
Als een man zegt dat hij dingen op een rijtje moet krijgen..
maandag 31 augustus 2009 om 13:30
Maand geleden ontzettend leuke man ontmoet op een feestje. Vanaf die tijd tweemaal op een erg geslaagde date geweest! In tussentijd is hij ook op vakantie geweest en in die tijd dagelijks contact gehouden.
Tientallen smsjes per dag, initiatief van beide kanten, paar belletjes op zijn initiatief.
Maar ondanks dat is man afhoudend in afspreken, neemt daar weinig concreet initiatief toe, houdt dingen in het midden over hoe hij over je denkt. Reageert gelaten op positieve opmerkingen. Soms ineens wel uit het niets lieve smsjes.
Bij navraag zegt hij dat hij het rustig aan wil doen en expres voorzichtig is met zijn antwoorden, dat hij me niet aan het lijntje wil houden, maar dat hij nog wat dingen op een rijtje moet krijgen. HIj weet niet wat hij wil, het lukt hem niet om zich volledig te geven. Heeft door vorige relaties een deuk opgelopen, wil zich niet meer zomaar aan iemand binden, bang om weer gekwetst te worden.
En nu...Mijn gevoel zegt dat ik het maar helemaal moet afkappen. Want betekent twijfelen en alles op een rijtje proberen te krijgen ook niet gewoon twijfelen over mij en dus niet into me zijn?
Ik heb al gezegd dat ik afstand ga nemen, dat hij eerst maar zelf moet uitvinden wat hij wil. Het doet toch weer pijn en druist in tegen wat ik echt wil.
Wat zijn jullie ervaringen?
Tientallen smsjes per dag, initiatief van beide kanten, paar belletjes op zijn initiatief.
Maar ondanks dat is man afhoudend in afspreken, neemt daar weinig concreet initiatief toe, houdt dingen in het midden over hoe hij over je denkt. Reageert gelaten op positieve opmerkingen. Soms ineens wel uit het niets lieve smsjes.
Bij navraag zegt hij dat hij het rustig aan wil doen en expres voorzichtig is met zijn antwoorden, dat hij me niet aan het lijntje wil houden, maar dat hij nog wat dingen op een rijtje moet krijgen. HIj weet niet wat hij wil, het lukt hem niet om zich volledig te geven. Heeft door vorige relaties een deuk opgelopen, wil zich niet meer zomaar aan iemand binden, bang om weer gekwetst te worden.
En nu...Mijn gevoel zegt dat ik het maar helemaal moet afkappen. Want betekent twijfelen en alles op een rijtje proberen te krijgen ook niet gewoon twijfelen over mij en dus niet into me zijn?
Ik heb al gezegd dat ik afstand ga nemen, dat hij eerst maar zelf moet uitvinden wat hij wil. Het doet toch weer pijn en druist in tegen wat ik echt wil.
Wat zijn jullie ervaringen?
maandag 31 augustus 2009 om 22:09
Superplan Roland. Maar...dan moet je toch wel de kans krijgen om elkaar te zien of niet? Hij heeft al een paar initiatieven hieromtrent van mij afgehouden. Ik vind het prima om het rustig aan te doen, maar wil dat niet doen met iemand die mij niet het gevoel geeft dat hij me in real-life beter wil leren kennen (ipv alleen met sms) of die niet de intentie heeft om er mogelijk in de toekomst meer van te maken. Met scharrelen ben ik wel klaar.
Ik zie mezelf over een maand echt niet voor het altaar staan, maar het is volgens mij niet teveel gevraagd om gewoon ongedwongen te daten met iemand die laat blijken je graag te zien. Deze man twijfelt me iets te veel...en mijn intuitie zegt dat dit niet alleen komt door eerdere ervaringen. En mijn intuitie heeft het eigenlijk altijd nog bij rechte eind gehad.
Ik zie mezelf over een maand echt niet voor het altaar staan, maar het is volgens mij niet teveel gevraagd om gewoon ongedwongen te daten met iemand die laat blijken je graag te zien. Deze man twijfelt me iets te veel...en mijn intuitie zegt dat dit niet alleen komt door eerdere ervaringen. En mijn intuitie heeft het eigenlijk altijd nog bij rechte eind gehad.
maandag 31 augustus 2009 om 22:15
quote:Mel78 schreef op 31 augustus 2009 @ 13:30:
Maand geleden ontzettend leuke man ontmoet op een feestje. Vanaf die tijd tweemaal op een erg geslaagde date geweest! In tussentijd is hij ook op vakantie geweest en in die tijd dagelijks contact gehouden.
Tientallen smsjes per dag, initiatief van beide kanten, paar belletjes op zijn initiatief.
Maar ondanks dat is man afhoudend in afspreken, neemt daar weinig concreet initiatief toe, houdt dingen in het midden over hoe hij over je denkt. Reageert gelaten op positieve opmerkingen. Soms ineens wel uit het niets lieve smsjes.
Bij navraag zegt hij dat hij het rustig aan wil doen en expres voorzichtig is met zijn antwoorden, dat hij me niet aan het lijntje wil houden, maar dat hij nog wat dingen op een rijtje moet krijgen. HIj weet niet wat hij wil, het lukt hem niet om zich volledig te geven. Heeft door vorige relaties een deuk opgelopen, wil zich niet meer zomaar aan iemand binden, bang om weer gekwetst te worden.
En nu...Mijn gevoel zegt dat ik het maar helemaal moet afkappen. Want betekent twijfelen en alles op een rijtje proberen te krijgen ook niet gewoon twijfelen over mij en dus niet into me zijn?
Ik heb al gezegd dat ik afstand ga nemen, dat hij eerst maar zelf moet uitvinden wat hij wil. Het doet toch weer pijn en druist in tegen wat ik echt wil.
Wat zijn jullie ervaringen?Wat een gezeur zeg. Je bent zijn therapeut noch zijn vriendin. Wat vind je dan aantrekkelijk aan dat gemiep?
Maand geleden ontzettend leuke man ontmoet op een feestje. Vanaf die tijd tweemaal op een erg geslaagde date geweest! In tussentijd is hij ook op vakantie geweest en in die tijd dagelijks contact gehouden.
Tientallen smsjes per dag, initiatief van beide kanten, paar belletjes op zijn initiatief.
Maar ondanks dat is man afhoudend in afspreken, neemt daar weinig concreet initiatief toe, houdt dingen in het midden over hoe hij over je denkt. Reageert gelaten op positieve opmerkingen. Soms ineens wel uit het niets lieve smsjes.
Bij navraag zegt hij dat hij het rustig aan wil doen en expres voorzichtig is met zijn antwoorden, dat hij me niet aan het lijntje wil houden, maar dat hij nog wat dingen op een rijtje moet krijgen. HIj weet niet wat hij wil, het lukt hem niet om zich volledig te geven. Heeft door vorige relaties een deuk opgelopen, wil zich niet meer zomaar aan iemand binden, bang om weer gekwetst te worden.
En nu...Mijn gevoel zegt dat ik het maar helemaal moet afkappen. Want betekent twijfelen en alles op een rijtje proberen te krijgen ook niet gewoon twijfelen over mij en dus niet into me zijn?
Ik heb al gezegd dat ik afstand ga nemen, dat hij eerst maar zelf moet uitvinden wat hij wil. Het doet toch weer pijn en druist in tegen wat ik echt wil.
Wat zijn jullie ervaringen?Wat een gezeur zeg. Je bent zijn therapeut noch zijn vriendin. Wat vind je dan aantrekkelijk aan dat gemiep?
maandag 31 augustus 2009 om 22:35
quote:Mel78 schreef op 31 augustus 2009 @ 13:30:
Maand geleden ontzettend leuke man ontmoet op een feestje. Vanaf die tijd tweemaal op een erg geslaagde date geweest! In tussentijd is hij ook op vakantie geweest en in die tijd dagelijks contact gehouden.
Tientallen smsjes per dag, initiatief van beide kanten, paar belletjes op zijn initiatief.
Maar ondanks dat is man afhoudend in afspreken, neemt daar weinig concreet initiatief toe, houdt dingen in het midden over hoe hij over je denkt. Reageert gelaten op positieve opmerkingen. Soms ineens wel uit het niets lieve smsjes.
Bij navraag zegt hij dat hij het rustig aan wil doen en expres voorzichtig is met zijn antwoorden, dat hij me niet aan het lijntje wil houden, maar dat hij nog wat dingen op een rijtje moet krijgen. HIj weet niet wat hij wil, het lukt hem niet om zich volledig te geven. Heeft door vorige relaties een deuk opgelopen, wil zich niet meer zomaar aan iemand binden, bang om weer gekwetst te worden.
En nu...Mijn gevoel zegt dat ik het maar helemaal moet afkappen. Want betekent twijfelen en alles op een rijtje proberen te krijgen ook niet gewoon twijfelen over mij en dus niet into me zijn?
Ik heb al gezegd dat ik afstand ga nemen, dat hij eerst maar zelf moet uitvinden wat hij wil. Het doet toch weer pijn en druist in tegen wat ik echt wil.
Wat zijn jullie ervaringen?
je zit inderdaad een beetje in hetzelfde schuitje als mij.
voor mezelf heb ik de conclusie getrokken dat ik het contact moet verbreken en het is wel makkelijk om dat nu ook tegen jou te zeggen. ik ken de situatie natuurlijk veel minder goed en weet natuurlijk niet de details die ik over mijn situatie wel weet. maar ik denk wel dat dit het beste en meest duidelijk is voor beide partijen. dan weten jullie allebei waar jullie aan toe zijn.
Maand geleden ontzettend leuke man ontmoet op een feestje. Vanaf die tijd tweemaal op een erg geslaagde date geweest! In tussentijd is hij ook op vakantie geweest en in die tijd dagelijks contact gehouden.
Tientallen smsjes per dag, initiatief van beide kanten, paar belletjes op zijn initiatief.
Maar ondanks dat is man afhoudend in afspreken, neemt daar weinig concreet initiatief toe, houdt dingen in het midden over hoe hij over je denkt. Reageert gelaten op positieve opmerkingen. Soms ineens wel uit het niets lieve smsjes.
Bij navraag zegt hij dat hij het rustig aan wil doen en expres voorzichtig is met zijn antwoorden, dat hij me niet aan het lijntje wil houden, maar dat hij nog wat dingen op een rijtje moet krijgen. HIj weet niet wat hij wil, het lukt hem niet om zich volledig te geven. Heeft door vorige relaties een deuk opgelopen, wil zich niet meer zomaar aan iemand binden, bang om weer gekwetst te worden.
En nu...Mijn gevoel zegt dat ik het maar helemaal moet afkappen. Want betekent twijfelen en alles op een rijtje proberen te krijgen ook niet gewoon twijfelen over mij en dus niet into me zijn?
Ik heb al gezegd dat ik afstand ga nemen, dat hij eerst maar zelf moet uitvinden wat hij wil. Het doet toch weer pijn en druist in tegen wat ik echt wil.
Wat zijn jullie ervaringen?
je zit inderdaad een beetje in hetzelfde schuitje als mij.
voor mezelf heb ik de conclusie getrokken dat ik het contact moet verbreken en het is wel makkelijk om dat nu ook tegen jou te zeggen. ik ken de situatie natuurlijk veel minder goed en weet natuurlijk niet de details die ik over mijn situatie wel weet. maar ik denk wel dat dit het beste en meest duidelijk is voor beide partijen. dan weten jullie allebei waar jullie aan toe zijn.
maandag 31 augustus 2009 om 23:07
quote:Mel78 schreef op 31 augustus 2009 @ 22:09:
Deze man twijfelt me iets te veel...en mijn intuitie zegt dat dit niet alleen komt door eerdere ervaringen. En mijn intuitie heeft het eigenlijk altijd nog bij rechte eind gehad.Ah, okee dan... als jouw intuïtie je vertelt dat er meer aan de hand is, dan moet je er zeker naar luisteren, je hebt dat zintuig niet voor niets. In dat geval is het dus jammer maar unfortunately peanutbutter...
Deze man twijfelt me iets te veel...en mijn intuitie zegt dat dit niet alleen komt door eerdere ervaringen. En mijn intuitie heeft het eigenlijk altijd nog bij rechte eind gehad.Ah, okee dan... als jouw intuïtie je vertelt dat er meer aan de hand is, dan moet je er zeker naar luisteren, je hebt dat zintuig niet voor niets. In dat geval is het dus jammer maar unfortunately peanutbutter...
Filosofisch gezien was de eerste mens ter wereld die online was... een koorddanser.
dinsdag 1 september 2009 om 11:48
hoi hoi..
ik heb nu ongeveer hetzelfde. Relatie verbroken (na een paar maanden) hij wilde wat afstand, kwamen weer zo goed al bij elkaar.. en toen gebeurde er allemaal prive dingen en ik had hem gevraagd om eens goed na te denken en toen wilde hij afstand.
Ik heb nu wel zoiets als hij me ECHT zo leuk vind komt hij wel...
Ik zie hem ook nog eens elke dag (werk) dus dat is minder. Maar goed..loslaten is niet altijd makkelijk. Ene keer beter dan de andere keer. Maar je hebt er niks aan als een man niet weet wat hij wil. Ik geloof er wel in dat dingen toch uiteindelijk goed kunnen komen. Maar als jij hem niet los laat en je eigen leven leid gebeurd dat toch nooit. En daarbij misschien loop je wel een hele leuke man tegen het lijf??
Ik sta er zelf ook nog niet voor open hoor, maar ik begon mezelf te verliezen aan de sprankjes hoop die ik nog had..
En als je echt om hem geeft.. kan je hem loslaten. Ik denk dat je ook geen twijfel relatie wil toch??
heel veel sterkte en succes
ik heb nu ongeveer hetzelfde. Relatie verbroken (na een paar maanden) hij wilde wat afstand, kwamen weer zo goed al bij elkaar.. en toen gebeurde er allemaal prive dingen en ik had hem gevraagd om eens goed na te denken en toen wilde hij afstand.
Ik heb nu wel zoiets als hij me ECHT zo leuk vind komt hij wel...
Ik zie hem ook nog eens elke dag (werk) dus dat is minder. Maar goed..loslaten is niet altijd makkelijk. Ene keer beter dan de andere keer. Maar je hebt er niks aan als een man niet weet wat hij wil. Ik geloof er wel in dat dingen toch uiteindelijk goed kunnen komen. Maar als jij hem niet los laat en je eigen leven leid gebeurd dat toch nooit. En daarbij misschien loop je wel een hele leuke man tegen het lijf??
Ik sta er zelf ook nog niet voor open hoor, maar ik begon mezelf te verliezen aan de sprankjes hoop die ik nog had..
En als je echt om hem geeft.. kan je hem loslaten. Ik denk dat je ook geen twijfel relatie wil toch??
heel veel sterkte en succes
dinsdag 1 september 2009 om 12:27
Bedankt weer voor de reacties!
Nadat ik aangaf afstand te zullen nemen, hebben we elkaar niet meer gesproken of gsmst. Voelt toch raar, iedere avond als je in bed lag contact totdat het zo laat werd dat je bijna met je telefoon in de hand in slaap viel en nu...nu niks meer. Nu nog dat beetje hoop laten varen dat hij alsnog contact zoekt...lastig hoor!
Nadat ik aangaf afstand te zullen nemen, hebben we elkaar niet meer gesproken of gsmst. Voelt toch raar, iedere avond als je in bed lag contact totdat het zo laat werd dat je bijna met je telefoon in de hand in slaap viel en nu...nu niks meer. Nu nog dat beetje hoop laten varen dat hij alsnog contact zoekt...lastig hoor!
dinsdag 1 september 2009 om 12:38
ik ken het.. ik word soms wakker dat ik op mn telefoon kijk of ik niet een sms gehad heb.
Die gewenning is echt rot om te ontwennen. Maar kijk maar eens over een week of 2, dan is het toch niet meer zo heel moeilijk. Probeer dingen te gaan doen.. en ookal brand die telefoon in je broekzak, je voelt je super als je het met rust laat.
Ik heb dat nu gelukkig niet meer.. wel in de avonden mis ik het soms. maar jaa ik denk dan, als hij het niet doet, zal hij het wel neit willen of nu niet de bhoefte hebben.
Als hij jou ECHT de moeite waard vind en hij ziet dat jij ECHT afstand neemt zal hij ook wel eens achter zn oren gaan krabben. Hij merkt dan ook dat hij niet meer de touwtjes in handen heeft en dat het niet met 1 sms meer opgelost is.
hou je taai meis
Die gewenning is echt rot om te ontwennen. Maar kijk maar eens over een week of 2, dan is het toch niet meer zo heel moeilijk. Probeer dingen te gaan doen.. en ookal brand die telefoon in je broekzak, je voelt je super als je het met rust laat.
Ik heb dat nu gelukkig niet meer.. wel in de avonden mis ik het soms. maar jaa ik denk dan, als hij het niet doet, zal hij het wel neit willen of nu niet de bhoefte hebben.
Als hij jou ECHT de moeite waard vind en hij ziet dat jij ECHT afstand neemt zal hij ook wel eens achter zn oren gaan krabben. Hij merkt dan ook dat hij niet meer de touwtjes in handen heeft en dat het niet met 1 sms meer opgelost is.
hou je taai meis
vrijdag 4 september 2009 om 19:30
Hey meiden! Heb een oppepper nodig! Merk dat ik deze keer erg veel moeite heb met loslaten. Het was nog niks, het wordt nooit iets, maar toch hoop ik al de hele week dat hij contact met mij zoekt. Ennuh...het allerstomste is dat ik vanmiddag echt niet meer op die handen kon blijven zitten en hem een smsje gestuurd heb, maar daar geen reactie op gekregen heb. Overduidelijk, schluss, klaar! Maar toch is het gewoon klote! We hadden echt een heel leuk contact en de dates waren de leukste dates die ik in drie jaar tijd gehad heb (en dat zijn er in totaal toch best een aantal geweest). Ik kan niet zo goed met die omslag omgaan merk ik. Ik heb mezelf al meerdere keren een spreekwoordelijke schop onder mijn kont gegeven, ga vanavond lekker weer de hort op, maar voel me eigenlijk echt vervelend en zou eigenlijk gewoon heel hard willen schreeuwen;-p!!
vrijdag 4 september 2009 om 19:42
quote:Mel78 schreef op 04 september 2009 @ 19:30:
Hey meiden! Heb een oppepper nodig! Merk dat ik deze keer erg veel moeite heb met loslaten. Het was nog niks, het wordt nooit iets, maar toch hoop ik al de hele week dat hij contact met mij zoekt. Ennuh...het allerstomste is dat ik vanmiddag echt niet meer op die handen kon blijven zitten en hem een smsje gestuurd heb, maar daar geen reactie op gekregen heb. Overduidelijk, schluss, klaar! Maar toch is het gewoon klote! We hadden echt een heel leuk contact en de dates waren de leukste dates die ik in drie jaar tijd gehad heb (en dat zijn er in totaal toch best een aantal geweest). Ik kan niet zo goed met die omslag omgaan merk ik. Ik heb mezelf al meerdere keren een spreekwoordelijke schop onder mijn kont gegeven, ga vanavond lekker weer de hort op, maar voel me eigenlijk echt vervelend en zou eigenlijk gewoon heel hard willen schreeuwen;-p!!Hij wilde geen relatie en gebruikt zijn zogenaamde bindingsangst als excuus. Wat is daar nou leuk aan? Het minste wat je van een leuke date mag verwachten is toch dat die ander jou net zo leuk vindt als jij hem?
Hey meiden! Heb een oppepper nodig! Merk dat ik deze keer erg veel moeite heb met loslaten. Het was nog niks, het wordt nooit iets, maar toch hoop ik al de hele week dat hij contact met mij zoekt. Ennuh...het allerstomste is dat ik vanmiddag echt niet meer op die handen kon blijven zitten en hem een smsje gestuurd heb, maar daar geen reactie op gekregen heb. Overduidelijk, schluss, klaar! Maar toch is het gewoon klote! We hadden echt een heel leuk contact en de dates waren de leukste dates die ik in drie jaar tijd gehad heb (en dat zijn er in totaal toch best een aantal geweest). Ik kan niet zo goed met die omslag omgaan merk ik. Ik heb mezelf al meerdere keren een spreekwoordelijke schop onder mijn kont gegeven, ga vanavond lekker weer de hort op, maar voel me eigenlijk echt vervelend en zou eigenlijk gewoon heel hard willen schreeuwen;-p!!Hij wilde geen relatie en gebruikt zijn zogenaamde bindingsangst als excuus. Wat is daar nou leuk aan? Het minste wat je van een leuke date mag verwachten is toch dat die ander jou net zo leuk vindt als jij hem?
zaterdag 5 september 2009 om 10:02
Hey Mel,
Ook ik kom maar even een reactie plaatsen. Ik moest wel lachen om je zin 'dat je niet langer op je handen kon blijven zitten' en dat daar toch dat welbekende om aandacht roepende sms-je is uit gegaan. Een ding pleit wel voor je, je schrijft dat die sms er s-middags uit is gegaan, dus (en dan ga ik maar van uit) niet echt een wanhoops-roep-om-aandacht actie onder invloed van drank...Het is nu een dag later en wellicht heeft hij nu de gelegenheid kunnen vinden om je terug te sms-en ??
In ieder geval goed dat je gister de hort bent op gegaan en hopelijk voor jou even lekker de bloemen buiten hebt gezet? Anders, inderdaad, laat het gaan, laat het vallen, laat het los (Van Dik Hout).
Mijn oog viel op je topictitel. Zelf bevind (of laat ik zeggen bevond ...) mij ook in een dergelijke situatie: man ontmoet die net uit lange relatie kwam en midden in opstart onderneming zit. Paar keer afgesproken (slechts 4 keer in drie maanden), redelijk vaak gemaild. Op een gegeven moment aangegeven dat ik niet meer wilde mailen (we wonen tenslotte niet ver van elkaar en vind dat contact dan een beetje vreemd, net zoals dat je alleen maar smst) maar gewoon wilde afspreken.Reactie: dat hij mij superleuk vind, dat ie dag en nacht met dat werk bezig is (en daarom veel te weinig tijd heeft voor prive) maar dat daar binnenkort verandering in zou komen (na half aug)(toen ik dit naar m had gemaild, kwam hij trouwens wel meteen met de suggestie om af te gaan spreken). Dus het hele probleem was Vader Tijd. We gingen toen op de voet verder van als we smsten of mailden naar elkaar dan gingen we ook afspreken, tussendoor dan heel af en toe een mailtje/sms, op beider initiatief.
En ik vond m natuurlijk steeds leuker. Mijn ultimatum was eind aug/ begin sept (hij had tenslotte aangegeven dat hij dan minder druk zou zijn). Ik bedoel, ik heb geen zin om eindeloos met deze situatie door te gaan,want ik ben toch wel van het uitgangspunt: als je elkaar erg leuk vindt, dan moet er hoe dan ook toch wel een gaatje vrij zijn te maken in de agenda.
Kortom,inmiddels werd het september en we hadden weer geopperd om af te gaan spreken. Hij kon echter pas over twee weken (wel tussendoor een paar dagen in het buitenland). Ben toen heel resoluut geweest (gezien mijn ultimatum :} en heb gesmst dat hij beter voor de dingen kan gaan die hij dit jaar op zn prioriteitenlijst heeft staan (hij heeft een aantal doelen die die graag wilde nastreven komende tijd). Dat ik hem blijkbaar te leuk vind voor een dergelijk vaag contact en dat het mij beter leek dat we helemaal maar niet meer gaan afspreken omdat hij mij afleid van de dingen die ik wil doen en er op deze manier geen voldoening uit kan halen. Het berichtje wel lief afgesloten. Hij belde me meteen op. Het erover gehad. Probleem:1. nog steeds Tijd. 2. De momenten dat hij dan vrij is, dat ie graag alleen wil zijn omdat ie dat na al die jaren relatie niet heeft gehad. Maarrrrr dat ie wel veel over me nadenkt (en mij dus heel leuk vindt) mij ook niet kwijt wil maar ook wel begrijpt dat ik dit niet wil. Hij gaf nog aan: misschien over een tijdje? Toen moesten we ophangen en was t even stil omdat we beiden niet meer wisten wat we moesten zeggen. Hij: is dit dan definitief?. Ik: ja, anders veranderd er niets aan de situatie. En zei er nog dapper achter aan: dus ook niet over een tijdje. Nog even een grapje gemaakt en toen opgehangen. Je begrijpt: nu vind ik hem helemaal leuk!!! Dubbel gevoel, enerzijds, je vind elkaar beiden leuk en dan zeg je dat je elkaar niet meer kan zien anderzijds vind ik, waar een wil is is een weg en als je echt wilt kan er best een mogelijkheid gecreeerd worden waarbij we elkaar ook zo af en toe nog eens zien (maar dan wel vaker dan 1 x in de zes weken) en hij ook nog wel eens een momentje alleen kan zijn.
Mel, daar kom ik ook op jouw punt: Maar daar dan moet die mogelijkheid je wel gegeven worden (dus om elkaar te zien en niet alleen mail/ sms etc). En dat kwam er niet echt van.
Waar ik eigenlijk benieuwd naar ben, wat zijn de ervaringen van mensen die ook in een situatie hebben gezeten van: 'als een man zegt dat hij dingen op een rijtje moet zetten, of tijd voor zichzelf nodig heeft' en hoe dat dan eventueel daarna verliep? (ik bedoel, zijn de dingen ooit op een rijtje gezet en kwam het dan goed tussen jullie of is het meestal toch het verhaal dat jij het dan toch gewoon niet helemaal voor m bent als je m vrij snel daarna met een andere Zij ziet lopen??
Ook ik kom maar even een reactie plaatsen. Ik moest wel lachen om je zin 'dat je niet langer op je handen kon blijven zitten' en dat daar toch dat welbekende om aandacht roepende sms-je is uit gegaan. Een ding pleit wel voor je, je schrijft dat die sms er s-middags uit is gegaan, dus (en dan ga ik maar van uit) niet echt een wanhoops-roep-om-aandacht actie onder invloed van drank...Het is nu een dag later en wellicht heeft hij nu de gelegenheid kunnen vinden om je terug te sms-en ??
In ieder geval goed dat je gister de hort bent op gegaan en hopelijk voor jou even lekker de bloemen buiten hebt gezet? Anders, inderdaad, laat het gaan, laat het vallen, laat het los (Van Dik Hout).
Mijn oog viel op je topictitel. Zelf bevind (of laat ik zeggen bevond ...) mij ook in een dergelijke situatie: man ontmoet die net uit lange relatie kwam en midden in opstart onderneming zit. Paar keer afgesproken (slechts 4 keer in drie maanden), redelijk vaak gemaild. Op een gegeven moment aangegeven dat ik niet meer wilde mailen (we wonen tenslotte niet ver van elkaar en vind dat contact dan een beetje vreemd, net zoals dat je alleen maar smst) maar gewoon wilde afspreken.Reactie: dat hij mij superleuk vind, dat ie dag en nacht met dat werk bezig is (en daarom veel te weinig tijd heeft voor prive) maar dat daar binnenkort verandering in zou komen (na half aug)(toen ik dit naar m had gemaild, kwam hij trouwens wel meteen met de suggestie om af te gaan spreken). Dus het hele probleem was Vader Tijd. We gingen toen op de voet verder van als we smsten of mailden naar elkaar dan gingen we ook afspreken, tussendoor dan heel af en toe een mailtje/sms, op beider initiatief.
En ik vond m natuurlijk steeds leuker. Mijn ultimatum was eind aug/ begin sept (hij had tenslotte aangegeven dat hij dan minder druk zou zijn). Ik bedoel, ik heb geen zin om eindeloos met deze situatie door te gaan,want ik ben toch wel van het uitgangspunt: als je elkaar erg leuk vindt, dan moet er hoe dan ook toch wel een gaatje vrij zijn te maken in de agenda.
Kortom,inmiddels werd het september en we hadden weer geopperd om af te gaan spreken. Hij kon echter pas over twee weken (wel tussendoor een paar dagen in het buitenland). Ben toen heel resoluut geweest (gezien mijn ultimatum :} en heb gesmst dat hij beter voor de dingen kan gaan die hij dit jaar op zn prioriteitenlijst heeft staan (hij heeft een aantal doelen die die graag wilde nastreven komende tijd). Dat ik hem blijkbaar te leuk vind voor een dergelijk vaag contact en dat het mij beter leek dat we helemaal maar niet meer gaan afspreken omdat hij mij afleid van de dingen die ik wil doen en er op deze manier geen voldoening uit kan halen. Het berichtje wel lief afgesloten. Hij belde me meteen op. Het erover gehad. Probleem:1. nog steeds Tijd. 2. De momenten dat hij dan vrij is, dat ie graag alleen wil zijn omdat ie dat na al die jaren relatie niet heeft gehad. Maarrrrr dat ie wel veel over me nadenkt (en mij dus heel leuk vindt) mij ook niet kwijt wil maar ook wel begrijpt dat ik dit niet wil. Hij gaf nog aan: misschien over een tijdje? Toen moesten we ophangen en was t even stil omdat we beiden niet meer wisten wat we moesten zeggen. Hij: is dit dan definitief?. Ik: ja, anders veranderd er niets aan de situatie. En zei er nog dapper achter aan: dus ook niet over een tijdje. Nog even een grapje gemaakt en toen opgehangen. Je begrijpt: nu vind ik hem helemaal leuk!!! Dubbel gevoel, enerzijds, je vind elkaar beiden leuk en dan zeg je dat je elkaar niet meer kan zien anderzijds vind ik, waar een wil is is een weg en als je echt wilt kan er best een mogelijkheid gecreeerd worden waarbij we elkaar ook zo af en toe nog eens zien (maar dan wel vaker dan 1 x in de zes weken) en hij ook nog wel eens een momentje alleen kan zijn.
Mel, daar kom ik ook op jouw punt: Maar daar dan moet die mogelijkheid je wel gegeven worden (dus om elkaar te zien en niet alleen mail/ sms etc). En dat kwam er niet echt van.
Waar ik eigenlijk benieuwd naar ben, wat zijn de ervaringen van mensen die ook in een situatie hebben gezeten van: 'als een man zegt dat hij dingen op een rijtje moet zetten, of tijd voor zichzelf nodig heeft' en hoe dat dan eventueel daarna verliep? (ik bedoel, zijn de dingen ooit op een rijtje gezet en kwam het dan goed tussen jullie of is het meestal toch het verhaal dat jij het dan toch gewoon niet helemaal voor m bent als je m vrij snel daarna met een andere Zij ziet lopen??
zaterdag 5 september 2009 om 10:17
zaterdag 5 september 2009 om 10:29
quote:Mel78 schreef op 31 augustus 2009 @ 13:30:
Tientallen smsjes per dag
Bij navraag zegt hij dat hij het rustig aan wil doen
Ik zou nogal niet goed worden van van die discrepantie.
(Klopt die zin een beetje? Ik ben nog niet goed wakker. Ik lig al een tijdje heel hard aan koffie te denken, maar heb nog geen Cole Porter gezien...)
Tientallen smsjes per dag
Bij navraag zegt hij dat hij het rustig aan wil doen
Ik zou nogal niet goed worden van van die discrepantie.
(Klopt die zin een beetje? Ik ben nog niet goed wakker. Ik lig al een tijdje heel hard aan koffie te denken, maar heb nog geen Cole Porter gezien...)
zaterdag 5 september 2009 om 10:37
quote:wuiles schreef op 05 september 2009 @ 10:17:
Het is hier al vaker aangehaald: president Sarkozy bleek in staat om nota bene tijdens zijn presidentschap een nieuwe relatie op te bouwen, hetzelfde geldt overigens voor Nelson Mandela. "Geen tijd hebben" is doorgaans een eufemisme voor "geen prioriteit". Trek daar je conclusies uit zou ik zeggen.
Het is hier al vaker aangehaald: president Sarkozy bleek in staat om nota bene tijdens zijn presidentschap een nieuwe relatie op te bouwen, hetzelfde geldt overigens voor Nelson Mandela. "Geen tijd hebben" is doorgaans een eufemisme voor "geen prioriteit". Trek daar je conclusies uit zou ik zeggen.
Cum non tum age
zaterdag 5 september 2009 om 10:55
Haha Wuiles, Wat jammer dat ik deze zin nu pas onder ogen kom, anders had ik hem zeker hiermee geconfronteerd!!! Wat een goeie. Al past het niet helemaal in mijn situatie. Vanaf ontmoeting twee weet ik wat zijn prioriteiten waren voor komende tijd en hij heeft daarbij in ieder geval niet de liefde genoemd (niet zo gek als je net uit een relatie komt).
Maar daarbij vind ik wel, je kunt tig prioroiteiten en doelen voor ogen hebben maar het leven komt zoals het komt. Ik bedoel, gister iemand naar zijn laatste rustplaats gebracht, terwijl hij nog heel jong was. daar kies je ook niet voor. Zo ook niet als er plotseling nieuwe liefde in je leven kan verschijnen.
De struisvogels zijn nog lang niet uitgestorven toch:}?
Maar daarbij vind ik wel, je kunt tig prioroiteiten en doelen voor ogen hebben maar het leven komt zoals het komt. Ik bedoel, gister iemand naar zijn laatste rustplaats gebracht, terwijl hij nog heel jong was. daar kies je ook niet voor. Zo ook niet als er plotseling nieuwe liefde in je leven kan verschijnen.
De struisvogels zijn nog lang niet uitgestorven toch:}?
zaterdag 5 september 2009 om 11:57
quote:Lobster schreef op 05 september 2009 @ 10:55:
Haha Wuiles, Wat jammer dat ik deze zin nu pas onder ogen kom, anders had ik hem zeker hiermee geconfronteerd!!! Wat een goeie. Al past het niet helemaal in mijn situatie. Vanaf ontmoeting twee weet ik wat zijn prioriteiten waren voor komende tijd en hij heeft daarbij in ieder geval niet de liefde genoemd (niet zo gek als je net uit een relatie komt).
Maar daarbij vind ik wel, je kunt tig prioroiteiten en doelen voor ogen hebben maar het leven komt zoals het komt. Ik bedoel, gister iemand naar zijn laatste rustplaats gebracht, terwijl hij nog heel jong was. daar kies je ook niet voor. Zo ook niet als er plotseling nieuwe liefde in je leven kan verschijnen.
De struisvogels zijn nog lang niet uitgestorven toch:}?Da's dan toch duidelijk? Je was leuk voor een incidentele date maar werd kennelijk niet beschouwd als relatiemateriaal. Tijd voor een kerel die dezelfde prioriteiten heeft als jij .
Haha Wuiles, Wat jammer dat ik deze zin nu pas onder ogen kom, anders had ik hem zeker hiermee geconfronteerd!!! Wat een goeie. Al past het niet helemaal in mijn situatie. Vanaf ontmoeting twee weet ik wat zijn prioriteiten waren voor komende tijd en hij heeft daarbij in ieder geval niet de liefde genoemd (niet zo gek als je net uit een relatie komt).
Maar daarbij vind ik wel, je kunt tig prioroiteiten en doelen voor ogen hebben maar het leven komt zoals het komt. Ik bedoel, gister iemand naar zijn laatste rustplaats gebracht, terwijl hij nog heel jong was. daar kies je ook niet voor. Zo ook niet als er plotseling nieuwe liefde in je leven kan verschijnen.
De struisvogels zijn nog lang niet uitgestorven toch:}?Da's dan toch duidelijk? Je was leuk voor een incidentele date maar werd kennelijk niet beschouwd als relatiemateriaal. Tijd voor een kerel die dezelfde prioriteiten heeft als jij .
zaterdag 5 september 2009 om 13:34
hey mel78
alles wat je schrijft komt me zo bekend voor. ik heb afgelopen donderdag ook sterk de behoefte gehad om wat van mezelf te laten horen (zie andere topic van mij waarop jij ook had gereageerd) en heb echt bijna op de verzend-knop gedrukt.
hoe moeilijk het ook is (en ik heb het daar ook vreselijk moeilijk mee want ik ben smoor- en smoorverliefd op haar), je moet het toch laten varen. je doet jezelf alleen maar pijn door jezelf toch elke keer de hoop te houden dat het goed komt. als hij ECHT wil, dan komt hij wel weer. zolang hij niks van zich laat horen, is het over en uit. de waarheid is hard, ik weet het en ik heb daar zelf in mijn situatie ook moeite mee.
hoe moeilijk het ook is, probeer niet uit emotie te reageren dmv sms'jes. jouw gevoel is op dit moment een slechte raadgever want als je verliefd bent, kun je niet meer objectief nadenken.
succes ermee meid!
alles wat je schrijft komt me zo bekend voor. ik heb afgelopen donderdag ook sterk de behoefte gehad om wat van mezelf te laten horen (zie andere topic van mij waarop jij ook had gereageerd) en heb echt bijna op de verzend-knop gedrukt.
hoe moeilijk het ook is (en ik heb het daar ook vreselijk moeilijk mee want ik ben smoor- en smoorverliefd op haar), je moet het toch laten varen. je doet jezelf alleen maar pijn door jezelf toch elke keer de hoop te houden dat het goed komt. als hij ECHT wil, dan komt hij wel weer. zolang hij niks van zich laat horen, is het over en uit. de waarheid is hard, ik weet het en ik heb daar zelf in mijn situatie ook moeite mee.
hoe moeilijk het ook is, probeer niet uit emotie te reageren dmv sms'jes. jouw gevoel is op dit moment een slechte raadgever want als je verliefd bent, kun je niet meer objectief nadenken.
succes ermee meid!