Relaties
alle pijlers
Zijn Koerdische moeder accepteert mij niet
zondag 6 september 2009 om 18:37
Hallo!
Ik ben echt ten einde raad. Sinds 4 maanden woon ik in Turkije, en ik ontmoet de liefde van m'n leven. Een koerd. Het was van beide kanten liefde op het eerste gezicht. Hij heeft een grote familie, 11 broers en 2 zussen. 3 van Z'n broers en hij zijn hier een restaurant begonnen een jaar of 10 geleden, wat andere broers zijn gaan studeren en weer andere zijn ook restaurants begonnen. Z'n moeder woont met z'n zussen in een dorp in het oosten van Turkije. Mijn vriend woont hier met z'n broers samen en 2 van z'n broers zijn getrouwd en hebben kinderen, ze wonen met zijn allen in een huis. Ik heb een appartementje voor mezelf en hij brengt heel veel tijd bij me door. De bedoeling was, om van de winter naar het dorp te gaan om me aan zijn moeder voor te stellen. Hij zou eerst gaan, over mij vertellen en dat kon ik ook komen. Ze weet wel wat van ons af, maar geen details. Ze broer stond van de week op de stoep bij hun thuis en mijn vriend was bij mij. Ze broer was er maar 1 avondje vanwege z'n werk en heeft m'n vriend dus niet gezien. Dit heeft hij aan ze moeder verteld, dat mijn vriend niet meer thuis woont, en dat hij alleen nog maar aan mij denkt en niet aan zijn familie. Zijn moeder belde mijn vriend op en verbood hem om met mij om te gaan, anders had ze geen zoon meer. Sindsdien wil ze niet meer met hem praten. Puur om het feit dat ik Europese ben en zoals hun het zeggen, Europese meisjes zijn vies. Ze accepteert het absoluut niet, maar ik wil het er niet bij laten zitten. Mijn vriend heeft vandaag al ze broers gebeld en ze hebben allemaal gezegd dat het onmogelijk is, dat we samen zijn en uiteindelijk ooit willen trouwen. Wij willen elkaar absoluut niet kwijt, maar hij wil ze familie ook niet kwijt. Familie is het allerbelangrijkste in deze cultuur. Ik weet echt niet wat we moeten doen, me vriend zegt tegen me, ga terug naar Nederland en vergeet me. Ik kan het niet, hij is de ware ik weet het en voel het aan alles. En hij heeft hetzelfde maar hij kan ook ze familie niet kwijt raken. Wat kunnen we doen, want ze familie is heel duidelijk geweest over dit. Hij raakt ze kwijt als we samen blijven...
Ik ben echt ten einde raad. Sinds 4 maanden woon ik in Turkije, en ik ontmoet de liefde van m'n leven. Een koerd. Het was van beide kanten liefde op het eerste gezicht. Hij heeft een grote familie, 11 broers en 2 zussen. 3 van Z'n broers en hij zijn hier een restaurant begonnen een jaar of 10 geleden, wat andere broers zijn gaan studeren en weer andere zijn ook restaurants begonnen. Z'n moeder woont met z'n zussen in een dorp in het oosten van Turkije. Mijn vriend woont hier met z'n broers samen en 2 van z'n broers zijn getrouwd en hebben kinderen, ze wonen met zijn allen in een huis. Ik heb een appartementje voor mezelf en hij brengt heel veel tijd bij me door. De bedoeling was, om van de winter naar het dorp te gaan om me aan zijn moeder voor te stellen. Hij zou eerst gaan, over mij vertellen en dat kon ik ook komen. Ze weet wel wat van ons af, maar geen details. Ze broer stond van de week op de stoep bij hun thuis en mijn vriend was bij mij. Ze broer was er maar 1 avondje vanwege z'n werk en heeft m'n vriend dus niet gezien. Dit heeft hij aan ze moeder verteld, dat mijn vriend niet meer thuis woont, en dat hij alleen nog maar aan mij denkt en niet aan zijn familie. Zijn moeder belde mijn vriend op en verbood hem om met mij om te gaan, anders had ze geen zoon meer. Sindsdien wil ze niet meer met hem praten. Puur om het feit dat ik Europese ben en zoals hun het zeggen, Europese meisjes zijn vies. Ze accepteert het absoluut niet, maar ik wil het er niet bij laten zitten. Mijn vriend heeft vandaag al ze broers gebeld en ze hebben allemaal gezegd dat het onmogelijk is, dat we samen zijn en uiteindelijk ooit willen trouwen. Wij willen elkaar absoluut niet kwijt, maar hij wil ze familie ook niet kwijt. Familie is het allerbelangrijkste in deze cultuur. Ik weet echt niet wat we moeten doen, me vriend zegt tegen me, ga terug naar Nederland en vergeet me. Ik kan het niet, hij is de ware ik weet het en voel het aan alles. En hij heeft hetzelfde maar hij kan ook ze familie niet kwijt raken. Wat kunnen we doen, want ze familie is heel duidelijk geweest over dit. Hij raakt ze kwijt als we samen blijven...
zondag 6 september 2009 om 18:41
Meisje toch,
wat ontzettend erg voor je..
Zelf heb ik iets soortgelijks meegemaakt. Ook met een turkse man.
Hoe veel jullie ook van elkaar houden. Familie gaat boven alles.
Mijn exvriend is inmiddels getrouwd met een turkse dame...
Tegen zijn wil. Maar tussen ons is en zal het nooit meer iets worden.
wat ontzettend erg voor je..
Zelf heb ik iets soortgelijks meegemaakt. Ook met een turkse man.
Hoe veel jullie ook van elkaar houden. Familie gaat boven alles.
Mijn exvriend is inmiddels getrouwd met een turkse dame...
Tegen zijn wil. Maar tussen ons is en zal het nooit meer iets worden.
zondag 6 september 2009 om 18:43
Familie heeft veel invloed in dat soort contreien. Daar is heel moeilijk tegen te vechten. Ik zou niet weten wat je daar aan kunt doen. Ik vraag me trouwens af waarom jij daar woont. Ben je speciaal voor hem in turkije komen wonen en ga je weer terug als de relatie eindigt?
anoniem_70739 wijzigde dit bericht op 06-09-2009 18:43
Reden: spelfout
Reden: spelfout
% gewijzigd
zondag 6 september 2009 om 18:54
Kim, ik denk dat je dit heel moeilijk gaat winnen.
Misschien als hij in NL had gewoond, maar de omgeving helpt niet echt mee.
Heeft hij bijv. vrienden die hem steunen?
En wat gaat hij doen als hij totaal geen medestanders heeft?
Ik ben geen Turkse, maar kom wel uit een soortgelijke cultuur en weet dat het een hele moeilijke strijd kan worden die je geestelijk sloopt.
Je moet je afvragen of je dat jezelf aan wil doen.
Misschien als hij in NL had gewoond, maar de omgeving helpt niet echt mee.
Heeft hij bijv. vrienden die hem steunen?
En wat gaat hij doen als hij totaal geen medestanders heeft?
Ik ben geen Turkse, maar kom wel uit een soortgelijke cultuur en weet dat het een hele moeilijke strijd kan worden die je geestelijk sloopt.
Je moet je afvragen of je dat jezelf aan wil doen.
zondag 6 september 2009 om 19:15
Volgens mij is het toch wel duidelijk in haar verhaal dat zij hem in Turkije heeft ontmoet.
Ik heb een relatie met een Marokkaan, dus ik weet wel een beetje hoe het in zijn werk gaat binnen een geheel andere cultuur. Maar volgens mij zijn veel Koerden over het algemeen wat "strenger" dan Turken of Marokkanen...
Ook ik kan je niet echt helpen hiermee, of raad geven. Het enige wat ik weet is dat soms de aanhouder wint. Zij wil haar zoon voor geen goud kwijt geloof me. Misschien is het wel eens goed dat hij voet bij stuk houdt, en zijn moeder een paar weken/maanden niet spreekt om haar te laten merken dat het menens is tussen jullie. En als hij dat niet wil, ja dan lijkt het mij duidelijk. Dan zal hij altijd naar zijn moeder luisteren no matter what, en geeft hij liever jou op dan dat er altijd een soort ruzie blijft tussen de familie.
Heb je zelf al dingen geprobeerd? Misschien haar "toevallig" tegen het lijf lopen, of haar een brief sturen, of weet ik veel wat. Baadt het niet dan schaadt het niet. Heel veel sterkte meid. Hoop dat het goedkomt allemaal...
Ik heb een relatie met een Marokkaan, dus ik weet wel een beetje hoe het in zijn werk gaat binnen een geheel andere cultuur. Maar volgens mij zijn veel Koerden over het algemeen wat "strenger" dan Turken of Marokkanen...
Ook ik kan je niet echt helpen hiermee, of raad geven. Het enige wat ik weet is dat soms de aanhouder wint. Zij wil haar zoon voor geen goud kwijt geloof me. Misschien is het wel eens goed dat hij voet bij stuk houdt, en zijn moeder een paar weken/maanden niet spreekt om haar te laten merken dat het menens is tussen jullie. En als hij dat niet wil, ja dan lijkt het mij duidelijk. Dan zal hij altijd naar zijn moeder luisteren no matter what, en geeft hij liever jou op dan dat er altijd een soort ruzie blijft tussen de familie.
Heb je zelf al dingen geprobeerd? Misschien haar "toevallig" tegen het lijf lopen, of haar een brief sturen, of weet ik veel wat. Baadt het niet dan schaadt het niet. Heel veel sterkte meid. Hoop dat het goedkomt allemaal...
zondag 6 september 2009 om 19:25
Het word een beetje moeilijk om haar tegen het lijf te lopen, ze woont aan de andere kant van Turkije. Dus dan zou ik daarheen moeten gaan en ik denk dat dat nog meer problemen geeft.
Ik ben zeker niet van plan om het op te geven en blijf maar praten met m'n vriend, zeker dat zij voet bij stuk houd, maar ik ook. Hij is de enige die hier wat aan kan doen en inderdaad ik ben het met je eens dat het wel eens goed zou zijn om haar te laten merken dat we serieus zijn. Dat weet ze heus wel, maar ik vind het gewoon erg dat ze me nog nooit gezien of gehoord heeft en nu al haar oordeel klaar heeft. Geef me in ieder geval de kans om haar op te zoeken en te laten zien wie ik ben!
Ik ben zeker niet van plan om het op te geven en blijf maar praten met m'n vriend, zeker dat zij voet bij stuk houd, maar ik ook. Hij is de enige die hier wat aan kan doen en inderdaad ik ben het met je eens dat het wel eens goed zou zijn om haar te laten merken dat we serieus zijn. Dat weet ze heus wel, maar ik vind het gewoon erg dat ze me nog nooit gezien of gehoord heeft en nu al haar oordeel klaar heeft. Geef me in ieder geval de kans om haar op te zoeken en te laten zien wie ik ben!
zondag 6 september 2009 om 19:29
quote:dropje16 schreef op 06 september 2009 @ 18:48:
koerden acecpteren alleen koerden. vindt je gek dat ze jou niet accepteerd een turk en een koerd gaat niet samen he.
Nogal ongenuanceerd en onjuist.
Lastige situatie, vooral omdat familie in die cultuur erg belangrijk is. Volgens mij heb jij weinig te kiezen, en zal je vriend een keuze moeten maken: voor jou kiezen en aan zijn familie duidelijk maken dat hij met jou verder wilt en verwacht/hoopt dat zij dat respecteren, of de relatie verbreken....
Overigens is mijn ervaring dat de soep nooit zo heet gegeten wordt etc.... moeder roept een hoop, maar de kans is groot dat het niet zover zal komen....
koerden acecpteren alleen koerden. vindt je gek dat ze jou niet accepteerd een turk en een koerd gaat niet samen he.
Nogal ongenuanceerd en onjuist.
Lastige situatie, vooral omdat familie in die cultuur erg belangrijk is. Volgens mij heb jij weinig te kiezen, en zal je vriend een keuze moeten maken: voor jou kiezen en aan zijn familie duidelijk maken dat hij met jou verder wilt en verwacht/hoopt dat zij dat respecteren, of de relatie verbreken....
Overigens is mijn ervaring dat de soep nooit zo heet gegeten wordt etc.... moeder roept een hoop, maar de kans is groot dat het niet zover zal komen....
Peas on earth!
zondag 6 september 2009 om 19:39
quote:Kim_in_TR schreef op 06 september 2009 @ 18:37:
Hallo!
Ik ben echt ten einde raad. Sinds 4 maanden woon ik in Turkije, en ik ontmoet de liefde van m'n leven. Een koerd. Het was van beide kanten liefde op het eerste gezicht. Hij heeft een grote familie, 11 broers en 2 zussen. 3 van Z'n broers en hij zijn hier een restaurant begonnen een jaar of 10 geleden, wat andere broers zijn gaan studeren en weer andere zijn ook restaurants begonnen. Z'n moeder woont met z'n zussen in een dorp in het oosten van Turkije. Mijn vriend woont hier met z'n broers samen en 2 van z'n broers zijn getrouwd en hebben kinderen, ze wonen met zijn allen in een huis. Ik heb een appartementje voor mezelf en hij brengt heel veel tijd bij me door. De bedoeling was, om van de winter naar het dorp te gaan om me aan zijn moeder voor te stellen. Hij zou eerst gaan, over mij vertellen en dat kon ik ook komen. Ze weet wel wat van ons af, maar geen details. Ze broer stond van de week op de stoep bij hun thuis en mijn vriend was bij mij. Ze broer was er maar 1 avondje vanwege z'n werk en heeft m'n vriend dus niet gezien. Dit heeft hij aan ze moeder verteld, dat mijn vriend niet meer thuis woont, en dat hij alleen nog maar aan mij denkt en niet aan zijn familie. Zijn moeder belde mijn vriend op en verbood hem om met mij om te gaan, anders had ze geen zoon meer. Sindsdien wil ze niet meer met hem praten. Puur om het feit dat ik Europese ben en zoals hun het zeggen, Europese meisjes zijn vies. Ze accepteert het absoluut niet, maar ik wil het er niet bij laten zitten. Mijn vriend heeft vandaag al ze broers gebeld en ze hebben allemaal gezegd dat het onmogelijk is, dat we samen zijn en uiteindelijk ooit willen trouwen. Wij willen elkaar absoluut niet kwijt, maar hij wil ze familie ook niet kwijt. Familie is het allerbelangrijkste in deze cultuur. Ik weet echt niet wat we moeten doen, me vriend zegt tegen me, ga terug naar Nederland en vergeet me. Ik kan het niet, hij is de ware ik weet het en voel het aan alles. En hij heeft hetzelfde maar hij kan ook ze familie niet kwijt raken. Wat kunnen we doen, want ze familie is heel duidelijk geweest over dit. Hij raakt ze kwijt als we samen blijven...Hoe verdrietig ook: welk deel hiervan is je niet duidelijk? Niet willen/kunnen/mogen/durven komt allemaal op hetzelfde neer: er is geen basis voor een relatie tussen jullie.
Hallo!
Ik ben echt ten einde raad. Sinds 4 maanden woon ik in Turkije, en ik ontmoet de liefde van m'n leven. Een koerd. Het was van beide kanten liefde op het eerste gezicht. Hij heeft een grote familie, 11 broers en 2 zussen. 3 van Z'n broers en hij zijn hier een restaurant begonnen een jaar of 10 geleden, wat andere broers zijn gaan studeren en weer andere zijn ook restaurants begonnen. Z'n moeder woont met z'n zussen in een dorp in het oosten van Turkije. Mijn vriend woont hier met z'n broers samen en 2 van z'n broers zijn getrouwd en hebben kinderen, ze wonen met zijn allen in een huis. Ik heb een appartementje voor mezelf en hij brengt heel veel tijd bij me door. De bedoeling was, om van de winter naar het dorp te gaan om me aan zijn moeder voor te stellen. Hij zou eerst gaan, over mij vertellen en dat kon ik ook komen. Ze weet wel wat van ons af, maar geen details. Ze broer stond van de week op de stoep bij hun thuis en mijn vriend was bij mij. Ze broer was er maar 1 avondje vanwege z'n werk en heeft m'n vriend dus niet gezien. Dit heeft hij aan ze moeder verteld, dat mijn vriend niet meer thuis woont, en dat hij alleen nog maar aan mij denkt en niet aan zijn familie. Zijn moeder belde mijn vriend op en verbood hem om met mij om te gaan, anders had ze geen zoon meer. Sindsdien wil ze niet meer met hem praten. Puur om het feit dat ik Europese ben en zoals hun het zeggen, Europese meisjes zijn vies. Ze accepteert het absoluut niet, maar ik wil het er niet bij laten zitten. Mijn vriend heeft vandaag al ze broers gebeld en ze hebben allemaal gezegd dat het onmogelijk is, dat we samen zijn en uiteindelijk ooit willen trouwen. Wij willen elkaar absoluut niet kwijt, maar hij wil ze familie ook niet kwijt. Familie is het allerbelangrijkste in deze cultuur. Ik weet echt niet wat we moeten doen, me vriend zegt tegen me, ga terug naar Nederland en vergeet me. Ik kan het niet, hij is de ware ik weet het en voel het aan alles. En hij heeft hetzelfde maar hij kan ook ze familie niet kwijt raken. Wat kunnen we doen, want ze familie is heel duidelijk geweest over dit. Hij raakt ze kwijt als we samen blijven...Hoe verdrietig ook: welk deel hiervan is je niet duidelijk? Niet willen/kunnen/mogen/durven komt allemaal op hetzelfde neer: er is geen basis voor een relatie tussen jullie.
zondag 6 september 2009 om 19:49
Kim , ik kom wel uit de Turkse cultuur (vaders zijde) en geloof me maar als ik zeg dat in Turkije (en veel andere oosterse culturen) de gemeenschap/ familie vele malen belangrijker is dan het individu. Dat is hieraan ondergeschikt.
Ik weet niet wie er riep dat "de soep vast niet zo heet gegeten wordt" maar helaas is de soep vaak loeiheet en helemaal niet lauw. Doe jezelf en je vriend een plezier en vertrek (desnoods naar een ander stukje Turkije als je daar graag wilt blijven wonen)
Ik weet niet wie er riep dat "de soep vast niet zo heet gegeten wordt" maar helaas is de soep vaak loeiheet en helemaal niet lauw. Doe jezelf en je vriend een plezier en vertrek (desnoods naar een ander stukje Turkije als je daar graag wilt blijven wonen)
zondag 6 september 2009 om 19:50
Ja ik heb m al gezegd dat ie daarmee moet kappen. Ik ga echt niet terug omdat hij het wil, hij roept het, omdat ie denkt dat dat makkelijker zou zijn voor ons allebei, dan hoeven we elkar niet meer te zien enzo. Hoe harder hij het roept, hoe meer ik voel dat ik hier blijf. Inderdaad ik ben niet voor hem gekomen dus zou nooit zomaar weggaan omdat een relatie stuk loopt. Maar zeker omdat ik wil blijven vechten
zondag 6 september 2009 om 19:55
quote:sartan schreef op 06 september 2009 @ 19:49:
Ik weet niet wie er riep dat "de soep vast niet zo heet gegeten wordt" maar helaas is de soep vaak loeiheet en helemaal niet lauw. Doe jezelf en je vriend een plezier en vertrek (desnoods naar een ander stukje Turkije als je daar graag wilt blijven wonen)
Ik was degene van die soep
Was wel degelijk uit eigen ervaring, met Koerdische schoonfamilie.
(Neemt niet weg dat ik de kans groot inschat dat familie hier vóór zal gaan en relatie verbroken zal worden, dat van die soep had meer te maken met de uitspraken van moeder die zegt: 'dan ben je mijn zoon niet meer').
Mag ik vragen waarom je haar adviseert om zelfs naar ander gedeelte van Turkije te verhuizen? Ik snap dat advies niet zo goed.... Als ik hier in Lutjebroek woon en een relatie aanga met iemand uit Lutjebroek en die relatie wordt beëindigd, hoef ik toch ook niet te verhuizen?
Ik weet niet wie er riep dat "de soep vast niet zo heet gegeten wordt" maar helaas is de soep vaak loeiheet en helemaal niet lauw. Doe jezelf en je vriend een plezier en vertrek (desnoods naar een ander stukje Turkije als je daar graag wilt blijven wonen)
Ik was degene van die soep
Was wel degelijk uit eigen ervaring, met Koerdische schoonfamilie.
(Neemt niet weg dat ik de kans groot inschat dat familie hier vóór zal gaan en relatie verbroken zal worden, dat van die soep had meer te maken met de uitspraken van moeder die zegt: 'dan ben je mijn zoon niet meer').
Mag ik vragen waarom je haar adviseert om zelfs naar ander gedeelte van Turkije te verhuizen? Ik snap dat advies niet zo goed.... Als ik hier in Lutjebroek woon en een relatie aanga met iemand uit Lutjebroek en die relatie wordt beëindigd, hoef ik toch ook niet te verhuizen?
anoniem_59862 wijzigde dit bericht op 06-09-2009 20:06
Reden: Verduidelijking
Reden: Verduidelijking
% gewijzigd
Peas on earth!
zondag 6 september 2009 om 20:03
Tja een zeer traditionele koerdische familie uit een dorpje uit Oost Turkije. Ik denk niet dat je dat gaat winnen. Mijn man komt ook uit Turkije, maar is Turks en komt uit een grote stad in West Turkije (Izmir) en familie behoort tot de hogere middenklasse. Dat is iets heel anders. Als ik heel eerlijk ben, denk ik dat het op lange termijn sowieso heel moeilijk was geworden met iemand die in die cultuur/contreien is grootgebracht en blijkbaar close is met zijn familie. Mijn man zou het nog sterker zeggen: onmogelijk.
tatlitatli wijzigde dit bericht op 06-09-2009 20:10
Reden: toevoeging
Reden: toevoeging
% gewijzigd
if we all light up, we can scare away the dark...
zondag 6 september 2009 om 20:10
Ik weet dat familie vele malen belangrijker is dan de individu zelf, het interesseert de familie niets, wat mijn vriend denkt of voor mij voelt, ze accepteren het gewoon niet.
Naar een ander deel verhuizen zou ik niet zo snel doen, ik ga echt niet weg hier om dat een relatie beeindigd zou zijn, daar voel ik me te trots voor, maar ik zeg eerlijk, het zal moeilijk worden.
Naar een ander deel verhuizen zou ik niet zo snel doen, ik ga echt niet weg hier om dat een relatie beeindigd zou zijn, daar voel ik me te trots voor, maar ik zeg eerlijk, het zal moeilijk worden.
zondag 6 september 2009 om 20:13
TO: is er niet iemand (of meerdere) tussen die broers en zussen waarmee je het goed kunt vinden en die eventueel als mediator zou willen en kunnen fungeren? Of misschien een ander familielid die ook wat ouder is? Misschien kunnen jullie een keer bij haar langs gaan, misschien samen met jouw ouders of een familielid? Schrijf haar een persoonlijke brief? Ik zeg maar wat hier hoor, ik heb er geen ervaring mee, maar helemaal niets doen omdat "de overlevering" zegt dat de liefde tussen jou en en vriend onmogelijk is, zou in mijn boekje niet voorkomen.
zondag 6 september 2009 om 20:17
Zijn vader is overleden, waardoor de oudste broer zeg maar nu die 'functie' heeft en die woont nog wel in het dorp. Zolang hij en moeder het er niet mee eens zijn, gebeurd het waarschijnlijk niet. Ik wil dit zo graag doorbreken, maar het lijkt bijna onmogelijk. Ze heeft gezegd dat als ik samen met me vriend naar haar toe ga, dat ze ons niet binnen laat. En het ergste is nog dat het alleen om het feit is dat ik uit een Nederlandse moeder ben geboren.
