Relaties
alle pijlers
Iemand uit de groep 'gooien'
woensdag 29 juli 2009 om 18:45
Sinds iets meer dan een jaar spreek ik regelmatig af met een klein groepje. Nu we elkaar wat beter leren kennen, blijkt dat een vrouw nogal buiten de groep valt. Ze is een heel ander type dan de rest, en gedraagt zich daarnaast ongeinteresseerd en soms nogal asociaal (ze pikt b.v. iets in dat voor de hele groep bedoeld is, en komt plots met rare genante verhalen)
Iedereen doet nu beleefd vriendelijk tegen haar, maar als ze er toevallig niet bij kan zijn, zijn we allemaal een beetje opgelucht.
Ik hoop dat dit nu niet te bot overkomt, maar we zijn dus geen jarenlange vrienden en we zijn geen therapeutische opvang groep, we komen gewoon bij elkaar voor de gezelligheid, en met haar is het eigenlijk een stuk minder gezellig.
Maar we weten ook allemaal hoe naar het voelt om buitengesloten te worden door een groep, en daarom blijft iedereen lief en aardig tegen haar doen. Maar ook dat voelt niet goed, hartstikke schijnheilig natuurlijk...
Maar ja, wat nu?
Moeten we eerlijk tegen haar zeggen dat we haar er niet meer bij willen? Moeten we stiekem zonder haar gaan afspreken? Of moeten we haar er maar bij houden en beleefd blijven doen?
Ik zie in ieder geval geen heil in een 'goed gesprek' om dingen te veranderen en haar erbij te houden. Het is ook niet een ding dat vervelend aan haar is.
Ik vraag me soms af of ze niet een psychische stoornis of een of ander trauma heeft, wat haar vreemde gedrag zou verklaren (er zijn nog veel meer rare dingen dan die ik noemde) maar ja, we zijn niet haar hulpverleners of zo.
Maar hoe kunnen we hier het beste mee omgaan?
Iedereen doet nu beleefd vriendelijk tegen haar, maar als ze er toevallig niet bij kan zijn, zijn we allemaal een beetje opgelucht.
Ik hoop dat dit nu niet te bot overkomt, maar we zijn dus geen jarenlange vrienden en we zijn geen therapeutische opvang groep, we komen gewoon bij elkaar voor de gezelligheid, en met haar is het eigenlijk een stuk minder gezellig.
Maar we weten ook allemaal hoe naar het voelt om buitengesloten te worden door een groep, en daarom blijft iedereen lief en aardig tegen haar doen. Maar ook dat voelt niet goed, hartstikke schijnheilig natuurlijk...
Maar ja, wat nu?
Moeten we eerlijk tegen haar zeggen dat we haar er niet meer bij willen? Moeten we stiekem zonder haar gaan afspreken? Of moeten we haar er maar bij houden en beleefd blijven doen?
Ik zie in ieder geval geen heil in een 'goed gesprek' om dingen te veranderen en haar erbij te houden. Het is ook niet een ding dat vervelend aan haar is.
Ik vraag me soms af of ze niet een psychische stoornis of een of ander trauma heeft, wat haar vreemde gedrag zou verklaren (er zijn nog veel meer rare dingen dan die ik noemde) maar ja, we zijn niet haar hulpverleners of zo.
Maar hoe kunnen we hier het beste mee omgaan?
woensdag 29 juli 2009 om 18:48
quote:AliceV schreef op 29 juli 2009 @ 18:45:
Sinds iets meer dan een jaar spreek ik regelmatig af met een klein groepje. Nu we elkaar wat beter leren kennen, blijkt dat een vrouw nogal buiten de groep valt. Ze is een heel ander type dan de rest, en gedraagt zich daarnaast ongeinteresseerd en soms nogal asociaal (ze pikt b.v. iets in dat voor de hele groep bedoeld is, en komt plots met rare genante verhalen)
Iedereen doet nu beleefd vriendelijk tegen haar, maar als ze er toevallig niet bij kan zijn, zijn we allemaal een beetje opgelucht.
Ik hoop dat dit nu niet te bot overkomt, maar we zijn dus geen jarenlange vrienden en we zijn geen therapeutische opvang groep, we komen gewoon bij elkaar voor de gezelligheid, en met haar is het eigenlijk een stuk minder gezellig.
Maar we weten ook allemaal hoe naar het voelt om buitengesloten te worden door een groep, en daarom blijft iedereen lief en aardig tegen haar doen. Maar ook dat voelt niet goed, hartstikke schijnheilig natuurlijk...
Maar ja, wat nu?
Moeten we eerlijk tegen haar zeggen dat we haar er niet meer bij willen? Moeten we stiekem zonder haar gaan afspreken? Of moeten we haar er maar bij houden en beleefd blijven doen?
Ik zie in ieder geval geen heil in een 'goed gesprek' om dingen te veranderen en haar erbij te houden. Het is ook niet een ding dat vervelend aan haar is.
Ik vraag me soms af of ze niet een psychische stoornis of een of ander trauma heeft, wat haar vreemde gedrag zou verklaren (er zijn nog veel meer rare dingen dan die ik noemde) maar ja, we zijn niet haar hulpverleners of zo.
Maar hoe kunnen we hier het beste mee omgaan?Wat zou je zelf willen als jij die vrouw was?
Sinds iets meer dan een jaar spreek ik regelmatig af met een klein groepje. Nu we elkaar wat beter leren kennen, blijkt dat een vrouw nogal buiten de groep valt. Ze is een heel ander type dan de rest, en gedraagt zich daarnaast ongeinteresseerd en soms nogal asociaal (ze pikt b.v. iets in dat voor de hele groep bedoeld is, en komt plots met rare genante verhalen)
Iedereen doet nu beleefd vriendelijk tegen haar, maar als ze er toevallig niet bij kan zijn, zijn we allemaal een beetje opgelucht.
Ik hoop dat dit nu niet te bot overkomt, maar we zijn dus geen jarenlange vrienden en we zijn geen therapeutische opvang groep, we komen gewoon bij elkaar voor de gezelligheid, en met haar is het eigenlijk een stuk minder gezellig.
Maar we weten ook allemaal hoe naar het voelt om buitengesloten te worden door een groep, en daarom blijft iedereen lief en aardig tegen haar doen. Maar ook dat voelt niet goed, hartstikke schijnheilig natuurlijk...
Maar ja, wat nu?
Moeten we eerlijk tegen haar zeggen dat we haar er niet meer bij willen? Moeten we stiekem zonder haar gaan afspreken? Of moeten we haar er maar bij houden en beleefd blijven doen?
Ik zie in ieder geval geen heil in een 'goed gesprek' om dingen te veranderen en haar erbij te houden. Het is ook niet een ding dat vervelend aan haar is.
Ik vraag me soms af of ze niet een psychische stoornis of een of ander trauma heeft, wat haar vreemde gedrag zou verklaren (er zijn nog veel meer rare dingen dan die ik noemde) maar ja, we zijn niet haar hulpverleners of zo.
Maar hoe kunnen we hier het beste mee omgaan?Wat zou je zelf willen als jij die vrouw was?
woensdag 29 juli 2009 om 18:59
Ik zou ook zeggen aanspreken. Haar er zomaar uitgooien is lullig. Stiekem afspreken ook. Als jullie haar allemaal aanspreken op ongewenst gedrag, dan krijgt ze vanzelf wel door dat ze zich zal moeten aanpassen of zelf het initiatief moet nemen om niet meer mee te doen. Maar geef haar in elk geval de optie, best kans dat zij zich er helemaal niet van bewust is dat het jullie allemaal zo enorm stoort.
woensdag 29 juli 2009 om 19:22
Misschien heeft zij helemaal niks door. En dan wordt ze opeens uit de 'groep gegooid', terwijl ze totaal nergens weet van heeft. Vind datt jullie haar eerst eens op haar gedrag moeten wijzen. En onthoudt: wat gij niet wil dat u geschiedt, doe dit ook een ander niet!
anoniem_85107 wijzigde dit bericht op 29-07-2009 19:24
Reden: spelfoutje
Reden: spelfoutje
% gewijzigd
woensdag 29 juli 2009 om 19:50
Oh, ik geloof dat ik het een en ander moet verduidelijken;
Ik snap wel dat dit stom overkomt, maar we kennen elkaar allemaal dus nog niet heel lang, het is meer een kennissen club dan een vriendenclub.
En ik heb maar heel algemeen verteld over waarom we moeite met haar hebben, maar ik denk niet dat het iets is dat in een goed gesprek op te lossen is.
Het speelt ook nog niet lang. We spraken eerst alleen af voor de gezelligheid (beetje oppervlakkig). Pas de laatste tijd leren we elkaar wat beter kennen, en komen we er achter dat deze ene vrouw een beetje 'raar' in elkaar zit.
Ze vertelt b.v. nogal genant openhartige verhalen over haar liefdesleven (en zo goed kennen we elkaar dus niet), en komt met andere rare verhalen over dingen die ze gedaan heeft en die tegen het criminele aanzitten.
Er is nog wel veel meer gebeurd, moeilijk om dat allemaal uit te leggen, maar wat het ook is: Het komt er op neer dat we niet echt veel gemeen met elkaar hebben, en haar eigenlijk ook niet echt vertrouwen omdat ze soms heel onberekenbaar kan zijn.
En ja, natuurlijk zouden we haar kunnen aanspreken op bepaald gedrag en tot een 'werkbare situatie' komen, om het zomaar te noemen. Dat zou ik wel doen in een gewone vriendenclub.
Maar dit is een vriendenclub in wording, waar een persoon tussen zit waar het niet mee klikt. We zijn dan toch niet verplicht om haar op te vangen en bevriend met haar te worden?
Wat ik zelf zou willen? Misschien de zachte aanpak, stiekem afspreken zodat ik zelf niet door zou hebben dat ze me er niet bij willen. Maar ik weet niet of dat de beste methode is, vandaar dit topic.
Ik snap wel dat dit stom overkomt, maar we kennen elkaar allemaal dus nog niet heel lang, het is meer een kennissen club dan een vriendenclub.
En ik heb maar heel algemeen verteld over waarom we moeite met haar hebben, maar ik denk niet dat het iets is dat in een goed gesprek op te lossen is.
Het speelt ook nog niet lang. We spraken eerst alleen af voor de gezelligheid (beetje oppervlakkig). Pas de laatste tijd leren we elkaar wat beter kennen, en komen we er achter dat deze ene vrouw een beetje 'raar' in elkaar zit.
Ze vertelt b.v. nogal genant openhartige verhalen over haar liefdesleven (en zo goed kennen we elkaar dus niet), en komt met andere rare verhalen over dingen die ze gedaan heeft en die tegen het criminele aanzitten.
Er is nog wel veel meer gebeurd, moeilijk om dat allemaal uit te leggen, maar wat het ook is: Het komt er op neer dat we niet echt veel gemeen met elkaar hebben, en haar eigenlijk ook niet echt vertrouwen omdat ze soms heel onberekenbaar kan zijn.
En ja, natuurlijk zouden we haar kunnen aanspreken op bepaald gedrag en tot een 'werkbare situatie' komen, om het zomaar te noemen. Dat zou ik wel doen in een gewone vriendenclub.
Maar dit is een vriendenclub in wording, waar een persoon tussen zit waar het niet mee klikt. We zijn dan toch niet verplicht om haar op te vangen en bevriend met haar te worden?
Wat ik zelf zou willen? Misschien de zachte aanpak, stiekem afspreken zodat ik zelf niet door zou hebben dat ze me er niet bij willen. Maar ik weet niet of dat de beste methode is, vandaar dit topic.
woensdag 29 juli 2009 om 19:55
quote:AliceV schreef op 29 juli 2009 @ 19:50:
Oh, ik geloof dat ik het een en ander moet verduidelijken;
Ik snap wel dat dit stom overkomt, maar we kennen elkaar allemaal dus nog niet heel lang, het is meer een kennissen club dan een vriendenclub.
En ik heb maar heel algemeen verteld over waarom we moeite met haar hebben, maar ik denk niet dat het iets is dat in een goed gesprek op te lossen is.
Het speelt ook nog niet lang. We spraken eerst alleen af voor de gezelligheid (beetje oppervlakkig). Pas de laatste tijd leren we elkaar wat beter kennen, en komen we er achter dat deze ene vrouw een beetje 'raar' in elkaar zit.
Ze vertelt b.v. nogal genant openhartige verhalen over haar liefdesleven (en zo goed kennen we elkaar dus niet), en komt met andere rare verhalen over dingen die ze gedaan heeft en die tegen het criminele aanzitten.
Er is nog wel veel meer gebeurd, moeilijk om dat allemaal uit te leggen, maar wat het ook is: Het komt er op neer dat we niet echt veel gemeen met elkaar hebben, en haar eigenlijk ook niet echt vertrouwen omdat ze soms heel onberekenbaar kan zijn.
En ja, natuurlijk zouden we haar kunnen aanspreken op bepaald gedrag en tot een 'werkbare situatie' komen, om het zomaar te noemen. Dat zou ik wel doen in een gewone vriendenclub.
Maar dit is een vriendenclub in wording, waar een persoon tussen zit waar het niet mee klikt. We zijn dan toch niet verplicht om haar op te vangen en bevriend met haar te worden? Maar waarom zit zij dan uberhaupt in 'de groep'?
Wat ik zelf zou willen? Misschien de zachte aanpak, stiekem afspreken zodat ik zelf niet door zou hebben dat ze me er niet bij willen. Vind je dat niet heel onvolwassen en bovendien heel gemeen? Maar ik weet niet of dat de beste methode is, vandaar dit topic.
Oh, ik geloof dat ik het een en ander moet verduidelijken;
Ik snap wel dat dit stom overkomt, maar we kennen elkaar allemaal dus nog niet heel lang, het is meer een kennissen club dan een vriendenclub.
En ik heb maar heel algemeen verteld over waarom we moeite met haar hebben, maar ik denk niet dat het iets is dat in een goed gesprek op te lossen is.
Het speelt ook nog niet lang. We spraken eerst alleen af voor de gezelligheid (beetje oppervlakkig). Pas de laatste tijd leren we elkaar wat beter kennen, en komen we er achter dat deze ene vrouw een beetje 'raar' in elkaar zit.
Ze vertelt b.v. nogal genant openhartige verhalen over haar liefdesleven (en zo goed kennen we elkaar dus niet), en komt met andere rare verhalen over dingen die ze gedaan heeft en die tegen het criminele aanzitten.
Er is nog wel veel meer gebeurd, moeilijk om dat allemaal uit te leggen, maar wat het ook is: Het komt er op neer dat we niet echt veel gemeen met elkaar hebben, en haar eigenlijk ook niet echt vertrouwen omdat ze soms heel onberekenbaar kan zijn.
En ja, natuurlijk zouden we haar kunnen aanspreken op bepaald gedrag en tot een 'werkbare situatie' komen, om het zomaar te noemen. Dat zou ik wel doen in een gewone vriendenclub.
Maar dit is een vriendenclub in wording, waar een persoon tussen zit waar het niet mee klikt. We zijn dan toch niet verplicht om haar op te vangen en bevriend met haar te worden? Maar waarom zit zij dan uberhaupt in 'de groep'?
Wat ik zelf zou willen? Misschien de zachte aanpak, stiekem afspreken zodat ik zelf niet door zou hebben dat ze me er niet bij willen. Vind je dat niet heel onvolwassen en bovendien heel gemeen? Maar ik weet niet of dat de beste methode is, vandaar dit topic.
woensdag 29 juli 2009 om 20:01
quote:lotje__ schreef op 29 juli 2009 @ 19:58:
Ik vind het allemaal n btje vaag, hoe heb je elkaar leren kennen etc?
Maar zelf zou ik denk ik ook gaan voor het 'verwateren'.
Zeker niet voor een groepsgesprek, als ze al zo onberekenbaar is..wie weet hoe ze gaat reageren.Tja, onberekenbaar. Tot nu toe komt zij wel het best uit de test. De anderen blijken allemaal onbetrouwbaar te zijn.
Ik vind het allemaal n btje vaag, hoe heb je elkaar leren kennen etc?
Maar zelf zou ik denk ik ook gaan voor het 'verwateren'.
Zeker niet voor een groepsgesprek, als ze al zo onberekenbaar is..wie weet hoe ze gaat reageren.Tja, onberekenbaar. Tot nu toe komt zij wel het best uit de test. De anderen blijken allemaal onbetrouwbaar te zijn.
woensdag 29 juli 2009 om 20:05
quote:AliceV schreef op 29 juli 2009 @ 19:50:
Oh, ik geloof dat ik het een en ander moet verduidelijken;
Ik snap wel dat dit stom overkomt, maar we kennen elkaar allemaal dus nog niet heel lang, het is meer een kennissen club dan een vriendenclub.
En ik heb maar heel algemeen verteld over waarom we moeite met haar hebben, maar ik denk niet dat het iets is dat in een goed gesprek op te lossen is.
Het speelt ook nog niet lang. We spraken eerst alleen af voor de gezelligheid (beetje oppervlakkig). Pas de laatste tijd leren we elkaar wat beter kennen, en komen we er achter dat deze ene vrouw een beetje 'raar' in elkaar zit.
Ze vertelt b.v. nogal genant openhartige verhalen over haar liefdesleven (en zo goed kennen we elkaar dus niet), en komt met andere rare verhalen over dingen die ze gedaan heeft en die tegen het criminele aanzitten.
Er is nog wel veel meer gebeurd, moeilijk om dat allemaal uit te leggen, maar wat het ook is: Het komt er op neer dat we niet echt veel gemeen met elkaar hebben, en haar eigenlijk ook niet echt vertrouwen omdat ze soms heel onberekenbaar kan zijn.
En ja, natuurlijk zouden we haar kunnen aanspreken op bepaald gedrag en tot een 'werkbare situatie' komen, om het zomaar te noemen. Dat zou ik wel doen in een gewone vriendenclub.
Maar dit is een vriendenclub in wording, waar een persoon tussen zit waar het niet mee klikt. We zijn dan toch niet verplicht om haar op te vangen en bevriend met haar te worden?
Wat ik zelf zou willen? Misschien de zachte aanpak, stiekem afspreken zodat ik zelf niet door zou hebben dat ze me er niet bij willen. Maar ik weet niet of dat de beste methode is, vandaar dit topic.Eerlijk gezegd vind ik de wijze waarop je over deze vrouw spreekt, stuitend. "We" versus "zij", zonder dat er één fatsoenlijk gesprek heeft plaatsgevonden. Jullie vormen wellicht geen therapautische gemeenschap maar dat ontslaat je niet van de morele plicht je enigszins fatsoenlijk op te stellen naar anderen. Als jíj last hebt van haar gedrag dan kun jij haar daarop aanspreken. Het gaat niet aan om je gezamenlijk fijn te zitten ergeren en iemand vervolgens zonder enige communicatie buiten te sluiten, wat zeg ik.."uit de groep te gooien". Hoe oud zijn jullie eigenlijk?
Oh, ik geloof dat ik het een en ander moet verduidelijken;
Ik snap wel dat dit stom overkomt, maar we kennen elkaar allemaal dus nog niet heel lang, het is meer een kennissen club dan een vriendenclub.
En ik heb maar heel algemeen verteld over waarom we moeite met haar hebben, maar ik denk niet dat het iets is dat in een goed gesprek op te lossen is.
Het speelt ook nog niet lang. We spraken eerst alleen af voor de gezelligheid (beetje oppervlakkig). Pas de laatste tijd leren we elkaar wat beter kennen, en komen we er achter dat deze ene vrouw een beetje 'raar' in elkaar zit.
Ze vertelt b.v. nogal genant openhartige verhalen over haar liefdesleven (en zo goed kennen we elkaar dus niet), en komt met andere rare verhalen over dingen die ze gedaan heeft en die tegen het criminele aanzitten.
Er is nog wel veel meer gebeurd, moeilijk om dat allemaal uit te leggen, maar wat het ook is: Het komt er op neer dat we niet echt veel gemeen met elkaar hebben, en haar eigenlijk ook niet echt vertrouwen omdat ze soms heel onberekenbaar kan zijn.
En ja, natuurlijk zouden we haar kunnen aanspreken op bepaald gedrag en tot een 'werkbare situatie' komen, om het zomaar te noemen. Dat zou ik wel doen in een gewone vriendenclub.
Maar dit is een vriendenclub in wording, waar een persoon tussen zit waar het niet mee klikt. We zijn dan toch niet verplicht om haar op te vangen en bevriend met haar te worden?
Wat ik zelf zou willen? Misschien de zachte aanpak, stiekem afspreken zodat ik zelf niet door zou hebben dat ze me er niet bij willen. Maar ik weet niet of dat de beste methode is, vandaar dit topic.Eerlijk gezegd vind ik de wijze waarop je over deze vrouw spreekt, stuitend. "We" versus "zij", zonder dat er één fatsoenlijk gesprek heeft plaatsgevonden. Jullie vormen wellicht geen therapautische gemeenschap maar dat ontslaat je niet van de morele plicht je enigszins fatsoenlijk op te stellen naar anderen. Als jíj last hebt van haar gedrag dan kun jij haar daarop aanspreken. Het gaat niet aan om je gezamenlijk fijn te zitten ergeren en iemand vervolgens zonder enige communicatie buiten te sluiten, wat zeg ik.."uit de groep te gooien". Hoe oud zijn jullie eigenlijk?
woensdag 29 juli 2009 om 20:08
Ik ben daar dan wel weer heel gemakkelijk in. Spreek gewoon af zonder deze vrouw en als ze vraagt waarom dan kan ze alsnog opheldering krijgen.
Blijkbaar is de klik er niet... maar om daar dan nu hele gesprekken over te gaan voeren als je dat niet wilt. Niet netjes, maar het lost het probleem wel op. Daarbij...vele vriendschappen struikelen zo.
Blijkbaar is de klik er niet... maar om daar dan nu hele gesprekken over te gaan voeren als je dat niet wilt. Niet netjes, maar het lost het probleem wel op. Daarbij...vele vriendschappen struikelen zo.
woensdag 29 juli 2009 om 20:13
Je verduidelijking maakt het verhaal niet echt anders voor mij. Het gaat er niet om hoe 'raar' deze persoon is of hoe lang jullie elkaar kennen. Je spreekt al niet meer namens jezelf en het is overduidelijk dat 'jullie' haar niet meer willen kennen.
Zo'n groep daar wil ik helemaal niet bij horen, maar ik ben vast hopeloos ouderwets en heilig.
Als je echt ballen hebt ga je naar haar toe en zeg je 'wij zijn zo kinderachtig dat wij achter jouw rug om hebben overlegd over jou, we vinden jou niet leuk en we hebben unaniem besloten dat we je niet moeten dus je hoeft niet meer te komen'.
Dan ben je tenminste eerlijk maar niet minder stom.
Zo'n groep daar wil ik helemaal niet bij horen, maar ik ben vast hopeloos ouderwets en heilig.
Als je echt ballen hebt ga je naar haar toe en zeg je 'wij zijn zo kinderachtig dat wij achter jouw rug om hebben overlegd over jou, we vinden jou niet leuk en we hebben unaniem besloten dat we je niet moeten dus je hoeft niet meer te komen'.
Dan ben je tenminste eerlijk maar niet minder stom.
anoniem_85273 wijzigde dit bericht op 29-07-2009 20:14
Reden: detail
Reden: detail
% gewijzigd
woensdag 29 juli 2009 om 20:25
quote:hanZie schreef op 29 juli 2009 @ 19:58:
Toch raar dat jullie allemaal van elkaar weten hoe je over haar denkt en dat zij dit niet weet. Wil je wel in een groepje zitten waar je achter je rug om zwart gemaakt wordt? Met zulke mensen bouw je echt een band op.
Mee eens. In een groep waar mensen het met elkaar over elkaar hebben zou ik niet willen zitten. Het zal af en toe vast weleens gebeuren, maar de keren dat ik het heb meegemaakt kwam dit voort uit bezorgdheid en positieve betrokkenheid (gaat het wel goed met ***, kunnen we niet wat doen voor *** ). De stille, ongeschreven afspraak dat je het verder niet over elkaar hebt als de ander er niet bij is heeft tot nu toe verder goed gewerkt gelukkig. Daar is het in jullie geval al te laat voor, in het meest sneue geval is de groepsvorming begonnen dankzij het gezamenlijk uitsluiten van deze vrouw.
Want de uitsluiting is al begonnen, ze is al uit de groep gegooid maar niemand heeft de moeite genomen het haar te vertellen. Stop met het gezamenlijk bedenken van voorbeelden die het rechtvaardigen (o ja, toen zei ze ook nog dit, deed ze ook nog dat etc), hou op met praten over haar en wees eerlijk door het de desbetreffende vrouw te vertellen.
Toch raar dat jullie allemaal van elkaar weten hoe je over haar denkt en dat zij dit niet weet. Wil je wel in een groepje zitten waar je achter je rug om zwart gemaakt wordt? Met zulke mensen bouw je echt een band op.
Mee eens. In een groep waar mensen het met elkaar over elkaar hebben zou ik niet willen zitten. Het zal af en toe vast weleens gebeuren, maar de keren dat ik het heb meegemaakt kwam dit voort uit bezorgdheid en positieve betrokkenheid (gaat het wel goed met ***, kunnen we niet wat doen voor *** ). De stille, ongeschreven afspraak dat je het verder niet over elkaar hebt als de ander er niet bij is heeft tot nu toe verder goed gewerkt gelukkig. Daar is het in jullie geval al te laat voor, in het meest sneue geval is de groepsvorming begonnen dankzij het gezamenlijk uitsluiten van deze vrouw.
Want de uitsluiting is al begonnen, ze is al uit de groep gegooid maar niemand heeft de moeite genomen het haar te vertellen. Stop met het gezamenlijk bedenken van voorbeelden die het rechtvaardigen (o ja, toen zei ze ook nog dit, deed ze ook nog dat etc), hou op met praten over haar en wees eerlijk door het de desbetreffende vrouw te vertellen.
