Gedoe met vriendinnen

Ik heb iets waar ik mee zit en niet zo goed weet wat ik ermee aan moet. Ik heb wat gedoe in een vriendinnengroep van 7 meiden, waarmee we een traditie hebben die ver terug gaat (15-20 jaar) van regelmatig bij elkaar eten, en in verleden ook echt wel dingen met elkaar ondernemen, wat altijd erg gezellig was. Een soort eetclub. Het is niet zo dat iedereen elkaar 1 op 1 ook ziet, ik ben de enige eigenlijk die met iedereen persoonlijk nog een vriendschap heeft/had en iedereen privé ook zag. Er zijn daarnaast nog wel wat onderlinge goede vriendschappen en subgroepen, maar de banden als geheel zijn dus ook wel wat losser en oppervlakkiger. Toch hebben we wel een gedeelde geschiedenis. Sinds ruim een jaar is er wat frictie ontstaan. Ik had toen een dag georganiseerd in een stad waarbij we elkaar eindelijk weer eens zagen met iedereen, maar dit was een beetje een teleurstelling. Ik vond dat er weinig échte aandacht was voor elkaar. Een goede vriendin (A.) vond ook dat het de laatste jaren überhaupt te oppervlakkig was, en was teleurgesteld net als ik. Zelf vond ik het die dag vooral vervelend dat één vriendin (B.) erg fel op mij reageerde. Lang verhaal verder, maar ik heb later privé aan haar uitgesproken dat ik haar felle reactie niet fijn vond, maar zij reageerde daar erg negatief en aanvallend op. Precies waar ik al bang voor was. Daarna gaf ze mij twee opties: optie a) zand erover en we blijven vriendinnen, of optie b) we wensen elkaar het beste en we verbreken de vriendschap. De keus was aan mij. Ik vond dat zó extreem, rigide en zwart-wit dat het bijna lachwekkend was. Ik koos toen maar voor “optie a”, want dacht praten heeft geen zin maar wil ook niet definitief de deur dichtdoen. Wat zij ook nog eens verkeerd begreep in eerste instantie. Dus ze wenste me eerst het allerbeste toe, waarna ze zei: “o oeps even vergeten wat optie A was, ok dan wens ik je evengoed het allerbeste maar dan in tegenwoordige tijd nog”. Sindsdien hebben we sporadisch contact over de app. Maar ik voel me door haar gekwetst en onveilig, aangezien ze onze vriendschap zomaar wilde verbreken. Dus hou het even op een laag pitje. Nu wilde een andere vriendin (C.) weer eens na lange tijd een eetclub organiseren. Vriendin A. heeft om verschillende redenen ook veel moeite met B. en geen zin meer haar te zien. Ze heeft in de eetclub app gezegd dat ze niet meer zo’n behoefte voelt om met de hele groep af te spreken en de datumprikker aan zich voorbij laat gaan. Ook ik zat erg in dubio of ik B. nog wel wilde zien op deze manier, en heb uiteindelijk geappt dat ik het dubbel vind om met de hele groep af te spreken, terwijl we elkaar weinig zien en ik het idee heb dat er behoeftes zijn veranderd. En dat ik een aantal heftige dingen privé heb meegemaakt, en daarom momenteel bewust voor verbinding kies die voor beide kanten goed voelt, en liever in kleinere subgroepjes afspreek met degenen die ik regelmatig zie en spreek.
Nu sprak ik vandaag vriendin C., die aangeeft moeite te hebben met de berichten van A. en van mij. Ze vindt het vervelend dat door ons de eetclub 'uit elkaar' valt. Ze vindt dat A. en ik het privé met B. hadden moeten oplossen/uitpraten. Want nu lijdt de hele eetclub eronder. Alhoewel ze mijn kant ook begrijpt. Ik voel me best wel rot om het hele gebeuren, twijfel over of ik hier wel goed aan heb gedaan, voel me schuldig. Had ik het gewoon moeten laten rusten, niks zeggen en omwille van “de groep” en de gedeelde geschiedenis moeten blijven afspreken?

Dutchgirly schreef: ↑

13-11-2025 22:24

Dit klinkt eigenlijk helemaal niet leuk. Ik zou die hele eetclub aan me voorbij laten gaan en alleen contact houden met de mensen waar ik wel iets mee heb. Al dat gedoe kost toch alleen maar energie.

Ja dat is dus ook mijn idee. Dat sommigen dat jammer vinden snap ik (en vind ik ook), maar kan ik ook weinig aan doen.

Nadinexxx schreef: ↑

13-11-2025 23:10

Dit. Altijd gedoe in dit soort vrouwen clubs. En precies de reden waarom ik ze niet meer heb en voor losse vriendschappen kies.
Echter, door schade en schande wijs geworden. Gewoon zeggen; ik ben er dit keer niet bij. Levert geen drama en gedoe op en wel hetzelfde resultaat.

Ja dat kan, maar wilde juist eerlijk zijn, dus daarom gekozen voor een iets opener bericht. Alleen zeggen dat ik er “dit keer” niet bij ben zou vragen geven, zouden er datums gezocht worden dat ik wel zou kunnen, etc. Op deze manier ben ik er gelijk vanaf en is het maar duidelijker.

En verder: ja inderdaad, het is echt vrouwen gezeur, helemaal gelijk.

We hebben niet in de groep gezegd dat we niet mee willen “vanwege B”, dat zou een beetje kwetsend zijn. We hebben iets gezegd in de trant van dat behoeftes veranderen. B zelf reageerde jammer maar prima. C en D vinden het erg jammer inderdaad, die hebben er moeite mee. X vindt het niet zo’n punt geloof ik (liet privé weten dat ze graag contact houdt met mij en deed al een voorstel) en Z vond het ook jammer maar is er zelf bijna nooit meer bij omdat ze een stuk verder weg woont, en had ook al aangekondigd dat ze niet kon vanwege drukke agenda.
Verder ben ik niet beledigd maar ging juist twijfelen, had ik t anders moeten doen etc.

Attraverso schreef: ↑

14-11-2025 06:18

De slimste is Z. Die heeft er ook allemaal geen zin meer in maar gebruikt smoezen (te ver, te druk) waar iedereen in trapt en niemand die haar verwijt dat zij de groep uiteen doet vallen.
Wat trouwens nonsens is. Zo'n groepen veranderen vanzelf door de jaren. Het is niet omdat er enkele afvallen dat de rest niet door kan gaan.

Nou ik trap hier niet in hoor, het zit me ook dwars dat ze steeds afzegt en het contact verwaterd want het is privé een goede vriendin van me (zag haar altijd vaak, nu ook steeds minder). Dus voelt ook dubbel voor me dat ze dan wel zegt dat ze het zo jammer vindt allemaal en ze de meiden niet meer kan zien, maar ondertussen er bijna nooit bij is. Wees dan eerlijk, zeker tegen mij kan je dat wel zijn. Als ik er 1 op 1 naar vraag. Daar zijn we toch vriendinnen voor. Maar goed, daar kan ik weinig aan veranderen dus ook maar accepteren.