Psyche
alle pijlers
ik kan niet tegen kritiek
donderdag 22 oktober 2009 om 16:22
ik ben perfectionistisch en zoals de titel al zegt kan ik heel slecht tegen feedback. ik weet wel dat ik eerst tot 10 moet tellen en het niet persoonlijk opvatten, blablabla, maar als puntje bij paaltje komt sta ik weer te discusseren en me te verdedigen. op mijn werk begint mijn leidinggevende hier moeite mee te krijgen. ik wou dat het vanzelf ging, tot 10 tellen, weten dat het niet tegen me persoonlijk is enz. heeft heel erg met mijn onzekerheid te maken en dat ik moeite heb mezelf te accepteren. (ik heb een 'arbeidsbeperking', werk ook niet fulltime want dat kan ik niet.....)
hoe doen jullie dit? en gaat dit bij iedereen behalve mij wel vanzelf, tegen kritiek kunnen? het los kunnen laten? of ben ik echt de enige??
hoe doen jullie dit? en gaat dit bij iedereen behalve mij wel vanzelf, tegen kritiek kunnen? het los kunnen laten? of ben ik echt de enige??
donderdag 22 oktober 2009 om 16:25
Ik heb 1 grote tip voor je. Zie jezelf als mens en je acties als daden. (goed/fout) Zie ze los van elkaar. Stel dat je aangesproken wordt op een daad, dan voel jij jezelf niet persoonlijk aangevallen.
Makkelijker gezegd dan gedaan, want een hoop mensen kunnen dit niet, maar wel de sleutel door open te kunnen staan voor kritiek.
Voor diepe onzekerheid zal ik toch therapie gaan zoeken als ik jou was. Zodat je gaat beseffen dat je ook maar mens bent en dat je er net als iedereen af en toe een zooitje van maakt.
In het leven draait het niet om welke fouten je maakt, maar hoe je ermee omgaat.
Makkelijker gezegd dan gedaan, want een hoop mensen kunnen dit niet, maar wel de sleutel door open te kunnen staan voor kritiek.
Voor diepe onzekerheid zal ik toch therapie gaan zoeken als ik jou was. Zodat je gaat beseffen dat je ook maar mens bent en dat je er net als iedereen af en toe een zooitje van maakt.
In het leven draait het niet om welke fouten je maakt, maar hoe je ermee omgaat.
donderdag 22 oktober 2009 om 16:34
Als het nu eens weer gebeurt, kun je ook zeggen: Mag ik dit even laten bezinken en er later op terug komen? Dan kun je even bij jezelf nagaan of de kritiek terecht is en wat je eventueel kunt veranderen zodat je niet steeds deze kritiek krijgt.
Dit doe ik ook vaak met bijv. als mensen mij iets vragen. Ik vraag dan of ik er even over na mag denken, i.p.v. direct ja/nee te zeggen.
Dit doe ik ook vaak met bijv. als mensen mij iets vragen. Ik vraag dan of ik er even over na mag denken, i.p.v. direct ja/nee te zeggen.
donderdag 22 oktober 2009 om 16:36
De tip van dom naïf mutsje is idd dezelfde die ik ook kreeg.
ik kamp met precies zo'n zelfde probleem, trek me alles persoonlijk aan, ga mezelf lopen verdedigen... Ook hier door flinke onzekerheid. Het rare is dat t bij mij echt puur op het werkvlak is. Als mama bijvoorbeeld, ben ik totaal niet onzeker, en daardoor ook minder bang om fouten te maken. (want die maak je toch wel)
Hier thuis krijg ik vaak te horen (als het om zulke kritieken gaat) dat gelijk hebben wat anders is dan gelijk kríjgen. Misschien kun je daar ook iets mee?
ik kamp met precies zo'n zelfde probleem, trek me alles persoonlijk aan, ga mezelf lopen verdedigen... Ook hier door flinke onzekerheid. Het rare is dat t bij mij echt puur op het werkvlak is. Als mama bijvoorbeeld, ben ik totaal niet onzeker, en daardoor ook minder bang om fouten te maken. (want die maak je toch wel)
Hier thuis krijg ik vaak te horen (als het om zulke kritieken gaat) dat gelijk hebben wat anders is dan gelijk kríjgen. Misschien kun je daar ook iets mee?
donderdag 22 oktober 2009 om 16:37
donderdag 22 oktober 2009 om 16:42
Je hebt al een paar stappen genomen in de goede richting!
Je bent je er van bewust dat je niet tegen kritiek kan, je weet dat er een verschil is tussen op de persoon en op functioneren (groot verschil), en je weet dat het probleem bij jou ligt. Niet bij de ander die kritiek (of wat aardiger gezegd 'feedback' geeft).
Wat je er aan kan doen?
Ten eerste zul je dat tot tien tellen lekker aan de kant moeten schuiven. Blijkbaar werkt dat niet voor jou. Wat je wel kan doen is op zo'n moment zeggen dat je even de tijd wilt hebben om er over na te denken. Dus niet proberen het op dat moment te verwerken en te reageren, maar letterlijk de tijd nemen om het te analyseren. Want zo te horen is dat ook een issue bij jou.
Als je die tijd hebt om er over na te denken, zet dan een aantal dingen op een rijtje. Is de feedback naar jou persoonlijk of op jouw functioneren gericht? Vind jij dat die feedback terecht is? Vaak niet blijkbaar, anders zou je niet in de verdediging gaan. Maar toch krijg je blijkbaar regelmatig feedback, dus ga eens van de afgelopen weken na of die feedback terecht was of niet. Waarom was het wel of niet terecht? Lag de oorzaak bij jou of bij iemand anders, of bij de materialen die je voorhanden had voor het uitvoeren van je werk. Verzin geen fflauwe excuses als 'ik was verkouden, had hoofdpijn blabla', want daar heeft de ander geen boodschap aan, hoe hard dat ook klinkt. Wat is de échte reden dat je iets niet gedaan hebt zoals dat van je verwacht werd? Of heb je wél gedaan wat jij dacht dat er van je verwacht werd maar waren de verwachtingen van de ander niet duidelijk voor jou?
Vaak is de oorzaak van niet tegen kritiek kunnen perfectionisme. Maar probeer je te realiseren dat niemand perfectionisme van jou verwacht. Jij verwacht dat waarschijnlijk ook niet van anderen, dus stel minder hoge doelen aan jezelf. Vaak gaat je werk dan zelfs beter, echt waar, omdat je minder tijd kwijt bent aan 'geneuzel' om de puntjes op de i te zetten terwijl je belangrijkere dingen dan nalaat.
Je bent je er van bewust dat je niet tegen kritiek kan, je weet dat er een verschil is tussen op de persoon en op functioneren (groot verschil), en je weet dat het probleem bij jou ligt. Niet bij de ander die kritiek (of wat aardiger gezegd 'feedback' geeft).
Wat je er aan kan doen?
Ten eerste zul je dat tot tien tellen lekker aan de kant moeten schuiven. Blijkbaar werkt dat niet voor jou. Wat je wel kan doen is op zo'n moment zeggen dat je even de tijd wilt hebben om er over na te denken. Dus niet proberen het op dat moment te verwerken en te reageren, maar letterlijk de tijd nemen om het te analyseren. Want zo te horen is dat ook een issue bij jou.
Als je die tijd hebt om er over na te denken, zet dan een aantal dingen op een rijtje. Is de feedback naar jou persoonlijk of op jouw functioneren gericht? Vind jij dat die feedback terecht is? Vaak niet blijkbaar, anders zou je niet in de verdediging gaan. Maar toch krijg je blijkbaar regelmatig feedback, dus ga eens van de afgelopen weken na of die feedback terecht was of niet. Waarom was het wel of niet terecht? Lag de oorzaak bij jou of bij iemand anders, of bij de materialen die je voorhanden had voor het uitvoeren van je werk. Verzin geen fflauwe excuses als 'ik was verkouden, had hoofdpijn blabla', want daar heeft de ander geen boodschap aan, hoe hard dat ook klinkt. Wat is de échte reden dat je iets niet gedaan hebt zoals dat van je verwacht werd? Of heb je wél gedaan wat jij dacht dat er van je verwacht werd maar waren de verwachtingen van de ander niet duidelijk voor jou?
Vaak is de oorzaak van niet tegen kritiek kunnen perfectionisme. Maar probeer je te realiseren dat niemand perfectionisme van jou verwacht. Jij verwacht dat waarschijnlijk ook niet van anderen, dus stel minder hoge doelen aan jezelf. Vaak gaat je werk dan zelfs beter, echt waar, omdat je minder tijd kwijt bent aan 'geneuzel' om de puntjes op de i te zetten terwijl je belangrijkere dingen dan nalaat.
Om een kort verhaal lang te maken...
donderdag 22 oktober 2009 om 16:48
En om je andere vraag te beantwoorden: nee, er zijn maar weinig mensen die van nature goed met feedback om kunnen gaan. Lastige is ook dat maar weinig mensen op een constructieve manier feedback kunnen geven, dus dan is het cirkeltje rond
Voor mij is het ook een proces geweest om feedback op mijn functioneren niet als persoonlijke kritiek te zien. Overigens heb ik wel vaak dat ik kritiek krijg op mijn karakter, ben een uitbundig type die graag klept. Dát neem ik dan wel persoonlijk op, als iemand daar wat van zegt
Voor mij is het ook een proces geweest om feedback op mijn functioneren niet als persoonlijke kritiek te zien. Overigens heb ik wel vaak dat ik kritiek krijg op mijn karakter, ben een uitbundig type die graag klept. Dát neem ik dan wel persoonlijk op, als iemand daar wat van zegt
Om een kort verhaal lang te maken...
donderdag 22 oktober 2009 om 16:51
Ik herken het wel. Soms voelt kritiek heel aanvallend, en verwar ik het met boosheid.
Eigenlijk ben ik het soms wel eens met de kritiek, maar het idee dat er nu 'wat tussen ons in staat' of dat ik iemand teleurgesteld heb vind ik erger.
Zou ik kritiek krijgen met een soort 'teamgevoel', dan krijg ik weer meer energie om het beter te gaan doen!
Het is ook maar net hoe het gebracht wordt...
Eigenlijk ben ik het soms wel eens met de kritiek, maar het idee dat er nu 'wat tussen ons in staat' of dat ik iemand teleurgesteld heb vind ik erger.
Zou ik kritiek krijgen met een soort 'teamgevoel', dan krijg ik weer meer energie om het beter te gaan doen!
Het is ook maar net hoe het gebracht wordt...
donderdag 22 oktober 2009 om 16:54
Het kan ook liggen aan het moment van kritiek.
Zit je in een functioneringsgesprek en komen er eerst 5 goede dingen en dan 1 punt van kritiek, kan komt dat bij mij altijd beter aan.
Wanneer iemand op de werkvloer bij iedere stommiteit (die ik zelf ook wel doorheb) mij aanspreekt, dan kan ik er ook niet tegen.
Ik weet niet welke van de twee beter bij jou past? Misschien kun je dat ook bespreken met leidinggevende.
Zit je in een functioneringsgesprek en komen er eerst 5 goede dingen en dan 1 punt van kritiek, kan komt dat bij mij altijd beter aan.
Wanneer iemand op de werkvloer bij iedere stommiteit (die ik zelf ook wel doorheb) mij aanspreekt, dan kan ik er ook niet tegen.
Ik weet niet welke van de twee beter bij jou past? Misschien kun je dat ook bespreken met leidinggevende.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
donderdag 22 oktober 2009 om 17:11
donderdag 22 oktober 2009 om 17:13
Ik zelf kan ook erg slecht tegen kritiek, dus je bent zeker niet de enige. Probeer mij ook altijd voor te nemen tot tien te tellen, maar dat lukt dus nooit. Ik moet mezelf ook echt veranderen, omdat ik zo veel mensen van me afduw..
Maar misschien kan je ook eens proberen er gewoon niet op te reageren. Zou toch ook jammer zijn als je je baan verliest door zoeits.
Maar misschien kan je ook eens proberen er gewoon niet op te reageren. Zou toch ook jammer zijn als je je baan verliest door zoeits.
donderdag 22 oktober 2009 om 17:26
wooooohh wat een reacties! dank jullie wel voor jullie goeie tips!!
las al dat ik idd. niet de enige ben (maar dat hoefde ik me eigenlijk niet af te vragen)
ik ben nogal een zwart-wit denkend persoontje. of het is geweldig of het is heulemaal niks. vandaar dat ik kritiek/feedback niet helemaal 'juist kan plaatsen' zeg maar.
polaroid, ik probeer idd. om er niet op te reageren. dat lukt lang niet altijd, maar de keren dat het lukt voelt het zo geweldig!
t lukt alleen lang niet altijd, ik ben impulsief en ga eerst brullen en dan nadenken. andersom is een betere volgorde.
nou nogmaals thanks voor jullie tips!!
las al dat ik idd. niet de enige ben (maar dat hoefde ik me eigenlijk niet af te vragen)
ik ben nogal een zwart-wit denkend persoontje. of het is geweldig of het is heulemaal niks. vandaar dat ik kritiek/feedback niet helemaal 'juist kan plaatsen' zeg maar.
polaroid, ik probeer idd. om er niet op te reageren. dat lukt lang niet altijd, maar de keren dat het lukt voelt het zo geweldig!
t lukt alleen lang niet altijd, ik ben impulsief en ga eerst brullen en dan nadenken. andersom is een betere volgorde.
nou nogmaals thanks voor jullie tips!!
donderdag 22 oktober 2009 om 17:36
quote:domnaiefmutsje schreef op 22 oktober 2009 @ 16:25:
Ik heb 1 grote tip voor je. Zie jezelf als mens en je acties als daden. (goed/fout) Zie ze los van elkaar. Stel dat je aangesproken wordt op een daad, dan voel jij jezelf niet persoonlijk aangevallen.
Wilde dit net tikken..Probeer het ook te zien als postieve feedback daar kan je alleen maar van groeien als persoon!
Succes!
Ik heb 1 grote tip voor je. Zie jezelf als mens en je acties als daden. (goed/fout) Zie ze los van elkaar. Stel dat je aangesproken wordt op een daad, dan voel jij jezelf niet persoonlijk aangevallen.
Wilde dit net tikken..Probeer het ook te zien als postieve feedback daar kan je alleen maar van groeien als persoon!
Succes!
woensdag 27 oktober 2010 om 10:50
Ik kreeg net hetzelfde weer, waar ik tegenaan liep. Namelijk dat een collega alleen een 'tip' gaf over wat fout ging. Bij haar natuurlijk ook geen functionele feedback, omdat er ook nog bij hoort wat goed gaat. Maar goed, dat zegt veel over de persoon die het zegt.
Dus: misschien een tip, het helpt mij wel:
Er bestaat geen mislukking, alleen feedback.
Niet makkelijk slikken, maar als je het echt integreert dan kun je feedback pas echt als een tip zien....
En zelf het goede voorbeeld geven zou ook kunnen helpen:
zeg wat er specifiek goed ging, wat er dan eventueel anders zou kunnen en dan nog een keer wat er in het algemeen goed ging. zo kunnen de meeste mensen de feedback ook echt nemen.
Voor mij dus ook nog een stuk wat nog niet helemaal okay voelt, maar ik zie dit ook weer als feedback waar ik mee aan de slag kan gaan... niet altijd makkelijk maar wel goed!
Liefs
Dus: misschien een tip, het helpt mij wel:
Er bestaat geen mislukking, alleen feedback.
Niet makkelijk slikken, maar als je het echt integreert dan kun je feedback pas echt als een tip zien....
En zelf het goede voorbeeld geven zou ook kunnen helpen:
zeg wat er specifiek goed ging, wat er dan eventueel anders zou kunnen en dan nog een keer wat er in het algemeen goed ging. zo kunnen de meeste mensen de feedback ook echt nemen.
Voor mij dus ook nog een stuk wat nog niet helemaal okay voelt, maar ik zie dit ook weer als feedback waar ik mee aan de slag kan gaan... niet altijd makkelijk maar wel goed!
Liefs
woensdag 27 oktober 2010 om 16:55
Ik ken echt NIEMAND ( dus including myself) die echt goed tegen kritiek kan. Ach jij verdedigt je nog en denkt tenminste na. Het ergste zijn die mensen die doen alsof ze tegen kritiek kunnen door zich nergens ooit iets van aan te trekken. En daarbij hoe vaak is de "opbouwende" kritiek nou echt opbouwend? Dat je nadat je (eindeloos) over nagedacht te hebben, echt zoiets hebt van oh daar kan ik iets mee.
Je zegt dat je leidinggevende er een beetje moe van begint te worden. Mischien moet je haar, zoeals hier uitleggen, dat je kritiek erg lastig vindt en dat je het moeilijk vindt om er mee om te gaan.
Misschien dat je samen tot een oplossing kan komen om voor jullie beide werkbaar te houden. Als hij / zij een goede manager is, moet dat zeker lukken, helaas is mijn ervaring dat die ook maar schaars zijn...
Je zegt dat je leidinggevende er een beetje moe van begint te worden. Mischien moet je haar, zoeals hier uitleggen, dat je kritiek erg lastig vindt en dat je het moeilijk vindt om er mee om te gaan.
Misschien dat je samen tot een oplossing kan komen om voor jullie beide werkbaar te houden. Als hij / zij een goede manager is, moet dat zeker lukken, helaas is mijn ervaring dat die ook maar schaars zijn...
woensdag 27 oktober 2010 om 17:01
quote:PoisenIvy schreef op 27 oktober 2010 @ 16:55:
En daarbij hoe vaak is de "opbouwende" kritiek nou echt opbouwend? Dat je nadat je (eindeloos) over nagedacht te hebben, echt zoiets hebt van oh daar kan ik iets mee.
Mmm, nou mijn ervaring is anders. Ik vind de meeste werkgerelateerde kritiek wel waardevol, want hoe leer ik anders hoe ik mijn werk zo goed mogelijk moet doen? Ik heb niet het idee dat mensen kritiek geven omdat ze dat zo leuk vinden, vind het zelf ook moeilijk om iemand te wijzen op dingen die niet goed gaan.
En daarbij hoe vaak is de "opbouwende" kritiek nou echt opbouwend? Dat je nadat je (eindeloos) over nagedacht te hebben, echt zoiets hebt van oh daar kan ik iets mee.
Mmm, nou mijn ervaring is anders. Ik vind de meeste werkgerelateerde kritiek wel waardevol, want hoe leer ik anders hoe ik mijn werk zo goed mogelijk moet doen? Ik heb niet het idee dat mensen kritiek geven omdat ze dat zo leuk vinden, vind het zelf ook moeilijk om iemand te wijzen op dingen die niet goed gaan.
donderdag 28 oktober 2010 om 18:34
Hallo:
@Phoebe: Ik moest eerlijk gezegd wel een beetje lachen om je stukje. Niet om je uit te lachen maar omdat ik ook zo was. Bij mijn laastste baan heerste de mentaliteit van ikke-ikke. Daar kan ik dus absoluut niet tegen. Dat betekende ook dat je vaak beschuldigd werd van dingen waar je geen weet van had of wat je echt niet had gedaan. De eerste paar keer heb ik dit aangeken en niets gedaan.
Na een paar keer heb ik de persoon erop aangesproken in de trent van: ik heb het gevoel dat jij Duits praat en ik Russisch, dus ik wil dit NU graag uitpraten want ik vind dat de samenwerking stroef verloopt. Natuurlijk was dit een moeilijk gesprek maar sindsdien bewaarde ik alles wat ik had gedaan en bewaarde alle mails die ik verstuurde en ontving.
Je moet wel bepalen voor jezelf of het de moeite is om te discussieren want als je overal een punt van maakt wordt je op een gegeven moment niet meer serieus genomen ( zo van: heb je haaaar weer). Kijk vaker de andere kant op en zorg dat je alle communicatie zwart op wit hebt.
@Phoebe: Ik moest eerlijk gezegd wel een beetje lachen om je stukje. Niet om je uit te lachen maar omdat ik ook zo was. Bij mijn laastste baan heerste de mentaliteit van ikke-ikke. Daar kan ik dus absoluut niet tegen. Dat betekende ook dat je vaak beschuldigd werd van dingen waar je geen weet van had of wat je echt niet had gedaan. De eerste paar keer heb ik dit aangeken en niets gedaan.
Na een paar keer heb ik de persoon erop aangesproken in de trent van: ik heb het gevoel dat jij Duits praat en ik Russisch, dus ik wil dit NU graag uitpraten want ik vind dat de samenwerking stroef verloopt. Natuurlijk was dit een moeilijk gesprek maar sindsdien bewaarde ik alles wat ik had gedaan en bewaarde alle mails die ik verstuurde en ontving.
Je moet wel bepalen voor jezelf of het de moeite is om te discussieren want als je overal een punt van maakt wordt je op een gegeven moment niet meer serieus genomen ( zo van: heb je haaaar weer). Kijk vaker de andere kant op en zorg dat je alle communicatie zwart op wit hebt.
donderdag 28 oktober 2010 om 18:40
Tip:
Ik kamp met hetzelfde en heb veel gehad aan het boek: Zelfverzekerd door het leven van Pieternel Dijkstra.
Elke keer als ik denk van oei, of als ik het even niet meer weet of merk dat ik de fout inga, lees ik weer wat stukjes in dat boek en kan ik weer rationeel nadenken Mij heeft het iig heel wat stappen vooruit geholpen!
Ik kamp met hetzelfde en heb veel gehad aan het boek: Zelfverzekerd door het leven van Pieternel Dijkstra.
Elke keer als ik denk van oei, of als ik het even niet meer weet of merk dat ik de fout inga, lees ik weer wat stukjes in dat boek en kan ik weer rationeel nadenken Mij heeft het iig heel wat stappen vooruit geholpen!
