
Het is uit.
woensdag 28 oktober 2009 om 02:05
En ik voel me verschrikkelijk kut. Na 2 jaar samenzijn heeft hij het uitgemaakt. Misschien niet zo heel lang, vergeleken met sommigen van jullie, maar het voelde gewoon zó ontzettend goed. We hadden het zo leuk samen, hoewel we ook een aantal steeds terugkerende problemen hadden. Als ik andere stelletjes zag, vond ik ze altijd zo suf samen, alsof er totaal geen sprake was van liefde, terwijl het bij ons altijd zo speels, lief en sprankelend was. Zelfs wanneer we ruzie hadden, konden we het voor elkaar krijgen om het toch heel leuk te hebben. Het klikte gewoon fantastisch, vanaf het allereerste moment al. Ik voelde me zo ontzettend op mijn gemak bij hem, en voor het eerst had ik het gevoel geliefd te zijn. Voor het eerst in mijn leven vond ik mezelf ook een leuk mens, doordat hij mij zo leuk vond. Het gevoel was gewoon heel goed. Ik heb nog nooit zoiets ook maar in de verste verte met iemand meegemaakt, en ook hij vertelde mij dat hij mij verreweg de leukste vond. Hij was overigens ook mijn eerste liefde (hij had wel meerdere relaties gehad).
Voor hem was ik nooit echt gelukkig, en ik had me er ook bij neergelegd dat ik nooit liefde zou vinden. Met hem was ik voor het eerst echt gelukkig, en kon ik eindelijk genieten van het leven. Ik had nooit durven dromen dat de liefde zo mooi kon zijn, en nu ben ik er verslaafd aan geraakt en kan er niet meer zonder. Ik kan er ook niet met mijn hoofd bij, hoe kun je ooit gelukkig verder leven zonder liefde? Als je er nooit van hebt geproefd, weet je niet beter, maar als je het wel hebt meegemaakt… Ik snap dat gewoon niet, hoe andere mensen dat doen. Dan ga ik me afvragen of ik misschien iets heel anders voel dan andere mensen, want hoe kan het anders ooit mogelijk zijn?
En nu sta ik er helemaal alleen voor, en heb het gevoel dat ik compleet gek word. Het is al zo’n 4 maanden uit, maar het voelt nog steeds alsof het gister is gebeurd. Het lukt me gewoon niet om over hem heen te komen. En ik vind het zo pijnlijk om te zien dat hij wel verder gaat met zijn leven, dat hij wel gewoon gelukkig kan zijn zonder mij. Alsof dat wat wij gehad hebben helemaal niets heeft betekend. De gedachte dat hij weer ooit een ander zal hebben maakt mij zo kapot. Ik heb er ook vrijwel elke nacht nachtmerries over. Elke dag word ik weer met zo’n kutgevoel wakker. Ik kan ook niets meer doen sinds het uit is. Ik ben zo lusteloos, heb nergens zin in. Niets interesseert me meer. Het leven heeft gewoon geen zin meer.
Voor hem was ik nooit echt gelukkig, en ik had me er ook bij neergelegd dat ik nooit liefde zou vinden. Met hem was ik voor het eerst echt gelukkig, en kon ik eindelijk genieten van het leven. Ik had nooit durven dromen dat de liefde zo mooi kon zijn, en nu ben ik er verslaafd aan geraakt en kan er niet meer zonder. Ik kan er ook niet met mijn hoofd bij, hoe kun je ooit gelukkig verder leven zonder liefde? Als je er nooit van hebt geproefd, weet je niet beter, maar als je het wel hebt meegemaakt… Ik snap dat gewoon niet, hoe andere mensen dat doen. Dan ga ik me afvragen of ik misschien iets heel anders voel dan andere mensen, want hoe kan het anders ooit mogelijk zijn?
En nu sta ik er helemaal alleen voor, en heb het gevoel dat ik compleet gek word. Het is al zo’n 4 maanden uit, maar het voelt nog steeds alsof het gister is gebeurd. Het lukt me gewoon niet om over hem heen te komen. En ik vind het zo pijnlijk om te zien dat hij wel verder gaat met zijn leven, dat hij wel gewoon gelukkig kan zijn zonder mij. Alsof dat wat wij gehad hebben helemaal niets heeft betekend. De gedachte dat hij weer ooit een ander zal hebben maakt mij zo kapot. Ik heb er ook vrijwel elke nacht nachtmerries over. Elke dag word ik weer met zo’n kutgevoel wakker. Ik kan ook niets meer doen sinds het uit is. Ik ben zo lusteloos, heb nergens zin in. Niets interesseert me meer. Het leven heeft gewoon geen zin meer.

woensdag 28 oktober 2009 om 14:39
Hey Terin,
ik schrik een beetje van je posts. Ik ken veel mensen waaronder ik zelf die met liefdesverdriet rondlopen en bij ons allen doet het intens pijn. Maar het is hier al eerder gezegd jij maakt je geluk geheel afhankelijk van je ex. En dat is totaal verkeerd. Je moet zelf je geluk vinden! Het begint bij jezelf, hij hoort een verijking te zijn van je leven, je leven hoort niet afhankelijk te zijn van hem.
Ik denk dat je moet gaan kijken hoe je jezelf gelukkig kan maken.
Je zegt dat je hem liever nooit ontmoet had omdat je voor hem in de toekomst durfde te kijken en carrierre wilde maken en geen liefde nodig had. Maar het is wat anderen ook zeggen, waardeer het feit dat je echte liefde hebt mee mogen maken, dat je weet wat het is. Er zijn ook mensen die dit niet meemaken in hun leven. En een leven zonder liefde is erg leeg. Dat wil niemand.
En als je verdriet hebt is het logisch dat je niemand anders wil, alleen hem. Maar er komt een periode dat je wel iemand anders gaat willen of tegenkomt.
Ik houd zielsveel van mijn ex, en de gevoelens zijn wederzijds. Misschien komen we bij elkaar terug, misschien niet. Maar ik ga wel verder met mijn leven, ik geniet volop van dingen! Ik ben niet ongelukkig, geen moment echt geweest. Ik heb intens vedriet omdat hij niet meer mijn partner is, maar ongelukkig nee. Ik maak mijn eigen geluk.
En als hij echt de ware is en jullie horen bij elkaar dan komen jullie ook weer bij mekaar terecht. Ik geloof dat dingen gebeuren met een reden.
Ik denk dat je met jezelf aan de slag moet meis! Misschien dat het daarom zo gelopen is als het nu loopt, zodat je er van leert en er sterker uitkomt. En dat gaat ook gebeuren!!! Heb vertrouwen in jezelf en in de toekomst. En vraag je vriendinnen of ze willen komen als je ze nodig hebt! Dat doe ik ook! Als ze niet willen zeggen ze dat wel hoor!! En zijn het geen goede vriendinnen ga bij een sport of vereniging en kijk of je nieuwe vrienden kan maken!
Gooi het bijltje er niet bij neer. In mijn ogen is mijn ex ook de ware en als dat zo is dan komen we wel weer bij mekaar uit, zo niet dan heb ik me vergist. En kom ik wel iemand anders tegen. Ik weet dat ik hier sterker uitkom, ik weet hoe sterk ik ben en kan zijn!
Nogmaals ga niet bij de pakken neerzetten en vecht, voor jezelf!!!!!
ik schrik een beetje van je posts. Ik ken veel mensen waaronder ik zelf die met liefdesverdriet rondlopen en bij ons allen doet het intens pijn. Maar het is hier al eerder gezegd jij maakt je geluk geheel afhankelijk van je ex. En dat is totaal verkeerd. Je moet zelf je geluk vinden! Het begint bij jezelf, hij hoort een verijking te zijn van je leven, je leven hoort niet afhankelijk te zijn van hem.
Ik denk dat je moet gaan kijken hoe je jezelf gelukkig kan maken.
Je zegt dat je hem liever nooit ontmoet had omdat je voor hem in de toekomst durfde te kijken en carrierre wilde maken en geen liefde nodig had. Maar het is wat anderen ook zeggen, waardeer het feit dat je echte liefde hebt mee mogen maken, dat je weet wat het is. Er zijn ook mensen die dit niet meemaken in hun leven. En een leven zonder liefde is erg leeg. Dat wil niemand.
En als je verdriet hebt is het logisch dat je niemand anders wil, alleen hem. Maar er komt een periode dat je wel iemand anders gaat willen of tegenkomt.
Ik houd zielsveel van mijn ex, en de gevoelens zijn wederzijds. Misschien komen we bij elkaar terug, misschien niet. Maar ik ga wel verder met mijn leven, ik geniet volop van dingen! Ik ben niet ongelukkig, geen moment echt geweest. Ik heb intens vedriet omdat hij niet meer mijn partner is, maar ongelukkig nee. Ik maak mijn eigen geluk.
En als hij echt de ware is en jullie horen bij elkaar dan komen jullie ook weer bij mekaar terecht. Ik geloof dat dingen gebeuren met een reden.
Ik denk dat je met jezelf aan de slag moet meis! Misschien dat het daarom zo gelopen is als het nu loopt, zodat je er van leert en er sterker uitkomt. En dat gaat ook gebeuren!!! Heb vertrouwen in jezelf en in de toekomst. En vraag je vriendinnen of ze willen komen als je ze nodig hebt! Dat doe ik ook! Als ze niet willen zeggen ze dat wel hoor!! En zijn het geen goede vriendinnen ga bij een sport of vereniging en kijk of je nieuwe vrienden kan maken!
Gooi het bijltje er niet bij neer. In mijn ogen is mijn ex ook de ware en als dat zo is dan komen we wel weer bij mekaar uit, zo niet dan heb ik me vergist. En kom ik wel iemand anders tegen. Ik weet dat ik hier sterker uitkom, ik weet hoe sterk ik ben en kan zijn!
Nogmaals ga niet bij de pakken neerzetten en vecht, voor jezelf!!!!!
woensdag 28 oktober 2009 om 15:10
Wel vreemd... je ex wil niet meer omdat hij die ruzies niet meer wil... maar in de beste relaties komen ruzies voor!
Je ex is OF een hele snelle opgever die nergens moeite voor wil doen... OF jullie relatie was gewoon helemaal niet goed...
Beide keren is het dan misschien maar beter dat 't uit is.
iig veel sterkte! en kop op, het leven bestaat echt uit meer dan alleen je ex!!
Je ex is OF een hele snelle opgever die nergens moeite voor wil doen... OF jullie relatie was gewoon helemaal niet goed...
Beide keren is het dan misschien maar beter dat 't uit is.
iig veel sterkte! en kop op, het leven bestaat echt uit meer dan alleen je ex!!
woensdag 28 oktober 2009 om 16:37
Terin, wat wil je nu eigenlijk:
Wil je op deze wijze doorgaan met je leven en blijven zwelgen in medelijden?
Of wil je gelukkig worden?
Wanneer je voor de eerste optie kiest, dan zul je geen gelukkig leven gaan leiden (eigenlijk lijden) en een liefdeloos bestaan opbouwen.
Kies je voor optie 2, dan zul je eerst eens goed van jezelf moeten gaan houden, gelukkig worden in het leven wat je nu leidt en nieuwe vriendschappen aangaan. Dan is gelukkig worden veel dichterbij dan je denkt.
Wil je op deze wijze doorgaan met je leven en blijven zwelgen in medelijden?
Of wil je gelukkig worden?
Wanneer je voor de eerste optie kiest, dan zul je geen gelukkig leven gaan leiden (eigenlijk lijden) en een liefdeloos bestaan opbouwen.
Kies je voor optie 2, dan zul je eerst eens goed van jezelf moeten gaan houden, gelukkig worden in het leven wat je nu leidt en nieuwe vriendschappen aangaan. Dan is gelukkig worden veel dichterbij dan je denkt.
woensdag 28 oktober 2009 om 17:24
'Ze moeten je prijzen, en je hunkert naar het horen van bewonderende woorden. Indien de lovende woorden niet komen, totaal uit het veld geslagen zijn, denken niet mee te tellen. Daarna beginnen ruzie maken en de ander allerlei dingen verwijten. Zoals: je ziet mij niet graag, je ziet mij nog niet staan. Je hebt niets over voor mij. Of anders zich gekwetst terugtrekken en zichzelf beklagen. Zelfmedelijden. Fantasieën over hoe erg het leven wel is voor hem/haar, wat hij/zij allemaal moet doorstaan en hoe slecht de anderen wel zijn.'
'Je moet mooi zijn, je moet de beste zijn, je moet vooraan staan, je moet opvallen, iedereen moet je zien, willen de anderen overtroeven door ervoor te zorgen iets te hebben of te zijn dat beter is dan dat van de anderen'
'De ganse wereld draait rond hem of haar, kan zich niet voorstellen dat een ander een andere bestaansreden zou kunnen hebben dan in functie van hem of haar te bestaan. Kan zich niet voorstellen dat een ander iets voor zichzelf zou willen, want immers, alles en iedereen bestaat in functie van hem of haar. Kan uitsluitend aan eigen behoeften en eigen voldoening denken.'
TO; is dit herkenbaar voor je?
'Je moet mooi zijn, je moet de beste zijn, je moet vooraan staan, je moet opvallen, iedereen moet je zien, willen de anderen overtroeven door ervoor te zorgen iets te hebben of te zijn dat beter is dan dat van de anderen'
'De ganse wereld draait rond hem of haar, kan zich niet voorstellen dat een ander een andere bestaansreden zou kunnen hebben dan in functie van hem of haar te bestaan. Kan zich niet voorstellen dat een ander iets voor zichzelf zou willen, want immers, alles en iedereen bestaat in functie van hem of haar. Kan uitsluitend aan eigen behoeften en eigen voldoening denken.'
TO; is dit herkenbaar voor je?
woensdag 28 oktober 2009 om 18:46
quote:Terin schreef op 28 oktober 2009 @ 14:17:
[...]
Ik vind het niet bepaald lief om je vriendin op zo'n moment keihard te laten vallen en haar te laten stikken. Je kunt toch op zijn minst even bellen en zeggen dat je morgen even een uurtje (!!!!) voor haar vrijmaakt.
Nouja zeg, ben jij zo ontzettend belangrijker dan alle andere werkzaamheden/bezigheden en vrienden? Die anderen hebben het druk.
Je vindt jezelf niet eens leuk, maar anderen moeten alles laten vallen wanneer dat jou het beste uitkomt. Dat is egoistisch.
quote:ik weet wel degelijk hoe de wereld in elkaar steektVolgens mij nietquote:En ik heb nooit tegen 'vriendinnen' gezegd dat ik ze echt die dag moest spreken ofzo. Ik heb ze laten weten dat het uit is, en ik me ontzettend kut voel. Moeten ze je aanvoelen? Zo steekt de wereld niet in elkaar. Wat je wilt moet je bespreekbaar maken, dan kunnen anderen er (misschien) wat mee.quote:Dan lijkt mij toch de meest normale reactie dat je dan voorstelt om haar uit te nodigen om uit te huilen, of juist om iets leuks te gaan doen zodat ze even haar gedachten op iets anders kan zetten?Dat lijkt jou, maar dat zijn jouw verwachtingen. Die kloppen niet met de realiteit dus daar kun je het beste wat aan bijschaven denk ik.
[...]
Ik vind het niet bepaald lief om je vriendin op zo'n moment keihard te laten vallen en haar te laten stikken. Je kunt toch op zijn minst even bellen en zeggen dat je morgen even een uurtje (!!!!) voor haar vrijmaakt.
Nouja zeg, ben jij zo ontzettend belangrijker dan alle andere werkzaamheden/bezigheden en vrienden? Die anderen hebben het druk.
Je vindt jezelf niet eens leuk, maar anderen moeten alles laten vallen wanneer dat jou het beste uitkomt. Dat is egoistisch.
quote:ik weet wel degelijk hoe de wereld in elkaar steektVolgens mij nietquote:En ik heb nooit tegen 'vriendinnen' gezegd dat ik ze echt die dag moest spreken ofzo. Ik heb ze laten weten dat het uit is, en ik me ontzettend kut voel. Moeten ze je aanvoelen? Zo steekt de wereld niet in elkaar. Wat je wilt moet je bespreekbaar maken, dan kunnen anderen er (misschien) wat mee.quote:Dan lijkt mij toch de meest normale reactie dat je dan voorstelt om haar uit te nodigen om uit te huilen, of juist om iets leuks te gaan doen zodat ze even haar gedachten op iets anders kan zetten?Dat lijkt jou, maar dat zijn jouw verwachtingen. Die kloppen niet met de realiteit dus daar kun je het beste wat aan bijschaven denk ik.
woensdag 28 oktober 2009 om 19:05
Terin, liefdesverdriet is klote denk dat iedereen erover mee kan praten en waarschijnlijk wel een keer of meerdere keren heeft meegemaakt maar om nu te gaan zeggen dat het leven geen zin meer heeft vind ik wel erg dramatisch.Aangezien je aangeeft dat je in je relatie voor het eerst het gevoel had dat je je geliefd voelde zou ik ervoor gaan zorgen dat je blij bent met jezelf ongeacht of er een man of je leven is of niet. Zodra je dat gevoel hebt over jezelf zal je bij eventuele volgende relatie die misloopt jezelf wat eerder bij de lurven kunnen pakken en ook de minpunten van de relatie en de betreffende persoon beter kunnen zien en minder gaan idealiseren.

woensdag 28 oktober 2009 om 19:23
Maar besef je niet dat je hem (je grote liefde zoals je hem zelf noemt) hebt weggejaagd met jezelf.
Met wie je bent, of toch een stuk.
Motiveert dat je niet om het nu beter te doen, om iets te veranderen bij jezelf? En mss merkt ie dat wel en mss niet, maar een volgende relatie, met ex of met iemand anders, zal je dan teminste niet weer in dezelfde valkuilen lopen.
Geef jezelf een kans om een goede relatie te hebben.
En trouwens, hoezo hij is ideaal, hij liet je staan in de kou. Dat noem ik niet de ware hoor.
Met wie je bent, of toch een stuk.
Motiveert dat je niet om het nu beter te doen, om iets te veranderen bij jezelf? En mss merkt ie dat wel en mss niet, maar een volgende relatie, met ex of met iemand anders, zal je dan teminste niet weer in dezelfde valkuilen lopen.
Geef jezelf een kans om een goede relatie te hebben.
En trouwens, hoezo hij is ideaal, hij liet je staan in de kou. Dat noem ik niet de ware hoor.
woensdag 28 oktober 2009 om 19:36
quote:Paddle schreef op 28 oktober 2009 @ 19:23:
Maar besef je niet dat je hem (je grote liefde zoals je hem zelf noemt) hebt weggejaagd met jezelf.
Met wie je bent, of toch een stuk.
Motiveert dat je niet om het nu beter te doen, om iets te veranderen bij jezelf? En mss merkt ie dat wel en mss niet, maar een volgende relatie, met ex of met iemand anders, zal je dan teminste niet weer in dezelfde valkuilen lopen.
Geef jezelf een kans om een goede relatie te hebben.
En trouwens, hoezo hij is ideaal, hij liet je staan in de kou. Dat noem ik niet de ware hoor.Dat is toch niet zo? Ze heeft hem weggejaagd met haar gedrag, maar dat is niet in de kou laten staan. Als zij het daarnaar gemaakt heeft is hij alleen maar zeer verstandig en volwassen om daar niet voor te kiezen. Hij kan haar namelijk nooit gelukkig maken, en zij moet leren om dat zelf te doen.
Maar besef je niet dat je hem (je grote liefde zoals je hem zelf noemt) hebt weggejaagd met jezelf.
Met wie je bent, of toch een stuk.
Motiveert dat je niet om het nu beter te doen, om iets te veranderen bij jezelf? En mss merkt ie dat wel en mss niet, maar een volgende relatie, met ex of met iemand anders, zal je dan teminste niet weer in dezelfde valkuilen lopen.
Geef jezelf een kans om een goede relatie te hebben.
En trouwens, hoezo hij is ideaal, hij liet je staan in de kou. Dat noem ik niet de ware hoor.Dat is toch niet zo? Ze heeft hem weggejaagd met haar gedrag, maar dat is niet in de kou laten staan. Als zij het daarnaar gemaakt heeft is hij alleen maar zeer verstandig en volwassen om daar niet voor te kiezen. Hij kan haar namelijk nooit gelukkig maken, en zij moet leren om dat zelf te doen.

woensdag 28 oktober 2009 om 19:40
quote:Madhe schreef op 28 oktober 2009 @ 19:36:
[...]
Dat is toch niet zo? Ze heeft hem weggejaagd met haar gedrag, maar dat is niet in de kou laten staan. Als zij het daarnaar gemaakt heeft is hij alleen maar zeer verstandig en volwassen om daar niet voor te kiezen. Hij kan haar namelijk nooit gelukkig maken, en zij moet leren om dat zelf te doen.
Dat vind ik ook. Maar dat vind de TO klaarduidelijk niet. Dus zelfs vanuit haar oogpunt gezien, dat ie haar dus liet staan voor een paar 'kleinere' problemen die wel opgelost konden worden, snap ik niet dat ze hem ophemelt als de ware. De ware zou zoiets toch niet doen?
Beetje warrig, hoop dat je het wat begrijpt .
[...]
Dat is toch niet zo? Ze heeft hem weggejaagd met haar gedrag, maar dat is niet in de kou laten staan. Als zij het daarnaar gemaakt heeft is hij alleen maar zeer verstandig en volwassen om daar niet voor te kiezen. Hij kan haar namelijk nooit gelukkig maken, en zij moet leren om dat zelf te doen.
Dat vind ik ook. Maar dat vind de TO klaarduidelijk niet. Dus zelfs vanuit haar oogpunt gezien, dat ie haar dus liet staan voor een paar 'kleinere' problemen die wel opgelost konden worden, snap ik niet dat ze hem ophemelt als de ware. De ware zou zoiets toch niet doen?
Beetje warrig, hoop dat je het wat begrijpt .
woensdag 28 oktober 2009 om 19:51
Lieve Terin,
Probeer je posts zelf eens rustig terug te lezen.
Je verwacht dat je vriend je gelukkig maakt, je verwacht dat je vrienden direct voor je klaar staan...je verwacht best veel van een hele hoop mensen.
Eigenlijk verwacht je dat andere mensen jouw geluk maken.
Dat kan niet lieverd, geluk maak je zelf, het zit in JOU!!!
Niet in anderen.
Als je schrijft dat je zonder liefde niet kan leven geef ik je gelijk
Alleen.....de liefde zou niet van een ander moeten komen.
Je moet van jezelf houden
En dat doe je niet...
Daarom ga je claimen, daarom ben je jaloers
Omdat je niet op jezelf durft te vertrouwen.
Maar meis....je zal het hoe dan ook met jezelf moeten doen hoor
Dan kan je maar beter jezelf echt helemaal the bomb gaan vinden...
Geluk/liefde/vertrouwen zit hem niet in anderen.....dat zit in jezelf
Ik denk dat kje ex de druk niet meer trok
Het is namelijk een onmogelijke opgave om een ander gelukkig te maken als de ander dat zelf niet is.
geloof me...ik weet waar ik over praat
Been there, done that, got the t-shirt...
Nu jaren later en vele liefdes verder weet ik waar ik voor sta, weet ik wat ik waard ben ben ik strontstraal verliefd maar weet ik dondersgoed ddat mocht de liefde ophouden ik kapot ga van verdriet maar dat ik het met mijn eigen zelf ook prima redt
DAT moet je zien te bereiken meis
En dat was je ook met relatietherapie niet gelukt
Dat zal je helemaal in je uppie moeten doen, misschien met hulp van een psych....
Succes!
Probeer je posts zelf eens rustig terug te lezen.
Je verwacht dat je vriend je gelukkig maakt, je verwacht dat je vrienden direct voor je klaar staan...je verwacht best veel van een hele hoop mensen.
Eigenlijk verwacht je dat andere mensen jouw geluk maken.
Dat kan niet lieverd, geluk maak je zelf, het zit in JOU!!!
Niet in anderen.
Als je schrijft dat je zonder liefde niet kan leven geef ik je gelijk
Alleen.....de liefde zou niet van een ander moeten komen.
Je moet van jezelf houden
En dat doe je niet...
Daarom ga je claimen, daarom ben je jaloers
Omdat je niet op jezelf durft te vertrouwen.
Maar meis....je zal het hoe dan ook met jezelf moeten doen hoor
Dan kan je maar beter jezelf echt helemaal the bomb gaan vinden...
Geluk/liefde/vertrouwen zit hem niet in anderen.....dat zit in jezelf
Ik denk dat kje ex de druk niet meer trok
Het is namelijk een onmogelijke opgave om een ander gelukkig te maken als de ander dat zelf niet is.
geloof me...ik weet waar ik over praat
Been there, done that, got the t-shirt...
Nu jaren later en vele liefdes verder weet ik waar ik voor sta, weet ik wat ik waard ben ben ik strontstraal verliefd maar weet ik dondersgoed ddat mocht de liefde ophouden ik kapot ga van verdriet maar dat ik het met mijn eigen zelf ook prima redt
DAT moet je zien te bereiken meis
En dat was je ook met relatietherapie niet gelukt
Dat zal je helemaal in je uppie moeten doen, misschien met hulp van een psych....
Succes!
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
woensdag 28 oktober 2009 om 20:49
Alles staat er al en toch voel ik echt de drang om hier even iets te typen. Helemaal eens. Sorry, ook de wat fellere reacties. Meis, niemand wil je hier aanvallen ofzo, eerder aanmoedigen om in te grijpen. Het is zo zonde. Maak wat van je leven, alles ligt open, heel eng, maar dat is ook heel mooi! Wat ik van je lees klinkt echt niet best. De zin van het leven is zin in het leven. En dat bereik je zelf (again). Niet door anderen, maar door gelukkig te worden met jezelf. Je zal zien dat de andere aspecten dan ook een stuk beter gaan. Vriendschappen, relaties, werk enz (zelfvertrouwen!!!!).
Liefdesverdriet is enorm naar. En komt heel veel voor, helaas. Heb het ook gehad. Troost je, hierover zijn heel veel cliches en die blijken ook vaak waar. Maar weet dat dit slijt. Eerst gelukkig met jezelf, dan met een ander. Liefde is een aanvulling, geen opvulling. Er zullen anderen komen (als jij jezelf weer op de rails krijgt; die prins gaat liever voor een lachende prinses dan voor een huilende, toch iets gezelliger). Geen hand vol, maar een land vol enz enz enz. Nu kan je het je niet voorstellen, maar dat komt weer.
Beetje tegenstrijdig aan vriendschap is dat wanneer jij vriendschap het meest nodig hebt, ben jij niet het beste gezelschap. Dat klinkt heel hard, maar ongelukkige mensen zijn niet heel gezellig. Dat hoeft natuurlijk ook niet. Vrienden zijn er ook in mindere tijden, het is niet alleen blijheid. Alleen aangezien je zo de nadruk legt op het idee dat je ex je alles was, heb je in die tussentijd ook in die vrienden geinvesteerd? Dat komt niet alleen van 1 kant. Was jij er? En weten ze wel dat zij degenen zijn van wie je nu steun verwacht? Als je niet weet dat iemand verder niet zo veel vrienden heeft, weet je ook niet dat jij nu degene bent van wie ze hulp wil. Sprak je hiervoor vaak af met die meisjes? Als je nooit vaak afsprak, kunnen ze toch ook niet ruiken dat je nu verder niemand hebt? Duidelijk zijn? (ik weet niet precies wat de situatie is, dat idee gaf je me een beetje)
Verder... Wat iedereen hier al zei, pak je leventje op! Misschien is het leuk om wat nieuws te beginnen. Cursus, sport, clubje, baantje, vrijwilligerswerk. Daar kom je weer nieuwe mensen tegen. Leuk! En idd, wat ik ook las, het kan echt geen kwaad om eens met een psych te praten. Niks mis mee. Die mensen zijn er voor en misschien kunnen ze je helpen.
Sterkte! Komt allemaal wel goed!
Liefdesverdriet is enorm naar. En komt heel veel voor, helaas. Heb het ook gehad. Troost je, hierover zijn heel veel cliches en die blijken ook vaak waar. Maar weet dat dit slijt. Eerst gelukkig met jezelf, dan met een ander. Liefde is een aanvulling, geen opvulling. Er zullen anderen komen (als jij jezelf weer op de rails krijgt; die prins gaat liever voor een lachende prinses dan voor een huilende, toch iets gezelliger). Geen hand vol, maar een land vol enz enz enz. Nu kan je het je niet voorstellen, maar dat komt weer.
Beetje tegenstrijdig aan vriendschap is dat wanneer jij vriendschap het meest nodig hebt, ben jij niet het beste gezelschap. Dat klinkt heel hard, maar ongelukkige mensen zijn niet heel gezellig. Dat hoeft natuurlijk ook niet. Vrienden zijn er ook in mindere tijden, het is niet alleen blijheid. Alleen aangezien je zo de nadruk legt op het idee dat je ex je alles was, heb je in die tussentijd ook in die vrienden geinvesteerd? Dat komt niet alleen van 1 kant. Was jij er? En weten ze wel dat zij degenen zijn van wie je nu steun verwacht? Als je niet weet dat iemand verder niet zo veel vrienden heeft, weet je ook niet dat jij nu degene bent van wie ze hulp wil. Sprak je hiervoor vaak af met die meisjes? Als je nooit vaak afsprak, kunnen ze toch ook niet ruiken dat je nu verder niemand hebt? Duidelijk zijn? (ik weet niet precies wat de situatie is, dat idee gaf je me een beetje)
Verder... Wat iedereen hier al zei, pak je leventje op! Misschien is het leuk om wat nieuws te beginnen. Cursus, sport, clubje, baantje, vrijwilligerswerk. Daar kom je weer nieuwe mensen tegen. Leuk! En idd, wat ik ook las, het kan echt geen kwaad om eens met een psych te praten. Niks mis mee. Die mensen zijn er voor en misschien kunnen ze je helpen.
Sterkte! Komt allemaal wel goed!
woensdag 28 oktober 2009 om 21:06
Ik zou professionele hulp zoeken. Dit zijn van die thema's waar je maar moeilijk zelf uitkomt, zeker bij gebrek aan draagvlak (familie, vrienden etc.). Love hurts, en het kan je verwoesten als je jezelf niet waardevol genoeg vindt om het leven te doorleven. En dat proef ik een beetje uit je post. Je kunt niet iemand anders, een liefdespartner, gebruiken (of beter gezegd misbruiken) om gebrek aan liefde op te vullen. Hij mag slechts aanvullen. Het is heel erg naar als je te weinig liefde, herkenning of bevestiging hebt gehad. Er zijn echter manieren om daar goed mee om te leren gaan, zodat je relatie niet start vanuit een ongelijkwaardig positie maar juist vanuit gelijkwaardigheid. En dat is van eminent belang. Geef jezelf de tijd om te rouwen en zoek hulp. Je komt er wel, maar het lijkt mij tijd om nu aandacht aan jezelf te besteden. Die kerel komt later wel weer.
donderdag 29 oktober 2009 om 10:10
Terin, stel dat iedereen hier had gezegd: wat een ******* dat hij niet meer wilde proberen met je, terwijl de liefde goed was!
En wat een stomme vriendinnen dat je ze niet gelijk klaar staan met tissues en chocola.
En ja we kunnen ook voorstellen dat je leven nu ophoudt want eenmaal de liefde hebben meegemaakt , als het weg is blijft er niks over.
Zou je je dan gesteund voelen?
De reden dat je dat niet hoort is idd omdat de wereld niet zo in elkaar steekt.
Straks nog een post, want ik herken wel heel veel en je bent ook echt niet raar ofzo. Alleen om verder te komen , moet je zelf veranderen , en niet wachten tot de wereld om je heen verandert.
En ik heb wel veel aan de reacties hier. Dat houden van jezelf vind ik enorm lastig namelijk.
En wat een stomme vriendinnen dat je ze niet gelijk klaar staan met tissues en chocola.
En ja we kunnen ook voorstellen dat je leven nu ophoudt want eenmaal de liefde hebben meegemaakt , als het weg is blijft er niks over.
Zou je je dan gesteund voelen?
De reden dat je dat niet hoort is idd omdat de wereld niet zo in elkaar steekt.
Straks nog een post, want ik herken wel heel veel en je bent ook echt niet raar ofzo. Alleen om verder te komen , moet je zelf veranderen , en niet wachten tot de wereld om je heen verandert.
En ik heb wel veel aan de reacties hier. Dat houden van jezelf vind ik enorm lastig namelijk.

donderdag 29 oktober 2009 om 10:15
Kikkerkwaak, als je moeite hebt van jezelf te houden dan is dat niet zo ineens gebeurt. Wat helpt is jezelf verantwoordelijk maken voor je welzijn. Dus op geestelijk en lichamelijk vlak voor jezelf te zorgen. Hierdoor ontdek je dat je op jezelf kunt bouwen en dan als vanzelf ga je stukje bij beetje meer van jezelf houden.
Het houden van bij anderen richt zich voornamelijk in wat de ander voor je kan betekenen. Bij onzekere mensen een vrij egoistische versie. Ze krijgen een bepaald gevoel en daarom houden ze van die persoon en willen dat niet kwijt (het gevoel, wat verward wordt met die persoon)
Zodra je ziet dat je zelf kan geven wat je nodig hebt, komt de zelfliefde vanzelf.
Het houden van bij anderen richt zich voornamelijk in wat de ander voor je kan betekenen. Bij onzekere mensen een vrij egoistische versie. Ze krijgen een bepaald gevoel en daarom houden ze van die persoon en willen dat niet kwijt (het gevoel, wat verward wordt met die persoon)
Zodra je ziet dat je zelf kan geven wat je nodig hebt, komt de zelfliefde vanzelf.
donderdag 29 oktober 2009 om 10:24
Ja ik was/ ben ook zo, dat ik afhankelijk wasvan het gevoel dat ik krijg van de ander. Met name dan met liefde.
Met vriendinnen heb ik dat veel minder. Ga ik met ze om omdat ik dat leuk vind. Ben ik geïnteresseerd in wat ze bezighoudt. Zie dat wel als een aanvulling op mezelf.
Maar de liefde.
Vind ook moeilijk om dat toe te geven.
Ik was zo blij dat er iemand was die helemaal voor mij wou gaan.
En ook heus wel dat ik van hem hield als persoon.
Maar die afhankelijkheid van het gevoel wat hij me gaf was te groot.
Met vriendinnen heb ik dat veel minder. Ga ik met ze om omdat ik dat leuk vind. Ben ik geïnteresseerd in wat ze bezighoudt. Zie dat wel als een aanvulling op mezelf.
Maar de liefde.
Vind ook moeilijk om dat toe te geven.
Ik was zo blij dat er iemand was die helemaal voor mij wou gaan.
En ook heus wel dat ik van hem hield als persoon.
Maar die afhankelijkheid van het gevoel wat hij me gaf was te groot.

donderdag 29 oktober 2009 om 10:47
Het is niet vreemd om iemand graag te willen he? Het is logisch dat je iemand wil die helemaal voor jou gaat. Daar zijn we mensen voor die over het algemeen hun leven graag delen met een partner. Het is zelfs goed om je kwetsbaar op te stellen in een relatie. En het is ook normaal dat je van slag bent als er een vertrouwensbreuk is en/of je uit elkaar gaat.
Wat niet normaal is, is dat je leven er van afhangt. Dat je zelf niet blij kan zijn zonder die persoon. Dat die persoon het leven is en je geluk en verantwoording in zijn handen legt.
Iedereen wil graag geliefd zijn, denk niet dat dat fout is.
Wat niet normaal is, is dat je leven er van afhangt. Dat je zelf niet blij kan zijn zonder die persoon. Dat die persoon het leven is en je geluk en verantwoording in zijn handen legt.
Iedereen wil graag geliefd zijn, denk niet dat dat fout is.

donderdag 29 oktober 2009 om 10:50
Doorslaan naar uber onafhankelijkheid is het andere uiterste. Dat voorkomt oprechte binding met de ander waardoor een relatie ook geen kansen heeft. Vertrouwen op jezelf maakt dat je jezelf kwetsbaar kunt opstellen naar de ander. Dat je het risico kan nemen omdat het aanvaardbaar is. En het maakt ook dat een ander de ruimte heeft om mens te kunnen zijn.