Kinderen
alle pijlers
Opgelucht dat ik geen kinderen heb! Wie nog meer?
zaterdag 3 oktober 2009 om 11:52
Ik ben echt opgelucht dat ik ze niet heb! Lang leve de pil! Zonder kinderen blijf je ook meer kind, raak je minder snel versleten door energiegebrek en zorgen. Dat wil niet zeggen dat ik kinderen niet leuk vind, voor en paar dagen of een paar uur, maar niet 24/7.
http://www.dailymail.co.u ... ls-savages--children.html
http://www.dailymail.co.u ... ls-savages--children.html
zaterdag 3 oktober 2009 om 18:42
quote:Eefy schreef op 03 oktober 2009 @ 18:23:
En waarom steeds de reactie : "wat maakt het mij nou uit dat je geen kinderen wilt, dat is toch niks bijzonders?". Bijzonder zijn lijkt me geen vereiste voor een onderwerp.Nee, maar wat ik niet snap is dat ze het zelf heel vervelend lijkt te vinden dat mensen haar keuze om geen kinderen te krijgen niet accepteren en dat ze het niet leuk vindt dat kinderen krijgen de norm is waar je niet van mag afwijken en als mensen mét kinderen hier dan zeggen dat ze de keuze om geen kinderen te krijgen helemaal niet zo vreemd vinden, is het weer niet goed. Waarom? Datgene wat je zo vervelend vindt, wordt dan toch juist weerlegd?
En waarom steeds de reactie : "wat maakt het mij nou uit dat je geen kinderen wilt, dat is toch niks bijzonders?". Bijzonder zijn lijkt me geen vereiste voor een onderwerp.Nee, maar wat ik niet snap is dat ze het zelf heel vervelend lijkt te vinden dat mensen haar keuze om geen kinderen te krijgen niet accepteren en dat ze het niet leuk vindt dat kinderen krijgen de norm is waar je niet van mag afwijken en als mensen mét kinderen hier dan zeggen dat ze de keuze om geen kinderen te krijgen helemaal niet zo vreemd vinden, is het weer niet goed. Waarom? Datgene wat je zo vervelend vindt, wordt dan toch juist weerlegd?
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zaterdag 3 oktober 2009 om 18:42
quote:Eefy schreef op 03 oktober 2009 @ 18:41:
Om even op het onderwerp terug te komen: Voor mij was het geen vanzelfsprekende beslissing. Ik heb nooit echte moedergevoelens gehad. Wist ook nooit zo goed wat ik met kinderen aan moest. Maar ik ben er vrij lang van uit gegaan dat dat wel zou komen en dat ik wel moeder zou gaan worden. Ook omdat het zo vanzelfsprekend lijkt. "Iedereen krijgt toch kinderen" (hier in het noorden des lands is dat echt de regel). Pas een paar jaar geleden - de 30 nadert, nieuwe fase, andere inzichten, je kent het wel - is dat verandert. Ik vond dat aanvankelijk best lastig. Het idee om geen gezin te gaan stichten vind ik heerlijk! Maar het plaatje wat ik van mijn leven had (parttime gaan werken, carrière over boord, me richten op het gezin) ging niet meer open. Voor mijn gevoel lag opeens alles open. Fijn! Maar ook best beangstigend. Inmiddels ervaar ik het vooral als de vrijheid om mijn (onze eigenlijk, want dit is toch een gezamenlijke beslissing) dromen waar te kunnen maken. En ik hoor de boze moeders nu al roepen dat je met kinderen ook kunt doen wat je graag wilt. Maar ik ervaar dat anders. En dat ik dat zo ervaar komt voort uit het ontbreken van de behoefte aan kinderen. Om die discussie maar vast gevoerd te hebben ....Prima toch?
Om even op het onderwerp terug te komen: Voor mij was het geen vanzelfsprekende beslissing. Ik heb nooit echte moedergevoelens gehad. Wist ook nooit zo goed wat ik met kinderen aan moest. Maar ik ben er vrij lang van uit gegaan dat dat wel zou komen en dat ik wel moeder zou gaan worden. Ook omdat het zo vanzelfsprekend lijkt. "Iedereen krijgt toch kinderen" (hier in het noorden des lands is dat echt de regel). Pas een paar jaar geleden - de 30 nadert, nieuwe fase, andere inzichten, je kent het wel - is dat verandert. Ik vond dat aanvankelijk best lastig. Het idee om geen gezin te gaan stichten vind ik heerlijk! Maar het plaatje wat ik van mijn leven had (parttime gaan werken, carrière over boord, me richten op het gezin) ging niet meer open. Voor mijn gevoel lag opeens alles open. Fijn! Maar ook best beangstigend. Inmiddels ervaar ik het vooral als de vrijheid om mijn (onze eigenlijk, want dit is toch een gezamenlijke beslissing) dromen waar te kunnen maken. En ik hoor de boze moeders nu al roepen dat je met kinderen ook kunt doen wat je graag wilt. Maar ik ervaar dat anders. En dat ik dat zo ervaar komt voort uit het ontbreken van de behoefte aan kinderen. Om die discussie maar vast gevoerd te hebben ....Prima toch?
zaterdag 3 oktober 2009 om 18:44
quote:iris1969 schreef op 03 oktober 2009 @ 18:42:
[...]
Wat bedoel je dus? Zonder de felle moeders was het een theekransje geweest en met de felle moeders werd het een vervelende discusie.
Trouwens alles wat met kinderen te maken heeft lijkt wel op een oorlog uit te moeten draaien. FV of BV, werken of thuis blijven enz. Waarom toch die felheid bij dit onderwerp.
Ik heb helemaal niets tegen moeders en helemaal niets tegen hun kinderen, maar probeer wel een prettige sfeer te bewaren.Ik zie hier ook geen felle moeders......dat lees jij erin.
[...]
Wat bedoel je dus? Zonder de felle moeders was het een theekransje geweest en met de felle moeders werd het een vervelende discusie.
Trouwens alles wat met kinderen te maken heeft lijkt wel op een oorlog uit te moeten draaien. FV of BV, werken of thuis blijven enz. Waarom toch die felheid bij dit onderwerp.
Ik heb helemaal niets tegen moeders en helemaal niets tegen hun kinderen, maar probeer wel een prettige sfeer te bewaren.Ik zie hier ook geen felle moeders......dat lees jij erin.
zaterdag 3 oktober 2009 om 18:45
Maar on topic, het wordt volgens mij tijd dat ik pleite ga. Want het is een topic over geen kinderen hebben en zit ik hier met mijn snater te verkondigen dat ik A: de opluchting goed kan voorstellen/in kan leven en dat ik B: me irriteer aan mensen die groepen mensen stigmatiseren. Of dat nu ouderen, jongeren, kinderen, ouders, buitenlanders of wie dan ook zijn.
Maar goed, heb m'n punt wel gemaakt geloof ik.
TO, ik zou zeggen, laat je niet afhouden van dat waar je gelukkig van wordt. Kinderen zijn geen pot met goud en zeker niet als je ze niet graag hebt. En voor wat betreft de buitenwereld, men berust vast wel een keer als ze zien dat je gewoon heppie bent met je leven. Das de beste overtuiging ever.
Maar goed, heb m'n punt wel gemaakt geloof ik.
TO, ik zou zeggen, laat je niet afhouden van dat waar je gelukkig van wordt. Kinderen zijn geen pot met goud en zeker niet als je ze niet graag hebt. En voor wat betreft de buitenwereld, men berust vast wel een keer als ze zien dat je gewoon heppie bent met je leven. Das de beste overtuiging ever.
zaterdag 3 oktober 2009 om 18:47
zaterdag 3 oktober 2009 om 18:47
quote:elninjoo schreef op 03 oktober 2009 @ 18:35:
[...]
Voor de pro-kinderentopics heb je de zoekfunctie niet eens nodig, daarvan staan er volgens mij minstens 20 dagelijks bovenaan. Maar toch schieten nieuwe topics over dat onderwerp dagelijks als paddestoelen uit de grond.
Klopt, maar die hebben een ander doel. Dat is niet om mensen met een niet bestaande kinderwens te stangen met de voordelen van kinderen. Dat dit topic provocatief is, is evident. Anders had TO voor een andere zinsbouw, woordtype en stembuiging gekozen. Of ze is blind voor sociale cues, dat kan, maar ik denk dat TO intelligenter is dan dat. Daarom valt de inhoud mij tegen.
Ik ben niet expliciet pro of contro en ik vind het fantastisch dat vrouwen er voor kiezen om niet te voldoen aan conventionele maatschappelijke verwachtingen. Je eigen leven inrichten waar je jezelf gelukkig bij voelt moedig ik alleen maar aan. Maar iets doet mij vermoeden dat dat nu juist niet het doel is van TO.
[...]
Voor de pro-kinderentopics heb je de zoekfunctie niet eens nodig, daarvan staan er volgens mij minstens 20 dagelijks bovenaan. Maar toch schieten nieuwe topics over dat onderwerp dagelijks als paddestoelen uit de grond.
Klopt, maar die hebben een ander doel. Dat is niet om mensen met een niet bestaande kinderwens te stangen met de voordelen van kinderen. Dat dit topic provocatief is, is evident. Anders had TO voor een andere zinsbouw, woordtype en stembuiging gekozen. Of ze is blind voor sociale cues, dat kan, maar ik denk dat TO intelligenter is dan dat. Daarom valt de inhoud mij tegen.
Ik ben niet expliciet pro of contro en ik vind het fantastisch dat vrouwen er voor kiezen om niet te voldoen aan conventionele maatschappelijke verwachtingen. Je eigen leven inrichten waar je jezelf gelukkig bij voelt moedig ik alleen maar aan. Maar iets doet mij vermoeden dat dat nu juist niet het doel is van TO.
zaterdag 3 oktober 2009 om 18:47
quote:Eefy schreef op 03 oktober 2009 @ 18:41:
Om even op het onderwerp terug te komen: Voor mij was het geen vanzelfsprekende beslissing. Ik heb nooit echte moedergevoelens gehad. Wist ook nooit zo goed wat ik met kinderen aan moest. Maar ik ben er vrij lang van uit gegaan dat dat wel zou komen en dat ik wel moeder zou gaan worden. Ook omdat het zo vanzelfsprekend lijkt. "Iedereen krijgt toch kinderen" (hier in het noorden des lands is dat echt de regel). Pas een paar jaar geleden - de 30 nadert, nieuwe fase, andere inzichten, je kent het wel - is dat verandert. Ik vond dat aanvankelijk best lastig. Het idee om geen gezin te gaan stichten vind ik heerlijk! Maar het plaatje wat ik van mijn leven had (parttime gaan werken, carrière over boord, me richten op het gezin) ging niet meer open. Voor mijn gevoel lag opeens alles open. Fijn! Maar ook best beangstigend. Inmiddels ervaar ik het vooral als de vrijheid om mijn (onze eigenlijk, want dit is toch een gezamenlijke beslissing) dromen waar te kunnen maken. En ik hoor de boze moeders nu al roepen dat je met kinderen ook kunt doen wat je graag wilt. Maar ik ervaar dat anders. En dat ik dat zo ervaar komt voort uit het ontbreken van de behoefte aan kinderen. Om die discussie maar vast gevoerd te hebben ....Dit is heel herkenbaar voor mij, want toen het voor mij duidelijk werd dat er echt geen kinderen zouden komen moest ik natuurlijk wel een zinnige levensinvulling voor mezelf vinden. Toen ik dit met mijn moeder besprak begreep ze dit heel goed, want zij was altijd blij geweest dat ze op jonge leeftijd een tweeling had gekregen en daarna niets meer van zichzelf hoefde.
Om even op het onderwerp terug te komen: Voor mij was het geen vanzelfsprekende beslissing. Ik heb nooit echte moedergevoelens gehad. Wist ook nooit zo goed wat ik met kinderen aan moest. Maar ik ben er vrij lang van uit gegaan dat dat wel zou komen en dat ik wel moeder zou gaan worden. Ook omdat het zo vanzelfsprekend lijkt. "Iedereen krijgt toch kinderen" (hier in het noorden des lands is dat echt de regel). Pas een paar jaar geleden - de 30 nadert, nieuwe fase, andere inzichten, je kent het wel - is dat verandert. Ik vond dat aanvankelijk best lastig. Het idee om geen gezin te gaan stichten vind ik heerlijk! Maar het plaatje wat ik van mijn leven had (parttime gaan werken, carrière over boord, me richten op het gezin) ging niet meer open. Voor mijn gevoel lag opeens alles open. Fijn! Maar ook best beangstigend. Inmiddels ervaar ik het vooral als de vrijheid om mijn (onze eigenlijk, want dit is toch een gezamenlijke beslissing) dromen waar te kunnen maken. En ik hoor de boze moeders nu al roepen dat je met kinderen ook kunt doen wat je graag wilt. Maar ik ervaar dat anders. En dat ik dat zo ervaar komt voort uit het ontbreken van de behoefte aan kinderen. Om die discussie maar vast gevoerd te hebben ....Dit is heel herkenbaar voor mij, want toen het voor mij duidelijk werd dat er echt geen kinderen zouden komen moest ik natuurlijk wel een zinnige levensinvulling voor mezelf vinden. Toen ik dit met mijn moeder besprak begreep ze dit heel goed, want zij was altijd blij geweest dat ze op jonge leeftijd een tweeling had gekregen en daarna niets meer van zichzelf hoefde.
zaterdag 3 oktober 2009 om 18:48
quote:milaatje schreef op 03 oktober 2009 @ 18:47:
[...]
Klopt, maar die hebben een ander doel. Dat is niet om mensen met een niet bestaande kinderwens te stangen met de voordelen van kinderen. Dat dit topic provocatief is, is evident. Anders had TO voor een andere zinsbouw, woordtype en stembuiging gekozen. Of ze is niet blind voor sociale cues, dat kan, maar ik denk dat TO intelligenter is dan dat. Daarom valt de inhoud mij tegen.
Ik ben niet expliciet pro of contro en ik vind het fantastisch dat vrouwen er voor kiezen om niet te voldoen aan conventionele maatschappelijke verwachtingen. Je eigen leven inrichten waar je jezelf gelukkig bij voelt moedig ik alleen maar aan. Maar iets doet mij vermoeden dat dat nu juist niet het doel is van TO.Nee. To had op een kindvrij topic gehoopt.
[...]
Klopt, maar die hebben een ander doel. Dat is niet om mensen met een niet bestaande kinderwens te stangen met de voordelen van kinderen. Dat dit topic provocatief is, is evident. Anders had TO voor een andere zinsbouw, woordtype en stembuiging gekozen. Of ze is niet blind voor sociale cues, dat kan, maar ik denk dat TO intelligenter is dan dat. Daarom valt de inhoud mij tegen.
Ik ben niet expliciet pro of contro en ik vind het fantastisch dat vrouwen er voor kiezen om niet te voldoen aan conventionele maatschappelijke verwachtingen. Je eigen leven inrichten waar je jezelf gelukkig bij voelt moedig ik alleen maar aan. Maar iets doet mij vermoeden dat dat nu juist niet het doel is van TO.Nee. To had op een kindvrij topic gehoopt.
zaterdag 3 oktober 2009 om 18:49
quote:iris1969 schreef op 03 oktober 2009 @ 18:14:
Ik vind het zo vreemd dat een moeder kennelijk überhaupt de noodzaak voelt in dit topic te reageren om te melden dat kinderen toch wel heel erg leuk zijn. Ik kan me niet voorstellen dat ik in een kindertopic zou melden dat ik bewust geen kinderen wil. Dat zou ik dan dus provocerend vinden.Hoop dat het niet op mij slaat?
Ik vind het zo vreemd dat een moeder kennelijk überhaupt de noodzaak voelt in dit topic te reageren om te melden dat kinderen toch wel heel erg leuk zijn. Ik kan me niet voorstellen dat ik in een kindertopic zou melden dat ik bewust geen kinderen wil. Dat zou ik dan dus provocerend vinden.Hoop dat het niet op mij slaat?
zaterdag 3 oktober 2009 om 18:52
quote:Susan schreef op 03 oktober 2009 @ 18:42:
[...]
Nee, maar wat ik niet snap is dat ze het zelf heel vervelend lijkt te vinden dat mensen haar keuze om geen kinderen te krijgen niet accepteren en dat ze het niet leuk vindt dat kinderen krijgen de norm is waar je niet van mag afwijken en als mensen mét kinderen hier dan zeggen dat ze de keuze om geen kinderen te krijgen helemaal niet zo vreemd vinden, is het weer niet goed. Waarom? Datgene wat je zo vervelend vindt, wordt dan toch juist weerlegd?Ik geloof niet dat het gaat om het vervelend vinden van de norm af te wijken. En ook niet om te horen te krijgen dat het niet vreemd is om van een norm af te wijken. Er hoeft niks weerlegd te worden. Er wordt gevraagd wie er nog mee blij is geen kinderen te hebben. Het gaat dus om het delen van ervaringen. Persoonlijk vind ik het ook wat raar dat mensen me gaan vertellen dat het prima is dat ik geen behoefte heb aan kinderen. Dat weet ik toch zelf ook wel ...
[...]
Nee, maar wat ik niet snap is dat ze het zelf heel vervelend lijkt te vinden dat mensen haar keuze om geen kinderen te krijgen niet accepteren en dat ze het niet leuk vindt dat kinderen krijgen de norm is waar je niet van mag afwijken en als mensen mét kinderen hier dan zeggen dat ze de keuze om geen kinderen te krijgen helemaal niet zo vreemd vinden, is het weer niet goed. Waarom? Datgene wat je zo vervelend vindt, wordt dan toch juist weerlegd?Ik geloof niet dat het gaat om het vervelend vinden van de norm af te wijken. En ook niet om te horen te krijgen dat het niet vreemd is om van een norm af te wijken. Er hoeft niks weerlegd te worden. Er wordt gevraagd wie er nog mee blij is geen kinderen te hebben. Het gaat dus om het delen van ervaringen. Persoonlijk vind ik het ook wat raar dat mensen me gaan vertellen dat het prima is dat ik geen behoefte heb aan kinderen. Dat weet ik toch zelf ook wel ...
zaterdag 3 oktober 2009 om 18:57
quote:Noorderling1 schreef op 03 oktober 2009 @ 13:03:
Omdat je er overal mee dood wordt gegooid dat kinderen hebben/krijgen/maken de natuur is zo hoort, zo zaligmakend is en weet ik wat voor crap, nog meer. Dit is wat ik bedoel. Zij stoort zich er dus wel degelijk aan dat kinderen krijgen als 'de norm' wordt gezien.
Omdat je er overal mee dood wordt gegooid dat kinderen hebben/krijgen/maken de natuur is zo hoort, zo zaligmakend is en weet ik wat voor crap, nog meer. Dit is wat ik bedoel. Zij stoort zich er dus wel degelijk aan dat kinderen krijgen als 'de norm' wordt gezien.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zaterdag 3 oktober 2009 om 18:58
quote:milaatje schreef op 03 oktober 2009 @ 18:47:
[...]
Klopt, maar die hebben een ander doel. Dat is niet om mensen met een niet bestaande kinderwens te stangen met de voordelen van kinderen. Dat dit topic provocatief is, is evident. Anders had TO voor een andere zinsbouw, woordtype en stembuiging gekozen. Of ze is blind voor sociale cues, dat kan, maar ik denk dat TO intelligenter is dan dat. Daarom valt de inhoud mij tegen.
Ik ben niet expliciet pro of contro en ik vind het fantastisch dat vrouwen er voor kiezen om niet te voldoen aan conventionele maatschappelijke verwachtingen. Je eigen leven inrichten waar je jezelf gelukkig bij voelt moedig ik alleen maar aan. Maar iets doet mij vermoeden dat dat nu juist niet het doel is van TO.
Ik vind het echt heel jammer dat je er zo over denkt, want voor mij (en nog wat anderen) is dit gewoon bedoeld om ervaringen uit te wisselen en niet om te provoceren.
Voor mij was dit dus een herkenningstopic en geen discussietopic, want ik weet zelf heel goed wat ik wil én ik laat natuurlijk verder iedereen vrij om zelf wel graag kinderen te willen en daar uren over te babbelen in de daarvoor bestemde topics.
[...]
Klopt, maar die hebben een ander doel. Dat is niet om mensen met een niet bestaande kinderwens te stangen met de voordelen van kinderen. Dat dit topic provocatief is, is evident. Anders had TO voor een andere zinsbouw, woordtype en stembuiging gekozen. Of ze is blind voor sociale cues, dat kan, maar ik denk dat TO intelligenter is dan dat. Daarom valt de inhoud mij tegen.
Ik ben niet expliciet pro of contro en ik vind het fantastisch dat vrouwen er voor kiezen om niet te voldoen aan conventionele maatschappelijke verwachtingen. Je eigen leven inrichten waar je jezelf gelukkig bij voelt moedig ik alleen maar aan. Maar iets doet mij vermoeden dat dat nu juist niet het doel is van TO.
Ik vind het echt heel jammer dat je er zo over denkt, want voor mij (en nog wat anderen) is dit gewoon bedoeld om ervaringen uit te wisselen en niet om te provoceren.
Voor mij was dit dus een herkenningstopic en geen discussietopic, want ik weet zelf heel goed wat ik wil én ik laat natuurlijk verder iedereen vrij om zelf wel graag kinderen te willen en daar uren over te babbelen in de daarvoor bestemde topics.
zaterdag 3 oktober 2009 om 19:01
quote:Marj0 schreef op 03 oktober 2009 @ 18:55:
Zal wel aan mij liggen maar vind het een beetje achterlijk om hier een topic over te openen. Blijbaar ben je er dus erg druk mee bezig.
Ik open toch ook geen topic over hoe blij ik ben dat ik geen hond wil en deze dus ook niet heb ?Ik vind het niet zo vreemd. TO zoekt mede-bewust kinderlozen om ervaringen mee uit te wisselen. Net als moeders dat ook doen.
Zal wel aan mij liggen maar vind het een beetje achterlijk om hier een topic over te openen. Blijbaar ben je er dus erg druk mee bezig.
Ik open toch ook geen topic over hoe blij ik ben dat ik geen hond wil en deze dus ook niet heb ?Ik vind het niet zo vreemd. TO zoekt mede-bewust kinderlozen om ervaringen mee uit te wisselen. Net als moeders dat ook doen.
zaterdag 3 oktober 2009 om 19:01
quote:Eefy schreef op 03 oktober 2009 @ 18:41:
Om even op het onderwerp terug te komen: Voor mij was het geen vanzelfsprekende beslissing. Ik heb nooit echte moedergevoelens gehad. Wist ook nooit zo goed wat ik met kinderen aan moest. Maar ik ben er vrij lang van uit gegaan dat dat wel zou komen en dat ik wel moeder zou gaan worden. Ook omdat het zo vanzelfsprekend lijkt. "Iedereen krijgt toch kinderen" (hier in het noorden des lands is dat echt de regel). Pas een paar jaar geleden - de 30 nadert, nieuwe fase, andere inzichten, je kent het wel - is dat verandert. Ik vond dat aanvankelijk best lastig. Het idee om geen gezin te gaan stichten vind ik heerlijk! Maar het plaatje wat ik van mijn leven had (parttime gaan werken, carrière over boord, me richten op het gezin) ging niet meer open. Voor mijn gevoel lag opeens alles open. Fijn! Maar ook best beangstigend. Inmiddels ervaar ik het vooral als de vrijheid om mijn (onze eigenlijk, want dit is toch een gezamenlijke beslissing) dromen waar te kunnen maken. En ik hoor de boze moeders nu al roepen dat je met kinderen ook kunt doen wat je graag wilt. Maar ik ervaar dat anders. En dat ik dat zo ervaar komt voort uit het ontbreken van de behoefte aan kinderen. Om die discussie maar vast gevoerd te hebben ....
Sorry, ben ik weer
Wou even zeggen dat er moeders zijn die dat vast zeggen. Maar da's echt niet waar hoor. Dus gewoon niet geloven haha.
Tenzij de vrouw in kwestie al geen extremere plannen had met haar leven. Maar rondtrekken in de wereld, grote carriere maken, gaan en staan waar je wilt, vaak verhuizen en ga maar door. Dat werkt gewoon niet met een kind. Een geregeld leven leiden wel.
De ouders die zeggen dat er niks verandert en vervolgens nog elke avond in de kroeg hangen of om de 2 jaar verhuizen, zou ik eerder met een frons aankijken *
*lees als in twijfelen aan hun ouderlijke betrokkenheid.
Om even op het onderwerp terug te komen: Voor mij was het geen vanzelfsprekende beslissing. Ik heb nooit echte moedergevoelens gehad. Wist ook nooit zo goed wat ik met kinderen aan moest. Maar ik ben er vrij lang van uit gegaan dat dat wel zou komen en dat ik wel moeder zou gaan worden. Ook omdat het zo vanzelfsprekend lijkt. "Iedereen krijgt toch kinderen" (hier in het noorden des lands is dat echt de regel). Pas een paar jaar geleden - de 30 nadert, nieuwe fase, andere inzichten, je kent het wel - is dat verandert. Ik vond dat aanvankelijk best lastig. Het idee om geen gezin te gaan stichten vind ik heerlijk! Maar het plaatje wat ik van mijn leven had (parttime gaan werken, carrière over boord, me richten op het gezin) ging niet meer open. Voor mijn gevoel lag opeens alles open. Fijn! Maar ook best beangstigend. Inmiddels ervaar ik het vooral als de vrijheid om mijn (onze eigenlijk, want dit is toch een gezamenlijke beslissing) dromen waar te kunnen maken. En ik hoor de boze moeders nu al roepen dat je met kinderen ook kunt doen wat je graag wilt. Maar ik ervaar dat anders. En dat ik dat zo ervaar komt voort uit het ontbreken van de behoefte aan kinderen. Om die discussie maar vast gevoerd te hebben ....
Sorry, ben ik weer
Wou even zeggen dat er moeders zijn die dat vast zeggen. Maar da's echt niet waar hoor. Dus gewoon niet geloven haha.
Tenzij de vrouw in kwestie al geen extremere plannen had met haar leven. Maar rondtrekken in de wereld, grote carriere maken, gaan en staan waar je wilt, vaak verhuizen en ga maar door. Dat werkt gewoon niet met een kind. Een geregeld leven leiden wel.
De ouders die zeggen dat er niks verandert en vervolgens nog elke avond in de kroeg hangen of om de 2 jaar verhuizen, zou ik eerder met een frons aankijken *
*lees als in twijfelen aan hun ouderlijke betrokkenheid.
zaterdag 3 oktober 2009 om 19:07
quote:jemamem schreef op 03 oktober 2009 @ 17:46:
Opgelucht dat ik geen kinderen heb! Wie nog meer?
Ik! Ik ben ontzettend opgelucht dat jij geen kinderen hebt! Lang leve de pil, idd.
Ben intussen wel erg blij met mijn kinderen.
Maar niet iedereen moet zich voort planten, heel goed als sommigen (ik zie er meerderen op dit topic) dat zelf inzien, hulde!Ik neem aan dat je dit als geintje bedoelt?
Opgelucht dat ik geen kinderen heb! Wie nog meer?
Ik! Ik ben ontzettend opgelucht dat jij geen kinderen hebt! Lang leve de pil, idd.
Ben intussen wel erg blij met mijn kinderen.
Maar niet iedereen moet zich voort planten, heel goed als sommigen (ik zie er meerderen op dit topic) dat zelf inzien, hulde!Ik neem aan dat je dit als geintje bedoelt?
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
zaterdag 3 oktober 2009 om 19:10
quote:schouderklopje schreef op 03 oktober 2009 @ 19:01:
[...]
Sorry, ben ik weer
Wou even zeggen dat er moeders zijn die dat vast zeggen. Maar da's echt niet waar hoor. Dus gewoon niet geloven haha.
Tenzij de vrouw in kwestie al geen extremere plannen had met haar leven. Maar rondtrekken in de wereld, grote carriere maken, gaan en staan waar je wilt, vaak verhuizen en ga maar door. Dat werkt gewoon niet met een kind. Een geregeld leven leiden wel.
De ouders die zeggen dat er niks verandert en vervolgens nog elke avond in de kroeg hangen of om de 2 jaar verhuizen, zou ik eerder met een frons aankijken *
*lees als in twijfelen aan hun ouderlijke betrokkenheid.Een kind maakt het er zeker niet makkelijker op maar als je het echt wil kan het wel. Veel ouders leggen zich sneller neer bij een potentiele drempel omdat het met kind minder makkelijk is. Dan denk ik persoonlijk: je wil niet graag genoeg, want als je wel wil, is er bijna altijd wel een weg naartoe te vinden. (situaties waarin het echt onmogelijk is uitgezonderd). Wat mij betreft wordt een kind veel te vaak als excuus gebruikt om dingen niet te doen. Zeg dan gewoon als moeder/ouders dat je het niet wil of geen zin hebt in al die moeite.
[...]
Sorry, ben ik weer
Wou even zeggen dat er moeders zijn die dat vast zeggen. Maar da's echt niet waar hoor. Dus gewoon niet geloven haha.
Tenzij de vrouw in kwestie al geen extremere plannen had met haar leven. Maar rondtrekken in de wereld, grote carriere maken, gaan en staan waar je wilt, vaak verhuizen en ga maar door. Dat werkt gewoon niet met een kind. Een geregeld leven leiden wel.
De ouders die zeggen dat er niks verandert en vervolgens nog elke avond in de kroeg hangen of om de 2 jaar verhuizen, zou ik eerder met een frons aankijken *
*lees als in twijfelen aan hun ouderlijke betrokkenheid.Een kind maakt het er zeker niet makkelijker op maar als je het echt wil kan het wel. Veel ouders leggen zich sneller neer bij een potentiele drempel omdat het met kind minder makkelijk is. Dan denk ik persoonlijk: je wil niet graag genoeg, want als je wel wil, is er bijna altijd wel een weg naartoe te vinden. (situaties waarin het echt onmogelijk is uitgezonderd). Wat mij betreft wordt een kind veel te vaak als excuus gebruikt om dingen niet te doen. Zeg dan gewoon als moeder/ouders dat je het niet wil of geen zin hebt in al die moeite.
zaterdag 3 oktober 2009 om 19:13
zaterdag 3 oktober 2009 om 19:13
Vraagje aan de bewust kinderlozen: wat zijn dat in hemelsnaam voor een vriendinnen als ze alleen maar over hun kinderen kunnen praten? Ik vraag het me echt af hoor. Ik ken helemaal niemand die -uh wacht even, schoonzus wel!- het de hele dag over haar kinderen heeft. Lijkt me sowieso enorm irritant, daar hoef je echt niet kinderloos voor te zijn. En tuurlijk, in het begin is het logisch maar zijn die moeders het zelf dan niet zat om alleen maar zichzelf als moeder te presenteren in plaats van als vrouw met ambities, wensen, etc?
zaterdag 3 oktober 2009 om 19:15
