Kinderen
alle pijlers
Geen bezoek kraamweek, hoe te brengen?
dinsdag 18 augustus 2009 om 23:21
Ik ben nu 34 weken zwanger geloof ik (of 33 of 35, kan 't maar niet onthouden), en na de vorige bevalling wilde meteen iedereen langskomen. Mijn hele schoonfamilie (zeven mensen, waarvan drie drukke kinderen) kwam direct en iedereen wilde de baby (geboren met vacuumpomp) vasthouden. Ik vond 't echt verschrikkelijk, maar had er destijds de kracht en moed niet voor om te zeggen dat ik dat niet wilde.
Deze keer wil ik dat dus absoluut niet. Eigenlijk wil ik het liefst de eerste week helemaal geen bezoek. Gewoon rust met eigen gezin, borstvoeding goed op gang laten komen enz. Mijn eigen ouders weten dit al, en die vinden het geen enkel probleem.
Maar wat wel een probleem is: schoonfamilie wil onmiddellijk langskomen. Iemand zei al: "Ooooo vind ik zó leuk, zo'n pasgeboren baby'tje". Nu snap ik sowieso al die drukte om een pasgeboren baby niet, ik vind er zelf niks aan. Maar goed: hoe breng ik dit? Mijn vriend durft het niet te vertellen aan z'n ouders en familie, die denkt dat het tot scheve gezichten gaat leiden.
Ik moet er even bij zeggen, dat mijn schoonouders schatten van mensen zijn, hun gewicht in goud waard. Maar ik denk inderdaad dat ze dit erg raar gaan vinden, en misschien wel gekwetst zullen zijn.
Zelf dacht ik aan:
- zeggen dat het op dokters advies is
- pas bellen als kind een week oud is en net doen alsof we ze maar niet te pakken konden krijgen
- de schuld afschuiven op de kraamverzorgster
Iemand een idee?
Deze keer wil ik dat dus absoluut niet. Eigenlijk wil ik het liefst de eerste week helemaal geen bezoek. Gewoon rust met eigen gezin, borstvoeding goed op gang laten komen enz. Mijn eigen ouders weten dit al, en die vinden het geen enkel probleem.
Maar wat wel een probleem is: schoonfamilie wil onmiddellijk langskomen. Iemand zei al: "Ooooo vind ik zó leuk, zo'n pasgeboren baby'tje". Nu snap ik sowieso al die drukte om een pasgeboren baby niet, ik vind er zelf niks aan. Maar goed: hoe breng ik dit? Mijn vriend durft het niet te vertellen aan z'n ouders en familie, die denkt dat het tot scheve gezichten gaat leiden.
Ik moet er even bij zeggen, dat mijn schoonouders schatten van mensen zijn, hun gewicht in goud waard. Maar ik denk inderdaad dat ze dit erg raar gaan vinden, en misschien wel gekwetst zullen zijn.
Zelf dacht ik aan:
- zeggen dat het op dokters advies is
- pas bellen als kind een week oud is en net doen alsof we ze maar niet te pakken konden krijgen
- de schuld afschuiven op de kraamverzorgster
Iemand een idee?
woensdag 19 augustus 2009 om 08:02
Ik zou mijn ouders en schoonouders echt geen week weg willen houden. Zij worden beide voor het eerst opa en oma en dat is voor hun ook heel bijzonder. Ik heb er minder moeite mee om overige familie en vrienden pas later langs te laten komen. Ik moet zeggen dat ik daar nu ook niet over na wil gaan denken. Dat doe ik wel als ik bevallen ben en ik zie hoe ik me voel.
Waar ik me wel zorgen over maak is dat mijn schoonouders blijven plakken. Doen ze nu ook en mijn man en ik vinden het allebei moeilijk om de zitting dan op te heffen. Bij mijn ouders ben ik daar niet bang voor, mijn moeder kennende vertrekken ze weer na een korte tijd.
Dus ik hoop dat ze langskomen als de kraamhulp er is, die kunnen we die "taak" dan mooi opleggen.
Waar ik me wel zorgen over maak is dat mijn schoonouders blijven plakken. Doen ze nu ook en mijn man en ik vinden het allebei moeilijk om de zitting dan op te heffen. Bij mijn ouders ben ik daar niet bang voor, mijn moeder kennende vertrekken ze weer na een korte tijd.
Dus ik hoop dat ze langskomen als de kraamhulp er is, die kunnen we die "taak" dan mooi opleggen.
"ik ben het, Barbabelladingdong"
woensdag 19 augustus 2009 om 08:04
Ik heb na de geboorte van de tweede ook voorgenomen om het gezin een rustige kraamweek te gunnen.
Maar naaste familie hoort er mijn inziens gewoon bij...
ouders en schoonouders zitten enorm in spanning, het is ook hun kleinkind. Ik heb het idee dat veel vrouwen een beetje teveel doorslaan in het motto: Het is mijn leven, mijn keuzes.
Begrijp me niet verkeerd, een heel goed motto, vrouwen hebben de vorige decenia veel te veel over zich heen laten lopen...maar ik heb vaak het idee dat sommige vrouwen dit misbruiken om bepaalde mensen zoveel mogelijk uit je leven te weren oid. Ik zeg niet dat t.o ook zo is, maar het valt mij gewoon op de laatste tijd...
Zelf heb ik geen fijne band met m'n schoonouders, totaal andere planeet! ik irriteer mij mateloos in hun bijzijn, maar na de bevallingen waren zij de eerste die de kleine hebben bewonderd. Omdat ik vind dat je in het leven soms consessies moet doen, en het ik, ik, ik, even moet laten varen (beetje groot woord in deze situatie)
Verder hebben wij gewoon de geboortekaartjes een paar dagen later verstuurd zodat veel mensen het pas wisten na de kraamtijd. En verder gewoon nee verkopen aan de telefoon als iemand toch eerder wil komen. (dat kan dan evt. de kraamverzorgster doen, die zijn ook daarvoor)
En wil je niet dat al het bezoek je kindje vast houdt, dan laat je de beeb gewoon zien terwijl hij/zij in het wiegje ligt te slapen. Wordt hij /zij wakker dan heb je meteen een goede veontschuldiging om mee te delen dat jij de kleine moet verzorgen, en het dus de hoogste tijd is om weer te vertrekken.
zij tevreden jij tevreden...
Succes met de laatste loodjes.
Maar naaste familie hoort er mijn inziens gewoon bij...
ouders en schoonouders zitten enorm in spanning, het is ook hun kleinkind. Ik heb het idee dat veel vrouwen een beetje teveel doorslaan in het motto: Het is mijn leven, mijn keuzes.
Begrijp me niet verkeerd, een heel goed motto, vrouwen hebben de vorige decenia veel te veel over zich heen laten lopen...maar ik heb vaak het idee dat sommige vrouwen dit misbruiken om bepaalde mensen zoveel mogelijk uit je leven te weren oid. Ik zeg niet dat t.o ook zo is, maar het valt mij gewoon op de laatste tijd...
Zelf heb ik geen fijne band met m'n schoonouders, totaal andere planeet! ik irriteer mij mateloos in hun bijzijn, maar na de bevallingen waren zij de eerste die de kleine hebben bewonderd. Omdat ik vind dat je in het leven soms consessies moet doen, en het ik, ik, ik, even moet laten varen (beetje groot woord in deze situatie)
Verder hebben wij gewoon de geboortekaartjes een paar dagen later verstuurd zodat veel mensen het pas wisten na de kraamtijd. En verder gewoon nee verkopen aan de telefoon als iemand toch eerder wil komen. (dat kan dan evt. de kraamverzorgster doen, die zijn ook daarvoor)
En wil je niet dat al het bezoek je kindje vast houdt, dan laat je de beeb gewoon zien terwijl hij/zij in het wiegje ligt te slapen. Wordt hij /zij wakker dan heb je meteen een goede veontschuldiging om mee te delen dat jij de kleine moet verzorgen, en het dus de hoogste tijd is om weer te vertrekken.
zij tevreden jij tevreden...
Succes met de laatste loodjes.
woensdag 19 augustus 2009 om 08:10
Ach, ik kan het me best voorstellen, volgens mij ben je de vorige keer gewoon ontzettend overdonderd door de enorme groep visite die al direct voor de deur stond en zonder meer de baby oppakte en van hand tot hand liet gaan, ik snap best dat het moeilijk is om je voor te stellen dat ze deze keer meer rekening met je houden en dat je het al benauwd krijgt als je er alleen maar aan dénkt dat het nu weer zo zal gaan.
De opa's en oma's zou ik wel de eerste dag laten komen, maar de anderen kunnen toch best een paar dagen wachten en even met jou en je man overleggen wanneer ze kunnen komen? Als het niet zo voelt als een invasie die gewoon binnenvalt zonder enig overleg en ze ook niet allemaal tegelijk aan je bed staan terwijl jij nog uitgeput bent van de bevalling dan lukt het vast ook wat beter om je grenzen te stellen.
Ik zou dus geen hele week wachten, maar ook niet toelaten dat ze meteen met de hele groep komen binnenvallen, probeer een tussenweg te vinden.
De opa's en oma's zou ik wel de eerste dag laten komen, maar de anderen kunnen toch best een paar dagen wachten en even met jou en je man overleggen wanneer ze kunnen komen? Als het niet zo voelt als een invasie die gewoon binnenvalt zonder enig overleg en ze ook niet allemaal tegelijk aan je bed staan terwijl jij nog uitgeput bent van de bevalling dan lukt het vast ook wat beter om je grenzen te stellen.
Ik zou dus geen hele week wachten, maar ook niet toelaten dat ze meteen met de hele groep komen binnenvallen, probeer een tussenweg te vinden.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 19 augustus 2009 om 08:17
Ik kan het me wel voorstellen. Bij de geboorte van onze eerste (zeer heftige bevalling, vacuum) had ik ook geen behoefte aan bezoek. Mijn vriend ook niet.
We hadden het advies gekregen de kleine vooral in haar eigen bedje te laten liggen, en niet van hand tot hand te gaan (vanwege dat hersenschudding effect).
Mijn ouders gaven zelf aan te komen als wij er aan toe waren. Evenals mijn broers.
Zijn familie was helaas anders. Die stonden gewoon op de stoep. En ook wij een appartement, dus moeilijk de mogelijkheid om terug te trekken. Ik heb de kraamverzorgster op een gegeven moment gesmeekt de mensen weg te sturen. Nee, dat konden we niet maken, want ze kwamen van zo ver weg....
Diezelfde avond moesten we terug naar het zh vanwege complicaties, en konden we echt pas na een week bezoek ontvangen. Ik vond het naar mijn ouders toe heel vervelend dat de schoonfamilie het kind al wel had gezien en zij nog niet...
Mijn vriend kan (ook) geen nee zeggen tegen zijn familie. Al heel vaak ruzies over gehad. Hoe het dit keer zal gaan weet ik nog niet. We wonen in ieder geval niet meer gelijkvloers, ik hoop dat dat scheelt. Verder zal ik het denk ik over me heen laten komen. En...als kind slaapt haal ik het niet uit bed. Daarmee voorkom je ook het hand tot hand laten gaan.
Geen goeie adviezen dus...
We hadden het advies gekregen de kleine vooral in haar eigen bedje te laten liggen, en niet van hand tot hand te gaan (vanwege dat hersenschudding effect).
Mijn ouders gaven zelf aan te komen als wij er aan toe waren. Evenals mijn broers.
Zijn familie was helaas anders. Die stonden gewoon op de stoep. En ook wij een appartement, dus moeilijk de mogelijkheid om terug te trekken. Ik heb de kraamverzorgster op een gegeven moment gesmeekt de mensen weg te sturen. Nee, dat konden we niet maken, want ze kwamen van zo ver weg....
Diezelfde avond moesten we terug naar het zh vanwege complicaties, en konden we echt pas na een week bezoek ontvangen. Ik vond het naar mijn ouders toe heel vervelend dat de schoonfamilie het kind al wel had gezien en zij nog niet...
Mijn vriend kan (ook) geen nee zeggen tegen zijn familie. Al heel vaak ruzies over gehad. Hoe het dit keer zal gaan weet ik nog niet. We wonen in ieder geval niet meer gelijkvloers, ik hoop dat dat scheelt. Verder zal ik het denk ik over me heen laten komen. En...als kind slaapt haal ik het niet uit bed. Daarmee voorkom je ook het hand tot hand laten gaan.
Geen goeie adviezen dus...
woensdag 19 augustus 2009 om 08:17
woensdag 19 augustus 2009 om 08:26
Ik snap ook echt niks van mensen die gewoon onaangekondigd op kraamvisite gaan. Je hoort zo vaak dat het onnodig is om op het geboortekaartje te vermelden dat je wil dat mensen eerst bellen voordat ze langskomen omdat iedereen dat vanzelfsprekend vindt, maar kennelijk is dat dus níet zo.
Ik vind het trouwens ook heel raar van de kraamverzorgster dat ze het belang van die mensen boven het belang van het jonge gezinnetje zet. Ja, dan komen ze van ver, jammer dan, moet je maar niet zomaar op de stoep gaan staan. Bovendien duren kraamvisites toch altijd maar kort, ook voor mensen die van ver komen?
Ik vind het trouwens ook heel raar van de kraamverzorgster dat ze het belang van die mensen boven het belang van het jonge gezinnetje zet. Ja, dan komen ze van ver, jammer dan, moet je maar niet zomaar op de stoep gaan staan. Bovendien duren kraamvisites toch altijd maar kort, ook voor mensen die van ver komen?
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 19 augustus 2009 om 08:34
quote:Nelladella1 schreef op 18 augustus 2009 @ 23:21:
Zelf dacht ik aan:
- zeggen dat het op dokters advies is
- pas bellen als kind een week oud is en net doen alsof we ze maar niet te pakken konden krijgen
- de schuld afschuiven op de kraamverzorgster
Iemand een idee?Waarom niet eerlijk zeggen wat jullie denken? Misschien dat ze het begrijpen, misschien ook niet maar ik zou geen leugen vertellen.. Daar krijg je alleen maar problemen mee..
Zelf dacht ik aan:
- zeggen dat het op dokters advies is
- pas bellen als kind een week oud is en net doen alsof we ze maar niet te pakken konden krijgen
- de schuld afschuiven op de kraamverzorgster
Iemand een idee?Waarom niet eerlijk zeggen wat jullie denken? Misschien dat ze het begrijpen, misschien ook niet maar ik zou geen leugen vertellen.. Daar krijg je alleen maar problemen mee..
woensdag 19 augustus 2009 om 08:42
Dit is wat wij hebben gedaan: zoon werd om 1 uur 's nachts geboren. 2 uurtjes later de (schoon)ouders gebeld (tsja als je dan zo graag meteen wil komen kijken wordt je ook om 3 uur 's nachts gebeld hoor!) Om 7 uur waren we weer thuis uit het ziekenhuis en rond een uur of 10 waren mijn ouders en schoonouders er, ook mijn zus, iedereen. Om 11 uur was iedereen weer weg en de rest van de week hebben we niemand gezien. Volgens mij heeft niemand de baby vast gehouden, maar dat weet ik niet meer.
Dit beviel mij heel goed, zo net na de bevalling ben je nog relatief heel fit van de adrenaline. Ik vind de 2e tm 5e dag erna veel zwaarder ook met de borstvoeding/stuwing/pijn hechtingen etc etc. Dus iedereen was geweest en daarna was het rust in de tent.
Dit beviel mij heel goed, zo net na de bevalling ben je nog relatief heel fit van de adrenaline. Ik vind de 2e tm 5e dag erna veel zwaarder ook met de borstvoeding/stuwing/pijn hechtingen etc etc. Dus iedereen was geweest en daarna was het rust in de tent.
woensdag 19 augustus 2009 om 08:47
Ik kan me er niks bij voorstellen, mijn ouders en schoonouders een week lang niet zien na de bevalling.
Bij mijn eerste waren (ex) schoonouders en ouders na de bevalling er binnen een paar uur. En ik had best een zware bevalling van 14 uur achter de rug. Ook geen probleem mee gehad dat ze de baby wilde vasthouden.
Ook bij deze baby zullen de ouders en schoonouders er vast en zeker na de bevalling weer binnen een paar uur zijn, geen probleem hoor. Het is toch eigenlijk een eer, dat familie zo snel langs wilt komen om hun kleinkind te zien?!
Groet,
Bij mijn eerste waren (ex) schoonouders en ouders na de bevalling er binnen een paar uur. En ik had best een zware bevalling van 14 uur achter de rug. Ook geen probleem mee gehad dat ze de baby wilde vasthouden.
Ook bij deze baby zullen de ouders en schoonouders er vast en zeker na de bevalling weer binnen een paar uur zijn, geen probleem hoor. Het is toch eigenlijk een eer, dat familie zo snel langs wilt komen om hun kleinkind te zien?!
Groet,
woensdag 19 augustus 2009 om 08:47
Hahaha, ons is verteld (ge-eist eigenlijk meer) dat we echt niet midden in de nacht hoeven te gaan bellen als het begint of als het geboren is. Dat horen ze de volgende ochtend wel.
Vind ik ook prima. Ik wil net zo goed rekening houden met hun. Verwacht ook dat zij dat met ons doen.
Vind ik ook prima. Ik wil net zo goed rekening houden met hun. Verwacht ook dat zij dat met ons doen.
"ik ben het, Barbabelladingdong"
woensdag 19 augustus 2009 om 08:54
toen mijn broer z'n kind kreeg waren mijn de (schoon)ouders in het ziekenhuis op het moment van de bevalling. Ik ben direct gekomen toen het kindje geboren was. Stonden we daar, midden in de nacht. Er waren best veel mensen, maar volgens mij vonden ze dat niet erg. Volgens mij heeft niemand de kleine toen vastgehouden, maar misschien ook wel, zou goed kunnen. Ik vond het wel heel mooi om mijn broer zijn verse kindje te zien vasthouden. De volgende ochtend mochten ze naar huis en wij zijn toen ook rond een uurtje of 11 weer even gaan kijken. Misschien maar een kwartiertje maar ze vonden dit geen probleem. Ik kan me het gevoel wat ik toen had nog goed herinneren, ik voelde dat ventje zo in m'n hart kruipen. Ik was verliefd en wilde hem het liefst zo vaak mogelijk zien. Dus ik snap niet zo goed dat je je ouders en schoonouders dat wilt onthouden. Voor hen is het ook bijzonder, eindelijk wordt hun kleinkind geboren. Ze willen weten hoe ie eruit ziet, hoe ie is enz.
woensdag 19 augustus 2009 om 09:01
Ik denk dat het moeilijk is om je ouders/schoonouders niet langs te laten komen. Zij zijn zo benieuwd naar het kindje, gevoelsmatig begrijp ik wat je bedoelt. Maar je kan het bijna niet maken om ouders en schoonouders de 1e week niet te laten komen. Dat je verder nog geen bezoek wilt dat is logisch maar jullie eigen familie. Bewaak wel de tijd maar ook dat is wat moeilijker als je familie niet in de buurt woont. Mijn ouders wonen op 1 uur rijden van mij vandaan. Kan ik moeilijk zeggen na 20 min. nou het was leuk! Ik zie jullie wel weer.
Wat je wel zou kunnen doen, is in je bed blijven liggen dan komen ze boven kijken naar jullie kindje. Maar zullen dan toch sneller weer beneden gaan zitten waar jouw partner dan ook is.
Wat je wel zou kunnen doen, is in je bed blijven liggen dan komen ze boven kijken naar jullie kindje. Maar zullen dan toch sneller weer beneden gaan zitten waar jouw partner dan ook is.
woensdag 19 augustus 2009 om 09:06
Mijn ouders en schoonouders (en vrienden èn resterende familie) wonen een paar uur rijden van ons vandaan, en daarbij werken ze allen ook nog fulltime. Als ons kind geboren wordt, zal het dus minimaal tot een weekend duren voor ze op bezoek kunnen komen. Wordt het kind op zondagavond geboren, dan duurt het dus een week voordat iemand het ziet.
Ik vind het stiekem wel erg jammer, maar ik snap het goed. Voor 's avonds op en neer is onze woonplaats simpelweg te ver weg, dus noodgedwongen heb ik een zeer rustige kraamweek.
Echter, mijn teleurstelling is een ander zijn vreugde. Ik snap heel goed dat je na zo'n overdonderende eerste kraamweek de volgende keer ècht rust wil. En dat je wil dat je schoonouders naar je wensen luisteren. Als jij en je man absoluut niet willen dat je schoonfamilie de eerste week op bezoek komt, dan is dat je goed recht.
Ik zou het echter nu nog niet melden. Wacht tot na de bevalling. Vertel ze dat het zwaar was, dat je de komende dagen eerst even wil bijkomen, maar dat ze daarna van harte welkom zijn. Wie weet gaat deze bevalling heel anders dan de vorige en denk je in de kraamweek heel anders over eventueel bezoek. Gooi die knuppel dus nog niet in het hoenderhok, maar wacht gewoon af hoe je je voelt. Beroerd? Dan komen ze fijn als jou het schikt. En voel je je onverwacht toch prima, dan kun je dan altijd nog zien.
Sterkte met de bevalling!
Ik vind het stiekem wel erg jammer, maar ik snap het goed. Voor 's avonds op en neer is onze woonplaats simpelweg te ver weg, dus noodgedwongen heb ik een zeer rustige kraamweek.
Echter, mijn teleurstelling is een ander zijn vreugde. Ik snap heel goed dat je na zo'n overdonderende eerste kraamweek de volgende keer ècht rust wil. En dat je wil dat je schoonouders naar je wensen luisteren. Als jij en je man absoluut niet willen dat je schoonfamilie de eerste week op bezoek komt, dan is dat je goed recht.
Ik zou het echter nu nog niet melden. Wacht tot na de bevalling. Vertel ze dat het zwaar was, dat je de komende dagen eerst even wil bijkomen, maar dat ze daarna van harte welkom zijn. Wie weet gaat deze bevalling heel anders dan de vorige en denk je in de kraamweek heel anders over eventueel bezoek. Gooi die knuppel dus nog niet in het hoenderhok, maar wacht gewoon af hoe je je voelt. Beroerd? Dan komen ze fijn als jou het schikt. En voel je je onverwacht toch prima, dan kun je dan altijd nog zien.
Sterkte met de bevalling!
woensdag 19 augustus 2009 om 09:22
Mijn zus lag nog op de bevallingstafel (of hoe noem je dat?) toen ik mijn eerste nichtje al kwam bewonderen
Had het echt afschuwelijk gevonden als ik pas na een week welkom was geweest. Denk dat mijn moeder in huilen was uitgebarsten, nah, weet het wel zeker.
Ik vind ook dat je het echt niet kunt maken om de opa's en oma's pas een week later toe te laten tot de baby. Het zou best eens kunnen zijn dat dat jullie band de komende tijd erg zal schaden. Hoeft natuurlijk niet, maar omdat ze al zo enthausiast zijn is die kans natuurlijk wel aanwezig.
Verder kun je natuurlijk gewoon 'Nee' zeggen wanneer iemand je kind wil vasthouden. 'Nee, want het slaapt', 'Nee, want ik wil zelf graag slapen', 'Nee, want ik ben bang dat hij/zij daar onrustig van wordt', etc. Moet gek gaan wil de visite dan toch aandringen, als ze dat toch doen, negeren.
Had het echt afschuwelijk gevonden als ik pas na een week welkom was geweest. Denk dat mijn moeder in huilen was uitgebarsten, nah, weet het wel zeker.
Ik vind ook dat je het echt niet kunt maken om de opa's en oma's pas een week later toe te laten tot de baby. Het zou best eens kunnen zijn dat dat jullie band de komende tijd erg zal schaden. Hoeft natuurlijk niet, maar omdat ze al zo enthausiast zijn is die kans natuurlijk wel aanwezig.
Verder kun je natuurlijk gewoon 'Nee' zeggen wanneer iemand je kind wil vasthouden. 'Nee, want het slaapt', 'Nee, want ik wil zelf graag slapen', 'Nee, want ik ben bang dat hij/zij daar onrustig van wordt', etc. Moet gek gaan wil de visite dan toch aandringen, als ze dat toch doen, negeren.
woensdag 19 augustus 2009 om 09:26
woensdag 19 augustus 2009 om 09:28
Denk dat je het als ouders goed zelf in de hand hebt. Wij hadden een schriftje, waar we in zetten wie wanneer kwam. Meer voor onszelf, zodat we tijd voor onszelf konden houden. Niet elke avond, niet meer dan 3 personen per keer en om 21.00 uur ophoepelen. Ok, dat een vriendin 2 honden onaangekondigd meenam, vond ik weer een uiterste Die hebben we buiten gelaten. Die honden dan...
Die post van BGB ontroerde me, over je (schoon)ouders opa en oma te laten worden. Tijdens de 1e zwangerschap zijn beide a.s. opa's in 2 weken tijd overleden, een van de oma's nog geen jaar ervoor. Dat geluk had ik ze zo gegund. Ik kan niet oordelen over de band met (schoon)ouders van anderen, maar ik had niets liever gehad dan hen - juist in de kraamtijd - om me heen te hebben.
Die post van BGB ontroerde me, over je (schoon)ouders opa en oma te laten worden. Tijdens de 1e zwangerschap zijn beide a.s. opa's in 2 weken tijd overleden, een van de oma's nog geen jaar ervoor. Dat geluk had ik ze zo gegund. Ik kan niet oordelen over de band met (schoon)ouders van anderen, maar ik had niets liever gehad dan hen - juist in de kraamtijd - om me heen te hebben.
woensdag 19 augustus 2009 om 09:36
woensdag 19 augustus 2009 om 09:45
quote:Vl43inder schreef op 19 augustus 2009 @ 09:26:
Wat is dat trouwens deze week: geen verloskundige, geen kraamzorg, nu al geen visite.....
Ik denk steeds dat iedereen de film 'The Blue Lagoon' te veel romantiseert. Of is dat mijn eighties kronkel? Moet bij ieder topic van deze strekking gek genoeg aan die film denken.
Zo is het toch ook?
(please, laat me nog even 14 weken in die waan................)
Wat is dat trouwens deze week: geen verloskundige, geen kraamzorg, nu al geen visite.....
Ik denk steeds dat iedereen de film 'The Blue Lagoon' te veel romantiseert. Of is dat mijn eighties kronkel? Moet bij ieder topic van deze strekking gek genoeg aan die film denken.
Zo is het toch ook?
(please, laat me nog even 14 weken in die waan................)
"ik ben het, Barbabelladingdong"
woensdag 19 augustus 2009 om 09:47
quote:arwen173 schreef op 19 augustus 2009 @ 06:51:
[...]
ah fleur ik was juist zo ongelovelijk ontroerd en blij dat ik wel de de eerste dag mocht komen! heel even, maar zo bijzonder!!
Ja, jij wel. Jij mocht wel komen. Jij had ook langer mogen blijven omdat... Nou ja, omdat jij jij bent en niet zo haleluja
[...]
ah fleur ik was juist zo ongelovelijk ontroerd en blij dat ik wel de de eerste dag mocht komen! heel even, maar zo bijzonder!!
Ja, jij wel. Jij mocht wel komen. Jij had ook langer mogen blijven omdat... Nou ja, omdat jij jij bent en niet zo haleluja
woensdag 19 augustus 2009 om 09:56
Ik stel me even voor dat mijn dochter over een jaar of 20 een kind krijgt, en dat ik die pas na een week mag komen bekijken. Wat een afschuwelijk idee.
Kom op zeg, natuurlijk wil je rust. Maar een half uurtje rust opofferen om ook even aan de gevoelens van je naaste familie te denken vind ik niet meer dan fatsoenlijk.
Kom op zeg, natuurlijk wil je rust. Maar een half uurtje rust opofferen om ook even aan de gevoelens van je naaste familie te denken vind ik niet meer dan fatsoenlijk.
woensdag 19 augustus 2009 om 10:06
Ik kan me bij de gevoelens nog iets voorstellen als je een kut relatie hebt met je (schoon)ouders. Maar dan nog...
Ik vind het raar dat je niet eens overweegt alleen de opa's en oma's een half uurtje te laten komen. Het is zo'n bijzonder moment voor ze. Kroon op hun opvoeding. Je kunt het simpelweg niet maken. Soms moet je dan maar iets doen wat je niet zo leuk vind en je kan het heus rustig houden voor de kleine. Wat jij nu doet is pure onwil.
Je schoonouders zijn hun gewicht in goud waard zeg je... maar net niet goed genoeg om jezelf ergens overheen te zetten zodat je ze niet heel erg kwetst.
Dat ze zich gekwetst zullen voelen is 100% begrijpelijk en terecht. Zeker met de houding die je hebt en zelfs kutsmoesjes wil bedenken om er onderuit te komen en je man voor het blok zetten omdat je het lef niet hebt om het zelf te zeggen.
Ik vind het raar dat je niet eens overweegt alleen de opa's en oma's een half uurtje te laten komen. Het is zo'n bijzonder moment voor ze. Kroon op hun opvoeding. Je kunt het simpelweg niet maken. Soms moet je dan maar iets doen wat je niet zo leuk vind en je kan het heus rustig houden voor de kleine. Wat jij nu doet is pure onwil.
Je schoonouders zijn hun gewicht in goud waard zeg je... maar net niet goed genoeg om jezelf ergens overheen te zetten zodat je ze niet heel erg kwetst.
Dat ze zich gekwetst zullen voelen is 100% begrijpelijk en terecht. Zeker met de houding die je hebt en zelfs kutsmoesjes wil bedenken om er onderuit te komen en je man voor het blok zetten omdat je het lef niet hebt om het zelf te zeggen.
woensdag 19 augustus 2009 om 10:11
Ik heb niet alle reacties gelezen, maar toch nog even mijn verhaal.
Ook ik wilde geen bezoek in de kraamweek en dat heb ik dan ook niet gehad. Maar opa's en oma's vind ik niet echt bezoek. Hun kind heeft net een kind gehad, dat is nogal niet niks. Ik ben in het ziekenhuis bevallen en heb in het middagbezoekuur 1 ouderpaar gezien en in het avondspreekuur het andere ouderpaar. En dat was dan dat voor de kraamweek.
Zwagers, schoonzussen, neven en nichten, die hebben we pas later gezien. Minstens 2 weken later als het niet nog later was. En die waren wat mij betreft ook eerder niet welkom. De buurvrouw stond 1 minuut nadat we uit het ziekenhuis waren gekomen aan te bellen en helaas pindakaas, die kwam niet binnen.
Je schrijft dat je schoonouders schatten van mensen zijn, leg ze uit dat je net bevallen bent en aan dit nieuwe mensje wilt wennen en dat ze op de eerste of tweede dag van harte welkom zijn om het kindje te zien en een kus te geven en dat als je je weer enigszins fit voelt ze een keer wat langer welkom zijn. De rest van de familie is gewoon jammer dan.
Ook ik wilde geen bezoek in de kraamweek en dat heb ik dan ook niet gehad. Maar opa's en oma's vind ik niet echt bezoek. Hun kind heeft net een kind gehad, dat is nogal niet niks. Ik ben in het ziekenhuis bevallen en heb in het middagbezoekuur 1 ouderpaar gezien en in het avondspreekuur het andere ouderpaar. En dat was dan dat voor de kraamweek.
Zwagers, schoonzussen, neven en nichten, die hebben we pas later gezien. Minstens 2 weken later als het niet nog later was. En die waren wat mij betreft ook eerder niet welkom. De buurvrouw stond 1 minuut nadat we uit het ziekenhuis waren gekomen aan te bellen en helaas pindakaas, die kwam niet binnen.
Je schrijft dat je schoonouders schatten van mensen zijn, leg ze uit dat je net bevallen bent en aan dit nieuwe mensje wilt wennen en dat ze op de eerste of tweede dag van harte welkom zijn om het kindje te zien en een kus te geven en dat als je je weer enigszins fit voelt ze een keer wat langer welkom zijn. De rest van de familie is gewoon jammer dan.
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
woensdag 19 augustus 2009 om 10:21
quote:nippo schreef op 19 augustus 2009 @ 09:56:
Ik stel me even voor dat mijn dochter over een jaar of 20 een kind krijgt, en dat ik die pas na een week mag komen bekijken. Wat een afschuwelijk idee.
Kom op zeg, natuurlijk wil je rust. Maar een half uurtje rust opofferen om ook even aan de gevoelens van je naaste familie te denken vind ik niet meer dan fatsoenlijk.
Nou, inderdaad!
Dat je niet de halve wereld over de vloer wilt hebben kan ik begrijpen. En dat is ook makkelijk te regelen, gewoon niet afspreken. Zo deed ik het. En er kwamen op dag 3 toch mensen die ik niet wilde zien een uurtje langs, maar waar mijn vriend mee had afgesproken. En ik vond dat heel irritant en ergerde me kapot. Maar ook dat is niet het einde van de wereld en mijn vriend en die vrienden vonden het heel erg leuk.
Maar dat je de ouders en schoonouders niet even een half uurtje wilt laten langskomen in die kraamweek van 8 dagen, dat vind ik lastig te begrijpen. Zeker als het schatten van mensen zijn. Dat kán toch geen opoffering zijn?
Ik stel me even voor dat mijn dochter over een jaar of 20 een kind krijgt, en dat ik die pas na een week mag komen bekijken. Wat een afschuwelijk idee.
Kom op zeg, natuurlijk wil je rust. Maar een half uurtje rust opofferen om ook even aan de gevoelens van je naaste familie te denken vind ik niet meer dan fatsoenlijk.
Nou, inderdaad!
Dat je niet de halve wereld over de vloer wilt hebben kan ik begrijpen. En dat is ook makkelijk te regelen, gewoon niet afspreken. Zo deed ik het. En er kwamen op dag 3 toch mensen die ik niet wilde zien een uurtje langs, maar waar mijn vriend mee had afgesproken. En ik vond dat heel irritant en ergerde me kapot. Maar ook dat is niet het einde van de wereld en mijn vriend en die vrienden vonden het heel erg leuk.
Maar dat je de ouders en schoonouders niet even een half uurtje wilt laten langskomen in die kraamweek van 8 dagen, dat vind ik lastig te begrijpen. Zeker als het schatten van mensen zijn. Dat kán toch geen opoffering zijn?
woensdag 19 augustus 2009 om 10:21
Eigenlijk vind ik het een luxe-probleem, dat je ze überhaupt kunt uitnodigen, maar dat is meer mijn frustratie.
Tuurlijk, het is jullie kind, jullie kraamtijd. Mss heb je geluk. Als je ze niet voor dat ene half uurtje laat komen, duurt je kraamtijd misschien wel 6 maanden.
Ik had ook meteen 's ochtendsvroeg mijn schoonzusje en haar 3 kinderen bij me op kraambezoek. Ik lag te slapen, mijn zoon naast me (als ik de foto's terugzie
). Langskomen prima, maar dan wel volgens onze regels. Kijken dus, en niet optillen. Jij hebt de regie.
Tuurlijk, het is jullie kind, jullie kraamtijd. Mss heb je geluk. Als je ze niet voor dat ene half uurtje laat komen, duurt je kraamtijd misschien wel 6 maanden.
Ik had ook meteen 's ochtendsvroeg mijn schoonzusje en haar 3 kinderen bij me op kraambezoek. Ik lag te slapen, mijn zoon naast me (als ik de foto's terugzie
). Langskomen prima, maar dan wel volgens onze regels. Kijken dus, en niet optillen. Jij hebt de regie.
