Lotgenotengroep depressie

@Birdie: welkom! Slapen vind ik ook heerlijk. Al heb ik bij het wakker worden wel gelijk al onrust en spanning. Anders zou ik ook graag veel slapen. Al vind ik uitslapen ook heerlijk wanneer ik me mentaal goed voel. Hopelijk kom je de dag een beetje door.

@Marcha: wat vervelend zo weinig slaap. Kun je nog in gesprek met je huisarts voor iets anders om tijdelijk te helpen wat langer te slapen? Kan me voorstellen dat de dagen dan nog langer voelen. Wat frustrerend dat je je nu zo'n ander mens voelt. Heel herkenbaar helaas. Maar het feit dat je die periode ook gehad hebt, met leuke plannen maken, betekent absoluut dat het weer terug kan komen. Dat er weer betere onbezorgde periodes aankomen. Dat gun ik je. Nu is het belangrijk om lief voor jezelf te zijn en proberen te accepteren dat het even zo is, daar kun je helemaal niks aan doen en mag er ook zijn. Hoe lastig dat ook voelt. Hopelijk wordt het na de vroege en lange ochtend steeds een beetje beter. En goede keuzes blijven maken voor jezelf zonder al teveel schuldgevoel, zoals niet meegaan naar Duitsland.

@Leeuw: angsten en nachtmerries kunnen een bijwerking zijn. Bij alles wat nu niet normaal voelt zeg ik gewoon 'bijwerkingen' tegen mezelf. Dat helpt soms een beetje om te relativeren (en soms ook niet). Prikkelbaar zijn mag, daar kun je nu ook niks aan doen. Kinderen kunnen veel hebben en je man begrijpt het vast ook. Dus wees hier niet te streng in hoor. En neem een moment voor jezelf als dat nodig is. Ik ben van de week 1x nog een paar uur naar bed gegaan. Toen was ik echt heel moe en dat voelde ok. Als je ziek bent kruip je toch ook in bed, dus waarom zou dat nu niet mogen. Dat twijfelen over alles en wat je moet doen herken ik zeker. Sterkte met de medicatie.

@Leergierig: wat fijn dat je bij een vriendin bent geweest. Mooi als er mensen voor je zijn in deze periode. En alleen maar fijn als een slaappil dan kan helpen met een rustige nacht. Ik hoop dat je een rustige dag hebt vandaag.

@Bella: welkom en wat een lastige situatie. Ik vind het ook moeilijk om over te praten met mijn man. Het is zo moeilijk te begrijpen als je zelf niet door een periode van depressie of angst heen bent gegaan. Dan had ik het waarschijnlijk ook niet begrepen. Je kunt er alleen maar zo goed mogelijk voor hem zijn en aan jezelf blijven denken. In een andere periode waarin ik beter in mijn vel zit zou ik je graag tips geven. Maar vind het nu al een worsteling om met mijn eigen emoties om te gaan. Sterkte!

Hier was de nacht ok. Maar wat werd ik supergespannen wakker. Ik voel dan heel veel spierpijn in mijn armen. Beetje trillerig en onrustig. We hebben gezongen en cadeautjes gegeven, dus mijn kleine man is blij. Hij is nu een nieuwe knikkerbaan aan het bouwen met mijn man. Dus kan ik even schrijven. We gaan zo boodschappen doen, taart halen en mijn schoonouders komen vanmiddag. Ik hoop dus op een rustige dag. Mentaal ok, op die spanning na, brrr. Maar als ik nog wel even flink moet huilen dan is dat maar zo (altijd vooraf makkelijker gezegd dan gedaan). En ik probeer elke dag nog wat te wandelen, dat voelt ok.

En de avondrust is voor mij heilig. Zelfs als ik nog tot laat gespannen ben of moet huilen (gisteren tot half 9 ofzo), gaat er daarna opeens zo'n knop om waarbij ik me meer mezelf voel. Ik hoop dat dit zo blijft en daar kan ik dan naar uit kijken.

Voor iedereen weer wat lichtpuntjes vandaag en een virtuele knuffel!

Leergierig@ Ok, wat fijn dat je toch nog 6 uur heb kunnen slapen en dat je bij een vriendin terecht kan. Heb je nog iets kunnen doen vandaag?

Starshine@ Wat goed om te lezen, dat je toch nog een leuke verjaardag aan je kind kan geven. Misschien had je het liever uitbundiger gevierd maar ik vind dit echt al zo super van jou. En dat je vandaag mensen om je heen hebt waar het gevoel er mag zijn, zo fijn!

Ik zat mezelf vanochtend zo in de weg met alle spanning, vanmiddag zus gebeld en gehuild en gesproken wat er allemaal door mijn hoofd gaat. Het was onsamenhangend want het valt niet uit te leggen maar zus luistert en dat is al genoeg. Ik ben op dit moment wat gekalmeerd. Mijn partner heeft boodschappen gedaan en is nu aan het koken.

Voor een ieder die het nodig heeft

Goedemiddag, hoe is het met iedereen?

Gisteren had ik uiteindelijk een redelijke dag. Vandaag wel weer opgestaan met veel meer spanning. Voel me wat verstijfd. Die wisselingen vind ik zo lastig. Dat je denkt, het gaat wel weer iets beter, maar dat het moment of de dag daarna weer heel vervelend kan voelen. Al voel ik mentaal wel al iets meer stabiliteit.

Nu weer in die fase dat ik niet zo goed weet wat te doen. Ga zo proberen me ergens toe aan te zetten. Was opruimen, wandelen, spelletje of even iets voor mezelf.

@Marcha: fijn dat je met je zus kon praten. Soms is luisteren al genoeg inderdaad. Hopelijk had je wel een rustige avond.

Ik hoop op een rustige dag voor iedereen.

Starshine@ Wat fijn dat je iets meer mentale stabiliteit voel. Het schommelen van onrust, kalmte voelen dat is zo vervelend. Het kan ook zo ineens omslaan en dat maakt mij onzeker en verdrietig.

Ik heb vandaag een slechte dag, alle energie is weg, somber gevoel en emotioneel! En de gedachten dat ik morgen ook dit gevoel kan hebben maakt mij moedeloos en verdrietig.

Wat ontzettend vervelend Marcha! Dikke knuffel. Dat omslaan maakt mij inderdaad ook ontzettend onzeker. Een slechte dag voelt dan extra zwaar. Maar weet dat het ook zomaar weer anders kan zijn. Ik bedenk me nu steeds dat emoties net golven zijn (of net als het weer), elk moment gaat weer voorbij. Heb je nog hulp of dingen om je aan vast te houden? Ik hoop dat morgen wel weer een lichtpuntje brengt en dat er ergens rust is op de dag. Hoe klein dan ook.

Starshine@ Dank je voor je woorden, heb je goed geslapen en ben je goed ben opgestaan? Ik moet volgende week naar de huisarts en dan kijken we wat de mogelijkheden zijn. Maar ivm omstandigheden deze week, wat ik voor mezelf wil houden, als dat goed uitvalt dan ga ik volgende week een paar dagen naar mijn zus. Waar ik bij wijze van 24 uur mag en kan huilen en of ik nu 100x mijn gedachten vertel of 24 uur in stilte doorbreng. Alles mag er daar zijn. Thuis hou ik mij toch sterker dan ik mij voel, omdat ik op dit moment mijn partner niet te veel wil belasten.En dat breekt mij op. Hij is geen prater maar wederom hij zorgt heel goed voor de praktische dingen.

Sterkt voor vandaag, wie dat nodig heeft!

@Marcha: slapen ging wel. Maar ik werd heel erg trillerig en vol spanning wakker. Vreselijk die ochtenden. Toch uiteindelijk opgestaan, aangekleed, een was in de wasmachine en zo proberen te werken. Ik heb nog medicatie om te helpen bij de spanning nu. Dus hopelijk wordt het zo weer rustiger. Goed dat je naar de huisarts gaat volgende week en fijn dat je bij je zus terecht kunt. En een man die voor de praktische dingen zorgt is ok al heel fijn. Al kan ik me goed voorstellen dat je sterker voordoen je ook kan opbreken. Hopelijk kun je jezelf wel de ruimte geven als het even niet gaat.

Sterkte allemaal vandaag!

@Leergierig: vervelend die wisselingen hè. Dat je dan weer wat minder stabiel voelt is lastig. Maar heel goed dat je gaat douchen en toch naar buiten.

De medicatie tegen spanning helpt vandaag voor geen meter. Mentaal gaat het wel maar voel de hele tijd een soort spierpijn en onrust. Brrr. Heb de huisarts nog even gebeld en ga wisselen voor iets milders waar ik in ieder geval bekend mee ben. Dat zorgt voor minder twijfel en piekeren hierover. Maar weet dat ik het er ook even mee moet doen. Die ochtendspanning gaat bij mij altijd als laatste weg, pas als ik een paar weken verder ben. De ene dag kun je daar dan beter mee omgaan dan de andere.

@Leeuw en @Birdie: hoe is het met jullie?

Hoi allemaal, ik ben ff weggeweest uit dit topic, had even alleen behoefte aan "onzin" schrijven op Viva, maar nu bijgelezen.

Zoals jullie wellicht nog weten, ben ik stabiel, al maanden. Ik was vorige week bij de psychiater, we hebben de bloeduitslagen besproken. Lithium zit aan de ondergrens, maar mijn psych vond dat het niet opgehoogd hoefde te worden. "Never change a winning team" zei hij met een brede lach. Maar ook "denk erom, als het minder gaat, dan neem je direct contact met me op". De man is een lot uit de loterij, ik heb echt geluk met hem. Hij is professor, doceert ook aan de uni en is een "ace" in zijn vakgebied, met de focus op bipolair.

Enfin. Ik lees hier veel over slaapproblemen. Zo klote is dat. Zeker als de slaappillen niet (meer) helpen. Wat mij hielp/helpt: ik heb het als het ware "omarmd". Als ik om half drie nog niet slaap, ga ik eruit. Het fijne van de nacht, is de rust. Ik maak wat te eten, een kop koffie, en geniet van het feit dat ik mijn gedachten de vrije loop kan laten, dat ik door niets gestoord word. Toen ik nog werkte was dat soms lastig vanwege de terugslag, maar nu ga ik gewoon terug naar bed als ik moe word.

Starshine, zoals ik eerder schreef, herken ik de angst voor de schommelingen. Hoe het kan weet ik niet, maar ik kan van de ene op de andere dag in een depressie schieten, zonder aanleiding. En dan kan het ook heel snel heel hard achteruit gaan. Dan onderzoek ik mijn gevoel. Is er wat gebeurd? Is dit wel een depressie of ben ik gewoon somber? Wat heb ik verkeerd gedaan? Maar de antwoorden komen nooit. Het is gewoon zwaar shit.

En hebben jullie dat ook? Dat je gevoel afstompt, ook als je stabiel bent? Het komt waarschijnlijk door de medicijnen, maar ik kan eigenlijk niet meer huilen. Het is gek, maar ik moet geopereerd worden, kwaadaardige tumor op mijn been, die de dermatoloog niet helemaal weg heeft kunnen halen. En het doet me weinig. Ga ik dood, dan ga ik dood. Ik geniet op het ogenblik heus wel van het leven, maar ik hoef toch geen tachtig te worden. Herkenbaar?

Wat een geluk met je psych Fantasy! Heel fijn dat je het daarmee getroffen hebt en dat je gelijk terecht kunt als het minder gaat. Maar ook mooi dat je nu al langere periode stabiel bent. Voel je je nog onzeker daarover of geeft dat juist vertrouwen dat het zo blijft?

Mijn huisarts is gelukkig wel heel fijn. Al heb ik wel wisselende mensen gehad, ze denken goed mee en kennen mijn geschiedenis. Ik herken ook dat ik snel achteruit kan gaan als ik ga piekeren, daarom trek ik ook liever gelijk aan de bel.

Met medicijnen kan ik ook minder goed huilen. Maar verder voel ik me niet heel afgestompt. Ik kan dan wel ook nog genieten, maar maak me minder druk om alles. Dus dat voelt dan wel ok. Klinkt wel als een heftige operatie. Is het al snel of is er een wachtlijst? Ik hoop dat je in ieder geval kunt genieten van de stabiliteit nu. Hou jij nog een ritme of structuur aan? Of merk je bij stabiliteit dat je gewoon in het moment kunt bepalen wat je doet. Daar verlang ik zelf nog naar terug.

Leergierig@ De wisselende stemming is zo vervelend. Heb jij daar ook zo een schrik van na een wat behapbaarder dag? Wel fijn dat je nu naar buiten gaat.

Sunshine@ Een goede huisarts geeft zo een rust, die naar je luistert en meedenkt. En fijn dat met de medicijnen de bezorgheid wat afneemt en je toch nog kan genieten. Maar ik begrijp ook je angst en onrust.

Fantasy@ Dat klinkt als een heftige operatie, in ieder geval sterkte. Nou zekers een lot uit de loterij jouw psych. Dat is een goed van jou, om de nacht of de vroege ochtend te omarmen. Hoe is jouw dagdeling heb je een bepaalde structuur nodig of loopt het zoals het is? Als ik stabiel ben dan sta ik volop in het leven, en dan geniet ik dubbelop van de dingen die ik doe. Het lijkt of ik in een sneltreinvaart alles wil doen en heb dan boordevol plannen. Maar als ik diep en somber ben met mijn gedachten dan denk ik ook heel soms laat het leven maar aan mij voorbijgaan. En daar schrik ik dan van omdat ik weet als ik er weer uit ben dat ik dan weer zo kan genieten!

Deze vind ik echt heel herkenbaar Marcha: Maar als ik diep en somber ben met mijn gedachten dan denk ik ook heel soms laat het leven maar aan mij voorbijgaan. En daar schrik ik dan van omdat ik weet als ik er weer uit ben dat ik dan weer zo kan genieten!

Zo gek dat je inderdaad momenten kan hebben waarop je denkt, laat allemaal maar zitten. Die heb ik ook gehad vorige week. Terwijl er voor mij in het verleden ook genoeg momenten zijn waarop ik volop kan genieten. Daar kan ik ook van schrikken. Maar het zijn maar gedachten en je brein wil een snelle oplossing om die somberheid of spanning niet meer te voelen. Je hoeft daar verder niks mee. Al is dat makkelijker gezegd dan gedaan. Het gaat om wat je doet en niet om wat je denkt. Ik hoop dat je een rustige dag hebt gehad en dat er wellicht in de avond wat meer licht is.

Hier een dag vol spanning maar wel alles gedaan wat ik wilde doen. De was, werken, wandelen en nu even uitrusten. Dus naast die constante spanning (een soort spierpijn ofzo) ook wel een beetje trots op mezelf.

He allemaal,

Ik had even de puf niet om te lezen en te reageren. Ik voel me behoorlijk slecht door de Sertraline, een hoop bijwerkingen. Ik ben nu gewisseld van ochtend naar avond inname waardoor vandaag overdag wel wat beter ging..hopelijk kan ik ook wat beter slapen vandaag.
Als de bijwerkingen zo heftig blijven gaan we iets anders proberen. Ik vind het pittig!
Continu angst/paniek, hartkloppingen, somberder dan voor medicatie, nare dromen, duizelig, hoofdpijn en darmen van slag. Echt de jackpot
Hopelijk wordt het beter! Dan reageer ik ook even weer wat uitgebreider op wat jullie!

Hopelijk een zo fijn mogelijke avond/nacht voor iedereen!

Sunshine@ Je mag met recht trots op jezelf zijn, ik vind het zo goed van jou ondanks de onrust en spanning dat je nog zoveel kan doen. Inderdaad, het ongeduld dat er geen snelle oplossing is, maar ook geen controle hebben over de somberheid en de spanning dat maakt het zo moeilijk en ik kan dan ook niet bij het gevoel van accepteren komen.

De ochtend begon niet goed, maar na het douchen heb ik gefietst. Van het weekend zat ik thuis en wilde vandaag de buitenlucht voelen. Ik heb een rustige middag gehad, beetje opgeruimd en gekookt en ben nu aan het lezen. Heb je ook een rustige avond?

Leeuw@ Wat vervelend al die bijwerkingen, het gevoel kan ook versterkt worden in het begin. Je hoeft niet te reageren, dat is zo mooi van dit topic. In ieder geval sterkte!

Voor iedereen een goede nachtrust!