Psyche
alle pijlers
Introvert
zondag 25 oktober 2009 om 15:59
Lieve dames,
Heb me altijd afgevraagd of er iets mis met me is. Ik hou niet van feestjes (verzin altijd een smoesje om niet te gaan), groepslunches en uitgaan. Ik vind het vaak fijner om zelf bezig te zijn, lekker te werken in mn eentje, sporten (hardlopen, zwemmen), film kijken of een boek lezen. Voel me vaak ongemakkelijk op grote gelegenheden/samenkomsten.
Iemand wees me erop dat dit niet vreemd is, maar dat ik wellicht introvert ben. Na wat dingen gelezen te hebben en hierover gepraat te hebben met verschillende mensen, realiseer ik me dat ik inderdaad (erg) introvert ben.
Ik vind dat geen probleem. Maar... voel me vaak slecht als ik geen zin heb om naar een feestje te gaan. Ik studeer en we hebben een vrij hechte groep, met veel luidruchtige, outgoing mensen. Als we bijvoorbeeld samen een etentje hebben en er dan wordt voorgesteld uit te gaan, ga ik liever naar huis. Maar mensen proberen me ALTIJD over te halen om toch mee uit te gaan. Meestal geef ik hier niet aan toe, want ben moe etc.. Toch blijven mensen "zeuren". Er worden vaak dingen gezegd zoals: "ja, maar je gaat nooit mee" en laatst zei iemand zelfs (op een etentje): "O, jij bent er ook een keer, jij bent er normaal nooit" op een vervelende toon.
Ik baal hiervan. Ik voel me door al deze druk van buitenaf een saai, slecht mens. Asociaal. Iemand die niet normaal is. Niet met andere mensen om kan gaan.
Ik weet rationeel wel dat ik er ook mag zijn etc. maar ik heb nog geen manier gevonden hoe met deze externe "druk" om te gaan. Heb het gevoel dat het niet geaccepteerd is om weinig sociale dingen te doen (heb genoeg vrienden en doe genoeg leuke dingen!). Beetje wazig verhaal misschien, maar ik voel me er heel vervelend onder. Iemand tips?
Heb me altijd afgevraagd of er iets mis met me is. Ik hou niet van feestjes (verzin altijd een smoesje om niet te gaan), groepslunches en uitgaan. Ik vind het vaak fijner om zelf bezig te zijn, lekker te werken in mn eentje, sporten (hardlopen, zwemmen), film kijken of een boek lezen. Voel me vaak ongemakkelijk op grote gelegenheden/samenkomsten.
Iemand wees me erop dat dit niet vreemd is, maar dat ik wellicht introvert ben. Na wat dingen gelezen te hebben en hierover gepraat te hebben met verschillende mensen, realiseer ik me dat ik inderdaad (erg) introvert ben.
Ik vind dat geen probleem. Maar... voel me vaak slecht als ik geen zin heb om naar een feestje te gaan. Ik studeer en we hebben een vrij hechte groep, met veel luidruchtige, outgoing mensen. Als we bijvoorbeeld samen een etentje hebben en er dan wordt voorgesteld uit te gaan, ga ik liever naar huis. Maar mensen proberen me ALTIJD over te halen om toch mee uit te gaan. Meestal geef ik hier niet aan toe, want ben moe etc.. Toch blijven mensen "zeuren". Er worden vaak dingen gezegd zoals: "ja, maar je gaat nooit mee" en laatst zei iemand zelfs (op een etentje): "O, jij bent er ook een keer, jij bent er normaal nooit" op een vervelende toon.
Ik baal hiervan. Ik voel me door al deze druk van buitenaf een saai, slecht mens. Asociaal. Iemand die niet normaal is. Niet met andere mensen om kan gaan.
Ik weet rationeel wel dat ik er ook mag zijn etc. maar ik heb nog geen manier gevonden hoe met deze externe "druk" om te gaan. Heb het gevoel dat het niet geaccepteerd is om weinig sociale dingen te doen (heb genoeg vrienden en doe genoeg leuke dingen!). Beetje wazig verhaal misschien, maar ik voel me er heel vervelend onder. Iemand tips?
zondag 25 oktober 2009 om 19:58
Hoi Mopsie! 
Voor mij was mijn introvert-zijn eigenlijk nooit echt een probleem. Totdat ik vorig jaar met een nieuwe studie begon. Er is maar een relatief kleine groep studenten in deze studie en doordat we (als groep!) tijdens de studie in verschillende landen studeren hebben we veel met elkaar te maken. De docenten proberen ook een beetje een hechte groep te kweken. Inclusief allerlei activiteiten zoals sport, feestjes, borrels, etc. Maar ik heb helemaal geen behoefte aan zo'n groep! Ik heb liever een paar goede vrienden (die heb ik al gemaakt binnen de groep, dus dat zit goed) en niet een hele groep (nu zo'n 30 mensen). Dus vooral sinds vorig jaar word ik meer en meer geconfronteerd met tegenstellingen tussen introversie en extroversie. Ik probeer nu een manier te vinden om ermee om te gaan. Tips zijn nog steeds welkom!
Voor mij was mijn introvert-zijn eigenlijk nooit echt een probleem. Totdat ik vorig jaar met een nieuwe studie begon. Er is maar een relatief kleine groep studenten in deze studie en doordat we (als groep!) tijdens de studie in verschillende landen studeren hebben we veel met elkaar te maken. De docenten proberen ook een beetje een hechte groep te kweken. Inclusief allerlei activiteiten zoals sport, feestjes, borrels, etc. Maar ik heb helemaal geen behoefte aan zo'n groep! Ik heb liever een paar goede vrienden (die heb ik al gemaakt binnen de groep, dus dat zit goed) en niet een hele groep (nu zo'n 30 mensen). Dus vooral sinds vorig jaar word ik meer en meer geconfronteerd met tegenstellingen tussen introversie en extroversie. Ik probeer nu een manier te vinden om ermee om te gaan. Tips zijn nog steeds welkom!
zondag 25 oktober 2009 om 20:33
Vond het zelf voorheen ook wel moeilijk dat ik niet zo extravert/spontaan kon zijn in een grote/drukke groep of bij nieuwe mensen. Maar ik merk dat ik dat steeds minder belangrijk begin te vinden. Ik zoek nu juist de mensen en situaties op waarbij ik me wel op m'n gemak voel. En omdat me dat prima afgaat, merk ik dat ik ook langzamerhand wat spontaner wordt bij mensen die ik niet zo goed ken en in drukkere situaties.
zondag 25 oktober 2009 om 21:02
Nomad, ik ben nu toch wel erg benieuwd naar welke opleiding (master?) je doet, klinkt namelijk wel erg interessant!
Ik zou af en toe gewoon je introvertheid opzij zetten en met de groep meedoen, maar wel goed je eigen grenzen bewaken en weggaan als het niet meer leuk is. Het kan namelijk soms ook best gezellig zijn met zo'n grote groep, alleen erg vermoeiend! Dit is bij mij dan zo hé, ik weet niet of het voor jou ook herkenbaar is . En als mensen vragen waarom je niet meegaat of naar huis gaat kun je denk ik best gewoon eerlijk zeggen dat je nu even tijd voor jezelf nodig hebt, dat zullen de meeste mensen echt wel herkennen. Dat jij wat váker tijd voor jezelf nodig hebt is niet hun probleem toch?
Uitgaan kan ik trouwens wel heel leuk vinden als ik in de goede bui ben, maar dan wel lekker dansen! Dat kun je ook in je eentje doen. Van die feestjes die net niet loskomen maar waar iedereen met iedereen probeert te praten op net iets te harde muziek vind ik ook nooit zo geslaagd.
Ik zou af en toe gewoon je introvertheid opzij zetten en met de groep meedoen, maar wel goed je eigen grenzen bewaken en weggaan als het niet meer leuk is. Het kan namelijk soms ook best gezellig zijn met zo'n grote groep, alleen erg vermoeiend! Dit is bij mij dan zo hé, ik weet niet of het voor jou ook herkenbaar is . En als mensen vragen waarom je niet meegaat of naar huis gaat kun je denk ik best gewoon eerlijk zeggen dat je nu even tijd voor jezelf nodig hebt, dat zullen de meeste mensen echt wel herkennen. Dat jij wat váker tijd voor jezelf nodig hebt is niet hun probleem toch?
Uitgaan kan ik trouwens wel heel leuk vinden als ik in de goede bui ben, maar dan wel lekker dansen! Dat kun je ook in je eentje doen. Van die feestjes die net niet loskomen maar waar iedereen met iedereen probeert te praten op net iets te harde muziek vind ik ook nooit zo geslaagd.
zondag 25 oktober 2009 om 22:47
maandag 26 oktober 2009 om 10:07
Ben introvert too. En ik ben ook niet dol op grote groepen mensen. Zeker niet als ik helemaal niemand ken. En toch ga ik naar de meeting.
Voor mij echt enorm spannend (voor de meesten wel, denk ik) en moet me er echt op instellen.
Ik weet niet hoe het gaat, misschien ben ik hierna wel gelijk genezen van grote groepen onbekende mensen.
Vind ik het eng? Ja zeker, heel eng.
Maar als het wel goed gaat, is het ook weer een overwinning.
Voor mij echt enorm spannend (voor de meesten wel, denk ik) en moet me er echt op instellen.
Ik weet niet hoe het gaat, misschien ben ik hierna wel gelijk genezen van grote groepen onbekende mensen.
Vind ik het eng? Ja zeker, heel eng.
Maar als het wel goed gaat, is het ook weer een overwinning.
maandag 26 oktober 2009 om 10:20
quote:Nomad schreef op 25 oktober 2009 @ 16:44:
Uiteindelijk pas anderhalf uur later weggegaan, maar verliet het feestje als eerste en moest mezelf toch weer verantwoorden tegenover jan en alleman...
Andere introverten, hoe gaan jullie met dit soort situaties om?Ik zou niet eens durven zeggen dat ik weg wil gaan. Dat word straks misschien nog een probleem op de meeting...
Uiteindelijk pas anderhalf uur later weggegaan, maar verliet het feestje als eerste en moest mezelf toch weer verantwoorden tegenover jan en alleman...
Andere introverten, hoe gaan jullie met dit soort situaties om?Ik zou niet eens durven zeggen dat ik weg wil gaan. Dat word straks misschien nog een probleem op de meeting...
maandag 26 oktober 2009 om 18:12
Wat is het ergste dat kan gebeuren, Brummetje, als je wel zegt dat je weg wilt gaan? Misschien in het ergste geval wat gemopper of gezeur. Nou en? 't Is jouw beslissing wanneer je vertrekt en je hoeft, net als Nomad, echt geen redenen te noemen of verantwoording af te leggen. Wees juist trots op jezelf dat je gegaan bent - en op het moment dat je vertrekt is dat jouw keuze en niemand anders. Het wordt een probleem als jij wilt dat het een probleem wordt.
dinsdag 3 november 2009 om 19:57
hoi
ik heb aandachtig jullie stukkies zitten lezen en vroeg mij af of jullie dit als kind ook hadden.
dit vraag ik omdat mij dochtertje van 8 niet lekker in haar vel zit en soms wel graag met kindjes speelt en dan weer graag alleen is. omdat ze het idee heeft dat de hele wereld tegen haar is.
tis een creatief meisje maar verbaal niet sterk. kan niet zo goed haar mannetje( in haar geval meisje) staan.
ik heb aandachtig jullie stukkies zitten lezen en vroeg mij af of jullie dit als kind ook hadden.
dit vraag ik omdat mij dochtertje van 8 niet lekker in haar vel zit en soms wel graag met kindjes speelt en dan weer graag alleen is. omdat ze het idee heeft dat de hele wereld tegen haar is.
tis een creatief meisje maar verbaal niet sterk. kan niet zo goed haar mannetje( in haar geval meisje) staan.
