Psyche
alle pijlers
Oprechte interesse?
zondag 18 oktober 2009 om 21:51
Wat me de laatste tijd erg op valt is dat veel mensen met wie ik praat het 95% van de tijd over zichzelf (willen) hebben en een onderwerp van een ander alleen gebruiken om zo hun eigen verhaal kwijt te kunnen. Misschien ligt het aan mij, maar ik kan me niet herinneren wanneer er iemand voor het laatst aan mij heeft gevraagd hoe het met me gaat en echt naar het antwoord heeft geluisterd. Ik heb serieus steeds vaker dat mensen al weer over zichzelf en hun problemen beginnen te praten, nog voordat ik een fatsoenlijk "met mij gaat het wel goed" heb kunnen zeggen.
Zijn er meer mensen die dit wel eens opvallen of ben ik de enige die zich hier soms aan stoort?
Zijn er meer mensen die dit wel eens opvallen of ben ik de enige die zich hier soms aan stoort?
zondag 18 oktober 2009 om 22:59
Frahim, doe je dat ook als iemand iets heel ergs heeft meegemaakt? En laat je diegene ook het verhaal niet afmaken omdat jouw verhaal ertussen moet?
Zo niet, dan zou ik dat niet als zwaar irritant ervaren.
Als iemand het bij mij doet, doe ik net alsof ik het niet irritant vind: roep dus niet meteen, hé ik was aan het vertellen.
Als ik een gesprek heb met 2 of meer mensen en ik zie dat anderen het bij elkaar doen, zeg ik er wel wat van.
Op de manier van: ik wilde haar verhaal ook nog even graag horen.
Het ligt ook heel erg aan de persoon, brengt iemand het een beetje charmant of krijg je het gevoel dat hij/zij écht alleen maar met zichzelf bezig is.
Ach... ik zal me er zelf ook heus wel eens schuldig aan maken. Ik ben ook altijd aanwezig... zeg maar.
Maar iemand mag er ook écht wat van zeggen als ik niet naar de ander luister of er een eigen verhaal doorheen gooi.
Zo niet, dan zou ik dat niet als zwaar irritant ervaren.
Als iemand het bij mij doet, doe ik net alsof ik het niet irritant vind: roep dus niet meteen, hé ik was aan het vertellen.
Als ik een gesprek heb met 2 of meer mensen en ik zie dat anderen het bij elkaar doen, zeg ik er wel wat van.
Op de manier van: ik wilde haar verhaal ook nog even graag horen.
Het ligt ook heel erg aan de persoon, brengt iemand het een beetje charmant of krijg je het gevoel dat hij/zij écht alleen maar met zichzelf bezig is.
Ach... ik zal me er zelf ook heus wel eens schuldig aan maken. Ik ben ook altijd aanwezig... zeg maar.
Maar iemand mag er ook écht wat van zeggen als ik niet naar de ander luister of er een eigen verhaal doorheen gooi.
zondag 18 oktober 2009 om 23:19
quote:haaasje schreef op 18 oktober 2009 @ 22:59:
Frahim, doe je dat ook als iemand iets heel ergs heeft meegemaakt? En laat je diegene ook het verhaal niet afmaken omdat jouw verhaal ertussen moet?
Zo niet, dan zou ik dat niet als zwaar irritant ervaren.
Als iemand het bij mij doet, doe ik net alsof ik het niet irritant vind: roep dus niet meteen, hé ik was aan het vertellen.
Niet bij mijn weten, het zijn meer losse opmerkingen tussendoor. Daarna kan diegene er weer op inhaken en zijn verhaal doen. Niet ontzettend overheersend dus, maar ik heb toch vaak een schuldig gevoel achteraf...
Gelukkig heb ik overigens wel een aantal vriendinnen die je ('je' in het algemeen) er zonder problemen op wijzen als je over de schreef gaat. En dat gebeurt bijna nooit... Misschien is het dus meer een persoonlijk gevoel van tekort schieten dan dat het echt enorm opvalt en irriteert. Hoop ik.
Frahim, doe je dat ook als iemand iets heel ergs heeft meegemaakt? En laat je diegene ook het verhaal niet afmaken omdat jouw verhaal ertussen moet?
Zo niet, dan zou ik dat niet als zwaar irritant ervaren.
Als iemand het bij mij doet, doe ik net alsof ik het niet irritant vind: roep dus niet meteen, hé ik was aan het vertellen.
Niet bij mijn weten, het zijn meer losse opmerkingen tussendoor. Daarna kan diegene er weer op inhaken en zijn verhaal doen. Niet ontzettend overheersend dus, maar ik heb toch vaak een schuldig gevoel achteraf...
Gelukkig heb ik overigens wel een aantal vriendinnen die je ('je' in het algemeen) er zonder problemen op wijzen als je over de schreef gaat. En dat gebeurt bijna nooit... Misschien is het dus meer een persoonlijk gevoel van tekort schieten dan dat het echt enorm opvalt en irriteert. Hoop ik.
zondag 18 oktober 2009 om 23:41
volgens mij heb je op dit gebied drie categorieen:
-de egoist: niet bezig met een ander, voornamelijk met zichzelf
-de slechte luisteraar: wil wel, maar is snel afgeleid en in zijn of haar hoofd al over iets aan het denken en raakt draad kwijt( en dus ook aandacht voor jou)
-de ethousiasteling: praat teveel en heeft neiging om ander niet uit te laten praten
bij twee en drie ruimte voor verandering. bij één: niet aan beginnen.
-de egoist: niet bezig met een ander, voornamelijk met zichzelf
-de slechte luisteraar: wil wel, maar is snel afgeleid en in zijn of haar hoofd al over iets aan het denken en raakt draad kwijt( en dus ook aandacht voor jou)
-de ethousiasteling: praat teveel en heeft neiging om ander niet uit te laten praten
bij twee en drie ruimte voor verandering. bij één: niet aan beginnen.
zondag 18 oktober 2009 om 23:59
Ik heb hier ook last van. Bijvoorbeeld iemand die ik net heb leren kennen. Ze praat alleen maar over zichzelf en als ik iets zeg dan hoort ze mij niet ineens of doet alsof. Het kan natuurlijk ook aan de taalbarriere liggen maar dan nog.
Zij is de vrouw van de beste vriend van mijn man en we doen nu erg veel met zijn vieren maar ik vind er niks aan.
Zij is de vrouw van de beste vriend van mijn man en we doen nu erg veel met zijn vieren maar ik vind er niks aan.
maandag 19 oktober 2009 om 01:02
Soms vinden mensen het ook gewoon moeilijk om met het verdriet van een ander geconfronteerd te worden en wachten ze tot je er zelf over begint. Ik bedoel, als het je vrienden zijn, mag je ze ook wel wat credit geven. Of aangeven dat je ergens mee zit en vragen of ze willen luisteren. Het is soms erg makkelijk verongelijkt over het gedrag van een ander te zijn.
maandag 19 oktober 2009 om 07:38
Ik vind het eerlijk gezegd wél een verschil of iemand nú naar je luistert, maar er later niet op terugkomt (da's ook heel naar en een topic waard) of dat iemand jouw verhaal overneemt omdat het jouwe een of andere trigger is (zoals het Efteling voorbeeld).
Ik kan zelf heel erg zo zijn, maar geloof dat ik de laatste jaren mezelf daarin wel verbeterd heb. Of in ieder geval ben ik me er bewust van, en áls ik per ongeluk eens merk dat ik een verhaal heb overgenomen en te lang heb doorgepraat, zeg ik zoiets van 'oh, sorry, maar jij was iets aan het vertellen, hoe ging het toen verder?'. Ik heb de indruk (de illusie??) dat dit gelukkig wel steeds minder vaak gebeurd.
Overigens weet ik wél zeker van mezelf dat ik écht geïnteresseerde vragen aan mensen stel, juist om een gesprek op gang te houden of gewoon omdat ik écht graag iets wil weten. Of omdat ik dus bovenstaande probeer te vermijden en een vraag stel voordat ik zelf weer het onderwerp helemaal overneem.
Er is dus volgens mij echt hoop voor mensen die hier moeite mee hebben!
Ik kan zelf heel erg zo zijn, maar geloof dat ik de laatste jaren mezelf daarin wel verbeterd heb. Of in ieder geval ben ik me er bewust van, en áls ik per ongeluk eens merk dat ik een verhaal heb overgenomen en te lang heb doorgepraat, zeg ik zoiets van 'oh, sorry, maar jij was iets aan het vertellen, hoe ging het toen verder?'. Ik heb de indruk (de illusie??) dat dit gelukkig wel steeds minder vaak gebeurd.
Overigens weet ik wél zeker van mezelf dat ik écht geïnteresseerde vragen aan mensen stel, juist om een gesprek op gang te houden of gewoon omdat ik écht graag iets wil weten. Of omdat ik dus bovenstaande probeer te vermijden en een vraag stel voordat ik zelf weer het onderwerp helemaal overneem.
Er is dus volgens mij echt hoop voor mensen die hier moeite mee hebben!
maandag 19 oktober 2009 om 07:57
Ik heb ook zo`n buurvrouw, het is zinloos een verhaal te vertellen want zij neemt het direct over, en dan 10 keer groter, beter, interessanter enz. Heel vermoeiend. Ik heb weleens gezegd: 'wil je mijn verhaal nou nog horen?' en dan is het ohja natuurlijk, maar na een paar zinnen gebeurt het dan weer. Jammer want ik heb bij haar niet de indruk dat ze niet geinteresseerd is, maar eerder een gebrek aan communicatieve vaardigheden. Dus ik weet werkelijk alles van haar verleden, reisjes van 100 jaar geleden (wij wilden over onze vakantie vertellen; "Ja, in dat gebied ben ik geweest toen ik 11 was, en toen gingen mijn vader en zus.......en toen zaten we in een hotel en dat.......en een jaar later toen....." en over haar familie en haar werkverleden.
Maar over mij weet ze vrijwel niks, want ze kakelt er voortdurend doorheen.
Nouja, verder is ze erg aardig.
Maar over mij weet ze vrijwel niks, want ze kakelt er voortdurend doorheen.
Nouja, verder is ze erg aardig.
maandag 19 oktober 2009 om 17:09
oei heb ik wel gedaan op dit forum. maar heb ook vaak genoeg ervaren, alsof mensen niet echt geïntresseerd zijn hoe het met je gaat of alleen als het goed met je gaat DUS
bamiball, vertel eens; hoe gaat het met je? Ech met je? Wil je iets vertellen? Iets leuks, spannends, saai, verdrietig gewoon iets?
bamiball, vertel eens; hoe gaat het met je? Ech met je? Wil je iets vertellen? Iets leuks, spannends, saai, verdrietig gewoon iets?
maandag 19 oktober 2009 om 21:31
Er zijn veel egoïsten op deze aardbol. Het scheelt al heel veel als je je dit realiseert.
Ga bewust om met je energie. Luister naar de verhalen als je oprecht geïnteresseerd bent. Soms luister je naar verhalen omdat je nog even moet 'doorbijten' omdat je weet dat het heel veel voor de ander betekent om zijn verhaal kwijt te kunnen.
Ik vind het leuk om mensen te leren kennen. En ik vind het minder leuk om over mezelf te vertellen. Dus dat is over het algemeen een vrij goede match Maar mensen die structureel Efteling verhalen tegen me ophangen worden vrij makkelijk afgekapt. Zoek ook niet bij dit soort mensen een plaats om je eigen verhaal kwijt te kunnen, dit zijn mensen die niet horen en niet luisteren.
Egoisten
Eigen gevoel en belang, komen op de eerste plaats
Die van anderen als laatst
Horen kunnen ze, maar luisteren is er niet bij
Het lijkt alsof niets ze deert, maar toch zijn ze niet vrij
Want altijd zijn zij met zichzelf bezig
En daardoor voor anderen afwezig
Altijd een weerwoord met veel gemaar
Altijd wel een reden of een smoesje klaar
Anderen vertellend hoe alles moet
Zelf toekijken terwijl en het zelf niet doet
Chronisch mopperend en altijd klagen
Nee nooit een stoppen maar altijd doorzagen
Nooit zijn ze echt met iemand begaan
en altijd heeft een ander het gedaan
Met mooie woorden pogen ze anderen in te pakken
Slim verdoezelend hun eigen makke
Mensen om hen heen uit onzekerheid domineren
Tja, een egoist weet nou eenmaal allesen hoeft niets meer te leren..
Heeft met alles en iedereen weinig geduld
Geeft bij problemen altijd de ander de schuld
Bij uitpraten van ruzies alleen maar gram wil halen
De fouten van anderen altijd herhalen maar eigen fouten niet willen betalen
Het woord Sorry, nemen ze niet in de mond
het zijn namelijk 'strijkers' want ze hebben niet eens een korte lont
Een egoist heeft een eenzaam leven
Omdat hij te lui is om te geven
Hopend dat egoisten eens flink wakker worden geschud
En kruipen uit hun veilige kluizenaarshut
Het lef heeft om fouten toe te geven
De moed heeft een ander liefde te geven
De kracht heeft diep in henzelf te kijken
door niet alleen maar zichzelf te willen verrijken
Het is namelijk ons plicht en een menselijk verlangen
Om onzelfzuchtig te geven zonder terug te willen ontvangen
Ga bewust om met je energie. Luister naar de verhalen als je oprecht geïnteresseerd bent. Soms luister je naar verhalen omdat je nog even moet 'doorbijten' omdat je weet dat het heel veel voor de ander betekent om zijn verhaal kwijt te kunnen.
Ik vind het leuk om mensen te leren kennen. En ik vind het minder leuk om over mezelf te vertellen. Dus dat is over het algemeen een vrij goede match Maar mensen die structureel Efteling verhalen tegen me ophangen worden vrij makkelijk afgekapt. Zoek ook niet bij dit soort mensen een plaats om je eigen verhaal kwijt te kunnen, dit zijn mensen die niet horen en niet luisteren.
Egoisten
Eigen gevoel en belang, komen op de eerste plaats
Die van anderen als laatst
Horen kunnen ze, maar luisteren is er niet bij
Het lijkt alsof niets ze deert, maar toch zijn ze niet vrij
Want altijd zijn zij met zichzelf bezig
En daardoor voor anderen afwezig
Altijd een weerwoord met veel gemaar
Altijd wel een reden of een smoesje klaar
Anderen vertellend hoe alles moet
Zelf toekijken terwijl en het zelf niet doet
Chronisch mopperend en altijd klagen
Nee nooit een stoppen maar altijd doorzagen
Nooit zijn ze echt met iemand begaan
en altijd heeft een ander het gedaan
Met mooie woorden pogen ze anderen in te pakken
Slim verdoezelend hun eigen makke
Mensen om hen heen uit onzekerheid domineren
Tja, een egoist weet nou eenmaal allesen hoeft niets meer te leren..
Heeft met alles en iedereen weinig geduld
Geeft bij problemen altijd de ander de schuld
Bij uitpraten van ruzies alleen maar gram wil halen
De fouten van anderen altijd herhalen maar eigen fouten niet willen betalen
Het woord Sorry, nemen ze niet in de mond
het zijn namelijk 'strijkers' want ze hebben niet eens een korte lont
Een egoist heeft een eenzaam leven
Omdat hij te lui is om te geven
Hopend dat egoisten eens flink wakker worden geschud
En kruipen uit hun veilige kluizenaarshut
Het lef heeft om fouten toe te geven
De moed heeft een ander liefde te geven
De kracht heeft diep in henzelf te kijken
door niet alleen maar zichzelf te willen verrijken
Het is namelijk ons plicht en een menselijk verlangen
Om onzelfzuchtig te geven zonder terug te willen ontvangen
woensdag 21 oktober 2009 om 21:30
Ook ik vind dit heel herkenbaar en vaak ook erg irritant.
Ik ben dan ook vaak snel klaar met die contacten. Helaas kun je ze niet altijd ontlopen. Zoals collega's maar ik probeer een persoonlijk gesprek wel te ontlopen.
Eigenlijk denk ik dat ik er wat van moet zeggen maar ja, als iemand het helemaal verkeerd oppakt is het wel vervelend als hij je collega is!
In de privésfeer heb ik er in ieder geval al een aantal geschrapt.
Ik koester dan ook extra de écht goede vrienden die ik heb!
Ik ben dan ook vaak snel klaar met die contacten. Helaas kun je ze niet altijd ontlopen. Zoals collega's maar ik probeer een persoonlijk gesprek wel te ontlopen.
Eigenlijk denk ik dat ik er wat van moet zeggen maar ja, als iemand het helemaal verkeerd oppakt is het wel vervelend als hij je collega is!
In de privésfeer heb ik er in ieder geval al een aantal geschrapt.
Ik koester dan ook extra de écht goede vrienden die ik heb!
