Goede dag, slechte dag

Grappig dat je schrijft dat je vind dat ik wel wat leuks verdien terwijl ik juist denk. Jeetje wat een slons ben ik toch. Moet het nu gauw aanpakken want anders blijft het zo zolang ik werk.

Maar je hebt wel gelijk. Een beetje ontspanning zou wel leuk zijn.

quote:jippiejajee schreef op 17 oktober 2009 @ 12:52:

Bedankt voor jullie lieve reacties!

Ik had vanmorgen hetzelfde gevoel als SHV; de zon schijnt, niet bij de pakken neerzitten...Het is inmiddels een paar uur later en ben niet verder gekomen dan brood uit de vriezer te halen..maar..ik ga me nu aankleden en op de fiets naar de bieb, ik weet dat ik dat eigenlijk heel leuk vind, dus ik ga een poging wagen! Toen ik me nog beter voelde,een jaar of 2 geleden vond ik de zaterdag heerlijk, ik ging aan t eind van de middag boodschappen doen en op de terugweg fietste ik langs een gezellig warm cafe waar ik aan de stamtafel ging zitten met een krantje en een cappucino of wijntje, zo heerlijk vond ik dat.Ik heb dat heel lang niet gedaan,nu ik dit opschrijf denk ik dat ik dat vanmiddag, als ik de moed heb, ga proberen, ik wil zo graag me weer goed voelen. Misschien helpt t wel om dit soort dingen gewoon te doen.

Ja gewoon doen! Al doe je de hele zaterdag over een kop koffie halen bij het café op de hoek... doen!

Ik vind het al heel wat dat je je dit realiseert.

Ik hield vroeger enorm van de zaterdag... gewoon zo'n bepaalde sfeer. Nog lang geen maandag, beetje dingetjes doen maar geen haast maken.. heerlijk.

Lange tijd heb ik niet geweten wat ik moest met zo'n zaterdag, zat meestal thuis of bij ouders, beetje te lezen... en dan kwam er ook nog zo'n ellendige zondag achteraan.



Nu vind ik het wel leuk om weer bezig te zijn op zaterdag. Alleen de stad is wel erg druk op za.. dat is wel jammer. Dan zou ik eigenlijk 's ochtends op tijd moeten gaan (want markt, want goedkoop en leuk)



Ja Ibi, je hebt hard gewerkt, het is tijd voor een beloning. Als is het een kop thee... gewoon iets om lief te zijn voor jezelf.



IK heb het idee dat jouw gevoel van 'niks waard' wel erg diep zit. Je zegt zulke lieve en mooie dingen.. zo jammer dat je zelf niet ziet dat je een mooi mens bent

Ik heb vanmiddag eerst wat rongeslenterd over het winkelcentrun,was droog lekker weer.Dus maar even flinke frisse lucht opgesnoven hierna op bezoek geweest.En op het laatst mezelf getrakteerd op een portie kibbelingwat had ik daar een trek in.Had de hele week ook al overdag haast niets gegeten,en s'avonds kleine porties met eten. Omdat ik me steeds zo beroerd voelde,maar deze lucht rook zo lekker dat ik kreeg trek.En een flesje rose meegenomen,denk dat ik vanavond maar een glaasje of 2 drink en hoop daar lekker op te kunnen slapen dan.En dan laat ik die oxazepam voor vandaag even liggen,want ben nu nog moe van de tabletten van gisteren.

SHV, kan het misschien door de oxazepam komen dat je zo weinig trek hebt?

Lorazepam remt bij mij wel de eetlust. Heb een tijd gehad dat ik 's ochtends lorazepam slikte en eigenlijk de hele dag geen trek had. Pas na het avondeten kreeg ik trek en dan at ik 's avonds vaak wat boterhammen.



Eten is wel heel belangrijk hoor, als je slecht eet gaat het met de psyche ook slechter. Krijg je het echt niet weg, ben je misselijk, of is het meer gemakszucht (omdat je toch geen trek hebt)?



Choco, dat klinkt als een goede dag!! Wat leuk. Het zal vast positieve energie geven, dat je nu bezig bent met voorbereiden van de bruiloft. Jammer dat we nog geen verslag van de poeples kunnen lezen

Raar, ik zit in een ander topic te posten en er komt een heel stuk herinnering terug. (Ook naar aanleiding van een gesprek net hier met broer en moeder... het is wel gezellig vanavond. Ben bewust niet weg gegaan vanavond, moet even bijslapen en rust hebben). Ik quote even.quote: Als ik erg depressief ben denk ik niet dat het goed komt.



Meestal komt eerst weer iets positiefs in mijn denken, en daarna krijg ik weer zin om dingen te doen.



Op de slechtste momenten ging ik vaak heel veel lezen. Gewoon lezen lezen lezen totdat het weer bedtijd was. En dan heb ik geluk dat ik meestal nog kan lezen tijdens depressies, dat lukt niet bij iedereen (en tijdens mijn eerste depressie kon ik in het begin ook slecht boeken lezen)

Herinner me nu pas weer dat ik ook een tijd steeds spelletjes wilde doen. Niet omdat ik dat leuk vond, maar omdat ik echt niet wist hoe ik anders de dag moest doorkomen, zette iedere keer de doos Kolonisten weer op tafel.



Hey wat raar, nu ik terugdenk deden we best leuke dingen in die tijd. Maar het voelde niet zo, voor mij. Heb het idee dat alles zwart was om mee heen.



Moet ineens weer denken aan die tijd. Afgelopen week ook al.

Ik was gecrashed bij mijn ouders (en dus ook broertjes) en volgens mij hoopte ik momenten dat ik alleen was, en in de nachten en ochtenden, dat ik gewoon dood neer zou vallen. Leek me makkelijk.

Tussendoor deden we best veel spelletjes denk ik, als broertjes uit school waren. En we hadden een nestje katten (Choco :p ) waar ik veel aan had.

Eerder herinnerde ik me alleen dat het heel zwart was en dat ik stiekem heel veel alcohol dronk (dat ze dat niet door hadden snap ik nog steeds niet.. dronk voornamelijk in bed)



Raar want ik denk dat ik nog best wat dingen deed... maar later die periode als een heel donker zwart gat herinnerde, terwijl het misschien ook anders was, soms. Vaag verhaal, meer voor mezelf dat ik nu behoefte heb dit te gaan schrijven.



Afgelopen week ook, ik was in een dorp hier dichtbij, moest even naar een winkel daar. Toen herinnerde ik me dat ik daar ook geweest was toen het gesneeuwd had (begin 2005) echt een hele laag sneeuw. Ik was met mijn vader mee met de auto, we gingen mijn broertje ophalen. Ik voelde me helemaal niet goed toen. Zal eerlijk zeggen... had een grote pleister op mijn pols, polsbandje en mouw eroverheen... need i say more... denk het niet.

Anyway... alles ging een beetje langs me heen. Ik weet nog dat ik pas na 2 dagen zag dat het gesneeuwd had. Er lag een halve meter maar het was me niet opgevallen.

En nu - deze week - dacht ik: Oh die sneeuw was wel mooi toen.

Dat is toch raar...dat ik bijna 5 jaar later kennelijk die herinnering weer heb en dan denk: oh mooi. Alsof het ergens in een grijs gebied van mijn hoofd opgeslagen heeft gezeten en nu landt.. en ik nu denk: Oh leuk, sneeuw.



Ik moest het even kwijt. Wat werken de hersenen toch raar.



Heb overigens net een leuk artikel gelezen over depressie en hoe het te voorkomen. (dansen werd aangeraden )

Het ging iets dieper dan: medicijnen slikken en praten. Spreekt mij erg aan, dat soort dingen.



Fijne avond, goede nacht en goede dag gewenst voor morgen!

volgens mij is iedereen die gaat trouwen druk met zulke dingen hoor, je hebt ook zo'n tvserie.

Dan heb je echt van die vreselijke veeleisende vrouwen die gaan trouwen. Dan zie je echt histerisch krijsende vrouwen waarbij niks goed is. misschien een keertje kijken dan zie je dat je het zelf veel beter doet

Volgens mij heb je ook wel van die sites of boeken met tips wanneer je wat moet regelen etc.

Choco, goed dat je doorhebt dat het even té wordt nu.



Ja vaag verhaal gisteravond he. Ben er vanochtend gelukkig niet meer mee bezig geweest verder, misschien heb ik het vannacht verwerkt



Hebben jullie ceremoniemeesters? Dan zou het misschien goed zijn om die zoveel mogelijk werk te laten overnemen. Het moet wel echt jouw dag worden, moet niet zo zijn dat je op de bruiloft zelf nog loopt te stressen over van alles.

En onthoud: het komt goed. Ook al zou je evt iets vergeten... jullie trouwen heus wel



(moet altijd wel lachen om mensen die alles tot in de puntjes willen voorbereiden. Er was laatst een topic over wat de beste vriendin van de bruid allemaal bij zich moet hebben, voor noodgevallen etc. Echt, ze moest er een trolley voor meeslepen als ze die hele lijst wilde aanhouden )

Idd, wat LA ook noemt, zulke figuren.

(Dan denk ik: waar gáát het nou ook alweer om op zo'n dag? Toch niet om de nagellak op je kleine teen? )

Choco, het lijkt me geen aanrader dat je op de dag zelf alles wilt regelen. De bruiloften waar ik geweest ben hadden allemaal een ceremoniemeester. En dat was hard nodig.



Laatste bruiloft had zelfs 8 ceremoniemeesters. Een hele familie van regelneven... ééntje was aangewezen maar de andere 7 liepen er ook steeds omheen... (dat moet je ook niet hebben)

Maar... de bruid was ontspannen en stralend (en geloof me... als er iemand een stresskip is normaal, dan is zij het)



Iemand inhuren kun je doen. Maar ik zou je afraden alles zelf te doen, tenzij je de dag heel eenvoudig en kleinschalig houdt.

Nog zoiets:



Afgelopen juni liet een bekende me een clipje zien van een heel fout nummer, zo fout dat het grappig was. Ik weet nog dat ik dacht: Ik kan hier niet om lachen, niet van genieten... zie gewoon niet dat dit leuk is.

Zag ook enorm op tegen die zomer geloof ik... de maanden die leuk horen te zijn terwijl ik niet wist hoe ik ze leuk moest maken.



Nu zit ik even op Hyves, kom op Hyves van dat meisje, zie die clip staan... supergrappig!!



Raar he...

quote:Moonlight82 schreef op 17 oktober 2009 @ 17:07:

[...]



Ja Ibi, je hebt hard gewerkt, het is tijd voor een beloning. Als is het een kop thee... gewoon iets om lief te zijn voor jezelf.



Ik heb het idee dat jouw gevoel van 'niks waard' wel erg diep zit. Je zegt zulke lieve en mooie dingen.. zo jammer dat je zelf niet ziet dat je een mooi mens bent Wat een lieve post. Heb het gisteren al gezien en heb er veel aan gedacht. Het idee dat iemand geloofd dat ik een mooi mens ben. Ben er eigenlijk stil van.

choco volgens mij is het een hele eer om als ceremoniemeester gevraagd te worden, je belast niet iemand maar doet iemand een groot plezier!

Ik heb mijn telefoon gevonden! Was niet eens op zoek. Wilde iets pakken van zolder en ineens zag ik mijn telefoon liggen onder mijn bureau. Werkelijk geen idee hoe die daar gekomen is want ik kan me niet herinneren dat ik de laatste tij op zolder was geweest.



Net terug van een onverwachts bezoek aan mijn schoonmoeder. Die moet solliciteren maar had nog helemaal geen goede cv en-of sollicitatiebrief. Daar hebben we haar dus maar mee geholpen.

fijn dat je mobiel weer terecht is, veel beter dan gestolen

Yeah de mobiel van IBI is terug



Ik vind dat wel erg, dat je zo aan jezelf twijfelt kennelijk. Wat dat betreft ben ik een verwend kreng, ondergedompeld in positieve aandacht. (TEveel als je het mijn vraagt, maargoed)



Lief dat je schoonmoeder hebt geholpen. Best een rottijd om te solliciteren nu (neem aan dat ze niet de jongste meer is )

Zo telefoon is ook weer opgeladen dus ben weer helemaal bereikbaar gelukkig.



Schoonmoeder is 52 en heeft al 26 jaar niet gewerkt. Het is dus niet echt makkelijk voor haar om werk te vinden. Doet haar zelfvertrouwen ook geen goed. Wilde al eerder langs gaan maar wilde ons ook niet opdringen. Nu had mijn man haar aan de telefoon en vertelde ze zelf te twijfelen over haar CV. Dus dat was voldoende aanzet om te vragen of wij even langs zouden komen.



Mijn moeder heeft me ook altijd wel zo veel mogelijk gecomplimenteerd maar toen al had ik moeite om dat te geloven. (nou nou ik ben het maar) Zit idd erg diep dat gevoel.

Ja, raar is dat.



Soms nemen kinderen ook iets over van de ouders. Als de ouders minderwaardigheidsgevoelens hebben, krijgt een kind dat ook. Hoeft niet, kan. Een kind kan dat in de peutertijd al oppikken.

(En zelf geloof ik dat het ook uit een vorig leven kan komen, zo'n gevoel. Maar die theorie is niet algemeen geaccepteerd, ook niet op t forum)



Nou ja ik denk soms na over die dingen. Ook: Hoe kan het dat mensen die in hetzelfde gezin opgroeien zo compleet verschillend kunnen worden? Het zal deels genetisch zijn, deels omgeving, maar wat is dat andere dan... dat het verschil maakt?

Ik verbaas me regelmatig over mijn broer. Maar deze broer heeft karakter dat op moeder lijkt, ik meer op vader.



In mijn andere twee broers herken ik meer van mezelf. In de oudste maar weinig. (Okay, wel een gevoel voor overzicht, dat hebben we beiden. Maar verder... neu... we delen weinig)



Ik dwaal een beetje af he. Wens jullie een fijne nieuwe week toe. Choco aan het relaxen vandaag? Of andere bezigheden?



Goodnight,

Moon

Ik heb vandaag enorme jeuk 'down there'. Bah, heb helemaal geen zin in dat soort ongemakken.

(ik vermoed een schimmel, niks ergers hoor)

Moon,je schrijft het zo mooi op allemaal, voor mij heel herkenbaar!

Vorige week was het een ochtend erg koud, het had gevroren. Ik ging al heel vroeg bij mn vriend weg naar huis, alles was een beetje wit buiten en de zon kwam op. Ik werd er een beetje verdrietig van. Ik kon er niet van genieten. Ik moest mezelf oppeppen, "kom op meid, eigenlijk vind je dit heel erg mooi!" Ik word er een beetje bang van zelfs, ik hoop dat het genieten nog terugkomt. Zaterdag ben ik aan t eind van de middag NIET naar het cafe geweest, ik durfde niet, zo idioot!!

Dat is ook herkenbaar hoor, het niet durven. Ik ben op een plaats die voor mij veel betekent, waar veel vrienden komen soms een half jaar niet geweest als het slecht ging.

Grootste opstakel was de treinreis erheen.



Verder was ik bang dat mensen teleurgesteld zouden zijn: Dit is Moon niet, dit is een schim van wie ze was.

Of dat ze erachter zouden komen met wat voor zwarte gedachten ik liep.

Of dat het voor mezelf te pijnlijk zou zijn op een plek te komen waar ik zoveel plezier had gehad, wetende dat ik op dat moment het plezier niet weer kon voelen.

Of dat het gewoon te druk was, al die mensen.



Alles bij elkaar.



Bedankt voor je compliment trouwens



Vandaag voel ik me wel okee. Wil het een beetje rustig houden vandaag. Slaap eigenlijk niet zo goed laatste tijd, iedere keer laat en ben toch redelijk op tijd wakker. Als ik overdag rustig aan doe, val ik s avonds ook makkelijker in slaap, meestal.

Moet wel eind van de middag naar de apotheek en doe dan meteen wat andere boodschapjes.

Jammer dat je niet geweest bent Jippie! Het niet kunnen genieten van dingen is heel vervelend. Zeker als je weet dat je het in het verleden wel kon.

Ik hoop en verwacht dat die tijd weer komt voor jou Jippie!



Moon,

Hmm, das minder. Ik heb daar last van een paar dagen voordat ik ongi moet worden. Echt vervelend.

Ik las dat je wilde weten of je forumvriendinnetjes naar de hallomeeting gingen. Nou weet ik niet of ik daar toe behoor maar ik ga wel in ieder geval. Zou het erg leuk vinden om je in het echt te zien.



Choco,

Ik mis je!

Gewoon iemand van je omgeving vragen. Je kan zelf kiezen welke taken je uit handen geeft.



Vannacht lang wakker gelegen omdat er rond een uur op 00.00 enorm veel brandweer en politie en zo langs reed. Zowel man als ik werden er wakker van. Ging af en aan voor zeker 10 min. Wij op internet gekeken op 112meldingen bleek dat de kinderboerderij hier in de buurt in brand stond. Gelukkig hoorde we wel later dat er geen mensen en dieren gewond zijn maar was wel even schikken.



Zit me af te vragen of ze nog gaan bellen voor die woning. Ben benieuwd!

Oh IBI, jij bent wel iemand die ik zou willen ontmoeten.



Ik wil eigenlijk mensen geen forumvriendjes noemen: De vriendjesfunctie zegt bij mij niet veel, omdat ik sommige mensen toegevoegd heb om practische redenen (even iets toesturen). En wanneer is iemand een vriend(in) als je diegene nog nooit gezien hebt?



Nou los van het geouwehoer: Lijkt me leuk je te zien.



Maar ik laat even in het midden of ik naar die meeting ga. Ik vermoed dat het me veel energie gaat kosten, zo'n dag. De reis op zich al en al die mensen... ik weet het nog niet. Heb het ook druk met andere dingen dus dan moet ik daar misschien iets van afzeggen.

Ik wil wel op die Hyve kijken, maar dan anoniem. Als blijkt dat iemand uit mijn echte leven ook komt, kan ik nog besluiten anoniem te blijven.

Ik heb zoveel informatie over mezelf op het forum gezet... vind wel dat ik voorzichtig moet zijn.

(Van sommige mensen zou ik het niet erg vinden ze daar tegen te komen... maar bijv de roddelvriendin van een vriendin... zogezegd: liever niet!)

Ohja..... die woning!! Spannend!



Wat sneu van de kinderboerderij

Zal wel een enorme tijd duren voordat zoiets weer opgebouwd is (ivm financiën enzo)