Relaties
alle pijlers
..Ben boos, nu heb ik niets meer.....tips graag !
vrijdag 31 juli 2009 om 12:31
Voel me zwaar klote.....Ik ben nu +/- 4 jaar samen met M. Getrouwd, kindje van bijna 1. De laatste 2 jaar stelden al niet zoveel meer voor op intiem gebied (in het begin was het wel leuk). Was ook heel verbaasd dat ik zwanger was, gebeurde echt heel weinig op dat gebied. +/- 1 jaar geleden (ik was toen nog zwanger) kreeg ik een relatie met P. ( collega ) Hij droeg me op handen, kwijlde nog net niet als ie me zag. We hebben het een paar keer met elkaar gedaan en heel veel gekust en geknuffeld en gemaild en ge-sms't. Heerlijk, hij begeerde me echt en was echt een luisterend oor in alles wat ik hem vertelde. +/- 6 Weken geleden hebben M. en ik een punt gezet achter ons huwelijk. Mede door het intieme gedeelte (heb wel eens gedacht dat ie toch homo was !) en een aantal andere factoren. In 1e instantie ging ik ermee accoord. Later zag ik ons kind als extra motivatie om er toch nog iets van te maken, desnoods met therapie. Maar dat zag M. niet zitten, hij is heel standvastig. Nu was P. met vrouwlief op vakantie geweest. Toen hij terugkwam wilde hij met mij stoppen omdat hij zichzelf toch wel een hufter vond om zijn vrouw te bedriegen. (nu pas ?) En omdat ik weer alleen ga wonen (50% met kind, M. en ik gaan de zorg eerlijk delen) ziet hij dat als een nieuwe start waar hij niet in past. Hij had het niet slechter kunnen timen !! Ik ben zo boos op hem. Kijk, ik weet dat hij nooit bij zijn vrouw weg had gegaan, maar ik had het leuker gevonden als hij hier even mee had gewacht tot ik mijn leventje weer wat op orde heb. Volgens mij heeft hij ook een super leuke vakantie met haar gehad, dat ie nu die beslissing neemt. Hij mailt, sms-t, belt me ook niet meer op mijn werkplek. Alleen als het werk betreft, hij zegt dat ie wel bezorgd om me is (oja?) en vindt het klote voor me dat alles zo moet lopen bij mij thuis en hij wil toch nog steeds een luisterend oor zijn voor mij. Ik zie hem ook een beetje als mede-oorzaak. Juist door mij als een prinsesje constant op te hemelen ging ik steeds meer M.'s gebreken zien. Uitgerekend nu, nu ik M. kwijt ben en een plek voor mezelf moet zien te vinden, is degene die het laatste jaar belangrijk voor me is geworden, ermee gestopt. Ik weet niet waar ik met mijn kwaadheid heen moet, soms wil ik wraak nemen en een kaartje sturen naar zijn huisadres ......Eigenlijk wil ik gewoon dat hij hier ook niet zonder kleerscheuren vanaf komt......Hoe kan ik hem het beste laten merken dat ik heel boos ben ? Ik wil hem gewoon laten VOELEN dat hij mij heel veel pijn gedaan heeft. Alle adviezen, tips, ervaringen e.d. zijn welkom. xxx
vrijdag 31 juli 2009 om 12:54
quote:wuiles schreef op 31 juli 2009 @ 12:51:
Iets zegt mij dat we TO niet meer zullen zien hier...
Zo laf zijn de meesten inderdaad wel. Alleen willen horen wat je horen wil...
Ik word overigens helemaal naar van zo'n post. En dan heb ik het nog niet eens over het vreemdgaan. Is natuurlijk beter van niet. Maar meer dat iemand zo'n naar karakter kan hebben. Ik heb uiteraard ook nare trekjes (zoals iedereen), maar dat je je zo kunt opstellen, onbegrijpelijk!
Iets zegt mij dat we TO niet meer zullen zien hier...
Zo laf zijn de meesten inderdaad wel. Alleen willen horen wat je horen wil...
Ik word overigens helemaal naar van zo'n post. En dan heb ik het nog niet eens over het vreemdgaan. Is natuurlijk beter van niet. Maar meer dat iemand zo'n naar karakter kan hebben. Ik heb uiteraard ook nare trekjes (zoals iedereen), maar dat je je zo kunt opstellen, onbegrijpelijk!
vrijdag 31 juli 2009 om 12:57
quote:Ietje2 schreef op 31 juli 2009 @ 12:31:
Voel me zwaar klote.....Ik ben nu +/- 4 jaar samen met M. Getrouwd, kindje van bijna 1. De laatste 2 jaar stelden al niet zoveel meer voor op intiem gebied (in het begin was het wel leuk). Was ook heel verbaasd dat ik zwanger was, gebeurde echt heel weinig op dat gebied. +/- 1 jaar geleden (ik was toen nog zwanger) kreeg ik een relatie met P. ( collega ) Hij droeg me op handen, kwijlde nog net niet als ie me zag. We hebben het een paar keer met elkaar gedaan en heel veel gekust en geknuffeld en gemaild en ge-sms't. Heerlijk, hij begeerde me echt en was echt een luisterend oor in alles wat ik hem vertelde. +/- 6 Weken geleden hebben M. en ik een punt gezet achter ons huwelijk. Mede door het intieme gedeelte (heb wel eens gedacht dat ie toch homo was !) en een aantal andere factoren. In 1e instantie ging ik ermee accoord. Later zag ik ons kind als extra motivatie om er toch nog iets van te maken, desnoods met therapie. Maar dat zag M. niet zitten, hij is heel standvastig. Nu was P. met vrouwlief op vakantie geweest. Toen hij terugkwam wilde hij met mij stoppen omdat hij zichzelf toch wel een hufter vond om zijn vrouw te bedriegen. (nu pas ?) En omdat ik weer alleen ga wonen (50% met kind, M. en ik gaan de zorg eerlijk delen) ziet hij dat als een nieuwe start waar hij niet in past. Hij had het niet slechter kunnen timen !! Ik ben zo boos op hem. Kijk, ik weet dat hij nooit bij zijn vrouw weg had gegaan, maar ik had het leuker gevonden als hij hier even mee had gewacht tot ik mijn leventje weer wat op orde heb. Volgens mij heeft hij ook een super leuke vakantie met haar gehad, dat ie nu die beslissing neemt. Hij mailt, sms-t, belt me ook niet meer op mijn werkplek. Alleen als het werk betreft, hij zegt dat ie wel bezorgd om me is (oja?) en vindt het klote voor me dat alles zo moet lopen bij mij thuis en hij wil toch nog steeds een luisterend oor zijn voor mij. Ik zie hem ook een beetje als mede-oorzaak. Juist door mij als een prinsesje constant op te hemelen ging ik steeds meer M.'s gebreken zien. Uitgerekend nu, nu ik M. kwijt ben en een plek voor mezelf moet zien te vinden, is degene die het laatste jaar belangrijk voor me is geworden, ermee gestopt. Ik weet niet waar ik met mijn kwaadheid heen moet, soms wil ik wraak nemen en een kaartje sturen naar zijn huisadres ......Eigenlijk wil ik gewoon dat hij hier ook niet zonder kleerscheuren vanaf komt......Hoe kan ik hem het beste laten merken dat ik heel boos ben ? Ik wil hem gewoon laten VOELEN dat hij mij heel veel pijn gedaan heeft. Alle adviezen, tips, ervaringen e.d. zijn welkom. xxxM is niet alleen standvastig; hij beschikt in ieder geval over meer eigenwaarde dan jij en voor de rest: nu weet je wat het is om zelf bedonderd te worden. Laat het daarbij en ga verder met je leven.
Voel me zwaar klote.....Ik ben nu +/- 4 jaar samen met M. Getrouwd, kindje van bijna 1. De laatste 2 jaar stelden al niet zoveel meer voor op intiem gebied (in het begin was het wel leuk). Was ook heel verbaasd dat ik zwanger was, gebeurde echt heel weinig op dat gebied. +/- 1 jaar geleden (ik was toen nog zwanger) kreeg ik een relatie met P. ( collega ) Hij droeg me op handen, kwijlde nog net niet als ie me zag. We hebben het een paar keer met elkaar gedaan en heel veel gekust en geknuffeld en gemaild en ge-sms't. Heerlijk, hij begeerde me echt en was echt een luisterend oor in alles wat ik hem vertelde. +/- 6 Weken geleden hebben M. en ik een punt gezet achter ons huwelijk. Mede door het intieme gedeelte (heb wel eens gedacht dat ie toch homo was !) en een aantal andere factoren. In 1e instantie ging ik ermee accoord. Later zag ik ons kind als extra motivatie om er toch nog iets van te maken, desnoods met therapie. Maar dat zag M. niet zitten, hij is heel standvastig. Nu was P. met vrouwlief op vakantie geweest. Toen hij terugkwam wilde hij met mij stoppen omdat hij zichzelf toch wel een hufter vond om zijn vrouw te bedriegen. (nu pas ?) En omdat ik weer alleen ga wonen (50% met kind, M. en ik gaan de zorg eerlijk delen) ziet hij dat als een nieuwe start waar hij niet in past. Hij had het niet slechter kunnen timen !! Ik ben zo boos op hem. Kijk, ik weet dat hij nooit bij zijn vrouw weg had gegaan, maar ik had het leuker gevonden als hij hier even mee had gewacht tot ik mijn leventje weer wat op orde heb. Volgens mij heeft hij ook een super leuke vakantie met haar gehad, dat ie nu die beslissing neemt. Hij mailt, sms-t, belt me ook niet meer op mijn werkplek. Alleen als het werk betreft, hij zegt dat ie wel bezorgd om me is (oja?) en vindt het klote voor me dat alles zo moet lopen bij mij thuis en hij wil toch nog steeds een luisterend oor zijn voor mij. Ik zie hem ook een beetje als mede-oorzaak. Juist door mij als een prinsesje constant op te hemelen ging ik steeds meer M.'s gebreken zien. Uitgerekend nu, nu ik M. kwijt ben en een plek voor mezelf moet zien te vinden, is degene die het laatste jaar belangrijk voor me is geworden, ermee gestopt. Ik weet niet waar ik met mijn kwaadheid heen moet, soms wil ik wraak nemen en een kaartje sturen naar zijn huisadres ......Eigenlijk wil ik gewoon dat hij hier ook niet zonder kleerscheuren vanaf komt......Hoe kan ik hem het beste laten merken dat ik heel boos ben ? Ik wil hem gewoon laten VOELEN dat hij mij heel veel pijn gedaan heeft. Alle adviezen, tips, ervaringen e.d. zijn welkom. xxxM is niet alleen standvastig; hij beschikt in ieder geval over meer eigenwaarde dan jij en voor de rest: nu weet je wat het is om zelf bedonderd te worden. Laat het daarbij en ga verder met je leven.
vrijdag 31 juli 2009 om 12:59
Nu heb je niets meer? Je bent gezond, hebt een kindje en een baan....
Hòrdes, méutes, màssa's mensen zouden voor die drie dingen alleen al zo ontzettend dankbaar zijn!
Wat je niet meer hebt is een relatie, maar zo te lezen heb je dat hoogstpersoonlijk zèlf verkloot.... Get a life zou ik zeggen, want dat heb je hard nodig!
Hòrdes, méutes, màssa's mensen zouden voor die drie dingen alleen al zo ontzettend dankbaar zijn!
Wat je niet meer hebt is een relatie, maar zo te lezen heb je dat hoogstpersoonlijk zèlf verkloot.... Get a life zou ik zeggen, want dat heb je hard nodig!
Iets anders
vrijdag 31 juli 2009 om 13:02
Nou wat onverwacht zeg, dat die P niet te vertrouwen blijkt te zijn...
Dat had je je misschien ook wel kunnen bedenken toen hij stiekem met jou aan het vreemdgaan was.
Doe niet zo kinderachtig zeg. Concentreer je op je nieuwe leven en je kindje en laat die man met rust ipv snode plannen te gaan zitten smeden.
Dat had je je misschien ook wel kunnen bedenken toen hij stiekem met jou aan het vreemdgaan was.
Doe niet zo kinderachtig zeg. Concentreer je op je nieuwe leven en je kindje en laat die man met rust ipv snode plannen te gaan zitten smeden.
vrijdag 31 juli 2009 om 13:07
Jammer van al die 'eigen schuld, dikke bult' reacties. Dat ze fouten heeft gemaakt wil niet zeggen dat ze zich er niet klote bij mag voelen. Erg jammer om hier iemand de grond nog even extra in te trappen. Reageren jullie ook zo als iemand om hulp vraagt die dronken de straat is overgestoken en is aangereden? Dus als je alles volgens de daarvoor geldende ongeschreven regels doet dan krijg je steun, anders niet... vind ik echt heel jammer. Wat je dan voor advies had moeten geven? Misschien iets in de lijn van: Je hebt P niet nodig om je als een prinsesje te voelen. Je moet nooit iemand nodig hebben om je goed te voelen. Wraak nemen is niet de goede weg, wees blij dat P wel zijn huwelijk redt, dat van jou was zo te lezen toch al op zn endje.
vrijdag 31 juli 2009 om 13:09
Ik denk dat je voornamelijk teleurgesteld bent in je huwelijk, in jezelf en bang bent voor de toekomst zonder man. Want je zegt zelf al: P zou nooit zijn vrouw voor je verlaten en je hebt zelf voorgesteld aan M om in therapie te gaan. Maar omdat je nu bang bent verander je je emotie in woede. Gericht op P. Terwijl dat eigenlijk op jezelf gericht zou moeten zijn. Het lijkt in jouw ogen niet eerlijk dat P er juist nu een punt achter wil zetten. Maar bekijk het eens vanuit zijn (heel reeel) positie. Hij heeft een superleuke vakantie gehad met zijn vrouw. Zoals hij dat verwachtte en wilde. Dat hoort zo omdat zij bij elkaar horen. Daar heb jij niets mee te maken. En hij heeft niets met jouw relatie te maken, of het ontbreken daarvan.
Het is even zuur dat hij juist nu wil stoppen. Maar had je dan gewild dat hij bij je bleef en toneelspeelt? Er is in ieder geval duidelijkheid.
Richt je op belangrijke zaken: je kind, je toekomst. En het goed afronden van je scheiding. Dat is veel belangrijker dan je 'relatie' met P.
Het is even zuur dat hij juist nu wil stoppen. Maar had je dan gewild dat hij bij je bleef en toneelspeelt? Er is in ieder geval duidelijkheid.
Richt je op belangrijke zaken: je kind, je toekomst. En het goed afronden van je scheiding. Dat is veel belangrijker dan je 'relatie' met P.
vrijdag 31 juli 2009 om 13:09
quote:Bianca40 schreef op 31 juli 2009 @ 13:07:
Jammer van al die 'eigen schuld, dikke bult' reacties. Dat ze fouten heeft gemaakt wil niet zeggen dat ze zich er niet klote bij mag voelen. Erg jammer om hier iemand de grond nog even extra in te trappen. Reageren jullie ook zo als iemand om hulp vraagt die dronken de straat is overgestoken en is aangereden? Dus als je alles volgens de daarvoor geldende ongeschreven regels doet dan krijg je steun, anders niet... vind ik echt heel jammer. Wat je dan voor advies had moeten geven? Misschien iets in de lijn van: Je hebt P niet nodig om je als een prinsesje te voelen. Je moet nooit iemand nodig hebben om je goed te voelen. Wraak nemen is niet de goede weg, wees blij dat P wel zijn huwelijk redt, dat van jou was zo te lezen toch al op zn endje.
Mss moet jij dan even antwoord geven op haar vragen bianca...
Hoe kan ze P het beste terugpakken en laten weten dat ze boos op hem is?Geef haar raad...Ze vraagt erom
Jammer van al die 'eigen schuld, dikke bult' reacties. Dat ze fouten heeft gemaakt wil niet zeggen dat ze zich er niet klote bij mag voelen. Erg jammer om hier iemand de grond nog even extra in te trappen. Reageren jullie ook zo als iemand om hulp vraagt die dronken de straat is overgestoken en is aangereden? Dus als je alles volgens de daarvoor geldende ongeschreven regels doet dan krijg je steun, anders niet... vind ik echt heel jammer. Wat je dan voor advies had moeten geven? Misschien iets in de lijn van: Je hebt P niet nodig om je als een prinsesje te voelen. Je moet nooit iemand nodig hebben om je goed te voelen. Wraak nemen is niet de goede weg, wees blij dat P wel zijn huwelijk redt, dat van jou was zo te lezen toch al op zn endje.
Mss moet jij dan even antwoord geven op haar vragen bianca...
Hoe kan ze P het beste terugpakken en laten weten dat ze boos op hem is?Geef haar raad...Ze vraagt erom
vrijdag 31 juli 2009 om 13:13
quote:Bianca40 schreef op 31 juli 2009 @ 13:07:
Jammer van al die 'eigen schuld, dikke bult' reacties. Dat ze fouten heeft gemaakt wil niet zeggen dat ze zich er niet klote bij mag voelen. Erg jammer om hier iemand de grond nog even extra in te trappen. Reageren jullie ook zo als iemand om hulp vraagt die dronken de straat is overgestoken en is aangereden? Dus als je alles volgens de daarvoor geldende ongeschreven regels doet dan krijg je steun, anders niet... vind ik echt heel jammer. Wat je dan voor advies had moeten geven? Misschien iets in de lijn van: Je hebt P niet nodig om je als een prinsesje te voelen. Je moet nooit iemand nodig hebben om je goed te voelen. Wraak nemen is niet de goede weg, wees blij dat P wel zijn huwelijk redt, dat van jou was zo te lezen toch al op zn endje.
Wat ik voor advies had moeten geven? Pardon?
Ik begrijp dat jij als ervaringsdeskundige en zelfbenoemd voorvechter van vreemdgaand Nederland de behoefte voelt op te komen voor TO. Maar als je goed leest vraagt TO geen steun:
"Hoe kan ik hem het beste laten merken dat ik heel boos ben ? Ik wil hem gewoon laten VOELEN dat hij mij heel veel pijn gedaan heeft. Alle adviezen, tips, ervaringen e.d. zijn welkom"
Je slaat de plank dus volledig mis.
Jammer van al die 'eigen schuld, dikke bult' reacties. Dat ze fouten heeft gemaakt wil niet zeggen dat ze zich er niet klote bij mag voelen. Erg jammer om hier iemand de grond nog even extra in te trappen. Reageren jullie ook zo als iemand om hulp vraagt die dronken de straat is overgestoken en is aangereden? Dus als je alles volgens de daarvoor geldende ongeschreven regels doet dan krijg je steun, anders niet... vind ik echt heel jammer. Wat je dan voor advies had moeten geven? Misschien iets in de lijn van: Je hebt P niet nodig om je als een prinsesje te voelen. Je moet nooit iemand nodig hebben om je goed te voelen. Wraak nemen is niet de goede weg, wees blij dat P wel zijn huwelijk redt, dat van jou was zo te lezen toch al op zn endje.
Wat ik voor advies had moeten geven? Pardon?
Ik begrijp dat jij als ervaringsdeskundige en zelfbenoemd voorvechter van vreemdgaand Nederland de behoefte voelt op te komen voor TO. Maar als je goed leest vraagt TO geen steun:
"Hoe kan ik hem het beste laten merken dat ik heel boos ben ? Ik wil hem gewoon laten VOELEN dat hij mij heel veel pijn gedaan heeft. Alle adviezen, tips, ervaringen e.d. zijn welkom"
Je slaat de plank dus volledig mis.
vrijdag 31 juli 2009 om 13:14
vrijdag 31 juli 2009 om 13:14
quote:Bianca40 schreef op 31 juli 2009 @ 13:07:
Reageren jullie ook zo als iemand om hulp vraagt die dronken de straat is overgestoken en is aangereden?Ja, persoonlijk wel (terwijl ik toch voor de rest best empathisch ben). Uiteraard zal ik iemand eerste hulp verlenen, ongeacht of iemand dronken is of niet. Maar iemand die door zijn eigen gedrag zichzelf de vernieling in helpt, dat vind ik doorgaans eigen schuld, dikke bult.
Reageren jullie ook zo als iemand om hulp vraagt die dronken de straat is overgestoken en is aangereden?Ja, persoonlijk wel (terwijl ik toch voor de rest best empathisch ben). Uiteraard zal ik iemand eerste hulp verlenen, ongeacht of iemand dronken is of niet. Maar iemand die door zijn eigen gedrag zichzelf de vernieling in helpt, dat vind ik doorgaans eigen schuld, dikke bult.
vrijdag 31 juli 2009 om 13:15
quote:high hopes schreef op 31 juli 2009 @ 13:09:
[...]
Mss moet jij dan even antwoord geven op haar vragen bianca...
Hoe kan ze P het beste terugpakken en laten weten dat ze boos op hem is?Geef haar raad...Ze vraagt eromVolgens mij had ik geadviseerd dat wraak niet de goede weg is...maar ik wil het best nog een keer zeggen als je er overheen gelezen hebt. Ik denk dat wraak niet de goede weg is.
[...]
Mss moet jij dan even antwoord geven op haar vragen bianca...
Hoe kan ze P het beste terugpakken en laten weten dat ze boos op hem is?Geef haar raad...Ze vraagt eromVolgens mij had ik geadviseerd dat wraak niet de goede weg is...maar ik wil het best nog een keer zeggen als je er overheen gelezen hebt. Ik denk dat wraak niet de goede weg is.
vrijdag 31 juli 2009 om 13:17
quote:Bianca40 schreef op 31 juli 2009 @ 13:15:
[...]
Volgens mij had ik geadviseerd dat wraak niet de goede weg is...maar ik wil het best nog een keer zeggen als je er overheen gelezen hebt. Ik denk dat wraak niet de goede weg is.En volgens mij zeggen we allemaal precies dàt, maar in andere, meer confronterende bewoordingen...
[...]
Volgens mij had ik geadviseerd dat wraak niet de goede weg is...maar ik wil het best nog een keer zeggen als je er overheen gelezen hebt. Ik denk dat wraak niet de goede weg is.En volgens mij zeggen we allemaal precies dàt, maar in andere, meer confronterende bewoordingen...
Iets anders
vrijdag 31 juli 2009 om 13:17
quote:Bianca40 schreef op 31 juli 2009 @ 13:07:
Jammer van al die 'eigen schuld, dikke bult' reacties. Dat ze fouten heeft gemaakt wil niet zeggen dat ze zich er niet klote bij mag voelen. Erg jammer om hier iemand de grond nog even extra in te trappen. Reageren jullie ook zo als iemand om hulp vraagt die dronken de straat is overgestoken en is aangereden? Dus als je alles volgens de daarvoor geldende ongeschreven regels doet dan krijg je steun, anders niet... vind ik echt heel jammer. Wat je dan voor advies had moeten geven? Misschien iets in de lijn van: Je hebt P niet nodig om je als een prinsesje te voelen. Je moet nooit iemand nodig hebben om je goed te voelen. Wraak nemen is niet de goede weg, wees blij dat P wel zijn huwelijk redt, dat van jou was zo te lezen toch al op zn endje.Je zegt hetzelfde als heel veel forummers voor je, maar dan net wat aardiger. Ik merk dat TO bij mij irritatie oproept, omdat ze alles op anderen afschuift; haar huwelijk is eigenlijk mede geëindigd door P., ze is in de steek gelaten (terwijl ze haar man heeft bedrogen). Ze draait -en dat zal vast onbewust zijn- heel veel zaken om, zodat ze zichzelf tot slachtoffer bombardeert. Daarom raadde ik haar een psycholoog aan, en zei ik ongeveer hetzelfde als jij ook; word eerst eens gelukkig met jezelf.
Jammer van al die 'eigen schuld, dikke bult' reacties. Dat ze fouten heeft gemaakt wil niet zeggen dat ze zich er niet klote bij mag voelen. Erg jammer om hier iemand de grond nog even extra in te trappen. Reageren jullie ook zo als iemand om hulp vraagt die dronken de straat is overgestoken en is aangereden? Dus als je alles volgens de daarvoor geldende ongeschreven regels doet dan krijg je steun, anders niet... vind ik echt heel jammer. Wat je dan voor advies had moeten geven? Misschien iets in de lijn van: Je hebt P niet nodig om je als een prinsesje te voelen. Je moet nooit iemand nodig hebben om je goed te voelen. Wraak nemen is niet de goede weg, wees blij dat P wel zijn huwelijk redt, dat van jou was zo te lezen toch al op zn endje.Je zegt hetzelfde als heel veel forummers voor je, maar dan net wat aardiger. Ik merk dat TO bij mij irritatie oproept, omdat ze alles op anderen afschuift; haar huwelijk is eigenlijk mede geëindigd door P., ze is in de steek gelaten (terwijl ze haar man heeft bedrogen). Ze draait -en dat zal vast onbewust zijn- heel veel zaken om, zodat ze zichzelf tot slachtoffer bombardeert. Daarom raadde ik haar een psycholoog aan, en zei ik ongeveer hetzelfde als jij ook; word eerst eens gelukkig met jezelf.
vrijdag 31 juli 2009 om 13:18
quote:Christiane04 schreef op 31 juli 2009 @ 13:14:
[...]
Ja, persoonlijk wel (terwijl ik toch voor de rest best empathisch ben). Uiteraard zal ik iemand eerste hulp verlenen, ongeacht of iemand dronken is of niet. Maar iemand die door zijn eigen gedrag zichzelf de vernieling in helpt, dat vind ik doorgaans eigen schuld, dikke bult.
mmmm interessant want dan kan ik nog wel een paar voorbeelden verzinnen die 'eigen schuld, dikke bult' uitlokken.
- vriendin ongewenst zwanger
- drankje op de bar laten staan, ghb erin en toen misbruikt
ga zo nog maar met 20 voorbeelden verder,
eigen schuld dikke bult heeft weinig met empathie te maken. Selectieve empathie lijkt mij een betere benaming.
[...]
Ja, persoonlijk wel (terwijl ik toch voor de rest best empathisch ben). Uiteraard zal ik iemand eerste hulp verlenen, ongeacht of iemand dronken is of niet. Maar iemand die door zijn eigen gedrag zichzelf de vernieling in helpt, dat vind ik doorgaans eigen schuld, dikke bult.
mmmm interessant want dan kan ik nog wel een paar voorbeelden verzinnen die 'eigen schuld, dikke bult' uitlokken.
- vriendin ongewenst zwanger
- drankje op de bar laten staan, ghb erin en toen misbruikt
ga zo nog maar met 20 voorbeelden verder,
eigen schuld dikke bult heeft weinig met empathie te maken. Selectieve empathie lijkt mij een betere benaming.
