Relaties
alle pijlers
Leeftijdsverschil
dinsdag 6 oktober 2009 om 21:19
Beste medeforummers,
Ik heb nu sinds een aantal maanden een vriendin. Ik ben 31 jaar zijn is 20 jaar. Ik heb nooit een relatie willen hebben met iemand die nog zo jong is, maar ik kwam haar tegen en ja we werden verliefd.. alle ratio verdween. Na een aantal maanden ben ik nu weer terug op aarde en begin me toch te storen aan bepaald gedrag haar.
Ze is nog heel erg speels (wat ik op een gegeven moment echt zat ben) en op momenten gewoon echt heel onvolwassen, dit uit zich bijvoorbeeld door vluchtgedrag als ik iets bespreekbaar wil maken of onredelijke woedeuitbarstingen.
Ik ben heel gek op haar, maar dit gedrag maakt een relatie waarin ik gelukkig ben heel moeilijk. Ik wil haar bovendien niet belemmeren in de ontwikkeling van haar eigen ik. Dus niet geforceerd volwassen laten zijn, maar haar haar eigen ontwikkeling laten doormaken. Ik heb een gesprek met haar gevoerd en zij vat het allemaal vrij laconiek op en ziet eigenlijk geen problemen. Toen ik aangaf dat ik dat wel zag, gaf ze aan dat het vanzelf wel over gaat en dat ze gewoon nog moet wennen aan `al het nieuwe´. (ze heeft nog nooit een serieuze relatie gehad)
Wat is wijsheid in deze, stoppen of geduld hebben en met veel praten nader tot elkaar komen?
Ik heb nu sinds een aantal maanden een vriendin. Ik ben 31 jaar zijn is 20 jaar. Ik heb nooit een relatie willen hebben met iemand die nog zo jong is, maar ik kwam haar tegen en ja we werden verliefd.. alle ratio verdween. Na een aantal maanden ben ik nu weer terug op aarde en begin me toch te storen aan bepaald gedrag haar.
Ze is nog heel erg speels (wat ik op een gegeven moment echt zat ben) en op momenten gewoon echt heel onvolwassen, dit uit zich bijvoorbeeld door vluchtgedrag als ik iets bespreekbaar wil maken of onredelijke woedeuitbarstingen.
Ik ben heel gek op haar, maar dit gedrag maakt een relatie waarin ik gelukkig ben heel moeilijk. Ik wil haar bovendien niet belemmeren in de ontwikkeling van haar eigen ik. Dus niet geforceerd volwassen laten zijn, maar haar haar eigen ontwikkeling laten doormaken. Ik heb een gesprek met haar gevoerd en zij vat het allemaal vrij laconiek op en ziet eigenlijk geen problemen. Toen ik aangaf dat ik dat wel zag, gaf ze aan dat het vanzelf wel over gaat en dat ze gewoon nog moet wennen aan `al het nieuwe´. (ze heeft nog nooit een serieuze relatie gehad)
Wat is wijsheid in deze, stoppen of geduld hebben en met veel praten nader tot elkaar komen?
dinsdag 6 oktober 2009 om 21:26
Dit vind ik allesbehalve een vraag die vreemden voor je kunnen beantwoorden.
Blijkbaar ben je nog niet ver genoeg om de relatie te beëindigen en kan het gevoelsmatig nog alle kanten op gaan.
Samen praten en eruit proberen te komen lijkt me het beste. Lukt dit niet dan kun je het altijd nog uitmaken. Maar dat moet je bij voorkeur natuurlijk zelf beslissen en niet onder invloed van anderen.
Blijkbaar ben je nog niet ver genoeg om de relatie te beëindigen en kan het gevoelsmatig nog alle kanten op gaan.
Samen praten en eruit proberen te komen lijkt me het beste. Lukt dit niet dan kun je het altijd nog uitmaken. Maar dat moet je bij voorkeur natuurlijk zelf beslissen en niet onder invloed van anderen.
Ja, dat vind ik echt.
dinsdag 6 oktober 2009 om 21:29
quote:Starsshine schreef op 06 oktober 2009 @ 21:19:
Ze is nog heel erg speels (wat ik op een gegeven moment echt zat ben) en op momenten gewoon echt heel onvolwassen, dit uit zich bijvoorbeeld door vluchtgedrag als ik iets bespreekbaar wil maken of onredelijke woedeuitbarstingen.
Ik ben heel gek op haar, maar dit gedrag maakt een relatie waarin ik gelukkig ben heel moeilijk.
Wat is wijsheid in deze, stoppen of geduld hebben en met veel praten nader tot elkaar komen?En met geduld bereik je wel een relatie waarin jij gelukkig bent?
Ze is nog heel erg speels (wat ik op een gegeven moment echt zat ben) en op momenten gewoon echt heel onvolwassen, dit uit zich bijvoorbeeld door vluchtgedrag als ik iets bespreekbaar wil maken of onredelijke woedeuitbarstingen.
Ik ben heel gek op haar, maar dit gedrag maakt een relatie waarin ik gelukkig ben heel moeilijk.
Wat is wijsheid in deze, stoppen of geduld hebben en met veel praten nader tot elkaar komen?En met geduld bereik je wel een relatie waarin jij gelukkig bent?
dinsdag 6 oktober 2009 om 21:37
quote:liselore schreef op 06 oktober 2009 @ 21:29:
[...]
En met geduld bereik je wel een relatie waarin jij gelukkig bent?
Tja, ooit wordt ze vanzelf 30 he....
Ik leerde mijn man kennen toen ik 20 was, hij was toen 28. Maar ik werkte toen al een paar jaar dus ik was niet echt speels meer te noemen. Voor een 20-jarige dan he.. nu zie ik dat toch een beetje anders
[...]
En met geduld bereik je wel een relatie waarin jij gelukkig bent?
Tja, ooit wordt ze vanzelf 30 he....
Ik leerde mijn man kennen toen ik 20 was, hij was toen 28. Maar ik werkte toen al een paar jaar dus ik was niet echt speels meer te noemen. Voor een 20-jarige dan he.. nu zie ik dat toch een beetje anders
dinsdag 6 oktober 2009 om 21:43
quote:Starsshine schreef op 06 oktober 2009 @ 21:19:
Ik ben heel gek op haar, maar dit gedrag maakt een relatie waarin ik gelukkig ben heel moeilijk. Ik wil haar bovendien niet belemmeren in de ontwikkeling van haar eigen ik. Dus niet geforceerd volwassen laten zijn, maar haar haar eigen ontwikkeling laten doormaken. Ik heb een gesprek met haar gevoerd en zij vat het allemaal vrij laconiek op en ziet eigenlijk geen problemen.Als jij haar toespreekt als een kind, dan is het niet gek dat zij zich daar naar gedraagt.
Ik ben heel gek op haar, maar dit gedrag maakt een relatie waarin ik gelukkig ben heel moeilijk. Ik wil haar bovendien niet belemmeren in de ontwikkeling van haar eigen ik. Dus niet geforceerd volwassen laten zijn, maar haar haar eigen ontwikkeling laten doormaken. Ik heb een gesprek met haar gevoerd en zij vat het allemaal vrij laconiek op en ziet eigenlijk geen problemen.Als jij haar toespreekt als een kind, dan is het niet gek dat zij zich daar naar gedraagt.
dinsdag 6 oktober 2009 om 21:46
dinsdag 6 oktober 2009 om 21:46
dinsdag 6 oktober 2009 om 21:48
dinsdag 6 oktober 2009 om 21:49
quote:Starsshine schreef op 06 oktober 2009 @ 21:46:
[...]
Nou ja, dat hoop ik dan maar.. dat ze met de tijd in positieve zin verandert. Zoiezo zal ze naarmate de tijd volwassener worden.Enne... hoe lang zijn jullie ook alweer precies samen? Een paar maanden?
Come on, jij gedraagt je zelf hier heel kinderachtig. Een beetje van een twintigjarige waar je een paar maanden mee date verwachten dat ze 'ten positieve verandert'.
Doe haar 'ontwikkeling van haar eigen ik' een groot plezier en gedraag je als de oudste door te erkennen dat dit niet gaat werken. En dit ook eerlijk met haar te bespreken natuurlijk.
[...]
Nou ja, dat hoop ik dan maar.. dat ze met de tijd in positieve zin verandert. Zoiezo zal ze naarmate de tijd volwassener worden.Enne... hoe lang zijn jullie ook alweer precies samen? Een paar maanden?
Come on, jij gedraagt je zelf hier heel kinderachtig. Een beetje van een twintigjarige waar je een paar maanden mee date verwachten dat ze 'ten positieve verandert'.
Doe haar 'ontwikkeling van haar eigen ik' een groot plezier en gedraag je als de oudste door te erkennen dat dit niet gaat werken. En dit ook eerlijk met haar te bespreken natuurlijk.
dinsdag 6 oktober 2009 om 21:51
dinsdag 6 oktober 2009 om 21:52
Is het wel een gelijkwaardige relatie?
Krijg een beetje het idee alsof je op haar neer kijkt.
Je hoopt nu al dat ze over een tijdje verandert...........je hoort naar mijn idee niet iemand te veranderen.
Als je echt gek op iemand bent dan neem je de minder leuke dingen voor lief. Anders moet je er niet eens aan beginnen.
Krijg een beetje het idee alsof je op haar neer kijkt.
Je hoopt nu al dat ze over een tijdje verandert...........je hoort naar mijn idee niet iemand te veranderen.
Als je echt gek op iemand bent dan neem je de minder leuke dingen voor lief. Anders moet je er niet eens aan beginnen.
dinsdag 6 oktober 2009 om 21:54
quote:aisha24 schreef op 06 oktober 2009 @ 21:52:
Is het wel een gelijkwaardige relatie?
Krijg een beetje het idee alsof je op haar neer kijkt.
Je hoopt nu al dat ze over een tijdje verandert...........je hoort naar mijn idee niet iemand te veranderen.
Als je echt gek op iemand bent dan neem je de minder leuke dingen voor lief. Anders moet je er niet eens aan beginnen.
Op dit moment vind ik het niet echt een gelijkwaardige relatie nee. Ik voel me idd meer de vaderfiguur die de hele tijd moet zeggen van, zo is het genoeg, hou op etc.
Dat is ook de reden dat ik hoop dat het verandert, zij zegt zelf ook dat het een tijdelijk iets is?
Is het wel een gelijkwaardige relatie?
Krijg een beetje het idee alsof je op haar neer kijkt.
Je hoopt nu al dat ze over een tijdje verandert...........je hoort naar mijn idee niet iemand te veranderen.
Als je echt gek op iemand bent dan neem je de minder leuke dingen voor lief. Anders moet je er niet eens aan beginnen.
Op dit moment vind ik het niet echt een gelijkwaardige relatie nee. Ik voel me idd meer de vaderfiguur die de hele tijd moet zeggen van, zo is het genoeg, hou op etc.
Dat is ook de reden dat ik hoop dat het verandert, zij zegt zelf ook dat het een tijdelijk iets is?
dinsdag 6 oktober 2009 om 21:56
quote:Starsshine schreef op 06 oktober 2009 @ 21:48:
[...]
Waarom zou ze dat niet meer vinden dan?
Dat zeg ik uit eigen ervaring. Wat ik leuk en spannend en aantrekkelijk vond als 20 jarige vind ik nu helemaal niet meer (30)
Ik heb mijn relatie met mijn 10jaar oudere vriend verbroken toen ik 25 werd.
We pasten niet meer bij elkaar, andere levensvisie en toekomst perspectief....
[...]
Waarom zou ze dat niet meer vinden dan?
Dat zeg ik uit eigen ervaring. Wat ik leuk en spannend en aantrekkelijk vond als 20 jarige vind ik nu helemaal niet meer (30)
Ik heb mijn relatie met mijn 10jaar oudere vriend verbroken toen ik 25 werd.
We pasten niet meer bij elkaar, andere levensvisie en toekomst perspectief....
dinsdag 6 oktober 2009 om 21:56
Moeilijke kwestie denk ik.
Ik (19) ben ook samen met een jongen die ietwat ouder is (4 jaar), en ik denk/ben best wel serieus vind ik. Op bepaalde vlakken dan. Ik heb oprechte toekomstplannen met mijn lief, en heb een goede communicatie enzo.
Maar ik zou er niet tegenkunnen als iemand die zo dicht staat als een partner zich irriteerd aan mijn 'kind'gedeelte. Ik vind het heerlijk om soms lekker onvolwassen te zijn, want daar geniet ik van. Grote mensen hebben zo weinig lol in het leven vind ik, die zijn dat veelal ergens onderweg verloren denk ik.
Ik moet de ruimte krijgen om volwassen te worden hoe ik dat wil, en die ruimte krijg ik van mijn vriend, zonder dat we daarbij uit elkaar groeien. Een belangrijk evenwicht lijkt mij.
Ik (19) ben ook samen met een jongen die ietwat ouder is (4 jaar), en ik denk/ben best wel serieus vind ik. Op bepaalde vlakken dan. Ik heb oprechte toekomstplannen met mijn lief, en heb een goede communicatie enzo.
Maar ik zou er niet tegenkunnen als iemand die zo dicht staat als een partner zich irriteerd aan mijn 'kind'gedeelte. Ik vind het heerlijk om soms lekker onvolwassen te zijn, want daar geniet ik van. Grote mensen hebben zo weinig lol in het leven vind ik, die zijn dat veelal ergens onderweg verloren denk ik.
Ik moet de ruimte krijgen om volwassen te worden hoe ik dat wil, en die ruimte krijg ik van mijn vriend, zonder dat we daarbij uit elkaar groeien. Een belangrijk evenwicht lijkt mij.
dinsdag 6 oktober 2009 om 21:56
quote:Spinster schreef op 06 oktober 2009 @ 21:49:
[...]
Enne... hoe lang zijn jullie ook alweer precies samen? Een paar maanden?
Come on, jij gedraagt je zelf hier heel kinderachtig. Een beetje van een twintigjarige waar je een paar maanden mee date verwachten dat ze 'ten positieve verandert'.
Doe haar 'ontwikkeling van haar eigen ik' een groot plezier en gedraag je als de oudste door te erkennen dat dit niet gaat werken. En dit ook eerlijk met haar te bespreken natuurlijk.Thanks, het zet me aan t denken.
[...]
Enne... hoe lang zijn jullie ook alweer precies samen? Een paar maanden?
Come on, jij gedraagt je zelf hier heel kinderachtig. Een beetje van een twintigjarige waar je een paar maanden mee date verwachten dat ze 'ten positieve verandert'.
Doe haar 'ontwikkeling van haar eigen ik' een groot plezier en gedraag je als de oudste door te erkennen dat dit niet gaat werken. En dit ook eerlijk met haar te bespreken natuurlijk.Thanks, het zet me aan t denken.
dinsdag 6 oktober 2009 om 21:57
quote:liselore schreef op 06 oktober 2009 @ 21:56:
[...]
Dat zeg ik uit eigen ervaring. Wat ik leuk en spannend en aantrekkelijk vond als 20 jarige vind ik nu helemaal niet meer (30)
Ik heb mijn relatie met mijn 10jaar oudere vriend verbroken toen ik 25 werd.
We pasten niet meer bij elkaar, andere levensvisie en toekomst perspectief....Heb jij in die 5 jaar een enorme verandering doorgemaakt? Dus het zou voor een 30+er verstandiger zijn om alleen een relatie aan te gaan met een 25+er om te voorkomen dat hij nadien gedumpt gaat worden?
[...]
Dat zeg ik uit eigen ervaring. Wat ik leuk en spannend en aantrekkelijk vond als 20 jarige vind ik nu helemaal niet meer (30)
Ik heb mijn relatie met mijn 10jaar oudere vriend verbroken toen ik 25 werd.
We pasten niet meer bij elkaar, andere levensvisie en toekomst perspectief....Heb jij in die 5 jaar een enorme verandering doorgemaakt? Dus het zou voor een 30+er verstandiger zijn om alleen een relatie aan te gaan met een 25+er om te voorkomen dat hij nadien gedumpt gaat worden?
dinsdag 6 oktober 2009 om 21:59
quote:Paddle schreef op 06 oktober 2009 @ 21:56:
Moeilijke kwestie denk ik.
Ik (19) ben ook samen met een jongen die ietwat ouder is (4 jaar), en ik denk/ben best wel serieus vind ik. Op bepaalde vlakken dan. Ik heb oprechte toekomstplannen met mijn lief, en heb een goede communicatie enzo.
Maar ik zou er niet tegenkunnen als iemand die zo dicht staat als een partner zich irriteerd aan mijn 'kind'gedeelte. Ik vind het heerlijk om soms lekker onvolwassen te zijn, want daar geniet ik van. Grote mensen hebben zo weinig lol in het leven vind ik, die zijn dat veelal ergens onderweg verloren denk ik.
Ik moet de ruimte krijgen om volwassen te worden hoe ik dat wil, en die ruimte krijg ik van mijn vriend, zonder dat we daarbij uit elkaar groeien. Een belangrijk evenwicht lijkt mij.Ja precies, maar respecteer jij op jouw beurt dan ook de volwassenheid van je vriend? Ik bedoel als hij geen zin heeft in jouw kind gedeelte, bespaar je hem dat of krijgt hij het hoe dan ook toch om zijn oren?
Moeilijke kwestie denk ik.
Ik (19) ben ook samen met een jongen die ietwat ouder is (4 jaar), en ik denk/ben best wel serieus vind ik. Op bepaalde vlakken dan. Ik heb oprechte toekomstplannen met mijn lief, en heb een goede communicatie enzo.
Maar ik zou er niet tegenkunnen als iemand die zo dicht staat als een partner zich irriteerd aan mijn 'kind'gedeelte. Ik vind het heerlijk om soms lekker onvolwassen te zijn, want daar geniet ik van. Grote mensen hebben zo weinig lol in het leven vind ik, die zijn dat veelal ergens onderweg verloren denk ik.
Ik moet de ruimte krijgen om volwassen te worden hoe ik dat wil, en die ruimte krijg ik van mijn vriend, zonder dat we daarbij uit elkaar groeien. Een belangrijk evenwicht lijkt mij.Ja precies, maar respecteer jij op jouw beurt dan ook de volwassenheid van je vriend? Ik bedoel als hij geen zin heeft in jouw kind gedeelte, bespaar je hem dat of krijgt hij het hoe dan ook toch om zijn oren?
dinsdag 6 oktober 2009 om 22:01
quote:Starsshine schreef op 06 oktober 2009 @ 21:57:
[...]
Heb jij in die 5 jaar een enorme verandering doorgemaakt? Dus het zou voor een 30+er verstandiger zijn om alleen een relatie aan te gaan met een 25+er om te voorkomen dat hij nadien gedumpt gaat worden?
zucht....ja tuurlijk, alle twintigers en dertigers zijn immers hetzelfde...
Spijt me zeer, maar jijzelf komt nu ook niet bepaald heel volwassen over.
[...]
Heb jij in die 5 jaar een enorme verandering doorgemaakt? Dus het zou voor een 30+er verstandiger zijn om alleen een relatie aan te gaan met een 25+er om te voorkomen dat hij nadien gedumpt gaat worden?
zucht....ja tuurlijk, alle twintigers en dertigers zijn immers hetzelfde...
Spijt me zeer, maar jijzelf komt nu ook niet bepaald heel volwassen over.
Ja, dat vind ik echt.
dinsdag 6 oktober 2009 om 22:01
quote:Starsshine schreef op 06 oktober 2009 @ 21:57:
[...]
Heb jij in die 5 jaar een enorme verandering doorgemaakt? Dus het zou voor een 30+er verstandiger zijn om alleen een relatie aan te gaan met een 25+er om te voorkomen dat hij nadien gedumpt gaat worden?
Tussen je 20ste en je 25ste verandert er veel... van school naar het werkende leven...op jezelf gaan wonen, dat verandert je kijk.
Dat kan invloed hebben.....
Ik zou niet zeggen dat je als 30+ geen relatie aan moet gaan om te voorkomen dat je nadien gedumpt wordt.
Eerder dat je als 30+ geen relatie moet aan gaan met iemand die je zelf nog als jong en speels omschrijft en hoopt dat ze zeer binnenkort ten positieve verandert
[...]
Heb jij in die 5 jaar een enorme verandering doorgemaakt? Dus het zou voor een 30+er verstandiger zijn om alleen een relatie aan te gaan met een 25+er om te voorkomen dat hij nadien gedumpt gaat worden?
Tussen je 20ste en je 25ste verandert er veel... van school naar het werkende leven...op jezelf gaan wonen, dat verandert je kijk.
Dat kan invloed hebben.....
Ik zou niet zeggen dat je als 30+ geen relatie aan moet gaan om te voorkomen dat je nadien gedumpt wordt.
Eerder dat je als 30+ geen relatie moet aan gaan met iemand die je zelf nog als jong en speels omschrijft en hoopt dat ze zeer binnenkort ten positieve verandert
dinsdag 6 oktober 2009 om 22:02
Ik denk dat je gewoon moet accepteren hoe ze is, of er een punt achter moet zetten.
Ze is nu eenmaal jonger dan dat jij bent. Ze zal dan misschien wat kinderlijker zijn....maar is dat echt zo erg dan?
Ik neem aan dat als ze iets ouder wordt, ze ook wat stabieler wordt qua emoties.
Maar het lijkt me voor haar ook zeker niet fijn als jij je als vaderfiguur opstelt in deze relatie. Kan mij zelfs voorstellen dat ze daar op den duur goed zat van is, of juist niet meer haar zelf kan zijn.
Jullie zijn nog maar zo kort samen, als je nu dan al twijfelt lijkt dat me geen goed teken.
Ze is nu eenmaal jonger dan dat jij bent. Ze zal dan misschien wat kinderlijker zijn....maar is dat echt zo erg dan?
Ik neem aan dat als ze iets ouder wordt, ze ook wat stabieler wordt qua emoties.
Maar het lijkt me voor haar ook zeker niet fijn als jij je als vaderfiguur opstelt in deze relatie. Kan mij zelfs voorstellen dat ze daar op den duur goed zat van is, of juist niet meer haar zelf kan zijn.
Jullie zijn nog maar zo kort samen, als je nu dan al twijfelt lijkt dat me geen goed teken.
dinsdag 6 oktober 2009 om 22:04
Je vriendin zou zichzelf moeten kunnen zijn. Soms kinderlijk, soms oudelijk, soms vrouwelijk, soms jonge meisjes achtig. Jij vind een aspect aan haar niet leuk en dat wijt je aan haar leeftijd. Dat zou de oorzaak kunnen zijn, het kan ook gewoon haar karakter zijn.
Je relatie klinkt niet gelijkwaardig en dat is volgens mij niet omdat zij er niet gelijkwaardig in zit, maar omdat jij je aan haar gedrag stoort, haar aanspreekt, haar niet wilt storen in haar ontwikkeling en je een vader voelt.
Het is niet gelijkwaardig om je in een liefdesrelatie een vader te voelen. Je bent de vader van kinderen, niet van je partner.
Kortom, ik denk dat zij voor jou niet de ware is. Jij valt uiteindelijk op een ander type vrouw.
Zegt dit dat je nooit met jongere vrouwen een relatie zou moeten beginnen? Nee hoor, er zijn er zat die zich anders gedragen. Iedereen is tenslotte anders. Niet iedere kerel van 31 zou zich ook als vader opstellen, toch???? Waarom bespaar je haar dat eigenlijk niet of belemmer je haar daarmee niet in haar ontwikkeling?
Ik vind het wel van volwassenheid van haar getuigen dat ze jouw toespraak zo laconiek opneemt.
Je relatie klinkt niet gelijkwaardig en dat is volgens mij niet omdat zij er niet gelijkwaardig in zit, maar omdat jij je aan haar gedrag stoort, haar aanspreekt, haar niet wilt storen in haar ontwikkeling en je een vader voelt.
Het is niet gelijkwaardig om je in een liefdesrelatie een vader te voelen. Je bent de vader van kinderen, niet van je partner.
Kortom, ik denk dat zij voor jou niet de ware is. Jij valt uiteindelijk op een ander type vrouw.
Zegt dit dat je nooit met jongere vrouwen een relatie zou moeten beginnen? Nee hoor, er zijn er zat die zich anders gedragen. Iedereen is tenslotte anders. Niet iedere kerel van 31 zou zich ook als vader opstellen, toch???? Waarom bespaar je haar dat eigenlijk niet of belemmer je haar daarmee niet in haar ontwikkeling?
Ik vind het wel van volwassenheid van haar getuigen dat ze jouw toespraak zo laconiek opneemt.
dinsdag 6 oktober 2009 om 22:05
quote:Mamasaar schreef op 06 oktober 2009 @ 22:01:
[...]
zucht....ja tuurlijk, alle twintigers en dertigers zijn immers hetzelfde...
Spijt me zeer, maar jijzelf komt nu ook niet bepaald heel volwassen over.
T hoeft je niet te spijten hoor, kan veel hebben
Maar ik vind het interessant om te lezen hoe zij daar over denkt..
[...]
zucht....ja tuurlijk, alle twintigers en dertigers zijn immers hetzelfde...
Spijt me zeer, maar jijzelf komt nu ook niet bepaald heel volwassen over.
T hoeft je niet te spijten hoor, kan veel hebben
Maar ik vind het interessant om te lezen hoe zij daar over denkt..
