Gezondheid
alle pijlers
hartoperatie , ervaringen?
dinsdag 3 november 2009 om 12:24
Hallo allemaal,
Na een periode van veel (pijn)klachten en ziekenhuisopnames is er vandaag duidelijk geworden dat mijn moeder een bypassoperatie en een hartklepvervanging moet ondergaan.
Ik ben best geschrokken van dit bericht en ben daarom opzoek naar mensen die dit ook in hun omgeving hebben meegemaakt. Mijn moeder is bijna 80, longpatiente en heeft suikerziekte en ik ben erg bang dat ze de hele ingreep niet overleefd. Mijn moeder is zelf ook best geschrokken van dit bericht terwijl ze normaal hartstikke positief, optimistisch en sterk is.
Ik ben alleen , dwz geen broers/zussen en andere familie (wel vrienden) en ervaar de zorg en dit hele traject (moeder ligt al paar weken in het ziekenhuis) ontzettend zwaar. Ik zoek dus ook een beetje steun hier , naast wellicht verhalen van mensen die dit ook van nabij hebben meegemaakt.
Alvast enorm bedankt!
(heb later deze week gesprek met arts, dan wordt wellicht ook meer duidelijk)
Na een periode van veel (pijn)klachten en ziekenhuisopnames is er vandaag duidelijk geworden dat mijn moeder een bypassoperatie en een hartklepvervanging moet ondergaan.
Ik ben best geschrokken van dit bericht en ben daarom opzoek naar mensen die dit ook in hun omgeving hebben meegemaakt. Mijn moeder is bijna 80, longpatiente en heeft suikerziekte en ik ben erg bang dat ze de hele ingreep niet overleefd. Mijn moeder is zelf ook best geschrokken van dit bericht terwijl ze normaal hartstikke positief, optimistisch en sterk is.
Ik ben alleen , dwz geen broers/zussen en andere familie (wel vrienden) en ervaar de zorg en dit hele traject (moeder ligt al paar weken in het ziekenhuis) ontzettend zwaar. Ik zoek dus ook een beetje steun hier , naast wellicht verhalen van mensen die dit ook van nabij hebben meegemaakt.
Alvast enorm bedankt!
(heb later deze week gesprek met arts, dan wordt wellicht ook meer duidelijk)
woensdag 18 november 2009 om 17:52
Wil je moeder geen thuiszorg accepteren? Ze snapt toch ook wel dat het jou niet lukt, met je werk erbij, om fulltime voor haar te zorgen. En dat je niet meerdere keren per dag kunt langskomen als ze thuis is.
Enne, mbt het thuiskomen na een opname, daar heb je speciale mensen voor in het ziekenhuis, transferverpleegkundigen. Die regelen thuiszorg, evt een kort verbijf in een verpleegtehuis ed. Deze zullen tegen de tijd dat ze dicht bij ontslag aanzit, met haar en hopelijk ook jou praten hierover. Je kunt ook misschien eens aan de verpleging vragen hoe zij denken met wat voor hulp ze naar huis zou kunnen over een tijdje.
Als ze er echt, echt niet aan thuiszorg wil, laat eens haar huisarts langskomen als ze daarmee een goede band heeft. Ik zeg niet dat deze haar om moet praten, maaar het zou wel mooi zijn
En over die zuurstof: tja haar longen waren al niet heel goed en door de operatie hebben die, omdat je hart tussen de longen ligt, een klap gehad. Ook door lang te liggen (wat bij haar dus gelukkig heel erg meevalt) worden je longen niet beter. Maar dat verbetert waarschijnlijk wel weer snel.
Jij en ik lopen ook, als gezonde mensen, met een zuurstofgehalte van 95%-100% rond, het is meestal echt niet 100% tenzij je aan het hyperventileren bent.
Drie liter met een neusbrilletje en als ze ermee kan lopen is best goed, zo kort na de operatie. Geef haar lijf gewoon wat tijd om op te knappen!
Veel mensen hebben moodswings na een grote operatie. Dat ze tegen de verpleging zegt dat ze het langzaam vindt gaan en tegen jou weer niet, zegt niet zo veel. ALs je wil lopen en dat lukt nog niet, dan kun je op dat moment best balen dat je herstel niet zo snel gaat als je hoopte. Maar als jij op bezoek komt en ze verteld dat ze gelopen heeft, geen pijn heeft ed, dan kan ze daar weer logisch de conclusie aan verbinden dat haar herstel best goed gaat. Momentopname dus.
Het lijkt me een goed idee voor jou en je moeder om een gesprek met de zaalarts aan te vragen via de verpleging, op vrijdag of maandag ofzo. Kun je al die vragen over haar longen stellen, over thuiszorg ed weten ze echter niet zoveel en moet je bij de verpleging zijn.
Enne, mbt het thuiskomen na een opname, daar heb je speciale mensen voor in het ziekenhuis, transferverpleegkundigen. Die regelen thuiszorg, evt een kort verbijf in een verpleegtehuis ed. Deze zullen tegen de tijd dat ze dicht bij ontslag aanzit, met haar en hopelijk ook jou praten hierover. Je kunt ook misschien eens aan de verpleging vragen hoe zij denken met wat voor hulp ze naar huis zou kunnen over een tijdje.
Als ze er echt, echt niet aan thuiszorg wil, laat eens haar huisarts langskomen als ze daarmee een goede band heeft. Ik zeg niet dat deze haar om moet praten, maaar het zou wel mooi zijn
En over die zuurstof: tja haar longen waren al niet heel goed en door de operatie hebben die, omdat je hart tussen de longen ligt, een klap gehad. Ook door lang te liggen (wat bij haar dus gelukkig heel erg meevalt) worden je longen niet beter. Maar dat verbetert waarschijnlijk wel weer snel.
Jij en ik lopen ook, als gezonde mensen, met een zuurstofgehalte van 95%-100% rond, het is meestal echt niet 100% tenzij je aan het hyperventileren bent.
Drie liter met een neusbrilletje en als ze ermee kan lopen is best goed, zo kort na de operatie. Geef haar lijf gewoon wat tijd om op te knappen!
Veel mensen hebben moodswings na een grote operatie. Dat ze tegen de verpleging zegt dat ze het langzaam vindt gaan en tegen jou weer niet, zegt niet zo veel. ALs je wil lopen en dat lukt nog niet, dan kun je op dat moment best balen dat je herstel niet zo snel gaat als je hoopte. Maar als jij op bezoek komt en ze verteld dat ze gelopen heeft, geen pijn heeft ed, dan kan ze daar weer logisch de conclusie aan verbinden dat haar herstel best goed gaat. Momentopname dus.
Het lijkt me een goed idee voor jou en je moeder om een gesprek met de zaalarts aan te vragen via de verpleging, op vrijdag of maandag ofzo. Kun je al die vragen over haar longen stellen, over thuiszorg ed weten ze echter niet zoveel en moet je bij de verpleging zijn.
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
woensdag 18 november 2009 om 19:55
Ik werk momenteel op de afdeling van hartchirurgie in de verpleging. Ik zie elke dag weer nieuwe mensen op de afdeling komen en mensen weer (gezond en wel!) vertrekken. Je moeder heeft een lage saturatie, maar de arts heeft de verpleging gezegd dat ze dat mogen accepteren (dat bepalen ze namelijk niet zelf!) en de arts maakt een weloverwogen beslissing. Vertrouw op de zorg die je moeder krijgt, de artsen/verpleegkundigen/andere zorgverleners hebben echt het beste met haar voor. En vergelijk niet teveel met kamergenoten etc. Elk mens is weer anders en dat iemand er 2 dagen langer over doet om van de zuurstof af te komen bv wil niet zeggen dat die persoon er sowieso slechter aan toe is.
En singalala, de gezonde mens heeft een saturatie van 98-100% en daar hoef je niet voor te hyperventileren hoor, dat hoort gewoon zo.
En singalala, de gezonde mens heeft een saturatie van 98-100% en daar hoef je niet voor te hyperventileren hoor, dat hoort gewoon zo.
donderdag 19 november 2009 om 00:20
Wat betreft de zuurstof...Ik meen dat je moeder COPD heeft? Dan is ze nu van nature al lager gesatureerd dan mensen zonder COPD. Vanwege haar longproblemen zal het misschien wat langer duren dat ze niet meer zuurstofbehoeftig is...Maar een saturatie van 98-100% zal ze waarschijnlijk toch niet halen vanwege deze aandoening.
Gesprek met de arts/verpleging zou ik je idd zeker aanraden. Kan erg verhelderend zijn is mijn ervaring als verpleegkundige voor zowel patient als dierbaren.
Gesprek met de arts/verpleging zou ik je idd zeker aanraden. Kan erg verhelderend zijn is mijn ervaring als verpleegkundige voor zowel patient als dierbaren.
donderdag 19 november 2009 om 07:53
Goedemorgen allemaal,
Wat fijn dat jullie hier nog meeleven en schrijven! Echt ontzettend fijn!
Ik slaap niet goed. Ik slaap wel maar toch ook weer niet , word gebroken wakker. En ik heb gemerkt dat vermoeidheid me niet echt helpt om de dingen helder te zien. Zelfs met een oxazepam is het niet gelukt dus die laat ik ook maar voor wat ze zijn.
Vwb de vepleging thuis die niet bespreekbaar zou zijn bedoel ik een verpleeghuis. Dat is mijn moeder haar grootste nachtmerrie en toen laatst iemand daar over begon moest ze huilen. dat kan ik haar echt niet aandoen. Ik weet verder niet wat er allemaal mogelijk/nodig is qua verzorging maar ik kan idd niet meerdere keren per dag bij haar langs omdat ik ruim 200km verderop woon. Ik zal dus mijn intrek in haar huis moeten nemen (wat ik nu ook al weken doe). Ik weet gewoon ook nu al dat ik haar niet alleen durf te laten. De laatste maanden was ik ook al steeds bang en werd ik midden in de nacht wakker en te wachte tot ik haar kon bellen om te vragen of alles wel goed ging.
Nog even over die saturatie. Mn moeder had de laatste tijd in het ziekenhuis wel vaker zuurstof nodig omdat haar saturatie 88% was . Als ze dan zuurstof krijgt is het zo weer boven de 90 maar 98 haalt ze volgens mij niet meer terwijl ze dat nog niet zo lang geleden wel had. Ik hoopte dat dat mede door haar hart kwam , door decompensatie (had ik eens ergens gelezen) maar omdat ze nu nog zuurstof heeft ben ik bang dat haar longen toch wel echt enorm achteruit zijn gegaan. Ik ben bang dat ze zuurstof mee naar huis moet. Nou dan is het wel einde verhaal, zo ging het bij mijn vader ook.
Vanochtend gebeld met de verpleging en ze had wat licht geslapen en naar gedroomd maar verder ging het wel goed zei de verpleegkundige. Ze zei dat ze ook niet zo goed slaapt omdat ze niet helemaal plat kan liggen ivm de kortademigheid. Ik vroeg of ze benauwd was geweest en dat was niet zo. Mijn moeder kon altijd prima plat liggen en was nooit benauwd met liggen/slapen. Zelfs voor de operatie in het ziekenhuis lag ze gewoon plat en was ze 9 van de 10 x het zuurstofslangetje kwijt als ze sochtends wakker werd.Mijn moeder zegt ook altijd heel verontwaardigd: ik heb wel COPD maar wat heb ik nou last van mn longen?? Ik vind dit dus allemaal heel erg verontrustend. En jullie?
Ik ben ook zo bang dat ze straks thuis nog erg benauwd is en dan in de put raakt omdat ze had verwacht dat dat helemaal weg zou zijn na de operatie (heb haar wel 1000x gezegd dat ze nog wel last van haar longen zou blijven houden).
Poeh, het is nog wel erg vroeg voor dit soort gepieker...
Fijne dag allemaal!
Wat fijn dat jullie hier nog meeleven en schrijven! Echt ontzettend fijn!
Ik slaap niet goed. Ik slaap wel maar toch ook weer niet , word gebroken wakker. En ik heb gemerkt dat vermoeidheid me niet echt helpt om de dingen helder te zien. Zelfs met een oxazepam is het niet gelukt dus die laat ik ook maar voor wat ze zijn.
Vwb de vepleging thuis die niet bespreekbaar zou zijn bedoel ik een verpleeghuis. Dat is mijn moeder haar grootste nachtmerrie en toen laatst iemand daar over begon moest ze huilen. dat kan ik haar echt niet aandoen. Ik weet verder niet wat er allemaal mogelijk/nodig is qua verzorging maar ik kan idd niet meerdere keren per dag bij haar langs omdat ik ruim 200km verderop woon. Ik zal dus mijn intrek in haar huis moeten nemen (wat ik nu ook al weken doe). Ik weet gewoon ook nu al dat ik haar niet alleen durf te laten. De laatste maanden was ik ook al steeds bang en werd ik midden in de nacht wakker en te wachte tot ik haar kon bellen om te vragen of alles wel goed ging.
Nog even over die saturatie. Mn moeder had de laatste tijd in het ziekenhuis wel vaker zuurstof nodig omdat haar saturatie 88% was . Als ze dan zuurstof krijgt is het zo weer boven de 90 maar 98 haalt ze volgens mij niet meer terwijl ze dat nog niet zo lang geleden wel had. Ik hoopte dat dat mede door haar hart kwam , door decompensatie (had ik eens ergens gelezen) maar omdat ze nu nog zuurstof heeft ben ik bang dat haar longen toch wel echt enorm achteruit zijn gegaan. Ik ben bang dat ze zuurstof mee naar huis moet. Nou dan is het wel einde verhaal, zo ging het bij mijn vader ook.
Vanochtend gebeld met de verpleging en ze had wat licht geslapen en naar gedroomd maar verder ging het wel goed zei de verpleegkundige. Ze zei dat ze ook niet zo goed slaapt omdat ze niet helemaal plat kan liggen ivm de kortademigheid. Ik vroeg of ze benauwd was geweest en dat was niet zo. Mijn moeder kon altijd prima plat liggen en was nooit benauwd met liggen/slapen. Zelfs voor de operatie in het ziekenhuis lag ze gewoon plat en was ze 9 van de 10 x het zuurstofslangetje kwijt als ze sochtends wakker werd.Mijn moeder zegt ook altijd heel verontwaardigd: ik heb wel COPD maar wat heb ik nou last van mn longen?? Ik vind dit dus allemaal heel erg verontrustend. En jullie?
Ik ben ook zo bang dat ze straks thuis nog erg benauwd is en dan in de put raakt omdat ze had verwacht dat dat helemaal weg zou zijn na de operatie (heb haar wel 1000x gezegd dat ze nog wel last van haar longen zou blijven houden).
Poeh, het is nog wel erg vroeg voor dit soort gepieker...
Fijne dag allemaal!
donderdag 19 november 2009 om 08:22
Oh nog even over de transferverpleegkundige. Daar heb ik gisteren naar gevraagd omdat ik graag een bed voor mijn moeder wilde regelen (zoals Dark dat ook heeft gedaan.) Het probleem is dat de transfervpk alleen werkt in de regio en mn moeder dus ruim 100km verderop woont. Ze kunnen dus niets voor me doen. Mocht mn moeder teruggaan naar haar "eigen" ziekenhuis dan kan ik het daar via de transfervpk proberen te regelen maar mocht ze vanuit dit ziekenhuis met ontslag gaan dan weet ik even niet wat te doen (en zij ook niet...). Iemand mss tips?
donderdag 19 november 2009 om 09:00
Tjilla, dat klopt, je kunt het bed ook regelen bij een thuiszorgwinkel bij je moeder in de regio.
Vergeet ook het bedtafeltje er niet bij te vragen, is erg handig.
Ik denk dat je moeder binnenkort wel weer overgeplaatst wordt naar haar eigen ziekenhuis, om verder op te knappen.
Zo is het in iedergeval wel bij mijn moeder gegaan.
Ik weet niet of dat overal verschillend is.
Kun je even navragen in het ziekenhuis?
Dan weet je tenminste wat er gebeuren gaat.
Vergeet ook het bedtafeltje er niet bij te vragen, is erg handig.
Ik denk dat je moeder binnenkort wel weer overgeplaatst wordt naar haar eigen ziekenhuis, om verder op te knappen.
Zo is het in iedergeval wel bij mijn moeder gegaan.
Ik weet niet of dat overal verschillend is.
Kun je even navragen in het ziekenhuis?
Dan weet je tenminste wat er gebeuren gaat.
donderdag 19 november 2009 om 09:03
donderdag 19 november 2009 om 10:23
Jah, Tjilla, mijn moeder heeft ook zuurstof gekregen in het ziekenhuis, ik denk iets van twee of drie dagen, weet ik even niet zo goed meer.
Terwijl mijn moeder nooit erge problemen met haar longen heeft gehad, had echt met de operatie te maken hoor.
Mijn moeder is na iets van 4 dagen op de gewone afdeling weer overgebracht naar haar eigen ziekenhuis, en daar heeft ze nog een dag of vijf gelegen en toen mocht ze naar huis.
Vraag het vandaag even in het ziekenhuis, of je moeder nog teruggeplaatst word naar haar eigen ziekenhuis.
Terwijl mijn moeder nooit erge problemen met haar longen heeft gehad, had echt met de operatie te maken hoor.
Mijn moeder is na iets van 4 dagen op de gewone afdeling weer overgebracht naar haar eigen ziekenhuis, en daar heeft ze nog een dag of vijf gelegen en toen mocht ze naar huis.
Vraag het vandaag even in het ziekenhuis, of je moeder nog teruggeplaatst word naar haar eigen ziekenhuis.
donderdag 19 november 2009 om 10:37
Ik heb net even gebeld met de huisarts, volgens de thuiszorg kan hij ook een indicatie afgeven voor een bed voor thuis. De assistente zei dat ze moet worden teruggeplaatst naar haar eigen ziekenhuis en dat ik er absoluut niet mee akkoord moet gaan wanneer ze haar naar huis willen sturen. In het ziekenhuis zeiden ze dat ze mss ook wel meteen naar huis zou kunnen volgende week maar volgens de assistente moet ik dat niet accepeteren. Zij heeft onlangs hetzelfde met haar moeder meegemaakt en die is ook teruggestuurd naar haar eigen ziekenhuis om te herstellen en daarna naar huis. De assistente zei dat er dan vanuit het ziekenhuis thuiszorg geregeld moet worden om haar been te komen verzorgen thuis en dat er dan wellicht een ziekenhuisbed kan worden geregeld. Straks maar eens vragen of er meer duidelijkheid is over of ze weer terug mag naar het ziekenhuis in haar woonplaats.
De zuurstof is er inmiddels af en de katheter is er uit. Ben benieuwd naar haar humeur vandaag
De zuurstof is er inmiddels af en de katheter is er uit. Ben benieuwd naar haar humeur vandaag
donderdag 19 november 2009 om 10:49
Dat klopt inderdaad Tjilla, mijn moeder heeft dus ook nog een paar dagen in haar eigen ziekenhuis gelegen, en daar hebben ze alles voor haar geregeld, zoals het bed en de verzorging thuis.
Oh, fijn dat de zuurstof eraf is bij je moeder, en de katheter eruit, het gaat inderdaad allemaal hetzelfde als toen bij mijn moeder.
Nu ben ik benieuwd of ze ook overgeplaatst gaat worden naar haar eigen ziekenhuis. Ik zou het belachelijk vinden als ze haar al naar huis zouden sturen, daar vindt ik het nog veel te vroeg voor, ze heeft die verzorging nog even nodig in het ziekenhuis.
Succes vanmiddag.
Oh, fijn dat de zuurstof eraf is bij je moeder, en de katheter eruit, het gaat inderdaad allemaal hetzelfde als toen bij mijn moeder.
Nu ben ik benieuwd of ze ook overgeplaatst gaat worden naar haar eigen ziekenhuis. Ik zou het belachelijk vinden als ze haar al naar huis zouden sturen, daar vindt ik het nog veel te vroeg voor, ze heeft die verzorging nog even nodig in het ziekenhuis.
Succes vanmiddag.
donderdag 19 november 2009 om 11:11
Nou alle slangen eraf...dat is toch hartstikke positief nieuws? Alles lijkt heel voorspoedig te gaan zeg, fijn. Ben je er nou ook een beetje blij mee Tjilla?
En het zou best kunnen dat ze je moeder idd naar huis laten gaan met een weekje...Als ze het gewoon 'goed doet' is dat een normale procedure. Dan kan er eventueel thuiszorg ingezet worden (hulp bij de lichamelijke verzorging en huishoudelijk werk...evt hulp met medicatie uitzetten e.d. als je moeder dat niet zou kunnen)..en de transferverpleegkundige van het ziekenhuis kan meedenken over hulpmiddelen die er in huis zouden moeten komen.
En het zou best kunnen dat ze je moeder idd naar huis laten gaan met een weekje...Als ze het gewoon 'goed doet' is dat een normale procedure. Dan kan er eventueel thuiszorg ingezet worden (hulp bij de lichamelijke verzorging en huishoudelijk werk...evt hulp met medicatie uitzetten e.d. als je moeder dat niet zou kunnen)..en de transferverpleegkundige van het ziekenhuis kan meedenken over hulpmiddelen die er in huis zouden moeten komen.
donderdag 19 november 2009 om 16:08
Goed nieuws over je moeder in ieder geval
Over dat ontslag, ik zou me nog niet daar heel druk over bezig houden. Ze kan gewoon niet naar huis voordat er wat is geregeld. En dat regelen, dat is jouw taak ook helemaal niet. Dat laat je lekker door de transferverleegkundige doen, als je moeder onder een andere regio valt belt die vpk maar een collega op ofzo. Maar het is niet jouw probleem.
Je moeder wordt echt niet, zonder thuiszorg naar huis gestuurd, zeker als jij aan de verpleging hebt laten merken dat dat niet kan. En in een noodgeval kun je altijd nog de huisarts bellen. Dit komt echt helemaal goed hoor!
Over dat ontslag, ik zou me nog niet daar heel druk over bezig houden. Ze kan gewoon niet naar huis voordat er wat is geregeld. En dat regelen, dat is jouw taak ook helemaal niet. Dat laat je lekker door de transferverleegkundige doen, als je moeder onder een andere regio valt belt die vpk maar een collega op ofzo. Maar het is niet jouw probleem.
Je moeder wordt echt niet, zonder thuiszorg naar huis gestuurd, zeker als jij aan de verpleging hebt laten merken dat dat niet kan. En in een noodgeval kun je altijd nog de huisarts bellen. Dit komt echt helemaal goed hoor!
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
donderdag 19 november 2009 om 16:43
Hoi allemaal,
Ben net terug uit het ziekenhuis. Mama was aan de wandel toen ik aankwam. Wel met een rollator (iets wat ze vreselijk vindt , een rollator). Volgens de verpleging gaat het allemaal heel goed. De saturatie is nu 94% en dat vinden ze prima. Wel is haar hartritme een beetje in de war en daar krijgt ze een pilletje voor. Iets wat ik natuurlijk weer heel eng vind maar het schijnt normaal te zijn.
Alleen mama is tegen mij niet echt vrolijk...Ze vindt het allemaal zwaar tegenvallen maar wat ze precies vindt tegenvallen dat kan ze niet echt zeggen. Ze heeft geen pijn, is niet benauwd en stoort zich vooral aan dat ze niet uit de voeten kan. Dat wordt nog een lastige klus. Ben bang dat ze er van in de put raakt.
Dus ondanks de goede berichten van de verpleging kom ik eigenlijk steeds een beetje down uit het ziekenhuis.
En dan nog even een vraag , een beetje een rare...Maar ik vraag me dus echt serieus af hoe normale mensen hier mee omgaan...Ik bedoel, bijv morgen krijgt ze een echo om te kijken naar de hartklep. En dan ben ik dus meteen bang omdat ik denk dat de klep niet goed is en ze weer geopereerd moet worden. Hoe doen andere mensen dat?
O ja, en wat me ook een beetje zorgen baart is dat ze soms iets vreemds zegt. Terwijl ze verder gewoon heel helder is hoor. Heb dit ook aangegeven bij de verpleging maar die merken niets vreemds aan haar.
Doei allemaal en bedankt weer !
(Singala ik vind die dansende smileys zo leuk!)
Ben net terug uit het ziekenhuis. Mama was aan de wandel toen ik aankwam. Wel met een rollator (iets wat ze vreselijk vindt , een rollator). Volgens de verpleging gaat het allemaal heel goed. De saturatie is nu 94% en dat vinden ze prima. Wel is haar hartritme een beetje in de war en daar krijgt ze een pilletje voor. Iets wat ik natuurlijk weer heel eng vind maar het schijnt normaal te zijn.
Alleen mama is tegen mij niet echt vrolijk...Ze vindt het allemaal zwaar tegenvallen maar wat ze precies vindt tegenvallen dat kan ze niet echt zeggen. Ze heeft geen pijn, is niet benauwd en stoort zich vooral aan dat ze niet uit de voeten kan. Dat wordt nog een lastige klus. Ben bang dat ze er van in de put raakt.
Dus ondanks de goede berichten van de verpleging kom ik eigenlijk steeds een beetje down uit het ziekenhuis.
En dan nog even een vraag , een beetje een rare...Maar ik vraag me dus echt serieus af hoe normale mensen hier mee omgaan...Ik bedoel, bijv morgen krijgt ze een echo om te kijken naar de hartklep. En dan ben ik dus meteen bang omdat ik denk dat de klep niet goed is en ze weer geopereerd moet worden. Hoe doen andere mensen dat?
O ja, en wat me ook een beetje zorgen baart is dat ze soms iets vreemds zegt. Terwijl ze verder gewoon heel helder is hoor. Heb dit ook aangegeven bij de verpleging maar die merken niets vreemds aan haar.
Doei allemaal en bedankt weer
! (Singala ik vind die dansende smileys zo leuk!)
donderdag 19 november 2009 om 17:03
Zoals hier al eerder gezegd is: na een operatie zijn mensen vaak emotioneel, snel geirriteerd door vermoeidheid en jij als familielid bent de makkelijkste persoon om geirriteerd tegen te doen....
Wat voor vreemde dingen zegt ze? Goed opletten hoor en de verpleging vragen of ze het in hun dossier op willen schrijven. Soms kan dat een teken zijn dat er iets, zoals een blaasontsteking, speelt. Oudere mensen raken daarvan snel in de war.
De echo morgen is denk ik gewoon een standaard controle.
Heb je al een gesprek met de arts gehad of aangevraagd?
Wat voor vreemde dingen zegt ze? Goed opletten hoor en de verpleging vragen of ze het in hun dossier op willen schrijven. Soms kan dat een teken zijn dat er iets, zoals een blaasontsteking, speelt. Oudere mensen raken daarvan snel in de war.
De echo morgen is denk ik gewoon een standaard controle.
Heb je al een gesprek met de arts gehad of aangevraagd?
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
donderdag 19 november 2009 om 17:23
Nee, nog geen gesprek aangevraagd maar durf dat ook niet zo goed omdat ik bang ben wat ik te horen krijg...En volgens de verpleging gaat ze volgens het boekje. De echo is standaard idd, wordt altijd gedaan bij mensen die een nieuwe klep hebben gekregen. Maar toch...
Ze zei dat een zuster in een taal had gesproken die ze niet kon verstaan. Ik zei nog: mam , ze praten hier brabants mss is het het accent. Maar nee het was echt een andere taal.(was het niet, heb het de vpk gevraagd).
Ze zei dat een zuster in een taal had gesproken die ze niet kon verstaan. Ik zei nog: mam , ze praten hier brabants mss is het het accent. Maar nee het was echt een andere taal.(was het niet, heb het de vpk gevraagd).
donderdag 19 november 2009 om 17:57
Tjilla, miss heeft je moeder het niet zo goed verstaan, en lijkt het voor haar wel of ze in een vreemde taal sprak.
En wat betreft de blaasontsteking waar Singalala het over heeft, kan best wel eens kloppen, mijn moeder kreeg last van een blaasontsteking, toen ze nog maar een paar dagen thuis was. Is niets ernstigs hoor, met medicijnen is het zo weer verholpen.
Weet je al of je moeder nog overgeplaatst wordt, of niet?
En wat betreft de blaasontsteking waar Singalala het over heeft, kan best wel eens kloppen, mijn moeder kreeg last van een blaasontsteking, toen ze nog maar een paar dagen thuis was. Is niets ernstigs hoor, met medicijnen is het zo weer verholpen.
Weet je al of je moeder nog overgeplaatst wordt, of niet?
donderdag 19 november 2009 om 19:13
Hey tjilla, ik bedoelde met accepteren dat ze gewoon doorgaan met het huidige beleid, als ze het niet mogen accepteren dan moeten ze dus meer zuurstof geven. Het is echt heel normaal na een hartoperatie dat de saturatie wat minder is, het hart en de longen hebben stil gelegen waardoor de longen een beetje zijn 'ingezakt' dit moet met oa ademhalingsoefeningen (en gewoon afwachten/rustig bijkomen van de operatie) weer langzaam worden hersteld.
donderdag 19 november 2009 om 19:16
quote:tjilla schreef op 19 november 2009 @ 17:23:
Ze zei dat een zuster in een taal had gesproken die ze niet kon verstaan. Ik zei nog: mam , ze praten hier brabants mss is het het accent. Maar nee het was echt een andere taal.(was het niet, heb het de vpk gevraagd).Een operatie en ziekenhuisopname kunnen echt een grote impact hebben op iemand. Dan kan het goed zijn dat iemand tijdelijk een beetje verward is, dingen ziet/hoort die er niet zijn. Het klinkt heel eng, zeker omdat je je moeder toch zeker 'kent' en het bv niets voor haar is, maar ik zou je niet teveel zorgen maken. Sommige medicijnen kunnen dit ook veroorzaken. Laat de verpleging weten waar je ongerust over bent en vraag om uitleg! Daar zijn ze voor
Ze zei dat een zuster in een taal had gesproken die ze niet kon verstaan. Ik zei nog: mam , ze praten hier brabants mss is het het accent. Maar nee het was echt een andere taal.(was het niet, heb het de vpk gevraagd).Een operatie en ziekenhuisopname kunnen echt een grote impact hebben op iemand. Dan kan het goed zijn dat iemand tijdelijk een beetje verward is, dingen ziet/hoort die er niet zijn. Het klinkt heel eng, zeker omdat je je moeder toch zeker 'kent' en het bv niets voor haar is, maar ik zou je niet teveel zorgen maken. Sommige medicijnen kunnen dit ook veroorzaken. Laat de verpleging weten waar je ongerust over bent en vraag om uitleg! Daar zijn ze voor
