In een relatie en vreselijk verliefd op een ander

Geen ervaring met verliefd worden terwijl ik in een relatie zat. Wel genoeg levenservaring en zelfliefde om te weten dat materiële zaken nooit hoger gewaardeerd moeten worden als je rust en geluk wilt vinden.



Stel jezelf eens voor als je over 50 jaar terugkijkt. Wil je dan liever een leven zien zonder paard, of liever een leven zonder diepe liefde (kind...)



Je woont in de UK, dan ken je deze vast wel: You can't eat your cake and have it to.



Succes met kiezen en knopen doorhakken

Helegaar eens met Sprankelend: het is je partner die je gelukkig moet maken, niet je huis, je paard of je andere bezittingen. Je zou, bij wijze van spreken, met hem in een hutje op de hei willen wonen en dan nog steeds gelukkig kunnen zijn. Als dat niet zo is, en je liefde voor hem (of wat dan ook) gebaseerd is op het feit dat je een leuk huis en een paard met hem hebt, dan kun je je gevoegelijk afvragen wat je met hem moet.



De verliefdheid die je voor je collega voelt...tja. Hij zoekt wat jij ook zoekt, maar dat maakt je nog niet perfect voor elkaar. De kans is aanwezig dat jij verliefd op hem bent omdat hij belichaamt wat je niet in je relatie vindt. Dat heeft dan weinig met de beste man zelf te maken. Misschien moet je eerst kijken of je al dan niet verder wilt met je huidige vriend. Mocht dat niet zo zijn, dan kun je dan altijd nog kijken of je iets met je collega wilt beginnen.

Hmmm, weer terug bij elkaar omdat er een vakantie geboekt was?

Verder helemaal eens met Sprankelend.



Mijn advies:

Verbreek je relatie, want zoals ik het lees zit er niet heel veel meer tussen jullie.

Ga lekker op jezelf en bekijk dan nog maar eens of de collega zo leuk is



(hmm, staat er wel een beetje kort door de bocht, misschien eerst eens goed overdenken wat je nu precies wil met je huidige partner)

als je liever op je werk bent dan thuis moet je je toch wat gaan afvragen, denk ik.



en als je verliefd wordt op een ander heeft dat vaak niet zoveel te maken met de geschiktheid van die persoon als partner, maar het is wel een goede graadmeter voor de stand van je relatie...

ook ik wil graag reageren maar dan meer met een relatie die nu eigenlijk voorbij is maar waar ik mijn twijfels heb of twijfels die ik zelf graag zie... Ik woon in Spanje en ben daar samen met mijn vriendin gaan wonen, onze relatie zat qua houden van erg goed inelkaar al moet ik zeggen dat ik haar nooit echt liet merken dat ik van haar hield, voor mij was het wel zo en ik zei het ook maar ik liet het te weinig zien. Mijn werk hier zorgde ervoor dat ze vaak alleen thuis zat en ze kreeg dus ook heimwee. We hebben samen heel veel meegemaakt en daarmee kan ik wel zeggen dat het niet altijd leuke zaken waren die we meemaakten. omdat ze zich alleen voelde ging ze terug naar Nederland en daar woont ze sinds een half jaar weer. Haar omgeving dacht dat we uitelkaar waren maar we zagen elkaar toch en we belden zeker 3 keer per dag.Ik had met haar afgesproken dat ik de boel hier zou afsluiten, verkopen van de zaak en alle zakelijke dingen afronden en ik zou terug gaan. De laatste 3 maanden konden we elkaar door drukte niet zien maar het contact was hevig en er scheen niets aan de hand te zijn tot 3 weken geleden. Ze verbrak de relatie per telefoon omdat het gevoel weg zou zijn, ik begreep het helemaal niet want dezelfde dag had ze me nog laten weten dat ze me vreselijk miste en van me hield. Ik heb haar natuurlijk gelijk gevraagd of er een ander in het spel was maar dat was niet zo zei ze.Ik heb 3 weken erg veel verdriet gehad en had vaak contact met haar. In haar gedrag merkte ik dat ze toch interesse in me bleef houden en er was zelfs een vorm van jaloersheid van haar kant over een persoon die zich bij mij op de site had gemeld.Als ik haar vroeg of ze er over wou nadenken om me toch een kans te geven zei ze dat ze over zou nadenken en dat gaf mij een beetje kracht omdat ik ervan uit zou gaan dat als ze me zou zien er wel weer een vonk zou overschieten.Ze werkt ondertussen en ze vindt de baan leuk, ze werkt 6 dagen per week dus veel vrije tijd heeft ze niet maar ze deed wel leuke dingen die ze in het half jaar daarvoor niet deed, althans dat dacht ik. Vandaag komt de klap, ik krijg van een volkomen onverwachte hoek een annoniem bericht waarin vermeldt wordt dat ze al een aantal weken een andere vriend heeft en dat was een klap in mijn gezicht. Ik heb haar gelijk benaderd en eerst ontkende ze het maar ze kon er niet omheen en uiteindelijk gaf ze toe dat ze verliefd is op iemand. Vreemd genoeg was ik er niet boos om, ik heb haar verteld dat het een klap voor me is en dat ik open blijf staan voor haar als ze zich bedenkt, immers ...ik had het gevoel dat ze nog om me gaf, ze mist me ook nog en in haar smsjes schrijft ze dat ze aan me denkt. Al met al voel ik me verloren en hoop dat het allemaal nog goed komt want ik voel me schuldig dat ik haar bijna 3 maanden niet had gezien en dat ze daarom iemand anders was tegen gekomen. Mischien een domme vraag om te stellen is of iemand ervaring heeft met zoiets als dit want deze situatie is niet veel voorkomend maar wellicht weet iemand hoe ik moet reageren om haar niet te verliezen, ze heeft nog geen relatie met hem en het is met name nog contact via de telefoon....

@bibedibabediboe

Ik denk ook dat deze relatie zijn beste tijd heeft gehad. Als je je partner verteld dat je gevoelens hebt voor een ander en hij reageert niet...... Daarbij sta je met je huidige partner ook niet op een lijn, settelen, kinderen. Deze relatie zal waarschijnlijk toch stuk lopen als je niet op dezelfde lijn gaat komen.



@teverweg

Het blijft vervelend om erachter te komen dat je vriendin een ander heeft. Maar zoals ik jou verhaal lees, is dit toch beter voor jullie allebei. Blijf je nu toch in Spanje?



Allebei succes!!

Als jij en je partner beiden andere levenswensen hebben, dan denk ik dat jullie je beste tijd wel gehad hebben samen. Als hij terug wil naar Nederland, wil hij dan jullie paard persé meenemen? Misschien vindt hij 't juist wel makkelijker om het bij jou te laten. Laat hem de hond, jij 't paard en jij bent al gesettled, want jij woont waar je wilt wonen en werkt waar je wilt werken.

Ik denk niet dat als je andere levenswensen hebt je relatie per definitie op zijn einde loopt. In elke relatie verschillen twee mensen van elkaar en kunst is om daar samen een oplossing in te vinden (toegeven, een compromis, acceptatie, of wat maar ook). Alleen, dan moet je dat wel allebei willen, anders werkt het niet. Samen werken aan je relatie maakt dat je naar elkaar toegroeit, maar als er maar eentje werkt aan de relatie dan groei je uit elkaar.



Vraag is ga jij er helemaal voor?

En wil je vriend water bij de wijn doen?

quote:sheherazade schreef op 30 juli 2009 @ 08:16:

En wil je vriend water bij de wijn doen?zij wil 'n kind, haar vriend niet, dus daar is geen compromis over mogelijk

Er zijn toch genoeg relaties waarin de een een kinderwens heeft, de ander niet, en er dan geen kind komt of juist wel. Zonder dat ze uit elkaar gaan dus. Naast een compromis vinden kun je nog proberen om toe te geven (of de ander juist), of te accepteren.

Bestaat al een topic over (verliefd zijn op een ander): "Hoe krijg je iemand uit je hoofd?". Schrijf gerust mee

quote:sheherazade schreef op 30 juli 2009 @ 08:32:

Naast een compromis vinden kun je nog proberen om toe te geven (of de ander juist), of te accepteren.Lijkt me vooral in deze relatie erg oneerlijk. Zij heeft al gevoelens voor 'n ander en is al niet meer tevreden met deze relatie, dus haar partner overhalen om 'n kind te nemen tegen zijn zin, daar maak je de situatie alleen maar erger mee. Vooral omdat hij terug gaat naar Nederland en zij daar wil blijven.

quote:elninjoo schreef op 30 juli 2009 @ 08:54:

[...]



Lijkt me vooral in deze relatie erg oneerlijk. Zij heeft al gevoelens voor 'n ander en is al niet meer tevreden met deze relatie, dus haar partner overhalen om 'n kind te nemen tegen zijn zin, daar maak je de situatie alleen maar erger mee. Vooral omdat hij terug gaat naar Nederland en zij daar wil blijven.



ik ben het eens een keer eens met elninjoo.



it scares me.....:-O

Pas op dat je niet gaat idealiseren wat je bij je huidige vriend niet voor elkaar krijgt. En je collega past natuurlijk precies bij het beeld dat je voor jezelf als ideaal voor ogen hebt. Was je ook verliefd op hem geworden als hij andere idealen had? Wat ik wil zeggen is: ben je verliefd op zijn idealen of op hem als persoon?