
oudere vriend
maandag 9 november 2009 om 13:52
maandag 9 november 2009 om 13:53
maandag 9 november 2009 om 14:03
quote:chickonspeed schreef op 09 november 2009 @ 13:52:
Ik heb wel eens een oudere vriend gehad, maar ben zelf ook een heel stuk ouder. Op deze leeftijd begrijp ik 't niet helemaal... Maar goed, no judgement. Waarom vraag je hiernaar? Heb je er zelf een probleem mee, of je omgeving? Als jullie blij met elkaar zijn, dan is t toch geen issue?Eens. Mijn ex-lief en ik schelen bijna 22 jaar. Hij is 55+. Ik ben 30+. De reden dat we uit elkaar zijn heeft overigens niets met onze leeftijd te maken. Ik had er ook geen probleem mee. Maar hoe ik het ook draaide of keerde; het leeftijdsverschil merk je toch (al was hij jonger in zijn doen en ik ouder). Dat lijkt me op jouw leeftijd helemaal het geval. Elke relatie is verschillend. Elk geval is verschillend, maar het maakt denk ik toch wel uit of je 20 en 35 bent of 35 en 50. Qua levensbeleving. Maar dat is mijn mening.
Ik heb wel eens een oudere vriend gehad, maar ben zelf ook een heel stuk ouder. Op deze leeftijd begrijp ik 't niet helemaal... Maar goed, no judgement. Waarom vraag je hiernaar? Heb je er zelf een probleem mee, of je omgeving? Als jullie blij met elkaar zijn, dan is t toch geen issue?Eens. Mijn ex-lief en ik schelen bijna 22 jaar. Hij is 55+. Ik ben 30+. De reden dat we uit elkaar zijn heeft overigens niets met onze leeftijd te maken. Ik had er ook geen probleem mee. Maar hoe ik het ook draaide of keerde; het leeftijdsverschil merk je toch (al was hij jonger in zijn doen en ik ouder). Dat lijkt me op jouw leeftijd helemaal het geval. Elke relatie is verschillend. Elk geval is verschillend, maar het maakt denk ik toch wel uit of je 20 en 35 bent of 35 en 50. Qua levensbeleving. Maar dat is mijn mening.
maandag 9 november 2009 om 14:08
Ow sorry, ik wist niet dat er al een topic van was!
Ja natuurlijk merk ik wel leeftijdsverschil. Hij wilt graag kinderen, terwijl ik net in mn 2e jaar van mn studie zit. Moet nog zeker 3 jaar en wil dit ook graag afmaken.
Maar snap zijn kinderwens ook en mocht het blijven werken, dan zou ik voor mn kids ook geen vader willen die vrij oud is. Misschien vinden jullie het een beetje bizar dat ik daar over nadenk, maar het zijn wel dingen die meespelen door het leeftijdsverschil. En ook wel dingen waar ik veel over nadenk, vooral zijn kinderwens. Ik vraag me ook wel af of dat in jullie relaties ook een rol speelt.
Ja natuurlijk merk ik wel leeftijdsverschil. Hij wilt graag kinderen, terwijl ik net in mn 2e jaar van mn studie zit. Moet nog zeker 3 jaar en wil dit ook graag afmaken.
Maar snap zijn kinderwens ook en mocht het blijven werken, dan zou ik voor mn kids ook geen vader willen die vrij oud is. Misschien vinden jullie het een beetje bizar dat ik daar over nadenk, maar het zijn wel dingen die meespelen door het leeftijdsverschil. En ook wel dingen waar ik veel over nadenk, vooral zijn kinderwens. Ik vraag me ook wel af of dat in jullie relaties ook een rol speelt.
maandag 9 november 2009 om 14:12
maandag 9 november 2009 om 14:17
Hoe lang zijn jullie al samen?
Ik vind het een best groot verschil en mij lijkt het niet prettig. Maar voor anderen kan het werken.
Snap alleen niet waarom hij over kinderen begint terwijl jij nog studeert.
Of ging het om de vraag of je OOIT kinderen zou willen?
Ik vind het een best groot verschil en mij lijkt het niet prettig. Maar voor anderen kan het werken.
Snap alleen niet waarom hij over kinderen begint terwijl jij nog studeert.
Of ging het om de vraag of je OOIT kinderen zou willen?
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
maandag 9 november 2009 om 14:19
Nouja Meds, ik ken zat mensen van 35 die weliswaar werken en een eigen huis hebben, maar die toch in mijn ogen nog lang niet emotioneel uitgegroeid zijn of echt compleet volwassen. Ik ben het wel metje eens dat je op je 19e ook nog niet zo ver bent. Het hangt er vanaf denk ik,hoeveel je al in je leven hebt meegemaakt, dingen die richting gegeven hebben aan je ontwikkeling of ze zelfs versneld heeft.
maandag 9 november 2009 om 14:27
Nouja ik weet dat hij heel graag nu kinderen zou willen, maar hij snapt natuurlijk heel goed dat dat voor mij eigenlijk nog geen optie is. Maar dan ga ik denken en als ik wel met hem blijf en over 3 jaar klaar ben met mijn studie(als het meezit), gaat hij al richting de 40 en dan vind ik het wel een oude vader worden.
Moet zeggen dat ik er ook wel moeite mee heb hoor soms, het leeftijdsverschil. Er zijn wel dingen waar je tegenaan loopt.
Maar tussen ons gaat het wel heel goed, veel vertrouwen en eerlijkheid. En zelf ben ik wel redelijk volwassen voor mn leeftijd, maar natuurlijk ben ik ook gewoon nog echt 19 op sommige gebieden. Maar ik zou hem nu voor geen goud willen missen. Zijn nu iets meer dan een jaar samen
Moet zeggen dat ik er ook wel moeite mee heb hoor soms, het leeftijdsverschil. Er zijn wel dingen waar je tegenaan loopt.
Maar tussen ons gaat het wel heel goed, veel vertrouwen en eerlijkheid. En zelf ben ik wel redelijk volwassen voor mn leeftijd, maar natuurlijk ben ik ook gewoon nog echt 19 op sommige gebieden. Maar ik zou hem nu voor geen goud willen missen. Zijn nu iets meer dan een jaar samen
maandag 9 november 2009 om 14:33
Ik ben 26, vriend 44, hier geen problemen met het leeftijdsverschil.
We zijn 4 jaar bij elkaar, dus ook ik was vrij jong toen ik bij hem kwam, en natuurlijk merk je aan bepaalde dingen dat je een leeftijdsverschil hebt, het is in hoe verre je dit zelf als vervelend ervaart denk ik.
Ik ben gelukkiger met mijn vriend die 18 jaar ouder is dan dat ik was met mn ex die 3 jaar ouder was, gewoon omdat we veel beter bij elkaar passen,ondanks onze leeftijden.
We zijn 4 jaar bij elkaar, dus ook ik was vrij jong toen ik bij hem kwam, en natuurlijk merk je aan bepaalde dingen dat je een leeftijdsverschil hebt, het is in hoe verre je dit zelf als vervelend ervaart denk ik.
Ik ben gelukkiger met mijn vriend die 18 jaar ouder is dan dat ik was met mn ex die 3 jaar ouder was, gewoon omdat we veel beter bij elkaar passen,ondanks onze leeftijden.
maandag 9 november 2009 om 16:59

maandag 9 november 2009 om 17:04
Ik ben nu 33, mijn man is 42, wij kregen verkering met elkaar toen ik net 20 was. Wij verschillen dus 'maar' 9 jaar en ik weet zeker dat wij bepaalde relatieproblemen niet of minder hadden gehad wanneer wij minder in leeftijd van elkaar hadden verschild.
Op zich is onze kinderwens wel gelijk op gegaan, ik ben al een laatbloeier en hij is een noglaterbloeier wat dat betreft
Op zich is onze kinderwens wel gelijk op gegaan, ik ben al een laatbloeier en hij is een noglaterbloeier wat dat betreft
maandag 9 november 2009 om 22:58
Heb je het gevoel dat je vriend door het uitspreken van zijn kinderwens (en liefst nu al als hetmogelijk was), dat je relatie daardoor onder druk komt te staan?
Omdat jij (en hij) geen oude papa willen, en dat je dus óf kiest voor deze relatie en dan vrij snel voor kids waarschijnlijk, óf dat je er wellicht beter aan doet het uit te maken zodat hij een vrouw kan zoeken die reeds aan kinderen toe is?
Omdat jij (en hij) geen oude papa willen, en dat je dus óf kiest voor deze relatie en dan vrij snel voor kids waarschijnlijk, óf dat je er wellicht beter aan doet het uit te maken zodat hij een vrouw kan zoeken die reeds aan kinderen toe is?
maandag 9 november 2009 om 23:14
Ik ben 22, hij 35.. bijna 36 alweer. Hij werkt, ik ben net met een 4-jarige studie begonnen. We hebben het dan ook nog niet over kinderen of over grote toekomstplannen moet ik zeggen... het is gewoon goed zoals het nu gaat.
En ja, mocht het over een paar jaar nog goed gaan en ik ben klaar met mijn studie, dan zouden kinderen vast niet nog járen uitblijven aangezien hij al 'op leeftijd raakt'... Alhoewel, een oudere papa kan prima hoor, zou ik ook geen problemen mee hebben!
Misschien is het handiger als je nog niet zover vooruit kijkt. Wat dan komt, komt dan wel.
En ja, mocht het over een paar jaar nog goed gaan en ik ben klaar met mijn studie, dan zouden kinderen vast niet nog járen uitblijven aangezien hij al 'op leeftijd raakt'... Alhoewel, een oudere papa kan prima hoor, zou ik ook geen problemen mee hebben!
Misschien is het handiger als je nog niet zover vooruit kijkt. Wat dan komt, komt dan wel.

maandag 9 november 2009 om 23:20
Heel eerlijk? Met 19 en 35, dan vraag ik me toch wel af wat er met een man aan de hand is dat hij kennelijk op hetzelfde level zit als iemand die net uit de puberteit komt. Sorry.....
(En waarom mij dat een probleem lijkt is omdat ik me dan afvraag of hij zich wel verder mee zal ontwikkelen met haar)
(En waarom mij dat een probleem lijkt is omdat ik me dan afvraag of hij zich wel verder mee zal ontwikkelen met haar)
anoniem_41460 wijzigde dit bericht op 09-11-2009 23:23
Reden: aanvulling
Reden: aanvulling
% gewijzigd
maandag 9 november 2009 om 23:28
Van age is nothing but a number ben ik in mijn ideeen wat opgeschoven naar alles is prima, als beiden maar 20+ zijn. Ik vind jullie verschil verder niet heel groot, maar jou wel jong voor deze relatie (en hem oud in vergelijking met jouw 19).
Wat betreft kinderen, tja, als dat voor hem zo zwaar weegt denk ik eigenlijk dat als jij over 3 jaar klaar bent en dan kinderen zou willen dat misschien nog wel sneller is dan als jullie nu de relatie verbreken. Heeft hij dan zo snel een ander die meteen aan kinderen toe is? Nee toch, dan moet hij nog iemand tegenkomen waar hij mee verder wil en die ook kinderen wel en ook meteen. Daar gaan toch ook eerder jaren overheen dan maanden lijkt mij.
Ik kan me alleen wel voorstellen dat jij over 3 jaar denkt: nou, ik wil nog wel een opleiding, of eerst nog wat andere dingen doen en die kinderen lijken me leuk, maar nu nog niet. En dat mag ook, jouw leven, jouw keuze.
Wat betreft kinderen, tja, als dat voor hem zo zwaar weegt denk ik eigenlijk dat als jij over 3 jaar klaar bent en dan kinderen zou willen dat misschien nog wel sneller is dan als jullie nu de relatie verbreken. Heeft hij dan zo snel een ander die meteen aan kinderen toe is? Nee toch, dan moet hij nog iemand tegenkomen waar hij mee verder wil en die ook kinderen wel en ook meteen. Daar gaan toch ook eerder jaren overheen dan maanden lijkt mij.
Ik kan me alleen wel voorstellen dat jij over 3 jaar denkt: nou, ik wil nog wel een opleiding, of eerst nog wat andere dingen doen en die kinderen lijken me leuk, maar nu nog niet. En dat mag ook, jouw leven, jouw keuze.
dinsdag 10 november 2009 om 07:27
Mijn partner en ik schelen ook 22 jaar. Wij hebben het super samen. Ik was 37 en gescheiden en heb 3 kinders en hij was gescheiden en heeft ook kinderen uit een vorig huwelijk. Voor ons geen kinderwens meer. Vroeger zou ik er niet over nadenken om iets met iemand te beginnen die zoveel ouder zou zijn dan ik. Maar je denkt en bent anders bij bijv. 37 als bij 19. Trouwens mijn ex was 8 jaar ouder dan ik.
Mijn lief en ik hebben dit wel eens met mijn dochter besproken die 18 is en we een gesprek hadden over "hoe we het zouden vinden wanneer zij met iemand thuis zou komen die bijv 20 jaar ouder was". Wij zeiden toen dat het haar keus zou zijn, maar niet een verstandige, nog niet zelf veel meegemaakt in het leven. Dit merk je toch.
Mijn lief en ik hebben dit wel eens met mijn dochter besproken die 18 is en we een gesprek hadden over "hoe we het zouden vinden wanneer zij met iemand thuis zou komen die bijv 20 jaar ouder was". Wij zeiden toen dat het haar keus zou zijn, maar niet een verstandige, nog niet zelf veel meegemaakt in het leven. Dit merk je toch.
dinsdag 10 november 2009 om 08:32
Mijn 1e ex was 18 jaar ouder, ik was 17 bijna 18 en hij was 35, super verliefd waren we, hij hield de boot af echt nee tegen mij gezegt omdat ik te jong voor hem was, ik ben eigenwijs en koppig en ben gewoon blijven stalken hahaha we hebben 9 jaar samen gewoond, toen bleek dat het toch niet goed ging, ik zat toch met bepaalde level stijdingen, hij was niet meer van het uitgaan en het willen ontdekken, ik wel ik was een bloem die nog mijzelf moest leren kennen. Achteraf geen spijt helemaal niet zelfs wij zijn nu de beste vrienden en dat zal altijd blijven als ik het over zou mogen doen en zou weer iemand tegen komen die zoveel ouder is zou ik het zo were doen. Nu heb ik weer een vriend wij schelen nu 7 jaar ik 30 hij 37 dat is te doen zitten op zelfde level.
Doe wat je hart je ingeeft en laat je niet wijsmaken door de buitenwereld, of hij nou ouder, jonger, korter, langer, geen goede baan wel goede baan heeft ? het is nooit goed mensen hebben altijd wel wat te aan te merken of te mekkeren.
Doe wat je hart je ingeeft en laat je niet wijsmaken door de buitenwereld, of hij nou ouder, jonger, korter, langer, geen goede baan wel goede baan heeft ? het is nooit goed mensen hebben altijd wel wat te aan te merken of te mekkeren.
dinsdag 10 november 2009 om 08:50
quote:meds schreef op 10 november 2009 @ 00:11:
die kinderen misschien nog wel een makkelijk vraagstuk vergeleken met het mantelzorg verhaal. Als jij straks een fitte nog volop werkende zestiger bent, is je man een minder valide zorgbehoeftige van bijna 80Zo zal het bij mij wel kunnen lopen ja. Te bedenken dat ik 'oudere' kinderen heb dan mijn vriend en hij is dus 60+ (zie je trouwens niet, sommigen geloven het ook niet, maar het is toch zo) en ik 40. Maar ook daar denk je best wel over na hoor, dat heb ik gedaan en ben toch voor hem gegaan. In het leven is niets zeker, ja fiscus en doodgaan.
die kinderen misschien nog wel een makkelijk vraagstuk vergeleken met het mantelzorg verhaal. Als jij straks een fitte nog volop werkende zestiger bent, is je man een minder valide zorgbehoeftige van bijna 80Zo zal het bij mij wel kunnen lopen ja. Te bedenken dat ik 'oudere' kinderen heb dan mijn vriend en hij is dus 60+ (zie je trouwens niet, sommigen geloven het ook niet, maar het is toch zo) en ik 40. Maar ook daar denk je best wel over na hoor, dat heb ik gedaan en ben toch voor hem gegaan. In het leven is niets zeker, ja fiscus en doodgaan.
dinsdag 10 november 2009 om 11:22
hoe meer ik erover nadenk hoe gekker ik word, maar nu stoppen met hem is gewoon geen optie. Ik ben zo gek op hem, we maken zoveel lol. Echt dan wil ik niet missen.
Maar aan de andere kant hij heeft wel een levensgeschiedenis waar je u tegen zegt en ik kom net kijken... en voor NU maakt dat niets uit. Alleen misschien in de toekomst wel en daar ben ik wel bang voor. Al weet ik ook wel zeker dat we een heel leuk leven krijgen/houden, hij is zo ondernemend en zo gek als een deur. En ik snap ook wel dat mensen zeggen dat ik niet zo ver vooruit moet kijken, maar dat vind ik wel zo eerlijk tegenover hem. Het is voor hem heel belangrijk, dus vind ik dat ik daar op zn minst heel goed over na moet denken en daarin ook eerlijk zijn tegenover hem. Ik ben ook gek op kinderen en heb altijd jong moeder willen worden, maar zo jong?
Voordat ik hem leerde kennen ben ik een tijdje op reis geweest (toen ik 17 was) en ik heb altijd in mn hoofd gehad dat ik na mn studie nog een jaar weg wil. En ik weet wel dat ie zo mee gaat, desnoods met kids haha. Maar het is anders..
Ik heb nog nooit op mezelf gewoond en dit zijn dingen die ik wel belangrijk vind om te doen. Zonder hem, gewoon alleen. Alleen gaat dat waarschijnlijk niet meer gebeuren en ik hoop dat ik van dat soort dingen geen spijt ga krijgen.
Maar iemand hierboven zei al als ik ervoor kies om door te gaan, dan kies ik ook voor een snel moederschap. Daar moet ik heel goed over nadenken...
Maar aan de andere kant hij heeft wel een levensgeschiedenis waar je u tegen zegt en ik kom net kijken... en voor NU maakt dat niets uit. Alleen misschien in de toekomst wel en daar ben ik wel bang voor. Al weet ik ook wel zeker dat we een heel leuk leven krijgen/houden, hij is zo ondernemend en zo gek als een deur. En ik snap ook wel dat mensen zeggen dat ik niet zo ver vooruit moet kijken, maar dat vind ik wel zo eerlijk tegenover hem. Het is voor hem heel belangrijk, dus vind ik dat ik daar op zn minst heel goed over na moet denken en daarin ook eerlijk zijn tegenover hem. Ik ben ook gek op kinderen en heb altijd jong moeder willen worden, maar zo jong?
Voordat ik hem leerde kennen ben ik een tijdje op reis geweest (toen ik 17 was) en ik heb altijd in mn hoofd gehad dat ik na mn studie nog een jaar weg wil. En ik weet wel dat ie zo mee gaat, desnoods met kids haha. Maar het is anders..
Ik heb nog nooit op mezelf gewoond en dit zijn dingen die ik wel belangrijk vind om te doen. Zonder hem, gewoon alleen. Alleen gaat dat waarschijnlijk niet meer gebeuren en ik hoop dat ik van dat soort dingen geen spijt ga krijgen.
Maar iemand hierboven zei al als ik ervoor kies om door te gaan, dan kies ik ook voor een snel moederschap. Daar moet ik heel goed over nadenken...