Psyche
alle pijlers
Omgaan met zelfdoding / nabestaande en betrokkenen
vrijdag 11 september 2009 om 23:14
Ik ben diaantje , ik heb helaas als betrokkene veel ervaring met zelfdoding.
Mijn moeder zit al 22 jaar in een inrichting en heeft meedere pogingen gedaan haar zelf van het leven te beroven.
Mij heeft het getekend, wat is jou verhaal?
En hoe ga je er mee om?
Mijn moeder zit al 22 jaar in een inrichting en heeft meedere pogingen gedaan haar zelf van het leven te beroven.
Mij heeft het getekend, wat is jou verhaal?
En hoe ga je er mee om?
"The time is always right to do what's right." -Martin Luther King
vrijdag 11 september 2009 om 23:17
Een goeie vroegere vriend van ons heeft 2 x een poging gedaan en werd vervolgens door zijn exvrouw als aandachttrekker geprojecteerd. De 3e keer lukte het hem wel... ik vind het nog steeds zo zonde van die man... hij was artistiek en heel muzikaal en ik denk nog regelmatig dat hij zich in deze tijd van mp3-laptop-ipod enz enz... ontzettend had kunnen vermaken.
Het toeval wil dat zijn exvrouw haar broer verloor door een mislukte poging van eenzame wurgsex... en vervolgens rondverteld dat hij zichzelf had opgehangen (wurgsex was in ons dorp natuurlijk taboe).
Het toeval wil dat zijn exvrouw haar broer verloor door een mislukte poging van eenzame wurgsex... en vervolgens rondverteld dat hij zichzelf had opgehangen (wurgsex was in ons dorp natuurlijk taboe).
vrijdag 11 september 2009 om 23:30
Mijn vriendin heeft haar man een tijd geleden aan zelfdoding. Ze heeft me de balk laten zien waar hij aan hing. Ze heeft het horen gebeuren...(het piepen van het touw) Aan een kurken bord hing de trouwring en het kettinkje wat hij om had. Hij had ook een schrift achtergelaten waarin stond dat hij geoefend had..... gelukkig heeft zij hem niet gevonden, hij had de deur gebarricadeerd.
Dit was voor mij de eerste keer dat dit redelijk dichtbij gebeurde. Ik heb gezien dat de impact enorm was. Echt heel heel heftig.
Ik wil graag terug komen op een opmerking van digi. Je mag iemand niet doden maar mag je iemand wel dwingen te leven??
Ik vind dit een heftige issue. Als dochter zeg ik: ja natuurlijk mag ik van mijn moeder eisen dat ze mij belangrijk genoeg vind om voor te leven.
Maar hoe zit dat als je als moeder/vader/opa/oma/partner/kind enz. zwaar zwaar in de put zit en het leven niet meer ziet zitten??
Hoe denken jullie hier over. (o sorry diaan het is niet mijn bedoeling om jouw TO rol hier over te nemen, maar om er nou nog een topic over te openenen .....)
Dit was voor mij de eerste keer dat dit redelijk dichtbij gebeurde. Ik heb gezien dat de impact enorm was. Echt heel heel heftig.
Ik wil graag terug komen op een opmerking van digi. Je mag iemand niet doden maar mag je iemand wel dwingen te leven??
Ik vind dit een heftige issue. Als dochter zeg ik: ja natuurlijk mag ik van mijn moeder eisen dat ze mij belangrijk genoeg vind om voor te leven.
Maar hoe zit dat als je als moeder/vader/opa/oma/partner/kind enz. zwaar zwaar in de put zit en het leven niet meer ziet zitten??
Hoe denken jullie hier over. (o sorry diaan het is niet mijn bedoeling om jouw TO rol hier over te nemen, maar om er nou nog een topic over te openenen .....)
vrijdag 11 september 2009 om 23:31
Bianca, naar verhaal.....de scheidslijn tussen echt dood willen of aandacht willen (kun je positief of negatief uitleggen) omdat je er niet meer uit komt....is soms flinterdun.
Goed van jou, diaantje dat je dit topic geopend hebt. Weet je wat het ziektebeeld is van je moeder? Speelt er meer dan een depressie?
Goed van jou, diaantje dat je dit topic geopend hebt. Weet je wat het ziektebeeld is van je moeder? Speelt er meer dan een depressie?
Just a little strenght in our hearts. Enough to heal.
vrijdag 11 september 2009 om 23:33
vrijdag 11 september 2009 om 23:35
iemand dwingen om te leven, pfffffff
Ik heb gesmeekt of mijn moeder wou blijven leven, omdat ik mijn moeder nodig had.
Nooit zal ik kunnen begrijpen of voelen wat haar geestelijke pijn is.
Maar nu na een aantal jaar , is ze stabiel, heeft ze geen pogingen meer gedaan , en is ze op haar manier heel gelukkig
Nu zegt ze ook zelf, het is goed dat er ik ben,
Dat is het grote dilemma met geestelijk lijden, je weet niet hoelang het gaat duren
Ik heb gesmeekt of mijn moeder wou blijven leven, omdat ik mijn moeder nodig had.
Nooit zal ik kunnen begrijpen of voelen wat haar geestelijke pijn is.
Maar nu na een aantal jaar , is ze stabiel, heeft ze geen pogingen meer gedaan , en is ze op haar manier heel gelukkig
Nu zegt ze ook zelf, het is goed dat er ik ben,
Dat is het grote dilemma met geestelijk lijden, je weet niet hoelang het gaat duren
"The time is always right to do what's right." -Martin Luther King
vrijdag 11 september 2009 om 23:36
quote:Lin67 schreef op 11 september 2009 @ 23:31:
Bianca, naar verhaal.....de scheidslijn tussen echt dood willen of aandacht willen (kun je positief of negatief uitleggen) omdat je er niet meer uit komt....is soms flinterdun.
Goed van jou, diaantje dat je dit topic geopend hebt. Weet je wat het ziektebeeld is van je moeder? Speelt er meer dan een depressie?
Mijn moeder heeft borderline
Sinds ik 16 ben is ze opgenomen in een inrichting
Bianca, naar verhaal.....de scheidslijn tussen echt dood willen of aandacht willen (kun je positief of negatief uitleggen) omdat je er niet meer uit komt....is soms flinterdun.
Goed van jou, diaantje dat je dit topic geopend hebt. Weet je wat het ziektebeeld is van je moeder? Speelt er meer dan een depressie?
Mijn moeder heeft borderline
Sinds ik 16 ben is ze opgenomen in een inrichting
"The time is always right to do what's right." -Martin Luther King
vrijdag 11 september 2009 om 23:39
Diaantje, waarom zit je moeder al 22 jaar in een inrichting?
En ben je bang dat het haar een keer gaat lukken?
Mijn ex-schoonmoeder heeft zelfmoord gepleegd. Ze had al een aantal pogingen ondernomen en er heel erg vaak mee gedreigd. Tot het haar een keer gelukt is. Ze had heel veel pillen ingenomen en is gestikt in haar eigen braaksel. 1 van haar zonen heeft haar gevonden.
Eigenlijk was het zo dat bijna niemand echt geschokt was daardoor, wel verdrietig natuurlijk. Mijn ex zei dat hij blij was dat zijn moeder eindelijk rust had. Ze had ook al in heel veel psychiatrische inrichtingen gezeten.
En ben je bang dat het haar een keer gaat lukken?
Mijn ex-schoonmoeder heeft zelfmoord gepleegd. Ze had al een aantal pogingen ondernomen en er heel erg vaak mee gedreigd. Tot het haar een keer gelukt is. Ze had heel veel pillen ingenomen en is gestikt in haar eigen braaksel. 1 van haar zonen heeft haar gevonden.
Eigenlijk was het zo dat bijna niemand echt geschokt was daardoor, wel verdrietig natuurlijk. Mijn ex zei dat hij blij was dat zijn moeder eindelijk rust had. Ze had ook al in heel veel psychiatrische inrichtingen gezeten.
vrijdag 11 september 2009 om 23:43
quote:Bianca40 schreef op 11 september 2009 @ 23:38:
Is het voor jou iets makkelijker te bevatten sinds je weet dat je moeder borderline heeft Diaantje? Kan je sinds je dat weet ook voelen dat het niet met jou of je zusje te maken heeft gehad?
Ja nu weten we dat!
Dat het de ziekte is en niet omdat wij vervelende meiden waren( want dat waren we ook soms hoor)
De ziekte heeft een plek, en ik hou ontzettend veel van mijn moeder, met al haar nukken
Is het voor jou iets makkelijker te bevatten sinds je weet dat je moeder borderline heeft Diaantje? Kan je sinds je dat weet ook voelen dat het niet met jou of je zusje te maken heeft gehad?
Ja nu weten we dat!
Dat het de ziekte is en niet omdat wij vervelende meiden waren( want dat waren we ook soms hoor)
De ziekte heeft een plek, en ik hou ontzettend veel van mijn moeder, met al haar nukken
"The time is always right to do what's right." -Martin Luther King
vrijdag 11 september 2009 om 23:45
quote:lapin schreef op 11 september 2009 @ 23:39:
Diaantje, waarom zit je moeder al 22 jaar in een inrichting?
En ben je bang dat het haar een keer gaat lukken?
Mijn ex-schoonmoeder heeft zelfmoord gepleegd. Ze had al een aantal pogingen ondernomen en er heel erg vaak mee gedreigd. Tot het haar een keer gelukt is. Ze had heel veel pillen ingenomen en is gestikt in haar eigen braaksel. 1 van haar zonen heeft haar gevonden.
Eigenlijk was het zo dat bijna niemand echt geschokt was daardoor, wel verdrietig natuurlijk. Mijn ex zei dat hij blij was dat zijn moeder eindelijk rust had. Ze had ook al in heel veel psychiatrische inrichtingen gezeten.
Mijn moeder is in een kliniek terecht gekomen , toen ze nog "aardig" gezond was
De medicijnen hebben haar afgestompt, gevoel en zo
Ben ik bang of ze ooit nog een poging zal doen, het eerlijke antwoord is JA, maar ik weet nu dat ik het niet kan stoppen ,als ze het echt wil
Diaantje, waarom zit je moeder al 22 jaar in een inrichting?
En ben je bang dat het haar een keer gaat lukken?
Mijn ex-schoonmoeder heeft zelfmoord gepleegd. Ze had al een aantal pogingen ondernomen en er heel erg vaak mee gedreigd. Tot het haar een keer gelukt is. Ze had heel veel pillen ingenomen en is gestikt in haar eigen braaksel. 1 van haar zonen heeft haar gevonden.
Eigenlijk was het zo dat bijna niemand echt geschokt was daardoor, wel verdrietig natuurlijk. Mijn ex zei dat hij blij was dat zijn moeder eindelijk rust had. Ze had ook al in heel veel psychiatrische inrichtingen gezeten.
Mijn moeder is in een kliniek terecht gekomen , toen ze nog "aardig" gezond was
De medicijnen hebben haar afgestompt, gevoel en zo
Ben ik bang of ze ooit nog een poging zal doen, het eerlijke antwoord is JA, maar ik weet nu dat ik het niet kan stoppen ,als ze het echt wil
"The time is always right to do what's right." -Martin Luther King
vrijdag 11 september 2009 om 23:45
Ik heb er zelf enige ervaring mee, maar gelukkig niet heel nabij met een geslaagde poging. Ik wil op deze plek even niet ingaan op details. Het speerpunt in ermee omgaan is voor mij actief werken om verdere ervaringen te voorkomen. Dat wil zeggen de oorzaken van de pogingen serieus nemen en kijken wat eraan te doen valt. Verder probeer ik niet te blijven hangen in het verleden, al kan er soms wat angst ineens terugkomen die niet realistisch is.
anoniem_91571 wijzigde dit bericht op 11-09-2009 23:46
Reden: Waar ik een vraag over stelde is al aangepast.
Reden: Waar ik een vraag over stelde is al aangepast.
% gewijzigd
vrijdag 11 september 2009 om 23:45
vrijdag 11 september 2009 om 23:48
quote:diaantje1971 schreef op 11 september 2009 @ 23:35:
Maar nu na een aantal jaar , is ze stabiel, heeft ze geen pogingen meer gedaan , en is ze op haar manier heel gelukkig
Nu zegt ze ook zelf, het is goed dat er ik ben,
Dat is het grote dilemma met geestelijk lijden, je weet niet hoelang het gaat duren
Kijk, en dáár pak je nou eens een teer punt! Je kan nooit van tevoren weten hoe lang dit duurt en of het ooit over gaat. En wat de kwaliteit van je leven dan nog is!
En hoe "zonde" het dus is dat iemand er voor kiest om ermee te stoppen.
Maar nu na een aantal jaar , is ze stabiel, heeft ze geen pogingen meer gedaan , en is ze op haar manier heel gelukkig
Nu zegt ze ook zelf, het is goed dat er ik ben,
Dat is het grote dilemma met geestelijk lijden, je weet niet hoelang het gaat duren
Kijk, en dáár pak je nou eens een teer punt! Je kan nooit van tevoren weten hoe lang dit duurt en of het ooit over gaat. En wat de kwaliteit van je leven dan nog is!
En hoe "zonde" het dus is dat iemand er voor kiest om ermee te stoppen.
vrijdag 11 september 2009 om 23:54
Mij doet het ook veel,heb een aantal jaren geleden een neef van mij verloren aan zelfmoord.
En een nicht van mij heeft een poging gedaan,die was afgesloten van water en elektriciteit-had niet meer betaald- en was zich langzaam aan het uithongeren ,mijn moeder en een tante hebben haar gevonden,toen ze nog maar een schim van zichzelf was.
Mijn neef had zich opgehangen in het trapgat.zo gauw ik in een film een scene zie met verhanging draai ik mijn hoofd om en staan de tranen in mijn ogen..
En een nicht van mij heeft een poging gedaan,die was afgesloten van water en elektriciteit-had niet meer betaald- en was zich langzaam aan het uithongeren ,mijn moeder en een tante hebben haar gevonden,toen ze nog maar een schim van zichzelf was.
Mijn neef had zich opgehangen in het trapgat.zo gauw ik in een film een scene zie met verhanging draai ik mijn hoofd om en staan de tranen in mijn ogen..
Haast, ik moet niet vergeten te zwaaien,als ik mezelf voorbij loop...
vrijdag 11 september 2009 om 23:55
quote:diaantje1971 schreef op 11 september 2009 @ 23:45:
[...]
Mijn moeder is in een kliniek terecht gekomen , toen ze nog "aardig" gezond was
De medicijnen hebben haar afgestompt, gevoel en zo
Ben ik bang of ze ooit nog een poging zal doen, het eerlijke antwoord is JA, maar ik weet nu dat ik het niet kan stoppen ,als ze het echt wil
Mijn ex zei precies hetzelfde. Je kan iemand niet tegenhouden.
Ik trek me weer terug uit je topic. Ik weet er verder ook niet veel van. Alleen nog een dikke
[...]
Mijn moeder is in een kliniek terecht gekomen , toen ze nog "aardig" gezond was
De medicijnen hebben haar afgestompt, gevoel en zo
Ben ik bang of ze ooit nog een poging zal doen, het eerlijke antwoord is JA, maar ik weet nu dat ik het niet kan stoppen ,als ze het echt wil
Mijn ex zei precies hetzelfde. Je kan iemand niet tegenhouden.
Ik trek me weer terug uit je topic. Ik weet er verder ook niet veel van. Alleen nog een dikke
vrijdag 11 september 2009 om 23:58
quote:lapin schreef op 11 september 2009 @ 23:55:
[...]
Mijn ex zei precies hetzelfde. Je kan iemand niet tegenhouden.
Ik trek me weer terug uit je topic. Ik weet er verder ook niet veel van. Alleen nog een dikke
Ik voel dat het je wel bezighoud, nog steeds
Mocht je er over willen praten, weet je ons te vinden
[...]
Mijn ex zei precies hetzelfde. Je kan iemand niet tegenhouden.
Ik trek me weer terug uit je topic. Ik weet er verder ook niet veel van. Alleen nog een dikke
Ik voel dat het je wel bezighoud, nog steeds
Mocht je er over willen praten, weet je ons te vinden
"The time is always right to do what's right." -Martin Luther King
zaterdag 12 september 2009 om 00:00
Soms denk ik wel eens dat er een grote groep mensen is die een poging doen, terwijl ze eigenlijk niet echt dood willen, maar gewoon geen andere manier meer weten om duidelijk te maken dat ze echt in de knoop zitten. Als het dan (per ongeluk) lukt, is het wel heel schijnend.
Er zijn ook mensen die te pas en te onpas roepen dat ze zichzelf wat aan zullen doen om een bepaalde reactie bij de ander op te roepen (manipulatie), zoals mijn ex, en dan word ik er echt misselijk van (is niet voor niets mijn ex). Zelfs op mijn 17de toen ik zwanger was van mijn dochter dreigde hij met zelfmoord als ik mezelf zou aborteren, waardoor ik mezelf jarenlang schuldig heb gevoeld richting mijn dochter omdat ik niet echt een keus heb kunnen maken wat betreft die zwangerschap.......
Vind het dus echt iets om niet licht mee om te gaan.
Om op de vraag terug te komen, haasje. Nee, ik vind de redenatie niet kloppen. Iemands leven nemen is zonder meer fout (ben ook tegen de doodstraf omdat je dan ook iemand leven neemt) maar iemand in leven houden die aangeeft dood te willen ook als een soort "moordenaar" te beschouwen vind ik te ver gaan. Daarvoor geloof ik teveel in "dat zelfmoord een definitief antwoord is op een tijdelijk probleem"
Daarnaast, stel je voor dat iedereen die het niet meer ziet zitten gelijk een pilletje zou krijgen van de huisarts om zijn/haar leven te beëindigen.....gruwel!
Ik weet zeker dat als er mensen waren geweest die mijn moeder onder de invloedssfeer van mijn vader (hele dominante sadistische man) vandaan hadden gehaald, zij een kans had gehad. In die tijd (1979), lag het toch wat anders. Ik weet zeker dat er mensen zijn die in uitzichtloze situaties zitten, maar niet in uitzichtloze levens (anders had ik het ook nooit volgehouden).
Daarnaast is er misschien een kleine groep die echt ondraaglijk lijden, niet een paar dagen, of een paar maanden, maar jarenlang. Die al alles geprobeerd hebben......maar nergens licht zien.....tja, dan, misschien dan. Bij depressies is er chemisch niet in orde in je hoofd, dat is op te lossen. Bij borderline (zelf ooit de diagnose trekken van borderline gehad) is er de hoop dat je er met veel therapie leert er mee om te gaan (ouder worden doet ook wonderen).......kortom, ik vind de stelling te kort door de bocht.
Er zijn ook mensen die te pas en te onpas roepen dat ze zichzelf wat aan zullen doen om een bepaalde reactie bij de ander op te roepen (manipulatie), zoals mijn ex, en dan word ik er echt misselijk van (is niet voor niets mijn ex). Zelfs op mijn 17de toen ik zwanger was van mijn dochter dreigde hij met zelfmoord als ik mezelf zou aborteren, waardoor ik mezelf jarenlang schuldig heb gevoeld richting mijn dochter omdat ik niet echt een keus heb kunnen maken wat betreft die zwangerschap.......
Vind het dus echt iets om niet licht mee om te gaan.
Om op de vraag terug te komen, haasje. Nee, ik vind de redenatie niet kloppen. Iemands leven nemen is zonder meer fout (ben ook tegen de doodstraf omdat je dan ook iemand leven neemt) maar iemand in leven houden die aangeeft dood te willen ook als een soort "moordenaar" te beschouwen vind ik te ver gaan. Daarvoor geloof ik teveel in "dat zelfmoord een definitief antwoord is op een tijdelijk probleem"
Daarnaast, stel je voor dat iedereen die het niet meer ziet zitten gelijk een pilletje zou krijgen van de huisarts om zijn/haar leven te beëindigen.....gruwel!
Ik weet zeker dat als er mensen waren geweest die mijn moeder onder de invloedssfeer van mijn vader (hele dominante sadistische man) vandaan hadden gehaald, zij een kans had gehad. In die tijd (1979), lag het toch wat anders. Ik weet zeker dat er mensen zijn die in uitzichtloze situaties zitten, maar niet in uitzichtloze levens (anders had ik het ook nooit volgehouden).
Daarnaast is er misschien een kleine groep die echt ondraaglijk lijden, niet een paar dagen, of een paar maanden, maar jarenlang. Die al alles geprobeerd hebben......maar nergens licht zien.....tja, dan, misschien dan. Bij depressies is er chemisch niet in orde in je hoofd, dat is op te lossen. Bij borderline (zelf ooit de diagnose trekken van borderline gehad) is er de hoop dat je er met veel therapie leert er mee om te gaan (ouder worden doet ook wonderen).......kortom, ik vind de stelling te kort door de bocht.
Just a little strenght in our hearts. Enough to heal.
zaterdag 12 september 2009 om 00:01
Oow Lichtbron wat akelig.
Ik kan me voorstellen dat je naar zulke scenes niet kunt kijken. En dan je nicht... die zichzelf niet genoeg meer waard vind om voor zichzelf te zorgen.
Wat een schrijnende dingen toch. De enige keer dat ik richting het spoor ben gelopen was op mijn 18e (wat ik bij Dian al schreef) mijn vriend was met een ander naar bed geweest en het deed zo`n pijn, zo`n pijn. Ik wilde van die pijn af. Gelukkig kwam ik onmiddelijk weer bij zinnen.
Het idee dat iemand zich maandenlang verhongert, niet voor zichzelf zorgt. Gek hè, kan je je toch niks bij voorstellen.
Ik kan me voorstellen dat je naar zulke scenes niet kunt kijken. En dan je nicht... die zichzelf niet genoeg meer waard vind om voor zichzelf te zorgen.
Wat een schrijnende dingen toch. De enige keer dat ik richting het spoor ben gelopen was op mijn 18e (wat ik bij Dian al schreef) mijn vriend was met een ander naar bed geweest en het deed zo`n pijn, zo`n pijn. Ik wilde van die pijn af. Gelukkig kwam ik onmiddelijk weer bij zinnen.
Het idee dat iemand zich maandenlang verhongert, niet voor zichzelf zorgt. Gek hè, kan je je toch niks bij voorstellen.
zaterdag 12 september 2009 om 00:01
Diaantje,hij had al meerdere pogingen ondernomen en zoals ik zijn leven ken,kan ik het wel begrijpen,er is hem veel afgenomen.ik kan wegens herkenbaarheid niet teveel prijsgeven.
Ik ben ook niet boos op hem,en vind het niet egoistisch,sommige mensen hebben zoveel "levenspijn" dat het ondraaglijk word.Hoop echt dat hij rust heeft gevonden,en stiekem hoop ik ook dat hij een beetje over ons waakt..
Ik ben ook niet boos op hem,en vind het niet egoistisch,sommige mensen hebben zoveel "levenspijn" dat het ondraaglijk word.Hoop echt dat hij rust heeft gevonden,en stiekem hoop ik ook dat hij een beetje over ons waakt..
Haast, ik moet niet vergeten te zwaaien,als ik mezelf voorbij loop...
