Relaties
alle pijlers
Scheiden en eenzaamheid
zondag 16 november 2025 om 21:04
Ik zit nog midden in mijn scheiding, met 3 kids van 11 6 en 1 jaar.
Waar ik eerst heel opgelucht was (nu eigenlijk ook nog ben), bevliegt me het gevoel van eenzaamheid steeds vaker. En dan niet in de zin van, echt alleen zijn, want alleen ben ik niet met de kinderen om mij heen. De meeste zorg ligt bij mij voor ze. Maar gewoon, het idee dat ik veel alleen ga zijn (was ik eigenlijk al).
En, ga ik het allemaal redden? Financieel, mentaal. Word ik er echt sterker van zoals mensen om mij heen beweren? Het gevoel dat ik geen controle meer heb en het onbekende tegemoet ga grijpt me steeds vaker bij mijn keel, soms zo erg dat ik het er letterlijk benauwd van krijg.
Ik wil denk ik gewoon heel graag tips, adviezen, verhalen horen van iemand die het heeft meegemaakt, succesverhalen ofzo? Komt het echt allemaal goed? Ik merk dat ik een beetje ontreddert ben..
Waar ik eerst heel opgelucht was (nu eigenlijk ook nog ben), bevliegt me het gevoel van eenzaamheid steeds vaker. En dan niet in de zin van, echt alleen zijn, want alleen ben ik niet met de kinderen om mij heen. De meeste zorg ligt bij mij voor ze. Maar gewoon, het idee dat ik veel alleen ga zijn (was ik eigenlijk al).
En, ga ik het allemaal redden? Financieel, mentaal. Word ik er echt sterker van zoals mensen om mij heen beweren? Het gevoel dat ik geen controle meer heb en het onbekende tegemoet ga grijpt me steeds vaker bij mijn keel, soms zo erg dat ik het er letterlijk benauwd van krijg.
Ik wil denk ik gewoon heel graag tips, adviezen, verhalen horen van iemand die het heeft meegemaakt, succesverhalen ofzo? Komt het echt allemaal goed? Ik merk dat ik een beetje ontreddert ben..
dinsdag 18 november 2025 om 21:03
Die mensen ga je echt vanzelf wel tegen komen, op de sportclub van je kinderen, de speeltuin, op een terrasje (nu dan even niet
), op school enz.
Ik herken het gevoel van eenzaamheid, had dat helemaal niet verwacht of ingeschat. Ik was ook degene die zelf de stap heeft genomen en ik deed al jaren alles alleen met de kinderen. En toch voelde ik me het eerste jaar eenzaam en verloren. Iedereen leek met zijn tweeën te zijn, wat natuurlijk helemaal niet zo is.
Geduld, laat de tijd zijn werk doen.
), op school enz.Ik herken het gevoel van eenzaamheid, had dat helemaal niet verwacht of ingeschat. Ik was ook degene die zelf de stap heeft genomen en ik deed al jaren alles alleen met de kinderen. En toch voelde ik me het eerste jaar eenzaam en verloren. Iedereen leek met zijn tweeën te zijn, wat natuurlijk helemaal niet zo is.
Geduld, laat de tijd zijn werk doen.
carola_456 wijzigde dit bericht op 18-11-2025 21:34
0.39% gewijzigd
dinsdag 18 november 2025 om 21:17
Ja herkenbaar. Ik voelde me echt verloren. Wij gingen 2.5 jaar geleden uit elkaar.
En ik voel me nu beter dan ooit. Mijn beste vriendin is inmiddels ook gescheiden en we doen veel samen. Met én zonder kinderen. Maar ook alleen voel ik me inmiddels prima. En dat terwijl de scheiding niet eens mijn keuze was.
Ik doe nu gewoon wat ik zelf wil en wat ik echt leuk vindt, zonder dat een ander daar wat van vindt en dat vind ik echt een heel fijn gevoel. Als ik alleen ben doe ik waar ik zin in heb en als ik de kinderen heb doe ik alsnog gewoon lekker waar we zin in hebben.
Het enige waar ik soms tegenaan loop is dat er maar 1 ander is die de kinderen zo goed kent als ik en dat is m'n ex. Dat je dan, als een kind zich weer eens als een monster gedroeg rond bedtijd bijv., niet even lekker kan zeuren tegen iemand die je echt begrijpt en weet hoe het kan zijn met je kind, dat mis ik heel soms.
Ik kan het er over hebben met vriendinnen en met mijn moeder, maar dat is toch anders.
En ik voel me nu beter dan ooit. Mijn beste vriendin is inmiddels ook gescheiden en we doen veel samen. Met én zonder kinderen. Maar ook alleen voel ik me inmiddels prima. En dat terwijl de scheiding niet eens mijn keuze was.
Ik doe nu gewoon wat ik zelf wil en wat ik echt leuk vindt, zonder dat een ander daar wat van vindt en dat vind ik echt een heel fijn gevoel. Als ik alleen ben doe ik waar ik zin in heb en als ik de kinderen heb doe ik alsnog gewoon lekker waar we zin in hebben.
Het enige waar ik soms tegenaan loop is dat er maar 1 ander is die de kinderen zo goed kent als ik en dat is m'n ex. Dat je dan, als een kind zich weer eens als een monster gedroeg rond bedtijd bijv., niet even lekker kan zeuren tegen iemand die je echt begrijpt en weet hoe het kan zijn met je kind, dat mis ik heel soms.
Ik kan het er over hebben met vriendinnen en met mijn moeder, maar dat is toch anders.
Gewoon _melon met login problemen
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
