Relaties
alle pijlers
Iemand uit de groep 'gooien'
woensdag 29 juli 2009 om 18:45
Sinds iets meer dan een jaar spreek ik regelmatig af met een klein groepje. Nu we elkaar wat beter leren kennen, blijkt dat een vrouw nogal buiten de groep valt. Ze is een heel ander type dan de rest, en gedraagt zich daarnaast ongeinteresseerd en soms nogal asociaal (ze pikt b.v. iets in dat voor de hele groep bedoeld is, en komt plots met rare genante verhalen)
Iedereen doet nu beleefd vriendelijk tegen haar, maar als ze er toevallig niet bij kan zijn, zijn we allemaal een beetje opgelucht.
Ik hoop dat dit nu niet te bot overkomt, maar we zijn dus geen jarenlange vrienden en we zijn geen therapeutische opvang groep, we komen gewoon bij elkaar voor de gezelligheid, en met haar is het eigenlijk een stuk minder gezellig.
Maar we weten ook allemaal hoe naar het voelt om buitengesloten te worden door een groep, en daarom blijft iedereen lief en aardig tegen haar doen. Maar ook dat voelt niet goed, hartstikke schijnheilig natuurlijk...
Maar ja, wat nu?
Moeten we eerlijk tegen haar zeggen dat we haar er niet meer bij willen? Moeten we stiekem zonder haar gaan afspreken? Of moeten we haar er maar bij houden en beleefd blijven doen?
Ik zie in ieder geval geen heil in een 'goed gesprek' om dingen te veranderen en haar erbij te houden. Het is ook niet een ding dat vervelend aan haar is.
Ik vraag me soms af of ze niet een psychische stoornis of een of ander trauma heeft, wat haar vreemde gedrag zou verklaren (er zijn nog veel meer rare dingen dan die ik noemde) maar ja, we zijn niet haar hulpverleners of zo.
Maar hoe kunnen we hier het beste mee omgaan?
Iedereen doet nu beleefd vriendelijk tegen haar, maar als ze er toevallig niet bij kan zijn, zijn we allemaal een beetje opgelucht.
Ik hoop dat dit nu niet te bot overkomt, maar we zijn dus geen jarenlange vrienden en we zijn geen therapeutische opvang groep, we komen gewoon bij elkaar voor de gezelligheid, en met haar is het eigenlijk een stuk minder gezellig.
Maar we weten ook allemaal hoe naar het voelt om buitengesloten te worden door een groep, en daarom blijft iedereen lief en aardig tegen haar doen. Maar ook dat voelt niet goed, hartstikke schijnheilig natuurlijk...
Maar ja, wat nu?
Moeten we eerlijk tegen haar zeggen dat we haar er niet meer bij willen? Moeten we stiekem zonder haar gaan afspreken? Of moeten we haar er maar bij houden en beleefd blijven doen?
Ik zie in ieder geval geen heil in een 'goed gesprek' om dingen te veranderen en haar erbij te houden. Het is ook niet een ding dat vervelend aan haar is.
Ik vraag me soms af of ze niet een psychische stoornis of een of ander trauma heeft, wat haar vreemde gedrag zou verklaren (er zijn nog veel meer rare dingen dan die ik noemde) maar ja, we zijn niet haar hulpverleners of zo.
Maar hoe kunnen we hier het beste mee omgaan?
woensdag 29 juli 2009 om 23:47
quote:Jole schreef op 29 juli 2009 @ 23:37:
Ik heb het meegemaakt dat ik aan de kant gezet werd zonder opgaaf van reden. Nee, gewoon genegeerd worden. Ik heb zo vaak gedacht: 'Ik had nog liever gehad dat je me huid vol schold'. Maar goed, dat is natuurlijk ook voor iedereen anders.
Maar TO, als ik je laatste post zo lees, dan komt dat bij mij ook wel een beetje over alsof het haar zelf eigenlijk niet zo interesseert.Doet me denken aan gemene pubers op school of bijbaan. Als je er verder mee geconfronteerd blijft worden omdat je elkaar elke dag ziet, lijkt het me niet leuk inderdaad. Misschien is het minder erg als het, zoals hier, om een vrijblijvend groepje mensen gaat die verder niets met elkaar te maken hebben...
Ik heb het meegemaakt dat ik aan de kant gezet werd zonder opgaaf van reden. Nee, gewoon genegeerd worden. Ik heb zo vaak gedacht: 'Ik had nog liever gehad dat je me huid vol schold'. Maar goed, dat is natuurlijk ook voor iedereen anders.
Maar TO, als ik je laatste post zo lees, dan komt dat bij mij ook wel een beetje over alsof het haar zelf eigenlijk niet zo interesseert.Doet me denken aan gemene pubers op school of bijbaan. Als je er verder mee geconfronteerd blijft worden omdat je elkaar elke dag ziet, lijkt het me niet leuk inderdaad. Misschien is het minder erg als het, zoals hier, om een vrijblijvend groepje mensen gaat die verder niets met elkaar te maken hebben...
woensdag 29 juli 2009 om 23:51
donderdag 30 juli 2009 om 00:00
Ik denk dat het vreselijk lullig is als je van 1 persoon te horen krijgt dat er minstens 3 ( hoeveel zijn het er ? ) niet op jou zitten te wachten . Terwijl er meteen niets te veranderen valt ; de klik is niet wederzijds . Op zich zou het niet lulliger of genanter moeten zijn wanneer je een beginnende liefdesrelatie opdoekt , maar kennelijk is het dat toch .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 30 juli 2009 om 00:02
Haha, jullie hadden me net overtuig van totale eerlijkheid en nu vraag ik me ook af of dat wel het beste is.quote:Sagrera schreef op 29 juli 2009 @ 23:47:Doet me denken aan gemene pubers op school of bijbaan. Als je er verder mee geconfronteerd blijft worden omdat je elkaar elke dag ziet, lijkt het me niet leuk inderdaad.
Ja, dat zou dan inderdaad heel naar en gemeen zijn (daarom snap ik de boze reacties hier ook wel). En in dat geval staat dit topic vol met prima adviezen om het uit te gaan praten en om te gaan met vervelend gedrag.
Maar dat is hier dus niet aan de hand. We zien elkaar alleen als we met elkaar afspreken.
Ik zit me nu opeens ook af te vragen of zij zelf misschien ook niet al een beetje door heeft dat het niet klikt met de groep.
Dana, jouw tip vind ik erg goed, om bewust te gaan zoeken naar dingen waar ze niet aan mee zal doen.
Ja, dat zou dan inderdaad heel naar en gemeen zijn (daarom snap ik de boze reacties hier ook wel). En in dat geval staat dit topic vol met prima adviezen om het uit te gaan praten en om te gaan met vervelend gedrag.
Maar dat is hier dus niet aan de hand. We zien elkaar alleen als we met elkaar afspreken.
Ik zit me nu opeens ook af te vragen of zij zelf misschien ook niet al een beetje door heeft dat het niet klikt met de groep.
Dana, jouw tip vind ik erg goed, om bewust te gaan zoeken naar dingen waar ze niet aan mee zal doen.
donderdag 30 juli 2009 om 00:31
Lastig. Op een of andere manier zie ik de situatie wel een beetje voor me.
Soms is iemand zo aanwezig binnen een gezelschap dat de rest niet helemaal uit de verf komt. Als je andere manieren hebt, ook in de communicatie, is dat lastig. Zelf ben ik in groepjes altijd een beetje aan het analyseren: ik heb het door als ik zelf langer aan het woord ben als de rest en houd dan weer een tijdje mijn mond. En als iemand een hele tijd niks zegt probeer ik die ook een beetje te peilen. (bij kennissengroepjes dus... vrienden werken anders)
En er zijn inderdaad mensen die dat helemaal niet lijken te hebben, zo'n antennetje.
Het kan zijn dat ze uit een heel ander milieu komt, waar iedereen gewend is elkaar te overschreeuwen en dat de manier van communiceren is (goh, wat lekker dat jullie haar zo aan het woord laten)
Kan ook zijn dat ze erg onzeker is en uit angst voor de stilte zoveel mogelijk blijft praten. Of dat ze op wil vallen en daarom van die extreme dingen vertelt.
Weet je of ze verder vrienden heeft? Buiten jullie groepje om?
Heb zelf een kennissenclubje waar ook laatst iets voorgevallen is op dit gebied.
Ik snap heel goed dat jullie liever zonder haar verder gaan. Maar je kunt iemand enorm kwetsen door haar 'uit de groep te gooien'. Misschien is ze al vaker vrienden kwijt geraakt door haar gedrag, dat kan heel pijnlijk zijn.
Heeft iemand van jullie wel eens 1 op 1 met haar afgesproken? Kijken of ze zich dan minder overdreven gedraagt? Dan kan ze er evt op dat moment op aangesproken worden door die persoon (en NIET namens de hele groep) dat die persoon zich soms een beetje stoort.
Creeer alsjeblieft niet een 'we hebben het erover gehad en we vinden dat...' gesprek want dat is zoooooo kinderachtig. (en ook erg achterbaks als je het mij vraagt)
Soms is iemand zo aanwezig binnen een gezelschap dat de rest niet helemaal uit de verf komt. Als je andere manieren hebt, ook in de communicatie, is dat lastig. Zelf ben ik in groepjes altijd een beetje aan het analyseren: ik heb het door als ik zelf langer aan het woord ben als de rest en houd dan weer een tijdje mijn mond. En als iemand een hele tijd niks zegt probeer ik die ook een beetje te peilen. (bij kennissengroepjes dus... vrienden werken anders)
En er zijn inderdaad mensen die dat helemaal niet lijken te hebben, zo'n antennetje.
Het kan zijn dat ze uit een heel ander milieu komt, waar iedereen gewend is elkaar te overschreeuwen en dat de manier van communiceren is (goh, wat lekker dat jullie haar zo aan het woord laten)
Kan ook zijn dat ze erg onzeker is en uit angst voor de stilte zoveel mogelijk blijft praten. Of dat ze op wil vallen en daarom van die extreme dingen vertelt.
Weet je of ze verder vrienden heeft? Buiten jullie groepje om?
Heb zelf een kennissenclubje waar ook laatst iets voorgevallen is op dit gebied.
Ik snap heel goed dat jullie liever zonder haar verder gaan. Maar je kunt iemand enorm kwetsen door haar 'uit de groep te gooien'. Misschien is ze al vaker vrienden kwijt geraakt door haar gedrag, dat kan heel pijnlijk zijn.
Heeft iemand van jullie wel eens 1 op 1 met haar afgesproken? Kijken of ze zich dan minder overdreven gedraagt? Dan kan ze er evt op dat moment op aangesproken worden door die persoon (en NIET namens de hele groep) dat die persoon zich soms een beetje stoort.
Creeer alsjeblieft niet een 'we hebben het erover gehad en we vinden dat...' gesprek want dat is zoooooo kinderachtig. (en ook erg achterbaks als je het mij vraagt)
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
donderdag 30 juli 2009 om 00:34
quote:blijfgewoonbianca schreef op 30 juli 2009 @ 00:17:
Waarom zou je niet kieskeurig mogen zijn wat betreft met wie je je VRIJE tijd door wilt brengen ?
Ja, dat is precies het punt waarop we zitten; ik en de rest zijn geen nare mensen op zoek naar een pispaaltje; we hebben geprobeerd om het leuk met haar te hebben, maar we komen er nu achter dat dat niet gaat lukken.
Dus waarom zouden we nog met haar afspreken als we het leuker hebben zonder haar?
Waarom zou je niet kieskeurig mogen zijn wat betreft met wie je je VRIJE tijd door wilt brengen ?
Ja, dat is precies het punt waarop we zitten; ik en de rest zijn geen nare mensen op zoek naar een pispaaltje; we hebben geprobeerd om het leuk met haar te hebben, maar we komen er nu achter dat dat niet gaat lukken.
Dus waarom zouden we nog met haar afspreken als we het leuker hebben zonder haar?
donderdag 30 juli 2009 om 00:38
quote:Moonlight82 schreef op 30 juli 2009 @ 00:31:
Ik snap heel goed dat jullie liever zonder haar verder gaan. Maar je kunt iemand enorm kwetsen door haar 'uit de groep te gooien'. Misschien is ze al vaker vrienden kwijt geraakt door haar gedrag, dat kan heel pijnlijk zijn.
)
Is heel pijnlijk , absoluut . Maar wat je van vrienden verdragen kan , of wil , is niet hetzelfde bij beginnende wel / niet vrienden .
Zo'n groepje kan ook helemaal doodbloeden door één " storend " element . Dat is niet háár schuld maar ook niet de schuld van al die anderen . De chemie mist . En dat zij voor dát groepje nou die chemie mist houdt niet in dat er van alles aan haar , of aan die anderen zou mankeren . Door het te benoemen lijkt het of je een eisenpakket ( als je nou maar zo of zo ) neerlegt of een vonnis ( gewogen en te licht bevonden ) uitspreekt .
Ik zou , bij geen geregeld vaststaand ( eens per week / maand ) en geen één op één contact toch voor het doodbloeden gaan door haar niet meer uit te nodigen .
Dat je gezamenlijk een cursus hebt gevolgd geeft niemand het recht op - langdurige - vriendschappen ; die ontstaan wel of die ontstaan niet .
Ik snap heel goed dat jullie liever zonder haar verder gaan. Maar je kunt iemand enorm kwetsen door haar 'uit de groep te gooien'. Misschien is ze al vaker vrienden kwijt geraakt door haar gedrag, dat kan heel pijnlijk zijn.
)
Is heel pijnlijk , absoluut . Maar wat je van vrienden verdragen kan , of wil , is niet hetzelfde bij beginnende wel / niet vrienden .
Zo'n groepje kan ook helemaal doodbloeden door één " storend " element . Dat is niet háár schuld maar ook niet de schuld van al die anderen . De chemie mist . En dat zij voor dát groepje nou die chemie mist houdt niet in dat er van alles aan haar , of aan die anderen zou mankeren . Door het te benoemen lijkt het of je een eisenpakket ( als je nou maar zo of zo ) neerlegt of een vonnis ( gewogen en te licht bevonden ) uitspreekt .
Ik zou , bij geen geregeld vaststaand ( eens per week / maand ) en geen één op één contact toch voor het doodbloeden gaan door haar niet meer uit te nodigen .
Dat je gezamenlijk een cursus hebt gevolgd geeft niemand het recht op - langdurige - vriendschappen ; die ontstaan wel of die ontstaan niet .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 30 juli 2009 om 00:39
Soms kun je versteld staan van hoe een persoon toch nog groeien kan. Maar dan moet diegene wel de kans daarvoor krijgen, ook confrontatie hoort daarbij.
Het klinkt alsof jullie het besluit al vastgesteld hebben. Ik vind dat praten in groepsverband ook niet bepaald netjes.
Op z'n minst zou je haar er misschien persoonlijk toch nog op aan kunnen spreken. Ook al is het nog geen vriendin van je. Ook al zie je haar buiten die afspraken om niet.
Gewoon om haar de kans te geven om zich sociaal te ontwikkelen.
Weet jij veel wat voor verleden ze verder heeft?
Weet jij veel hoe hard dit aan kan komen?
Breng dat laatste beetje respect tenminste op om het lef te tonen om haar er persoonlijk op aan te spreken voor haar eigen bestwil.
Pakt ze het niet goed op terwijl jij het netjes bespreekbaar maakt dan wordt het een andere zaak.
Hier gaat het om een situatie waarbij ze zelf nog niet eens aangesproken is, als het contact zo eindigd vind ik dat respectloos.
Maar goed dat is mijn mening.
Tekst hierboven van Moonlight vind ik ook erg goed.
Het klinkt alsof jullie het besluit al vastgesteld hebben. Ik vind dat praten in groepsverband ook niet bepaald netjes.
Op z'n minst zou je haar er misschien persoonlijk toch nog op aan kunnen spreken. Ook al is het nog geen vriendin van je. Ook al zie je haar buiten die afspraken om niet.
Gewoon om haar de kans te geven om zich sociaal te ontwikkelen.
Weet jij veel wat voor verleden ze verder heeft?
Weet jij veel hoe hard dit aan kan komen?
Breng dat laatste beetje respect tenminste op om het lef te tonen om haar er persoonlijk op aan te spreken voor haar eigen bestwil.
Pakt ze het niet goed op terwijl jij het netjes bespreekbaar maakt dan wordt het een andere zaak.
Hier gaat het om een situatie waarbij ze zelf nog niet eens aangesproken is, als het contact zo eindigd vind ik dat respectloos.
Maar goed dat is mijn mening.
Tekst hierboven van Moonlight vind ik ook erg goed.
donderdag 30 juli 2009 om 00:49
wat me enorm stoort in de discussie is dat TO steeds praat in "wij", je spreekt namens het "groepje" en iedereen vindt dat zo. En het "groepje" wil persoon X aanspreken op haar gedrag en het "groepje" wil eerlijk zijn en zeggen dat X niet meer welkom is. Maar "het groepje" wil X ook niet kwetsen.
Ik denk dat het "groepje" maar eens moet leren om zich niet te verschuilen achter een ander. Neem verantwoordelijkheid voor jezelf. Als jij X niet leuk vindt, en je wil liever niet met haar omgaan. Dat zeg jij dat tegen X namens jezelf en namens niemand anders.
Ik denk dat het "groepje" maar eens moet leren om zich niet te verschuilen achter een ander. Neem verantwoordelijkheid voor jezelf. Als jij X niet leuk vindt, en je wil liever niet met haar omgaan. Dat zeg jij dat tegen X namens jezelf en namens niemand anders.
donderdag 30 juli 2009 om 00:51
Heeft zij zelf nog niet in de gaten dat jullie haar niet 'moeten'?
En hoe ziet zo'n avondje gezellig met z'n allen er dan uit? Doen jullie gewoon gezellig alsof er niks aan de hand is, betrekken haar bij de gesprekken en zo? Of wordt ze genegeerd?
Als jullie allemaal doen alsof alles koek en ei is, vind ik dat schijnheiligheid ten top. Dan worden er ook geen signalen afgegeven waardoor zij wel eens na zou kunnen gaan denken of er misschien iets aan de hand is.
Ook begrijp ik niet hoe de hele groep deze situatie in stand kan houden. Als ik de pest aan iemand heb, ben ik overduidelijk, ik negeer die persoon compleet. Meestal is dit duidelijk genoeg en als dat niet zo is, ga ik verbaal aan de slag en dat laat dan aan duidelijkheid niets te wensen over. En hoe denkt de rest van de groep erover om dit 'probleem' aan te pakken?
Ik heb ook het idee dat TO zich nu gaat richten op dat de dame in kwestie het misschien ook wel eens niet leuk zou kunnen vinden want.....ze zegt regelmatig af, gaat als eerste weg etc. Kijk, dat zou voor de groep helemaal ideaal zijn, natuurlijk. Dan haakt ze vanzelf wel een keer af en heeft niemand iets hoeven ondernemen. Heel laf!
Men hoeft ook niet bij mij aan te komen met verhalen over die of die. Mijn standaard antwoord is dan ook altijd dat ze niet bij mij moeten zijn maar bij de persoon in kwestie. En natuurlijk praat ik met anderen over anderen maar ik vertel alleen datgene dat ik ook aan de persoon zelf heb gezegd. De ander weet altijd hoe ik over hem of haar denk en ik vind dat ik dan ook tegenover een derde mijn mening mag geven. Dan is het geen geroddel of achter iemands rug praten. En ik kan mezelf nog in de spiegel aankijken.
En hoe ziet zo'n avondje gezellig met z'n allen er dan uit? Doen jullie gewoon gezellig alsof er niks aan de hand is, betrekken haar bij de gesprekken en zo? Of wordt ze genegeerd?
Als jullie allemaal doen alsof alles koek en ei is, vind ik dat schijnheiligheid ten top. Dan worden er ook geen signalen afgegeven waardoor zij wel eens na zou kunnen gaan denken of er misschien iets aan de hand is.
Ook begrijp ik niet hoe de hele groep deze situatie in stand kan houden. Als ik de pest aan iemand heb, ben ik overduidelijk, ik negeer die persoon compleet. Meestal is dit duidelijk genoeg en als dat niet zo is, ga ik verbaal aan de slag en dat laat dan aan duidelijkheid niets te wensen over. En hoe denkt de rest van de groep erover om dit 'probleem' aan te pakken?
Ik heb ook het idee dat TO zich nu gaat richten op dat de dame in kwestie het misschien ook wel eens niet leuk zou kunnen vinden want.....ze zegt regelmatig af, gaat als eerste weg etc. Kijk, dat zou voor de groep helemaal ideaal zijn, natuurlijk. Dan haakt ze vanzelf wel een keer af en heeft niemand iets hoeven ondernemen. Heel laf!
Men hoeft ook niet bij mij aan te komen met verhalen over die of die. Mijn standaard antwoord is dan ook altijd dat ze niet bij mij moeten zijn maar bij de persoon in kwestie. En natuurlijk praat ik met anderen over anderen maar ik vertel alleen datgene dat ik ook aan de persoon zelf heb gezegd. De ander weet altijd hoe ik over hem of haar denk en ik vind dat ik dan ook tegenover een derde mijn mening mag geven. Dan is het geen geroddel of achter iemands rug praten. En ik kan mezelf nog in de spiegel aankijken.
donderdag 30 juli 2009 om 00:51
Je kan ook gewoon zeggen. Als jullie X de volgende keer ook uitnodigen kom ik niet, en als ik het initiatief neem dan nodig ik X niet uit. Klaar. En vervolgens communiceer je naar X dat je teveel van elkaar verschilt en dat je dat irriteert en dat je daarom haar niet meer zal uitnodigen als je anderen van het "groepje" uitnodigt.
Hoe oud is het "groepje?"
Hoe oud is het "groepje?"
donderdag 30 juli 2009 om 00:55
Moonlight, ook bedankt voor je reactie.
Hmm... ja, een paar mensen van de groep hebben haar ook 1 op 1 meegemaakt en die hebben juist slechtere ervaringen met haar (dat ze afspraken niet nakomt, zomaar iets meeneemt alsof het een kadootje is, gaat flirten met hun partner, en nog wat vrij egoistische acties.)
Ze is zeker ook niet verlegen, toont nauwelijks interesse in anderen en praat alleen over zichzelf, op een nogal emotieloze toon.
Ik ben geen psych maar ze vertoon zoveel raar gedrag dat ik ga vermoeden dat er wel meer aan de hand moet zijn. Maar wat het ook is, het maakt niet uit, we zijn geen hulpverleners tenslotte.
Ik wilde daar eigenlijk niet allemaal zo over uitweiden maar ik snap dat het anders overkomt alsof wij haar verkeerd inschatten of een elitair clubje zijn of zo.
Hmm... ja, een paar mensen van de groep hebben haar ook 1 op 1 meegemaakt en die hebben juist slechtere ervaringen met haar (dat ze afspraken niet nakomt, zomaar iets meeneemt alsof het een kadootje is, gaat flirten met hun partner, en nog wat vrij egoistische acties.)
Ze is zeker ook niet verlegen, toont nauwelijks interesse in anderen en praat alleen over zichzelf, op een nogal emotieloze toon.
Ik ben geen psych maar ze vertoon zoveel raar gedrag dat ik ga vermoeden dat er wel meer aan de hand moet zijn. Maar wat het ook is, het maakt niet uit, we zijn geen hulpverleners tenslotte.
Ik wilde daar eigenlijk niet allemaal zo over uitweiden maar ik snap dat het anders overkomt alsof wij haar verkeerd inschatten of een elitair clubje zijn of zo.
donderdag 30 juli 2009 om 00:55
donderdag 30 juli 2009 om 00:56
quote:meds schreef op 30 juli 2009 @ 00:51:
En vervolgens communiceer je naar X dat je teveel van elkaar verschilt en dat je dat irriteert en dat je daarom haar niet meer zal uitnodigen als je anderen van het "groepje" uitnodigt.
?"En als er nou zes mensen uit dat groepje naar X toe communiceren dat " je teveel van elkaar verschilt en dat je dat irriteert en dat je daarom haar niet meer zal uitnodigen als je anderen van het "groepje" uitnodigt." ? Krijgt ze zes keer de deksel op haar neus . Ook hard .
En vervolgens communiceer je naar X dat je teveel van elkaar verschilt en dat je dat irriteert en dat je daarom haar niet meer zal uitnodigen als je anderen van het "groepje" uitnodigt.
?"En als er nou zes mensen uit dat groepje naar X toe communiceren dat " je teveel van elkaar verschilt en dat je dat irriteert en dat je daarom haar niet meer zal uitnodigen als je anderen van het "groepje" uitnodigt." ? Krijgt ze zes keer de deksel op haar neus . Ook hard .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 30 juli 2009 om 00:58
quote:blijfgewoonbianca schreef op 30 juli 2009 @ 00:56:
[...]
En als er nou zes mensen uit dat groepje naar X toe communiceren dat " je teveel van elkaar verschilt en dat je dat irriteert en dat je daarom haar niet meer zal uitnodigen als je anderen van het "groepje" uitnodigt." ? Krijgt ze zes keer de deksel op haar neus . Ook hard .ik geloof er geen biet van dat alle zes daar genoeg ballen voor hebben, laat staan dat ze alle 6 hetzelfde denken over X. Gewoon kinderachtig groepsgedrag is dit. De helft zal zeggen: ik vind je wel leuk hoor, en de andere helft zal zich in stilzwijgen hullen. Iedereen verschuilt zich achter elkaar, men durft alleen maar iemand "uit de groep te gooien" namens de groep en niet namens zichzelf.
[...]
En als er nou zes mensen uit dat groepje naar X toe communiceren dat " je teveel van elkaar verschilt en dat je dat irriteert en dat je daarom haar niet meer zal uitnodigen als je anderen van het "groepje" uitnodigt." ? Krijgt ze zes keer de deksel op haar neus . Ook hard .ik geloof er geen biet van dat alle zes daar genoeg ballen voor hebben, laat staan dat ze alle 6 hetzelfde denken over X. Gewoon kinderachtig groepsgedrag is dit. De helft zal zeggen: ik vind je wel leuk hoor, en de andere helft zal zich in stilzwijgen hullen. Iedereen verschuilt zich achter elkaar, men durft alleen maar iemand "uit de groep te gooien" namens de groep en niet namens zichzelf.
donderdag 30 juli 2009 om 01:09
quote:meds schreef op 30 juli 2009 @ 00:49:
wat me enorm stoort in de discussie is dat TO steeds praat in "wij", je spreekt namens het "groepje" en iedereen vindt dat zo. En het "groepje" wil persoon X aanspreken op haar gedrag en het "groepje" wil eerlijk zijn en zeggen dat X niet meer welkom is. Maar "het groepje" wil X ook niet kwetsen.
Ik denk dat het "groepje" maar eens moet leren om zich niet te verschuilen achter een ander. Neem verantwoordelijkheid voor jezelf. Als jij X niet leuk vindt, en je wil liever niet met haar omgaan. Dat zeg jij dat tegen X namens jezelf en namens niemand anders.
Heb je gelijk in, maar ik ben de enige die hier post.
En het probleem gaat juist om de groep. Ik zie haar als we met de groep afspreken en dan het is leuker zonder haar dan met haar.
Dit topic is mijn initiatief om te zoeken naar een manier om dit op te lossen.
Ik spreek namens de groep maar dat is ook een kwestie van Nederlands, 'ik en de rest van de groep' is wat langer dan 'we'.
Maar je hebt wel gelijk dat er door de laatste bespreking dat wij-zij gevoel is ontstaan.... Daarom wil ik deze situatie ook oplossen.
@rastafun en anderen; Het speelt nog niet zo lang juist; Pas bij de laatste ontmoeting (waar ze niet bij was) kwam het opeens naar buiten dat 'we' (jawel) het leuker vonden zonder haar, en hoorde ik over de negatieve ervaringen van de anderen.
Nu is er inderdaad een heel erg wij-zij gevoel ontstaan en daarom lijkt het me ook niks om weer af te spreken met haar erbij en dat we dan allemaal toneel moeten gaan spelen of raar gaan doen. Ik wil zeker niet haar gaan negeren of fake gaan zitten doen.
Vandaar ook dit topic, dat was ook al in het begin mijn vraag: Eerlijk zijn of dan maar (stiekem) zonder haar afspreken.
wat me enorm stoort in de discussie is dat TO steeds praat in "wij", je spreekt namens het "groepje" en iedereen vindt dat zo. En het "groepje" wil persoon X aanspreken op haar gedrag en het "groepje" wil eerlijk zijn en zeggen dat X niet meer welkom is. Maar "het groepje" wil X ook niet kwetsen.
Ik denk dat het "groepje" maar eens moet leren om zich niet te verschuilen achter een ander. Neem verantwoordelijkheid voor jezelf. Als jij X niet leuk vindt, en je wil liever niet met haar omgaan. Dat zeg jij dat tegen X namens jezelf en namens niemand anders.
Heb je gelijk in, maar ik ben de enige die hier post.
En het probleem gaat juist om de groep. Ik zie haar als we met de groep afspreken en dan het is leuker zonder haar dan met haar.
Dit topic is mijn initiatief om te zoeken naar een manier om dit op te lossen.
Ik spreek namens de groep maar dat is ook een kwestie van Nederlands, 'ik en de rest van de groep' is wat langer dan 'we'.
Maar je hebt wel gelijk dat er door de laatste bespreking dat wij-zij gevoel is ontstaan.... Daarom wil ik deze situatie ook oplossen.
@rastafun en anderen; Het speelt nog niet zo lang juist; Pas bij de laatste ontmoeting (waar ze niet bij was) kwam het opeens naar buiten dat 'we' (jawel) het leuker vonden zonder haar, en hoorde ik over de negatieve ervaringen van de anderen.
Nu is er inderdaad een heel erg wij-zij gevoel ontstaan en daarom lijkt het me ook niks om weer af te spreken met haar erbij en dat we dan allemaal toneel moeten gaan spelen of raar gaan doen. Ik wil zeker niet haar gaan negeren of fake gaan zitten doen.
Vandaar ook dit topic, dat was ook al in het begin mijn vraag: Eerlijk zijn of dan maar (stiekem) zonder haar afspreken.
donderdag 30 juli 2009 om 01:15
donderdag 30 juli 2009 om 01:15
quote:AliceV schreef op 30 juli 2009 @ 01:09:
[...]
Heb je gelijk in, maar ik ben de enige die hier post.
En het probleem gaat juist om de groep. Ik zie haar als we met de groep afspreken en dan het is leuker zonder haar dan met haar.
Dat vind jij, wat een ander vindt is zijn/haar zaak. Wat "de groep" vindt doet niet ter zake, de groep is geen persoon. Je praat nu weer namens de groep. Als je zo communiceert richting een individu zal ze het nooit begrijpen en is het bijzonder vijandig en aanvallend.
Dit topic is mijn initiatief om te zoeken naar een manier om dit op te lossen.
Ik spreek namens de groep maar dat is ook een kwestie van Nederlands, 'ik en de rest van de groep' is wat langer dan 'we'.
Maar je hebt wel gelijk dat er door de laatste bespreking dat wij-zij gevoel is ontstaan.... Daarom wil ik deze situatie ook oplossen.
Jij moet dus verantwoording nemen voor jezelf. En als jij niks meer met X te maken wil hebben dan moet jij daarover communiceren met X, en haal de anderen er niet bij. Die zijn verantwoordelijk voor zichzelf. Bovendien, stel je even voor dat jij in de positie van X zit en een boodschap krijgt in de trant van: "de groep vindt dat, en ik en de rest vindt dat...." Dat is echt not-done.
@rastafun en anderen; Het speelt nog niet zo lang juist; Pas bij de laatste ontmoeting (waar ze niet bij was) kwam het opeens naar buiten dat 'we' (jawel) het leuker vonden zonder haar, en hoorde ik over de negatieve ervaringen van de anderen.
Nu is er inderdaad een heel erg wij-zij gevoel ontstaan en daarom lijkt het me ook niks om weer af te spreken met haar erbij en dat we dan allemaal toneel moeten gaan spelen of raar gaan doen. Ik wil zeker niet haar gaan negeren of fake gaan zitten doen.
Vandaar ook dit topic, dat was ook al in het begin mijn vraag: Eerlijk zijn of dan maar (stiekem) zonder haar afspreken.er is maar 1 goede oplossing en dat is dat jij vertelt wat jij vindt en dat jij tegen haar vertelt dat je haar niet meer zal uitnodigen, en als een ander haar wel wil uitnodigen dan zal je niet komen. En geef concrete voorbeelden zoals: toen en toen, toen maakte jij die en die opmerking tegen de partner van Y en dat vind ik flirterig. Of toen en toen, nam jij dat mee zonder het te vragen.. etc.
[...]
Heb je gelijk in, maar ik ben de enige die hier post.
En het probleem gaat juist om de groep. Ik zie haar als we met de groep afspreken en dan het is leuker zonder haar dan met haar.
Dat vind jij, wat een ander vindt is zijn/haar zaak. Wat "de groep" vindt doet niet ter zake, de groep is geen persoon. Je praat nu weer namens de groep. Als je zo communiceert richting een individu zal ze het nooit begrijpen en is het bijzonder vijandig en aanvallend.
Dit topic is mijn initiatief om te zoeken naar een manier om dit op te lossen.
Ik spreek namens de groep maar dat is ook een kwestie van Nederlands, 'ik en de rest van de groep' is wat langer dan 'we'.
Maar je hebt wel gelijk dat er door de laatste bespreking dat wij-zij gevoel is ontstaan.... Daarom wil ik deze situatie ook oplossen.
Jij moet dus verantwoording nemen voor jezelf. En als jij niks meer met X te maken wil hebben dan moet jij daarover communiceren met X, en haal de anderen er niet bij. Die zijn verantwoordelijk voor zichzelf. Bovendien, stel je even voor dat jij in de positie van X zit en een boodschap krijgt in de trant van: "de groep vindt dat, en ik en de rest vindt dat...." Dat is echt not-done.
@rastafun en anderen; Het speelt nog niet zo lang juist; Pas bij de laatste ontmoeting (waar ze niet bij was) kwam het opeens naar buiten dat 'we' (jawel) het leuker vonden zonder haar, en hoorde ik over de negatieve ervaringen van de anderen.
Nu is er inderdaad een heel erg wij-zij gevoel ontstaan en daarom lijkt het me ook niks om weer af te spreken met haar erbij en dat we dan allemaal toneel moeten gaan spelen of raar gaan doen. Ik wil zeker niet haar gaan negeren of fake gaan zitten doen.
Vandaar ook dit topic, dat was ook al in het begin mijn vraag: Eerlijk zijn of dan maar (stiekem) zonder haar afspreken.er is maar 1 goede oplossing en dat is dat jij vertelt wat jij vindt en dat jij tegen haar vertelt dat je haar niet meer zal uitnodigen, en als een ander haar wel wil uitnodigen dan zal je niet komen. En geef concrete voorbeelden zoals: toen en toen, toen maakte jij die en die opmerking tegen de partner van Y en dat vind ik flirterig. Of toen en toen, nam jij dat mee zonder het te vragen.. etc.
