Scheiden en eenzaamheid
zondag 16 november 2025 om 21:04
Ik zit nog midden in mijn scheiding, met 3 kids van 11 6 en 1 jaar.
Waar ik eerst heel opgelucht was (nu eigenlijk ook nog ben), bevliegt me het gevoel van eenzaamheid steeds vaker. En dan niet in de zin van, echt alleen zijn, want alleen ben ik niet met de kinderen om mij heen. De meeste zorg ligt bij mij voor ze. Maar gewoon, het idee dat ik veel alleen ga zijn (was ik eigenlijk al).
En, ga ik het allemaal redden? Financieel, mentaal. Word ik er echt sterker van zoals mensen om mij heen beweren? Het gevoel dat ik geen controle meer heb en het onbekende tegemoet ga grijpt me steeds vaker bij mijn keel, soms zo erg dat ik het er letterlijk benauwd van krijg.
Ik wil denk ik gewoon heel graag tips, adviezen, verhalen horen van iemand die het heeft meegemaakt, succesverhalen ofzo? Komt het echt allemaal goed? Ik merk dat ik een beetje ontreddert ben..
Waar ik eerst heel opgelucht was (nu eigenlijk ook nog ben), bevliegt me het gevoel van eenzaamheid steeds vaker. En dan niet in de zin van, echt alleen zijn, want alleen ben ik niet met de kinderen om mij heen. De meeste zorg ligt bij mij voor ze. Maar gewoon, het idee dat ik veel alleen ga zijn (was ik eigenlijk al).
En, ga ik het allemaal redden? Financieel, mentaal. Word ik er echt sterker van zoals mensen om mij heen beweren? Het gevoel dat ik geen controle meer heb en het onbekende tegemoet ga grijpt me steeds vaker bij mijn keel, soms zo erg dat ik het er letterlijk benauwd van krijg.
Ik wil denk ik gewoon heel graag tips, adviezen, verhalen horen van iemand die het heeft meegemaakt, succesverhalen ofzo? Komt het echt allemaal goed? Ik merk dat ik een beetje ontreddert ben..
zondag 16 november 2025 om 21:20
Zo herkenbaar, na de eerste opluchting ligt er een grote onbekende toekomst voor je. En echt, het wordt beter, niet in 1x maar stapje voor stapje.
Kijk niet te ver vooruit, maar kijk even alleen naar morgen. Leef in het nu.
Op een gegeven moment heb je een routine die veilig voelt en dan kun je weer langzaamaan wat verder gaan kijken.
Bij mij duurde het een jaar, en toen kon ik weer naar voren kijken.
Kijk niet te ver vooruit, maar kijk even alleen naar morgen. Leef in het nu.
Op een gegeven moment heb je een routine die veilig voelt en dan kun je weer langzaamaan wat verder gaan kijken.
Bij mij duurde het een jaar, en toen kon ik weer naar voren kijken.
zondag 16 november 2025 om 23:13
zondag 16 november 2025 om 23:16
maandag 17 november 2025 om 06:59
Ja ik heb ook gemerkt, dat ik zelfstandiger geworden ben. Eerst moest ik nog wel eens aan die ander vragen hoe en wat. Nu doe ik het zelf. Het voelt nu echt als ‘ik ben nu echt volwassen geworden’.
Voor iedereen een groene tuin
maandag 17 november 2025 om 07:21
Precies wat de lonelycat zegt.. Hier is het tweeenhalf jaar terug en ik heb ook nog weleens een offday, dat ik me er verdrietig over voel, maar dat bestaat naast het feit dat wij als gezinnetje van 4 (hier ook 3 kids en de zorg nagenoeg volledig bij mij) ook heel gelukkig zijn.
Ik heb inmiddels wel het gevoel dat ik ‘alles’ kan. En als ik iets niet weet, schakel ik hulp in. (Ik kan heel goed naar de fietsenmaker lopen met een kapotte fiets bijvoorbeeld;-) ).
Als ik me ‘alleen’ voel, probeer ik me altijd te beseffen hoe een rijkdom die drie lieve kinderen zijn. We proberen het echt gezellig te maken en doen alles precies zoals wij het willen. We hebben ook wat nieuwe traditietjes gemaakt. Met kerst overal gekleurde lampjes in de bomen bijvoorbeeld (best lelijk maar de kinderen vinden het prachtig). Tot net te laat naar de bioscoop met de twee oudsten als de jongste op schoolkamp is. Er komen veel vriendjes en vriendinnetjes van de kinderen logeren. Dan bakken zij de pannenkoeken en liggen de matrassen in de woonkamer. Een inmiddels vast jaarlijks lang weekend weg naar een net iets te luxe vakantiepark, zulke dingen en dat hoef ik allemaal niet te overleggen.
Heb je iemand in je omgeving die in dezelfde situatie zit? Ik heb heel veel gehad aan de moeder van een van de vriendjes van de kinderen die ook net gescheiden was. Praktisch: even op elkaars kinderen letten tot net te laat in de avond vanwege iets op het werk, gezellig iets samen doen met de kinderen en gewoon even samen een glas wijn drinken op een doordeweekse avond als je anders alleen beneden zou zitten met boven slapende kids. En dat je dan even kunt kletsen over hoe je je echt voelt. Dat het spannend is, zo’n eerste vakantie alleen (oh ik heb het eerste jaar ‘geoefend’ tot maastricht hoor’ etc)
Veel sterkte, ook jij kunt dit hoor!
Ik heb inmiddels wel het gevoel dat ik ‘alles’ kan. En als ik iets niet weet, schakel ik hulp in. (Ik kan heel goed naar de fietsenmaker lopen met een kapotte fiets bijvoorbeeld;-) ).
Als ik me ‘alleen’ voel, probeer ik me altijd te beseffen hoe een rijkdom die drie lieve kinderen zijn. We proberen het echt gezellig te maken en doen alles precies zoals wij het willen. We hebben ook wat nieuwe traditietjes gemaakt. Met kerst overal gekleurde lampjes in de bomen bijvoorbeeld (best lelijk maar de kinderen vinden het prachtig). Tot net te laat naar de bioscoop met de twee oudsten als de jongste op schoolkamp is. Er komen veel vriendjes en vriendinnetjes van de kinderen logeren. Dan bakken zij de pannenkoeken en liggen de matrassen in de woonkamer. Een inmiddels vast jaarlijks lang weekend weg naar een net iets te luxe vakantiepark, zulke dingen en dat hoef ik allemaal niet te overleggen.
Heb je iemand in je omgeving die in dezelfde situatie zit? Ik heb heel veel gehad aan de moeder van een van de vriendjes van de kinderen die ook net gescheiden was. Praktisch: even op elkaars kinderen letten tot net te laat in de avond vanwege iets op het werk, gezellig iets samen doen met de kinderen en gewoon even samen een glas wijn drinken op een doordeweekse avond als je anders alleen beneden zou zitten met boven slapende kids. En dat je dan even kunt kletsen over hoe je je echt voelt. Dat het spannend is, zo’n eerste vakantie alleen (oh ik heb het eerste jaar ‘geoefend’ tot maastricht hoor’ etc)
Veel sterkte, ook jij kunt dit hoor!
zanne wijzigde dit bericht op 17-11-2025 07:24
5.14% gewijzigd
maandag 17 november 2025 om 10:54
Bedankt voor alle lieve realistische en steunende reacties. Gek he, dat je denkt dat je op dit moment de enige bent die zoiets doormaakt terwijl er misschien wel 100000en vrouwen (en mannen) hetzelfde hebben doorgemaakt.
Dit had ik echt even nodig en zal ik waarschijnlijk vanavond weer even overlezen.
Ik ben in therapie ook om mezelf terug te vinden, de grip op de realiteit weer terug te gaan ervaren maar ook om weer meer van mijzelf te houden. Het komt goed, dat weet ik ook. Soms is bevestiging of een verhaal van een ander erg fijn. Iemand die buiten te situatie staat (zoals hier op het forum, maar die waarschijnlijk in het zelfde schuitje hebben gezeten)
En ja, ik probeer afleiding te zoeken, maar dat gaat soms moeilijk als ik niet weg kan ivm kinderen. Maar dan is dit echt helpend. Dank daarvoor.
En inderdaad, het feit dat ik nu niet meer op mijn tenen loop geeft al rust. Het kan doen zoals ik het wil, geeft rust. De plannen voor de toekomst geven mij hoop.
Dit had ik echt even nodig en zal ik waarschijnlijk vanavond weer even overlezen.
Ik ben in therapie ook om mezelf terug te vinden, de grip op de realiteit weer terug te gaan ervaren maar ook om weer meer van mijzelf te houden. Het komt goed, dat weet ik ook. Soms is bevestiging of een verhaal van een ander erg fijn. Iemand die buiten te situatie staat (zoals hier op het forum, maar die waarschijnlijk in het zelfde schuitje hebben gezeten)
En ja, ik probeer afleiding te zoeken, maar dat gaat soms moeilijk als ik niet weg kan ivm kinderen. Maar dan is dit echt helpend. Dank daarvoor.
En inderdaad, het feit dat ik nu niet meer op mijn tenen loop geeft al rust. Het kan doen zoals ik het wil, geeft rust. De plannen voor de toekomst geven mij hoop.
maandag 17 november 2025 om 10:57
Het zijn soms ook de praktische zaken waar ik het Spaans benauwd van krijg, wat moet er geregeld worden? Red ik het financieel? Kan ik straks nog genoeg sparen? Om bijv inderdaad die net iets te luxe weekend weg te boeken… maar dan moet ik me echt goed gaan beseffen dat het allemaal tijd nodig heeft en ik geduldig moet zijn. He gatverdamme, nu is het ook al zo vroeg donker..
maandag 17 november 2025 om 11:18
Misschien geeft het rust als je probeert je financiën overzichtelijk te maken? Je inkomsten en je vaste kosten. Ik weet niet of jullie al afgesproken hebben welk deel je ex aan de kinderen gaat betalen en welk deel jij? Als dat nog allemaal open en onduidelijk is, kun je zulke bedragen ook grofweg uitrekenen in allerlei rekentools op internet. Dit gaf mij destijds wel rust. En ook als je dan beseft dat het wat krap wordt, dan is dat duidelijk en kun je er misschien een oplossing voor vinden. Iets schrappen aan kosten/ kijken of je iets meer kunt werken. Overzicht creëren geeft je iig de controle weer terug.
En inderdaad vroeg donker nu, dan lijkt t allemaal nog wat erger.. Tijd voor wat gezellige kaarsjes of wat kerstlampjes misschien?
En inderdaad vroeg donker nu, dan lijkt t allemaal nog wat erger.. Tijd voor wat gezellige kaarsjes of wat kerstlampjes misschien?
maandag 17 november 2025 om 13:05
Zeker, heb ik al gedaan.
Tabel gebruikt en kijken wat inkomsten en vaste uitgaven zijn, en wat ik uiteindelijk overhoud. Maar dat is pas werkelijkheid als de scheiding bij de rechtbank ligt. God weet hoelang dat nog gaat duren. Pfff.. maar goed, het is in werking gezet. Geduld geduld.
En wat je zegt barnsteen, dat klopt. Ik ervaar dat nu al wel. Soms kun je je samen nog zo alleen voelen. Dan maar liever alleen en alleen voelen, als dat ergens op slaat
Tabel gebruikt en kijken wat inkomsten en vaste uitgaven zijn, en wat ik uiteindelijk overhoud. Maar dat is pas werkelijkheid als de scheiding bij de rechtbank ligt. God weet hoelang dat nog gaat duren. Pfff.. maar goed, het is in werking gezet. Geduld geduld.
En wat je zegt barnsteen, dat klopt. Ik ervaar dat nu al wel. Soms kun je je samen nog zo alleen voelen. Dan maar liever alleen en alleen voelen, als dat ergens op slaat
maandag 17 november 2025 om 14:39
Ja die eenzaamheid in een relatie is echt afschuwelijk. Dan liever alleen zonder relatie.
Voor iedereen een groene tuin
maandag 17 november 2025 om 15:53
Herkenbaar hoor ik ben liever echt alleen dan alleen terwijl je samen bent. Het geeft echt rust.bamz schreef: ↑17-11-2025 13:05Zeker, heb ik al gedaan.
Tabel gebruikt en kijken wat inkomsten en vaste uitgaven zijn, en wat ik uiteindelijk overhoud. Maar dat is pas werkelijkheid als de scheiding bij de rechtbank ligt. God weet hoelang dat nog gaat duren. Pfff.. maar goed, het is in werking gezet. Geduld geduld.
En wat je zegt barnsteen, dat klopt. Ik ervaar dat nu al wel. Soms kun je je samen nog zo alleen voelen. Dan maar liever alleen en alleen voelen, als dat ergens op slaat
Hier heeft dat ook even geduurd ondanks dat ik echt opgelucht was dat we uit elkaar waren. Ik heb volledig de zorg voor mijn 2 kinderen. Maar het komt goed. Je kan echt veel meer dan je nu denkt.
Terug van weggeweest
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in