relatiedip

05-11-2009 08:38 53 berichten
Alle reacties Link kopieren
Goedemorgen,

Mijn man en ik zijn nu net een jaar getrouwd en hebben een dochtertje van 8 maanden.

Door mijn eigen stommiteiten ben ik mijn baan kwijt geraakt en we zitten dus financieel heel erg moeilijk. hier door heeft hij stress en hebben we vaak ruzies over kleine dingen. Hij verwijt mij alles, wat opzich ook logisch is, maar kan het niet meer terugdraaien. Heb nu werk gevonden voor een paar euro per maand, wat ietjes helft in de financieen, maar onze relatie heeft dus een behoorlijke deuk opgelopen en het is niet echt gezellig meer. Soms wordt ie boos om helemaal niks. Deze week zijn we er achter gekomen dat ondanks mijn pilgebruik we weer zwanger zijn ! Zou leuk moeten zijn, maar we kunnen een tweede kind niet onderhouden, we weten het nu al 3 dagen en hij heeft er nog niks positiefs overgezegd, wil hij dit kind wel? is het verstandig ? ik weet niet meer wat ik moet doen.... k moet gewoon snel iets vinden waarmee ik veel geld kan verdienen !!!
Ben je nog op tijd voor 'n overtijdbehandeling?
Tja dat is lastig. Ik denk wel dat de mate van eigen schuld bij het verliezen van je werk van invloed kan zijn bij jullie relatie problemen. Ik weet niet hoe ernstig het is.



Zou het kunnen dat hij moeite heeft met verantwoordelijkheids gevoelens bij jou, verliezen van werk en ook nog eens zwanger raken?



Het is logisch dat hij niet positief is dat jij zwanger bent van een kind wat jullie niet kunnen onderhouden. Als ik jou was zou ik me daar ook enorme zorgen over maken. Nee, de situatie is niet fijn. Het is ernstig zorgelijk.



Wellicht dat het scheelt als jij ziet dat jij op constructieve wijze zijn zorgen deelt?
Alle reacties Link kopieren
Dat is ook wat mij door mij hoofd schoot. Eerst de boel op orde en dan kindje lijkt mij , hoe moeilijk ook dat mag zijn.
Je lijkt me erg afhankelijk hoe hij er in zit, hoe hij reageert terwijl jij er in feite een potje van maakt. Dat hij niet enthousiast is over de zwangerschap is zoooo begrijpelijk. Ik denk dat het zinnig is dat jij wat empathie voor hem gaat tonen hoe dit allemaal voor hem is.
Alle reacties Link kopieren
kan je niet helpen met je keuze, wel weet ik hoe naar het is om ruzie te hebben over geld. Vriend en ik klommen ook op de kast elke keer vanwege stress over hoe rond te komen. Nu hij zijn baan ook kwijt is helemaal. Praat veel, neem tijd voor elkaar. Geld is uiteindelijk niet het belangrijkste in de wereld. Het heeft bij ons even geduurd om daarachter te komen, maar nu gaat het veel beter tussen ons! Echt, geniet van elkaar, en probeer het uit te praten. Ja je bent je baan kwijt, en ja dat is klote. Maar het enige wat je daar op dit moment aan kunt veranderen is zsm een nieuwe baan vinden. Schrijf je in bij UZB's, bij het CWI en pak wat je pakken kunt!
Haar man/vriend is natuurlijk ook schuldig aan het ongelukje, want hij had zelf ook iets aan anticonceptie kunnen doen ipv alleen op de pil te vertrouwen.

Maar goed, als je nog op tijd bent om dat probleem op te lossen, kun je aan je andere problemen gaan werken. Het solliciteert vast ook 'n stuk makkelijker als je niet zwanger bent.
Alle reacties Link kopieren
Het is inderdaad ook mijn eigen schuld dat ik mijn baan kwijt ben, ben meteen alle uitzendbureau's langgegaan en me ingeschreven bij het CWI. Het is hopeloos in deze tijd nieuw werk te vinden.



Ik snap dat het voor mijn man moeilijk is, maar er valt af en toe niet met hem te praten, kan niks meer goed doen bij hem. De zorg van onze dochter neem ik ook totaal op me, en daar klaag ik ook niet over, hoewel ik liever zou zien dat hij ook wat tijd met haar doorbrengt. We kunnen pas uit onze dip komen als ik weer een voledig salaris mee naar huis kan nemen, en zoals het er nu uitziet... word er depressief van. En nu deze zwangerschap.. ik wil het niet weg laten halen, hij ook niet zegt ie, maar zo komt het niet over.
Alle reacties Link kopieren
quote:elninjoo schreef op 05 november 2009 @ 08:49:

Haar man/vriend is natuurlijk ook schuldig aan het ongelukje, want hij had zelf ook iets aan anticonceptie kunnen doen ipv alleen op de pil te vertrouwen.

Maar goed, als je nog op tijd bent om dat probleem op te lossen, kun je aan je andere problemen gaan werken. Het solliciteert vast ook 'n stuk makkelijker als je niet zwanger bent.Dus moet ik maar een abortus laten doen ?
quote:Kabouter23 schreef op 05 november 2009 @ 08:45:

kan je niet helpen met je keuze, wel weet ik hoe naar het is om ruzie te hebben over geld. Vriend en ik klommen ook op de kast elke keer vanwege stress over hoe rond te komen. Nu hij zijn baan ook kwijt is helemaal. Praat veel, neem tijd voor elkaar. Geld is uiteindelijk niet het belangrijkste in de wereld. Het heeft bij ons even geduurd om daarachter te komen, maar nu gaat het veel beter tussen ons! Echt, geniet van elkaar, en probeer het uit te praten. Ja je bent je baan kwijt, en ja dat is klote. Maar het enige wat je daar op dit moment aan kunt veranderen is zsm een nieuwe baan vinden. Schrijf je in bij UZB's, bij het CWI en pak wat je pakken kunt!



Ik ben het op zich met je eens. Maar praat, maak tijd voor elkaar is een stadium iets verder. In mijn optiek zal het eerst helpen dat TO verantwoordelijkheid gaat tonen. Voor die tijd zal haar partner toch niet open staan voor gesprek.



Vrouwen zijn zo gek op gevoel en hoe rot iets is en hoe kut, maar vooral voor zichzelf. Het lijkt me dat ze beter kan inleven hoe dit over komt op hem en geen enthousiaste aanstaande vader verwacht maar eentje die behoorlijk radeloos is.
Alle reacties Link kopieren
@kabouter23

Thanks trouwens voor je berichtje, iets positiefs horen is fijn is deze situatie.

Ik hoop echt dat wij er ook bovenop komen. het is in ieder geval fijn dat het bij jullie weer zo goed gaat.
Alle reacties Link kopieren
Oh oke, ja dat had ik eigenlijk gelijk al gedaan. Van de week kwam vriend in tranen thuis dat hij zijn baan kwijt was. Dus wat doe je dan? Je geeft hem een knuffel, laat hem uithuilen en spoort hem aan zich in te schrijven bij het CWI en dóór te gaan.. dat bedoel ik hier ook een beetje door te geven aan TO.



(En hij was zo bang dat ik boos zou worden op hem )
quote:moeder24 schreef op 05 november 2009 @ 08:50:

Het is inderdaad ook mijn eigen schuld dat ik mijn baan kwijt ben, ben meteen alle uitzendbureau's langgegaan en me ingeschreven bij het CWI. Het is hopeloos in deze tijd nieuw werk te vinden.



Ik snap dat het voor mijn man moeilijk is, maar er valt af en toe niet met hem te praten, kan niks meer goed doen bij hem. De zorg van onze dochter neem ik ook totaal op me, en daar klaag ik ook niet over, hoewel ik liever zou zien dat hij ook wat tijd met haar doorbrengt. We kunnen pas uit onze dip komen als ik weer een voledig salaris mee naar huis kan nemen, en zoals het er nu uitziet... word er depressief van. En nu deze zwangerschap.. ik wil het niet weg laten halen, hij ook niet zegt ie, maar zo komt het niet over.



Je snapt dat het moeilijk is voor hem MAAR...



Even over mans gevoel stappen...



Je kunt pas uit je dip stappen als jij je ogen open doet en niet alleen langs de uitzendbureaus gaat, maar echt volwassen gaat worden. Waarschijnlijk wil hij dat kind (nu) niet. So what? Hij heeft een kind niets te bieden in zijn ogen. Je hebt hem niet door alle zorg van zijn dochter te ontnemen, je helpt hem door een wake up call bij jezelf te doen en je verantwoordelijk op te stellen als gelijkwaardige aan je man.
Alle reacties Link kopieren
@DnM, ja jij zegt wat ik ook bedoel.. ik ben gewoon mosterd :-)
quote:Kabouter23 schreef op 05 november 2009 @ 08:53:

Oh oke, ja dat had ik eigenlijk gelijk al gedaan. Van de week kwam vriend in tranen thuis dat hij zijn baan kwijt was. Dus wat doe je dan? Je geeft hem een knuffel, laat hem uithuilen en spoort hem aan zich in te schrijven bij het CWI en dóór te gaan.. dat bedoel ik hier ook een beetje door te geven aan TO.



(En hij was zo bang dat ik boos zou worden op hem )



Ik begrijp deze situatie wel. Maar dit is niet hetzelfde. Ze is verwijtbaar werkeloos en ook nog eens zwanger en maar zorgen maken dat hij niet blij is met de zwangerschap en smachtend naar hem kijken dat de relatie niet loopt.



Oftewel, ze maakt er een potje van en kijkt naar vriend zodat ze een arm om haar heen krijgt en dat hij zegt dat het wel goed komt. Zo werkt het niet.
Alle reacties Link kopieren
Elninjoo, wat ben je in deze toch altijd vreselijk kort door de bocht. Zo jammer..
Sloerie en Huppelkut, aangenaam!
quote:moeder24 schreef op 05 november 2009 @ 08:51:

[...]





Dus moet ik maar een abortus laten doen ?

Als je nog niet lang over tijd bent kun je gewoon nog 'n overtijdbehandeling doen met 'n simpel pilletje. Of ben je al te ver heen?

Ben je zo anti abortus dat je dat niet eens als 'n serieuze keuze overweegt? Jullie zitten nu al in de problemen, laat staan met 'n extra kind en nog minder kans op korte termijn werk te vinden als zwangere.
Alle reacties Link kopieren
quote:domnaiefmutsje schreef op 05 november 2009 @ 08:51:

[...]





Ik ben het op zich met je eens. Maar praat, maak tijd voor elkaar is een stadium iets verder. In mijn optiek zal het eerst helpen dat TO verantwoordelijkheid gaat tonen. Voor die tijd zal haar partner toch niet open staan voor gesprek.



Vrouwen zijn zo gek op gevoel en hoe rot iets is en hoe kut, maar vooral voor zichzelf. Het lijkt me dat ze beter kan inleven hoe dit over komt op hem en geen enthousiaste aanstaande vader verwacht maar eentje die behoorlijk radeloos is.





Het is ook allemaal zwaar kut. Ik toon mijn verantwoorlijkheden en ik wil dit probleem ook heel erg graag oplossen, maar het is moeilijk zolang ik geen geld binnenbreng thuis. Hij werkt nu extra met zijn slechte rug en dat vind ik vreselijk en hij verwijt me dat dan weer, hij blijft maar doorgaan. Ik moet gewoon snel een oplossing vinden hiervoor.



Tja radeloos zijn we allebei, wat heb ik straks een tweede kindje te bieden ? Maar aan de andere kant, weer een kindje.. heerlijk !
quote:Kabouter23 schreef op 05 november 2009 @ 08:55:

@DnM, ja jij zegt wat ik ook bedoel.. ik ben gewoon mosterd :-)







Pfff het is heel goed mogelijk om uit zo'n situatie te komen, maar wel met andere invulling van TO.



Zijn wanhoop is volledig te begrijpen. Zwanger maakt de kans op werk ook nog eens moeilijker.



Begrip begint bij begrijpen dat het voor mannen zo belangrijk is financieel voor een kind te kunnen zorgen. De druk is voor hem te groot.
quote:moeder24 schreef op 05 november 2009 @ 08:56:

[...]





Het is ook allemaal zwaar kut. Ik toon mijn verantwoorlijkheden en ik wil dit probleem ook heel erg graag oplossen, maar het is moeilijk zolang ik geen geld binnenbreng thuis. Hij werkt nu extra met zijn slechte rug en dat vind ik vreselijk en hij verwijt me dat dan weer, hij blijft maar doorgaan. Ik moet gewoon snel een oplossing vinden hiervoor.



Tja radeloos zijn we allebei, wat heb ik straks een tweede kindje te bieden ? Maar aan de andere kant, weer een kindje.. heerlijk !



Wat heerlijk. Een babietje? Stap eens even van je roze wolk af. Het is niet fijn, een kind waar je niet voor kan zorgen.



Je denkt je verantwoordelijkheid te nemen, maar je komt zeer onvolwassen over.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben nu maar pas 5 weken zwanger, maar een abortus, daar wil ik liever niet aan denken. Is dat zo raar ?



Om eerlijk te zijn.. ja ik zou heel graag willen dat mijn man me vast zou houden en zou zeggen dat alles goed komt, dat hij me vertrouwt. Maar dat doet ie niet, dat weet ik, maar stiekem hoop ik het toch.



Gelijkwaardig aan mijn man.. hoe zie je dat voor je ?

Misschien durf ik niet helemaal mijn ogen open te doen, bang voor wat er komen gaat..



Maar wat ik ook vreemd vindt, hoeveel ruzie we ook hebben, hij blijft wel bijna elke avond toenadering zoeken voor sex... ziet hij dit als afleiding, effe zijn zorgen aan de kant ?
Alle reacties Link kopieren
Ik snap Elninjoo wel, Logisch gezien is het de "beste" oplossing, maar zou het zelf een hele moeilijke beslissing vinden.



@Moeder24: DnM heeft wel gelijk, als jij je niet kan verplaatsen in je vriend, komen jullie er denkik ook niet uit. Misschien gaat hij wel stuk aan de stress, maar uit hij dat op deze manier.



Heb je wel recht op Bijstand als je zelf je baan ben kwijt geraakt? Daar zou ik eens naar zoeken. Ik denk dat je vriend een stuk "vrolijker" word, als hij ziet dat je er alles aan doet om het op te lossen.



En mannen hebben altijd zin in sex.. hoe dan ook



En doe alsjeblieft wél je ogen open, anders zit je straks nog dieper in de poep, omdat je je kop in het zand stak..
quote:moeder24 schreef op 05 november 2009 @ 09:02:

Maar wat ik ook vreemd vindt, hoeveel ruzie we ook hebben, hij blijft wel bijna elke avond toenadering zoeken voor sex... ziet hij dit als afleiding, effe zijn zorgen aan de kant ?

joh, mannen willen toch altijd seks en bij jou krijgt ie 't makkelijk en gratis, want je bent z'n vrouw



bedenk liever hoe lang je man het nog trekt met z'n slechte rug nóg harder te moeten gaan werken doordat er nóg geen gezinslid onderhouden moet worden en of ie je niet vroeg of laat met je kinderen laat zitten
Alle reacties Link kopieren
Kijk anders eens wat afleveringen van "een dubbeltje op zijn kant" Daar zitten ook veel mensen die met hun kop in het zand zitten, en zie wat dat oplevert!
quote:moeder24 schreef op 05 november 2009 @ 09:02:

Ik ben nu maar pas 5 weken zwanger, maar een abortus, daar wil ik liever niet aan denken. Is dat zo raar ?



Om eerlijk te zijn.. ja ik zou heel graag willen dat mijn man me vast zou houden en zou zeggen dat alles goed komt, dat hij me vertrouwt. Maar dat doet ie niet, dat weet ik, maar stiekem hoop ik het toch.



Gelijkwaardig aan mijn man.. hoe zie je dat voor je ?

Misschien durf ik niet helemaal mijn ogen open te doen, bang voor wat er komen gaat..



Maar wat ik ook vreemd vindt, hoeveel ruzie we ook hebben, hij blijft wel bijna elke avond toenadering zoeken voor sex... ziet hij dit als afleiding, effe zijn zorgen aan de kant ?



Verantwoordelijkheid tonen is even van een roze wolk afstappen.



Ik ben niet voor abortus. En ik zie altijd wel mogelijkheden. Maar het is niet de tijd om daarover te romantiseren.



Wil jij beterschap, dan zal je oog moeten hebben voor je man.

Wees blij dat hij toenadering zoekt voor seks. Als hij dat niet meer doet is het hek echt van de dam.



Ik begrijp je gevoel wel dat je wil dat hij zegt dat alles goedkomt, maar je bent geen klein kind meer wat een kusje op een zere plek nodig heeft. Een realistische blik op de situatie helpt.



Wil je beterschap? Dan ga je op normale toon met hem communiceren. Niet hyper emotioneel, niet in sorry sorry sorry modus, maar als volwassene. Je gaat concreet met hem zitten en OVERLEGGEN. Niet vertellen wat hij moet doen om het beter voor je te maken, ook niet alle schuld op je nemen, maar concreet BESPREKEN wat de volgende stappen moeten worden.



Toon DAADKRACHT. Hij heeft nu ook nodig van jou om te zien dat het goed gaat komen. Hij heeft diezelfde behoefte!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven