Gezondheid alle pijlers

Gezwel in mijn buik

11-09-2009 22:05 431 berichten
Vanochtend heb ik een bezoekje aan de huisarts gebracht. Ik heb namelijk al een paar maanden last van vage buikklachten.

Ik dacht dat het een nieuw pijntje was van mijn spastische darm, of galstenen. Of dat het psychosomatisch was.



Maar nee, dat is het allemaal niet. Ik blijk namelijk een gezwel in mijn buik te hebben. En mijn huisarts zegt dat het nogal groot is. En ook dat het van alles kan zijn: goedaardig, kwaadaardig, of een vleesboom. En het kan mijn baarmoeder zijn, mijn eierstokken of mijn darmen. Kortom: er zal nog veel onderzocht moeten worden. Ik moet waarschijnlijk over zo'n twee weken naar de internist.



En nu, nu zit ik hier. En ik weet eigenlijk niet wat ik voel, wat ik denk. Soms moet ik even huilen, en is het heel echt. En soms denk ik: "dit gaat niet over mij", en dan lijkt het zo onwerkelijk.



Laat het ALSJEBLIEFT goedaardig zijn....



En wat ik hiermee wil? Gewoon even mijn verhaal kwijt. En ik geloof dat ik behoefte heb aan wat steun....
Alle reacties Link kopieren
Je bent vast niet de eerste die hiermee te maken heeft. Heel begrijpelijk, lijkt me.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
Ben ik mijn schuur aan het opruimen, in verband met mijn verhuizing.

Vind ik mijn babydekentje terug. Die had ik bewaard voor mijn eigen kindje, als die ooit zou komen.

En nu hakt het er even zo in. Ik word echt, echt NOOIT meer moeder. Ik ben echt even in tranen nu.
Alle reacties Link kopieren
Och meisje, naast de angst om je gezondheid en de operatie moet je nu ook volkomen onverwacht afscheid nemen van een eventuele kinderwens. Tjonge, dit is echt heftig hoor. Vraag in het ziekenhuis om begeleiding hierbij. Want als de operatie achter de rug is en je weer normaal kan functioneren moet je vast door een heel rouwproces. Heel veel sterkte en schrijf hier van je af.



Dikke knuffel,

Huppel
Dankjewel, Huppel!

Ik ben inmiddels wel weer gekalmeerd, maar ik denk dat ik inderdaad nog wel een soort van rouwproces zal gaan krijgen. Met name als mijn baarmoeder er echt uit is, lijkt me moeilijk.

Ik zal eens informeren naar begeleiding in het ziekenhuis. Ik trek het nu zelf nog wel, maar misschien dat ik het in de toekomst wel nodig heb.
Verana, van de 2 slecht nieuws berichtgevingen is dit godzijdank wel de beste maar ik kan mij heel goed voorstellen dat het toch een hele impact heeft. Het advies van Huppel kan ik alleen maar benadrukken want dit kun je niet alleen verwerken.



Alle reacties Link kopieren
maatschappelijk werk kun je regelen in het ziekenhuis, waarschijnlijk ook al daarvoor. Vraag maar aan je gynaecoloog.
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
Alle reacties Link kopieren
Stom is dat he, dat zo'n dekentje je ineens overstuur maakt.

Dan is het ineens weer heel tastbaar.



Als je behoefte krijgt om het verliezen van de vruchtbaarheid te delen, zijn daar vast ook fora of groepen voor, om dat te delen. En therapeuten, natuurlijk.



Maar, alles op zijn tijd he. Lichamelijk wordt dit al even heel zwaar, misschien moet je geestelijk niet teveel tegelijk aanpakken.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
Alle reacties Link kopieren
Verana ik weet niet zo goed wat ik tegen je moet zeggen. ik wens je veel sterkte de komende periode. schrijf hier maar lekker van je af!
Vanmiddag ben ik weer naar de gynaecoloog geweest.

Ik ga binnen 4 weken geopereerd worden. De verwachting is dat de baarmoeder verwijderd gaat worden, maar als tijdens de operatie blijkt dat behoud mogelijk is (verwachten ze niet), dan doen ze dat. Als ik het goed heb begrepen, is zwanger worden dan nog steeds niet mogelijk.

De eierstokken laten ze zitten, tenzij tijdens de operatie blijkt dat het nodig is deze ook weg te halen. Dit doen ze echt alleen in uiterste noodzaak, want als de eierstokken eruit gaan, kom ik in de overgang.



Het gaat dus allemaal best wel snel gebeuren. Komend weekend word ik ongesteld, en dit zal de laatste keer zijn. Dat vind ik best een raar idee. Als je in de overgang komt, gaat het geleidelijk dat de menstruatie stopt, en bij mij zal het in één keer zijn.

Ik vind het ook raar mij te bedenken, dat ik mij bij mijn vorige menstruatie nog van geen kwaad bewust was, toen wist ik nog niet eens dat er een gezwel in mijn buik zat.

Wat kan alles dan ontzettend snel gaan.



* gaat geloof ik maar iets speciaals bedenken om afscheid te nemen van haar menstruaties*
Oh ja: ik kom niet op een kamer te liggen met zwangere vrouwen of kraamvrouwen. Dit zijn binnen het betreffende ziekenhuis gescheiden afdelingen.

Ik kom op een kamer met andere gynaecologiepatiënten, maar ook met hartpatiënten, of patiënten van de interne afdeling (waar die leuke internist werkt, dus ik heb al allerlei fantasieën over dat ik hem dan misschien ook nog even weer zie )



@ Directeur: hoe gaat het inmiddels met jou?
Alle reacties Link kopieren
quote:Verana schreef op 05 oktober 2009 @ 17:49:

* gaat geloof ik maar iets speciaals bedenken om afscheid te nemen van haar menstruaties*

Jeetje...

Ja daar staat een gezond mens ook niet bij stil he.



Heb je al een idee hoe je dit gaat afsluiten?
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
Nee, ik heb nog geen flauw idee!

Ik heb altijd zo op mijn menstruatie gemopperd (omdat het zo heftig is bij mij), maar nu het ineens stopt is het echt vreemd. Ik denk dat ik het in eerste instantie echt ga missen, ik merk dat ik me er ook een beetje vrouw door voel.

Ik merk dat ik van het afscheid nemen van mijn menstruatie ook een beetje in de rouw ben, net als van het geen moeder meer worden.



Uiteindelijk zal het wel fijn zijn, niet meer al dat maandverband en die tampons meeslepen als ik ongesteld ben. Rustig een dagje weg kunnen plannen, zonder rekening met mijn menstruatie te moeten houden en of ik wel tijdig naar de wc kan.
Jeetje Verana, nooit meer een excuses om ongegeneerd chocola te eten!



En nu even serieus, fijn dat je wat meer informatie hebt gekregen vandaag! Ook prettig om nu al te weten dat je niet op zaal komt te liggen met kraamvrouwen.



De onzekerheid over wat er tijdens de operatie gaat gebeuren, lijkt me heel erg vervelend. Ik kan me ook herinneren dat ik dat heel naar vond. Je moet je echt aan de artsen over geven, die weten hoe het moet en zullen doen wat nodig is.



Wat mij erg heeft geholpen in de voorbereiding op de operatie is, heel stom, shoppen. Ik heb sloffen gekocht, lekkere joggingbroeken, wijde shirts en vestjes. De eerste tijd kun je namelijk echt geen strakke broeken aan met zo'n jaap op je buik.



Het lijkt nu misschien nog een ver-van-je-bed-show, maar voor als je thuis komt is het heel fijn als het hoofdeind van je bed een stuk omhoog kan. Daar kun je bij de thuiszorg iets voor huren. Een stoeltje voor in de douche is ook handig.



En je mag dan misschien geen moeder worden en niet meer ongesteld worden, maar je blijft altijd een vrouw!



Heel veel sterkte!
Verana .



Mag ik vragen hoe oud je bent?
Paloma, ik ben 38!
@ Hemalover:



Dat had ik me dus ook al bedacht (echt waar), nooit geen goede smoes meer om veel chocola te eten! Dit weekend als ik voor het laatst ongesteld ben, ga ik me nog maar even flink te buiten!



Ik ben ook van plan om nog wat joggingbroeken en shirts enzo te kopen. En nog even naar de kapper, want dat zal er ook wel niet van komen de eerste paar maanden na de operatie.

Ik krijg trouwens een snede van mijn navel naar beneden, dus misschien heb ik minder last dat de rand van mijn broek over het litteken schuurt.



Had jij trouwens ook sondevoeding? Ik lees net in een foldertje dat ik dit wel krijg. Dat lijkt me zo naar, vooral het inbrengen!
quote:HEMAlover schreef op 05 oktober 2009 @ 22:23:

En je mag dan misschien geen moeder worden en niet meer ongesteld worden, maar je blijft altijd een vrouw!



Dit is zo waar!



Verana, bereid je -voor zover mogelijk- goed voor op de operatie en vertroetel jezelf zoveel als mogelijk.



Enne, succes met je internist .
Alle reacties Link kopieren
Jeetje wat heftig. Ja raar dat je dan ineens niet meer ongesteld bent. (ik heb zelf totaal geen last van mijn menstruatie.. heb er geen hekel aan dus ik zou het zelfs gaan missen)

(Het toiletbezoek-plannen ken ik dan weer door mijn spastische darm)



Je klinkt heel realistisch met joggingkleding, kapper e.d. Praktische ideeën idd!



Wanneer is de operatie?



En je verhuizing, kan die wel doorgaan nu?
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
Verana, ik heb dezelfde incisie gehad (en dus hetzelfde litteken). Het is niet zo zeer dat het schuurt, maar je darmen zijn gewoon enorm van de leg na zo'n operatie. Dus je hebt een pijnlijke, opgeblazen buik. Een strakke broek is dan echt niets.



Sondevoeding? Wat gek! Nee hoor, dat had ik niet. Wel een pijnpomp (heerlijk), een gewoon infuus en een katheter (gelukkig maar heel kort). Zouden ze het slangetje niet al inbrengen als je nog lekker slaapt? Hoe lang moet je blijven?



Oh en naar de kapper kun je echt wel hoor! Na een weekje mag je waarschijnlijk naar huis, dan kun je al een beetje rondschuifelen. De week erna kun je korte wandelingetjes gaan maken en die week erna kun je best weer een uurtje boodschappen doen (geen zware dingen) of naar de kapper ofzo. Ik herinner me vooral de enorme vermoeidheid. Natuurlijk is zo'n jaap ongemakkelijk en doet het af en toe pijn, maar het was de vermoeidheid die me opbrak. De eerste week kon ik zelfs de tv niet begrijpen, haha.
Alle reacties Link kopieren
Sondevoeding zal waarschijnlijk alleen nodig zijn als er veel aan je darmen gepeuterd moet worden om het los te maken. Was het echt nodig of waarschuwde de arts je ervoor dat je evt gaat gebeuren? Hoe dan ook, zo'n slangetje in je neus doet geen zeer, echt verbazingwekkend, het gaat bij wakkere mensen ook met een verdovende gel meestal, dus dat schleelt. En dikke kans dat dat tijdens je verdoving al gedaan wordt, dus dat je er niks van merkt.



Iets anders wat misschien "fijn" is om te weten: je hebt twee eierstokken, mocht er onverhoopt eentje sneuvelen, dan zorgt de ander er in zijn eentje ook prima voor dat je niet in de overgang komt.



Enne, de reden waarom je menstruaties zo hevig waren... komt waarschijnlijk door al die vleesbomen, dat is allemaal extra oppervlakte met baarmoederslijmvlies, dus meer om eruit te werken bij je menstruatie.



Ik hoop dat je de komende tijd goed voor kunt bereiden, het gaat vast allemaal goed komen, maar het is gewoon "nogal wat".



Zorg voor een hoop series op dvd thuis, de joggingsbroeken evt idd een plastic stoeltje in de douche.
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
Ik heb ook weleens een slangetje in mijn neus gehad (geen sondevoeding maar voor een onderzoek) en zoals singalala zegt, doet het geen zeer en het is ook niet oncomfortabel. Het is alleen even in het begin een rare gewaarwording omdat er iets uit je neus komt en je de neiging hebt om er aan te gaan trekken (niet doen dus ).
Wat een reacties in één keer! Het valt dus mee, sondevoeding!

De gynaecoloog heeft zelf niet gezegd dat ik sondevoeding moet, maar dit staat in een foldertje die ik mee heb gekregen. Dit is een algemeen foldertje over buikoperaties, dus niet specifiek over baarmoederverwijdering. Het zou dus inderdaad kunnen zijn dat het bij mij niet hoeft. Ik heb een week voor de operatie nog een gesprek met een anesthesist (hoop dat ik het goed schrijf), dus dan ga ik het vragen.

Ik moet de dag voor de operatie laxeringsdrankjes drinken. Dit mag ik thuis doen, en de ochtend van de operatie word ik dan opgenomen.



@ Singalala: dat zei de gynaecoloog inderdaad al, dat als ik één eierstok overhoud, ik ook niet in de overgang kom. Hij gaat zijn uiterste best doen om in ieder geval één eierstok te behouden, zei hij.
quote:Verana schreef op 05 oktober 2009 @ 17:49:

* gaat geloof ik maar iets speciaals bedenken om afscheid te nemen van haar menstruaties*



Wat dacht je van een chocolade-fondue???



(een paar dagen voor de operatie, want anders gaat het niet fijn zijn met je laxeermiddel )



Sterkte meid, met wat er allemaal komen gaat. Neem je tijd om te herstellen en te verwerken.
@ Moonlight:



Ik word eind oktober of begin november geopereerd. Ik moet gemiddeld 5 dagen in het ziekenhuis blijven.



Ik ga nog wel steeds verhuizen. Ik zal wel moeten, want ik heb mijn huur opgezegd en de nieuwe bewoner moet erin.

Ik heb het nog gevraagd aan de gynaecoloog, en ik mag dus echt helemaal niets doen.



Om heel eerlijk te zijn, heb ik op het moment een behoorlijke piekerbui. Over de operatie en over de verhuizing. Met name over de verhuizing. Ik ben zo bang dat het allemaal niet goed komt. En het machteloze gevoel dat ik dan zelf niets kan doen. Dat ik helemaal afhankelijk ben van anderen en niets anders kan dan me daaraan overgeven. Dat ik het zelf niet in de hand heb.

Genoeg mensen hebben hun hulp aangeboden, maar dan ben ik bang dat ze zich uiteindelijk toch nog terugtrekken of dat hen ook iets overkomt (zoals mijzelf nu ineens met dat gezwel in mijn buik), waardoor ze niet meer kunnen helpen.



Nou ja, heb even klaaguurtje hoor....

Ik heb mezelf al een wijntje ingeschonken, zodat ik niet straks in bed doorga met piekeren.
Alle reacties Link kopieren
Oh, dan is de kans dat je sondevoeding heel klein hoor. Sondevoeding wordt nog vaak gedaan na operaties aan maag en darmen, om die weer voorzichtig op te starten. Bij jou zullen die in principe niet open moeten, dus ik denk dat dot je bespaard gaat blijven.



De anesthesist kan dit waarschijnlijk niet beantwoorden voor jou, die gaat namelijk niet over de operatie zelf (gelukkig is er meestal wel eentje bij voor de verdoving ) en het traject na de operatie. De gynaecoloog en evt betrokken chirurg (omdat het best ver in je buik zit) bepalen of je wel of geen sondevoeding krijgt. Bel anders even de polikliniek gyn op om je vraag aan je gyn door te geven.
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven