
Help me alsjeblieft de kraamtranen door.
woensdag 7 oktober 2009 om 18:40
Hier lig ik dan, net vanmorgen ontslagen uit het ziekenhuis met mijn kersverse dochter en ik zie het niet meer zitten. Ik kan alleen nog maar huilen.
Omdat ik zwangerschapsvergiftiging heb gehad heb ik de laatste weken alleen maar plat gelegen, afwisselend thuis en in het ziekenhuis. Hierdoor en door mijn helse bevalling van eergisteren is mijn lichamelijke conditie naar het absolute nulpunt gezakt. Toen ik vanmorgen naar huis mocht, voelde ik me de koning te rijk, maar eenmaal thuis besef ik pas hoe ziek, moe en zwak ik ben.
Nu zit ik met een heel teer poppetje van twee dagen oud dat niet aan de borst wil drinken een heel moeizaam wat bijvoeding accepteert, wat mij grote zorgen oplevert. Een peuter die alleen maar huilt en schreeuwt omdat hij weken niets aan zijn moeder heeft gehad en nu hij haar eindelijk terug heeft moet delen met een baby waar hij niet eens naar wil kijken. En een kraamhulp van 23 uit de categorie ik sta erbij en ik kijk ernaar.
Natuurlijk ben ik blij met mijn versgeperste dochter, maar dat gevoel is nu wel even heel ver naar de achtergrond verdwenen. Ik zie even niet meer hoe dit allemaal goed moet komen. Vanaf vrijdag is mijn man godzijdank vrij, maar morgen zal ik het echt nog alleen met de best lieve maar totaal oneveraren en onbeholpen kraamhulp moeten rooien en ik weet niet waar ik het vandaan moet halen.
Omdat ik zwangerschapsvergiftiging heb gehad heb ik de laatste weken alleen maar plat gelegen, afwisselend thuis en in het ziekenhuis. Hierdoor en door mijn helse bevalling van eergisteren is mijn lichamelijke conditie naar het absolute nulpunt gezakt. Toen ik vanmorgen naar huis mocht, voelde ik me de koning te rijk, maar eenmaal thuis besef ik pas hoe ziek, moe en zwak ik ben.
Nu zit ik met een heel teer poppetje van twee dagen oud dat niet aan de borst wil drinken een heel moeizaam wat bijvoeding accepteert, wat mij grote zorgen oplevert. Een peuter die alleen maar huilt en schreeuwt omdat hij weken niets aan zijn moeder heeft gehad en nu hij haar eindelijk terug heeft moet delen met een baby waar hij niet eens naar wil kijken. En een kraamhulp van 23 uit de categorie ik sta erbij en ik kijk ernaar.
Natuurlijk ben ik blij met mijn versgeperste dochter, maar dat gevoel is nu wel even heel ver naar de achtergrond verdwenen. Ik zie even niet meer hoe dit allemaal goed moet komen. Vanaf vrijdag is mijn man godzijdank vrij, maar morgen zal ik het echt nog alleen met de best lieve maar totaal oneveraren en onbeholpen kraamhulp moeten rooien en ik weet niet waar ik het vandaan moet halen.
The time is now
donderdag 8 oktober 2009 om 10:26
Och meid, allereerst heel hartelijk gefeliciteerd met je dochter.
Ik herken je hopeloze gevoel wel, ik heb de drie keren dat ik bevallen ben ook heel veel last gehad van kraamtranen en hormonen.
Is het misschien een optie om met het kraamzorgbureau te bellen en de situatie uit te leggen en te zeggen dat jij nu een stevige tante nodig hebt die er staat en je helpt met de voeding van de baby? Die ervaren oudere hulpen zijn meestal heel goed als het gaat om problemen bij borstvoeding enzo.
Ik zou dat doen, je hebt maar een keer een kraamtijd en dat moet gewoon goed zijn.
Ik herken je hopeloze gevoel wel, ik heb de drie keren dat ik bevallen ben ook heel veel last gehad van kraamtranen en hormonen.
Is het misschien een optie om met het kraamzorgbureau te bellen en de situatie uit te leggen en te zeggen dat jij nu een stevige tante nodig hebt die er staat en je helpt met de voeding van de baby? Die ervaren oudere hulpen zijn meestal heel goed als het gaat om problemen bij borstvoeding enzo.
Ik zou dat doen, je hebt maar een keer een kraamtijd en dat moet gewoon goed zijn.
donderdag 8 oktober 2009 om 10:34
quote:floor72 schreef op 07 oktober 2009 @ 18:58:
Och arme.... die k*tkraamtranen ook!
Pak je rust vanavond en morgen kom je echt wel door!
Ik had op dag 3 kraamtranen. De ergste die je kunt hebben. Ik lag in het ziekenhuis (keizersnede) en ik besloot om 15 uur 's middags dat ik naar huis wilde. En dan ook echt! Ik heb de hele boel op stelten gezet en uiteindelijk was ik om 20 uur thuis.
En dat was dus ook niet alles... De kraam vond ik een heks, man maakte flauwe grapjes en deed alsof een baby krijgen iets was wat wij er even tussen door deden, m'n broer bleef te lang hangen en de buurvrouw kwam tomatensoep brengen terwijl ik zin had in kippensoep.
De volgende dag was het leven weer best leuk!
Het komt wel goed wijffie.. en als je het even niet ziet zitten, doe je er hier op Viva gewoon een Floor-Alert-Alarm uit. Kom ik de boel wel ff voor je relativeren.
Enne .... GEFELICITEERD!
Ik moet hier toch even hartelijk om lachen Floor. Hoe herkenbaar.
Dat ze je naar huis lieten gaan!Ik heb zelf ook ontzettend gehuild van dag 2 tot 4. Ik wilde niet dat iemand aan mijn kind kwam en jankte om alles. Ik lag ook met een KS in het ziekenhuis (ik heb er drie gehad maar heb het nu over de eerste) en mijn man zie dat hij na het bezoek even bij een vriend langsging. Ik heb alles bij elkaar gejankt, ik wilde dat hij niet wegging. Achteraf zo erg, normaal ben ik helemaal niet zo. Maar toen wilde ik dat de hele wereld de kolere kreeg en dat we alleen op de wereld waren met ons kindje. Je wordt van alle kanten lastig gevallen (dat voelde ik toen zo) door verpleegkundigen met een prik hier en controles daar. Door de kraamhulp thuis die haar tetter geen seconde kon houden, door familie die allemaal op de stoep stonden om de baby te zien en vast te houden terwijl mijn hart schreeuwde dat IK alleen de baby mocht vasthouden. Tja. En het gaat over gelukkig.
Achteraf kan ik er zelfs een beetje om lachen, maar toen....
Och arme.... die k*tkraamtranen ook!
Pak je rust vanavond en morgen kom je echt wel door!
Ik had op dag 3 kraamtranen. De ergste die je kunt hebben. Ik lag in het ziekenhuis (keizersnede) en ik besloot om 15 uur 's middags dat ik naar huis wilde. En dan ook echt! Ik heb de hele boel op stelten gezet en uiteindelijk was ik om 20 uur thuis.
En dat was dus ook niet alles... De kraam vond ik een heks, man maakte flauwe grapjes en deed alsof een baby krijgen iets was wat wij er even tussen door deden, m'n broer bleef te lang hangen en de buurvrouw kwam tomatensoep brengen terwijl ik zin had in kippensoep.
De volgende dag was het leven weer best leuk!
Het komt wel goed wijffie.. en als je het even niet ziet zitten, doe je er hier op Viva gewoon een Floor-Alert-Alarm uit. Kom ik de boel wel ff voor je relativeren.
Enne .... GEFELICITEERD!
Ik moet hier toch even hartelijk om lachen Floor. Hoe herkenbaar.
Dat ze je naar huis lieten gaan!Ik heb zelf ook ontzettend gehuild van dag 2 tot 4. Ik wilde niet dat iemand aan mijn kind kwam en jankte om alles. Ik lag ook met een KS in het ziekenhuis (ik heb er drie gehad maar heb het nu over de eerste) en mijn man zie dat hij na het bezoek even bij een vriend langsging. Ik heb alles bij elkaar gejankt, ik wilde dat hij niet wegging. Achteraf zo erg, normaal ben ik helemaal niet zo. Maar toen wilde ik dat de hele wereld de kolere kreeg en dat we alleen op de wereld waren met ons kindje. Je wordt van alle kanten lastig gevallen (dat voelde ik toen zo) door verpleegkundigen met een prik hier en controles daar. Door de kraamhulp thuis die haar tetter geen seconde kon houden, door familie die allemaal op de stoep stonden om de baby te zien en vast te houden terwijl mijn hart schreeuwde dat IK alleen de baby mocht vasthouden. Tja. En het gaat over gelukkig.
Achteraf kan ik er zelfs een beetje om lachen, maar toen....
donderdag 8 oktober 2009 om 10:41
quote:Brown_Eyes schreef op 07 oktober 2009 @ 19:31:
Wel raar dat je zoveel tijd voor een forum hebt nu.
Zou je misschien beter op een nuttigere manier kunnen besteden.
Ehhh,dit IS heel nuttig hoor. Is een uitlaatklep van jewelste.
Had ik dat toen maar gehad. Maar ik had alleen miss motormouth aan mijn bed....
Wel raar dat je zoveel tijd voor een forum hebt nu.
Zou je misschien beter op een nuttigere manier kunnen besteden.
Ehhh,dit IS heel nuttig hoor. Is een uitlaatklep van jewelste.
Had ik dat toen maar gehad. Maar ik had alleen miss motormouth aan mijn bed....
donderdag 8 oktober 2009 om 10:51
gefeliciteerd met je dochtertje, fijn dat je al zo snel weer naar huis mocht. En wat jammer dat de kraamtranen zo hefig aan komen. Ik wil je even een hart onder de riemsteken. en je gerust stellen wat borstvoeding betreft. als het de eerste dagen nog niet zo lekker op gang komt, is dat helemaal geen reden om in paniek te raken en te denken dat het niet meer gaat lukken hoor. mijn oudste was 2 weken te vroeg, ook ziekenhuis opnamen vanwege zwangerschapsvergiftiging, kwam ook helemaal kapot weer thuis n2 dagen na de bevaling, het heeft tot dag 6 geduurd voor ik uberhaubt stuwing had!, er kwam nog geen druppel uit met kolven, ik overdrijf niet hoor, eht niks!
dus flesvoeding, en na 6 dagen kon ik toch zelf gaan voeden, jammer genoeg was het maar even omdat ik medicijnen nodig had die niet met bv mochten, maar mijn andere 2 jongere kids hbbn later meer dan een jaar bv gehda, dus dat was zonder die medicatie vast ook gelukt.
je peutertje heeft je enorm gemist, en dat vervelende gedrag, hoe onhandig ook, is juist een goed teken hoor. ik hoop da je kraamhulp de boel lekker over kan nemen, en je schoonmoeder even lkker kan ommaaen over je peutertje
oja zwangerschapsvergiftiging is niet niks hoor, je lijf is ook wel wat meer herstel tijd nodig hoor, dan na een gewone zwangrschaps en bevalling.
dus flesvoeding, en na 6 dagen kon ik toch zelf gaan voeden, jammer genoeg was het maar even omdat ik medicijnen nodig had die niet met bv mochten, maar mijn andere 2 jongere kids hbbn later meer dan een jaar bv gehda, dus dat was zonder die medicatie vast ook gelukt.
je peutertje heeft je enorm gemist, en dat vervelende gedrag, hoe onhandig ook, is juist een goed teken hoor. ik hoop da je kraamhulp de boel lekker over kan nemen, en je schoonmoeder even lkker kan ommaaen over je peutertje
oja zwangerschapsvergiftiging is niet niks hoor, je lijf is ook wel wat meer herstel tijd nodig hoor, dan na een gewone zwangrschaps en bevalling.
donderdag 8 oktober 2009 om 15:18
Oh ik ben zóó blij!!
Vannacht was hels. Ik heb in totaal ongeveer anderhalf uur geslapen. Mijn lichaam was zo moe, maar mijn hoofd maalde maar door en door en door. Om acht uur belde het kraamzorgbureau dat er een andere kraam onderweg was. Om negen uur stond ze al op de stoep en het is een engel!
Ze is niet alleen 40, maar zelfs 50 plus en een hele vrolijke doch kordate tante. Toen ze binnnenkwam heb ik eerst een kwartier zitten grienen als een kind. Daarna heeft ze me gerust gesteld, moeiteloos 30 cc gekolfde melk bij dochter naar binnen getankt en kopje koffie gezet die ze op een dienblaadje kwam brengen inclusief afgeknipt roosje in een glas .
Inmiddels zijn we een halve dag verder; ben ik de trap nog niet afgeweest; is mijn dochter in de rugbyhouding aan de borst geweest die ze beiden leeg heeft gedronken ; heeft mijn peuter voor het eerst aan de voet van de baby getrokken om te kijken of het echt leeft; heeft de verloskundige me 6 uur extra hulp toegewezen en gezegd dat ik indien nodig ook nog een 9de en 10de dag kan krijgen; ruikt de badkamer naar bloemetjes en hoor ik beneden een keuvelende peuter en een zingende kraamhulp.
Wat ben ík blij dat ik naar jullie heb geluisterd en om een andere kraam heb gevraagd. Ik heb vanmiddag voor het eerst sinds de bevalling echt geslapen. Nu voel ik ook pas echt hoe moe ik ben en hoe hard ik het nodig heb.
Toen de kraam dochter vanmorgen aan het badderen was en ik er op een stoeltje bij zat heb ik voor het allereerst écht van haar genoten, wat natuurlijk wéér de nodige tranen opleverde .
Vannacht was hels. Ik heb in totaal ongeveer anderhalf uur geslapen. Mijn lichaam was zo moe, maar mijn hoofd maalde maar door en door en door. Om acht uur belde het kraamzorgbureau dat er een andere kraam onderweg was. Om negen uur stond ze al op de stoep en het is een engel!
Ze is niet alleen 40, maar zelfs 50 plus en een hele vrolijke doch kordate tante. Toen ze binnnenkwam heb ik eerst een kwartier zitten grienen als een kind. Daarna heeft ze me gerust gesteld, moeiteloos 30 cc gekolfde melk bij dochter naar binnen getankt en kopje koffie gezet die ze op een dienblaadje kwam brengen inclusief afgeknipt roosje in een glas .
Inmiddels zijn we een halve dag verder; ben ik de trap nog niet afgeweest; is mijn dochter in de rugbyhouding aan de borst geweest die ze beiden leeg heeft gedronken ; heeft mijn peuter voor het eerst aan de voet van de baby getrokken om te kijken of het echt leeft; heeft de verloskundige me 6 uur extra hulp toegewezen en gezegd dat ik indien nodig ook nog een 9de en 10de dag kan krijgen; ruikt de badkamer naar bloemetjes en hoor ik beneden een keuvelende peuter en een zingende kraamhulp.
Wat ben ík blij dat ik naar jullie heb geluisterd en om een andere kraam heb gevraagd. Ik heb vanmiddag voor het eerst sinds de bevalling echt geslapen. Nu voel ik ook pas echt hoe moe ik ben en hoe hard ik het nodig heb.
Toen de kraam dochter vanmorgen aan het badderen was en ik er op een stoeltje bij zat heb ik voor het allereerst écht van haar genoten, wat natuurlijk wéér de nodige tranen opleverde .
The time is now
donderdag 8 oktober 2009 om 15:26
Ik zit hier gewoon met een traan in mijn ogen om je post. Wat fijn dat jullie gebeld hebben en wat heerlijk dat je nu die fijne kraamtijd krijgt. Aarzel niet om die 9e en 10e dag ook te vragen als je ook maar een beetje denkt ze nodig te hebben. Je vk biedt het niet voor niets aan (en wat fijn ook dat je vk meer doet dan alleen de nacontrole, terwijl je hem/haar nog niet eens kende).
Meid, geniet ervan. Ik wens je voor morgen ploftieten toe
Meid, geniet ervan. Ik wens je voor morgen ploftieten toe
donderdag 8 oktober 2009 om 15:59
Banba wat super. Het kan zo'n verschil maken een goede kraam. En misschien had de eerste het uiteindelijk ook wel goed gedaan, maar in deze situatie heb je niets aan een afwachtend iemand, dan moet je gewoon een kordate dame hebben. Heel goed dat je gebeld hebt. Gezien het feit dat je al enige tijd zwangerschapsvergiftiging had zou ik die 9e en 10e dag ook lekker doen, dan kan je echt even bijtanken. En je peutertje zal vast heel snel helemaal dol zijn op zn zusje. Het is ook even wennen voor hem. Geniet ervan en laat die tranen maar gewoon lopen, dat hoort er ook bij. Het is allemaal aangrijpend wat je hebt meegemaakt, een normale bevalling is dat al, laat staan als je dan al enige tijd rust moet houden.
Geniet ervan!!!
ps: de rugbyhouding is inderdaad super bij weigerachtige baby'tjes. Mijn ventje dronk toen ook altijd het beste toen hij nog zo klein was.
Geniet ervan!!!
ps: de rugbyhouding is inderdaad super bij weigerachtige baby'tjes. Mijn ventje dronk toen ook altijd het beste toen hij nog zo klein was.

donderdag 8 oktober 2009 om 16:01
quote:Banba schreef op 08 oktober 2009 @ 15:18:
Oh ik ben zóó blij!!
Vannacht was hels. Ik heb in totaal ongeveer anderhalf uur geslapen. Mijn lichaam was zo moe, maar mijn hoofd maalde maar door en door en door. Om acht uur belde het kraamzorgbureau dat er een andere kraam onderweg was. Om negen uur stond ze al op de stoep en het is een engel!
Ze is niet alleen 40, maar zelfs 50 plus en een hele vrolijke doch kordate tante. Toen ze binnnenkwam heb ik eerst een kwartier zitten grienen als een kind. Daarna heeft ze me gerust gesteld, moeiteloos 30 cc gekolfde melk bij dochter naar binnen getankt en kopje koffie gezet die ze op een dienblaadje kwam brengen inclusief afgeknipt roosje in een glas .
Inmiddels zijn we een halve dag verder; ben ik de trap nog niet afgeweest; is mijn dochter in de rugbyhouding aan de borst geweest die ze beiden leeg heeft gedronken ; heeft mijn peuter voor het eerst aan de voet van de baby getrokken om te kijken of het echt leeft; heeft de verloskundige me 6 uur extra hulp toegewezen en gezegd dat ik indien nodig ook nog een 9de en 10de dag kan krijgen; ruikt de badkamer naar bloemetjes en hoor ik beneden een keuvelende peuter en een zingende kraamhulp.
Wat ben ík blij dat ik naar jullie heb geluisterd en om een andere kraam heb gevraagd. Ik heb vanmiddag voor het eerst sinds de bevalling echt geslapen. Nu voel ik ook pas echt hoe moe ik ben en hoe hard ik het nodig heb.
Toen de kraam dochter vanmorgen aan het badderen was en ik er op een stoeltje bij zat heb ik voor het allereerst écht van haar genoten, wat natuurlijk wéér de nodige tranen opleverde .
Het zullen vast de hormonen zijn, maar krijg er gewoon kippevel van
Ben blij voor je
Oh ik ben zóó blij!!
Vannacht was hels. Ik heb in totaal ongeveer anderhalf uur geslapen. Mijn lichaam was zo moe, maar mijn hoofd maalde maar door en door en door. Om acht uur belde het kraamzorgbureau dat er een andere kraam onderweg was. Om negen uur stond ze al op de stoep en het is een engel!
Ze is niet alleen 40, maar zelfs 50 plus en een hele vrolijke doch kordate tante. Toen ze binnnenkwam heb ik eerst een kwartier zitten grienen als een kind. Daarna heeft ze me gerust gesteld, moeiteloos 30 cc gekolfde melk bij dochter naar binnen getankt en kopje koffie gezet die ze op een dienblaadje kwam brengen inclusief afgeknipt roosje in een glas .
Inmiddels zijn we een halve dag verder; ben ik de trap nog niet afgeweest; is mijn dochter in de rugbyhouding aan de borst geweest die ze beiden leeg heeft gedronken ; heeft mijn peuter voor het eerst aan de voet van de baby getrokken om te kijken of het echt leeft; heeft de verloskundige me 6 uur extra hulp toegewezen en gezegd dat ik indien nodig ook nog een 9de en 10de dag kan krijgen; ruikt de badkamer naar bloemetjes en hoor ik beneden een keuvelende peuter en een zingende kraamhulp.
Wat ben ík blij dat ik naar jullie heb geluisterd en om een andere kraam heb gevraagd. Ik heb vanmiddag voor het eerst sinds de bevalling echt geslapen. Nu voel ik ook pas echt hoe moe ik ben en hoe hard ik het nodig heb.
Toen de kraam dochter vanmorgen aan het badderen was en ik er op een stoeltje bij zat heb ik voor het allereerst écht van haar genoten, wat natuurlijk wéér de nodige tranen opleverde .
Het zullen vast de hormonen zijn, maar krijg er gewoon kippevel van
Ben blij voor je
donderdag 8 oktober 2009 om 16:01
Oh ik kan het me zo voorstellen, ik heb ook een moeilijke kraamperiode gehad. Het gaat voorbij maar zoek hulp, vraag een andere kraamverzorgster want zoiets kan nog heel lang nawerken, zeker omdat je niet helemaal jezelf bent. Ik ben achteraf gezien heel depri geweest en dat kwam door dat rottige begin, een lieve kraamverzorgster maar niet iemand die aanpakte en dat had ik juist nodig...afgezien van nog veeel meer dingen. Veel sterkte!
donderdag 8 oktober 2009 om 16:48
Wat fijn, Banba!
He wat lekker dat je er nu van kan genieten!
Wat een goede beslissing van jullie om het kraambureau te bellen, en wat fijn dat het dan ook goed uitpakt.
Ik wens je een fijne kraamtijd toe, verder, met heel veel roosjes bij te koffie en in-de-watten-leggerij.
He wat lekker dat je er nu van kan genieten!
Wat een goede beslissing van jullie om het kraambureau te bellen, en wat fijn dat het dan ook goed uitpakt.
Ik wens je een fijne kraamtijd toe, verder, met heel veel roosjes bij te koffie en in-de-watten-leggerij.
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.