Relaties
alle pijlers
break-up
woensdag 7 oktober 2009 om 21:28
Hoi mensen
Normaal doe ik eigenlijk nooit zo mee aan forums, maar ik kon het deze keer niet laten omdat ik niet zou weten waar ik met mijn verhaal heen zou moeten. Ik loop er al de hele dag mee rond en ik kan er niks mee... Hopelijk helpt het wegschrijven van mijn gevoel en situatie me een beetje en wellicht is er iemand die me weer de goede weg op kan helpen...
15 Maanden geleden heb ik een fantastisch meisje ontmoet. Het liep uit op een relatie met veel pieken en dalen. Probleem was dat zij 120 km van me vandaan woont en dat ze ook nog eens 9 jaar jonger is dan ik. Het nam niet weg dat ik supergek op haar werd en we hebben het dus ook geprobeerd. Zoals eerder gezegd liep dat weleens uit op vervelende momenten, en kwamen we in een dalletje. Zo ver dat het in april op een breuk uitliep. Ik wist niet meer wat ik wilde, dacht constant dat ik andere meiden leuker vond en wist gewoon niet of zij me kon schenken wat ik wilde. In die week dat we uit elkaar waren ben ik goed na gaan denken en ben ik erachter gekomen dat ik echt heel erg veel van haar hield en gewoon niet zonder haar kon. We hebben gepraat en geprobeerd het te blijven proberen en te blijven praten met elkaar. Bepaalde afspraken gemaakt, maar eigenlijk hebben we nu ik erover nadenk ons niet zo goed aan onze eigen afspraken gehouden.
Vandaag kwam ze naar me toe om me te mededelen dat ze het niet meer met me zag zitten. Ze wilde me zelfs geen kans geven om bepaalde problemen op te lossen. Ze zegt dat we teveel verschillen van elkaar en dat dat is hoe we zijn, dat we nooit zullen matchen... Dat deed erg pijn om te horen en ja, ze heeft gelijk wat betreft, dat we niet zo heel veel dezelfde interesses hebben, maar ik heb daar nog eens over nagedacht. Het ligt er niet aan dat we de interesses niet altijd delen, het ligt eraan, dat we elkaars interesses niet accepteerden. Tot op heden hebben we beiden geprobeerd elkaar te veranderen en niet om elkaars eigenaardigheden te accepteren. Daar ben ik vandaag achter gekomen en ik wilde de kans krijgen om er juist aan te werken dat ik de dingen accepteer, die ik eigenlijk wilde veranderen. En eigenlijk zijn haar dingen niet eens zo eigenaardig. Haar karakter wint het daar gewoon van. Ze is zo superlief. Ik ben bereid om voor haar te verhuizen. Ik wil haar voorwaardelijke liefde verkondigen... Maar momenteel wil ze me niet meer...
Ik lees het hier vaak op het forum... volg je hart... volg je hart.,... zij heeft haar verstand gevolgd... ze zegt dat ze nog heel veel van me houdt en ik geloof haar...
Ik wil haar nemen zoals ze is... ik accepteer haar... maar hoe maak ik haar dat duidelijk?
Normaal doe ik eigenlijk nooit zo mee aan forums, maar ik kon het deze keer niet laten omdat ik niet zou weten waar ik met mijn verhaal heen zou moeten. Ik loop er al de hele dag mee rond en ik kan er niks mee... Hopelijk helpt het wegschrijven van mijn gevoel en situatie me een beetje en wellicht is er iemand die me weer de goede weg op kan helpen...
15 Maanden geleden heb ik een fantastisch meisje ontmoet. Het liep uit op een relatie met veel pieken en dalen. Probleem was dat zij 120 km van me vandaan woont en dat ze ook nog eens 9 jaar jonger is dan ik. Het nam niet weg dat ik supergek op haar werd en we hebben het dus ook geprobeerd. Zoals eerder gezegd liep dat weleens uit op vervelende momenten, en kwamen we in een dalletje. Zo ver dat het in april op een breuk uitliep. Ik wist niet meer wat ik wilde, dacht constant dat ik andere meiden leuker vond en wist gewoon niet of zij me kon schenken wat ik wilde. In die week dat we uit elkaar waren ben ik goed na gaan denken en ben ik erachter gekomen dat ik echt heel erg veel van haar hield en gewoon niet zonder haar kon. We hebben gepraat en geprobeerd het te blijven proberen en te blijven praten met elkaar. Bepaalde afspraken gemaakt, maar eigenlijk hebben we nu ik erover nadenk ons niet zo goed aan onze eigen afspraken gehouden.
Vandaag kwam ze naar me toe om me te mededelen dat ze het niet meer met me zag zitten. Ze wilde me zelfs geen kans geven om bepaalde problemen op te lossen. Ze zegt dat we teveel verschillen van elkaar en dat dat is hoe we zijn, dat we nooit zullen matchen... Dat deed erg pijn om te horen en ja, ze heeft gelijk wat betreft, dat we niet zo heel veel dezelfde interesses hebben, maar ik heb daar nog eens over nagedacht. Het ligt er niet aan dat we de interesses niet altijd delen, het ligt eraan, dat we elkaars interesses niet accepteerden. Tot op heden hebben we beiden geprobeerd elkaar te veranderen en niet om elkaars eigenaardigheden te accepteren. Daar ben ik vandaag achter gekomen en ik wilde de kans krijgen om er juist aan te werken dat ik de dingen accepteer, die ik eigenlijk wilde veranderen. En eigenlijk zijn haar dingen niet eens zo eigenaardig. Haar karakter wint het daar gewoon van. Ze is zo superlief. Ik ben bereid om voor haar te verhuizen. Ik wil haar voorwaardelijke liefde verkondigen... Maar momenteel wil ze me niet meer...
Ik lees het hier vaak op het forum... volg je hart... volg je hart.,... zij heeft haar verstand gevolgd... ze zegt dat ze nog heel veel van me houdt en ik geloof haar...
Ik wil haar nemen zoals ze is... ik accepteer haar... maar hoe maak ik haar dat duidelijk?
zaterdag 10 oktober 2009 om 14:40
Hee blackmind,
Moeilijk he, het accepteren van een keuze van iemand die ooit je geliefde was. Ik denk dat liefdesverdriet niet seksegebonden is, waardoor ik begrijp hoe je je voelt. Ik was niet anders dan jij: ontkennen en hoop blijven koesteren.
Geen contact zoeken was in het begin zoo moeilijk!!! En toen beloofde ik mijzelf dat de betreffende persoon heeft besloten te gaan en dat ik HOE DAN OOK geen contact zou zoeken. Al verzuip ik, al kruip ik...En het helpt echt, weet je. De eerste week was een hel, de tweede week verwonder ik de snelheid van de tijd, de derde week huil ik nog als een gek en steeds langzamerhand wen ik aan de situatie. Ik wen aan een leven zonder hem.
Ook jij zult, als je op een gegeven moment zo ver bent wennen aan een leven zonder haar. Waarom zou je bij iemand willen zijn die NIET bij je wil zijn? Waarom zou je alles op alles willen zetten om haar te laten zien hoe belangrijk zij wel niet is voor je? Het helpt niets. Ik heb hetzelfde pad als jij bewandeld. Nu kijk ik terug en denk ik: wat een verspilde energie aan iemand die mijn liefde niet waard is. Na een tijdje zul je vanzelf inzien wat voor persoon je ex is, ooit de belangrijkste persoon in je leven.
Ik heb leren inzien dat hij meer om zichzelf, zijn carriere en zijn vrienden geeft dan om mij. En dat was het belangrijkste struikelblok gedurende onze relatie. Ik maakte veel ruzie daarover. Toen het uit was werd door hem gezegd dat ik verlatingsangst had en hem daardoor in feite zo claimde. Nu denk ik dat ik het juist had aangevoeld. Met een dergelijke man wil ik niet de rest van mijn leven samen zijn. Het idealiseren houdt op een gegeven moment op! Ik wens je veel sterkte en zal blijven reageren, indien mijn woorden je troost bieden.
Moeilijk he, het accepteren van een keuze van iemand die ooit je geliefde was. Ik denk dat liefdesverdriet niet seksegebonden is, waardoor ik begrijp hoe je je voelt. Ik was niet anders dan jij: ontkennen en hoop blijven koesteren.
Geen contact zoeken was in het begin zoo moeilijk!!! En toen beloofde ik mijzelf dat de betreffende persoon heeft besloten te gaan en dat ik HOE DAN OOK geen contact zou zoeken. Al verzuip ik, al kruip ik...En het helpt echt, weet je. De eerste week was een hel, de tweede week verwonder ik de snelheid van de tijd, de derde week huil ik nog als een gek en steeds langzamerhand wen ik aan de situatie. Ik wen aan een leven zonder hem.
Ook jij zult, als je op een gegeven moment zo ver bent wennen aan een leven zonder haar. Waarom zou je bij iemand willen zijn die NIET bij je wil zijn? Waarom zou je alles op alles willen zetten om haar te laten zien hoe belangrijk zij wel niet is voor je? Het helpt niets. Ik heb hetzelfde pad als jij bewandeld. Nu kijk ik terug en denk ik: wat een verspilde energie aan iemand die mijn liefde niet waard is. Na een tijdje zul je vanzelf inzien wat voor persoon je ex is, ooit de belangrijkste persoon in je leven.
Ik heb leren inzien dat hij meer om zichzelf, zijn carriere en zijn vrienden geeft dan om mij. En dat was het belangrijkste struikelblok gedurende onze relatie. Ik maakte veel ruzie daarover. Toen het uit was werd door hem gezegd dat ik verlatingsangst had en hem daardoor in feite zo claimde. Nu denk ik dat ik het juist had aangevoeld. Met een dergelijke man wil ik niet de rest van mijn leven samen zijn. Het idealiseren houdt op een gegeven moment op! Ik wens je veel sterkte en zal blijven reageren, indien mijn woorden je troost bieden.
zaterdag 10 oktober 2009 om 15:13
quote:blackmind schreef op 08 oktober 2009 @ 11:48:
Probleem is dat ik niemand anders wil. Voor mij is er geen ander, ik verander niet van religie om maar bij jullie bewoording te blijven.
Ik kan gewoon weinig negatiefs bedenken, ook al zou ik willen...
Ze wegen gewoonweg niet op tegen haar positieve punten.
Inmiddels begrijp ik ook dat ze me aan het haten is... en dat terwijl ik me alleen maar zorgen maak... If I could turn back the hands of time...Waarom haat zij jou?
Probleem is dat ik niemand anders wil. Voor mij is er geen ander, ik verander niet van religie om maar bij jullie bewoording te blijven.
Ik kan gewoon weinig negatiefs bedenken, ook al zou ik willen...
Ze wegen gewoonweg niet op tegen haar positieve punten.
Inmiddels begrijp ik ook dat ze me aan het haten is... en dat terwijl ik me alleen maar zorgen maak... If I could turn back the hands of time...Waarom haat zij jou?
zaterdag 10 oktober 2009 om 15:28
Misschien praat ik dat mezelf alleen maar aan. Ik probeerde op elke manier contact te zoeken en dat lukte natuurlijk niet omdat zij niet toegaf en toegeeft. Nu heb ik dat even losgelaten. Ik weet dat ik nu min of meer afhankelijk ben van wat zij nog wil. Daar heb ik me nu zo'n beetje bij neergelegd.
Ze werd terecht chagrijnig van al mijn pogingen om contact te zoeken, dus praatte ik mezelf maar aan dat ze me nu zou haten.
Ik weet het niet, we zien wel... pijn doet het nog steeds...
Zolang ik geen definitieve nee heb gehoord, lukt het me gewoonweg niet om op te geven
Ze werd terecht chagrijnig van al mijn pogingen om contact te zoeken, dus praatte ik mezelf maar aan dat ze me nu zou haten.
Ik weet het niet, we zien wel... pijn doet het nog steeds...
Zolang ik geen definitieve nee heb gehoord, lukt het me gewoonweg niet om op te geven
zaterdag 10 oktober 2009 om 15:30
Opnieuwleven....
Ik heb je lap tekst gelezen. Momenteel heb ik er nog niet veel aan omdat ik nog in die eerste periode zit. Ik zal nooit van haar denken dat ze mijn liefde en aandacht niet waard geweest zou zijn. Er is eigenlijk geen ruzie geweest bij het uit elkaar gaan, maar alleen pijn en verdriet van beide kanten... Ik durf nu te zeggen dat ze het wel waard is, maar misschien heeft het zo niet moeten zijn...
Ik heb je lap tekst gelezen. Momenteel heb ik er nog niet veel aan omdat ik nog in die eerste periode zit. Ik zal nooit van haar denken dat ze mijn liefde en aandacht niet waard geweest zou zijn. Er is eigenlijk geen ruzie geweest bij het uit elkaar gaan, maar alleen pijn en verdriet van beide kanten... Ik durf nu te zeggen dat ze het wel waard is, maar misschien heeft het zo niet moeten zijn...
zaterdag 10 oktober 2009 om 15:31
quote:blackmind schreef op 10 oktober 2009 @ 15:28:
Misschien praat ik dat mezelf alleen maar aan. Ik probeerde op elke manier contact te zoeken en dat lukte natuurlijk niet omdat zij niet toegaf en toegeeft. Nu heb ik dat even losgelaten. Ik weet dat ik nu min of meer afhankelijk ben van wat zij nog wil. Daar heb ik me nu zo'n beetje bij neergelegd.
Ze werd terecht chagrijnig van al mijn pogingen om contact te zoeken, dus praatte ik mezelf maar aan dat ze me nu zou haten.
Ik weet het niet, we zien wel... pijn doet het nog steeds...
Zolang ik geen definitieve nee heb gehoord, lukt het me gewoonweg niet om op te gevenWelk deel van haar boodschap begrijp je niet? Zij wil niet verder en kan niet verder met jullie relatie en wil dat je ophoudt contact met haar te zoeken.
Misschien praat ik dat mezelf alleen maar aan. Ik probeerde op elke manier contact te zoeken en dat lukte natuurlijk niet omdat zij niet toegaf en toegeeft. Nu heb ik dat even losgelaten. Ik weet dat ik nu min of meer afhankelijk ben van wat zij nog wil. Daar heb ik me nu zo'n beetje bij neergelegd.
Ze werd terecht chagrijnig van al mijn pogingen om contact te zoeken, dus praatte ik mezelf maar aan dat ze me nu zou haten.
Ik weet het niet, we zien wel... pijn doet het nog steeds...
Zolang ik geen definitieve nee heb gehoord, lukt het me gewoonweg niet om op te gevenWelk deel van haar boodschap begrijp je niet? Zij wil niet verder en kan niet verder met jullie relatie en wil dat je ophoudt contact met haar te zoeken.
zaterdag 10 oktober 2009 om 15:58
He BM. Jammer dat het je niet helpt, terwijl het toch een hele lap tekst is. Je ontkent nog. Heeft tijd nodig. En tuurlijk wil je niet inzien dat zij 'jouw moeite niet verdient'. Dat zou namelijk te pijnlijk zijn. Je wilt uberhaupt niets 'slechts' willen horen/zeggen over haar, want zij is lief, mooi, etc. Je lijkt wel mijn ex met 'het heeft niet zo moeten zijn'. Mijn nekharen gaan dan overeind. Je kiest zelf voor een bepaald pad denk ik dan maar, hoe *** de omstandigheden ook zijn.
zaterdag 10 oktober 2009 om 17:23
Het was haar keuze... dus dan praat ik vanuit haar. Ik hoop dat ik wel in de verwerkingsfase kan komen die je beschrijft. Ik begrijp je verhaal dat je zegt: als zij mij geen liefde geeft moet ik die ook niet aan haar willen geven en voor anderen bewaren. Zover ben ik nog niet. Wel vind ik dat je gelijk hebt. Maar dan gaat het niet zozeer over liefde verdienen... want er is echt niets verkeerds aan haar, ik idealiseer niet. Ik denk dan meer dat het gaat om het verwerken. Zolang ik bij haar blijf in gedachten, zal ik inderdaad niet mijn liefde aan anderen kunnen geven.
De eerste aan wie ik mijn liefde ga geven ken ik al wel... dat ben ik zelf... want ik doe mezelf een hoop tekort... en dan hoop ik maar dat ik ook van mij houd... Die wederzijdse liefde heb ik het hardst nodig.
De eerste aan wie ik mijn liefde ga geven ken ik al wel... dat ben ik zelf... want ik doe mezelf een hoop tekort... en dan hoop ik maar dat ik ook van mij houd... Die wederzijdse liefde heb ik het hardst nodig.
zaterdag 10 oktober 2009 om 17:30
quote:blackmind schreef op 08 oktober 2009 @ 09:54:
Ik heb vandaag een email gehad waarin ze duidelijk beschrijft dat ze ook echt niet wil... het is over
Wat loop je nou toch te jeremiëren dat je geen 'duidelijke' nee hebt gekregen en niet verder kunt en blablabla en zwelgzwelgzwelg en ach en wee en niemand behegrijhijpt mijhij.
GROW UP!
Ik heb vandaag een email gehad waarin ze duidelijk beschrijft dat ze ook echt niet wil... het is over
Wat loop je nou toch te jeremiëren dat je geen 'duidelijke' nee hebt gekregen en niet verder kunt en blablabla en zwelgzwelgzwelg en ach en wee en niemand behegrijhijpt mijhij.
GROW UP!
zaterdag 10 oktober 2009 om 17:41
zaterdag 10 oktober 2009 om 17:44
zaterdag 10 oktober 2009 om 20:53
Sprank laat maar los meissie...
BM heeft ervoor gekozen de moeilijkste manier te kiezen.
De manier van geen nee willen horen.
BM doe wat je goed voelt, maar vraag je eens oprecht af waarom je iemand terug zou willen die jou simpelweg niet meer wil.
Die fases waar Opnieuw het over hebt die zijn er.
Tis alleen de keuze aan jezelf hoe lang je in fase 1 wilt blijven zitten
Nogmaals BM, het is een keuze..
Altijd!
Succes verder...ik ben ook niet zo heel goed in meehuilen
BM heeft ervoor gekozen de moeilijkste manier te kiezen.
De manier van geen nee willen horen.
BM doe wat je goed voelt, maar vraag je eens oprecht af waarom je iemand terug zou willen die jou simpelweg niet meer wil.
Die fases waar Opnieuw het over hebt die zijn er.
Tis alleen de keuze aan jezelf hoe lang je in fase 1 wilt blijven zitten
Nogmaals BM, het is een keuze..
Altijd!
Succes verder...ik ben ook niet zo heel goed in meehuilen
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
zondag 11 oktober 2009 om 00:32
He BM,
De eerste tijd zul je haar perspectief belangrijk vinden. Maar op een gegeven moment zul je dat los moeten laten om verder te kunnen. Trots heeft volgens mij weinig te maken. Het is gewoon ontkenning. BM KAN en WIL gewoon niet geloven dat zij hem niet hoeft. Het is ook moeilijk: accepteren zou namelijk een enorme pijn teweeg brengen. Huilen mag hoor..maar ze hoeft je niet. Je moet op je zelf focussen en jezelf redden hoor.
De eerste tijd zul je haar perspectief belangrijk vinden. Maar op een gegeven moment zul je dat los moeten laten om verder te kunnen. Trots heeft volgens mij weinig te maken. Het is gewoon ontkenning. BM KAN en WIL gewoon niet geloven dat zij hem niet hoeft. Het is ook moeilijk: accepteren zou namelijk een enorme pijn teweeg brengen. Huilen mag hoor..maar ze hoeft je niet. Je moet op je zelf focussen en jezelf redden hoor.
zondag 11 oktober 2009 om 14:26
Maar opnieuw leven....ik snap dat dus echt niet
Als iemand mij zegt IK MOET JE NIET is daar heel weinig aan te snappen toch?
Accepteren is helemaal niet moeilijk, tis een kwestie van doen!
Nee is nee, en ja is ja....
Tis niet leuk, das wat anders, en tuurlijk mag je verdrietig zijn
Maar ga niet jezelf naar beneden halen door steeds maar weer contact te zoeken,
Dat heeft wel degelijk te maken met zelfrespect en trots.
Wat je namelijk doet als je er als een hondje achteraan blijft lopen is jezelf compleet belachelijk maken
Want echt, er gaat heus niet ineens een lichtje branden wat zegt....Oja....nu hij al weken achter mijn kont aan loopt wil ik hem ineens wel...
Denk dat bosaapje dat bedoeld.
Als iemand mij zegt IK MOET JE NIET is daar heel weinig aan te snappen toch?
Accepteren is helemaal niet moeilijk, tis een kwestie van doen!
Nee is nee, en ja is ja....
Tis niet leuk, das wat anders, en tuurlijk mag je verdrietig zijn
Maar ga niet jezelf naar beneden halen door steeds maar weer contact te zoeken,
Dat heeft wel degelijk te maken met zelfrespect en trots.
Wat je namelijk doet als je er als een hondje achteraan blijft lopen is jezelf compleet belachelijk maken
Want echt, er gaat heus niet ineens een lichtje branden wat zegt....Oja....nu hij al weken achter mijn kont aan loopt wil ik hem ineens wel...
Denk dat bosaapje dat bedoeld.
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
