Kinderen
alle pijlers
Geen bezoek kraamweek, hoe te brengen?
dinsdag 18 augustus 2009 om 23:21
Ik ben nu 34 weken zwanger geloof ik (of 33 of 35, kan 't maar niet onthouden), en na de vorige bevalling wilde meteen iedereen langskomen. Mijn hele schoonfamilie (zeven mensen, waarvan drie drukke kinderen) kwam direct en iedereen wilde de baby (geboren met vacuumpomp) vasthouden. Ik vond 't echt verschrikkelijk, maar had er destijds de kracht en moed niet voor om te zeggen dat ik dat niet wilde.
Deze keer wil ik dat dus absoluut niet. Eigenlijk wil ik het liefst de eerste week helemaal geen bezoek. Gewoon rust met eigen gezin, borstvoeding goed op gang laten komen enz. Mijn eigen ouders weten dit al, en die vinden het geen enkel probleem.
Maar wat wel een probleem is: schoonfamilie wil onmiddellijk langskomen. Iemand zei al: "Ooooo vind ik zó leuk, zo'n pasgeboren baby'tje". Nu snap ik sowieso al die drukte om een pasgeboren baby niet, ik vind er zelf niks aan. Maar goed: hoe breng ik dit? Mijn vriend durft het niet te vertellen aan z'n ouders en familie, die denkt dat het tot scheve gezichten gaat leiden.
Ik moet er even bij zeggen, dat mijn schoonouders schatten van mensen zijn, hun gewicht in goud waard. Maar ik denk inderdaad dat ze dit erg raar gaan vinden, en misschien wel gekwetst zullen zijn.
Zelf dacht ik aan:
- zeggen dat het op dokters advies is
- pas bellen als kind een week oud is en net doen alsof we ze maar niet te pakken konden krijgen
- de schuld afschuiven op de kraamverzorgster
Iemand een idee?
Deze keer wil ik dat dus absoluut niet. Eigenlijk wil ik het liefst de eerste week helemaal geen bezoek. Gewoon rust met eigen gezin, borstvoeding goed op gang laten komen enz. Mijn eigen ouders weten dit al, en die vinden het geen enkel probleem.
Maar wat wel een probleem is: schoonfamilie wil onmiddellijk langskomen. Iemand zei al: "Ooooo vind ik zó leuk, zo'n pasgeboren baby'tje". Nu snap ik sowieso al die drukte om een pasgeboren baby niet, ik vind er zelf niks aan. Maar goed: hoe breng ik dit? Mijn vriend durft het niet te vertellen aan z'n ouders en familie, die denkt dat het tot scheve gezichten gaat leiden.
Ik moet er even bij zeggen, dat mijn schoonouders schatten van mensen zijn, hun gewicht in goud waard. Maar ik denk inderdaad dat ze dit erg raar gaan vinden, en misschien wel gekwetst zullen zijn.
Zelf dacht ik aan:
- zeggen dat het op dokters advies is
- pas bellen als kind een week oud is en net doen alsof we ze maar niet te pakken konden krijgen
- de schuld afschuiven op de kraamverzorgster
Iemand een idee?
woensdag 19 augustus 2009 om 10:22
Het is natuurlijk niet helemaal vergelijkbaar, maar toch .....
Mijn kinderen zijn geadopteerd; toen zij kwamen werd ons beide keren geadviseerd de eerste week geen bezoek te ontvangen, omdat het kind (ze waren allebei baby toen ze kwamen) na die lange vliegreis ons moest leren kennen. Wij hebben beide keren alleen de ouders en schoonouders wel laten komen, dat kun je die mensen echt niet aandoen om een week te wachten. Ze voelden zich daardoor ook zeer vereerd.
Wij hebben wel meteen een aankomstkaartje (i.p.v. geboortekaartje) verstuurd, mét een foto van de kleine erbij zodat iedereen toch kon zien wat een schatje het was.
De enige uitzondering die we maakten was mijn allerbeste vriendin; die was met geen tien paarden weg te houden, maar ze hield zich wel keurig aan de instructies: je mag er alleen maar naar kijken maar aankomen niet .....
Mijn kinderen zijn geadopteerd; toen zij kwamen werd ons beide keren geadviseerd de eerste week geen bezoek te ontvangen, omdat het kind (ze waren allebei baby toen ze kwamen) na die lange vliegreis ons moest leren kennen. Wij hebben beide keren alleen de ouders en schoonouders wel laten komen, dat kun je die mensen echt niet aandoen om een week te wachten. Ze voelden zich daardoor ook zeer vereerd.
Wij hebben wel meteen een aankomstkaartje (i.p.v. geboortekaartje) verstuurd, mét een foto van de kleine erbij zodat iedereen toch kon zien wat een schatje het was.
De enige uitzondering die we maakten was mijn allerbeste vriendin; die was met geen tien paarden weg te houden, maar ze hield zich wel keurig aan de instructies: je mag er alleen maar naar kijken maar aankomen niet .....
woensdag 19 augustus 2009 om 10:26
Waarom hierover liegen of anderen de schuld geven? Je gaat toch niet pas na een week je ouders bellen dat de kleine is geboren? Het is JOUW keuze dat je ze niet wilt zien. Ik kan het me niet voorstellen mijn ouders/schoonouders/broer/zus niet op heel korte termijn te zien. Zij zijn toch ook benieuwd naar jullie kleintje??? Als je het niet prettig vind dat ze je kleintje vasthouden, kun je dat gewoon zeggen. Gewoon even de kleine komen bewonderen en jullie spreken, verder niet dat het kind van hand naar hand gaat als je je daar niet prettig bij voelt. Het hoeft geen urenlang bezoek te worden maar even je neus om de hoek steken lijkt me niet meer dan normaal. Ik neem aan dat de mensen een afspraak maken met je (je partner) wanneer ze langs willen komen. Je kunt zelf het bezoek van verdere familie en vrienden afhouden en pas na een week laten komen. Wees vooral eerlijk tegen iedereen.
woensdag 19 augustus 2009 om 10:28
quote:Nelladella1 schreef op 18 augustus 2009 @ 23:21:
Nu snap ik sowieso al die drukte om een pasgeboren baby niet, ik vind er zelf niks aan.
En wat zonde dat je het wonder van een pas geboren baby niet kunt zien. Een levend wezentje dat uit 'niets' groeit en geboren wordt en op gaat groeien tot een mooi mens.
Nu snap ik sowieso al die drukte om een pasgeboren baby niet, ik vind er zelf niks aan.
En wat zonde dat je het wonder van een pas geboren baby niet kunt zien. Een levend wezentje dat uit 'niets' groeit en geboren wordt en op gaat groeien tot een mooi mens.
woensdag 19 augustus 2009 om 10:33
quote:nippo schreef op 19 augustus 2009 @ 09:56:
Ik stel me even voor dat mijn dochter over een jaar of 20 een kind krijgt, en dat ik die pas na een week mag komen bekijken. Wat een afschuwelijk idee.
Kom op zeg, natuurlijk wil je rust. Maar een half uurtje rust opofferen om ook even aan de gevoelens van je naaste familie te denken vind ik niet meer dan fatsoenlijk.Eens
Ik stel me even voor dat mijn dochter over een jaar of 20 een kind krijgt, en dat ik die pas na een week mag komen bekijken. Wat een afschuwelijk idee.
Kom op zeg, natuurlijk wil je rust. Maar een half uurtje rust opofferen om ook even aan de gevoelens van je naaste familie te denken vind ik niet meer dan fatsoenlijk.Eens
woensdag 19 augustus 2009 om 10:33
Ik vind dat iedereen hier erg uit gaat wel de 'ik' persoon.
Ok als jij graag je (schoon)ouders naast je bed had na de bevalling, maar de TO ziet dat anders, en heeft dat als erg moeilijk ervaren de eerste keer.
Jeetje, je hebt net een kind op de wereld gebracht, en dan mag je niet eens zelf bepalen in hoeverre jij en de baby mogen rusten? Dat lijkt mij één van de eerste rechten die een moeder heeft.
Ok als jij graag je (schoon)ouders naast je bed had na de bevalling, maar de TO ziet dat anders, en heeft dat als erg moeilijk ervaren de eerste keer.
Jeetje, je hebt net een kind op de wereld gebracht, en dan mag je niet eens zelf bepalen in hoeverre jij en de baby mogen rusten? Dat lijkt mij één van de eerste rechten die een moeder heeft.
woensdag 19 augustus 2009 om 10:35
quote:Paddle schreef op 19 augustus 2009 @ 10:33:
Ik vind dat iedereen hier erg uit gaat wel de 'ik' persoon.
Ok als jij graag je (schoon)ouders naast je bed had na de bevalling, maar de TO ziet dat anders, en heeft dat als erg moeilijk ervaren de eerste keer.
Jeetje, je hebt net een kind op de wereld gebracht, en dan mag je niet eens zelf bepalen in hoeverre jij en de baby mogen rusten? Dat lijkt mij één van de eerste rechten die een moeder heeft.Wij gaan niet uit van de Ik-persoon, TO gaat uit van de Ik-persoon. Wij denken ook nog aan de opa en oma die er net een kleinkind bij gekregen hebben.
Ik vind dat iedereen hier erg uit gaat wel de 'ik' persoon.
Ok als jij graag je (schoon)ouders naast je bed had na de bevalling, maar de TO ziet dat anders, en heeft dat als erg moeilijk ervaren de eerste keer.
Jeetje, je hebt net een kind op de wereld gebracht, en dan mag je niet eens zelf bepalen in hoeverre jij en de baby mogen rusten? Dat lijkt mij één van de eerste rechten die een moeder heeft.Wij gaan niet uit van de Ik-persoon, TO gaat uit van de Ik-persoon. Wij denken ook nog aan de opa en oma die er net een kleinkind bij gekregen hebben.
woensdag 19 augustus 2009 om 10:37
quote:Paddle schreef op 19 augustus 2009 @ 10:33:
Ik vind dat iedereen hier erg uit gaat wel de 'ik' persoon.
Ok als jij graag je (schoon)ouders naast je bed had na de bevalling, maar de TO ziet dat anders, en heeft dat als erg moeilijk ervaren de eerste keer.
Jeetje, je hebt net een kind op de wereld gebracht, en dan mag je niet eens zelf bepalen in hoeverre jij en de baby mogen rusten? Dat lijkt mij één van de eerste rechten die een moeder heeft.Dan denk ik dat jij zo een beetje alle tekst niet goed begrepen hebt.
Ik vind dat iedereen hier erg uit gaat wel de 'ik' persoon.
Ok als jij graag je (schoon)ouders naast je bed had na de bevalling, maar de TO ziet dat anders, en heeft dat als erg moeilijk ervaren de eerste keer.
Jeetje, je hebt net een kind op de wereld gebracht, en dan mag je niet eens zelf bepalen in hoeverre jij en de baby mogen rusten? Dat lijkt mij één van de eerste rechten die een moeder heeft.Dan denk ik dat jij zo een beetje alle tekst niet goed begrepen hebt.
woensdag 19 augustus 2009 om 10:37
Wat een reacties zeg. En de tendens is duidelijk: jullie vinden dat we 't eigenlijk niet kunnen maken om de opa's en oma's niet de eerste of desnoods de tweede dag te laten komen. Ik vind 't best opvallend, had echt niet gedacht dat ik zo ongeveer de enige zou zijn die er zo in stond.
De situatie is als volgt: mijn vader zal het geen enkel probleem vinden, het maakt hem echt niet uit of-ie de baby na een dag ziet, of na twee weken. Mijn moeder zal het misschien een beetje jammer vinden, maar zeker niet erg. Zij zal wel mijn zoon opvangen tijdens de bevalling (mits ze niet nog op vakantie is), en hem daarna terugbrengen, dus dan zal ze de baby toch wel even zien.
Schoonouders komen terug van vakantie op de uitgerekende datum, er is dus een kans dat ze er sowieso niet zijn. Onze band is heel goed, en ik ben werkelijk dol op ze.
Mijn zusje is nog erg jong, en ik weet zeker dat ze echt niet op stel en sprong de baby hoeft te zien.
Het grootste probleem voor mij is eigenlijk de zus van mijn vriend plus aanhang. Hoewel ik dat ook heel aardige en leuke mensen vind. De kinderen zijn inmiddels tussen de 13 en de 17, maar zeker in combinatie met mijn zoon erg druk. En nogmaals: ons huis is héél erg klein. Zij zijn erg enthousiast erover om meteen te komen, maar zeker met de vorige ervaring vind ik dat dus te veel voor de eerste week. Er zaten acht mensen op mijn bed, naast het bedje van de baby.
Ik denk dat we 't zoals iemand hierboven suggereerde, maar na de bevalling vertellen. En opa en oma inderdaad wel laten komen, voor een halfuurtje.
quote:domnaiefmutsje schreef op 19 augustus 2009 @ 10:06:
Dat ze zich gekwetst zullen voelen is 100% begrijpelijk en terecht. Zeker met de houding die je hebt en zelfs kutsmoesjes wil bedenken om er onderuit te komen en je man voor het blok zetten omdat je het lef niet hebt om het zelf te zeggen.Ik heb 't al eerder geschreven, maar nogmaals: die smoesjes waren -uiteraard- niet serieus, en mijn vriend denkt er ongeveer hetzelfde over. Hoewel hij 't er nu over heeft dat-ie 't wel wil vertellen, maar de schuld volledig op mij af wil schuiven. Nou ja, kan mij 't schelen dat ik overkom als een labiele kneus, als de lieve vrede maar bewaard wordt.
De situatie is als volgt: mijn vader zal het geen enkel probleem vinden, het maakt hem echt niet uit of-ie de baby na een dag ziet, of na twee weken. Mijn moeder zal het misschien een beetje jammer vinden, maar zeker niet erg. Zij zal wel mijn zoon opvangen tijdens de bevalling (mits ze niet nog op vakantie is), en hem daarna terugbrengen, dus dan zal ze de baby toch wel even zien.
Schoonouders komen terug van vakantie op de uitgerekende datum, er is dus een kans dat ze er sowieso niet zijn. Onze band is heel goed, en ik ben werkelijk dol op ze.
Mijn zusje is nog erg jong, en ik weet zeker dat ze echt niet op stel en sprong de baby hoeft te zien.
Het grootste probleem voor mij is eigenlijk de zus van mijn vriend plus aanhang. Hoewel ik dat ook heel aardige en leuke mensen vind. De kinderen zijn inmiddels tussen de 13 en de 17, maar zeker in combinatie met mijn zoon erg druk. En nogmaals: ons huis is héél erg klein. Zij zijn erg enthousiast erover om meteen te komen, maar zeker met de vorige ervaring vind ik dat dus te veel voor de eerste week. Er zaten acht mensen op mijn bed, naast het bedje van de baby.
Ik denk dat we 't zoals iemand hierboven suggereerde, maar na de bevalling vertellen. En opa en oma inderdaad wel laten komen, voor een halfuurtje.
quote:domnaiefmutsje schreef op 19 augustus 2009 @ 10:06:
Dat ze zich gekwetst zullen voelen is 100% begrijpelijk en terecht. Zeker met de houding die je hebt en zelfs kutsmoesjes wil bedenken om er onderuit te komen en je man voor het blok zetten omdat je het lef niet hebt om het zelf te zeggen.Ik heb 't al eerder geschreven, maar nogmaals: die smoesjes waren -uiteraard- niet serieus, en mijn vriend denkt er ongeveer hetzelfde over. Hoewel hij 't er nu over heeft dat-ie 't wel wil vertellen, maar de schuld volledig op mij af wil schuiven. Nou ja, kan mij 't schelen dat ik overkom als een labiele kneus, als de lieve vrede maar bewaard wordt.
woensdag 19 augustus 2009 om 10:41
quote:Morrie schreef op 19 augustus 2009 @ 10:35:
[...]
Wij gaan niet uit van de Ik-persoon, TO gaat uit van de Ik-persoon. Wij denken ook nog aan de opa en oma die er net een kleinkind bij gekregen hebben.Die gaan er niet van dood om een paar dagen de wachten tot moeder en baby min of meer wat hersteld zijn van de (heftige) bevalling. Je krijgt een baby toch niet om oma en opa trots te laten zijn? Dat is een leuke bijkomstigheid, die best een paar dagen kan wachten als de moeder daar nood aan heeft.
[...]
Wij gaan niet uit van de Ik-persoon, TO gaat uit van de Ik-persoon. Wij denken ook nog aan de opa en oma die er net een kleinkind bij gekregen hebben.Die gaan er niet van dood om een paar dagen de wachten tot moeder en baby min of meer wat hersteld zijn van de (heftige) bevalling. Je krijgt een baby toch niet om oma en opa trots te laten zijn? Dat is een leuke bijkomstigheid, die best een paar dagen kan wachten als de moeder daar nood aan heeft.
woensdag 19 augustus 2009 om 10:43
quote:Nelladella1 schreef op 19 augustus 2009 @ 10:37:
Wat een reacties zeg. En de tendens is duidelijk: jullie vinden dat we 't eigenlijk niet kunnen maken om de opa's en oma's niet de eerste of desnoods de tweede dag te laten komen. Ik vind 't best opvallend, had echt niet gedacht dat ik zo ongeveer de enige zou zijn die er zo in stond.
De situatie is als volgt: mijn vader zal het geen enkel probleem vinden, het maakt hem echt niet uit of-ie de baby na een dag ziet, of na twee weken. Mijn moeder zal het misschien een beetje jammer vinden, maar zeker niet erg. Zij zal wel mijn zoon opvangen tijdens de bevalling (mits ze niet nog op vakantie is), en hem daarna terugbrengen, dus dan zal ze de baby toch wel even zien.
Schoonouders komen terug van vakantie op de uitgerekende datum, er is dus een kans dat ze er sowieso niet zijn. Onze band is heel goed, en ik ben werkelijk dol op ze.
Mijn zusje is nog erg jong, en ik weet zeker dat ze echt niet op stel en sprong de baby hoeft te zien.
Het grootste probleem voor mij is eigenlijk de zus van mijn vriend plus aanhang. Hoewel ik dat ook heel aardige en leuke mensen vind. De kinderen zijn inmiddels tussen de 13 en de 17, maar zeker in combinatie met mijn zoon erg druk. En nogmaals: ons huis is héél erg klein. Zij zijn erg enthousiast erover om meteen te komen, maar zeker met de vorige ervaring vind ik dat dus te veel voor de eerste week. Er zaten acht mensen op mijn bed, naast het bedje van de baby.
Ik denk dat we 't zoals iemand hierboven suggereerde, maar na de bevalling vertellen. En opa en oma inderdaad wel laten komen, voor een halfuurtje.
[...]
Ik heb 't al eerder geschreven, maar nogmaals: die smoesjes waren -uiteraard- niet serieus, en mijn vriend denkt er ongeveer hetzelfde over. Hoewel hij 't er nu over heeft dat-ie 't wel wil vertellen, maar de schuld volledig op mij af wil schuiven. Nou ja, kan mij 't schelen dat ik overkom als een labiele kneus, als de lieve vrede maar bewaard wordt.
Eigenlijk zegt iedereen dat je niet alle familie hoeft te ontvangen alleen de mensen die heel dicht bij je staan zoals opa en oma. En kinderen enz dat is begrijpelijk. Die kunnen heus even wachten.
Nu zou ik weer balen van het feit dat opa en oma de baby helemaal niet zo nodig meteen hoeft te zien, om even moeilijk te blijven doen
Wat een reacties zeg. En de tendens is duidelijk: jullie vinden dat we 't eigenlijk niet kunnen maken om de opa's en oma's niet de eerste of desnoods de tweede dag te laten komen. Ik vind 't best opvallend, had echt niet gedacht dat ik zo ongeveer de enige zou zijn die er zo in stond.
De situatie is als volgt: mijn vader zal het geen enkel probleem vinden, het maakt hem echt niet uit of-ie de baby na een dag ziet, of na twee weken. Mijn moeder zal het misschien een beetje jammer vinden, maar zeker niet erg. Zij zal wel mijn zoon opvangen tijdens de bevalling (mits ze niet nog op vakantie is), en hem daarna terugbrengen, dus dan zal ze de baby toch wel even zien.
Schoonouders komen terug van vakantie op de uitgerekende datum, er is dus een kans dat ze er sowieso niet zijn. Onze band is heel goed, en ik ben werkelijk dol op ze.
Mijn zusje is nog erg jong, en ik weet zeker dat ze echt niet op stel en sprong de baby hoeft te zien.
Het grootste probleem voor mij is eigenlijk de zus van mijn vriend plus aanhang. Hoewel ik dat ook heel aardige en leuke mensen vind. De kinderen zijn inmiddels tussen de 13 en de 17, maar zeker in combinatie met mijn zoon erg druk. En nogmaals: ons huis is héél erg klein. Zij zijn erg enthousiast erover om meteen te komen, maar zeker met de vorige ervaring vind ik dat dus te veel voor de eerste week. Er zaten acht mensen op mijn bed, naast het bedje van de baby.
Ik denk dat we 't zoals iemand hierboven suggereerde, maar na de bevalling vertellen. En opa en oma inderdaad wel laten komen, voor een halfuurtje.
[...]
Ik heb 't al eerder geschreven, maar nogmaals: die smoesjes waren -uiteraard- niet serieus, en mijn vriend denkt er ongeveer hetzelfde over. Hoewel hij 't er nu over heeft dat-ie 't wel wil vertellen, maar de schuld volledig op mij af wil schuiven. Nou ja, kan mij 't schelen dat ik overkom als een labiele kneus, als de lieve vrede maar bewaard wordt.
Eigenlijk zegt iedereen dat je niet alle familie hoeft te ontvangen alleen de mensen die heel dicht bij je staan zoals opa en oma. En kinderen enz dat is begrijpelijk. Die kunnen heus even wachten.
Nu zou ik weer balen van het feit dat opa en oma de baby helemaal niet zo nodig meteen hoeft te zien, om even moeilijk te blijven doen
woensdag 19 augustus 2009 om 10:45
Ik zou niet over willen komen als een labiele kneus, zou in mijn ogen tijd worden dat vriendlief eens leert uit te komen voor zijn eigen wensen en de mening van zijn gezin.
Vind het overigens bijzonder dat je moeder wél even mag komen kijken omdat ze haar andere kleinkind terug komt brengen. En verder lees ik nogal wat aannames. Dat kan misschien later tegenvallen als de persoon in kwestie er anders over denkt dan jij dacht.
Vind het overigens bijzonder dat je moeder wél even mag komen kijken omdat ze haar andere kleinkind terug komt brengen. En verder lees ik nogal wat aannames. Dat kan misschien later tegenvallen als de persoon in kwestie er anders over denkt dan jij dacht.
woensdag 19 augustus 2009 om 10:46
quote:domnaiefmutsje schreef op 19 augustus 2009 @ 10:43:
[...]
Nu zou ik weer balen van het feit dat opa en oma de baby helemaal niet zo nodig meteen hoeft te zien, om even moeilijk te blijven doen Eerste wat ik dacht. Zou voor mij wel een domper zijn. Maar Nelladella heeft haar gevoelens voor pasgeborenen kennelijk niet van een vreemde
[...]
Nu zou ik weer balen van het feit dat opa en oma de baby helemaal niet zo nodig meteen hoeft te zien, om even moeilijk te blijven doen Eerste wat ik dacht. Zou voor mij wel een domper zijn. Maar Nelladella heeft haar gevoelens voor pasgeborenen kennelijk niet van een vreemde
woensdag 19 augustus 2009 om 10:49
quote:domnaiefmutsje schreef op 19 augustus 2009 @ 10:43:
Nu zou ik weer balen van het feit dat opa en oma de baby helemaal niet zo nodig meteen hoeft te zien, om even moeilijk te blijven doen Haha, de vakantie was al besproken, en opa heeft inderdaad éven overwogen om eerder terug te komen. Maar mij maakt 't dus helemaal niets uit. Zou het bezopen vinden om een vakantie af te breken voor alleen maar de geboorte van een baby'tje waar ze de rest van hun leven nog van kunnen genieten. Mijn moeder kan ook op het tijdstip van de bevalling op vakantie zijn trouwens.
Nu zou ik weer balen van het feit dat opa en oma de baby helemaal niet zo nodig meteen hoeft te zien, om even moeilijk te blijven doen Haha, de vakantie was al besproken, en opa heeft inderdaad éven overwogen om eerder terug te komen. Maar mij maakt 't dus helemaal niets uit. Zou het bezopen vinden om een vakantie af te breken voor alleen maar de geboorte van een baby'tje waar ze de rest van hun leven nog van kunnen genieten. Mijn moeder kan ook op het tijdstip van de bevalling op vakantie zijn trouwens.
woensdag 19 augustus 2009 om 10:50
quote:domnaiefmutsje schreef op 19 augustus 2009 @ 10:43:
[...]
Nu zou ik weer balen van het feit dat opa en oma de baby helemaal niet zo nodig meteen hoeft te zien, om even moeilijk te blijven doen Ja, dat dacht ik ook al. Ik zou het raar vinden als mijn ouders of schoonouders mijn kind niet heeeeel graag wilden zien
[...]
Nu zou ik weer balen van het feit dat opa en oma de baby helemaal niet zo nodig meteen hoeft te zien, om even moeilijk te blijven doen Ja, dat dacht ik ook al. Ik zou het raar vinden als mijn ouders of schoonouders mijn kind niet heeeeel graag wilden zien
woensdag 19 augustus 2009 om 10:50
quote:Nelladella1 schreef op 19 augustus 2009 @ 10:37:
Wat een reacties zeg. En de tendens is duidelijk: jullie vinden dat we 't eigenlijk niet kunnen maken om de opa's en oma's niet de eerste of desnoods de tweede dag te laten komen. Ik vind 't best opvallend, had echt niet gedacht dat ik zo ongeveer de enige zou zijn die er zo in stond.
Volgens mij heb jij het over een week gehad, niet over 1 of 2 dagen.
De situatie is als volgt: mijn vader zal het geen enkel probleem vinden, het maakt hem echt niet uit of-ie de baby na een dag ziet, of na twee weken. Mijn moeder zal het misschien een beetje jammer vinden, maar zeker niet erg. Zij zal wel mijn zoon opvangen tijdens de bevalling (mits ze niet nog op vakantie is), en hem daarna terugbrengen, dus dan zal ze de baby toch wel even zien.
Schoonouders komen terug van vakantie op de uitgerekende datum, er is dus een kans dat ze er sowieso niet zijn. Onze band is heel goed, en ik ben werkelijk dol op ze.
Er is maar een heel klein percentage die bevalt op de uitgerekende datum, zou dus wel heel goed kunnen dat ze al thuis zijn.
Mijn zusje is nog erg jong, en ik weet zeker dat ze echt niet op stel en sprong de baby hoeft te zien.
Of juist wel.
Het grootste probleem voor mij is eigenlijk de zus van mijn vriend plus aanhang. Hoewel ik dat ook heel aardige en leuke mensen vind. De kinderen zijn inmiddels tussen de 13 en de 17, maar zeker in combinatie met mijn zoon erg druk. En nogmaals: ons huis is héél erg klein. Zij zijn erg enthousiast erover om meteen te komen, maar zeker met de vorige ervaring vind ik dat dus te veel voor de eerste week. Er zaten acht mensen op mijn bed, naast het bedje van de baby.
Niemand heeft het hier over ooms en tante's die hier direct aan je bed moeten gaan zitten. Juist niet. Die kunnen wel even wachten. Het ging hier vooral over (schoon)ouders die je niet zo lang "kan" laten wachten
Ik denk dat we 't zoals iemand hierboven suggereerde, maar na de bevalling vertellen. En opa en oma inderdaad wel laten komen, voor een halfuurtje.
[...]
Ik heb 't al eerder geschreven, maar nogmaals: die smoesjes waren -uiteraard- niet serieus, en mijn vriend denkt er ongeveer hetzelfde over. Hoewel hij 't er nu over heeft dat-ie 't wel wil vertellen, maar de schuld volledig op mij af wil schuiven. Nou ja, kan mij 't schelen dat ik overkom als een labiele kneus, als de lieve vrede maar bewaard wordt.
Wat een reacties zeg. En de tendens is duidelijk: jullie vinden dat we 't eigenlijk niet kunnen maken om de opa's en oma's niet de eerste of desnoods de tweede dag te laten komen. Ik vind 't best opvallend, had echt niet gedacht dat ik zo ongeveer de enige zou zijn die er zo in stond.
Volgens mij heb jij het over een week gehad, niet over 1 of 2 dagen.
De situatie is als volgt: mijn vader zal het geen enkel probleem vinden, het maakt hem echt niet uit of-ie de baby na een dag ziet, of na twee weken. Mijn moeder zal het misschien een beetje jammer vinden, maar zeker niet erg. Zij zal wel mijn zoon opvangen tijdens de bevalling (mits ze niet nog op vakantie is), en hem daarna terugbrengen, dus dan zal ze de baby toch wel even zien.
Schoonouders komen terug van vakantie op de uitgerekende datum, er is dus een kans dat ze er sowieso niet zijn. Onze band is heel goed, en ik ben werkelijk dol op ze.
Er is maar een heel klein percentage die bevalt op de uitgerekende datum, zou dus wel heel goed kunnen dat ze al thuis zijn.
Mijn zusje is nog erg jong, en ik weet zeker dat ze echt niet op stel en sprong de baby hoeft te zien.
Of juist wel.
Het grootste probleem voor mij is eigenlijk de zus van mijn vriend plus aanhang. Hoewel ik dat ook heel aardige en leuke mensen vind. De kinderen zijn inmiddels tussen de 13 en de 17, maar zeker in combinatie met mijn zoon erg druk. En nogmaals: ons huis is héél erg klein. Zij zijn erg enthousiast erover om meteen te komen, maar zeker met de vorige ervaring vind ik dat dus te veel voor de eerste week. Er zaten acht mensen op mijn bed, naast het bedje van de baby.
Niemand heeft het hier over ooms en tante's die hier direct aan je bed moeten gaan zitten. Juist niet. Die kunnen wel even wachten. Het ging hier vooral over (schoon)ouders die je niet zo lang "kan" laten wachten
Ik denk dat we 't zoals iemand hierboven suggereerde, maar na de bevalling vertellen. En opa en oma inderdaad wel laten komen, voor een halfuurtje.
[...]
Ik heb 't al eerder geschreven, maar nogmaals: die smoesjes waren -uiteraard- niet serieus, en mijn vriend denkt er ongeveer hetzelfde over. Hoewel hij 't er nu over heeft dat-ie 't wel wil vertellen, maar de schuld volledig op mij af wil schuiven. Nou ja, kan mij 't schelen dat ik overkom als een labiele kneus, als de lieve vrede maar bewaard wordt.
"ik ben het, Barbabelladingdong"
woensdag 19 augustus 2009 om 10:53
quote:esmee1975 schreef op 19 augustus 2009 @ 10:45:
En verder lees ik nogal wat aannames. Dat kan misschien later tegenvallen als de persoon in kwestie er anders over denkt dan jij dacht.Ik heb 't zeker niet van een vreemde, Vlinder. Esmée, ik denk dat jij hier doelt op mijn ouders: van m'n moeder weet ik 't al, want we hebben 't erover gehad. En mijn vader reageerde na de geboorte van mijn eerste (en zijn eerste kleinkind) met een: "Nou, ik ga wel langs, maar ik had eigenlijk liever naar de eco-markt gewild vanochtend". En nee, ik ben daardoor níet gekwetst, ik ken 'em toch en ik weet toch dat-ie van me houdt enz.
En verder lees ik nogal wat aannames. Dat kan misschien later tegenvallen als de persoon in kwestie er anders over denkt dan jij dacht.Ik heb 't zeker niet van een vreemde, Vlinder. Esmée, ik denk dat jij hier doelt op mijn ouders: van m'n moeder weet ik 't al, want we hebben 't erover gehad. En mijn vader reageerde na de geboorte van mijn eerste (en zijn eerste kleinkind) met een: "Nou, ik ga wel langs, maar ik had eigenlijk liever naar de eco-markt gewild vanochtend". En nee, ik ben daardoor níet gekwetst, ik ken 'em toch en ik weet toch dat-ie van me houdt enz.
woensdag 19 augustus 2009 om 10:53
quote:Paddle schreef op 19 augustus 2009 @ 10:41:
[...]
Die gaan er niet van dood om een paar dagen de wachten tot moeder en baby min of meer wat hersteld zijn van de (heftige) bevalling. Je krijgt een baby toch niet om oma en opa trots te laten zijn? Dat is een leuke bijkomstigheid, die best een paar dagen kan wachten als de moeder daar nood aan heeft.
Nee, daar ben ik het niet mee eens. Ik vind dat je ouders, die je opgevoed hebben en waar je lief en leed mee deelt, mee mogen delen in dit lief.
Ze gaan er niet dood van nee, maar TO gaat er ook niet dood van als ze wel even een half uurtje een glimp van hun kleinkind opvangen. Daarnaast zien ze hun zoon/dochter die net een bevalling doorgemaakt hebben. Mijn ouders waren in ieder geval niet alleen heel blij met het kleinkind, maar ook met het feit dat ik het allemaal ook weer goed doorstaan had. Reken maar dat ze zich ook zorgen maken op zo'n moment.
En dan is het fijn als je even met eigen ogen je kind kan aanschouwen, zoals TO ook graag haar kind bij zich wil houden.
[...]
Die gaan er niet van dood om een paar dagen de wachten tot moeder en baby min of meer wat hersteld zijn van de (heftige) bevalling. Je krijgt een baby toch niet om oma en opa trots te laten zijn? Dat is een leuke bijkomstigheid, die best een paar dagen kan wachten als de moeder daar nood aan heeft.
Nee, daar ben ik het niet mee eens. Ik vind dat je ouders, die je opgevoed hebben en waar je lief en leed mee deelt, mee mogen delen in dit lief.
Ze gaan er niet dood van nee, maar TO gaat er ook niet dood van als ze wel even een half uurtje een glimp van hun kleinkind opvangen. Daarnaast zien ze hun zoon/dochter die net een bevalling doorgemaakt hebben. Mijn ouders waren in ieder geval niet alleen heel blij met het kleinkind, maar ook met het feit dat ik het allemaal ook weer goed doorstaan had. Reken maar dat ze zich ook zorgen maken op zo'n moment.
En dan is het fijn als je even met eigen ogen je kind kan aanschouwen, zoals TO ook graag haar kind bij zich wil houden.
woensdag 19 augustus 2009 om 10:56
Zeg gewoon wat je wil. Dat moet toch kunnen als het allemaal zulke leuke en aardige mensen zijn? Je wil niet de baby van hand tot hand laten gaan, niet iedereen tegelijk op bezoek, geen drukke kinderen (op die leeftijd kun je ze toch makkelijk vertellen dat ze even op hun stoel moeten blijven zitten en zich rustig moeten gedragen), daar moeten zij maar gewoon rekening mee houden. Het zijn echt geen absurde eisen.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 19 augustus 2009 om 11:02
quote:fleurtje schreef op 19 augustus 2009 @ 10:51:
Mijn moeder zou dat nieteens gewild hebben, op vakantie op de uitgerekende datum.
Het was ook niet mijn moeders bedoeling, maar ze heeft zich vergist.
Maar ik zie al dat ik 't haar of mijn schoonouders kwalijk ga nemen... Ze passen regelmatig op, zoon gaat er één keer per week uit logeren, als ik ziek ben staan ze allemaal onmiddellijk voor ons klaar. Dat vind ik veel belangrijker dan of ze er zijn na de bevalling.
Mijn moeder zou dat nieteens gewild hebben, op vakantie op de uitgerekende datum.
Het was ook niet mijn moeders bedoeling, maar ze heeft zich vergist.
Maar ik zie al dat ik 't haar of mijn schoonouders kwalijk ga nemen... Ze passen regelmatig op, zoon gaat er één keer per week uit logeren, als ik ziek ben staan ze allemaal onmiddellijk voor ons klaar. Dat vind ik veel belangrijker dan of ze er zijn na de bevalling.
woensdag 19 augustus 2009 om 11:04
Huh, je kunt kraambezoek toch gewoon 'inplannen'? Je schoonouders en ouders de eerste dag een half uurtje. Broers en zussen de tweede dag en ohja, vanwege de drukte je kinderen nog maar even thuishouden, das teveel. Dat kun je echt wel zeggen hoor.
1 van de taken van man tijdens kraamtijd: het kraambezoek inplannen, ontvangen en de deur wijzen als jij vindt dat het genoeg is.
Veel plezier in je kraamtijd!
1 van de taken van man tijdens kraamtijd: het kraambezoek inplannen, ontvangen en de deur wijzen als jij vindt dat het genoeg is.
Veel plezier in je kraamtijd!
woensdag 19 augustus 2009 om 11:05
[quote]Nelladella1 schreef op 19 augustus 2009 @ 11:02:
[...]
Het was ook niet mijn moeders bedoeling, maar ze heeft zich vergist.
Maar ik zie al dat ik 't haar of mijn schoonouders kwalijk ga nemen... Ze passen regelmatig op, zoon gaat er één keer per week uit logeren, als ik ziek ben staan ze allemaal onmiddellijk voor ons klaar. Dat vind ik veel belangrijker dan of ze er zijn na de bevalling.[/quote]
Maar voor je (schoon)ouders is het hoogstwaarschijnlijk WEL belangrijk. Zeker omdat ze altijd onmiddelijk voor jullie klaar staan.
[...]
Het was ook niet mijn moeders bedoeling, maar ze heeft zich vergist.
Maar ik zie al dat ik 't haar of mijn schoonouders kwalijk ga nemen... Ze passen regelmatig op, zoon gaat er één keer per week uit logeren, als ik ziek ben staan ze allemaal onmiddellijk voor ons klaar. Dat vind ik veel belangrijker dan of ze er zijn na de bevalling.[/quote]
Maar voor je (schoon)ouders is het hoogstwaarschijnlijk WEL belangrijk. Zeker omdat ze altijd onmiddelijk voor jullie klaar staan.
woensdag 19 augustus 2009 om 11:06
quote:Het grootste probleem voor mij is eigenlijk de zus van mijn vriend plus aanhang. Hoewel ik dat ook heel aardige en leuke mensen vind. De kinderen zijn inmiddels tussen de 13 en de 17, maar zeker in combinatie met mijn zoon erg druk. En nogmaals: ons huis is héél erg klein. Zij zijn erg enthousiast erover om meteen te komen, maar zeker met de vorige ervaring vind ik dat dus te veel voor de eerste week. Er zaten acht mensen op mijn bed, naast het bedje van de baby.Je kunt toch gewoon zeggen dat ze hun kinderen thuis moeten laten? Die zitten vast ook niet te wachten om verplicht op babybezoek mee te moeten. Als je het de eerste week gewoon bij de ouders houdt en daarna vrienden/familie laat komen (eventueel zonder aanhang en zeker zonder kids) dan is het toch wel te overzien?
woensdag 19 augustus 2009 om 11:07
quote:njb schreef op 19 augustus 2009 @ 11:05:
[quote]Nelladella1 schreef op 19 augustus 2009 @ 11:02:
[...]
Het was ook niet mijn moeders bedoeling, maar ze heeft zich vergist.
Maar ik zie al dat ik 't haar of mijn schoonouders kwalijk ga nemen... Ze passen regelmatig op, zoon gaat er één keer per week uit logeren, als ik ziek ben staan ze allemaal onmiddellijk voor ons klaar. Dat vind ik veel belangrijker dan of ze er zijn na de bevalling.[/quote]
Maar voor je (schoon)ouders is het hoogstwaarschijnlijk WEL belangrijk. Zeker omdat ze altijd onmiddelijk voor jullie klaar staan.Nou ja, kennelijk toch niet...
[quote]Nelladella1 schreef op 19 augustus 2009 @ 11:02:
[...]
Het was ook niet mijn moeders bedoeling, maar ze heeft zich vergist.
Maar ik zie al dat ik 't haar of mijn schoonouders kwalijk ga nemen... Ze passen regelmatig op, zoon gaat er één keer per week uit logeren, als ik ziek ben staan ze allemaal onmiddellijk voor ons klaar. Dat vind ik veel belangrijker dan of ze er zijn na de bevalling.[/quote]
Maar voor je (schoon)ouders is het hoogstwaarschijnlijk WEL belangrijk. Zeker omdat ze altijd onmiddelijk voor jullie klaar staan.Nou ja, kennelijk toch niet...
