
break-up
woensdag 7 oktober 2009 om 21:28
Hoi mensen
Normaal doe ik eigenlijk nooit zo mee aan forums, maar ik kon het deze keer niet laten omdat ik niet zou weten waar ik met mijn verhaal heen zou moeten. Ik loop er al de hele dag mee rond en ik kan er niks mee... Hopelijk helpt het wegschrijven van mijn gevoel en situatie me een beetje en wellicht is er iemand die me weer de goede weg op kan helpen...
15 Maanden geleden heb ik een fantastisch meisje ontmoet. Het liep uit op een relatie met veel pieken en dalen. Probleem was dat zij 120 km van me vandaan woont en dat ze ook nog eens 9 jaar jonger is dan ik. Het nam niet weg dat ik supergek op haar werd en we hebben het dus ook geprobeerd. Zoals eerder gezegd liep dat weleens uit op vervelende momenten, en kwamen we in een dalletje. Zo ver dat het in april op een breuk uitliep. Ik wist niet meer wat ik wilde, dacht constant dat ik andere meiden leuker vond en wist gewoon niet of zij me kon schenken wat ik wilde. In die week dat we uit elkaar waren ben ik goed na gaan denken en ben ik erachter gekomen dat ik echt heel erg veel van haar hield en gewoon niet zonder haar kon. We hebben gepraat en geprobeerd het te blijven proberen en te blijven praten met elkaar. Bepaalde afspraken gemaakt, maar eigenlijk hebben we nu ik erover nadenk ons niet zo goed aan onze eigen afspraken gehouden.
Vandaag kwam ze naar me toe om me te mededelen dat ze het niet meer met me zag zitten. Ze wilde me zelfs geen kans geven om bepaalde problemen op te lossen. Ze zegt dat we teveel verschillen van elkaar en dat dat is hoe we zijn, dat we nooit zullen matchen... Dat deed erg pijn om te horen en ja, ze heeft gelijk wat betreft, dat we niet zo heel veel dezelfde interesses hebben, maar ik heb daar nog eens over nagedacht. Het ligt er niet aan dat we de interesses niet altijd delen, het ligt eraan, dat we elkaars interesses niet accepteerden. Tot op heden hebben we beiden geprobeerd elkaar te veranderen en niet om elkaars eigenaardigheden te accepteren. Daar ben ik vandaag achter gekomen en ik wilde de kans krijgen om er juist aan te werken dat ik de dingen accepteer, die ik eigenlijk wilde veranderen. En eigenlijk zijn haar dingen niet eens zo eigenaardig. Haar karakter wint het daar gewoon van. Ze is zo superlief. Ik ben bereid om voor haar te verhuizen. Ik wil haar voorwaardelijke liefde verkondigen... Maar momenteel wil ze me niet meer...
Ik lees het hier vaak op het forum... volg je hart... volg je hart.,... zij heeft haar verstand gevolgd... ze zegt dat ze nog heel veel van me houdt en ik geloof haar...
Ik wil haar nemen zoals ze is... ik accepteer haar... maar hoe maak ik haar dat duidelijk?
Normaal doe ik eigenlijk nooit zo mee aan forums, maar ik kon het deze keer niet laten omdat ik niet zou weten waar ik met mijn verhaal heen zou moeten. Ik loop er al de hele dag mee rond en ik kan er niks mee... Hopelijk helpt het wegschrijven van mijn gevoel en situatie me een beetje en wellicht is er iemand die me weer de goede weg op kan helpen...
15 Maanden geleden heb ik een fantastisch meisje ontmoet. Het liep uit op een relatie met veel pieken en dalen. Probleem was dat zij 120 km van me vandaan woont en dat ze ook nog eens 9 jaar jonger is dan ik. Het nam niet weg dat ik supergek op haar werd en we hebben het dus ook geprobeerd. Zoals eerder gezegd liep dat weleens uit op vervelende momenten, en kwamen we in een dalletje. Zo ver dat het in april op een breuk uitliep. Ik wist niet meer wat ik wilde, dacht constant dat ik andere meiden leuker vond en wist gewoon niet of zij me kon schenken wat ik wilde. In die week dat we uit elkaar waren ben ik goed na gaan denken en ben ik erachter gekomen dat ik echt heel erg veel van haar hield en gewoon niet zonder haar kon. We hebben gepraat en geprobeerd het te blijven proberen en te blijven praten met elkaar. Bepaalde afspraken gemaakt, maar eigenlijk hebben we nu ik erover nadenk ons niet zo goed aan onze eigen afspraken gehouden.
Vandaag kwam ze naar me toe om me te mededelen dat ze het niet meer met me zag zitten. Ze wilde me zelfs geen kans geven om bepaalde problemen op te lossen. Ze zegt dat we teveel verschillen van elkaar en dat dat is hoe we zijn, dat we nooit zullen matchen... Dat deed erg pijn om te horen en ja, ze heeft gelijk wat betreft, dat we niet zo heel veel dezelfde interesses hebben, maar ik heb daar nog eens over nagedacht. Het ligt er niet aan dat we de interesses niet altijd delen, het ligt eraan, dat we elkaars interesses niet accepteerden. Tot op heden hebben we beiden geprobeerd elkaar te veranderen en niet om elkaars eigenaardigheden te accepteren. Daar ben ik vandaag achter gekomen en ik wilde de kans krijgen om er juist aan te werken dat ik de dingen accepteer, die ik eigenlijk wilde veranderen. En eigenlijk zijn haar dingen niet eens zo eigenaardig. Haar karakter wint het daar gewoon van. Ze is zo superlief. Ik ben bereid om voor haar te verhuizen. Ik wil haar voorwaardelijke liefde verkondigen... Maar momenteel wil ze me niet meer...
Ik lees het hier vaak op het forum... volg je hart... volg je hart.,... zij heeft haar verstand gevolgd... ze zegt dat ze nog heel veel van me houdt en ik geloof haar...
Ik wil haar nemen zoals ze is... ik accepteer haar... maar hoe maak ik haar dat duidelijk?
woensdag 7 oktober 2009 om 21:37
Euhh....dat hele volg je hart is een beetje over rated hoor.
Tis rot dat ze het uit heeft gemaakt maar de redenen vind ik wel goed eigenlijk.
Je moet in een relatie wel enigszins op 1 lijn zitten
Jullie hebben geprobeerd, en dat lukt niet, jullie hebben een break gehad en daarna lukt het weer niet...
Ik vind deze beslissing met ratio genomen wel goed eigenlijk
De beslissing genomen op door het hart werkte ook niet.
Jij kan dan besloten hebben dat je het vanaf nu allemaal anders gaat doen, zij wil dat blijkbaar niet.
Het enige wat je kan doen is dat accepteren.
Soms is houden van niet genoeg
En ik denk dat dit zo'n soms is...
Tis rot dat ze het uit heeft gemaakt maar de redenen vind ik wel goed eigenlijk.
Je moet in een relatie wel enigszins op 1 lijn zitten
Jullie hebben geprobeerd, en dat lukt niet, jullie hebben een break gehad en daarna lukt het weer niet...
Ik vind deze beslissing met ratio genomen wel goed eigenlijk
De beslissing genomen op door het hart werkte ook niet.
Jij kan dan besloten hebben dat je het vanaf nu allemaal anders gaat doen, zij wil dat blijkbaar niet.
Het enige wat je kan doen is dat accepteren.
Soms is houden van niet genoeg
En ik denk dat dit zo'n soms is...
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
woensdag 7 oktober 2009 om 21:41
Jullie hebben het weer geprobeerd en toen vergat je om je best te doen. Daar komt het op neer toch?
Zo zeg, die heb ik ook ooit voor mijn kiezen gehad en die was pijnlijk. Als ze een beetje is als mij (maar dat zal wel weer niet), dan is het nu ook echt klaar voor haar.
Waarom zou ze je nog willen? Waarom zou ze je nog een kans geven? Een kans om haar te accepteren zoals ze is, terwijl je dat nog nooit gedaan hebt, nooit nodig hebt gevonden en door om een nieuwe kans te vragen ook op dat moment al teniet doet.
Zo zeg, die heb ik ook ooit voor mijn kiezen gehad en die was pijnlijk. Als ze een beetje is als mij (maar dat zal wel weer niet), dan is het nu ook echt klaar voor haar.
Waarom zou ze je nog willen? Waarom zou ze je nog een kans geven? Een kans om haar te accepteren zoals ze is, terwijl je dat nog nooit gedaan hebt, nooit nodig hebt gevonden en door om een nieuwe kans te vragen ook op dat moment al teniet doet.
woensdag 7 oktober 2009 om 21:47
Het probleem zit hem ook iets dieper... Ze heeft enorme problemen met haar gevoel te uiten. Ik kom er dus eigenlijk nooit snel echter als er iets aan de hand is en als er dan iets is, dan is het vaak te laat... ik wil haar ook gewoon helpen daarmee...
en ik ken haar eigenlijk best wel goed... en van binnen weet ik ook dat ze deze keuze niet wil maken, maar het dus toch heeft gedaan...
Ik moet inderdaad accepteren... maar daarvoor zou ik ook graag een kans willen... mag ik die vragen?
en ik ken haar eigenlijk best wel goed... en van binnen weet ik ook dat ze deze keuze niet wil maken, maar het dus toch heeft gedaan...
Ik moet inderdaad accepteren... maar daarvoor zou ik ook graag een kans willen... mag ik die vragen?
woensdag 7 oktober 2009 om 21:51
quote:Madhe schreef op 07 oktober 2009 @ 21:41:
Jullie hebben het weer geprobeerd en toen vergat je om je best te doen. Daar komt het op neer toch?
.Ik heb altijd mijn best gedaan voor haar. We hebben alleen de verkeerde insteek gehad... We wilden elkaar veranderen, en dat kon gewoon niet... acceptatie is het keyword, niet verandering... en ik hoop dat zij dat ook inziet...
Jullie hebben het weer geprobeerd en toen vergat je om je best te doen. Daar komt het op neer toch?
.Ik heb altijd mijn best gedaan voor haar. We hebben alleen de verkeerde insteek gehad... We wilden elkaar veranderen, en dat kon gewoon niet... acceptatie is het keyword, niet verandering... en ik hoop dat zij dat ook inziet...
woensdag 7 oktober 2009 om 21:58
woensdag 7 oktober 2009 om 22:05
Rectificatie... ze zei tegen me dat ze niet meer KON.... letterlijk zei ze vanmiddag: Ik KAN niet meer... en haar laatste wooorden in haar brief zijn: "we kunnen zo niet verder"... het woord willen heb ik niet gehoord...
Maarja... ze is zo standvastig en koppig/eigenwijs... ik denk dat ze te trots is om haar keuze terug te komen... daar ben ik bang voor
Maarja... ze is zo standvastig en koppig/eigenwijs... ik denk dat ze te trots is om haar keuze terug te komen... daar ben ik bang voor
woensdag 7 oktober 2009 om 22:10
Blackmind, een beetje eigenwijs ben je wel hè?
Luister, als een vrouw zegt dat ze niet kan/wil, dan betekent dat ook meestal dat ze niet meer KAN
En ook betekent het dat ze niet meer WIL
Al staat het er niet letterlijk
Je verbreekt namelijk niet zo maar een relatie, daar is over nagedacht
Hoofd en hart zijn een gevecht aangegaan en ze KAN niet meer.
Je kan twee dingen doen:
A) het accepteren, verdriet hebben en uitendelijk verder gaan
je begint een hele stalk camapagne, compleet met bel/sms/mail en voor de deur post acties maar ik vrees dat je haar daar niet mee terug gaat krijgen
de enige manier waarop ze kan terug komen is als ze op een dag wakker wordt en denkt:
Shit, ik mis Blackmind, misschien moeten we eens praten
Maar ik zou mijn adem daar niet op inhouden!
Luister, als een vrouw zegt dat ze niet kan/wil, dan betekent dat ook meestal dat ze niet meer KAN
En ook betekent het dat ze niet meer WIL
Al staat het er niet letterlijk
Je verbreekt namelijk niet zo maar een relatie, daar is over nagedacht
Hoofd en hart zijn een gevecht aangegaan en ze KAN niet meer.
Je kan twee dingen doen:
A) het accepteren, verdriet hebben en uitendelijk verder gaan

de enige manier waarop ze kan terug komen is als ze op een dag wakker wordt en denkt:
Shit, ik mis Blackmind, misschien moeten we eens praten
Maar ik zou mijn adem daar niet op inhouden!
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
donderdag 8 oktober 2009 om 09:54
Ik heb vandaag een email gehad waarin ze duidelijk beschrijft dat ze ook echt niet wil... het is over, ik weet niet of ik nog hoop moet en mag hebben, dus ik denk dat het beter is dat ik in mezelf keer...
En tja.,.. eigenwijs... zelfs jullie zien mijn tekortkomingen en jullie kennen me niet eens
Ik weet wel... ik stort me niet meer in iets nieuws. Dit is me al te vaak overkomen... en als ik iemand als zij niet kan houden, dan lukt het met niemand...
En tja.,.. eigenwijs... zelfs jullie zien mijn tekortkomingen en jullie kennen me niet eens
Ik weet wel... ik stort me niet meer in iets nieuws. Dit is me al te vaak overkomen... en als ik iemand als zij niet kan houden, dan lukt het met niemand...
donderdag 8 oktober 2009 om 10:41
donderdag 8 oktober 2009 om 11:48
Probleem is dat ik niemand anders wil. Voor mij is er geen ander, ik verander niet van religie om maar bij jullie bewoording te blijven.
Ik kan gewoon weinig negatiefs bedenken, ook al zou ik willen...
Ze wegen gewoonweg niet op tegen haar positieve punten.
Inmiddels begrijp ik ook dat ze me aan het haten is... en dat terwijl ik me alleen maar zorgen maak... If I could turn back the hands of time...
How did I ever let you slip away
Never knowing I'd be singing this song some day
And now I'm sinking, sinking to rise no more
Ever since you closed the door
If I could turn, turn back the hands of time
Then my darlin' you'd still be mine
If I could turn, turn back the hands of time
Then darlin' you, you'd still be mine
Funny, funny how time goes by
And blessings are missed in the wink of an eye
Ohh Why oh why oh why should one have to go on suffering
When every day I pray please come back to me
If I could turn, turn back the hands of time
Then my darlin' you'd, you would be mine
If I could turn, turn back the hands of time
Then my darlin' you'd, still be mine
.....
Ik kan gewoon weinig negatiefs bedenken, ook al zou ik willen...
Ze wegen gewoonweg niet op tegen haar positieve punten.
Inmiddels begrijp ik ook dat ze me aan het haten is... en dat terwijl ik me alleen maar zorgen maak... If I could turn back the hands of time...
How did I ever let you slip away
Never knowing I'd be singing this song some day
And now I'm sinking, sinking to rise no more
Ever since you closed the door
If I could turn, turn back the hands of time
Then my darlin' you'd still be mine
If I could turn, turn back the hands of time
Then darlin' you, you'd still be mine
Funny, funny how time goes by
And blessings are missed in the wink of an eye
Ohh Why oh why oh why should one have to go on suffering
When every day I pray please come back to me
If I could turn, turn back the hands of time
Then my darlin' you'd, you would be mine
If I could turn, turn back the hands of time
Then my darlin' you'd, still be mine
.....
donderdag 8 oktober 2009 om 12:31
Das allemaal leuk gezegd BM, en zo zal het ookj best wel even voelen
Maar verliefdheid is nou eenmaal niet iets wat van de 1 op de andere dag over is
Dus ook bij jou niet.
Hoeft ook niet, maar ga de boel niet idealiseren.
Want....(en let op, dit is een belangrijke) een relatie werkt alleen als er 2 willen.
En dat is bij jullie niet
Ze wil niet, ze kan niet dus er zit voor jou niets anders op dan rustig af te wachten tot je verliefde gevoelens over gaan
Klinkt simpel, is het ook, maar het duurt altijd langer dan dat je wilt.
Maar verliefdheid is nou eenmaal niet iets wat van de 1 op de andere dag over is
Dus ook bij jou niet.
Hoeft ook niet, maar ga de boel niet idealiseren.
Want....(en let op, dit is een belangrijke) een relatie werkt alleen als er 2 willen.
En dat is bij jullie niet
Ze wil niet, ze kan niet dus er zit voor jou niets anders op dan rustig af te wachten tot je verliefde gevoelens over gaan
Klinkt simpel, is het ook, maar het duurt altijd langer dan dat je wilt.
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
donderdag 8 oktober 2009 om 13:08
quote:blackmind schreef op 08 oktober 2009 @ 11:48:
Probleem is dat ik niemand anders wil. Voor mij is er geen ander, ik verander niet van religie om maar bij jullie bewoording te blijven.
Ik kan gewoon weinig negatiefs bedenken, ook al zou ik willen...
Ze wegen gewoonweg niet op tegen haar positieve punten.
Gut Blackmind, je denkt precies hetzelfde als ik.
(Behalve dat ik wel wat negatiefs kan bedenken, ze wegen er alleen niet tegen op).
Probleem is dat ik niemand anders wil. Voor mij is er geen ander, ik verander niet van religie om maar bij jullie bewoording te blijven.
Ik kan gewoon weinig negatiefs bedenken, ook al zou ik willen...
Ze wegen gewoonweg niet op tegen haar positieve punten.
Gut Blackmind, je denkt precies hetzelfde als ik.
(Behalve dat ik wel wat negatiefs kan bedenken, ze wegen er alleen niet tegen op).
