Wat is het aardigst dat een (on)bekende....

Jaren geleden in Londen met een vriendin, we waren een jaar of 17, en liepen in de buurt bij Picadilly Circus. Toen we het metrostation in wilden werd die afgesloten en werden we weggestuurd. We gingen lopen naar de volgende halte maar het werd drukker en drukker en er ontstond een hele rare sfeer, paniekerige sfeer. Ook de volgende halte was afgesloten en we stonden een soort verdwaald/verdwaasd te bedenken wat nu. Opeens stopte er een taxi naast ons die vroeg waar we naartoe moesten. We moesten echt ver want verbleven in een buitenwijk bij een gastgezin. We mochten instappen ook al zeiden we dat we geen geld hadden (hadden we ook niet) en werden netjes thuisgebracht. Iets van een uur verder. Tijdens de rit werd duidelijk dat er een serie bommeldingen was en dat heel het centrum was afgesloten. Eenmaal bij het gastgezin wilde de chauffeur niets weten van betaling door de vader van het gastgezin. Hij was zelf ook blij het centrum uitgekomen te zijn. Was echt zo’n lieve actie. Wij hadden echt geen idee hoe we weg moesten komen.

Pas een collega die dichtbij woont en ontdekte dat ik heel veel moeite heb met alleen reizen en sindsdien meereist als onze roosters het toelaten. Daarmee helpt ze me ontzettend.

Frizz schreef: ↑

21-12-2025 09:05

Lemoos een infarct achter het stuur!
Wat heftig en zo iemand is echt een held. Krijgt zo’n redder dan schade vergoed van de verzekeraar?

Ja was echt een held. Ik had in zijn plaats waarschijnlijk gedacht: ‘Zo die is bezopen!’ en dan op gepaste afstand met alarmknipperlichten erachter rijden en 112 bellen.

Wat ik van mijn man heb begrepen toen hij langs ging om te bedanken met cadeaumand en alles te regelen: eigen verzekeraars vergoeden de schade aan de auto’s. Man heeft gelijk betaald voor een nieuwe carkit, laptop (die van hem was gesneuveld), autozitje, etc. Dat heeft onze verzekeraar later ook vergoed en nog een bloemetje gestuurd naar de held. Zijn verzekering steeg niet in premie en het werd ook niet zichtbaar in zijn bonus/malus want ‘erkende’ held. Misschien dat dit verhaald is op onze verzekering? Moet zeggen dat onze verzekeraar echt proactief was in de afwikkeling. Ook zonder gedoe de rekening van Rijkswaterstaat betaald voor de vangrail die krasjes had.

Mijn vader was op zondagavond overleden. En ik reed maandagmiddag vanaf mijn ouders huis naar mijn eigen huis.

Ik was amper de wijk uit of de tranen kwamen weer opzetten. Ik haalde net de benzine pomp en stopte bij de pomp en ik moest ineens weer keihard huilen.

Stopt er ineens een politie auto naast mij of ik mijn auto even kan verplaatsen. Maar het kwam heel lullig haar strot uit.

Dus ik zei sorry, mijn pa is net overleden en ik kan even niet rijden.

De agente zei dus nog gevoellozer 'ja het zal, maar je moet de auto NU verplaatsen, ga maar daar staan!' Ze wees een plekje 5 meter verderop aan (het was een onbemande tank zonder parkeerplek, dus ik moest heel onhandig half op de stoep/half op de straat staan.

Toen ik daar stond moest ik natuurlijk nog harder huilen. Het was even alleen teveel gewoon en ik wist dat ik even niet kon rijden.

De politie rijdt langs en ik zie ze iets verder op de weg omdraaien en terugkomen. Ze ze de auto naast mij neer, stapt uit en klopt op mijn raam en toen kwam het..
Ze bood haar oprechte excuses aan, vertelde dat zoveel mensen met smoesjes kwamen en stelde zelfs voor om mij thuis te brengen..

Ik heb toen aangegeven dat dit heel lief was, maar dat ik echt heel even hard moest huilen en dat ik over 5 minuten echt wel weer oke zou zijn en dat ze vast belangrijker dingen te doen hebben.

Toen gaf ze dus heel lief aan dat ik ook belangrijk was.

Zo lief!

Na een paar minuten was ik weer oke en kon ik veilig zelf naar huis rijden.

Ach wat lief Cocacola.

Mijn moeder is met mij als passagier staande gehouden toen we net te horen hadden gekregen dat mijn vader ongeneeslijk ziek was. Ze haalde mij op van het station. Op weg naar huis een fietser van rechts niet gezien.

Ik legde de situatie uit aan de agent en ik zei ook dat ik het wel begreep, dat ik het als fietser ook heel naar vond om over het hoofd gezien te worden door een automobilist.
En tegen mijn moeder dat ik de boete wel zou betalen.

Gegevens genoteerd en de bekeuring zou later nog wel uitgewerkt in de bus vallen.
Hij is nooit gekomen.

Wombat schreef: ↑

21-12-2025 21:25

Ach wat lief Cocacola.

Mijn moeder is met mij als passagier staande gehouden toen we net te horen hadden gekregen dat mijn vader ongeneeslijk ziek was. Ze haalde mij op van het station. Op weg naar huis een fietser van rechts niet gezien.

Ik legde de situatie uit aan de agent en ik zei ook dat ik het wel begreep, dat ik het als fietser ook heel naar vond om over het hoofd gezien te worden door een automobilist.
En tegen mijn moeder dat ik de boete wel zou betalen.

Gegevens genoteerd en de bekeuring zou later nog wel uitgewerkt in de bus vallen.
Hij is nooit gekomen.

Pfff tja het is verschrikkelijk om zoiets te moeten horen he! Fijn dat er goede agenten zijn ♡

Nog eentje dan..
Vorig jaar op mijn werk kreeg ik het compliment van mijn collega dat ik altijd zo open en eerlijk ben, mij kwetsbaar durf op te stellen en zo ontzettend open sta voor feedback.

Vond ik zo lief, want ze zei dat gewoon ineens tegen mij, zonder dat er een aanleiding voor was ofzo.

Vanmiddag kwam ik een oud-collega tegen in de supermarkt (jaa daar is de supermarkt weer, zij werkt daar nog) ik wenste haar fijne dagen en vroeg hoe het ging.
Ze kwam op mij afstormen en knuffelde mij echt wel eventjes (terwijl er ook mensen bij de zelfscan een vraag wilde stellen aan haar)

Toen ik weg liep zei ik dankjewel ik had die knuffel echt even nodig en zij zei 'ja ik ook'.