Kinderen
alle pijlers
Geen bezoek kraamweek, hoe te brengen?
dinsdag 18 augustus 2009 om 23:21
Ik ben nu 34 weken zwanger geloof ik (of 33 of 35, kan 't maar niet onthouden), en na de vorige bevalling wilde meteen iedereen langskomen. Mijn hele schoonfamilie (zeven mensen, waarvan drie drukke kinderen) kwam direct en iedereen wilde de baby (geboren met vacuumpomp) vasthouden. Ik vond 't echt verschrikkelijk, maar had er destijds de kracht en moed niet voor om te zeggen dat ik dat niet wilde.
Deze keer wil ik dat dus absoluut niet. Eigenlijk wil ik het liefst de eerste week helemaal geen bezoek. Gewoon rust met eigen gezin, borstvoeding goed op gang laten komen enz. Mijn eigen ouders weten dit al, en die vinden het geen enkel probleem.
Maar wat wel een probleem is: schoonfamilie wil onmiddellijk langskomen. Iemand zei al: "Ooooo vind ik zó leuk, zo'n pasgeboren baby'tje". Nu snap ik sowieso al die drukte om een pasgeboren baby niet, ik vind er zelf niks aan. Maar goed: hoe breng ik dit? Mijn vriend durft het niet te vertellen aan z'n ouders en familie, die denkt dat het tot scheve gezichten gaat leiden.
Ik moet er even bij zeggen, dat mijn schoonouders schatten van mensen zijn, hun gewicht in goud waard. Maar ik denk inderdaad dat ze dit erg raar gaan vinden, en misschien wel gekwetst zullen zijn.
Zelf dacht ik aan:
- zeggen dat het op dokters advies is
- pas bellen als kind een week oud is en net doen alsof we ze maar niet te pakken konden krijgen
- de schuld afschuiven op de kraamverzorgster
Iemand een idee?
Deze keer wil ik dat dus absoluut niet. Eigenlijk wil ik het liefst de eerste week helemaal geen bezoek. Gewoon rust met eigen gezin, borstvoeding goed op gang laten komen enz. Mijn eigen ouders weten dit al, en die vinden het geen enkel probleem.
Maar wat wel een probleem is: schoonfamilie wil onmiddellijk langskomen. Iemand zei al: "Ooooo vind ik zó leuk, zo'n pasgeboren baby'tje". Nu snap ik sowieso al die drukte om een pasgeboren baby niet, ik vind er zelf niks aan. Maar goed: hoe breng ik dit? Mijn vriend durft het niet te vertellen aan z'n ouders en familie, die denkt dat het tot scheve gezichten gaat leiden.
Ik moet er even bij zeggen, dat mijn schoonouders schatten van mensen zijn, hun gewicht in goud waard. Maar ik denk inderdaad dat ze dit erg raar gaan vinden, en misschien wel gekwetst zullen zijn.
Zelf dacht ik aan:
- zeggen dat het op dokters advies is
- pas bellen als kind een week oud is en net doen alsof we ze maar niet te pakken konden krijgen
- de schuld afschuiven op de kraamverzorgster
Iemand een idee?
woensdag 19 augustus 2009 om 13:41
Als je er geen zin in hebt, van te voren melden!
Bij zoon tegen een depressie aangezeten, deze keer zou ik het anders doen. Dus zoontje werd niet vastgehouden en bezoek moest van te voren bellen.
Dat schoonloeder pist was dat ze niet langs mocht komen voor de 2de keer in 2 dagen kon me een rotzorg zijn. de 8 weken voor de bevalling had ik haar óók niet gezien.
Doe het lekker op jouw manier en je mag je vriend een schop onder z'n kont geven! Het zijn zijn ouders dus hij mag het vertellen!
Hier ook een zwager die alleen maar langs wou komen als hij wakker was... Zoontje was maar 1 van de 23 uur wakker en dan wou ik zelf van hem genieten. Jammer voor hem. Volgende maand is hij ook nog leuk
(oh ja en als je je wel goed genoeg voelt en met je zoon/dochter gaat ook alles goed bel je ze op. Dat ze een half uurtje langs kunnen komen om hem te bewonderen maar dat hij wel bij jou blijft liggen)
Fijne zwangerschap verder nog!
Bij zoon tegen een depressie aangezeten, deze keer zou ik het anders doen. Dus zoontje werd niet vastgehouden en bezoek moest van te voren bellen.
Dat schoonloeder pist was dat ze niet langs mocht komen voor de 2de keer in 2 dagen kon me een rotzorg zijn. de 8 weken voor de bevalling had ik haar óók niet gezien.
Doe het lekker op jouw manier en je mag je vriend een schop onder z'n kont geven! Het zijn zijn ouders dus hij mag het vertellen!
Hier ook een zwager die alleen maar langs wou komen als hij wakker was... Zoontje was maar 1 van de 23 uur wakker en dan wou ik zelf van hem genieten. Jammer voor hem. Volgende maand is hij ook nog leuk
(oh ja en als je je wel goed genoeg voelt en met je zoon/dochter gaat ook alles goed bel je ze op. Dat ze een half uurtje langs kunnen komen om hem te bewonderen maar dat hij wel bij jou blijft liggen)
Fijne zwangerschap verder nog!
woensdag 19 augustus 2009 om 13:46
Waarom is het egoïstisch om (schoon)ouders niet gelijk uit te nodigen? Ik begrijp dat het voor hun ook erg bijzonder is om weer een kleinkind te krijgen maar je krijgt het kind toch omdat jij (en je man hoop ik) een kind willen? Toch niet om hun een plezier te doen?
Ik zou inderdaad niet pas een week later meedelen dat het kindje is geboren want ook die week zitten zij nog in spanning; als ze horen dat het kindje is geboren en dat het allemaal goed gaat zal het voor hun ook allemaal wat relaxter zijn denk ik toch?
Doe in ieder geval waar jij je goed bij voelt.
Ik zou inderdaad niet pas een week later meedelen dat het kindje is geboren want ook die week zitten zij nog in spanning; als ze horen dat het kindje is geboren en dat het allemaal goed gaat zal het voor hun ook allemaal wat relaxter zijn denk ik toch?
Doe in ieder geval waar jij je goed bij voelt.
woensdag 19 augustus 2009 om 13:46
Mijn broer heeft het ook bij beide kinderen zo gedaan. De eerste week (of nog iets langer zelfs) absoluut geen kraambezoek. Geen (schoon)ouders, niemand.... ik en mijn man mochten na 6 dagen even om een hoekje kijken (zijn 5 min binnen geweest en toen kwam de verloskundige en moesten we weg), omdat we 5 weken naar Indonesië gingen. De rest moest echt wachten. Wij zussen hadden er geen problemen mee en onze ouders leven niet meer, dus daar ook geen negatief geluid. In haar familie had alleen 1 zus er een probleem mee en ging gewoon langs ondanks hun uitdrukkelijke verzoek. Mijn broer heeft haar dan ook voor de deur laten staan. Beetje bot wel, maar goed, dat ben je ook als je de wens van de ouders niet respecteert.
woensdag 19 augustus 2009 om 14:02
quote:twiedeliedeliee schreef op 19 augustus 2009 @ 13:46:
Waarom is het egoïstisch om (schoon)ouders niet gelijk uit te nodigen? Ik begrijp dat het voor hun ook erg bijzonder is om weer een kleinkind te krijgen maar je krijgt het kind toch omdat jij (en je man hoop ik) een kind willen? Toch niet om hun een plezier te doen?
....
Doe in ieder geval waar jij je goed bij voelt.
Dat vind ik nou weer zo'n moderne dooddoener, waar de maatschappij niet gezelliger van wordt. Je kunt best iets verder kijken dan alleen naar je eigen gevoelens; dat heet empathie. Is ook heel gezond als je je kind daar wat van bijbrengt.
Natuurlijk krijg je geen kind om je schoonouders een plezier te doen; maar dat wil toch niet zeggen dat je ze niet in jouw geluk kunt laten delen? Door een half uurtje lang je rust op te geven?
Overigens vond ik de kraamweek van mijn eerste met moeizame bv en onrustige baby ook druk, zwaar en niet feestelijk, en ik wilde zoon ook beslist niet uit handen geven. Bij de tweede en derde was dat heel anders; toen vond ik het ineens jammer dat iedereen pas later kwam "om mij tijd te geven te wennen".
Waarom is het egoïstisch om (schoon)ouders niet gelijk uit te nodigen? Ik begrijp dat het voor hun ook erg bijzonder is om weer een kleinkind te krijgen maar je krijgt het kind toch omdat jij (en je man hoop ik) een kind willen? Toch niet om hun een plezier te doen?
....
Doe in ieder geval waar jij je goed bij voelt.
Dat vind ik nou weer zo'n moderne dooddoener, waar de maatschappij niet gezelliger van wordt. Je kunt best iets verder kijken dan alleen naar je eigen gevoelens; dat heet empathie. Is ook heel gezond als je je kind daar wat van bijbrengt.
Natuurlijk krijg je geen kind om je schoonouders een plezier te doen; maar dat wil toch niet zeggen dat je ze niet in jouw geluk kunt laten delen? Door een half uurtje lang je rust op te geven?
Overigens vond ik de kraamweek van mijn eerste met moeizame bv en onrustige baby ook druk, zwaar en niet feestelijk, en ik wilde zoon ook beslist niet uit handen geven. Bij de tweede en derde was dat heel anders; toen vond ik het ineens jammer dat iedereen pas later kwam "om mij tijd te geven te wennen".
woensdag 19 augustus 2009 om 14:08
Mijn dochter heeft de eerste vier dagen op de high care gelegen waar een hele duidelijke regel gold: alleen ouders mochten de baby vasthouden, directe familie mocht heel even kijken en verder kwam er nieman in. Hierdoor hebben mijn (schoon)ouders mijn dochter de eerste dagen alleen maar kunnen zien.
Eindelijk thuis hebben vriend en ik de eerste nacht geen oog dicht gedaan. Schoonouders zouden de volgende dag langskomen, maar hadden niet gezegd hoe laat. Ze kwamen om 12:00, precies op het moment dat dochter net (eindelijk) lag te slapen en ik ook naar bed ging. Dus ze hebben even gekeken en vriend heeft nog koffie met ze gedronken. Wat een drama is dat later nog geworden. Mijn schoonbroer kwam die middag langs en vroeg aan vriend of hij zijn ouders nog even kon bellen. Had vriend een huilende schoonmoeder aan de telefoon omdat ze zo verdrietig was dat ze nog steeds haar kleindochter nog niet vast had kunnen houden. Vriend begon spontaan mee te huilen. Ik was vooral boos. Maar dat was vooral omdat ik er zelf niet voor gekozen had dat ze haar nog niet vast hadden kunnen houden, daar kon ik ook niets aan doen. Wat mij betreft hadden ze haar al de eerste dag vast mogen houden.
Dus ja, ik vind wel dat TO zeurt. Waarom niet je (schoon) ouders ergens in de eerste week een half uurtje langs laten komen?
Eindelijk thuis hebben vriend en ik de eerste nacht geen oog dicht gedaan. Schoonouders zouden de volgende dag langskomen, maar hadden niet gezegd hoe laat. Ze kwamen om 12:00, precies op het moment dat dochter net (eindelijk) lag te slapen en ik ook naar bed ging. Dus ze hebben even gekeken en vriend heeft nog koffie met ze gedronken. Wat een drama is dat later nog geworden. Mijn schoonbroer kwam die middag langs en vroeg aan vriend of hij zijn ouders nog even kon bellen. Had vriend een huilende schoonmoeder aan de telefoon omdat ze zo verdrietig was dat ze nog steeds haar kleindochter nog niet vast had kunnen houden. Vriend begon spontaan mee te huilen. Ik was vooral boos. Maar dat was vooral omdat ik er zelf niet voor gekozen had dat ze haar nog niet vast hadden kunnen houden, daar kon ik ook niets aan doen. Wat mij betreft hadden ze haar al de eerste dag vast mogen houden.
Dus ja, ik vind wel dat TO zeurt. Waarom niet je (schoon) ouders ergens in de eerste week een half uurtje langs laten komen?
woensdag 19 augustus 2009 om 14:15
Ik sluit me aan bij de bovenstaande post van Nippo...
Overigens ben ik op een vrijdag bevallen, de geboortekaartjes kwamen dus pas vrij laat bij de ruimere familie- en vriendenkring aan (dinsdag), dus die wisten de eerste dagen zowieso van niets. Mijn ouders en schoonouders wilde ik liefst meteen zien, ik zou ze om 3u 's nachts (geboorte-uur) nog willen ontvangen hebben...
Ik heb een hele vlotte bevalling en kraamtijd gehad. Een uur na de bevalling kon ik al prima douchen en champagne inschenken Helaas liet hier iedereen ons de eerste weken met rust, ze wilden ons 'laten wennen' en ik zat dus heel vaak thuis zonder bezoek, terwijl ik me zo goed voelde en mijn dochtertje zo graag aan iedereen wilde laten zien... Ik vond het niet fijn dat iedereen pas heel laat op kraambezoek kwam. Mijn dochter is nu 4,5 maanden en er staan nog steeds kraambezoekjes gepland!!! (bezoek uitgesteld tot de zomervakantie zodat de kinderen mee 'naar het baby'tje kunnen komen kijken', maken ze er meteen een daguitstapje van
).
Zo kan het dus ook... 't is niet makkelijk om 'goed' te doen, denk ik dan...
Overigens ben ik op een vrijdag bevallen, de geboortekaartjes kwamen dus pas vrij laat bij de ruimere familie- en vriendenkring aan (dinsdag), dus die wisten de eerste dagen zowieso van niets. Mijn ouders en schoonouders wilde ik liefst meteen zien, ik zou ze om 3u 's nachts (geboorte-uur) nog willen ontvangen hebben...
Ik heb een hele vlotte bevalling en kraamtijd gehad. Een uur na de bevalling kon ik al prima douchen en champagne inschenken Helaas liet hier iedereen ons de eerste weken met rust, ze wilden ons 'laten wennen' en ik zat dus heel vaak thuis zonder bezoek, terwijl ik me zo goed voelde en mijn dochtertje zo graag aan iedereen wilde laten zien... Ik vond het niet fijn dat iedereen pas heel laat op kraambezoek kwam. Mijn dochter is nu 4,5 maanden en er staan nog steeds kraambezoekjes gepland!!! (bezoek uitgesteld tot de zomervakantie zodat de kinderen mee 'naar het baby'tje kunnen komen kijken', maken ze er meteen een daguitstapje van
). Zo kan het dus ook... 't is niet makkelijk om 'goed' te doen, denk ik dan...
woensdag 19 augustus 2009 om 14:15
Kan me best voorstellen dat je als vrouw die net veel pijn heeft moeten lijden en uitgeput wil bijkomen, geen zin hebt in bezoek, maar er is toch nog haar man? Die man kan zijn ouders toch ontvangen en zijn kind aan hen showen? Daar hoeft TO toch niet zelf bij te zijn en die kan gewoon in 'n andere kamer liggen uitrusten o.i.d.
Als ik niet goed in mijn vel zit (wat ik me voor kan stellen bij vrouwen na de bevalling) dan zou ik ook geen drukte om me heen kunnen velen, maar mijn eigen ouders zou ik wél willen zien. Maar andere vrienden en bekenden hoeft van mij ook niet zolang ik me nog kut zou voelen en nog niet hersteld ben. Daar zouden wat mij betreft ook alle schoonfamilieleden bij horen, maar die kunnen door hun eigen zoon geentertaind worden zolang ze mij maar met rust zouden laten.
Als ik niet goed in mijn vel zit (wat ik me voor kan stellen bij vrouwen na de bevalling) dan zou ik ook geen drukte om me heen kunnen velen, maar mijn eigen ouders zou ik wél willen zien. Maar andere vrienden en bekenden hoeft van mij ook niet zolang ik me nog kut zou voelen en nog niet hersteld ben. Daar zouden wat mij betreft ook alle schoonfamilieleden bij horen, maar die kunnen door hun eigen zoon geentertaind worden zolang ze mij maar met rust zouden laten.
woensdag 19 augustus 2009 om 15:22
Ik heb niet het hele topic doorgelezen. Ik denk dat het eigenlijk helemaal niet gaat om het bezoek maar om jouw eigen grenzen. Als jij niet wil dat de baby vastgehouden wordt de eerste dag(en) na de bevalling en al helemaal niet van hand tot hand gaat (op verjaardagen) dan zorg je er zelf ook voor dat dat niet gebeurt.
Mijn kind heb ik zolang het voor mij niet goed voelde niet in handen van het bezoek gegeven. Op een verjaardag wilde ik ook niet dat ze door iedereen vastgehouden werd en dat gebeurde dus ook niet.
Was niet iedereen het mee eens maar dat is niet erg. Je kan het niet iedereen naar de zin maken en ik heb gehandeld zoals ik dacht dat het het beste was voor mijn kind.
Ik kan me er eigenlijk niks bij voorstellen, bij mensen die hun kind tegen hun zin van hand tot hand zien gaan bijvoorbeeld en er niks van durven zeggen. Ik ben niet enorm assertief maar zodra het om mijn kind gaat maakt het me geen bal uit hoe andere mensen erover denken. Ik zei dat ik dat niet wilde hebben dus hier met dat kind. Klaar.
Ik zie vooral een soort ontwijk gedrag voor 'de grote boze schoonmoeder/ schoonfamilie' die gewoon over jouw grenzen gaat omdat jij niet duidelijk (genoeg) bent.
Ik zou de eerste week niet bezoekloos houden maar ik zou wel zorgen dat je de situatie zelf in de hand hebt.
Mijn kind heb ik zolang het voor mij niet goed voelde niet in handen van het bezoek gegeven. Op een verjaardag wilde ik ook niet dat ze door iedereen vastgehouden werd en dat gebeurde dus ook niet.
Was niet iedereen het mee eens maar dat is niet erg. Je kan het niet iedereen naar de zin maken en ik heb gehandeld zoals ik dacht dat het het beste was voor mijn kind.
Ik kan me er eigenlijk niks bij voorstellen, bij mensen die hun kind tegen hun zin van hand tot hand zien gaan bijvoorbeeld en er niks van durven zeggen. Ik ben niet enorm assertief maar zodra het om mijn kind gaat maakt het me geen bal uit hoe andere mensen erover denken. Ik zei dat ik dat niet wilde hebben dus hier met dat kind. Klaar.
Ik zie vooral een soort ontwijk gedrag voor 'de grote boze schoonmoeder/ schoonfamilie' die gewoon over jouw grenzen gaat omdat jij niet duidelijk (genoeg) bent.
Ik zou de eerste week niet bezoekloos houden maar ik zou wel zorgen dat je de situatie zelf in de hand hebt.
woensdag 19 augustus 2009 om 15:46
Mijn god, TO zwalkt van het ene uiterste naar het andere uiterste. Dus omdat TO na de bevalling van de eerste niet het lef had om aan te geven dat ze moe was en 11 man bezoek op 1 dag (4 ouders + 7 mensen in schoonfamilie) niet trok, slaat ze nu volkomen door naar de andere kant en wil een week lang geen bezoek. Er zit ook nog iets tussen hoor. En dan niet het lef hebben om dit tegen haar schoonouders te zeggen, dat moet vriend maar doen. Want het zijn zijn ouders. Dat laatste vind ik altijd zo'n gelul. Jij wil iets, maar je vent mag het zeggen want het zijn zijn ouders? Als jij iets (in dit geval niet) wil van je schoonouders, wees dan ook een grote meid en zeg het zelf tegen je schoonouders. Of leer je je kinderen straks ook dat ze zelf hun issues niet hoeven op te lossen, want dat doet papa wel?
Misgun je ouders en schoonouders hun kleinkind niet. Bel ze op nadat je bevallen bent en zeg dat ze van harte welkom zijn om hun nieuwste kleinkind een 20 minuten te komen bewonderen. Doseer het en laat eerst het ene ouderpaar komen (en dat is dan waarschijnlijk degene die het dichtste bij woont) en dat het andere. Dat kan de ochtend na de bevalling, maar ook diezelfde dag nog, afhankelijk van het tijdstip en hoe je bevalling was. Laat tantes en ooms van je kind de volgende dag komen en doseer hier ook weer. De rest van het bezoek (je beste vriendinnen enzo) laat je komen wanneer jij het wil. En zeg desnoods tegen de ooms en tantes dat ze hun eigen spruiten even thuis moeten laten.
Zo is iedereen blij en ben jij de volwassen vrouw, die ondanks dat ze een kind heeft gekregen en zelf niet snapt wat er leuk is aan een baby, zich toch nog in andere mensen inleven en ook hen het geluk gunnen van een nieuw kind in de familie. En twee keer een half uurtje bezoek van trotse grootouders moet wel op te brengen zijn toch?
Misgun je ouders en schoonouders hun kleinkind niet. Bel ze op nadat je bevallen bent en zeg dat ze van harte welkom zijn om hun nieuwste kleinkind een 20 minuten te komen bewonderen. Doseer het en laat eerst het ene ouderpaar komen (en dat is dan waarschijnlijk degene die het dichtste bij woont) en dat het andere. Dat kan de ochtend na de bevalling, maar ook diezelfde dag nog, afhankelijk van het tijdstip en hoe je bevalling was. Laat tantes en ooms van je kind de volgende dag komen en doseer hier ook weer. De rest van het bezoek (je beste vriendinnen enzo) laat je komen wanneer jij het wil. En zeg desnoods tegen de ooms en tantes dat ze hun eigen spruiten even thuis moeten laten.
Zo is iedereen blij en ben jij de volwassen vrouw, die ondanks dat ze een kind heeft gekregen en zelf niet snapt wat er leuk is aan een baby, zich toch nog in andere mensen inleven en ook hen het geluk gunnen van een nieuw kind in de familie. En twee keer een half uurtje bezoek van trotse grootouders moet wel op te brengen zijn toch?
woensdag 19 augustus 2009 om 15:57
quote:Nelladella1 schreef op 18 augustus 2009 @ 23:21:
- pas bellen als kind een week oud is en net doen alsof we ze maar niet te pakken konden krijgen
Iemand een idee?
Huh, je hebt het over je schoonouders? Vind je het niet belangrijk dat je vriend zijn kind kan laten zien aan zijn ouders? Ik heb ook verder geen bezoek gedaan in kraamweek, maar wel mijn ouders en zijn ouders. Die willen toch heel graag hun kleinkind en eigen kind zien?
Ik kan me voorstellen dat je de rest van de familie, vrienden ed pas later wil zien. Stuur bv een mailtje na de geboorte met daarin dat jullie kind geboren is maar dat je nu rust wil en iedereen belt als je daar aan toe bent. Dat begrijpen ze echt wel hoor.
(misschien ben ik vreselijk mosterd, heb niets gelezen, moest meteen reageren )
- pas bellen als kind een week oud is en net doen alsof we ze maar niet te pakken konden krijgen
Iemand een idee?
Huh, je hebt het over je schoonouders? Vind je het niet belangrijk dat je vriend zijn kind kan laten zien aan zijn ouders? Ik heb ook verder geen bezoek gedaan in kraamweek, maar wel mijn ouders en zijn ouders. Die willen toch heel graag hun kleinkind en eigen kind zien?
Ik kan me voorstellen dat je de rest van de familie, vrienden ed pas later wil zien. Stuur bv een mailtje na de geboorte met daarin dat jullie kind geboren is maar dat je nu rust wil en iedereen belt als je daar aan toe bent. Dat begrijpen ze echt wel hoor.
(misschien ben ik vreselijk mosterd, heb niets gelezen, moest meteen reageren )
woensdag 19 augustus 2009 om 15:57
Nelladella, ik ben het niet met alles dat Baunie zegt eens maar denk wel dat je een tikkie aan het doorslaan bent.
Natuurlijk is het prima dat je je ouders en schoonouders niet in de verloskamer ontvangt maar de dag erna. Mijn persoonlijke mening is zelfs dat je hen echt die eerste dagen je kind niet hoeft te laten vasthouden maar ze een hele week weghouden?
Ik vind het te ver gaan.
Ik zou me toch afvragen of je hier niet nogmaals een goed gesprek met je partner over moet hebben of met iemand anders die dicht bij je staat. Om een beetje op een rij te krijgen hoe je er nu in staat. Sla je door of is er nog een middenweg te bedenken? (alleen ouders en schoonouders en niet laten vasthouden bijvoorbeeld).
Succes iig
Natuurlijk is het prima dat je je ouders en schoonouders niet in de verloskamer ontvangt maar de dag erna. Mijn persoonlijke mening is zelfs dat je hen echt die eerste dagen je kind niet hoeft te laten vasthouden maar ze een hele week weghouden?
Ik vind het te ver gaan.
Ik zou me toch afvragen of je hier niet nogmaals een goed gesprek met je partner over moet hebben of met iemand anders die dicht bij je staat. Om een beetje op een rij te krijgen hoe je er nu in staat. Sla je door of is er nog een middenweg te bedenken? (alleen ouders en schoonouders en niet laten vasthouden bijvoorbeeld).
Succes iig
woensdag 19 augustus 2009 om 16:16
quote:elninjoo schreef op 19 augustus 2009 @ 14:15:
Kan me best voorstellen dat je als vrouw die net veel pijn heeft moeten lijden en uitgeput wil bijkomen, geen zin hebt in bezoek, maar er is toch nog haar man? Die man kan zijn ouders toch ontvangen en zijn kind aan hen showen? Daar hoeft TO toch niet zelf bij te zijn en die kan gewoon in 'n andere kamer liggen uitrusten o.i.d.
Ik heb 't al eerder vermeld, maar dit is dus geen oplossing. Het gaat niet zozeer om mij, ik wil die drukte vooral niet voor de pasgeboren baby.
Overigens meen ik mij te herinneren dat Anthonie Kamerling en Isa Hoes bij de tweede twee weken lang niemand wilden zien. Ook de grootouders niet. "Wat een goed idee!" dacht ik toen
Kan me best voorstellen dat je als vrouw die net veel pijn heeft moeten lijden en uitgeput wil bijkomen, geen zin hebt in bezoek, maar er is toch nog haar man? Die man kan zijn ouders toch ontvangen en zijn kind aan hen showen? Daar hoeft TO toch niet zelf bij te zijn en die kan gewoon in 'n andere kamer liggen uitrusten o.i.d.
Ik heb 't al eerder vermeld, maar dit is dus geen oplossing. Het gaat niet zozeer om mij, ik wil die drukte vooral niet voor de pasgeboren baby.
Overigens meen ik mij te herinneren dat Anthonie Kamerling en Isa Hoes bij de tweede twee weken lang niemand wilden zien. Ook de grootouders niet. "Wat een goed idee!" dacht ik toen
woensdag 19 augustus 2009 om 17:08
Ik zit een beetje in de zelfde situatie. Ben ongeveer net zo ver zwanger als jij en woon ook in een huisje waar je nou niet echt makkelijk bezoek ontvangt en je je als kraamvrouw ook nog terug kan trekken. Daarbij woon ik ook nog eens in het buitenland, dus mensen moeten echt ver reizen om langs te komen. Wat het nog moeilijker maakt om mensen te weigeren.
Schoonouders/ouders kijken nu al maanden uit naar de geboorte, want is het eerste kleinkind etc. etc.
Wij hebben alle directe familie dus ook nu al laten weten dat ze na 2 dagen van harte welkom zijn (die eerste 2 lig ik toch nog in het ziekenhuis) op afspraak en voor max een half uurtje per keer. Voor sommige was het misschien een teleurstelling, maar iedereen begreep het wel.
Je kunt beter nu duidelijk zijn dan dat het straks met alle emoties van schoonouders/ouders en hormonen van jou op ruzie uitloopt.
Succes met de laatste loodjes!
Schoonouders/ouders kijken nu al maanden uit naar de geboorte, want is het eerste kleinkind etc. etc.
Wij hebben alle directe familie dus ook nu al laten weten dat ze na 2 dagen van harte welkom zijn (die eerste 2 lig ik toch nog in het ziekenhuis) op afspraak en voor max een half uurtje per keer. Voor sommige was het misschien een teleurstelling, maar iedereen begreep het wel.
Je kunt beter nu duidelijk zijn dan dat het straks met alle emoties van schoonouders/ouders en hormonen van jou op ruzie uitloopt.
Succes met de laatste loodjes!
woensdag 19 augustus 2009 om 17:12
quote:Nelladella1 schreef op 19 augustus 2009 @ 16:16:
[...]
Ik heb 't al eerder vermeld, maar dit is dus geen oplossing. Het gaat niet zozeer om mij, ik wil die drukte vooral niet voor de pasgeboren baby. Zal die baby toch niets van merken of ie de eerste dag of na 7 dagen bezoek krijgt? En als je je beperkt tot alleen de grootouders is het toch niet druk? Je kunt de rest van familie/vrienden gewoon later laten komen en ze hun kinderen thuis laten houden, zodat het geen kippenhok wordt.
[...]
Ik heb 't al eerder vermeld, maar dit is dus geen oplossing. Het gaat niet zozeer om mij, ik wil die drukte vooral niet voor de pasgeboren baby. Zal die baby toch niets van merken of ie de eerste dag of na 7 dagen bezoek krijgt? En als je je beperkt tot alleen de grootouders is het toch niet druk? Je kunt de rest van familie/vrienden gewoon later laten komen en ze hun kinderen thuis laten houden, zodat het geen kippenhok wordt.
woensdag 19 augustus 2009 om 17:15
quote:Nelladella1 schreef op 19 augustus 2009 @ 16:16:
[...]
Ik heb 't al eerder vermeld, maar dit is dus geen oplossing. Het gaat niet zozeer om mij, ik wil die drukte vooral niet voor de pasgeboren baby.
Overigens meen ik mij te herinneren dat Anthonie Kamerling en Isa Hoes bij de tweede twee weken lang niemand wilden zien. Ook de grootouders niet. "Wat een goed idee!" dacht ik toen
Misschien hebben zij wel een heel andere band met hun familieleden en zijn ze er ook niet van afhankelijk mbt zorg voor andere kinderen, oppas enzo. De situatie kan nogal verschillen dus.
Een half uurtje baby kijken, zonder vasthouden, lijkt mij wel meevallen qua drukte. Zeker als je al een ander kind in huis hebt, je andere kind lijkt me veel meer drukte te veroorzaken dan een kijkende oma.
[...]
Ik heb 't al eerder vermeld, maar dit is dus geen oplossing. Het gaat niet zozeer om mij, ik wil die drukte vooral niet voor de pasgeboren baby.
Overigens meen ik mij te herinneren dat Anthonie Kamerling en Isa Hoes bij de tweede twee weken lang niemand wilden zien. Ook de grootouders niet. "Wat een goed idee!" dacht ik toen
Misschien hebben zij wel een heel andere band met hun familieleden en zijn ze er ook niet van afhankelijk mbt zorg voor andere kinderen, oppas enzo. De situatie kan nogal verschillen dus.
Een half uurtje baby kijken, zonder vasthouden, lijkt mij wel meevallen qua drukte. Zeker als je al een ander kind in huis hebt, je andere kind lijkt me veel meer drukte te veroorzaken dan een kijkende oma.
woensdag 19 augustus 2009 om 17:18
quote:Vl43inder schreef op 19 augustus 2009 @ 17:15:
[...]
Zeker als je al een ander kind in huis hebt, je andere kind lijkt me veel meer drukte te veroorzaken dan een kijkende oma.Whahahaha! Ze heeft al 'n kind? Ja, dan vind ik 't ook enorme aanstellerij om dan de opa's en oma's te weren als er 24/7 een druktemaker in huis is. Lijkt me ook 'n grotere stress- en lawaaifactor dan normale volwassen mensen.
[...]
Zeker als je al een ander kind in huis hebt, je andere kind lijkt me veel meer drukte te veroorzaken dan een kijkende oma.Whahahaha! Ze heeft al 'n kind? Ja, dan vind ik 't ook enorme aanstellerij om dan de opa's en oma's te weren als er 24/7 een druktemaker in huis is. Lijkt me ook 'n grotere stress- en lawaaifactor dan normale volwassen mensen.
woensdag 19 augustus 2009 om 17:22
Mijn schoonouders wonen in het buitenland en wilden eigenlijk zorgen dat ze al voor de bevalling in NL waren zodat ze alles mee konden maken (en dan tot 2/3 weken na de bevalling blijven). Daar heb ik deze zomer toen we op bezoek waren, maar even een stokje voor gestoken. Als ze hier 3 /4/5 weken in een hotel zouden gaan zitten (of desnoods bij mijn ouders zouden gaan logeren) zou ik het misschien nog wel ok vinden. Maar dat doen/durven ze toch niet en het zou er dus op neer komen dat ik hoogzwanger c.q. net bevallen 24 uur per dag met mijn schoonouders in huis zou zitten. En hoe zeer ik het ze ook gun om alles mee te maken en hoe jammer ik het ook voor ze vind dat ze al zoveel moeten missen, dat gaat me echt te ver.
We hebben nu afgesproken dat we alles voor de visumprocedure in orde maken zodat ze zodra ons kindje is geboren een afspraak kunnen maken bij de ambassade. Normaal gesproken zouden ze dan na max. 1.5 a 2 weken hier op de stoep kunnen staan.
Ik vond dit nieuws al moeilijk om te brengen. Ik kan me niet voorstellen dat ik tegen schoonouders die - als je dat aangeeft - best genoegen zullen nemen met een kort bezoek, zou zeggen dat ze maar even een week moeten wachten. Ik denk ook niet dat je op veel begrip kan rekenen, maar als jou dat niks kan schelen, moet je het vooral doen natuurlijk.
We hebben nu afgesproken dat we alles voor de visumprocedure in orde maken zodat ze zodra ons kindje is geboren een afspraak kunnen maken bij de ambassade. Normaal gesproken zouden ze dan na max. 1.5 a 2 weken hier op de stoep kunnen staan.
Ik vond dit nieuws al moeilijk om te brengen. Ik kan me niet voorstellen dat ik tegen schoonouders die - als je dat aangeeft - best genoegen zullen nemen met een kort bezoek, zou zeggen dat ze maar even een week moeten wachten. Ik denk ook niet dat je op veel begrip kan rekenen, maar als jou dat niks kan schelen, moet je het vooral doen natuurlijk.
if we all light up, we can scare away the dark...
woensdag 19 augustus 2009 om 17:24
Nelladella, ik snap je probleem eigenlijk niet zo goed. Waarom zou het slecht voor je kind zijn als de naaste familie die eerste week even komt kijken en de baby gewoon rustig laat liggen. Vraag of ze na binnenkomst allemaal hun handen willen wassen, vraag desnoods of ze een maskertje willen dragen als je bang bent voor Mexicaanse griep ofzo. En na een uurtje geef je aan dat je moet rusten, en kan je man ze evt nog even meenemen naar een café of tearoom in de buurt ofzo.
Als je zelf geen zin hebt in bezoek, zou ik dat tot op zekere hoogte nog kunnen begrijpen. Maar je schrijft dat het je om de baby gaat en dan snap ik je zorgen gewoon niet zo goed. Blaas je de zaak niet een beetje teveel op? Met 34 weken (of 33 of 35) kun je wel eens een beetje vreemd worden van al dat hormonengeraas. Volgens mij valt het straks allemaal reuze mee. Hoe dan ook, ik wens je een goede bevalling en een wolk van een kind.
Als je zelf geen zin hebt in bezoek, zou ik dat tot op zekere hoogte nog kunnen begrijpen. Maar je schrijft dat het je om de baby gaat en dan snap ik je zorgen gewoon niet zo goed. Blaas je de zaak niet een beetje teveel op? Met 34 weken (of 33 of 35) kun je wel eens een beetje vreemd worden van al dat hormonengeraas. Volgens mij valt het straks allemaal reuze mee. Hoe dan ook, ik wens je een goede bevalling en een wolk van een kind.
mahna mahna tuduuuudududu
woensdag 19 augustus 2009 om 17:27
quote:elninjoo schreef op 19 augustus 2009 @ 17:18:
[...]
Whahahaha! Ze heeft al 'n kind? Ja, dan vind ik 't ook enorme aanstellerij om dan de opa's en oma's te weren als er 24/7 een druktemaker in huis is. Lijkt me ook 'n grotere stress- en lawaaifactor dan normale volwassen mensen.Helemaal mee eens!!!
[...]
Whahahaha! Ze heeft al 'n kind? Ja, dan vind ik 't ook enorme aanstellerij om dan de opa's en oma's te weren als er 24/7 een druktemaker in huis is. Lijkt me ook 'n grotere stress- en lawaaifactor dan normale volwassen mensen.Helemaal mee eens!!!
woensdag 19 augustus 2009 om 17:29
quote:tatlitatli schreef op 19 augustus 2009 @ 17:22:
Mijn schoonouders wonen in het buitenland en wilden eigenlijk zorgen dat ze al voor de bevalling in NL waren zodat ze alles mee konden maken (en dan tot 2/3 weken na de bevalling blijven). Daar heb ik deze zomer toen we op bezoek waren, maar even een stokje voor gestoken. Als ze hier 3 /4/5 weken in een hotel zouden gaan zitten (of desnoods bij mijn ouders zouden gaan logeren) zou ik het misschien nog wel ok vinden. Maar dat doen/durven ze toch niet en het zou er dus op neer komen dat ik hoogzwanger c.q. net bevallen 24 uur per dag met mijn schoonouders in huis zou zitten. Zou ik ook niet trekken. Snap dat trouwens niet dat mensen zichzelf op zo'n manier willen uitnodigen. Als je langer dan 'n paar dagen wenst te blijven dan neem je idd maar 'n hotel. En bij iemand die niet lekker in d'r vel zit ga je zelfs niet 1 dag logeren. Vind dat eigenlijk behoorlijk asociaal als mensen zich op zo'n manier bij je op willen dringen. Goed dat je dat hebt weten te voorkomen!
Mijn schoonouders wonen in het buitenland en wilden eigenlijk zorgen dat ze al voor de bevalling in NL waren zodat ze alles mee konden maken (en dan tot 2/3 weken na de bevalling blijven). Daar heb ik deze zomer toen we op bezoek waren, maar even een stokje voor gestoken. Als ze hier 3 /4/5 weken in een hotel zouden gaan zitten (of desnoods bij mijn ouders zouden gaan logeren) zou ik het misschien nog wel ok vinden. Maar dat doen/durven ze toch niet en het zou er dus op neer komen dat ik hoogzwanger c.q. net bevallen 24 uur per dag met mijn schoonouders in huis zou zitten. Zou ik ook niet trekken. Snap dat trouwens niet dat mensen zichzelf op zo'n manier willen uitnodigen. Als je langer dan 'n paar dagen wenst te blijven dan neem je idd maar 'n hotel. En bij iemand die niet lekker in d'r vel zit ga je zelfs niet 1 dag logeren. Vind dat eigenlijk behoorlijk asociaal als mensen zich op zo'n manier bij je op willen dringen. Goed dat je dat hebt weten te voorkomen!
woensdag 19 augustus 2009 om 17:33
quote:Nelladella1 schreef op 19 augustus 2009 @ 16:16:
[...]
Ik heb 't al eerder vermeld, maar dit is dus geen oplossing. Het gaat niet zozeer om mij, ik wil die drukte vooral niet voor de pasgeboren baby.
Overigens meen ik mij te herinneren dat Anthonie Kamerling en Isa Hoes bij de tweede twee weken lang niemand wilden zien. Ook de grootouders niet. "Wat een goed idee!" dacht ik toen
Nou ja, dan is het probleem van 'hoe te brengen' toch opgelost? Jij wil geen bezoek die eerste week, dus ontvang je geen bezoek. En als mensen vragen waarom je geen visite wil hebben, zeg je: "Anthonie Kamerling en Isa Hoes wilden dat ook niet." Dan snappen ze het heus wel Ik zou alleen niet verbaasd zijn als je familie lichtelijk gekwetst is na die week. En ik zou ook bij God niet weten hoe ik de geboorte van mijn kind geheim had moeten houden naar de buitenwereld toe, laat staan naar mijn (schoon)ouders toe. Hang je dan ook geen vlag, ballonnetje, slinger oid op? Zien de buren dan eerder dat er een baby is dan je (schoon)ouders? Stuur je (dus) ook pas na een week de kaartjes? Of zien die mensen via een kaartje dat je bevallen bent?
Sorry hoor, maar ik begrijp het niet. Als je zo'n slechte band met je (schoon)ouders hebt, dat ze je kind niet eens 5 minuten mogen zien de eerste of tweede dag, waarom is het dan moeilijk om ze dat te gaan zeggen? Er zit toch nog een heel grijs gebied tussen laten sjouwen met je baby en een week niets laten horen?
[...]
Ik heb 't al eerder vermeld, maar dit is dus geen oplossing. Het gaat niet zozeer om mij, ik wil die drukte vooral niet voor de pasgeboren baby.
Overigens meen ik mij te herinneren dat Anthonie Kamerling en Isa Hoes bij de tweede twee weken lang niemand wilden zien. Ook de grootouders niet. "Wat een goed idee!" dacht ik toen
Nou ja, dan is het probleem van 'hoe te brengen' toch opgelost? Jij wil geen bezoek die eerste week, dus ontvang je geen bezoek. En als mensen vragen waarom je geen visite wil hebben, zeg je: "Anthonie Kamerling en Isa Hoes wilden dat ook niet." Dan snappen ze het heus wel Ik zou alleen niet verbaasd zijn als je familie lichtelijk gekwetst is na die week. En ik zou ook bij God niet weten hoe ik de geboorte van mijn kind geheim had moeten houden naar de buitenwereld toe, laat staan naar mijn (schoon)ouders toe. Hang je dan ook geen vlag, ballonnetje, slinger oid op? Zien de buren dan eerder dat er een baby is dan je (schoon)ouders? Stuur je (dus) ook pas na een week de kaartjes? Of zien die mensen via een kaartje dat je bevallen bent?
Sorry hoor, maar ik begrijp het niet. Als je zo'n slechte band met je (schoon)ouders hebt, dat ze je kind niet eens 5 minuten mogen zien de eerste of tweede dag, waarom is het dan moeilijk om ze dat te gaan zeggen? Er zit toch nog een heel grijs gebied tussen laten sjouwen met je baby en een week niets laten horen?
woensdag 19 augustus 2009 om 17:35
quote:Feesie schreef op 19 augustus 2009 @ 17:24:
Als je zelf geen zin hebt in bezoek, zou ik dat tot op zekere hoogte nog kunnen begrijpen. Maar je schrijft dat het je om de baby gaat en dan snap ik je zorgen gewoon niet zo goed. Blaas je de zaak niet een beetje teveel op? Met 34 weken (of 33 of 35) kun je wel eens een beetje vreemd worden van al dat hormonengeraas. Volgens mij valt het straks allemaal reuze mee. Hoe dan ook, ik wens je een goede bevalling en een wolk van een kind.Da's waar, het kan ook hormonengeraas zijn. Even niet aan gedacht, terwijl ik daar alles van weet, haha. In dat geval sorry voor mijn begriploze reactie.
Als je zelf geen zin hebt in bezoek, zou ik dat tot op zekere hoogte nog kunnen begrijpen. Maar je schrijft dat het je om de baby gaat en dan snap ik je zorgen gewoon niet zo goed. Blaas je de zaak niet een beetje teveel op? Met 34 weken (of 33 of 35) kun je wel eens een beetje vreemd worden van al dat hormonengeraas. Volgens mij valt het straks allemaal reuze mee. Hoe dan ook, ik wens je een goede bevalling en een wolk van een kind.Da's waar, het kan ook hormonengeraas zijn. Even niet aan gedacht, terwijl ik daar alles van weet, haha. In dat geval sorry voor mijn begriploze reactie.
