Kinderen
alle pijlers
Hij komt stééds uit bed...... Grrrr!!
dinsdag 25 augustus 2009 om 20:49
Ons jongste zoontje (In oktober wordt hij 3) komt stééds zijn bed uit. Savonds bij het slapen gaan klimt hij eruit en komt met allerhande smoesjes beneden.
Hij is doodmoe, dus daar zit het hem niet in.
Boos worden heeft geen zin, want het boeit hem niet. Hij krijst dan de hele toko bijelkaar. Het liefst laat ik em krijsen, maar goed, er ligt er nog één in bed, die smorgens naar school moet. (Oudste is 4 jaar, en zit in groep 1) Dus dat is niet echt een optie.
Nu hebben we dan net een campingbedje op zolder neergezet, zodat hij daar dan eventueel vanaf morgen in slaapt (En kan krijsen totdat ie erbij neervalt). Maar ik heb ergens ook medelijden, en dat vind ik zo raar van mezelf. Want hij test ons gewoon uit. (En ik wil dat ie 'normaal' in zijn bed in slaap valt, zonder problemen)
Wat doen jullie als jullie kinderen dit soort acties hebben?
Onze oudste is altijd zó makkelijk, dat we hier geen ervaring mee hebben. (Gelukkig!)
(Sowieso is erwt 2 behoorlijk aanwezig/ gauw boos/ een peuter)
Hij is doodmoe, dus daar zit het hem niet in.
Boos worden heeft geen zin, want het boeit hem niet. Hij krijst dan de hele toko bijelkaar. Het liefst laat ik em krijsen, maar goed, er ligt er nog één in bed, die smorgens naar school moet. (Oudste is 4 jaar, en zit in groep 1) Dus dat is niet echt een optie.
Nu hebben we dan net een campingbedje op zolder neergezet, zodat hij daar dan eventueel vanaf morgen in slaapt (En kan krijsen totdat ie erbij neervalt). Maar ik heb ergens ook medelijden, en dat vind ik zo raar van mezelf. Want hij test ons gewoon uit. (En ik wil dat ie 'normaal' in zijn bed in slaap valt, zonder problemen)
Wat doen jullie als jullie kinderen dit soort acties hebben?
Onze oudste is altijd zó makkelijk, dat we hier geen ervaring mee hebben. (Gelukkig!)
(Sowieso is erwt 2 behoorlijk aanwezig/ gauw boos/ een peuter)
dinsdag 25 augustus 2009 om 22:37
quote:sosofie schreef op 25 augustus 2009 @ 22:03:
[...]
Tja Supernanny, en wat nou als je dit twee weken gedaan hebt en het nog niet werkt? Elk kind heeft een ander temperament, een ander karakter...
Mijn zoon was 2,5 en was om 2300 uur nog bezig om de wasmachine aan te zetten, de computer te slopen etc...Wij hebben dit ook heeel lang volgehouden zonder resultaat. We hebben nu de deurklink omgedraaid zodat ze niet zelf uit haar kamer kan. Dat was 1 avond drama, steeds weer in bed gelegd zonder contact... toen was het helemaal over. Ze komt nu amper meer uit bed, zelfs s morgens niet. Ze weet dat de deur dicht zit, dus dat is de grens. Dat is voor haar nu heel duidelijk.
[...]
Tja Supernanny, en wat nou als je dit twee weken gedaan hebt en het nog niet werkt? Elk kind heeft een ander temperament, een ander karakter...
Mijn zoon was 2,5 en was om 2300 uur nog bezig om de wasmachine aan te zetten, de computer te slopen etc...Wij hebben dit ook heeel lang volgehouden zonder resultaat. We hebben nu de deurklink omgedraaid zodat ze niet zelf uit haar kamer kan. Dat was 1 avond drama, steeds weer in bed gelegd zonder contact... toen was het helemaal over. Ze komt nu amper meer uit bed, zelfs s morgens niet. Ze weet dat de deur dicht zit, dus dat is de grens. Dat is voor haar nu heel duidelijk.
dinsdag 25 augustus 2009 om 22:40
Toen onze oudste met uit bed komen begon, werkte het in het begin als een tierelier om er een spel van te maken. Hij is nogal competitiegericht. Dus de boodschap was: als jij uit bed komt, heb jij verloren en heeft mama gewonnen. Blijf je in bed, dan win jij en verliest mama.
Werkte als een trein. Hij vond het prachtig om dan netjes in bed te blijven en vol trots de volgende ochtend te melden dat hij weer had gewonnen!
Totdat hij op een dag besloot dat het hem niet meer interesseerde of hij won of niet. En sindsdien toch maar een soort van supernanny-variant. Niet helemaal, omdat hij soms overduidelijk toch moeite heeft om te gaan slapen (nog bezig met verwerken van dingen van die dag of angst voor spoken, monsters en aanverwante zaken) en dan werkt een kort gesprekje/verhaaltje/liedje juist beter. In andere gevallen, als het overduidelijke smoezen zijn om steeds uit bed te komen, dan inderdaad de stilzwijgende stug-naar-bed-blijven-brengen variant.
Maar gelukkig hier niet van die urenlange krijstaferelen. Petje af voor iedereen die daarmee te kampen heeft, ik zou er helemaal tureluurs van worden!
Werkte als een trein. Hij vond het prachtig om dan netjes in bed te blijven en vol trots de volgende ochtend te melden dat hij weer had gewonnen!
Totdat hij op een dag besloot dat het hem niet meer interesseerde of hij won of niet. En sindsdien toch maar een soort van supernanny-variant. Niet helemaal, omdat hij soms overduidelijk toch moeite heeft om te gaan slapen (nog bezig met verwerken van dingen van die dag of angst voor spoken, monsters en aanverwante zaken) en dan werkt een kort gesprekje/verhaaltje/liedje juist beter. In andere gevallen, als het overduidelijke smoezen zijn om steeds uit bed te komen, dan inderdaad de stilzwijgende stug-naar-bed-blijven-brengen variant.
Maar gelukkig hier niet van die urenlange krijstaferelen. Petje af voor iedereen die daarmee te kampen heeft, ik zou er helemaal tureluurs van worden!
woensdag 26 augustus 2009 om 08:33
Erwt 2, zoals ik em maar noem, heeft zijn 1e jaar altijd al gebrult. (Overdag, ivm koemelk allergie) Dus dat gekrijs zijn we wel gewend. Maar doordat hij altijd al zo was, had/ heb ik een soort medelijden met em.
Hij is ook echt een charmeur, die daardoor overal alles voor elkaar krijgt.
maar we zijn vanmorgen ook meteen begonnen met maar 1x zeggen, en dan verder geen aandacht. Hij at zn brood keurig op, maar dan op de gang. En eigenlijk vond hij het prima, en wij dus ook. Lekker rustig....
Hij is ook echt een charmeur, die daardoor overal alles voor elkaar krijgt.
maar we zijn vanmorgen ook meteen begonnen met maar 1x zeggen, en dan verder geen aandacht. Hij at zn brood keurig op, maar dan op de gang. En eigenlijk vond hij het prima, en wij dus ook. Lekker rustig....
donderdag 27 augustus 2009 om 09:01
vrijdag 4 september 2009 om 08:13
Nou, haha, na een aantal drama nachten dit topic weer opgezocht.
Het in slaap vallen is nu geen probleem meer, maar meneer is vanaf 5.30uur steeds wakker, en maakt ons daarmee allemaal wakker...
Stickersysteem helpt niet, wekker zetten helpt niet, slijmen met een cadeautje helpt niet, dreigen en in campingbedje op zolder leggen heeft ook geen zin, want de dag erna doet ie het rustig weeeeer.....
Inmiddels lig ik er elke avond uitelijk om 22uur in, omdat ik anders ook een slaapgebrek oploop. (Incl vader en broertje van erwtje)
Dus: wie heeft er nóg meer tips????
Bedankt alvast!
Het in slaap vallen is nu geen probleem meer, maar meneer is vanaf 5.30uur steeds wakker, en maakt ons daarmee allemaal wakker...
Stickersysteem helpt niet, wekker zetten helpt niet, slijmen met een cadeautje helpt niet, dreigen en in campingbedje op zolder leggen heeft ook geen zin, want de dag erna doet ie het rustig weeeeer.....
Inmiddels lig ik er elke avond uitelijk om 22uur in, omdat ik anders ook een slaapgebrek oploop. (Incl vader en broertje van erwtje)
Dus: wie heeft er nóg meer tips????
Bedankt alvast!
zaterdag 5 september 2009 om 09:55
Echt wel een haakje op de deur!!
Sinds vorige week slaapt onze zoon in het grote (junior) bed.
Wij hebben wel een haakje op de deur gemaakt omdat hij anders de hele bovenverdieping overhoop haalt en hij doet dat zo zachtjes. Je denkt dat hij slaapt maar wij moesten eens weten....
We hebben alles veilig in zijn kamer gemaakt uiteraard en zijn speelgoed uit de kamer gehaald en verder hebben we hem laten gaan. De eerste dag had hij zijn luiers te pakken en zijn sokken enzo. Wij gingen regelmatig naar boven en we werden niet boos ofzo. Maar we zeiden tegen hem dat het bedtijd was en we hebben hem terug gelegd in bed. De eerste aond heeft hij 2 uur zitten klooien, de volgende nacht 11/2 uur en nu slaapt hij ongeveer na 20 minuten. Hij is ook een keer op de grond in slaap gevallen.
Het is even pittig, maar ik ben wel blij dat we het haakje erop hebben gedaan.
Sinds vorige week slaapt onze zoon in het grote (junior) bed.
Wij hebben wel een haakje op de deur gemaakt omdat hij anders de hele bovenverdieping overhoop haalt en hij doet dat zo zachtjes. Je denkt dat hij slaapt maar wij moesten eens weten....
We hebben alles veilig in zijn kamer gemaakt uiteraard en zijn speelgoed uit de kamer gehaald en verder hebben we hem laten gaan. De eerste dag had hij zijn luiers te pakken en zijn sokken enzo. Wij gingen regelmatig naar boven en we werden niet boos ofzo. Maar we zeiden tegen hem dat het bedtijd was en we hebben hem terug gelegd in bed. De eerste aond heeft hij 2 uur zitten klooien, de volgende nacht 11/2 uur en nu slaapt hij ongeveer na 20 minuten. Hij is ook een keer op de grond in slaap gevallen.
Het is even pittig, maar ik ben wel blij dat we het haakje erop hebben gedaan.
zaterdag 5 september 2009 om 21:18
Ohh, wat een interessant topic! Ik ben superbenieuwd wat voor goede raad jullie voor me hebben met mijn probleem:
We hebben een dochter van 2 jaar en 2 maanden, die eigenlijk altijd al slecht/licht slaapt. We waren gewend om er regelmatig uit te moeten om een speentje in te pluggen, even te troosten, etc, maar sinds ze twee is (jahaa helpt het niet meer zo goed en gaat ze s'nachts bij het wakker worden echt schreeuwen: "neeeee, mamaaaa, niet slaaapen!" Omdat wij er gek van worden en bovendien over 2 maanden een baby verwachten, zijn we twee weken geleden begonnen met de kiekeboemethode van slaaptrainen (google maar, over gelzen in ouders van nu, zou super moeten werken). Is elke vijf minuten even erheen, ga maar lekker slapen zeggen en zonder aandacht weer weg.
De eerste week leek het ook goed te gaan, maar ze begint er steeds bozer van te worden. Nu raakt ze al overstuur bij het naar bed brengen, springt er meteen weer uit en begint op de deur te bonken (deurklink staat omhoog, dus ze kan niet uit haar kamer). Dit houdt ze nu en een paar avonden vol van bedtijd tot 22-23 uur (zonder dollen!) dan even slapen en s'nachts rond half een en half drie nog een uur!! Wij slapen om en om op zolder, maar staanecht op instorten van vermoeidheid. Dochtertje uiteraard ook moe en schor, maar ze heeft echt eenijzersterke wil (is er ook zo een die gaat gillen als ze niet wil eten en dat rustig op de gang eenkwartier volhoudt) maar ze blijft maar doorgaan.
We moeten op zich nog een week om de 3 weken training vol te maken, maar ik heb er een hard hoofd in. Ik ben dus hoogzwanger, dus kan soms ook gewoon niet meer van de harde buiken en bekkenpijn; haar in bed tillen lukt me ook niet, dus als ze niet zelf gaat (ze heeft een juniorbed omdat ze steeds uit haar ledikant klom, heel gevaarlijk) dan ligt ze op de grond. Ik word soms echt wild van woede; wie heeft goede raad of is ervaringsdeskundige. Wordt het echt beter of was er iets anders dat werkt??
We hebben een dochter van 2 jaar en 2 maanden, die eigenlijk altijd al slecht/licht slaapt. We waren gewend om er regelmatig uit te moeten om een speentje in te pluggen, even te troosten, etc, maar sinds ze twee is (jahaa helpt het niet meer zo goed en gaat ze s'nachts bij het wakker worden echt schreeuwen: "neeeee, mamaaaa, niet slaaapen!" Omdat wij er gek van worden en bovendien over 2 maanden een baby verwachten, zijn we twee weken geleden begonnen met de kiekeboemethode van slaaptrainen (google maar, over gelzen in ouders van nu, zou super moeten werken). Is elke vijf minuten even erheen, ga maar lekker slapen zeggen en zonder aandacht weer weg.
De eerste week leek het ook goed te gaan, maar ze begint er steeds bozer van te worden. Nu raakt ze al overstuur bij het naar bed brengen, springt er meteen weer uit en begint op de deur te bonken (deurklink staat omhoog, dus ze kan niet uit haar kamer). Dit houdt ze nu en een paar avonden vol van bedtijd tot 22-23 uur (zonder dollen!) dan even slapen en s'nachts rond half een en half drie nog een uur!! Wij slapen om en om op zolder, maar staanecht op instorten van vermoeidheid. Dochtertje uiteraard ook moe en schor, maar ze heeft echt eenijzersterke wil (is er ook zo een die gaat gillen als ze niet wil eten en dat rustig op de gang eenkwartier volhoudt) maar ze blijft maar doorgaan.
We moeten op zich nog een week om de 3 weken training vol te maken, maar ik heb er een hard hoofd in. Ik ben dus hoogzwanger, dus kan soms ook gewoon niet meer van de harde buiken en bekkenpijn; haar in bed tillen lukt me ook niet, dus als ze niet zelf gaat (ze heeft een juniorbed omdat ze steeds uit haar ledikant klom, heel gevaarlijk) dan ligt ze op de grond. Ik word soms echt wild van woede; wie heeft goede raad of is ervaringsdeskundige. Wordt het echt beter of was er iets anders dat werkt??
zaterdag 5 september 2009 om 21:25
Lilly, ik zou acuut stoppen met de 'slaaptraining' (vind dat sowieso zo'n stom woord).
Laten krijsen lijkt me ook niet slim.
Ik zou in alle gevallen rustig blijven (hoe moeilijk ook) en inderdaad in soort negeerstand terug in bed leggen.
Dochter komt er hier gelukkig maar heel af en toe even uit en dan is ze of bang of heeft dorst of moet plassen (of een combi ). Dan doen we dat en knuffelen haar even en dan gaat ze zelf terug. Bij angst blijft een van ons even bij haar.
Laten krijsen lijkt me ook niet slim.
Ik zou in alle gevallen rustig blijven (hoe moeilijk ook) en inderdaad in soort negeerstand terug in bed leggen.
Dochter komt er hier gelukkig maar heel af en toe even uit en dan is ze of bang of heeft dorst of moet plassen (of een combi ). Dan doen we dat en knuffelen haar even en dan gaat ze zelf terug. Bij angst blijft een van ons even bij haar.
Wat Supersmollie zegt vind ik ook 
zaterdag 5 september 2009 om 21:50
Hallo,
Ik heb een zoon van 7 en die is 5 jaar lang elke avond steeds zijn bed uitgekomen. Niks hielp, ook negeren niet.
Dat toch stug volgehouden.
Nu slaapt hij gelukkig (meestal) door, met een beloningssysteem en een nachtlampje.
Nu heb ik ook het probleem dat hij zo verschikkwlijk vroeg wakker is. Hij is nu zo ver dat hij op zijn kamer kan blijven tot zijn wekker gaat, maar dat is sinds kort. Toen hij zo'n jaar of 4 was kwam hij gewoon met wekker en al naar mij toe om mee te delen dat het ding niet werkte.
Zucht...... Het enige wat dus helpt is volhouden en doorzetten, erg vermoeiend, ik weet het.
Ik heb een zoon van 7 en die is 5 jaar lang elke avond steeds zijn bed uitgekomen. Niks hielp, ook negeren niet.
Dat toch stug volgehouden.
Nu slaapt hij gelukkig (meestal) door, met een beloningssysteem en een nachtlampje.
Nu heb ik ook het probleem dat hij zo verschikkwlijk vroeg wakker is. Hij is nu zo ver dat hij op zijn kamer kan blijven tot zijn wekker gaat, maar dat is sinds kort. Toen hij zo'n jaar of 4 was kwam hij gewoon met wekker en al naar mij toe om mee te delen dat het ding niet werkte.
Zucht...... Het enige wat dus helpt is volhouden en doorzetten, erg vermoeiend, ik weet het.
zaterdag 5 september 2009 om 21:56
Belonen hielp hier ook bij het in eigen bed slapen, toen ze een jaar terug wat vaker uit bed kwam. We hadden een bord waarop ze elke ochtend na hele nacht in eigen bed een sticker op mocht plakken. Vond ze heel leuk. Uiteindelijk vergaten we het steeds vaker en hield het op, maar het goede slapen bleef.
Wat Supersmollie zegt vind ik ook
zondag 6 september 2009 om 21:40
O, honger naar uitgebreider advies....
Inad, waarom stel je voor dat we acuut stoppenmet de slaaptraining? Het heeft nl. niet meer om het lijf dan regelmatig terug in bed leggen zonder veel aandcht. Het moeilijke eraan is echt voor mij nu dat ze heel fysiek tegenwerkt om in bed gelegd te worden en ik hoogzwanger ben met bekkenklachten. Het lukt mij dus vaak niet en bovendien springt ze er meteen weer uit; ik hou haar niet in bed. Ik kan haar ook niet kalmeren, want het enige wat ze wil is dat ik bij haar blijf; zodra je weggaat, begint het weer...
Beloningssysteem heeft ze nog niet echt door denk ik, ze is pas net twee. Vanavond ging ze pas laat naar bed, 21.15 uur en viel bijna in slaap tijdens het verhaaltje. Toch zodra je dan weg wilt, is het brullen, uit bed springen en op de deur bonken. Ik heb haar geprobeerd na 5 minuten terug te leggen, maar dat lukt niet. Maar even laten huilen en ze wat nu dan wel heel snel stil, maar is wrl van uitputting in slaap gevallen. Maar dat is dan op de grond en dat vind ik zoooo zielig, dat ze daar uren lang op dat koude laminaat ligt. Maar slapend in bed leggen is geen optie, want dan is ze meteen wakker en begint het hele circus weer van voor af aan.
Is er dan niemand die dit herkent??
Inad, waarom stel je voor dat we acuut stoppenmet de slaaptraining? Het heeft nl. niet meer om het lijf dan regelmatig terug in bed leggen zonder veel aandcht. Het moeilijke eraan is echt voor mij nu dat ze heel fysiek tegenwerkt om in bed gelegd te worden en ik hoogzwanger ben met bekkenklachten. Het lukt mij dus vaak niet en bovendien springt ze er meteen weer uit; ik hou haar niet in bed. Ik kan haar ook niet kalmeren, want het enige wat ze wil is dat ik bij haar blijf; zodra je weggaat, begint het weer...
Beloningssysteem heeft ze nog niet echt door denk ik, ze is pas net twee. Vanavond ging ze pas laat naar bed, 21.15 uur en viel bijna in slaap tijdens het verhaaltje. Toch zodra je dan weg wilt, is het brullen, uit bed springen en op de deur bonken. Ik heb haar geprobeerd na 5 minuten terug te leggen, maar dat lukt niet. Maar even laten huilen en ze wat nu dan wel heel snel stil, maar is wrl van uitputting in slaap gevallen. Maar dat is dan op de grond en dat vind ik zoooo zielig, dat ze daar uren lang op dat koude laminaat ligt. Maar slapend in bed leggen is geen optie, want dan is ze meteen wakker en begint het hele circus weer van voor af aan.
Is er dan niemand die dit herkent??
