Long Distance Relationship (LDR) nr.12

Leuk man, dat jullie 't zo fijn hebben gehad samen! En dat de kinders 't ook zo goed konden vinden met elkaar, superleuk!



Blauwe oogschaduw (alsof ik die in huis heb ).



Na 't ruziemaken, verwijten krijgen, uur fietsen en douchen zat ik vanavond weer gewoon binnen en heeft R. vermoedelijk toch met de Fgezusters gepraat (hoewel hij tegen mij zei dat ik degene ben die fout zit). Ineens ging er 'n groot deel in 't frans en deden zij er ook meer moeite voor.

Ik vat 't op dat R. in de tussentijd heeft nagedacht en tot de conclusie is gekomen dat ik toch wel 'n punt heb. Daar moeten we 't nog wel goed over hebben, dit is wat mij betreft niet zomaar over ineens, maar dit is in ieder geval weer 'n begin. (dramatische vorige post van me hè? )

Dan kunnen we 't daarna eventueel nog gaan hebben over volgend weekend, al wil ik nog niet op de zaken vooruitlopen, we moeten nog 'n week samen.

Blauwe oogschaduw op je bips, supertip



Isiss, dat is echt balen!!! Lijkt me heel moeilijk dat R. op één punt (in onze ogen) zo onredelijk is. Misschien denkt hij hetzelfde van jou. Daar heb je verder niets aan maargoed. Wel fijn dat hij het er waarschijnlijk met de Fgezusters over heeft gehad en dat het nu wat beter gaat. Mijn eerste idee was ook net als Cadi zei elke keer erbij gaan zitten, met ze praten, steeds als ze Arabisch beginnen te praten, in het Frans beginnen enzo, maar echt goed voor de verhoudingen zal dat wel niet zijn.



Moon, wat balen, wat is er dan gebeurd op je werk? Moet je vaak met die collega samenwerken? Kan je het er niet met je baas over hebben of met haar zelf misschien wel? Niet opgeven hoor!!!! Je moet het maar zien als een (korte) periode die nodig is om de volgende stap te kunnen zetten. Als jullie samen naar Nederland willen zou ik toch zo snel mogelijk beginnen met uitzoeken hoe dat allemaal in zijn werk zou kunnen gaan. Ik weet dat als je een aantal jaar samengewoond hebt als getrouwd stel in het buitenland de buitenlandse partner 'zomaar' mee kan naar Nederland, maar ik weet niet hoe dat met samenwoners zit. Want als je eenmaal alles in werking gaat zetten duurt het nog behoorlijk lang, eer je alle papieren verzameld hebt, aan alle eisen voldoet, enzovoort. En het is ook fijn om ergens naartoe te werken vind ik. Ook al hang je er geen datum aan, als je er wel actief mee bezig bent komt het elke dag wat dichter bij. En tot die tijd, emotioneel uitchecken bij die collega, lekker geld verdienen en van niemand afhankelijk zijn, als het kan zelfs wat sparen, of gewoon er leuke dingen voor doen, en goed voor ogen houden waarom je ook alweer hier mee bezig bent.



Ik merk zelf dat als ik lam ben en er aan toegeef ik hoe langer hoe lammer word en dan komt er nog minder uit mijn handen, waar ik weer van baal, en dan voel ik me zo slecht dat ik nóg minder uitvoer..... Niet aan toegeven hoor!!!

Oh en in de tussentijd, genieten! Je woont nu op een heel mooi stukje aarde, héél veel mensen krijgen die kans niet en als je straks weer 300 dagen per jaar regen en wind hebt in Nederland verlang je er vast naar terug . Dus nú genieten, lekker naar het strand, op terrasjes zitten (koffie kost in Nederland twee vijftig!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Ik was er niet meer aan gewend), 's avonds afspreken om tapas te eten met je vrienden, en alles uit deze tijd halen wat er in zit!!!!!!!!!!

Er is iets gebeurd vannacht, geen idee wat, maar we (ik ook ) zijn vanochtend opnieuw begonnen. Niet dat dat is uitgesproken, dat is niet de gewoonte, maar de Fgezusters en ik zijn oké nu. Ben nog niet helemaal oké met R., maar dat komt wel.

Tot nu toe zijn we nog nooit tegen grote verschillen of moeilijkheden aangelopen. In theorie weet ik wel dat familie voor de meeste marokkanen anders is dan voor de meeste NLers, maar we hebben 't nog niet echt aan de hand gehad dat 't zoiets tussen ons deed. In Marokko pas ik me veel meer aan, dat scheelt sowieso, en dat voelt op de een of andere manier ook anders, hij gaat nu nog maar 1 of 2 keer per jaar terug, dan is het wat mij betreft heel logisch dat ie zoveel mogelijk tijd met zijn familie besteedt (niet dat ik dat altijd leuk vind, maar soit).

En hier had ik het gewoon anders verwacht.

R. zei gister dat z'n zus het zo fijn vindt bij ons, ze vindt het appartement fijn, 't balkon, ze vindt 't leuk om naar m'n ouders te gaan en dingen te zien, ze heeft 't enorm naar haar zin. Ik zie zelf alleen 'n soort van bang vogeltje, dat bij m'n ouders bijna alleen naar de grond kijkt, niet lacht en haar tas op schoot geklemd houdt. Ze heeft helemaal geen behoefte om alleen op pad te gaan, naar buiten te gaan (behalve 't balkon), dat is mijn eigen idee van 'n vakantie echt totaal niet. Een cultuurverschil vermoedelijk. Of cultuurkloof, beter gezegd.

Ik besef overigens wel dat ik alles hier wel heel eenzijdig neertyp, ik heb afgelopen week echt ook geprobeerd om de hele situatie van de andere kant te bekijken, heb niet alleen aan mezelf gedacht (denk ik ), maar dat heb ik hier niet allemaal zitten schrijven. Neemt niet weg dat alle frustraties wel echt en groot waren/zijn.



LaMoon: ben 't helemaal eens met Marg, kan 't niet beter verwoorden.



Marg: ik merk bij mij nu ook het omgekeerde: ben afgelopen weken in de vakantie veel actiever geweest dan in de weken dat ik normaal werk (als in hardlopen en best veel fietsen), ik voel me echt fitter (misschien zit 't tussen m'n oren) en heb ook meer zin om te blijven bewegen. Wat ik dus ook ga proberen.



Jooles: voel je je al wat beter? Nachtjes af aan 't tellen voor de vakantie?



Kjong: hoe hoog is de stuiterfactor nu? Is er nog nieuws?

Jeetje Isiss, wat een verhalen weer! Jammer dar R. er zo over denkt. Maar fijn dat de Fgezusters een beetje hun best doen. Ga je nou idd niet mee of heb je je bedacht? En succes morgen met je eerste werkdag en zo.



Moon, sterkte, meis. Kan me voorstellen dat je even in een dip zit, als het allemaal niet zo lekker loopt. Maar ook ik sluit me aan bij Marg: probeer de nare dingen van je af te zetten en van de leuke dingen te genieten! (makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk, maar probeer het).



Met mij gaat het wel redelijk. Musical was geweldig leuk en knap gedaan. Vond het alleen aan het einde heel erg sneu dat de kids het applaus moesten missen omdat ze na 23 uur ivm kinderbeschermingsregels niet meer het podium op mochten. En dat terwijl de musical om 23.05 (!!!) uur was afgelopen. Begin dan een half uurtje eerder zou ik denken, kunnen die kinderen ook hun verdiende applaus op het podium meepikken. Maar ja.



Het ging verder wel goed, was aan het begin een beetje duizelig en dizzy (krijg je natuurlijk als je dagen niet buiten komt), maar na een cappuccino ging het wel lekker Ook geen koorts meer, dus ik denk dat ik morgen maar weer gewoon naar werk ga. Heb gisteren en vandaag ook nog het eea gedaan, zodat ik niet helemaal zo achter loop als ik terugkom. En Isiss, inderdaad: aftellen is begonnen! Nog 16 nachtjes slapen en nog 11 dagen werken, dan bijna 2 weken vrij en op vakantie. Whoohoo!

Niet bang zijn. Je bent een sterke vrouw die voor hetere vuren heeft gestaan. Het gaat echt allemaal goedkomen en tsja, dan komt die boosheid er maar eens uit, ik zal Kman wel vertellen dat het erbij hoort en dat het niet persoonlijk bedoeld is Als jij Cadiman dan maar tegen die tijd verteld waarom ik boos ben haha.



Marg, wat kan je dat weer goed verwoorden naar La Moon, ben het er helemaal mee eens. Maar soms heel soms mag je best wel even (let op, even) lamlendig zijn maar daarna., hup, de schouders er weer onder en doorgaan, vooral doorgaan.



Isiss, tuurlijk vertel je alleen jouw kant. Je schrijft het tenslotte van je af. Hopelijk gaat het nu wat beter en kan je misschien, heeeel misschien wel ècht gezellig mee zaterdag. Lol, allemaal Franse liedjes zingen in de auto en R gek maken haha.



Jooles, heeft de arts nog gezegd hoelang je moet binnen blijven? Ben een beetje lui om terug te lezen sorry. Maar ik zou zeker even je rust nemen. En wat stom zeg van die musical, begin dan idd wat eerder. Arme schaapjes.



Ik ga naar bed, mooie tijd!



Ine, was het lekker rustig vandaag???

Kjong! Waar ben je dan precies bang voor?

Aaah wat lief de reacties en dank je Marg voor je wijze woorden! Je hebt het mooi gezegd!



Wat er op het werk is gebeurd....niet eens zo heel veel. Het is een collega waar ik heel vaak mee moet werken. Ik heb altijd leuk met haar gewerkt, behalve als zij zenuwachtig wordt (en dat is al heeeeeel snel), dan draait ze 180 graden om. Van de zenuwen weet ze volgens mij niet meer wat er uit haar mond rolt en dan wordt er gekat en is ze niet meer te harden. Het erge is dat ik er dus ook zenuwachtig van word. Ik heb het altijd maar een beetje laten gaan, hoewel dat niet echt lekker werken is natuurlijk. Voor een paar weken geleden was het echter constant zo en ben ik ook eens tegen haar in gegaan en dat vond ze niet erg leuk en werd het alleen maar erger. Uiteindelijk beschuldigde ze mij van een gemaakte fout, terwijl ik die niet gemaakt heb (echt iets heel kleins ook nog, op de kassa aangeslagen dat er contant was betaald ipv met bankpas, dus aan het eind van de dag een kasverschil hierin, wat je binnen 2 min. kan oplossen). Ik weet dat ik die fout niet gemaakt heb, omdat ik dat op de pinbonnetjes kan nakijken, daar staat de tijd op en om die tijd stond niet ik, maar zij aan de kassa..

Het is zo simpel als 1+1=2, maar het ging er niet bij haar. Het ergste vond ze nog dat ik mijn excuses niet aan haar had aangeboden, omdat we door zgn. mijn schuld pas later naar huis konden. Nou sorry hoor, maar ga niet mn excuses aanbieden voor iets wat ik niet heb gedaan.



Er zijn dus wel meer van dat soort dingen gebeurd en dit was zo'n beetje de druppel voor mij. Ik had mn bazin al gezegd dat ik zo niet verder wilde, want het is onmogelijk om zo met haar te werken. De reactie van de bazin was dat ze zich hier niet zo in herkende. Ja dat verbaast me niets, zij is Italiaans en al mijn collegas ook (ook zo fijn, voertaal is zo'n beetje Italiaans) en daarnaast zijn het vriendinnen. Ja daar win ik het niet van.

M'n bazin zei wel dat ze liever had dat ik bleef en dat heeft me doen besluiten om toch door te gaan.

Ik heb nu een paar weken niet met die collega gepraat (behalve het hoognodige), maar sinds een paar dagen begint ze opeens weer. Nou ja, ik praat wel mee, al kijk ik uit wat ik zeg.



Wat een verhaal!!! Sorry dames!

Om het lange verhaal dan maar even kort te maken: op het werk gaat het niet echt geweldig (is natuurlijk sowieso al geen droombaan) en daarbuiten ben ik het eiland ook wel een beetje zat, dus al met al: niet lekker in mn vel.



Maar Marg je hebt gelijk, ik woon hier in het paradijs en ik moet er meer van genieten. Dat zeg ik ook vaak tegen mezelf, maar het wil niet altijd lukken. Ik ga een nieuwe poging doen en qua werk, gewoon doorzetten!



Ik ben er wel mee bezig trouwens met de papierhandel die nodig is om vriend mee naar NL te krijgen. Klopt wat je zegt, dat je als getrouwd stel samen vanuit het buitenland makkelijker NL in komt. Na een half jaar samen al. Samenwonen valt daar voor zover ik weet ook onder, maar hoe dat te bewijzen is, daar word ik weer niet zo wijs uit.

Trouwens willen we ook voor het zgn. 'Europese recht' gaan, omdat vriend nu officieel 5 jaar in ES woont en dus Europees recht heeft en zo 'makkelijker' NL in kan komen. Alleen daar heeft hij een document dat hier in Spanje afgegeven moet worden voor nodig en natuurlijk kent helemaal niemand dat. Sowieso moet hij eerst zn permanente verblijfsvergunning voor hier hebben, maar dat is nu in behandeling en duurt hopelijk niet al te lang meer.



Na dit grote ego-verhaal nog even wat reacties:



Isiss, wat jammer dat R. het zo oppakte, maar gelukkig dat er toch een verandering teweeg is gebracht. Hoop dat het zo door blijft gaan en wie weet idd, gezellig zingend in de auto straks naar Frankrijk



Jooles: idd, wel genoeg rust nemen! Maar fijn dat het alweer beter gaat!



Kjong: precies wat Cadi zegt, je hebt je al door zoveel heengeslagen, dit lukt echt ook nog wel!

Pff wat een gezeik met die collega, en Heel Vervelend dat zij en je bazin en al je andere collega's vriendinnen zijn. Heerlijk werken lijkt me dat Dat drama.... is volgens mij wel een cultuurverschil. Sommige mensen hier zijn dol op drama. Een vriendin van mij werkte een tijd in Barcelona bij een redelijk groot bedrijf, zij is zelf Scandinavisch en met andere Scandinaviërs deed zij de afdeling 'Scandinavië'. Zo waren er ook andere Europese afdelingen, en de verhalen die ze af en toe vertelde, hilarisch! Tenzij je er middenin zit natuurlijk. Die Scandinaviërs waren regelmatig compleet flabbergasted vanwege het drama dat de zuid-Europeanen maakten. Ik moest hieraan denken omdat ze ook een belachelijk verhaal vertelde over een Italiaanse die een hoogoplopende ruzie met de baas had gesticht omdat ze een muismat met polssteun wilde krijgen. Midden op de werkvloer, op de afdeling ging ze te keer. Baas weigerde, toen bleef ze vervolgens uit protest thuis.





Even iets anders:



quote:La Moon schreef op 17 augustus 2009 @ 01:03:



Trouwens willen we ook voor het zgn. 'Europese recht' gaan, omdat vriend nu officieel 5 jaar in ES woont en dus Europees recht heeft en zo 'makkelijker' NL in kan komen. Alleen daar heeft hij een document dat hier in Spanje afgegeven moet worden voor nodig en natuurlijk kent helemaal niemand dat. Sowieso moet hij eerst zn permanente verblijfsvergunning voor hier hebben, maar dat is nu in behandeling en duurt hopelijk niet al te lang meer.



Wat is dit? Waar kan ik meer informatie hierover vinden? Mijn vriend zit hier over een tijdje ook aan, ik weet niet of hij eerder hieraan zit of eerder de nationaliteit heeft, maar ik zou er weleens wat over willen lezen, dat kan nooit kwaad.

Lijkt me een doodnormale reactie toch? Zat er ook op te wachten, want ik dacht: dat hóórt er gewoon bij. Juist omdat je 2 jaar lang alleen maar heb gerend en gevlogen. Als het dan opeens voorbij is, hoe leuk dat ook is, is het wel écht voorbij. En dan kan je in een zwart gat vallen. Maar dat zal wel niet. Er zullen gewoon andere, gewonere en vooral leukere,. dingen voor in de plaats komen. Het zal even wennen zijn (zacht uitgedrukt), maar jullie zijn twee volwassen en verstandige mensen die veel van elkaar houden. Dus. Insallah komt alles goed



En hoe het hier is. Dat kan ik kort samenvatten:

Ik wil graag naar huis.

Niet omdat mn groep niet leuk niet omdat ik Vietnam niet leuk vind (ok dat speelt mee) maar gewoon omdat ik naar huis wil.

Voor mn nieuwe fase.



En voor mn dates



Gisteren met 1 van mn dates gechat (een NL). Heeft ontzettend veel gereisd voor zijn werk, hij was marinier. Is heeeeel sportief (heeft een jummy lijf) en is niet zoals de meeste doorsnee NL. En al helemaal niet die van de overkant komen (zoals wij dat in Zeeland noemen). vond wel dat hij veel over zichzelf aan het lullen was, maar ondertussen weet ik dat het beeld wat je krijgt over de chat totaal niet kan kloppen Hij lijkt wel leuk,



Die andere jongen wou mn vriendin me aan koppelen begin dit jaar, maar toen was hij net (na een relatie van 9 jaar die over was) aan het daten met een nieuw meisje (een maand of 3 toen) waar hij het wel serieus mee wilde proberen. Hij wilde daarom niet uit met mij. Het is een Indische jongen (uit India, dat noem je Indisch toch?) geadopteerd door een NL moeder en Indische vader. Hij ziet er niet uit als een Indier vind ik. Maar goed, begon tegen me te kwekken (ik blijf dat het stomste woord ever vinden!) op Hyves. Toen dacht ik al: zou ie vrijgezel zijn?! En ja hoor. Hij wond er geen doekjes omheen. Ik was mooi en hij wilde graag een keer met me uit. Of ik hem meteen op 2 september wilde bellen. Hij zei er nog niet bij: zodra je geland bent ajb



Wil naar huis. Daten. Mn laminaat leggen. Het laatste verven en met school beginnen!



nog even.

dubbel

Mooi dat jij het gelijk even goed opzoekt Kjong.

Aaaah, het zit hem in die laatste letter.

Wat ik wist dat het geen Indiaan was, dus ik dacht dan een Indier. Maar het is dus Indiaans.



Goed hij is dus Indiaans, en zn vader Indisch. (zn adoptie vader dan)



Thanx!

Doe ik het nog niet goed!

Niet Indiaans

Indiaas.



Moeilijk hoor.

Mss is dit niet zo'n handige date

Oh het was al ontdekt

Hier alles goed, maar een beetje druk met vier dagen werken en twee dagen per week in Amsterdam voor de studie. Maar wel heel fijn dat het lekker loopt en ik er vertrouwen in heb dat deze scriptie binnen korte tijd afkomt met een beter resultaat zelfs. Daar ben ik zeker van.

Dan heb ik een studie met gemiddeld een 6,5 en een studie met gemiddeld een 7,5 als niet hoger, ligt aan scriptie. Ik hads dat politicologie gewoon eerder moeten schappen. Ik vind het interessant, maar blijkbaar snap ik niet helemaal wat bij die studie de bedoeling is.



Ben je weer lekker uitgeslapen? Ik heb dat soms dat ik het s'avonds alles niet meer zie zitten, maar s'ochtends is alles weer prima.

Maar nog twee weekjes en dan ben ik lekker een week vrij vanwege tripje naar mijn ouders en bruiloft vriendin.



Ik heb trouwens ook een leuke schoonmoeder. "Jij kunt toch nooit zoveel gaan verdienen als L. nu doet?" En "Je dacht, dat je nu fijn een vrouw in huis hebt, maar nu moet je alsnog strijken"(dit laatste tegen vriend). Dat zijn twee uitspraken van dit weekend.



Dat met dat verdienen zie ik als uitdaging om carriere te maken. Alleen al om te bewijzen dat meisjes even veel kunnen als jongens. Ze heeft natuurlijk wel een beetje gelijk, want vriend loopt in totaal 10 jaar voorop met carrieremaken, maar het gaat om het principe....

Nee, want daar verdien ik niets mee