgesteld voor beide recente netto inkomens naast elkaar te leggen en dan zelf te gaan rekenen.
Ex voelt zich altijd al benadeeld, omdat hij alimentatie moet betalen,komt het eigenlijk op neer.
Maar ik geef nog niet op.
purplepeanut wijzigde dit bericht op 27-09-2025 08:37
1.30% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
xiongmao schreef:
26-09-2025 19:04
Wat doet ze als de alimentatie stopt over een paar jaar?

Ik vind de moeder ook slecht voorbereid op de toekomst.
Er is soms ook gewoon niet zo veel wat je kunt doen, als je duur woont en niets goedkopers kunt vinden omdat dat er gewoon niet is, ze minimum verdient en misschien niet gekwalificeerd is voor beter betaalde banen, je toeslagen en de alimentatie wegvallen en de kosten gewoon doorlopen omdat kind nog gewoon thuis woont. Wat had ze dan kunnen doen
Alle reacties Link kopieren Quote
Purplepeanut schreef:
27-09-2025 00:56
Er is soms ook gewoon niet zo veel wat je kunt doen, als je duur woont en niets goedkopers kunt vinden omdat dat er gewoon niet is, ze minimum verdient en misschien niet gekwalificeerd is voor beter betaalde banen, je toeslagen en de alimentatie wegvallen en de kosten gewoon doorlopen omdat kind nog gewoon thuis woont. Wat had ze dan kunnen doen
Je hebt gelijk, niet iedereen kan stijgen in loon. Maar als je op minimumniveau zit zou ik altijd ingeschreven staan voor sociale huur. Ook in goede tijden dan zijn je kansen beter als je relatie misloopt. Want waarschijnlijk is het de particuliere huur die haar nekt. Maar moeilijk te zeggen omdat we de details niet kennen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Alle ins en outs ken ik ook niet, wat ik wel weet is dat ze zich pas op moment van scheiden kon inschrijven voor sociale huur. Ze zat vast in de particuliere huurwoning die ze destijds samen met haar ex huurde met 2 salarissen. Toen ze nog getrouwd waren hadden ze uiteraard geen recht op een sociale huurwoning en stond ze dus ook niet ingeschreven. Hij is weggegaan en ingetrokken bij een nieuwe partner. De wachtlijsten voor een sociale huurwoning zijn ontzettend lang in deze regio, 15 jaar is heel normaal voor een piepklein appartement. Zo zat ze dus muurvast in een huis dat ze eigenlijk niet kon betalen maar wel nodig had met een inwonende zoon. Ze is uiteindelijk pas vertrokken toen haar zoon op zijn 22e het huis uitging, ze ging in een soort woongroep wonen heb ik begrepen toen ze afscheid kwam nemen.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven