Relaties
alle pijlers
Alweer.......... Tips?
woensdag 23 september 2009 om 09:37
Alweer ruzie.
Ik wil het niet.
Nu zijn we beide aan het werk en we hebben afgesproken om vanavond te gaan fietsen.
Ik wil vanavond niet weer in een onzinnig, doelloos gevecht terecht komen.
Wie o wie heeft tips wat ik het beste kan doen.
Ik neem iig 20 mg rita voor ik naar huis ga. dat helpt wel met rustig blijven maar dan....?
Hoe kunnen we dit uitpraten?
Ik wil het niet.
Nu zijn we beide aan het werk en we hebben afgesproken om vanavond te gaan fietsen.
Ik wil vanavond niet weer in een onzinnig, doelloos gevecht terecht komen.
Wie o wie heeft tips wat ik het beste kan doen.
Ik neem iig 20 mg rita voor ik naar huis ga. dat helpt wel met rustig blijven maar dan....?
Hoe kunnen we dit uitpraten?
woensdag 23 september 2009 om 10:41
quote:Suzeli schreef op 23 september 2009 @ 10:35:
[...]
Komende maandag heb ik een afspraak. Maar ik denk niet dat ik hiermee bij haar terecht kan. dan ist alleen de vraag : hoe gaat het met je meds? {opzich goed, slik ze liever niet) helpen ze? (ben minder moe maar daar zijn die dingen niet voor) En verder gaat het over de secondopinion die ik wil ebben. Heb er spijt van dat ik dit traject ooit ben ingegaan. Spijt dat ik ooit naar het riagg ben gegaan. Spijt dat ik niet naar OYA ben gegaan. Spijt dat ik dit huis gekocht heb. Spijt dat ik voor hem gekozen heb.
Spijt hebben kán, zeker weten. Vraag is wat je daar nu mee gaat doen, met dat gevoel.
Met betrekking tot je psych: jij bent de klant, dus jij mag vragen. En daarbij: als jij daar niet het achterste van je tong laat zien door te vertellen hoe het met je gaat en wat je wilt of niet wilt, maar passief op de vragen antwoord zit te geven, kan helaas echt niemand je helpen. Jij bent de spil in dat traject.
En verder: als je spijt hebt over de keuzes die je hebt gemaakt, wat ga je er aan doen om de consequenties die daaruit voort kwamen en die jij dus als minder fijn ervaart, aan te passen.
Je kunt je ook achter spijtgevoelens verschuilen en passief verzuchten dat het allemaal zo gelopen is zoals het is.
Wat WIL je. Waar word JIJ gelukkig van. Zonder dat je aan wie dan ook moet denken (vriend, ouders, werkgever, ze mogen even uit zicht). Baan opzeggen, verhuizen, alsnog naar OYA (?).
[...]
Komende maandag heb ik een afspraak. Maar ik denk niet dat ik hiermee bij haar terecht kan. dan ist alleen de vraag : hoe gaat het met je meds? {opzich goed, slik ze liever niet) helpen ze? (ben minder moe maar daar zijn die dingen niet voor) En verder gaat het over de secondopinion die ik wil ebben. Heb er spijt van dat ik dit traject ooit ben ingegaan. Spijt dat ik ooit naar het riagg ben gegaan. Spijt dat ik niet naar OYA ben gegaan. Spijt dat ik dit huis gekocht heb. Spijt dat ik voor hem gekozen heb.
Spijt hebben kán, zeker weten. Vraag is wat je daar nu mee gaat doen, met dat gevoel.
Met betrekking tot je psych: jij bent de klant, dus jij mag vragen. En daarbij: als jij daar niet het achterste van je tong laat zien door te vertellen hoe het met je gaat en wat je wilt of niet wilt, maar passief op de vragen antwoord zit te geven, kan helaas echt niemand je helpen. Jij bent de spil in dat traject.
En verder: als je spijt hebt over de keuzes die je hebt gemaakt, wat ga je er aan doen om de consequenties die daaruit voort kwamen en die jij dus als minder fijn ervaart, aan te passen.
Je kunt je ook achter spijtgevoelens verschuilen en passief verzuchten dat het allemaal zo gelopen is zoals het is.
Wat WIL je. Waar word JIJ gelukkig van. Zonder dat je aan wie dan ook moet denken (vriend, ouders, werkgever, ze mogen even uit zicht). Baan opzeggen, verhuizen, alsnog naar OYA (?).
woensdag 23 september 2009 om 10:44
quote:Suzeli schreef op 23 september 2009 @ 10:39:
[...]
Ze gaan eigenlijk nergens over. Over dat hij vind dat hij alles moet doen in huis en dat hij dat niet meer wil zoals in ons flatje toen deed hij ook alles. en ik vind dan weer dat hij het onnodig moeilijk maakt voor me omdat ik het al zo lastig vind om iets vervelends te gaan doen en dan komt hij me ook nog eens corrigeren of hij stampt met zijn zandschoenen door het huis als ik net gestofzuigd heb. Tegen mij zeiken dat er echt wel vaak schoongemaakt moet worden ivm stofallergie maar te beroerd zijn om het bed open te slaan 's ochtends. (erg belangrijk zo ver ik weet ivm huisstofmijt)
Je zegt het zelf al: het gaat nergens over. (ja, over hele andere dingen natuurlijk)
Wat bedoel je trouwens met: "omdat ik het al zo lastig vind om iets vervelends te gaan doen"?
[...]
Ze gaan eigenlijk nergens over. Over dat hij vind dat hij alles moet doen in huis en dat hij dat niet meer wil zoals in ons flatje toen deed hij ook alles. en ik vind dan weer dat hij het onnodig moeilijk maakt voor me omdat ik het al zo lastig vind om iets vervelends te gaan doen en dan komt hij me ook nog eens corrigeren of hij stampt met zijn zandschoenen door het huis als ik net gestofzuigd heb. Tegen mij zeiken dat er echt wel vaak schoongemaakt moet worden ivm stofallergie maar te beroerd zijn om het bed open te slaan 's ochtends. (erg belangrijk zo ver ik weet ivm huisstofmijt)
Je zegt het zelf al: het gaat nergens over. (ja, over hele andere dingen natuurlijk)
Wat bedoel je trouwens met: "omdat ik het al zo lastig vind om iets vervelends te gaan doen"?
woensdag 23 september 2009 om 10:45
quote:Tia Dalma schreef op 23 september 2009 @ 10:41:
[...]
Jij bent de klant, dus jij mag vragen. bij het riagg???? Niet dus, die zeggen alleenmaar dat ik een stoornis heb en dat wordt weer niet geaccepteerd thuis
Wat WIL je. Waar word JIJ gelukkig van. alleen zijn, ff kunnen doen wat IK wil en RUST!!! Zonder dat je aan wie dan ook moet denken (vriend, ouders, werkgever, ze mogen even uit zicht). Baan opzeggen 5 okt begin ik bij mijn nieuwe baan, verhuizen alsjeblieft niet nogeens, alsnog naar OYA ja maar 60 km verderop en een halfjaar wachttijd(?).
[...]
Jij bent de klant, dus jij mag vragen. bij het riagg???? Niet dus, die zeggen alleenmaar dat ik een stoornis heb en dat wordt weer niet geaccepteerd thuis
Wat WIL je. Waar word JIJ gelukkig van. alleen zijn, ff kunnen doen wat IK wil en RUST!!! Zonder dat je aan wie dan ook moet denken (vriend, ouders, werkgever, ze mogen even uit zicht). Baan opzeggen 5 okt begin ik bij mijn nieuwe baan, verhuizen alsjeblieft niet nogeens, alsnog naar OYA ja maar 60 km verderop en een halfjaar wachttijd(?).
woensdag 23 september 2009 om 10:46
met name dus huishoudelijk, hoe was dit voordat jullie dit huis hadden?
Hadden jullie toen iets van een taakverdeling? Hebben jullie, toen je het huis kocht het gehad over een evt. andere taakverdeling?
Ik moet heel eerlijk zeggen, in het beginnen van rotklusjes ben ik een ramp, en stel ik dat zo lang mogelijk uit. Dat vind vriend idd ook erg vervelend, helemaal omdat hij een drukke baan heeft en ik meer thuis ben (dat ik die tijd aan studie moet besteden wordt dan snel vergeten...). Maar het lukt me wel, wanneer vriend zegt, 'kom op we gaan nu even dit doen' en dan doen we het samen. Misschien dat het daarom handig kan zijn om samen een tijdstip uit te zoeken en te zeggen: zaterdag om 16.00u gaan we samen opruimen/stofzuigen/dweilen. Wie is trouwens diegene met het allergie?
Hadden jullie toen iets van een taakverdeling? Hebben jullie, toen je het huis kocht het gehad over een evt. andere taakverdeling?
Ik moet heel eerlijk zeggen, in het beginnen van rotklusjes ben ik een ramp, en stel ik dat zo lang mogelijk uit. Dat vind vriend idd ook erg vervelend, helemaal omdat hij een drukke baan heeft en ik meer thuis ben (dat ik die tijd aan studie moet besteden wordt dan snel vergeten...). Maar het lukt me wel, wanneer vriend zegt, 'kom op we gaan nu even dit doen' en dan doen we het samen. Misschien dat het daarom handig kan zijn om samen een tijdstip uit te zoeken en te zeggen: zaterdag om 16.00u gaan we samen opruimen/stofzuigen/dweilen. Wie is trouwens diegene met het allergie?
woensdag 23 september 2009 om 10:49
als jij trouwens echt meer vertrouwen hebt on OYA, zou ik daar toch naar toe gaan, dan maar meer reistijd ed. als je daar wel beter geholpen wordt....
en bedenk dat hoe het tussen jou en je vriend gaat ook van belang is met hoe het met jou gaat. Dus je kan echt in de therapie zeggen, dat het goed gaat maar dat er wel erg veel ruzies/strubbelingen zijn de laatste tijd en dat lastig vind om op te lossen.
en bedenk dat hoe het tussen jou en je vriend gaat ook van belang is met hoe het met jou gaat. Dus je kan echt in de therapie zeggen, dat het goed gaat maar dat er wel erg veel ruzies/strubbelingen zijn de laatste tijd en dat lastig vind om op te lossen.
woensdag 23 september 2009 om 10:50
Ok. Dus ik mag concluderen dat de huidige situatie dus beter is?
Ja, dit is mijn advocaat van de duivel modus. Ben ik erg goed in geworden, na jankpartijen op mijn werk en een hele destructieve relatie waarin ik dacht dat het toch niet kon veranderen en ik een heleboel tegen-argumenten klaar had.
Gelukkig had ik op een gegeven moment meerdere iemanden die mij met de nodige confrontatie en objectiviteit zowel praktisch als geestelijk uit die cirkel konden trekken. En die me in hebben gezien dat liefde kunnen geven juist betekent: me, myself en I vooropstellen in de verzorging en daar aandacht voor mogen vragen.
Zolang je nog in die cirkel zit, en alle verandering die je zelf met hulp van anderen teweeg zou kunnen brengen meer als beren op de weg ziet, blijf jij je zo voelen als nu, vrees ik.
Ja, dit is mijn advocaat van de duivel modus. Ben ik erg goed in geworden, na jankpartijen op mijn werk en een hele destructieve relatie waarin ik dacht dat het toch niet kon veranderen en ik een heleboel tegen-argumenten klaar had.
Gelukkig had ik op een gegeven moment meerdere iemanden die mij met de nodige confrontatie en objectiviteit zowel praktisch als geestelijk uit die cirkel konden trekken. En die me in hebben gezien dat liefde kunnen geven juist betekent: me, myself en I vooropstellen in de verzorging en daar aandacht voor mogen vragen.
Zolang je nog in die cirkel zit, en alle verandering die je zelf met hulp van anderen teweeg zou kunnen brengen meer als beren op de weg ziet, blijf jij je zo voelen als nu, vrees ik.
woensdag 23 september 2009 om 10:51
quote:Hij was er bij, hij stimuleerde me er zelfs in. Door hem ben ik ook mondiger geworden maar nu ik het ben kan ie er niet tegen. snap jij het? snap ik het?Ja hoor, dat snap ik prima. Mensen komen soms in je leven en je kunt daar van leren en groeien, maar er komt niet zelden 'n moment dat je 'n andere kant op bent gegroeid en dus je eigen weg weer moet gaan. Jij probeert kost wat 't kost iets te behouden wat niet meer is. Misschien als jij terug verandert in waar hij voor gevallen was, maar dat lijkt me ook niet de juiste weg.
woensdag 23 september 2009 om 10:52
quote:deb83 schreef op 23 september 2009 @ 10:46:
met name dus huishoudelijk, hoe was dit voordat jullie dit huis hadden?
Hadden jullie toen iets van een taakverdeling? Hebben jullie, toen je het huis kocht het gehad over een evt. andere taakverdeling?
Nee er is geen taakverdeling. Rooster kan ik wel maken Voor mezelf maar ik hoef niet te verwachten dat hij daarin mee gaat of er rekening mee houd
Ik moet heel eerlijk zeggen, in het beginnen van rotklusjes ben ik een ramp, en stel ik dat zo lang mogelijk uit. Dat vind vriend idd ook erg vervelend, helemaal omdat hij een drukke baan heeft en ik meer thuis ben (dat ik die tijd aan studie moet besteden wordt dan snel vergeten...). hij vind ook dat hij het zwaarder heeft w.b. baan. Hij werkt buiten (lichamelijk zwaar, heeft ook last van zijn rug en fysiotherapie) Vaak 40+10 per week maar mag rekenen vanaf huis. Ik werk 'maar' op kantoor Ook 40 uur per week. met een uur reistijd per dag. En op kantoor is geen zwaar werk dus dan kan je 'savonds niet te moe zijn om nog ff te koken en op te ruimen Maar het lukt me wel, wanneer vriend zegt, 'kom op we gaan nu even dit doen' en dan doen we het samen. mijn vriend zegt dan: dit moet nu! En ik kan niet tegen 'moeten', ik weet wel dat er dingen zijn die moeten maar waarom roept hij mijn allergie bewust of onbewust op. Misschien dat het daarom handig kan zijn om samen een tijdstip uit te zoeken en te zeggen: zaterdag om 16.00u gaan we samen opruimen/stofzuigen/dweilen. Wie is trouwens diegene met het allergie? hij
met name dus huishoudelijk, hoe was dit voordat jullie dit huis hadden?
Hadden jullie toen iets van een taakverdeling? Hebben jullie, toen je het huis kocht het gehad over een evt. andere taakverdeling?
Nee er is geen taakverdeling. Rooster kan ik wel maken Voor mezelf maar ik hoef niet te verwachten dat hij daarin mee gaat of er rekening mee houd
Ik moet heel eerlijk zeggen, in het beginnen van rotklusjes ben ik een ramp, en stel ik dat zo lang mogelijk uit. Dat vind vriend idd ook erg vervelend, helemaal omdat hij een drukke baan heeft en ik meer thuis ben (dat ik die tijd aan studie moet besteden wordt dan snel vergeten...). hij vind ook dat hij het zwaarder heeft w.b. baan. Hij werkt buiten (lichamelijk zwaar, heeft ook last van zijn rug en fysiotherapie) Vaak 40+10 per week maar mag rekenen vanaf huis. Ik werk 'maar' op kantoor Ook 40 uur per week. met een uur reistijd per dag. En op kantoor is geen zwaar werk dus dan kan je 'savonds niet te moe zijn om nog ff te koken en op te ruimen Maar het lukt me wel, wanneer vriend zegt, 'kom op we gaan nu even dit doen' en dan doen we het samen. mijn vriend zegt dan: dit moet nu! En ik kan niet tegen 'moeten', ik weet wel dat er dingen zijn die moeten maar waarom roept hij mijn allergie bewust of onbewust op. Misschien dat het daarom handig kan zijn om samen een tijdstip uit te zoeken en te zeggen: zaterdag om 16.00u gaan we samen opruimen/stofzuigen/dweilen. Wie is trouwens diegene met het allergie? hij
woensdag 23 september 2009 om 10:55
Suz, je zit nu typisch in de: ik grijp alles als excuus aan om maar niets te hoeven veranderen want daar ben ik bang voor-fase. Zogauw je je dat realiseert, heb je de eerste stap gezet naar daadwerkelijke verandering. Maar die verandering moet niet jouw vriend maar JIJ teweeg brengen. Hoe kan ik je ook niet vertellen, ik denk wel dat je goed moet overwegen of deze relatie jullie op dit moment sterker maakt of zwakker. Ik vermoed het laatste.
woensdag 23 september 2009 om 10:56
quote:Tia Dalma schreef op 23 september 2009 @ 10:50:
Gelukkig had ik op een gegeven moment meerdere iemanden die mij met de nodige confrontatie en objectiviteit zowel praktisch als geestelijk uit die cirkel konden trekken. wie hebben jou geholpen Tia? En die me in hebben gezien dat liefde kunnen geven juist betekent: me, myself en I vooropstellen in de verzorging en daar aandacht voor mogen vragen. dat probeer ik nu, meer mezelf zijn en me niet altijd maar weer schikken naar de situatie. Dit heb ik te lang gedaan en is een oorzaak van mijn huidige problemen
Gelukkig had ik op een gegeven moment meerdere iemanden die mij met de nodige confrontatie en objectiviteit zowel praktisch als geestelijk uit die cirkel konden trekken. wie hebben jou geholpen Tia? En die me in hebben gezien dat liefde kunnen geven juist betekent: me, myself en I vooropstellen in de verzorging en daar aandacht voor mogen vragen. dat probeer ik nu, meer mezelf zijn en me niet altijd maar weer schikken naar de situatie. Dit heb ik te lang gedaan en is een oorzaak van mijn huidige problemen
woensdag 23 september 2009 om 10:59
quote:Zwieber schreef op 23 september 2009 @ 10:55:
Suz, je zit nu typisch in de: ik grijp alles als excuus aan om maar niets te hoeven veranderen want daar ben ik bang voor-fase. Zogauw je je dat realiseert, heb je de eerste stap gezet naar daadwerkelijke verandering. Maar die verandering moet niet jouw vriend maar JIJ teweeg brengen. Hoe kan ik je ook niet vertellen, ik denk wel dat je goed moet overwegen of deze relatie jullie op dit moment sterker maakt of zwakker. Ik vermoed het laatste.
Voor mij voelt het als een auto uit drijfzand trekken.
Hij zegt dat hij probeert te rijden maar dat ik steeds aan de handrem trek. Hij wil dat ik 'gewoon' door ga. en ADD / PDD-NOS of wat dan ook vergeet. Volgens hem zijn de problemen begonnen toen ik een boek kocht over ADD.
Hij wil niet lezen wat ADD voor invloed kan hebben op een relatie. Ik heb hem gevraagd om het boek eens door te bladeren maar dat wil hij niet. Nu ik de diagnose PD-NOS heb gekregen wil hij het helemaal niet meer want 'dat is heel wat anders' en 'daar gaat dat boek niet over'.
Suz, je zit nu typisch in de: ik grijp alles als excuus aan om maar niets te hoeven veranderen want daar ben ik bang voor-fase. Zogauw je je dat realiseert, heb je de eerste stap gezet naar daadwerkelijke verandering. Maar die verandering moet niet jouw vriend maar JIJ teweeg brengen. Hoe kan ik je ook niet vertellen, ik denk wel dat je goed moet overwegen of deze relatie jullie op dit moment sterker maakt of zwakker. Ik vermoed het laatste.
Voor mij voelt het als een auto uit drijfzand trekken.
Hij zegt dat hij probeert te rijden maar dat ik steeds aan de handrem trek. Hij wil dat ik 'gewoon' door ga. en ADD / PDD-NOS of wat dan ook vergeet. Volgens hem zijn de problemen begonnen toen ik een boek kocht over ADD.
Hij wil niet lezen wat ADD voor invloed kan hebben op een relatie. Ik heb hem gevraagd om het boek eens door te bladeren maar dat wil hij niet. Nu ik de diagnose PD-NOS heb gekregen wil hij het helemaal niet meer want 'dat is heel wat anders' en 'daar gaat dat boek niet over'.
woensdag 23 september 2009 om 10:59
ai, dat lijkt me heel lastig om aan te pakken. Doet me denken aan de opmerkingen die mijn zwager weleens kon maken 'ach die mensen op kantoor doen niks anders dan koffie drinken'.
Begrijp ik het goed dat je vriend het dan ook vertikt om samen te koken? Ik heb idd ook lang niet altijd (eehh zeg maar nooit) het eten al klaar wanneer vriend tegen kwart over zeven thuis komt. Maar wanneer hij me dan gezelschap houdt in de keuken, gaat het prima.
En als je vriend zegt, 'dit moet nu' gaat hij dat dan wel zelf ook doen? Of voert hij dan zelf niets uit en verwacht dat jij dat dan gaat doen?
Is het misschien handig om vanavond tegen hem te zeggen dat jij je een slaaf voelt op, wanneer hij zegt 'doe dit nu'? En dat je het prettiger zou vinden als hij zou zeggen 'zou je alvast dit kunnen gaan doen?'
Begrijp ik het goed dat je vriend het dan ook vertikt om samen te koken? Ik heb idd ook lang niet altijd (eehh zeg maar nooit) het eten al klaar wanneer vriend tegen kwart over zeven thuis komt. Maar wanneer hij me dan gezelschap houdt in de keuken, gaat het prima.
En als je vriend zegt, 'dit moet nu' gaat hij dat dan wel zelf ook doen? Of voert hij dan zelf niets uit en verwacht dat jij dat dan gaat doen?
Is het misschien handig om vanavond tegen hem te zeggen dat jij je een slaaf voelt op, wanneer hij zegt 'doe dit nu'? En dat je het prettiger zou vinden als hij zou zeggen 'zou je alvast dit kunnen gaan doen?'
woensdag 23 september 2009 om 11:04
maar is dat (dat hij vind dat het begonnen is bij dat boek over add) nu niet juist een teken dat hij eigenlijk helemaal niet wil dat je veranderd?
Ik krijg een beetje de indruk dat je naar je vriend toe de diagnose als een soort excuus gebruikt (in elke geval, ziet je vriend dit zo, denk ik), terwijl dat niet de bedoeling is. De diagnose zorgt er alleen voor dat jij op een bepaalde manier een andere gebruiksaanwijzing hebt dan 'gewone' mensen.
Ik krijg een beetje de indruk dat je naar je vriend toe de diagnose als een soort excuus gebruikt (in elke geval, ziet je vriend dit zo, denk ik), terwijl dat niet de bedoeling is. De diagnose zorgt er alleen voor dat jij op een bepaalde manier een andere gebruiksaanwijzing hebt dan 'gewone' mensen.
woensdag 23 september 2009 om 11:05
Zo ontzettend eens met Zwieber! *dag meissie!*
Suzeli, ik had het geluk dat ik een erg invoelende leidinggevende had, die me aan mijn oren uit het moeras trok en richting de geestelijke bijstand via de arbodienst duwde met liefdevolle maar dwingende hand. Waar ik nog heel graag voor mijn werk mooi weer wilde spelen, want dat was wat ik nog had, maar waarvan ik totaal niet inzag dat dat allang ook niet meer goed liep.
Daarbij was ik net samen met TD-man, die mij ineens met een heel ander soort liefde (gelijkwaardig, begrijpend en zonder woorden of verborgen zaken) omringde, en die in die periode wel 100 keer gewoon weg had kunnen lopen (en wie had dat hem kwalijk kunnen nemen zo kort in de relatie) maar rustig naast me is blijven staan.
Ik ben deze twee mensen innig dankbaar omdat ik een goed deel van het leven dat ik nu kan leiden, aan ze te danken heb. Maar: mijzelf voorop, ik heb het uiteindelijk allemaal zelf gedaan, met hun handen beschermend naast me!
(en nu zit ik blij en stil wat tranen weg te vegen )
Met betrekking tot een aantal zaken die je net schreef:
- je krijgt bij het RIAGG te horen dat je een stoornis hebt maar dat wordt niet geaccepteerd?
- jij voelt je duidelijk niet serieus genomen in je studie en werk omdat je 'maar' een kantoorbaan zou hebben en dus wel kan huishouden?
- je voelt dat je nog steeds schikt naar een situatie ook al wil je dat niet meer?
En jij voelt dat je in een gelijkwaardige situatie/relatie nu zit, waar je vanavond met praten wel wat in kan gaan bereiken?
Beter ga je aandacht aan de behandeling van die stoornis besteden, en daarmee aan jezelf. Nu ben je alleen maar bezig met je te plooien naar een ander en daarmee 'sterk' te zijn.
Suzeli, ik had het geluk dat ik een erg invoelende leidinggevende had, die me aan mijn oren uit het moeras trok en richting de geestelijke bijstand via de arbodienst duwde met liefdevolle maar dwingende hand. Waar ik nog heel graag voor mijn werk mooi weer wilde spelen, want dat was wat ik nog had, maar waarvan ik totaal niet inzag dat dat allang ook niet meer goed liep.
Daarbij was ik net samen met TD-man, die mij ineens met een heel ander soort liefde (gelijkwaardig, begrijpend en zonder woorden of verborgen zaken) omringde, en die in die periode wel 100 keer gewoon weg had kunnen lopen (en wie had dat hem kwalijk kunnen nemen zo kort in de relatie) maar rustig naast me is blijven staan.
Ik ben deze twee mensen innig dankbaar omdat ik een goed deel van het leven dat ik nu kan leiden, aan ze te danken heb. Maar: mijzelf voorop, ik heb het uiteindelijk allemaal zelf gedaan, met hun handen beschermend naast me!
(en nu zit ik blij en stil wat tranen weg te vegen )
Met betrekking tot een aantal zaken die je net schreef:
- je krijgt bij het RIAGG te horen dat je een stoornis hebt maar dat wordt niet geaccepteerd?
- jij voelt je duidelijk niet serieus genomen in je studie en werk omdat je 'maar' een kantoorbaan zou hebben en dus wel kan huishouden?
- je voelt dat je nog steeds schikt naar een situatie ook al wil je dat niet meer?
En jij voelt dat je in een gelijkwaardige situatie/relatie nu zit, waar je vanavond met praten wel wat in kan gaan bereiken?
Beter ga je aandacht aan de behandeling van die stoornis besteden, en daarmee aan jezelf. Nu ben je alleen maar bezig met je te plooien naar een ander en daarmee 'sterk' te zijn.
woensdag 23 september 2009 om 11:06
quote:deb83 schreef op 23 september 2009 @ 10:59:
ai, dat lijkt me heel lastig om aan te pakken. Doet me denken aan de opmerkingen die mijn zwager weleens kon maken 'ach die mensen op kantoor doen niks anders dan koffie drinken'.
Begrijp ik het goed dat je vriend het dan ook vertikt om samen te koken? als we geen ruzie hebben doen we dat vaak, in het weekend lekker samen prutsen in de keueknIk heb idd ook lang niet altijd (eehh zeg maar nooit) het eten al klaar wanneer vriend tegen kwart over zeven thuis komt. Maar wanneer hij me dan gezelschap houdt in de keuken, gaat het prima.
En als je vriend zegt, 'dit moet nu' gaat hij dat dan wel zelf ook doen? Of voert hij dan zelf niets uit en verwacht dat jij dat dan gaat doen? ja dan gaat ie zelf ook wat doen. Gruwelijk overdreven schoonmaken en zanken dat ik eerst af moet stoffen in het hele huis voor ik ga stofzuigen en met stofzuigen ook boven beginnen want anders kan je net zo goed niets doen. en pas dweilen als alles geztofzuigd is.
Is het misschien handig om vanavond tegen hem te zeggen dat jij je een slaaf voelt op, da's recept voor ruzie wanneer hij zegt 'doe dit nu'? En dat je het prettiger zou vinden als hij zou zeggen 'zou je alvast dit kunnen gaan doen?'
ai, dat lijkt me heel lastig om aan te pakken. Doet me denken aan de opmerkingen die mijn zwager weleens kon maken 'ach die mensen op kantoor doen niks anders dan koffie drinken'.
Begrijp ik het goed dat je vriend het dan ook vertikt om samen te koken? als we geen ruzie hebben doen we dat vaak, in het weekend lekker samen prutsen in de keueknIk heb idd ook lang niet altijd (eehh zeg maar nooit) het eten al klaar wanneer vriend tegen kwart over zeven thuis komt. Maar wanneer hij me dan gezelschap houdt in de keuken, gaat het prima.
En als je vriend zegt, 'dit moet nu' gaat hij dat dan wel zelf ook doen? Of voert hij dan zelf niets uit en verwacht dat jij dat dan gaat doen? ja dan gaat ie zelf ook wat doen. Gruwelijk overdreven schoonmaken en zanken dat ik eerst af moet stoffen in het hele huis voor ik ga stofzuigen en met stofzuigen ook boven beginnen want anders kan je net zo goed niets doen. en pas dweilen als alles geztofzuigd is.
Is het misschien handig om vanavond tegen hem te zeggen dat jij je een slaaf voelt op, da's recept voor ruzie wanneer hij zegt 'doe dit nu'? En dat je het prettiger zou vinden als hij zou zeggen 'zou je alvast dit kunnen gaan doen?'
woensdag 23 september 2009 om 11:10
quote:deb83 schreef op 23 september 2009 @ 11:06:
nadeel is alleen dat je denk ik, zelf ook nog op zoek bent naar die gebruiksaanwijzing
Ik ben ooit naar de HA gegaan omdat ik (we) last hadden van mijn stemmingswisselingen. Ik ben ook voor hem opzoek gegaan naar wat er met mij aan de hand is. Nu heb ik een richting wat het kan zijn en nu ist nog niet goed. Dat ik het niet eens ben met de (onzekere ook volgens riagg) diagnose vind hij ook onacceptabel.
En je hebt helemaal gelijk ik weet mijn gebruiksaanwijzing ook niet.
nadeel is alleen dat je denk ik, zelf ook nog op zoek bent naar die gebruiksaanwijzing
Ik ben ooit naar de HA gegaan omdat ik (we) last hadden van mijn stemmingswisselingen. Ik ben ook voor hem opzoek gegaan naar wat er met mij aan de hand is. Nu heb ik een richting wat het kan zijn en nu ist nog niet goed. Dat ik het niet eens ben met de (onzekere ook volgens riagg) diagnose vind hij ook onacceptabel.
En je hebt helemaal gelijk ik weet mijn gebruiksaanwijzing ook niet.
